Μποτσουάνα Άγριες νύχτες στη Μποτσουάνα

[ioanna karagianni]

Η αλήθεια είναι ότι στην θέση του λαγού σε φανταζόμουνα και εγώ. Θα βάλω το σκαμνάκι μου δίπλα στο σκαμνάκι της Έρσης και θα περιμένω και εγώ την συνέχεια.

 

[GTS]

Όπως με ενημέρωσε ο φίλος Νεκτάριος, πρόξενος της Μποτσουάνας στην Ελλάδα, την Τετάρτη 6/1 με το καλό, η Μάγια Τσόκλη ταξιδεύει στην υπέροχη Αφρικανική χώρα με το φακό της ΝΕΤ....όλοι συντονισμένοι λοιπόν!

 

[GTS]

Η επίθεση των ελεφάντων

Δύο ελέφαντες βαδίζουν κατά πάνω μας....μια μικρή παράκαμψη και τους αφήνουμε πίσω, νυχτώνει και ήδη έχουμε καθυστερήσει να επιστρέψουμε στη βάση μας. Στην επόμενη στροφή νέα εμπόδια: ένας μεγάλος αριθμός από ελέφαντες μας μπλοκάρει το δρόμο. Ο Bibi δεν έχει όρεξη για νέα χάραξη ρότας, μαρσάρει το γιαπωνέζικο θηρίο και ορμάει κατά πάνω στα παχύδερμα. Οι ελέφαντες τρέπονται σε φυγή, το θέαμα με έχει αφήσει άφωνο, καθώς με το κεφάλι έξω από τη καρότσα βλέπω τα τεράστια κορμιά να τρέχουν πανικόβλητα....τους έχουμε φοβίσει, ο αέρας μυρίζει κίνδυνο.

Δύο από τα τρομαγμένα παχύδερμα αποφασίζουν να μην ανεχτούν άλλο τους εισβολείς και τραμπούκους....με τις προβοσκίδες ψηλά, το κεφάλι χαμηλωμένο, ορμούν κατά πάνω μας καλπάζοντας, βγάζοντας τρομερούς ήχους....η σκηνή είναι σχεδόν σουρεαλιστική, νιώθω ότι παίζουμε σε ταινία, ότι τα παρακολουθούμε όλα από απόσταση. Όμως, είναι πέρα για πέρα αληθινό...το θηριώδες Toyota όμως είναι άξιος αντίπαλος, βρυχάται ηχηρά και αναγκάζει τους επιτιθέμενους ελέφαντες να υποχωρήσουν πίσω από τις φυλλωσιές. Ολόκληρο το κοπάδι έχει γίνει καπνός μέσα στα δέντρα και τα σκοτάδια...

Κερδίζουμε λίγα μέτρα, παρακάτω άλλοι ελέφαντες, έχουμε πέσει σε τρομερή περίπτωση, δεξιά το σκοτεινό νερό που σίγουρα βρίθει από κροκόδειλους, αριστερά το πυκνό δάσος, μπροστά οι ελέφαντες...στεκόμαστε για μια στιγμή και....νέα επίθεση....ένας έξαλλος ελέφαντας ορμάει από τις φυλλωσιές, ουρλιάζει από έξαψη, θέλει να μας σκοτώσει...τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά καθώς καθόμαστε ακάλυπτοι, οι σουβλεροί χαυλιόδοντες μπορούν να κόψουν πολλά κεφάλια έτσι και πλησιάσει. Ο Bibi όμως δεν είναι κάνας τυχαίος: με επιδέξιες κινήσεις μαρσάρει το γκάζι και ελίσσεται, ο ελέφαντας οπισθοχωρεί....και ξανά επίθεση, πλησιάζει πολύ, το όχημα βρυχάται, βγαίνουμε και πάλι ζωντανοί...

Ο μόνος δρόμος που μας έμενε ήταν της επιστροφής με την ουρά στα σκέλια....δεν είχαμε την όρεξη να ανοίξουμε δρόμο ανάμεσα στους εξαγριωμένους ελέφαντες, οι οποίοι έχοντας να υπερασπιστούν και τα μικρά τους, θα μας δημιουργούσαν σοβαρό πρόβλημα. Στο δρόμο της επιστροφής, δύο Έλληνες γελάνε νευρικά, νιώθοντας τυχεροί που επέζησαν από τέτοια φοβερή εμπειρία και 8 Βρετανοί έχουν γίνει κάτωχροι από το φόβο τους....για τη μόνη που δεν είμαι σίγουρος είναι η τρομερή 75χρονη Ρόουζ....ζει άραγε ή έχει πάει από καρδιά?

 

[sophia_det]

Είναι τρομερό το ταξίδι σου, αλλά και η περιγραφή σου και τα βίντεο μοναδικα! Νοερά βρισκόμαστε και εμείς εκει... (από την ασφάλεια του σπιτιού μας :xmas_cheesygrin: )

 

[ΕΡΣΗ]

....για τη μόνη που δεν είμαι σίγουρος είναι η τρομερή 75χρονη Ρόουζ....ζει άραγε ή έχει πάει από καρδιά?

