tripdreamer1975
Member
- Μηνύματα
- 825
- Likes
- 758
- Επόμενο Ταξίδι
- Κάπου μακριά
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λος Ρόκες
Άγνωστη ίσως σε εμένα, για κάποιους μπορεί και κρυφό διαμαντάκι. Σίγουρα πάντως όταν ακούς για λίμνες της βόρειας Ιταλίας, το μυαλό πάει πρώτα στις σταρ Garda, Como, Maggiore, άντε και Iseo. Εμείς όμως επιλέξαμε αυτόν τον Ιούνιο την λίμνη Όρτα, Orta San Giulio επίσημα, στα όρια της περιφέρειας του Piemonte.
Κάτι λιγότερο από μια ώρα οδήγηση από το αεροδρόμιο Malpensa (τότε Malpensa, νυν Berlusconi, ασχολίαστο...) μας φέρνει στο ύψωμα Ameno για το κατάλυμα μας. Η επιλογή της περιοχής εσκεμμένα εκτός του κυρίως χωριού, για ηρεμία, εξαιρετικό value και κυρίως για τη μαγευτική θέα της λίμνης από ψηλά, κάθε ώρα της ημέρας.
Πρώτη απογευματινή βόλτα στα περίχωρα του Ameno, στη συνοικία Miasino και την εντυπωσιακή λόγω θέσης και θέας εκκλησία/Santuario della Madonna della Bocciola. Το τοπίο μαγικό, από τη μία το κατάφυτο βουνό με τις κλασσικές βορειοιταλικές εξοχικές κατοικίες και από την άλλη η λίμνη. Στα πόδια μας, κυριολεκτικά, ο κεντρικότερος οικισμός Orta San Giulio σε μια χερσόνησο που προεξέχει στη λίμνη, το νησάκι της λίμνης Isola San Giulio και οι απέναντι όχθες με άλλους παραλίμνιους οικισμούς και εκκλησίες ψηλά στα βράχια και τις πλαγιές. Το δείπνο στον κήπο του γειτονικόυ wine bar με εξαιρετικούς μεζέδες ημέρας και φυσικά κρασί από το Piemonte έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο την ημέρα της άφιξης μας.
Το επόμενο πρωί, και γενικά όλη η ημέρα προβλεπόταν μουντή από άποψη καιρού και με πιθανότητα καταιγίδων. Αυτό επέτεινε τη διάθεσή μας να προλάβουμε να δούμε/ρουφήξουμε/βιώσουμε όσα περισσότερα προλαβαίναμε από αυτή την ανεξερεύνητη για μας περιοχή της Ιταλίας.
Πρώτος σταθμός ποιος άλλος παρά ο κεντρικός οικισμός, Orta San Giulio. Το ευχάριστο, ο «υπερτουρισμός» της Ιταλίας δεν έχει φτάσει ακόμη στην Όρτα ή τουλάχιστον απείχε εκείνες τις ημέρες. Η πόλη παραδοσιακά κτισμένη στην ανατολική όχθη της λίμνης, με πλήθος «αρχοντικών» κτισμάτων αλλά και άλλων εξίσου όμορφων, λιγότερο καλοδιατηρημένων ή συντηρημένων. Γενικά, σε πάρα πολλά σημεία της αποπνέει μια αίσθηση «ξεπεσμένης» αρχόντισσας ή ίσως πιο ταπεινής από τις υπόλοιπες κυρίες της αυλής, τις άλλες λίμνες. Με μια ρομαντική όμως έννοια, όχι απαραίτητα κακή. Χαρακτηριστικά, στην όμορφη κεντρική πλατεία του ιστορικού κέντρου Piazza Potta, που περιβάλλεται από πενέμορφα κτίρια όπως το Palazzo della Communita, δεσπόζει άδειο και το κουφάρι του ξενοδοχείου Albergo Orta που κάποτε σίγουρα θα φιλοξένησε υψηλούς προσκεκλημένους από όλη την Ευρώπη να ανακαλύψουν τις ομορφιές της λίμνης. Και είναι πολλές αυτές, αρχής γενομένης από το νησάκι στη μέση της.
