psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.614
- Likes
- 51.123
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Τελευταίες στιγμές στη Σαϊγκόν
Το τελευταίο πρωινό κοιμηθήκαμε όσο περισσότερο γινόταν, μιας και ξέραμε ότι θα ακολουθούσε ο Γολγοθάς της επιστροφής. Αφού κάναμε τσεκ άουτ, αφήσαμε τις αποσκευές κάτω στον ειδικό χώρο και ανεβήκαμε στο μπαρ για να πιούμε την ύστατη στιγμή το παγωμένο & παραδοσιακό βιετναμέζικο καφέ Egg coffee.
Ένα πολύ ωραίο και γευστικό ρόφημα που σας συνιστώ να δοκιμάσετε, ακόμα και για μένα που εδώ και 15 χρόνια πίνω τον καφέ μου σκέτο χωρίς γάλα. Το συγκεκριμένο είχε μέσα κάτι σαν ζαχαρούχο και ήταν ιδιαίτερα νόστιμο, με κόστος περί τα 30.000 dong = 1.15€.
Επειδή όμως είχαμε μια ώρα και κάτι δε περιοριστήκαμε μόνο στο καφέ. Βγήκαμε και τις τελευταίες μας φωτογραφίες στην θέα της πόλης, και καλέσαμε ένα ταξί το οποίο μας πήγε στο αεροδρόμιο σε 30 περίπου λεπτά με κόστος 210.000 dong = 8,10€.
Αφού τσεκάραμε τις αποσκευές μας περάσαμε τον έλεγχο των διαβατηρίων, με σκοπό να κάνουμε ψώνια πριν επιβιβαστούμε με την ησυχία μας. Είναι κάτι που δε σας συνιστώ να κάνετε, γιατί άπαξ και περάσεις τον έλεγχο και πας στα gates, οι τιμές δεν είναι πλέον Βιετναμέζικες, αλλά Ευρωπαϊκές και κάτι παραπάνω. Χαλάλι όμως, αυτά που θέλαμε να αγοράσουμε ήταν καφέδες, τσάι, παραδοσιακά γλυκίσματα κ.α. Ξοδέψαμε γύρω στα 40€ μιας και ήταν ότι συνάλλαγμα μας είχε απομείνει. Εγώ πήρα και περισσότερους καφέδες για δωράκι, καθώς είχε πολλές γεύσεις και ποικιλίες αφού μου είχαν μείνει μερικά dong ακόμα καθώς δε μου τα άλλαξαν όλα, τα οποία δεν είχα σκοπό να κουβαλήσω μαζί μου στην Ελλάδα. Αν σας αρέσει το τσάι, προτείνω το συγκεκριμένο που αγόρασα κι εγώ, καθώς είναι ότι καλύτερο έχω δοκιμάσει:
Σε λιγότερο από δύο ώρες πατούσαμε Σιγκαπούρη, όπου η επιλογή του lounge μας έσωσε, καθώς εκτός του ότι εξαφάνισε την 6ωρη αναμονή μας, διέθετε και μια μεγάλη γκάμα από παροχές. Καταρχάς διέθετε ντους και προϊόντα περιποίησης (!!!) καθώς και πετσέτα που σου δίνουν με την είσοδο σου, χρησιμότατο όπως αποδείχτηκε έτσι καταϊδρωμένοι που φτάσαμε. Επίσης συμπεριλάμβανε αρκετά μεγάλη ποικιλία σε φαγητά αλλά και ποτά φυσικά που δε το κρύβω μας ενδιέφερε απόλυτα. Μόνο με το μπουκάλι Johnny black που κατεβάσαμε, κάναμε την απόσβεση μας!
Σοφή επιλογή αποδείχτηκε για ένα ακόμη πολύ σημαντικό λόγο, γιατί το αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης εκτός από πολύ όμορφο όπως περιέγραψα, ήταν πανάκριβο, και για κάποιον που έχει ώρες στην αναμονή της επόμενης πτήσης ίσως αναπόφευκτο.
Η Scoot συνεπέστατη για άλλη μία φορά αναχώρησε στην ώρα της. Το ξαναγράφω για όποιον δε το διάβασε στην αρχή. Άδεια μπουκάλια/παγούρια για νερό οπωσδήποτε για να τα γεμίσετε μετά τον έλεγχο. Η πτήση κύλησε ομαλά, και 9 περίπου το πρωί της Τρίτης 5 Μαρτίου πατούσαμε στη πατρίδα.