Μπα μην τις φοβασαι αυτες δεν παθαινουν τιποτε! Αμα μαλιστα εχει επιβιωσει στην παιδικη της ηλικια και απο τους βομβαρδισμους του Λονδινου τωρα ενα δυο παχυδερμα θα την ταραξουν; :xmas_cheesygrin:

 

[LULLU]

... πολλλες ταρζανιες κανει ο Bibi,.....:xmas_evil:

 

[GTS]

... πολλλες ταρζανιες κανει ο Bibi,.....:xmas_evil:

Λες? Εγώ τον έκοψα για πολύ "φοβιτσιάρη" και προσεκτικό....και με το δίκιο του αφού θα έχουν δει τα μάτια ένα σωρό λακαμίες από τουρίστες που νομίζουν ότι βρίσκονται στη γειτονιά τους και το παίζουν κάπως...

Αυτό με τους ελέφαντες δε νομίζω ότι το επιδίωξε, ούτε αυτός ενδεχομένως περίμενε αυτή την αντίδραση....αλλά έλεγχε τη κατάσταση 100%, ήξερε τι έκανε κάθε στιγμή....αν θες τη γνώμη μου, μας έσωσε εκεί που ίσως κάποιος λιγότερο έμπειρος μας έστελνε για φρίσκις στους κροκόδειλους και τα λιοντάρια (αν μας αναποδογύριζε ο ελέφαντας θα βγαίναμε μετά ποδαράτο :xmas_mrgreen

 

[Pandora]

Αυτό με τους ελέφαντες δε νομίζω ότι το επιδίωξε, ούτε αυτός ενδεχομένως περίμενε αυτή την αντίδραση....αλλά έλεγχε τη κατάσταση 100%, ήξερε τι έκανε κάθε στιγμή....αν θες τη γνώμη μου, μας έσωσε εκεί που ίσως κάποιος λιγότερο έμπειρος μας έστελνε για φρίσκις στους κροκόδειλους και τα λιοντάρια (αν μας αναποδογύριζε ο ελέφαντας θα βγαίναμε μετά ποδαράτο :xmas_mrgreen

:xmas_eek::xmas_eek::xmas_eek:...δεν έχω λόγια...

 

[GTS]

Τη νύχτα που βρυχώνται τα λιοντάρια

Δε ξέρω αν τα γεγονότα του προηγούμενου απογεύματος με την επίθεση που δεχτήκαμε με επηρέασαν, αλλά η νύχτα μου φάνηκε εξίσου ανήσυχη. Από το καμπ πρέπει να παρέλασε ένας στρατός από ζώα, όλο το βράδυ κοιμήθηκα με διαλείμματα, ξυπνώντας από τους ήχους και τα γρυλίσματα. Ένα συγκεκριμένο ήχο όμως τον αναγνώρισα πολύ καλά, ήταν ένας ήχος που λαχταρούσα να ακούσω μέρες τώρα…

Τινάχτηκα σαν ελατήριο από το κρεβάτι και με θόρυβο βγήκα από τη σκηνή φωνάζοντας το όνομα του Bibi....κοιτάω το ρολόι, η ώρα 5.15, μόλις έχει χαράξει...σε κοντινή απόσταση, πολύ καθαρά, διακρίνω τον ήχο από λιοντάρι που βρυχάται...ο Bibiμε καλεί να κάνω ησυχία και με δυο κουβέντες συνεννοούμαστε. Τρέχω στη σκηνή, ξυπνάω τον κουμπάρο, βάζω όπως όπως τα παπούτσια μου και τρέχοντας ανεβαίνω στο τζιπ...σιγά σιγά ξυπνά και το υπόλοιπο στρατόπεδο, όλα τα μέλη, με τα μάτια μισόκλειστα και χωρίς κουβέντες, ανεβαίνουν και αυτά στο όχημα...ο Bibi ξεκινάει τη μηχανή, κάνουμε ένα μικρό κύκλο εκτός του καμπ και λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά τα βλέπουμε: δύο λιονταρίνες και ένας αρσενικός, κάθονται στη μέση της σαβάνας που βάφεται ροζ-πορτοκαλί από τον ήλιο που ανατέλλει πάνω από τον ορίζοντα. Με τις αισθήσεις τεταμένες, παρατηρούμε τα θαυμάσια ζώα, καθώς μας παρατηρούν και αυτά με περιέργεια...ο αρσενικός βρυχάται ελαφρά, μαρκάροντας έτσι με τον ήχο την περιοχή του, προειδοποίηση για πιθανούς μνηστήρες....

::

 

[GTS]

Βάλτε ήχο...ακούστε τι με ξύπνησε και ακουγόταν πεντακάθαρα στη σκηνή...

 

[ioanna karagianni]

Αχ περίπενε περίμενε να πάρω τα υπογλώσια και να έρθω μαζί σας θέλω και εγώ λιοντάρια.

 

[Rosa]

. Από το καμπ πρέπει να παρέλασε ένας στρατός από ζώα, όλο το βράδυ κοιμήθηκα με διαλείμματα, ξυπνώντας από τους ήχους και τα γρυλίσματα.

Εχχχμμμμ....και τι ακριβώς είπαμε ότι χωρίζει όλη αυτή την ορνιθοπανίδα από το εσωτερικό της σκηνής σας???? Εκτός από ένα λεπτό πανί, εννοώ....