Τουριστικό βαρκάκι λοιπόν από την αποβάθρα στην κεντρική πλατεία μας μεταφέρει στο νησάκι Isola San Giulio. Πρόκειται για νησάκι που οικοδομήθηκε γύρω από την βασιλική του Αγίου Ιουλίου και το Αββαείο με τις βενεδικτίνες μοναχές που έχουν (είχαν?) δώσει όρκο σιωπής. Γενικά, το θέμα της σιωπής και της ησυχίας επικρατεί στο νησί, με 1-2 μόνο καταστήματα, πινακίδες με ρητά για τη σιωπή και την αγάπη αλλά και εντυπωσιακούς κήπους με μαγική θέα στο νερό. Υπέροχη και η βασιλική του San Giulio (που μάθαμε ότι έλκει την καταγωγή του από την Αίγινα παρακαλώ) με υπέροχες τοιχογραφίες και γλυπτά.
Μια ώρα μετά και με τη ζέστη να έχει φθάσει στο απροχώρητο, επιστρέφουμε στην πόλη και ξεκινάμε την αναζήτηση για παραλία. Υπάρχει οργανωμένη παραλία φυσικά λίγο πιο έξω, με ξαπλώστρες και beach bar όμως εμείς αρκεστήκαμε σε έναν ωραιότατο πόντε σε ένα δροσερό σημείο κάτω από τα δέντρα για τις απαραίτητες και αρκούντως αναζωογονητικές βουτιές στην δροσερή λίμνη. Φρεσκαριστήκαμε για αρκετή ώρα, φάγαμε και ένα γρήγορο σνακ και ανηφορίσαμε προς ένα ψηλότερο σημείο της πόλης και την Santa Maria Assunta. Γενικά, υπάρχουν πολλά σημεία θρησκευτικού ενδιαφέροντος στην πόλη με κυριότερο τον λόφο Sacromonte ακόμη πιο ψηλά, για τον οποίο θα μιλήσουμε στη συνέχεια.
Επόμενος στόχος, ο γύρος της λίμνης. Προφανώς και δεν πρόκειται για μια τεράστια λίμνη, οπότε με το αυτοκίνητο, μιας και άρχισε μόλις και ένα εκνευριστικό ψιλόβροχο, είχαμε βρει τι θα κάνουμε για τις επόμενες 2-3 ώρες. Πρώτη στάση, ψηλά στο βουνό, το «κοιμισμένο» αλλά γραφικό χωριό Miasino. Εκεί, αφού περιπλανηθήκαμε για λίγο στα στενά, τα μοναστήρια και τους πολύ καλά διατηρημένους κήπους τους, μείναμε για φαγητό. Εξαιρετική επιλογή το Antico Agnello, με δημιουργικά πιάτα αλλά βαθιά γεύση, όχι δήθεν, και πολύ καλό value.
Συνέχεια παραλίμνια μέχρι την πόλη Omegna, στην βόρεια όχθη της λίμνης. Εδώ, χαρακτηριστικό είναι το ποτάμι (ή κανάλι?) το οποίο τη διασχίζει και τροφοδοτεί τη λίμνη με νερό. Η διαδρομή με τα πολύχρωμα σπίτια δίπλα στο ποταμάκι πανέμορφη. Όμορφη και η διαφορετική άποψη της λίμνης από το lungolago της πόλης, ιδιαίτερα ζωντανό εκείνο το σημείο εξαιτίας ενός τοπικού τουρνουά πυγμαχίας που γινόταν σε εξέδρα μέσα στην λίμνη. Επειδή όμως έχουμε μάθει… όπου ακούμε για ξύλο να φεύγουμε, επιστροφή στο αμάξι και πορεία προς τη δυτική πλευρά της λίμνης.
Μέσα από κατάφυτα βουνά, με ρεματιές, στενούς δρόμους, γραφικά χωριουδάκια και τα ανάλογα viewpoints ανεβαίνουμε για να φτάσουμε στην εντυπωσιακή εκκλησία της Madonna del Sasso. Σκαρφαλωμένη σε έναν εντυπωσιακό κάθετο βράχο και μέσα σε πευκόφυτο δάσος δίπλα σε καταρράκτη, η θέα από το «μπαλκόνι» της εκκλησίας/μονής κόβει την ανάσα. Απέναντι ακριβώς το νησάκι της λίμνης, στα πόδια μας το χωριό Pella και στην αντίπερα όχθη το San Giulio και οι υπόλοιποι οικισμοί. Ηλιοβασίλεμα δυστυχώς λόγω χαμηλής νέφωσης δεν απολαύσαμε, τουλάχιστον σταμάτησε η βροχή.
Η όλη διαδρομή εύκολη και γρήγορη, χωρίς κίνηση, δεν χρειάζεται να φοβίζει κανέναν, ξέρουμε εμείς από επαρχιακούς ορεινούς δρόμους. O γύρος της λίμνης με το αυτοκίνητο λιγότερο από μία ώρα (χωρίς φυσικά τις πολλές αλλά εντυπωσιακές στάσεις). Το βράδυ, εξουθενωμένοι αλλά πλήρεις εικόνων απολαμβάνουμε ένα χορταστικό δείπνο στο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας (πολύ καλό και budget friendly) με θέα τη λίμνη, με τα χωριουδάκια γύρω της φωτισμένα.
Το επόμενο πρωί, η αποστολή είχε Sacro Monte, το ιερό βουνό. Πρόκειται για τον δασωμένο λόφο πάνω από την κεντρική πόλη (συνδέεται και με μονοπάτι με αυτήν), προστατευόμενο δρυμό/πάρκο στον οποίο φραγκισκανοί μοναχοί έχουν χτίσει με τον καιρό, από το 1590 πολλά μικρά παρεκκλήσια. Το πρωτότυπο όμως είναι ότι μέσα σε κάθε παρεκκλήσι υπάρχουν σε φυσικό μέγεθος αγάλματα/διοράματα με σκηνές από τη ζωή του Αγίου Φραγκίσκου και άλλες θρησκευτικές απεικονίσεις. Εντύπωση κάνει το ρεαλιστικό στυλ, ο συνδυασμός των αγαλμάτων με τις τοιχογραφίες του φόντου αλλά και οι διαφορετικές αρχιτεκτονικές των παρεκκλησιών ανάλογα με την περίοδο κατασκευής τους.
Ο περίπατος τελειώνει σε μία ακόμη μονή και την βασιλική του Αγίου Νικολάου. Η δε θέα από τον περίβολο της βασιλικής προς τη λίμνη, σήμερα μάλιστα που επιτέλους άνοιξε ο καιρός, για άλλη μια φορά καθηλωτική. Πραγματικά το Sacro Monte μας γοήτευσε, με τον συνδυασμό φύσης, αρχιτεκτονημάτων και φυσικά θέας. Τέλος, μετά το μεσημέρι, κατηφορίσαμε άλλη μια βόλτα στην Όρτα για φαγητό, καφεδάκι και μερικές τελευταίες εικόνες πριν την αναχώρηση μας για το αεροδρόμιο.
Πριν αναφερθώ σε πρακτικές λεπτομέρειες του ταξιδιού, θα ήθελα να επισημάνω εδώ ότι ο λίμνη Όρτα μας ξάφνιασε ευχάριστα. Όχι μόνο για τη φυσική ομορφιά της που δεν διαφέρει σε τίποτε από τις πιο φημισμένες «ξαδέλφες» της αλλά και για έναν αέρα ηρεμίας και σχετικά «ρετρό» τουριστικής εμπειρίας. Χορταίνεται άνετα σε ένα Σαββατοκύριακο, είναι εύκολα προσβάσιμη και αξίζει σίγουρα την ταξιδιωτική προσοχή μας.
Practicalities & Budget
Ξενοδοχείο: Hotel «Battle of Britain» στο Ameno πάνω από την Όρτα. Πολύ καλό value, πεντακάθαρο, τίμιο πρωϊνό, γενικά τιμιότατο για 85€ τρίκλινο. Και το εστιατόριο του μια χαρά και σε καλές τιμές.
Αυτοκίνητο: 2 ημέρες ενοικίαση από αεροδρόμιο Sicily by Car 76€, όλα καλά, την έχουμε ξαναχρησιμοποιήσει. Βενζίνη για το διήμερο περίπου 25€, οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες.