Ακόμα ένα ονειρικό ταξίδι είχε λάβει τέλος.
Το τελευταίο πρωινό κοιμηθήκαμε όσο περισσότερο γινόταν, μιας και ξέραμε ότι θα ακολουθούσε ο Γολγοθάς της επιστροφής. Αφού κάναμε τσεκ άουτ, αφήσαμε τις αποσκευές κάτω στον ειδικό χώρο και ανεβήκαμε στο μπαρ για να πιούμε την ύστατη στιγμή το παγωμένο & παραδοσιακό βιετναμέζικο καφέ Egg coffee.
Ένα πολύ ωραίο και γευστικό ρόφημα που σας συνιστώ να δοκιμάσετε, ακόμα και για μένα που εδώ και 15 χρόνια πίνω τον καφέ μου σκέτο χωρίς γάλα. Το συγκεκριμένο είχε μέσα κάτι σαν ζαχαρούχο και ήταν ιδιαίτερα νόστιμο, με κόστος περί τα 30.000 dong = 1.15€.
Επειδή όμως είχαμε μια ώρα και κάτι δε περιοριστήκαμε μόνο στο καφέ. Βγήκαμε και τις τελευταίες μας φωτογραφίες στην θέα της πόλης, και καλέσαμε ένα ταξί το οποίο μας πήγε στο αεροδρόμιο σε 30 περίπου λεπτά με κόστος 210.000 dong = 8,10€.
Αφού τσεκάραμε τις αποσκευές μας περάσαμε τον έλεγχο των διαβατηρίων, με σκοπό να κάνουμε ψώνια πριν επιβιβαστούμε με την ησυχία μας. Είναι κάτι που δε σας συνιστώ να κάνετε, γιατί άπαξ και περάσεις τον έλεγχο και πας στα gates, οι τιμές δεν είναι πλέον Βιετναμέζικες, αλλά Ευρωπαϊκές και κάτι παραπάνω. Χαλάλι όμως, αυτά που θέλαμε να αγοράσουμε ήταν καφέδες, τσάι, παραδοσιακά γλυκίσματα κ.α. Ξοδέψαμε γύρω στα 40€ μιας και ήταν ότι συνάλλαγμα μας είχε απομείνει. Εγώ πήρα και περισσότερους καφέδες για δωράκι, καθώς είχε πολλές γεύσεις και ποικιλίες αφού μου είχαν μείνει μερικά dong ακόμα καθώς δε μου τα άλλαξαν όλα, τα οποία δεν είχα σκοπό να κουβαλήσω μαζί μου στην Ελλάδα. Αν σας αρέσει το τσάι, προτείνω το συγκεκριμένο που αγόρασα κι εγώ, καθώς είναι ότι καλύτερο έχω δοκιμάσει:
Σε λιγότερο από δύο ώρες πατούσαμε Σιγκαπούρη, όπου η επιλογή του lounge μας έσωσε, καθώς εκτός του ότι εξαφάνισε την 6ωρη αναμονή μας, διέθετε και μια μεγάλη γκάμα από παροχές. Καταρχάς διέθετε ντους και προϊόντα περιποίησης (!!!) καθώς και πετσέτα που σου δίνουν με την είσοδο σου, χρησιμότατο όπως αποδείχτηκε έτσι καταϊδρωμένοι που φτάσαμε. Επίσης συμπεριλάμβανε αρκετά μεγάλη ποικιλία σε φαγητά αλλά και ποτά φυσικά που δε το κρύβω μας ενδιέφερε απόλυτα. Μόνο με το μπουκάλι Johnny black που κατεβάσαμε, κάναμε την απόσβεση μας!
Σοφή επιλογή αποδείχτηκε για ένα ακόμη πολύ σημαντικό λόγο, γιατί το αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης εκτός από πολύ όμορφο όπως περιέγραψα, ήταν πανάκριβο, και για κάποιον που έχει ώρες στην αναμονή της επόμενης πτήσης ίσως αναπόφευκτο.
Η Scoot συνεπέστατη για άλλη μία φορά αναχώρησε στην ώρα της. Το ξαναγράφω για όποιον δε το διάβασε στην αρχή. Άδεια μπουκάλια/παγούρια για νερό οπωσδήποτε για να τα γεμίσετε μετά τον έλεγχο. Η πτήση κύλησε ομαλά, και 9 περίπου το πρωί της Τρίτης 5 Μαρτίου πατούσαμε στη πατρίδα.
Ακόμα ένα ονειρικό ταξίδι είχε λάβει τέλος.
Last edited: