Καζακστάν Κιργιστάν Ουζμπεκιστάν Τατζικιστάν Τουρκία Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway..η ιστορία του δρόμου

[travelbreak]

Απέναντι φαίνεται το φορτηγό που σταμάτησε και βοήθησε τον Κώστα αμέσως μετά την πτώση! Αν δεν ερχόταν κάποιος, σιγά σιγά θα έβγαζε βαλίτσες σάκο κλπ και θα την σήκωνε μόνος του.

Εσύ τόσο μακριά ήσουν; Δε θα γυρνούσες πίσω να δεις τι έγινε;
Φανταζόμουν ότι πηγαίνατε σε απόσταση που να βλέπει ο ένας τον άλλον.

Πολύ χρώμα λέμε! Είχαν πολύ πλάκα οι εναλλαγές χρωμάτων

Το Μπίσκεκ το είχα δει το 2014 από το αεροπλάνο που προσγειώθηκε για λίγο εκεί. Πίστευα ότι θα ήταν λιγότερο κοσμικό. Μπράβο!

Με αυτή τη φωτογραφία μου λύθηκε η απορία της μεταφοράς. Μπορεί να μην το χρειαστώ ποτέ, αλλά από περιέργεια, πόσο του κόστισε περίπου;

 

[jmar]

Εσύ τόσο μακριά ήσουν; Δε θα γυρνούσες πίσω να δεις τι έγινε;
Φανταζόμουν ότι πηγαίνατε σε απόσταση που να βλέπει ο ένας τον άλλον.

Το Μπίσκεκ το είχα δει το 2014 από το αεροπλάνο που προσγειώθηκε για λίγο εκεί. Πίστευα ότι θα ήταν λιγότερο κοσμικό. Μπράβο!

Με αυτή τη φωτογραφία μου λύθηκε η απορία της μεταφοράς. Μπορεί να μην το χρειαστώ ποτέ, αλλά από περιέργεια, πόσο του κόστισε περίπου;

Με τόση άμμο και σκόνη και σε απόσταση να ήσουν δεν έβλεπες τπτ ! Αλλωστε όπως ανέφερα κι άλλη φορά δεν μπορείς να είσαι στο χώμα πίσω απ τον άλλο , είναι επικίνδυνο άσε που τρως σκόνη με το κιλό . Στο συγκεκριμένο κομμάτι προχώρησα και περίμενα όταν τελείωσε η άμμος με σταθερό γκάζι, αλλιώς θα επεφτα κι εγω . Άλλωστε και ο Κώστας σηκώθηκε γρηγορα, ο συγκεκριμένος δρόμος είχε κίνηση.
Το Μπισκέκ όντως με εξέπληξε κι εμένα! Πολύ σύγχρονη πόλη που δεν καταλάβαινες αν ήταν μουσουλμανική η χριστιανική

Η μηχανή γύρισε Ελλάδα με 1200 ευρώ , το πρόβλημα ήταν ότι καθυστέρησε κάπως (2μιση μήνες ). Αν βάλεις και τα 500 ευρώ του εισιτηρίου επιστροφής του Κώστα μας κάνει 1700 . Διόλου ευκαταφρόνητο ! Αλλά δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς , δεν είχε άλλες μέρες! Εγώ να φανταστείς στις 38 ημέρες με όλα τα έξοδα + βίζες (οι βίζες ήταν 300 στο σύνολο ) έφαγα 1900-2000 (με αυτοσυγκράτηση) Η πολύ οικονομική Βενζίνη στην Ασία κράτησε τα κόστη χαμηλά

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 22η, 24 Αυγούστου 2018

Bishkek - Issyk-kul

Χλμ ημέρας 330

Η σημερινή μέρα είχε πρωινό χαλάρωμα, χάζεμα τα μηχανάκια, προετοιμασία για την συνέχεια του ταξιδιού όντας μόνος πλέον και αποχαιρετισμό με τον Κώστα.
Τα χλμ που θα έκανα σήμερα ήταν για να μοιράσω την απόσταση απ το Αλμάτυ την παλιά πρωτεύουσα του Καζακσταν. Θα μπορούσα να κατευθυνθω βόρεια κατευθείαν για Αλμάτυ, αλλά ήθελα να επισκεφθώ το θρυλικό Charyn Canyon, στο οποίο είχε οδηγήσει ο ηθοποιός Ewan McGregor στο βιβλίο ''Long way Round'' με τα 2 BMW Gs 1150 Adv. (Ο Κώστας είχε και σχετική αφίσα στο σπίτι παρότι Τενερίσιος ).