Orta San Giulio: Βάρκα για το νησί 5€ το άτομο. Υπάρχει και τακτική συγκοινωνία μεταξύ των χωριών με σκάφος. Parking δίπλα στο ιστορικό κέντρο περίπου 10€ η ημέρα.
Οι φωτογραφίες είναι απλά screenshot από το αναλυτικό μας βίντεο: Unveiling Lake Orta
Κάτι λιγότερο από μια ώρα οδήγηση από το αεροδρόμιο Malpensa (τότε Malpensa, νυν Berlusconi, ασχολίαστο...) μας φέρνει στο ύψωμα Ameno για το κατάλυμα μας. Η επιλογή της περιοχής εσκεμμένα εκτός του κυρίως χωριού, για ηρεμία, εξαιρετικό value και κυρίως για τη μαγευτική θέα της λίμνης από ψηλά, κάθε ώρα της ημέρας.
Πρώτη απογευματινή βόλτα στα περίχωρα του Ameno, στη συνοικία Miasino και την εντυπωσιακή λόγω θέσης και θέας εκκλησία/Santuario della Madonna della Bocciola. Το τοπίο μαγικό, από τη μία το κατάφυτο βουνό με τις κλασσικές βορειοιταλικές εξοχικές κατοικίες και από την άλλη η λίμνη. Στα πόδια μας, κυριολεκτικά, ο κεντρικότερος οικισμός Orta San Giulio σε μια χερσόνησο που προεξέχει στη λίμνη, το νησάκι της λίμνης Isola San Giulio και οι απέναντι όχθες με άλλους παραλίμνιους οικισμούς και εκκλησίες ψηλά στα βράχια και τις πλαγιές. Το δείπνο στον κήπο του γειτονικόυ wine bar με εξαιρετικούς μεζέδες ημέρας και φυσικά κρασί από το Piemonte έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο την ημέρα της άφιξης μας.
Το επόμενο πρωί, και γενικά όλη η ημέρα προβλεπόταν μουντή από άποψη καιρού και με πιθανότητα καταιγίδων. Αυτό επέτεινε τη διάθεσή μας να προλάβουμε να δούμε/ρουφήξουμε/βιώσουμε όσα περισσότερα προλαβαίναμε από αυτή την ανεξερεύνητη για μας περιοχή της Ιταλίας.
Πρώτος σταθμός ποιος άλλος παρά ο κεντρικός οικισμός, Orta San Giulio. Το ευχάριστο, ο «υπερτουρισμός» της Ιταλίας δεν έχει φτάσει ακόμη στην Όρτα ή τουλάχιστον απείχε εκείνες τις ημέρες. Η πόλη παραδοσιακά κτισμένη στην ανατολική όχθη της λίμνης, με πλήθος «αρχοντικών» κτισμάτων αλλά και άλλων εξίσου όμορφων, λιγότερο καλοδιατηρημένων ή συντηρημένων. Γενικά, σε πάρα πολλά σημεία της αποπνέει μια αίσθηση «ξεπεσμένης» αρχόντισσας ή ίσως πιο ταπεινής από τις υπόλοιπες κυρίες της αυλής, τις άλλες λίμνες. Με μια ρομαντική όμως έννοια, όχι απαραίτητα κακή. Χαρακτηριστικά, στην όμορφη κεντρική πλατεία του ιστορικού κέντρου Piazza Potta, που περιβάλλεται από πενέμορφα κτίρια όπως το Palazzo della Communita, δεσπόζει άδειο και το κουφάρι του ξενοδοχείου Albergo Orta που κάποτε σίγουρα θα φιλοξένησε υψηλούς προσκεκλημένους από όλη την Ευρώπη να ανακαλύψουν τις ομορφιές της λίμνης. Και είναι πολλές αυτές, αρχής γενομένης από το νησάκι στη μέση της.
Τουριστικό βαρκάκι λοιπόν από την αποβάθρα στην κεντρική πλατεία μας μεταφέρει στο νησάκι Isola San Giulio. Πρόκειται για νησάκι που οικοδομήθηκε γύρω από την βασιλική του Αγίου Ιουλίου και το Αββαείο με τις βενεδικτίνες μοναχές που έχουν (είχαν?) δώσει όρκο σιωπής. Γενικά, το θέμα της σιωπής και της ησυχίας επικρατεί στο νησί, με 1-2 μόνο καταστήματα, πινακίδες με ρητά για τη σιωπή και την αγάπη αλλά και εντυπωσιακούς κήπους με μαγική θέα στο νερό. Υπέροχη και η βασιλική του San Giulio (που μάθαμε ότι έλκει την καταγωγή του από την Αίγινα παρακαλώ) με υπέροχες τοιχογραφίες και γλυπτά.
Μια ώρα μετά και με τη ζέστη να έχει φθάσει στο απροχώρητο, επιστρέφουμε στην πόλη και ξεκινάμε την αναζήτηση για παραλία. Υπάρχει οργανωμένη παραλία φυσικά λίγο πιο έξω, με ξαπλώστρες και beach bar όμως εμείς αρκεστήκαμε σε έναν ωραιότατο πόντε σε ένα δροσερό σημείο κάτω από τα δέντρα για τις απαραίτητες και αρκούντως αναζωογονητικές βουτιές στην δροσερή λίμνη. Φρεσκαριστήκαμε για αρκετή ώρα, φάγαμε και ένα γρήγορο σνακ και ανηφορίσαμε προς ένα ψηλότερο σημείο της πόλης και την Santa Maria Assunta. Γενικά, υπάρχουν πολλά σημεία θρησκευτικού ενδιαφέροντος στην πόλη με κυριότερο τον λόφο Sacromonte ακόμη πιο ψηλά, για τον οποίο θα μιλήσουμε στη συνέχεια.
Επόμενος στόχος, ο γύρος της λίμνης. Προφανώς και δεν πρόκειται για μια τεράστια λίμνη, οπότε με το αυτοκίνητο, μιας και άρχισε μόλις και ένα εκνευριστικό ψιλόβροχο, είχαμε βρει τι θα κάνουμε για τις επόμενες 2-3 ώρες. Πρώτη στάση, ψηλά στο βουνό, το «κοιμισμένο» αλλά γραφικό χωριό Miasino. Εκεί, αφού περιπλανηθήκαμε για λίγο στα στενά, τα μοναστήρια και τους πολύ καλά διατηρημένους κήπους τους, μείναμε για φαγητό. Εξαιρετική επιλογή το Antico Agnello, με δημιουργικά πιάτα αλλά βαθιά γεύση, όχι δήθεν, και πολύ καλό value.
Συνέχεια παραλίμνια μέχρι την πόλη Omegna, στην βόρεια όχθη της λίμνης. Εδώ, χαρακτηριστικό είναι το ποτάμι (ή κανάλι?) το οποίο τη διασχίζει και τροφοδοτεί τη λίμνη με νερό. Η διαδρομή με τα πολύχρωμα σπίτια δίπλα στο ποταμάκι πανέμορφη. Όμορφη και η διαφορετική άποψη της λίμνης από το lungolago της πόλης, ιδιαίτερα ζωντανό εκείνο το σημείο εξαιτίας ενός τοπικού τουρνουά πυγμαχίας που γινόταν σε εξέδρα μέσα στην λίμνη. Επειδή όμως έχουμε μάθει… όπου ακούμε για ξύλο να φεύγουμε, επιστροφή στο αμάξι και πορεία προς τη δυτική πλευρά της λίμνης.
Μέσα από κατάφυτα βουνά, με ρεματιές, στενούς δρόμους, γραφικά χωριουδάκια και τα ανάλογα viewpoints ανεβαίνουμε για να φτάσουμε στην εντυπωσιακή εκκλησία της Madonna del Sasso. Σκαρφαλωμένη σε έναν εντυπωσιακό κάθετο βράχο και μέσα σε πευκόφυτο δάσος δίπλα σε καταρράκτη, η θέα από το «μπαλκόνι» της εκκλησίας/μονής κόβει την ανάσα. Απέναντι ακριβώς το νησάκι της λίμνης, στα πόδια μας το χωριό Pella και στην αντίπερα όχθη το San Giulio και οι υπόλοιποι οικισμοί. Ηλιοβασίλεμα δυστυχώς λόγω χαμηλής νέφωσης δεν απολαύσαμε, τουλάχιστον σταμάτησε η βροχή.
Η όλη διαδρομή εύκολη και γρήγορη, χωρίς κίνηση, δεν χρειάζεται να φοβίζει κανέναν, ξέρουμε εμείς από επαρχιακούς ορεινούς δρόμους. O γύρος της λίμνης με το αυτοκίνητο λιγότερο από μία ώρα (χωρίς φυσικά τις πολλές αλλά εντυπωσιακές στάσεις). Το βράδυ, εξουθενωμένοι αλλά πλήρεις εικόνων απολαμβάνουμε ένα χορταστικό δείπνο στο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας (πολύ καλό και budget friendly) με θέα τη λίμνη, με τα χωριουδάκια γύρω της φωτισμένα.
Το επόμενο πρωί, η αποστολή είχε Sacro Monte, το ιερό βουνό. Πρόκειται για τον δασωμένο λόφο πάνω από την κεντρική πόλη (συνδέεται και με μονοπάτι με αυτήν), προστατευόμενο δρυμό/πάρκο στον οποίο φραγκισκανοί μοναχοί έχουν χτίσει με τον καιρό, από το 1590 πολλά μικρά παρεκκλήσια. Το πρωτότυπο όμως είναι ότι μέσα σε κάθε παρεκκλήσι υπάρχουν σε φυσικό μέγεθος αγάλματα/διοράματα με σκηνές από τη ζωή του Αγίου Φραγκίσκου και άλλες θρησκευτικές απεικονίσεις. Εντύπωση κάνει το ρεαλιστικό στυλ, ο συνδυασμός των αγαλμάτων με τις τοιχογραφίες του φόντου αλλά και οι διαφορετικές αρχιτεκτονικές των παρεκκλησιών ανάλογα με την περίοδο κατασκευής τους.
Ο περίπατος τελειώνει σε μία ακόμη μονή και την βασιλική του Αγίου Νικολάου. Η δε θέα από τον περίβολο της βασιλικής προς τη λίμνη, σήμερα μάλιστα που επιτέλους άνοιξε ο καιρός, για άλλη μια φορά καθηλωτική. Πραγματικά το Sacro Monte μας γοήτευσε, με τον συνδυασμό φύσης, αρχιτεκτονημάτων και φυσικά θέας. Τέλος, μετά το μεσημέρι, κατηφορίσαμε άλλη μια βόλτα στην Όρτα για φαγητό, καφεδάκι και μερικές τελευταίες εικόνες πριν την αναχώρηση μας για το αεροδρόμιο.
Πριν αναφερθώ σε πρακτικές λεπτομέρειες του ταξιδιού, θα ήθελα να επισημάνω εδώ ότι ο λίμνη Όρτα μας ξάφνιασε ευχάριστα. Όχι μόνο για τη φυσική ομορφιά της που δεν διαφέρει σε τίποτε από τις πιο φημισμένες «ξαδέλφες» της αλλά και για έναν αέρα ηρεμίας και σχετικά «ρετρό» τουριστικής εμπειρίας. Χορταίνεται άνετα σε ένα Σαββατοκύριακο, είναι εύκολα προσβάσιμη και αξίζει σίγουρα την ταξιδιωτική προσοχή μας.
Practicalities & Budget
Ξενοδοχείο: Hotel «Battle of Britain» στο Ameno πάνω από την Όρτα. Πολύ καλό value, πεντακάθαρο, τίμιο πρωϊνό, γενικά τιμιότατο για 85€ τρίκλινο. Και το εστιατόριο του μια χαρά και σε καλές τιμές.
Αυτοκίνητο: 2 ημέρες ενοικίαση από αεροδρόμιο Sicily by Car 76€, όλα καλά, την έχουμε ξαναχρησιμοποιήσει. Βενζίνη για το διήμερο περίπου 25€, οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες.
Orta San Giulio: Βάρκα για το νησί 5€ το άτομο. Υπάρχει και τακτική συγκοινωνία μεταξύ των χωριών με σκάφος. Parking δίπλα στο ιστορικό κέντρο περίπου 10€ η ημέρα.
Οι φωτογραφίες είναι απλά screenshot από το αναλυτικό μας βίντεο: Unveiling Lake Orta
Attachments
Last edited:
