Τουρκία Ένας αταίριαστος συνδυασμός.

[Elena2508]

@gelf οποτε διαβαζω τις ιστοριες σου σημειωνω συνηθως εστιατορια και μπαρ. Δε ξερω αν ειναι καλο η κακο αυτο. Παντως οι φωτογραφιες απο το μπαρ του ξενοδοχειου σου δημιουργουν σιγουρα μια "οινοπνευματικη" διαθεση!

Και εγώ ομολογώ ότι ενθουσιάστηκα από τις επιλογές των εστιατορίων αυτής της ξεχωριστής ιστορίας!!
Έχοντας πάει 3 φορές στην Πόλη και μη έχοντας γευτεί τίποτα ιδιαίτερο από τις γεύσεις της πόλης, νομίζω ότι την επόμενη φορά θα επιλέξω ταξίδι γευσιγνωσίας στα εστιατόρια του @gelf!
Αυτή η υπερπαραγωγή με το αρνάκι στην κρούστα αλατιού και το σερβίρισμα του κιουνεφέ με ιεροτελεστία μου έχει καρφωθεί στο μυαλό!!!
Δυστυχώς, πηγαίνοντας κάθε φορά στην Πόλη με διαφορετική παρέα, έχω δει 3 φορές όλα τα αξιοθέατα της πόλης και ποτέ δεν υπήρχε χρόνος για τέτοιες γευστικές απολαύσεις...
Η μοναδική ιστορία του gelf μου έδωσε κίνητρο για να την ξαναεπισκεφτώ!

 

[gelf]

@dina Z. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, για την αποδοχή της σύντομης ιστορίας μου.
Έτσι είναι οι φίλοι, να σε καταλαβαίνουν, στις δύσκολες στιγμές.
Όσον αφορά στο κόλπο με τη βούρτσα, αυτό είναι κάτι το σύνηθες στις ανατολικές χώρες. Όταν πλησιάζει κάποιος τον οποίο θεωρούν τουρίστα, ο λούστρος φαίνεται να "μαζεύει" τα πράγματά του, και "κατά λάθος" να του πέφτει μια βούρτσα, πιστεύοντας (και έτσι συνήθως γίνεται) ότι ο τουρίστας θα τον φωνάξει για να του δώσει τη βούρτσα. Τότε ο λούστρος "προσφέρεται" να σου καθαρίσει τα παπούτσια "δωρεάν" και στη συνέχεια να ζητά αντίτιμο.
Για να γλιτώσεις από τη διαδικασία αυτή, η πρώτη φάση είναι το αγρίεμα. Κάτι σύνηθες στην ανατολή.

@Elena2508. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, για την αποδοχή της μικρής ιστορίας μου. Ότι χρειαστείς στη διάθεσή σου. Όσο περνάν τα χρόνια από ταξιδευτής έχω γίνει καλοπερασάκιας ακόμα και στα ταξίδια, ιδιαίτερα στα πολύ κοντινά.


Κεφάλαιο 6

Επίλογος.

Την άλλη ημέρα το πρωί, μετά από λίγη κολύμβηση στην πισίνα και το απολαυστικό πρωινό στο roof garden του ξενοδοχείου και μια χαλαρή βόλτα στην ευρύτερη περιοχή,

συγκεντρωθήκαμε στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου κατά τις 13.30, καλέσαμε Uber και πήγαμε στο αεροδρόμιο. Μετά τους ελέγχους, κατευθύνθηκα άμεσα στο lounge της Turkish Airlines του αεροδρομίου Ατατούρκ, το οποίο από πολλούς θεωρείται από τα καλύτερα lounge του κόσμου. Το lounge της Turkish Airlines, είναι πολύ μεγάλο,

είναι η χαρά του καλοφαγά, έχει πάντα εξαιρετικά τούρκικα φαγητά και γλυκά από το Karakoy Gulluoglu, διαθέτει κουζίνες από διάφορες χώρες του κόσμου, συγκεκριμένα στις 11 Νοέμβρη διέθετε Ταϊλανδέζικη κουζίνα,

διαθέτει μεγάλη ποικιλία κρασιών, αλλά δεν έχει με τίποτα τη συλλογή των malt whisky και whiskey, τα οποία διαθέτει το lounge της Lufthansa, στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ως εκ τούτου, είναι προφανές πιό είναι το αγαπημένο μου lounge.

Κατά τα λοιπά, πρέπει να επισημάνω ότι η Πόλη έχει γίνει πολύ φτηνός προορισμός (πλην αλκοόλ, εξαιρούνται οι μπίρες, οι οποίες κόστιζαν γύρω στις 14 λίρες - περίπου 3 ευρώ). Τα αεροπορικά εισιτήρια με Aegean, κόστισαν γύρω στα 80 ευρώ. Ο ανταγωνισμός των αεροπορικών εταιριών έχει ως αποτέλεσμα, τις πολύ φτηνές τιμές εισιτηρίων. Τα ξενοδοχεία έχουν πολύ χαμηλές τιμές. Πεντάστερα ξενοδοχεία, με πολύ πλούσιο πρωινό σε τιμές 60 έως 80 ευρώ, η διανυκτέρευση. Η τούρκικη λίρα διολισθαίνει συνεχώς. Και την τελευταία εβδομάδα η διολίσθηση έγινε εντονότερη, με αποτέλεσμα, δέκα ημέρες μετά την επιστροφή μας, η Τρίτη 21-11-2017, να καταγραφεί ως η μαύρη Τρίτη της τούρκικης οικονομίας (η ισοτιμία έφτασε 1 ευρώ=4,68 τούρκικες λίρες). Ευρωπαίοι δεν κυκλοφορούν ακόμα στην Πόλη. Ίσως ελάχιστοι. Προ εξαμήνου δεν κυκλοφορούσε σχεδόν κανείς Ευρωπαίος. Μόνο Άραβες κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό στην Πόλη. Όσον αφορά στα μουσεία, απ' ότι θυμάμαι 40 λίρες είχε η είσοδος στην Αγία Σοφία, 30 λίρες το μηχάνημα μετάφρασης, 20 λίρες η είσοδος στη Βασιλική Κινστέρνα, 20 λίρες κόστιζε η είσοδος στη Μονή της Χώρας.
Ήταν όμορφα στην Πόλη, παρ' όλο του ότι η παρέα που σχηματίστηκε ήταν εξαμελής. Μου αρέσουν τα μοναχικά ταξίδια, ή τα ταξίδια με συμμετοχή έως δύο ή/και τριών ατόμων. Πάντως, τελικά, η παρέα ήταν βολική και δεν με προβλημάτισε.
Ήταν όμορφα στην Πόλη, αρκεί να λαμβάνεις τα απαιτούμενα μέτρα, όταν πρέπει να βρεθείς σε παρόμοιο καθεστώς. Πρέπει να έχεις την πρόνοια αποθήκευσης αλκοόλ, γι αυτούς τους προορισμούς. Σε άλλη περίπτωση δυστυχώς, πτωχεύεις.
Όπως ανέφερα και στην αρχή της παρούσας, έγραψα αυτή την πολύ μικρή ιστορία, ως αυτοκριτική. Αυτοκριτική επειδή απέφευγα την Πόλη. Όμως όπως προανέφερα, αν λάβεις τα κατάλληλα μέτρα περνάς όμορφα. Και τώρα είχα λάβει τα κατάλληλα μέτρα. Και από την Πόλη μου έμειναν εικόνες, όμορφες εικόνες.

Πάντως όταν ξαναπάω στην Πόλη θα μείνω στο Kadikoy!



ΤΕΛΟΣ

 

[Vasileti]

Συγχαρητήρια για την πληρότητα! Οταν ξαναπάς ρίξε μια ματιά και στο οφίσιαλ σαιτ του σιραγκαν παλας στο οποίο έμεινα πρίν χρόνια για ένα ολόκληρο τριήμερο έναντι 350 ευρώ, σε μια εξαιρετική προσφορά που είχε, επί δυνατής λίρας. Δεν ξέρω αν συνεχίζει να κάνει τέτοια...

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ασία

 

[psilos3]

Καταπληκτική ιστορία - οδηγός από τον μετρ του είδους @gelf
Κράτησα τις απαραίτητες σημειώσεις καθώς θα έχω ένα αντίστοιχα σύντομο πέρασμα από τη Πόλη τον επόμενο μήνα.
Η αφήγηση ήταν γι' ακόμα μια φορά μαγική! Επίσης πολύ σημαντικές οι πληροφορίες αναφορικά με τα καταστήματα και τα μπαρ, καθώς είναι ένας τομέας που μας αφορά εξίσου. Γενικότερα απ' ότι έχω καταφέρει να μάθω είναι ένα θέμα αυτό με τις τιμές του αλκοολ εκεί. Για να δούμε πως θα βγει.

 

[japetus]

Για όσους διαβάσουν μελλοντικά την ιστορία αυτή του gelf, να πούμε ότι από τις αρχές του 2019 και μετά από σωρεία αντιδράσεων με τα σωματεία των ταξιτζήδων, η Uber XL διέκοψε τη λειτουργία της οριστικά..
Τώρα με την Uber στην Πόλη συνεργάζονται κάποιοι οδηγοί κανονικών ταξί (και έχουν δυστυχώς αναφερθεί αρκετές παρατυπίες), ενώ μεγαλύτερα εξαθέσια οχήματα -μαύρου χρώματος ταξί- μπορεί να βρει κανείς μόνο στο αεροδρόμιο και μόνο για τις κούρσες από και προς τα εκεί -και με διπλάσιο κόστος έναντι των κανονικών... Δεν κυκλοφορούν πλέον δυστυχώς στην πόλη για μίσθωση άλλα τέτοια οχήματα όπως ο στόλος που διέθετε η Uber XL, παρά μόνο κανονικά ταξί.
Όσο λειτούργησε, ήταν αρκετά βολική για μεγάλες παρέες που ειδάλλως θα χρειάζονταν δύο ταξί, καθώς χρέωνε 25% μόνο παραπάνω από τα κανονικά..

 

[Smaragda53]

συμφωνώ απόλυτα για το θέμα με τις σημαίες

 

[Thalassaki]

Έχω ταξιδέψει αρκετές φορές στην Τουρκία και σχεδόν όλες τις φορές συμπεριέλαβα και την Κωνσταντινούπολη μέσα στα ταξίδια μου για αυτή την μοναδική γοητεία που εκπέμπει και που δύσκολα μπορεί να συγκριθεί με άλλες πόλεις.
Μέσα από την ιστορία σου όμως,ομολογώ πως διδάχτηκα πολλά που δεν γνώριζα και παράλληλα ξύπνησαν πολλές και όμορφες αναμνήσεις .
Οι επιλογές όπως και οι προτάσεις σου είναι όλες άριστες και μη διαπραγματεύσιμες και φαίνεται ξεκάθαρα πως γνωρίζει πολύ καλά τι θέλεις και πως να το αποκτάς!
Σε ευχαριστώ για την προσφορά!

 

[duty_free]

Ιστορὶες απὸ τα παλιὰ! Πολὺ καλή!

 

[gelf]

@Vasileti, ευχαριστώ για την πληροφορία, την έχω αξιοποιήσει. Βέβαια τα δυο ξενοδοχεία που αναφέρω στην ιστορία μου, είναι αρκετά (έως άριστα) εντός προδιαγραφών μου. Σε ευχαριστώ πολύ. Ένα ποτήρι εκλεκτού οίνου στην υγειά σου.
@psilos3, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρέμβασή σου. Αν και ξέρεις πολλά, η παρέμβασή σου με ευχαριστεί πολύ. Εκεί που δεν επιτρέπεται το αλκοόλ, καλό θα είναι να έχουμε το ποτό σε μπουκάλι διαφανές (βότκα κλπ). Whisk(e)y στο ξενοδοχείο. Συγκεκριμένα, βρίσκουμε άριστο 5άστερο ξενοδοχείο και έχουμε το ποτό μαζί μας, χωρίς να απαιτείται ταξίδι στην Πολωνία. Στη φωτογραφία ο Βόσπορος τον οποίο δεν ήπια.
@japetus, σωστή η παρέμβασή σου.
@Smaragda53, πάντα με καταλαβαίνεις. Πίνω ένα Malbec στην υγειά σου, στο roof garden του ξενοδοχείου, με θέα στο Βόσπορο.
@Thalassaki, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρέμβασή σου. Ένα από τα ποτήρια Malbec, στην υγειά σου (μάλλον όλα).
@duty_free, ευχαριστώ πολύ. Πάντως δεν είναι ιστορία από τα παλιά. Είναι ιστορία του Νοέμβρη του έτους 2017. Και το ποτήρι Malbec (που βλέπεις στη φωτο) στην υγειά σου.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους που διαβάσατε ή/και που θα διαβάσετε τη μικρή μου αυτή ταξιδιωτική ιστορία. Ιστορία καλοπέρασης, μάλλον θα την έγραφα.
Στην υγεία όλων που διάβασαν, θα διαβάσουν ή /και δεν διάβασαν τη μικρή ιστορία, πίνω ένα ποτήρι Malbec (για να μην κρύβομαι από εσάς ολόκληρο το μπουκάλι είχε κυλίσει στα χέρια μου).
Malbec, δεν βγαίνει μόνο στην Αργεντινή, όπως νόμιζα τα παλιά χρόνια. Το Malbec παράγεται και στη Γαλλία και σε πολλές άλλες χώρες. Μία απ' αυτές είναι η Τουρκία. Δεν το ήξερα. Πάντως στο μπαρ (στο roof garden του ξενοδοχείου) είχαν φιλική διάθεση (είχε πολύ πλάκα μου έλεγαν Μπεσίκτας και με ρωτούσαν αν είμαι Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός, τους απαντούσα ότι εγώ είμαι Απόλλωνας Πατρών και Άρης Θεσσαλονίκης, τελικά τα βρήκαμε) και μου κέρασαν το δεύτερο μπουκάλι.
Στην υγειά σας, πίνοντας ένα ποτήρι Malbec (από το κερασμένο μπουκάλι), ενώ πίσω από το ποτήρι μου ξεδιπλώνεται ο Βόσπορος.
Σας ευχαριστώ και πάλι, για τις παρεμβάσεις σας. Στην υγειά σας και στην υγεία όσων διάβασαν την ιστορία.

