ευαγγελια
Member
- Μηνύματα
- 4.099
- Likes
- 1.798
- Επόμενο Ταξίδι
- Αμερικη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Wuthering Heights
Που πας οταν θες να δεις περισσοτερα καναλια απο οσα εχει η Βενετια και περισσοτερες γεφυρες απο οσες εχει το Παρισι??
Οταν εισαι φανατικος των μουσειων? Οταν θες να νιωσεις την εναλλαγη του συγχρονου με το παραδοσιακο??
Στην πολη με περισσοτερα απο 100 καναλια, τις 1500 γεφυρες και τα 50 μουσεια.
Xωρις αμφιβολια , τα ιστορικα κτηρια του Αμστερνταμ αποτελουν αξιοθεατο απο μονα τους.
Οι γραμμες των ψηλων , στενων σπιτιων με τα χαριτωμενα παραθυρα στεκουν περηφανα διπλα στα γραφικα καναλια.
Το Αμστερνταμ ειναι μια υπεροχη πολη για να περπατήσεις γεμάτο με στενά δρομάκια στα οποία τον πρώτο λόγο εχουν τα ποδηλατα και μετα οι πεζοι.
Ετσι ξεκινησαμε και μεις το πρωινο της 13ης Φεβρουαριου με πτηση της LH μεσω Φρανκφουρτης για να γνωρισουμε την πολη.
Μετα απο μια συντομη σταση στη Φρανκουρτη, φτανουμε στο αεροδρομιο Schiphol και αμεσως μπαινουμε στο τρενο για το Αμστερνταμ.
Ο centraal station στεκει επιβλητικος στην εισοδο στου λιμανιου και σε καλωσοριζει στην πολη.
Απο τους ναυτικους θεωρηθηκε μεγα λαθος οταν εγκανιαστηκε το 1889 , διοτι αυτο ταυτοχρονα σημαινε και το τελος του εμποριου δια της θαλασσης.
Αποφασιζουμε να παμε στο ξενοδοχειο μας με τα ποδια.
Υπολογισαμε οτι θα ειχαμε γυρω στα 15 λεπτα περπατημα και δεν πεσαμε εξω. Κατεβηκαμε την Damrak περνωντας εξω απο τα πολυαριθμα μαγαζια με σουβενιρ.
Η αληθεια ειναι οτι η πρωτη επαφη με την πολη στο συγκεκριμενο σημειο με αφησε με ενα παγωμενο χαμογελο. Δεν μου αρεσε και πολυ αυτο που εβλεπα. Αλλα πολυ συντομα θα διαψευδομουν.
Περνωντας την πλακοστρωτη πλατεια Dam παρατηρουμε αριστερα τον 22 μετρων οβελισκο αφιερωμενο στα θυματα του Β΄ παγκοσμιου πολεμου. Αυτον θα τον επισκεπτομασταν την επομενη μερα καθως και το ξενοδοχειο Krasnapolsky για να χαζεψουμε την υπεροχη σαλα του.
Κατεβαινοντας την Rokin ειχε αρχισει να αναπτερωνεται το ηθικο μου.
Ισως τελικα ηταν λανθασμενη η πρωτη μου εκτιμηση, το Αμστερνταμ αρχιζε σιγα σιγα να μας αποκαλυπτει τα μυστικα του.
Φτανουμε στην οδο Spuistraat , πισω ακριβως απο το Αmsterdam’s Historisch Museum, στο ξενοδοχειο μας. Μεγαλο δωματιο, λιγο σκοτεινο, δυστυχως χωρις θεα.... Τι να την καναμε αλλωστε..
Μεσα σε λιγα λεπτα βρισκομασταν και παλι στον δρομο.
Διαπιστωσαμε οτι το πισω μερος του NH hotel συναντουσε ενα καναλι και η θεα ηταν ακρως συναρπαστικη.
Αποφασισαμε να κανουμε μια βολτα στα καναλια , βγαζοντας τις απαραιτητες φωτογραφιες , να εξοικιωθουμε με τα ποδηλατα τα οποια βρισκονταν παντου!!
Περιηγηθηκαμε στην περιοχη γυρω απο το ιστορικο μουσειο, κατηφορισαμε στην Bloemenmarkt την περιφημη αγορα των λουλουδιων και απο εκει καταληξαμε στην Rembrandtplein .
Καναμε ενα περασμα στην εμπορικη οδο Kalverstraat , δεν ειχαμε παει για ψωνια αλλωστε...
Ειχε αρχισει να νυχτωνει , η θερμοκρασια να πεφτει.. Ωρα για κατι ζεστο πριν το φαγητο..
Γυρναμε παλι πισω στην Singel ψαχνωντας για ενα brown café που ειχαμε βρει στο διαδικτυο πολυ κοντα στο σπιτι της Αννας Φρανκ.
Το ονομα του café ‘t Smalle ,κτισμενο τον 18ο αιωνα.
Cafe 't Smalle
Διοροφο με εσωτερικη σκαλιστη σκαλα , χαμηλο ατμοσφαιρικο φωτισμο, εξαισια βιτρω στα παραθυρα , λιγοστα τραπεζια, μεγαλη ποικιλια μπυρας.
Δεν ακουγες τιποτε αλλο εκτος απο τις παρεες να κουβεντιαζουν χαμηλοφωνα , μιας και μεσα στους κανονες του café ηταν η μη χρηση κινητου .
Μουσικη δεν υπηρχε, αλλος ενας κανονας ..
Παραγγειλαμε τους καφεδες μας και απολαυσαμε τον χωρο υπο το φως των κεριων...
Ειχε φτασει η ωρα να εγκαταλειψουμε την ηρεμια του t ‘Smalle να περασουμε την Prinsengracht και να βρεθουμε στην περιοχη Jordaan στο εστιατοριο στο οποιο ειχαμε κανει κρατηση για δειπνο.
Η Jordaan αρχικα ειχε οικοδομηθει για να στεγασει τους εργατες στις αρχες του 17ου αιωνα. Αν και οι περισσοτερες οδοι εχουν παρει το ονομα τους απο τις μυρωδιες των λουλουδιων, η περιοχη δεν ηταν και το ιδανικοτερο μερος για να ζεις μιας και ηταν βαση των βιοτεχνιων. Πολλα βαφεια υφασματων και κεραμικων .
Με το περασμα των χρονων η περιοχη αναβαθμιστηκε και τωρα αποτελει στεκι καλλιτεχνων.
Το εστιατοριο Moeders ( μητερες) στην οδο Rozengracht στην καρδια της Jordaan ηταν ηδη γεματο οταν φτασαμε μιση ωρα πριν απο την προγραμματισμενη μας κρατηση.
Προκειται για ενα εστιατοριο με τοπικη κουζινα, ζεστο περιβαλλον και ασυνηθιστη διακοσμηση.
Οι τοιχοι του ειναι καλλυμενοι απο ακρη σε ακρη αποκλειστικα με φωτογραφιες μητερων, εξου και το ονομα του, φωτογραφιες ακομα και απο τις αρχες του αιωνα.
Παρατηρησαμε οτι κανενα απο τα σερβιτσια δεν εμοιαζε με το αλλο και μαθαμε οτι ο ιδιοκτητης τα συνελεξε απο τα σπιτια των φιλων του οταν ανοιξε το καταστημα!!!
Το μενου μικρο, με λιγες επιλογες αυστηρα παραδοσιακες. Πεινασμενες αρκετα παραγγειλαμε και ευτυχως οι επιλογες μας δεν μας διεψευσαν.
Προτεινουμε λοιπον το Stamppotτο οποιο αποτελουνταν απο πουρε πατατας και βοτανων μαζι με εναν γενναιο κεφτε σε κοκκινη σαλτσα , λουκανικο και ψιλοκομμενο μπεικον.
Οι υπολοιποι της παρεας αρκεστηκαν σε μια μεριδα γεμιστου κοτοπουλου με την συνοδεια πατατας (τηγανητης βεβαιως βεβαιως)
Restaurant Moeders Thuis/Home
Αποχαιρετησαμε το Moeders με γεματο στομαχι και με τα ματια βαρια , ετοιμοι για υπνο.
Η επομενη ημερα θα ξεκινουσε νωρις... Ειχαμε πολλα να κανουμε......
Οταν εισαι φανατικος των μουσειων? Οταν θες να νιωσεις την εναλλαγη του συγχρονου με το παραδοσιακο??
Στην πολη με περισσοτερα απο 100 καναλια, τις 1500 γεφυρες και τα 50 μουσεια.
Xωρις αμφιβολια , τα ιστορικα κτηρια του Αμστερνταμ αποτελουν αξιοθεατο απο μονα τους.
Οι γραμμες των ψηλων , στενων σπιτιων με τα χαριτωμενα παραθυρα στεκουν περηφανα διπλα στα γραφικα καναλια.
Το Αμστερνταμ ειναι μια υπεροχη πολη για να περπατήσεις γεμάτο με στενά δρομάκια στα οποία τον πρώτο λόγο εχουν τα ποδηλατα και μετα οι πεζοι.
Ετσι ξεκινησαμε και μεις το πρωινο της 13ης Φεβρουαριου με πτηση της LH μεσω Φρανκφουρτης για να γνωρισουμε την πολη.
Μετα απο μια συντομη σταση στη Φρανκουρτη, φτανουμε στο αεροδρομιο Schiphol και αμεσως μπαινουμε στο τρενο για το Αμστερνταμ.
Ο centraal station στεκει επιβλητικος στην εισοδο στου λιμανιου και σε καλωσοριζει στην πολη.
Απο τους ναυτικους θεωρηθηκε μεγα λαθος οταν εγκανιαστηκε το 1889 , διοτι αυτο ταυτοχρονα σημαινε και το τελος του εμποριου δια της θαλασσης.
Αποφασιζουμε να παμε στο ξενοδοχειο μας με τα ποδια.
Υπολογισαμε οτι θα ειχαμε γυρω στα 15 λεπτα περπατημα και δεν πεσαμε εξω. Κατεβηκαμε την Damrak περνωντας εξω απο τα πολυαριθμα μαγαζια με σουβενιρ.
Η αληθεια ειναι οτι η πρωτη επαφη με την πολη στο συγκεκριμενο σημειο με αφησε με ενα παγωμενο χαμογελο. Δεν μου αρεσε και πολυ αυτο που εβλεπα. Αλλα πολυ συντομα θα διαψευδομουν.
Περνωντας την πλακοστρωτη πλατεια Dam παρατηρουμε αριστερα τον 22 μετρων οβελισκο αφιερωμενο στα θυματα του Β΄ παγκοσμιου πολεμου. Αυτον θα τον επισκεπτομασταν την επομενη μερα καθως και το ξενοδοχειο Krasnapolsky για να χαζεψουμε την υπεροχη σαλα του.
Κατεβαινοντας την Rokin ειχε αρχισει να αναπτερωνεται το ηθικο μου.
Ισως τελικα ηταν λανθασμενη η πρωτη μου εκτιμηση, το Αμστερνταμ αρχιζε σιγα σιγα να μας αποκαλυπτει τα μυστικα του.
Φτανουμε στην οδο Spuistraat , πισω ακριβως απο το Αmsterdam’s Historisch Museum, στο ξενοδοχειο μας. Μεγαλο δωματιο, λιγο σκοτεινο, δυστυχως χωρις θεα.... Τι να την καναμε αλλωστε..
Μεσα σε λιγα λεπτα βρισκομασταν και παλι στον δρομο.
Διαπιστωσαμε οτι το πισω μερος του NH hotel συναντουσε ενα καναλι και η θεα ηταν ακρως συναρπαστικη.
Αποφασισαμε να κανουμε μια βολτα στα καναλια , βγαζοντας τις απαραιτητες φωτογραφιες , να εξοικιωθουμε με τα ποδηλατα τα οποια βρισκονταν παντου!!
Περιηγηθηκαμε στην περιοχη γυρω απο το ιστορικο μουσειο, κατηφορισαμε στην Bloemenmarkt την περιφημη αγορα των λουλουδιων και απο εκει καταληξαμε στην Rembrandtplein .
Καναμε ενα περασμα στην εμπορικη οδο Kalverstraat , δεν ειχαμε παει για ψωνια αλλωστε...
Ειχε αρχισει να νυχτωνει , η θερμοκρασια να πεφτει.. Ωρα για κατι ζεστο πριν το φαγητο..
Γυρναμε παλι πισω στην Singel ψαχνωντας για ενα brown café που ειχαμε βρει στο διαδικτυο πολυ κοντα στο σπιτι της Αννας Φρανκ.
Το ονομα του café ‘t Smalle ,κτισμενο τον 18ο αιωνα.
Cafe 't Smalle
Διοροφο με εσωτερικη σκαλιστη σκαλα , χαμηλο ατμοσφαιρικο φωτισμο, εξαισια βιτρω στα παραθυρα , λιγοστα τραπεζια, μεγαλη ποικιλια μπυρας.
Δεν ακουγες τιποτε αλλο εκτος απο τις παρεες να κουβεντιαζουν χαμηλοφωνα , μιας και μεσα στους κανονες του café ηταν η μη χρηση κινητου .
Μουσικη δεν υπηρχε, αλλος ενας κανονας ..
Παραγγειλαμε τους καφεδες μας και απολαυσαμε τον χωρο υπο το φως των κεριων...
Ειχε φτασει η ωρα να εγκαταλειψουμε την ηρεμια του t ‘Smalle να περασουμε την Prinsengracht και να βρεθουμε στην περιοχη Jordaan στο εστιατοριο στο οποιο ειχαμε κανει κρατηση για δειπνο.
Η Jordaan αρχικα ειχε οικοδομηθει για να στεγασει τους εργατες στις αρχες του 17ου αιωνα. Αν και οι περισσοτερες οδοι εχουν παρει το ονομα τους απο τις μυρωδιες των λουλουδιων, η περιοχη δεν ηταν και το ιδανικοτερο μερος για να ζεις μιας και ηταν βαση των βιοτεχνιων. Πολλα βαφεια υφασματων και κεραμικων .
Με το περασμα των χρονων η περιοχη αναβαθμιστηκε και τωρα αποτελει στεκι καλλιτεχνων.
Το εστιατοριο Moeders ( μητερες) στην οδο Rozengracht στην καρδια της Jordaan ηταν ηδη γεματο οταν φτασαμε μιση ωρα πριν απο την προγραμματισμενη μας κρατηση.
Προκειται για ενα εστιατοριο με τοπικη κουζινα, ζεστο περιβαλλον και ασυνηθιστη διακοσμηση.
Οι τοιχοι του ειναι καλλυμενοι απο ακρη σε ακρη αποκλειστικα με φωτογραφιες μητερων, εξου και το ονομα του, φωτογραφιες ακομα και απο τις αρχες του αιωνα.
Παρατηρησαμε οτι κανενα απο τα σερβιτσια δεν εμοιαζε με το αλλο και μαθαμε οτι ο ιδιοκτητης τα συνελεξε απο τα σπιτια των φιλων του οταν ανοιξε το καταστημα!!!
Το μενου μικρο, με λιγες επιλογες αυστηρα παραδοσιακες. Πεινασμενες αρκετα παραγγειλαμε και ευτυχως οι επιλογες μας δεν μας διεψευσαν.
Προτεινουμε λοιπον το Stamppotτο οποιο αποτελουνταν απο πουρε πατατας και βοτανων μαζι με εναν γενναιο κεφτε σε κοκκινη σαλτσα , λουκανικο και ψιλοκομμενο μπεικον.
Οι υπολοιποι της παρεας αρκεστηκαν σε μια μεριδα γεμιστου κοτοπουλου με την συνοδεια πατατας (τηγανητης βεβαιως βεβαιως)
Restaurant Moeders Thuis/Home
Αποχαιρετησαμε το Moeders με γεματο στομαχι και με τα ματια βαρια , ετοιμοι για υπνο.
Η επομενη ημερα θα ξεκινουσε νωρις... Ειχαμε πολλα να κανουμε......
