dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.900
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο]Στις 6.00 ξυπνάμε για τη Θεία Λειτουργία. Ξεκούραστος με ένα αίσθημα ψυχικής γαλήνης από την ησυχία και την ηρεμία του χώρου. Η λειτουργία κατανυκτική και εορταστική (Γενέθλιο Αγ. Ιωάννη Προδρόμου, 23 Ιουνίου με το παλιό ημερολόγιο που ισχύει στο Όρος) είναι το καλύτερο ξύπνημα. Τελειώνει μετά από μιάμιση ώρα και μέχρι τις 8.00 που παραθέτουν μεσημεριανό (!!!) γεύμα (τράπεζα ονομάζεται στον Άθωνα όπως ονομάζεται ο σχετικός χώρος) κάνουμε τη βόλτα μας στην αυλή. Η Τράπεζα της Μονής είναι μεγάλη, μόνο με κινητές εικόνες. Προηγείται προσευχή και τρώμε συνοδεία ενός καταπληκτικού Αγιορείτικου κόκκινου κρασιού. Σε ένα ψηλό άμβωνα ένας μοναχός διαβάζει σε όλη τη διάρκεια του γεύματος. Ο ήχος από το καμπανάκι που χτυπά ο Ηγούμενος και η προσευχή που ακολουθεί σημαίνουν το τέλος του. Γρήγορα στο Αρχονταρίκι να μαζέψουμε τα πράγματά μας για να προλάβουμε ένα μικρό λεωφορείο που θα μας ανεβάσει στις Καρυές. Κάνουμε μια μικρή βόλτα μέχρι να φύγει το επόμενο λεωφορείο για τη Δάφνη. Από τη Δάφνη νωρίς το μεσημέρι πέρνουμε το καΐκι για τον αρσανά της Μονής Σίμωνος Πέτρας (Σιμωνόπετρα). Το μοναστήρι είναι αρκετές δεκάδες μέτρα πάνω από τον αρσανά. Ο ήλιος ανελέητος και η ζέστη αφόρητη. Το ανηφορικό καλντερίμι εξουθενωτικό και ολόγυμνο λόγω της πυρκαγιάς της προηγούμενης χρονιάς. Στα μισά της διαδρομής έχει μια βρύση σε υπόστεγο και είναι πραγματικά μια όαση δροσιάς στην πορεία μας. Δεξιά φεύγει ένα μονοπάτι για τη Μονή Γρηγορίου. Στη βρύση ένας προσκυνητής μας ρωτάει αν έχουμε κανονίσει διανυκτέρευση και ότι ίσως δεν μα ς δεχτούν. Μας πιάνει άγχος και ξεκινάμε γρήγορα γρήγορα. Θεέ μου! Νομίζω ότι θα μείνω στον τόπο από την ανηφόρα και το τρέξιμο. Σε μισή ώρα από τον αρσανά, μούσκεμα στον ιδρώτα και με την καρδιά και τα μηνίγγια να χτυπούν με τρελό ρυθμό περνάμε την πύλη της Μονής. Επιτέλους! Και τότε η χαριστική βολή. Ανηφορικό καλντερίμι και σκάλες [B][U]μέσα[/U][/B
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
Κεφάλαιο 4ο
Τελευταία ημέρα-Επιστροφή
Στις 7.00 σηκωνόμαστε και αποφασίζουμε να μην πάμε στη Θεία Λειτουργία αλλά να φύγουμε για την Μονή Ξενοφώντος απ’όπου θα πάρουμε το καράβι της επιστροφής. Μια ώρα δρόμος μέσα σε πυκνή βλάστηση και με την πρωινή δροσιά μας φέρνει στη Μονή. Όμορφο Μοναστήρι με το δικό του χαρακτήρα. Τα κτίρια θυμίζουν Ηπειριώτικη αρχιτεκτονική. Καθόμαστε λίγο στο αρχονταρίκι, ξεναγούμαστε στη Μονή και μετά καθόμαστε στην είσοδό της να περιμένουμε το καράβι. Επειδή μας έχει πιάσει η πείνα δύο από την παρέα μπαίνουν στο περιβόλι και ζητάνε από τον περιβολάρη ντομάτες και πιπεριές. Είχαμε και κράκερς και να το κολατσιό μας. Μανούλα μου νοστιμιά!!! Το πλοίο αποδεικνύεται «πλοίο-φάντασμα» Περνάει προς Δάφνη με μιάμιση ώρα καθυστέρηση. Περνάμε μια ώρα με συζήτηση με τον Αρχοντάρη και κάνοντας πλάκα με τα «θηλέων» (τα καραβάκια με παραθεριστές που κάνουν το γύρο του Άθωνα σε απόσταση τουλάχιστον 500μ.) που περνάνε συνεχώς. Τελικά στις 3.00 το μεσημέρι φτάνει το πλοίο (έπρεπε να είχε έρθει στις 12.00). Το όνομά του ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ. Είναι τόσο αργό που έχεις την εντύπωση ότι είναι συνεχώς ακίνητο. Μετά από τρεισήμισι (!!!) ώρες φτάνουμε στην Ουρανούπολη. Η πρώτη εντύπωση: ΓΥΝΑΙΚΕΣ!!! Αλήθεια τι παράξενο.
