maris-lou όχι απλά σε καταλαβαίνω, σε νιώθω απόλυτα.Στον Άρη για χορό και στην πνύκα για αμπελοφιλοσοφία ,με γύρισες αρκετά πίσω,στα καλύτερά μας χρόνια.
Να σαι καλά!!
Τα έγραψα λίγο μπερδεμένα συγνώμη γι αυτό.
Η ιστοριούλα ήταν για τον ναό του Κούσκο στο Περού.
Απλά έπρεπε να κάνω διευκρίνηση.
Όσο για το μέρος της φωτογραφίας που έχω βάλει σας λέω ότι όλοι είσαστε τριγύρω.Και ναι σ αυτό το μέρος δεν έχω πάει.
Λοιπόν σ αυτή την εκκλησία είχα φάει πόρτα,ναι όπως τ ακούτε:xmas_lol:ο τύπος που ξεναγούσε βλέποντας με να κρατάω κάμερα,όχι να τραβάω το τονίζω, με έβγαλε έξω.Φυσικά πέρασα καταπληκτικά περιμένοντας την παρέα μου να βγει.Με περικύκλωσαν καμιά δεκαριά πιτσιρίκια για να μου βάψουν τα παπούτσια...
Πρώτη συνάντηση στο Ρίο και να λείπω?
Ξεκουνάω απ τ αυγά και έρχομαι!!!
Αλήθεια γωνίτσα για τους καπνιστές υπάρχει? ή θα την βγάλω στη γέφυρα?
Κάποιος όμως θα πρέπει να μου πει που ακριβώς είναι το cafe που θα γίνει η συνάντηση,
θα έρθω από Αθήνα.
ANEL ξέρω πόσο φιλόξενοι είναι οι Μοραίτες,άλλωστε και γω κάτω
απ τ αυλάκι είμαι:clap:μια άλλη φορά ίσως να ρθω κι εγώ.
Ας πούμε τις Απόκριες !Γκρούπ travelstories:haha:
απαραίτητο να καπνίζομε και να φέρομε και τα ζωντανά μας !!
ζητάω πολλα??:cool:
καπνίζουμε μέχρι και τα δάχτυλά μας.Αρκεί,για να μας προσκαλέσετε?
όσο για τα ζωντανά,εδώ κολλάω........
ο σύζυγος πιάνεται?:haha:
amandab σε ζηλεύω πολύ πολύ ,και ναι ξαναπάμε με χίλια.
Η Ολλανδία είναι μια χώρα που γύρισα αρκετά απ άκρη σ άκρη,
πράγμα καθόλου δύσκολο αφού σε πολύ λίγο χρόνο διανύεις τεράστιες αποστάσεις.
Εδώ πάντως θα διαπιστώσεις ότι πολλές γυναίκες όχι μόνο ταξιδεύουν μόνες, αλλά κανονίζουν τα πάντα και μάλιστα για πολύ δύσκολους προορισμούς.
Βάλε λοιπόν τη σύζυγο να διαβάσει τις ιστορίες μας και θα ξεπεράσει
κάθε ανασφάλεια:clap:
Σάββατο απόγευμα και αντί να χαλαρώσω,βρίσκομαι αντιμέτωπη με τις φοβίες μου.Ρενάτα έχεις βαλθεί να μου επιβάλεις ομοιοπαθητική?
Χάθηκε ρε παιδί μου μια Βιετναμέζα Φανούλα για φωτό,και μας έχεις αραδιάσει
ότι ερπετό κυκλοφορούσε στην περιοχή?:(:cry: