Καμπότζη Ένα τετραήμερο στο Σιέμ Ριπ για το πολυπόθητο Άνγκορ Βατ!

[erodios]

Παρά πολύ ωραία ιστορία-ταξιδιωτικος οδηγός...Ήμουν μια εβδομάδα πριν από σας στην περιοχή οπότε νιώθω σαν να τις τράβηξα εγώ τις φωτό που ανεβάζεις...Όσο για τη βίζα να πω ότι από ενα λεωφορειακι από Μπανγκόκ για Σιμ Ριπ μόνο εγώ και ένα ακόμα ζευγάρι είχαμε βγάλει Visa εκ των προτέρων ,οι υπόλοιποι βγάλανε εύκολα εκείνη την ωρα.Δεν είχα βγάλει άκρη από πριν τι είναι καλύτερο...

Χαίρομαι πολύ που σ' άρεσε η εξιστόρησή μου. Πολύ περισσότερο επειδή ήμασταν στα ίδια μέρη την ίδια περίοδο.
Τη βίζα την είχα βγάλει κι εγώ από πριν με 36$ αντί για 30$ που είναι κατά την άφιξη όπως γνωρίζεις. Με ανησυχούσε η ταλαιπωρία. Αλλά απ' ό,τι φαίνεται έχουν αλλάξει πια τα πράγματα στην Καμπότζη και έτσι για μεμονωμένους ταξιδιώτες ίσως δεν είναι τόσο απαραίτητη η ηλεκτρονική έκδοσή της.

 

[erodios]

Περιμένω το τέλος του μυθιστορήματος σου!

@Shadowrunner πειραχτήρι έχε χάρη που σε αγαπάω!
Το ξέρω ότι η αφήγησή μου είναι μεγάλη, αλλά ήθελα να είναι μια ιστορία-ταξιδιωτικός οδηγός, όπως ωραία έγραψε παραπάνω το μέλος Hayate.
Θα τελείωνα την ιστορία μου χτες βράδυ, αλλά δεν πρόλαβα. Προτίμησα να δω ξανά μετά από πολλά χρόνια την ταινία "Lara Croft: Tomb Raider", που την είχε βάλει ο Alpha. Ήθελα να θυμηθώ τις σκηνές που γυρίστηκαν στο Άνγκορ. Η ταινία χτες πάντως δεν μ' άρεσε αν και τη θυμόμουν καλύτερη. Όπως φαίνεται πριν από 20τόσα χρόνια είχα διαφορετικά κινηματογραφικά γούστα.

 

[Sassenach77]

@Sassenach77 ετοιμάζω το τελευταίο πια κομμάτι της ιστορίας μου. Πάντως αν και οι φωτογραφίες μου είναι κινητο-ερασιτεχνικές, δεν μπορείς να πεις! Δεν τη βγάλαμε ξεροσφύρι!

Όοοοχι καθόλου ξεροσφύρι! Απεναντίας ήταν απολαυστική η ανάγνωση της! Και δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά για μένα οι φωτογραφίες σου είναι πολύ όμορφες! Αναμένω και το τελευταίο κομμάτι

 

[maratha]

Όοοοχι καθόλου ξεροσφύρι! Απεναντίας ήταν απολαυστική η ανάγνωση της! Και δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά για μένα οι φωτογραφίες σου είναι πολύ όμορφες! Αναμένω και το τελευταίο κομμάτι

Θα συμφωνήσω μαζι σου , απολαυστική ιστορία , ωραίες φωτογραφίες κ το κυριότερο για μένα μεγάλη βοήθεια κ μπούσουλας για το ταξίδι που προγραμματίζουμε , περιμένω εναγωνίως την συνέχεια !!!!

 

[erodios]

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας!! Η συνέχεια βέβαια είναι απλώς η αναχώρηση από το Σιέμ Ριπ.

 

[erodios]

4η ημέρα: Αναχωρώντας από το Σιέμ Ριπ για το Πουκέτ

Κανονικά στην τέταρτη ημέρα θα έπρεπε να περιγράφω το Εθνικό Μουσείο στο Σιεμ Ριπ. Είχα διαβάσει πολύ καλές κριτικές και σκόπευα να το επισκεφτώ στο σημερινό πρωινό, αφού εκτός των άλλων μετά τις αλλαγές είχε μείνει κενό από περιηγήσεις με γκρουπ. Ξύπνησα όμως νωχελικά και ανακάθισα στο κρεβάτι. Μάλλον δεν είχα καμιά διάθεση σήμερα για περιήγηση σε μουσείο. Εκ των υστέρων βέβαια μετάνιωσα που ήμουν σχετικά κοντά στο μουσείο και δεν πήγα να δω τα εκθέματά του. Αντί για αυτό προτίμησα να περπατήσω στο εμπορικό κέντρο τής πόλης, παρόλο που το ίδιο ακριβώς είχα κάνει και την προηγούμενη ημέρα.

Πηγαίνοντας προς την Pub Street έβλεπα πάλι τις πρωινές υπαίθριες αγορές να ετοιμάζουν την πραμάτεια τους. Η ίδια η Pub Street όμως το πρωί ήταν τελείως διαφορετική. Δεν θύμιζε σε τίποτα το βραδινό άλτερ έγκο της. Είχε ανοίξει ακόμα και για την κίνηση των οχημάτων.
Άλλη αίσθηση επίσης έδινε η εικόνα τού ποταμού με το νερό του να στέκει σχεδόν ακίνητο. Η στάθμη του ήταν χαμηλή πιθανόν λόγω της ξηρής περιόδου.

Συνέχισα την πορεία μου προς το Old Market και μπήκα στους εσωτερικούς διαδρόμους του. Εκεί υπήρχαν πολλά μαγαζιά και πάγκοι με τουριστικά είδη και σουβενίρ. Στο κέντρο του βρισκόταν η τοπική αγορά με διαφόρων ειδών ψαρικά, λαχανικά, κλπ.. Οι ντόπιοι έκαναν εκεί τα ψώνια τους, δίνοντας ένα όμορφο χρώμα στον χώρο, τον οποίο αφού τον απόλαυσα συνέχισα τον δρόμο μου για να πάω σε κάποιο εστιατόριο.
Ωραίες είναι οι εικόνες, αλλά δεν έπρεπε να ξεχνώ πως το απόγευμα είχα να ταξιδέψω με την “αγαπημένη” low cost αεροπορική, με διπλή μάλιστα πτήση μέχρι το Πουκέτ, χωρίς φαγητό.

Μετά το γεύμα μου περπάτησα σε κάποιους άλλους κεντρικούς δρόμους και επέστρεψα στο ξενοδοχείο από όπου θα με παραλάμβανε ένα βαν. Είχα προγραμματίσει από πριν την κοινή μεταφορά μου με 8,5€ κάτι που δυστυχώς δεν ήταν δυνατόν να γίνει στο αντίθετο δρομολόγιο της άφιξης, όταν είχα χρησιμοποιήσει ταξί. Το βαν πάντως, αφού παρέλαβε στην πορεία και άλλα άτομα, έφτασε στο νέο αεροδρόμιο σε σχετικά σύντομο χρόνο.

