Μποτσουάνα Άγριες νύχτες στη Μποτσουάνα

[ΕΡΣΗ]

Τι καλα που ελειπα και ειχα διπλη δοση σημερα! Αντε και στη συνεχεια σιγα σιγα!

 

[dream traveler]

ελα δεν μπρορω να περιμενω με τον προλογο κιολας εχω τρελαθει να μαθω την συνεχεια!

 

[mariath]

Εδώ είμαι και γω, πάνω στην ώρα που αρχίζει η περιπέτεια! Πάμε, φύγαμε!

 

[ioanna karagianni]

5 ώρες μέχρι να ξεκινήσει το όνειρο...Ή μήπως είχε ήδη αρχίσει?

Σωστά έχει ήδη αρχίσει και εμείς φοβόμαστε μην και ξυπνήσουμε και το χάσουμε, στην ουρά και εγώ για την συνέχεια.

 

[GTS]

Η διαδρομή φάνταζε μονότονη, αλλά για εμάς ήταν τόσο συναρπαστική. Ατελείωτες ευθείες, ελάχιστα αυτοκίνητα, πυκνά δέντρα δεξιά-αριστερά πάνω στη ρόδινη άμμο, άλλα κατάξερα, άλλα με πράσινα ακόμα φύλλα….μα καλά πώς φυτρώνουν πάνω στην άμμο τόσα δέντρα? Και πώς αντέχουν τόση ξηρασία? Ανάμεσά τους πολλές ακακίες, αυτό το υπέροχο, εμβληματικό δέντρο της Αφρικής. Κάνουμε 2-3 στάσεις, για τουαλέτα (bush toilet όπως θα λέγεται από δω και μπρος) αλλά και για το λεγόμενο foot & mouth: μεταξύ των κτηνοτροφικών ζωνών της Μποτσουάνας, είναι υποχρεωτική η αποστείρωση των σόλων των παπουτσιών μας για την παρεμπόδιση της εξάπλωσης της αρρώστιας των βοοειδών που ονομάζεται foot & mouth. Έτσι και εξαπλωθεί η αρρώστεια , όλα τα κοπάδια σφάζονται, σκέτη καταστροφή για τους φτωχούς κτηνοτρόφους της χώρας. Κατά διαστήματα συναντάμε και τους παραδοσιακούς αγροτικούς οικισμούς της Μποτσουάνας: λίγα αχυρόσπιτα, στρογγυλά με ψάθινες κωνικές στέγες, περιφραγμένα κάποια με ξύλινους πασσάλους, με αγελάδες, κατσίκες και γαϊδάρους να βόσκουν ελεύθερα. Οικισμοί κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά...

Επιτέλους το Shakawe φαίνεται στον ορίζοντα. Μπαίνουμε στο χωριό, κάνουμε μια μικρή παράκαμψη λόγω έργων και επιτέλους αράζουμε σε μια υπέροχη, σκιερή όχθη ενός μεγάλου ποταμού: είναι ο μεγαλοπρεπής Οκαβάνγκο, που ρέει ανεμπόδιστος από την Ανγκόλα, διασχίζει τη Ναμίμπια και καταλήγει στο θαύμα της φύσης που ονομάζεται Δέλτα του Οκαβάνγκο στη Μποτσουάνα. Μεταφέρουμε τα πράγματα στο σπίτι μας για τις επόμενες 3 μέρες, ένα γλυκό ποταμόπλοιο, στο ισόγειο του οποίου βρίσκονταν οι καμπίνες μας και στον πρώτο όροφο το σαλόνι, η τραπεζαρία και ένα μεγάλο μπαλκόνι για άραγμα. Οι καμπίνες μας είναι πολύ καλύτερες απ’ότι περίμενα, μικρές αλλά πεντακάθαρες, με ωραία διακόσμηση, άνετα κρεβάτια με mosquito nets, μπάνιο με ντουζιέρα και το πιο ωραίο, μεγάλα παράθυρα-μπαλκονόπορτες που ανοίγουν διάπλατα...

Αφού τακτοποιηθήκαμε, γευματίζουμε στη τραπεζαρία, θαυμάζοντας τη μεγαλοπρέπεια του ποταμού από τα τεράστια παράθυρα....στο βάθος αχνοφαίνεται και ένας ιπποπόταμος μέσα στο νερό, αλλά δεν επιμένουμε, θα δούμε πολλούς περισσότερους στη συνέχεια και από πολύ κοντά...στη συνέχεια το ποταμόπλοιο μπαρκάρει για άλλη τοποθεσία, κι εμείς απολαμβάνουμε την ηλιόλουστη διαδρομή, πλημμυρισμένοι από συγκίνηση. Πολύ πράσινο στις όχθες, δέντρα, χορτάρι, καλαμιές, πάπυροι, νούφαρα, παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο ανέμελα και να μας χαιρετάνε καθώς περνάμε, το νερό λάδι, ούτε ένα σύννεφο στον ουρανό...