Αναχωρούμε κατευθείαν για Αθήνα. Κάνουμε παράκαμψη για φαΐ και τσίπουρο στο Βόλο και τις πρώτες πρωινές ώρες φτάνουμε.
Αν και μικρή χρονικά η εκδρομή μας ήταν πραγματικά σπουδαία.
Φωτό: Μονή Κουτλουμουσίου, στο περιβόλι της Μονής Ιβήρων, στο βάθος η Γρηγορίου, προς τη Μονή Ξενοφώντος
Τελευταία ημέρα-Επιστροφή
Στις 7.00 σηκωνόμαστε και αποφασίζουμε να μην πάμε στη Θεία Λειτουργία αλλά να φύγουμε για την Μονή Ξενοφώντος απ’όπου θα πάρουμε το καράβι της επιστροφής. Μια ώρα δρόμος μέσα σε πυκνή βλάστηση και με την πρωινή δροσιά μας φέρνει στη Μονή. Όμορφο Μοναστήρι με το δικό του χαρακτήρα. Τα κτίρια θυμίζουν Ηπειριώτικη αρχιτεκτονική. Καθόμαστε λίγο στο αρχονταρίκι, ξεναγούμαστε στη Μονή και μετά καθόμαστε στην είσοδό της να περιμένουμε το καράβι. Επειδή μας έχει πιάσει η πείνα δύο από την παρέα μπαίνουν στο περιβόλι και ζητάνε από τον περιβολάρη ντομάτες και πιπεριές. Είχαμε και κράκερς και να το κολατσιό μας. Μανούλα μου νοστιμιά!!! Το πλοίο αποδεικνύεται «πλοίο-φάντασμα» Περνάει προς Δάφνη με μιάμιση ώρα καθυστέρηση. Περνάμε μια ώρα με συζήτηση με τον Αρχοντάρη και κάνοντας πλάκα με τα «θηλέων» (τα καραβάκια με παραθεριστές που κάνουν το γύρο του Άθωνα σε απόσταση τουλάχιστον 500μ.) που περνάνε συνεχώς. Τελικά στις 3.00 το μεσημέρι φτάνει το πλοίο (έπρεπε να είχε έρθει στις 12.00). Το όνομά του ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ. Είναι τόσο αργό που έχεις την εντύπωση ότι είναι συνεχώς ακίνητο. Μετά από τρεισήμισι (!!!) ώρες φτάνουμε στην Ουρανούπολη. Η πρώτη εντύπωση: ΓΥΝΑΙΚΕΣ!!! Αλήθεια τι παράξενο.
Αναχωρούμε κατευθείαν για Αθήνα. Κάνουμε παράκαμψη για φαΐ και τσίπουρο στο Βόλο και τις πρώτες πρωινές ώρες φτάνουμε.
Αν και μικρή χρονικά η εκδρομή μας ήταν πραγματικά σπουδαία.
Φωτό: Μονή Κουτλουμουσίου, στο περιβόλι της Μονής Ιβήρων, στο βάθος η Γρηγορίου, προς τη Μονή Ξενοφώντος