Μπαίνοντας μέσα στο αεροδρόμιο είδα τον πίνακα αφίξεων/αναχωρήσεων, στον οποίο αναγράφονταν ελάχιστες πτήσεις. Προβληματίστηκα. Ούτε σε επαρχιακό μας αεροδρόμιο τέτοιο “χάλι”! Κρίμα το νέο αεροδρόμιο!
Η αλήθεια είναι ότι πριν από την πανδημία του κορωνοϊού το Σιέμ Ριπ υποδεχόταν σημαντικό και αυξανόμενο αριθμό επισκεπτών, που δικαιολογούσε τη δημιουργία νέου μεγαλύτερου αεροδρομίου. Στο διαδίκτυο είχα διαβάσει επίσης ότι η κατασκευή τού νέου αεροδρομίου ήταν επιβεβλημένη και για έναν ακόμα λόγο, που όμως δεν γνωρίζω αν ευσταθεί. Δηλαδή, ότι λόγω των δονήσεων από τις συχνές πτήσεις στο παλιό αεροδρόμιο, κινδύνευαν τα θεμέλια των ναών του Άνγκορ και γι’ αυτό η λειτουργία του έπρεπε να μεταφερθεί σε άλλο απομακρυσμένο σημείο.
Σε κάθε περίπτωση η κίνηση στο Άνγκορ δείχνει να επανακάμπτει τα τελευταία χρόνια. Δεν έχει φτάσει ακόμα στα επίπεδα που ήταν πριν από τον κορωνοϊό, αλλά ωστόσο από την αρχή της χρονιάς μέχρι αυτήν τη στιγμή καταγράφονται 442.371 επισκέπτες του (Angkor Enterprise).

Φτάνοντας στο νέο αεροδρόμιο και έχοντας πολύ διαθέσιμο χρόνο δεν κατευθύνθηκα στην πύλη, αλλά κάθισα σε έναν χώρο δίπλα από τα γκισέ. Χάζευα στο κινητό μου τις φωτογραφίες από το ταξίδι. Μαζί όμως έβλεπα και κάποιες άλλες ενδιαφέρουσες εικόνες. Για παράδειγμα, πιο πέρα ένας μπακπάκερ είχε ανοίξει τα συμπράγκαλά του και αδειάζοντάς τα, άρχισε να φορά τη μια μπλούζα του πάνω από την άλλη. “Ωχ!”, σκέφτηκα, “λες να…”. Πράγματι στρέφοντας το βλέμμα μου στα γκισέ είδα ταξιδιώτες με χειραποσκευή και σακίδιο, ακριβώς όπως ήμουν εγώ δηλαδή, να οδηγούνται εκεί για να ζυγίσουν τις αποσκευές τους.

Σηκώθηκα βιαστικά και πήγα να δοκιμάσω να περάσω τον έλεγχο με την κάρτα επιβίβασης που είχα εκτυπώσει μετά το ηλεκτρονικό check in μου. Αμ, δε! Ο υπεύθυνος του ελέγχου μού επέστρεψε το χαρτί, δεν δέχτηκε ούτε την ψηφιακή κάρτα επιβίβασης στο κινητό και με έστειλε στα γκισέ για να εκδώσω “κανονική” κάρτα επιβίβασης.
“Την πάτησα!”, σκέφτηκα. Αν όταν ερχόμουν οι αποσκευές μου ζύγιζαν κανένα 10κιλο, με το όριο της AirAsia να είναι στα 7 κιλά, τώρα ήταν σίγουρα παραπάνω. Μόνο ένα σουβενίρ τού Άνγκορ Βατ τύπου γρανίτη που είχα πάρει, πρέπει να ζύγιζε από μόνο του τουλάχιστον μισό κιλό.