Μετά την ολιγόλεπτη κρουαζιέρα μας, αράζουμε σε άλλο σημείο του ποταμού, μακριά από το χωριό, μακριά από ανθρώπους, από όλα...στα μεγαλοπρεπή δέντρα, δεκάδες είδη πουλιών κουρνιάζουν στις σκιές των κλαδιών τους, ακούμε μόνο το κελάηδημα και τα κρωξίματά τους. Η όχθη είναι κατάφυτη από χορτάρι, ένα ατελείωτο λιβάδι παραπέρα, με υπόστρωμα άσπρη άμμο σαν σε εξωτική παραλία. Απίθανο μέρος!

:: ::

 

[XRISTOS71]

ποταμόπλοιο άπαιχτο σχεδον private
τυφλα να'χουν τα πεντάστερα ξενοδοχεια πάντως εκ πρώτης όψεως !!!!

 

[varioAthens]

Φαντάζομαι πως θα ένιωσες όταν θα αντίκρυσες επιτέλους, μετά από τόσους μήνες προετοιμασίας, τον Οκαβάνγκο...

 

[ΕΡΣΗ]

Τελεια η κρουαζιερα στο ποταμι! Οσο κραταει θα παραμενω με τη ναυτικη μου περιβολη!

 

[GTS]

Ο Κάιζερ, αρχηγός του ποταμόπλοιου μας ετοιμάζει μία μικρή έκπληξη: θα μας πάρει να κάνουμε μία σύντομη βόλτα στην όχθη, κοντά πάντα στο ποταμόπλοιο. Ε και, θα ρωτήσει κάποιος...η βόλτα όμως δε θα γίνει στη παιδική χαρά, στο πάρκο, στο ζωολογικό κήπο της γειτονιάς....η βόλτα θα γίνει στη καρδιά της άγριας ζωής, πράγμα που είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσεις ερχόμενος από την ασφάλεια της πόλης. Στις όχθες κυκλοφορούν ελέφαντες, ιπποπόταμοι, καραδοκούν κροκόδειλοι....ας αφήσουμε τα φίδια και τα λοιπά ζωντανά, αν πέσεις σε κάποιο από τα παραπάνω, ιδίως σε ιπποπόταμο, την έχεις βάψει...

Η βόλτα βέβαια γίνεται από άνθρωπο έμπειρο και είναι ασφαλής και λόγω ώρας: ο ήλιος ακόμα βαράει δυνατά, οι ιπποπόταμοι βρίσκονται στο δροσερό νεράκι του ποταμού, οι ελέφαντες κάπου αλλού απολαμβάνουν ένα σκιερό μέρος και οι κροκόδειλοι.....ε, εκεί θέλει λίγη προσοχή. Ακριβώς έξω από το ποταμόπλοιο, κείτεται μία σεβαστή ποσότητα κοπράνων ελέφαντα, λίγο παλαιάς παραγωγής. Οι ελέφαντες τρώνε μέχρι και 300 κιλά ημερησίως, τρώνε συνεχώς μέχρι και 20 ώρες την ημέρα και χωνεύουν το 40% περίπου της τροφής. Το αποτέλεσμα είναι τα κόπρανά τους να αποτελούνται σε μεγάλο ποσοστό από χορτάρι.

Hottip: αν ποτέ βρεθείτε στα όρια του θανάτου από τη δίψα σε σαβάνα της Αφρικής, μαζεύτε κόπρανα ελέφαντα και στύψτε τα....το νεράκι θα τρέξει άφθονο, ίσως λίγο άνοστο βέβαια, αλλά σωτήριο...

Η βόλτα γίνεται με προσεκτικά βήματα, με επεξήγηση από τον Κάιζερ των ιχνών διαφόρων ζώων, μεταξύ των οποίων τεράστιες πατημασιές ελεφάντων, ίχνη από φίδια και ένα ανατριχιαστικό ίχνος από ουρά κροκόδειλου πάνω στην όχθη μιας μικρής λιμνούλας...τα ίχνη φαίνονται καθαρά στη λευκή άμμο, ενώ το χορτάρι απλώνεται σε τεράστια έκταση ολόγυρα. Μέχρι και πριν από λίγες εβδομάδες, όλη αυτή η τεράστια έκταση ήταν καλυμμένη από νερό, με τις ετήσιες πλημμύρες του Οκαβάνγκο να καλύπτουν τα πάντα και το πλοίο να δένει 3-4 μέτρα ψηλότερα από τη σημερινή του στάθμη. Μεγάλη σημασία έχει και η τεταμένη προσοχή όλων των αισθήσεων, ιδίως της ακοής, αφού η ορατότητα λόγω της θαμνώδους βλάστησης δεν είναι πάντα ασφαλής οδηγός. Εμείς πάντως, απολαμβάνουμε τη μεγαλειώδη σιγαλιά της φύσης, το αεράκι που χαϊδεύει τα χόρτα, τα πουλιά....