 

[Thalassaki]

@Thalassaki, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρέμβασή σου. Ένα από τα ποτήρια Malbec, στην υγειά σου (μάλλον όλα).



View attachment 354685

Στην υγειά σου κι εσένα αγαπητέ gelf. Αγαπώ τα αργεντίνικα κρασιά και ιδιαιτέρως τις κόκκινα.

Ένα Αργεντίνικο Malbec και συγκεκριμένα το Laborum Malbec του 2017 είχα δοκιμάσει σε φιλικό σπίτι και μου είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις με το λαμπερό του κόκκινο χρώμα την έντονη μυρωδιά βατόμουρου λεβάντας και μπαχαρικών και την πλούσια και στρογγυλή του γεύση με τα πλούσια αρώματα κόκκινων φρούτων.
Μάλιστα ο γευσιγνώστης φίλος μας μου είπε πως η συγκεκριμένη ποικιλία αν και σήμερα θεωρείται Αργεντίνικη στην πραγματικότητα έχει καταγωγή από την Γαλλία και το βρίσκουμε κυρίως στην περιοχή του Cahors. Στα μέσα του 19ου όμως ένας Γάλλος γεωπόνος αποφάσισε να το φυτέψει στην Mendoza για να βελτιώσει την ποιότητά του, όπου το Μalbec θριάμβευσε με αποτέλεσμα να θεωρείται εθνικό κρασί της χώρας με ποσοστό άνω του 70% της παγκόσμιας παραγωγής του.
Ευχαριστώ λοιπόν διπλά για το κέρασμα. Έπεσες διάνα!

 

[Smaragda53]

Στην υγειά σου κι εσένα αγαπητέ gelf. Αγαπώ τα αργεντίνικα κρασιά και ιδιαιτέρως τις κόκκινα.

Ένα Αργεντίνικο Malbec και συγκεκριμένα το Laborum Malbec του 2017 είχα δοκιμάσει σε φιλικό σπίτι και μου είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις με το λαμπερό του κόκκινο χρώμα την έντονη μυρωδιά βατόμουρου λεβάντας και μπαχαρικών και την πλούσια και στρογγυλή του γεύση με τα πλούσια αρώματα κόκκινων φρούτων.
Μάλιστα ο γευσιγνώστης φίλος μας μου είπε πως η συγκεκριμένη ποικιλία αν και σήμερα θεωρείται Αργεντίνικη στην πραγματικότητα έχει καταγωγή από την Γαλλία και το βρίσκουμε κυρίως στην περιοχή του Cahors. Στα μέσα του 19ου όμως ένας Γάλλος γεωπόνος αποφάσισε να το φυτέψει στην Mendoza για να βελτιώσει την ποιότητά του, όπου το Μalbec θριάμβευσε με αποτέλεσμα να θεωρείται εθνικό κρασί της χώρας με ποσοστό άνω του 70% της παγκόσμιας παραγωγής του.
Ευχαριστώ λοιπόν διπλά για το κέρασμα. Έπεσες διάνα!

μμμμ! πολύ θάθελα τώρα ένα ποτηράκι!