Αγχωμένος λοιπόν έτρεξα πίσω. Η λύση ήταν μία. Πήγα στις τουαλέτες και άρχισα να ξεφορτώνω τη χειραποσκευή και το σακίδιό μου από τα πιο βαριά αντικείμενα. Φόρεσα ένα αντιανεμικό που είχα μαζί μου και το γέμισα με όλη την πραμάτεια. Αν και είμαι μάλλον αδύνατος, έκανα τη νέα εμφάνισή μου με μια ωραία κοιλίτσα, που απλώς ήλπιζα να μην φανεί περίεργη!
Βγάζοντας την μπέμπελη, κατευθύνθηκα στα γκισέ. Ήρθε η σειρά μου. Ο υπάλληλος πήρε το διαβατήριό μου, ενώ εγώ άφησα τη χειραποσκευή μου πάνω στη ζυγαριά. Έκανα να ξεκρεμάσω και το σακίδιο, αλλά ο υπάλληλος μου έκανε νόημα ότι δεν χρειάζεται. Μάλλον επειδή ήταν μικρό, ενώ σε άλλες περιπτώσεις είχα δει ότι το ζύγιζε. Ή απλώς με λυπήθηκε ο Τα Ριτς και μου έστειλε τη μία από τις οκτώ χείρες βοηθείας του! Η ζυγαριά έδειξε 7,7 κιλά, αλλά ο υπεύθυνος δεν μου είπε τίποτα. Πολύ χαρούμενος πήρα την γυαλιστερή κόκκινη κάρτα επιβίβασής μου και ξαναπήγα στην τουαλέτα για να “αδυνατίσω”.

Μετά από αυτήν την αγχωτική διαδικασία πέρασα από τον έλεγχο διαβατηρίων και μπήκα στο εσωτερικό του αεροδρομίου. Στο κέντρο του αντίκρισα ένα σύγχρονο χρυσαφένιο γλυπτό με προσωπεία σαν αυτά του Μπαγιόν και των γκοπούρα του Άνγκορ. Προχώρησα. Το αεροδρόμιο ήταν άδειο. Πήγα στην πύλη τής αναχώρησής μου.
Εκεί συνάντησα το φιλικό ζευγάρι από το γκρουπ τού Άνγκορ. Έχοντας καταγωγή από την Ινδία, αλλά μόνιμη διαμονή και εργασία στις Βρυξέλλες, τους άρεσε πάρα πολύ να ταξιδεύουν σε χώρες τής Ασίας. Καθίσαμε μαζί και μιλήσαμε για τις εμπειρίες μας από το Σιέμ Ριπ αλλά και για τα σχέδιά μας για τη συνέχεια του ταξιδιού μας.
Το Πουκέτ μάς περίμενε…

 

[erodios]

Ακριβώς έναν μήνα μετά την αρχική ανάρτηση νομίζω πως η εξιστόρησή μου έχει πλέον ολοκληρωθεί. Διόρθωσα χτες και όποια γραμματικά/συντακτικά λάθη βρήκα στο κείμενο. Όσα δεν τα είδα δεν πειράζει. Ας μείνουν.
@katkats νομίζω πως το νήμα είναι έτοιμο να μεταφερθεί στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες. Θα ήθελα όμως τα κεφάλαια να αντιστοιχούν στις αναρτήσεις της "ιστορίας σε εξέλιξη" και να έχουν σαν ονομασία τους τίτλους των ξεχωριστών αναρτήσεων. Ευχαριστώ!

 

[Sarko1979]

Ακριβώς έναν μήνα μετά την αρχική ανάρτηση νομίζω πως η εξιστόρησή μου έχει πλέον ολοκληρωθεί. Διόρθωσα χτες και όποια γραμματικά/συντακτικά λάθη βρήκα στο κείμενο. Όσα δεν τα είδα δεν πειράζει. Ας μείνουν.
@katkats νομίζω πως το νήμα είναι έτοιμο να μεταφερθεί στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες. Θα ήθελα όμως τα κεφάλαια να αντιστοιχούν στις αναρτήσεις της "ιστορίας σε εξέλιξη" και να έχουν σαν ονομασία τους τίτλους των ξεχωριστών αναρτήσεων. Ευχαριστώ!

Μου έδωσες έμπνευση και πρόγραμμα για το επόμενο ταξίδι μου. Η Καμπότζη, Ταϊλάνδη έχουν το ίδιο κλίμα με το νότιο Βιετνάμ?? Γιατί περιση είχα επισκεφτεί αρχές Ιουλίου για 3 εβδομάδες το Βιετνάμ και δεν συναντήσαμε κάτι αποτρεπτικό στο κλίμα. Επειδή σκέφτομαι ακριβώς ίδια περίοδο για Καμπότζη, Ταϊλάνδη έχουν παρόμοιο κλίμα ή οι βροχοπτώσεις εκεί είναι αποτρεπτικες??

 

[Sassenach77]

Η Καμπότζη είναι ένας θελκτικός προορισμός για μένα και η εξιστόρηση του ταξιδιού σου ήταν πάρα πολύ ευχάριστη!
Με το καλό και στα επόμενα ταξίδια, όπου και αν είναι αυτά! Εγώ θα περιμένω και το Περού σου! Και να μας γράφεις πιο συχνά τις ταξιδιωτικές περιπλανήσεις σου!

 

[erodios]

Μου έδωσες έμπνευση και πρόγραμμα για το επόμενο ταξίδι μου. Η Καμπότζη, Ταϊλάνδη έχουν το ίδιο κλίμα με το νότιο Βιετνάμ?? Γιατί περιση είχα επισκεφτεί αρχές Ιουλίου για 3 εβδομάδες το Βιετνάμ και δεν συναντήσαμε κάτι αποτρεπτικό στο κλίμα. Επειδή σκέφτομαι ακριβώς ίδια περίοδο για Καμπότζη, Ταϊλάνδη έχουν παρόμοιο κλίμα ή οι βροχοπτώσεις εκεί είναι αποτρεπτικες??

Ναι, νότιο Βιετνάμ, Καμπότζη, Ταϊλάνδη είναι στην ίδια περιοχή και έτσι έχουν περίπου το ίδιο κλίμα. Λέω περίπου γιατί στην Ταϊλάνδη για παράδειγμα άλλες κλιματικές συνθήκες υπάρχουν στον Βορρά της και άλλες στον Νότο της με τους μουσώνες. Στους καλοκαιρινούς μας μήνες πάντως εκεί είναι η περίοδος των βροχών και γι' αυτό εγώ προτιμώ να ταξιδεύω σε αυτήν τη ζώνη τον χειμώνα μας. Από την άλλη στους καλοκαιρινούς μήνες εκεί είναι η χαμηλή τουριστική περίοδος και φαντάζομαι θα βρεις λιγότερη κίνηση και καλύτερες τιμές.

Υπάρχουν πολλά σάιτ στα οποία μπορείς να δεις τις καιρικές συνθήκες για κάθε περιοχή ανά μήνα, όπως στο weather2travel:
Bangkok weather by month: monthly climate averages | Thailand

 

[erodios]

Η Καμπότζη είναι ένας θελκτικός προορισμός για μένα και η εξιστόρηση του ταξιδιού σου ήταν πάρα πολύ ευχάριστη!
Με το καλό και στα επόμενα ταξίδια, όπου και αν είναι αυτά! Εγώ θα περιμένω και το Περού σου! Και να μας γράφεις πιο συχνά τις ταξιδιωτικές περιπλανήσεις σου!

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! Μην μου δίνεις όμως πολύ θάρρος γιατί αν για 4 ημέρες ταξίδι έγραψα τόσες σελίδες, τι θα γίνει με τα μεγαλύτερα ταξίδια;
Αδημονώ κι εγώ για το Περού μου, που θα το κάνω τελικά τον Σεπτέμβρη. Η απόφαση πάρθηκε και δεν αλλάζει. Ελπίζω να μην έχω κάποιο απρόοπτο.
Να 'σαι πάντα καλά και καλά ταξίδια να έχουμε όλοι!

 

[Sassenach77]

αν για 4 ημέρες ταξίδι έγραψα τόσες σελίδες,

Πάλι λες υπερβολές...

Αδημονώ κι εγώ για το Περού μου, που θα το κάνω τελικά τον Σεπτέμβρη. Η απόφαση πάρθηκε και δεν αλλάζει.