Βλέπουμε πολλά πουλιά που δε γνωρίζω να απαριθμήσω εδώ, από μικρά και πολύχρωμα, μέχρι μεγάλους λευκούς γερανούς, πελεκάνους κτλ, θαυμάζουμε τις γιγαντιαίες τερμιτοφωλιές που σχηματίζουν πολυάριθμα νησάκια στον ποταμό και το δέλτα του...ξαποσταίνοντας, ο Κάιζερ με αφορμή μία ερώτηση, ξεκινά μία ανατριχιαστική αφήγηση που μας αφήνει όλους κάγκελο και είχε περίπου ως εξής...

«Ήταν σούρουπο και γυρνούσαμε με έναν φίλο με το τζιπ σε ένα καμπ...δυστυχώς, το τζιπ έμεινε στα 2 χιλ. από το καμπ και αποφασίσαμε να περπατήσουμε την απόσταση. Καθώς περπατούσαμε, κοιτάω πίσω και ο φίλος μου είχε μείνει παρά πίσω. Ξάφνου, σε μια στροφή πέφτω πάνω σε έναν ελέφαντα...»

Μα καλά, δεν τον είδες, ήταν βράδυ, ήταν στη στροφή του δρόμου, το μέρος ήταν θαμνώδες...δεν τον άκουσες?

«Οι ελέφαντες είναι εξαιρετικά αθόρυβοι, μπορεί να περάσει ολόκληρο κοπάδι δίπλα σου και να μη πάρεις χαμπάρι»

Έτσι όπως τα λέει είναι, από ιδία πείρα πλέον...

«Ο ελέφαντας, με το που με παίρνει χαμπάρι ορμάει κατά πάνω μου. Έμεινα ακίνητος, όπως πρέπει να κάνεις σε επίθεση ελέφαντα και προσπάθησα να τον αποφύγω στο πλάι. Ο ελέφαντας όμως είχε ήδη γυρίσει το κορμί του και προσπάθησε να με σουβλίσει με τους χαυλιόδοντες. Τους άρπαξα και προσπάθησα να τον αποφύγω...»

Και μας δείχνει τα σημάδια στα χέρια του, σκισίματα στις δυο του παλάμες...ο κουμπάρος μου ψιθυρίζει χαμηλόφωνα ότι ο τύπος λέει παραμύθια...

«Το ζώο με έριξε κάτω και κατάφερε να με τρυπήσει με τους χαυλιόδοντες στα πόδια...σύρθηκα δίπλα σε ένα βράχο και ευτυχώς ο ελέφαντας απομακρύνθηκε...καθόμουν εκεί, με τη πλάτη στο βράχο, σε μία λίμνη αίματος. Ευτυχώς, σε λίγη ώρα με βρήκαν οι δικοί μου πριν μυρίσουν το αίμα οι ύαινες και τα λιοντάρια....»

Και σηκώνει το σορτσάκι του, δείχνοντάς μας σημάδια από δύο τρύπες ψηλά στους τετρακέφαλούς του...έχουμε μείνει όλοι μ@λ@κες...μέσα μας έχει σβηστεί δια παντός η εικόνα του αγαθούς ελεφαντάκου....βρισκόμαστε στη καρδιά της άγριας ζωής κυρίες και κύριοι, εδώ είναι ο θάνατος σου η ζωή μου και όχι ταινία του Ντίσνεϋ....

Επιστρέφουμε στο ποταμόπλοιο και απολαμβάνουμε το καφεδάκι μας από το κατάστρωμα, έως ότου ο ουρανός βαφτεί μωβ-πορτοκαλί από ένα μεγαλειώδες Αφρικανικό ηλιοβασίλεμα....δειπνούμε, χαλαρώνουμε με ένα ποτάκι και όταν η νύστα κάνει την εμφάνισή της αποσυρόμαστε στα δωμάτιά μας...

::

 

[maria30]

Ουαου , θαυμάζω όλους εσάς που αποφασίζεται τέτοια ταξίδια, που εγώ δεν πρόκειται να κάνω με τίποτα, ακόμα και αν μου τα χαρίζανε.............

 

[XRISTOS71]

αγαπητε GTS
μας λες για ζώα αλλα ζώα δεν βλέπουμε σε φωτογραφίες !!!
μόνο αφρικανικό ηλιοβασίλεμα βλέπουμε ( υπεροχο βέβαια )
αλλα το forum διψαει για wild africa

YΓ. μηπως έχεις παει στις σευχέλλες και γιαυτο μας δείχνεις φωτο με ωραίο ηλιοβασίλεμα !!!!

 

[GTS]

αγαπητε GTS
μας λες για ζώα αλλα ζώα δεν βλέπουμε σε φωτογραφίες !!!

Γι'αυτά τα ζώα λες μήπως?