Με τον Κώστα περάσαμε ωραία, είχαμε τις στιγμές μας, καλές και κακές, αλλά αυτό που μετράει είναι ότι μέχρι εδώ όλα πήγαν καλά χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα! Προσωπικά το έζησα στο έπακρο! Δεν ήταν εύκολο, ειδικά για 2 ανθρώπους που δεν ήταν φίλοι πριν το ταξίδι...αλλά ακόμα και με φίλο σου να πας αλλά ή και με τον ίδιο σου τον αδερφό, σίγουρα θα υπάρξουν διαφωνίες (μπορεί και χειρότερες λόγω οικειότητας) Η κούραση του ταξιδιού είναι μεγάλη και συσσωρεύεται με τις μέρες, οπότε είναι λογικό. Σίγουρα και ο κάθε άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά σε κάποιες καταστάσεις. Εγώ σε κάθε περίπτωση απόλαυσα το ταξίδι μαζί του, κρατάω πάντα τα καλά πράγματα και τον ευχαριστώ που συνταξιδέψαμε μέχρι εκεί!

Αυτά που θα μου μείνουν στο βασικό κομμάτι από αυτή τη «βόλτα» που ήμασταν παρέα, είναι τα απόκοσμα τοπία στα οροπέδια του Παμιρ, η αίσθηση να οδηγείς έχοντας απέναντι το Αφγανιστάν (λόγω όλων των προηγούμενων καταστάσεων στη πολύπαθη χώρα αυτή), η διαμονή σαν νομάδες στην απίστευτη λίμνη Songkul, οι καταπληκτικές ιστορικές πόλεις του δρόμου του μεταξιού στο Ουζμπεκισταν, οι ταξιδευτές που γνωρίσαμε σε όλο το δρόμο και τους ξενώνες (ποδηλάτες backpackers μοτοσυκλετιστές), επίσης όλοι αυτοί οι ευγενικοί και γεμάτοι καλοσύνη ντόπιοι που με περιέργεια ρωτούσαν «ατ κούντα;» (Από που είσαι??) και μόλις άκουγαν ''Grecia'' γούρλωναν τα μάτια από θαυμασμό (όχι μόνο για το επίτευγα του να βρεθούμε εκέι με τα μηχανάκια, αλλά και για την ίδια την χώρα μας), η απίστευτη φιλοξενία και ζεστασιά τους (και αυτών που θέλανε να μας φιλοξενήσουν αφιλοκερδώς χωρίς καν να μας ξέρουν) και τέλος όλα αυτά τα παιδάκια (αλλά και τους μεγαλύτερους) που έκαναν σαν τρελά όταν έβλεπαν δυο μηχανόβιους εξωγήινους!!!!

Πολλά τα μηχανάκια για επιστροφή !

Οι τελευταίες ετοιμασίες για το κορίτσι του Κώστα, θα το ξανάβλεπε μετά από σχεδόν 3 μήνες! (υπήρξε μια σχετική καθυστέρηση απ την εταιρία! Η εταιρία είναι η advfactory Still dreaming about riding motorcycle in Asia, Africa or America? Do it! η οποία πραγματοποιεί αποστολές παντού σε όλο τον κόσμο (Αφρική, Βόρεια και Νότια Αμερική Ασία Μογγολία κλπ) Ο Κώστας έδωσε 900 ευρώ για το ''γύρνα'' της μηχανής στην Πολωνία (εκεί βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία της εταιρίας) και άλλα 300 για το Πολωνία Ελλάδα (σύνολο 1200 δλδ) . (Αυτά για να ξέρετε πάνω κάτω το κόστος) Η μόνη παρασπονδία ήταν η καθυστέρηση στην παράδοση και λίγο η ''συνεννόηση'' κατά την αργοπορία αυτή. Φυσικά ήταν απαραίτητο καθώς δεν μπορούσε να λείψει παραπάνω απ την δουλειά του! Πάνω κάτω χρειάζεσαι 30 ημέρες σύνολο για μια ''πολύ γρήγορη επιστροφή'' , εγώ έκανα 38 διότι ήθελα να επισκεφθώ και άλλες πόλεις στο γύρνα (έφτασα μέχρι βόρεια στην Αγία Πετρούπολη)

Ξεκίνησα λοιπόν το σόλο ταξίδι μου με έναν μουντό και βροχερό καιρό! (τυχαίο?? )

Στο δρόμο συνάντησα 2 ταξιδιώτες από Αμερική που ήταν μαζί στο ξενοδοχείο που μέναμε στο Μπισκεκ, είχαμε μιλήσει αρκετά με τα παιδιά αυτά! (εδώ ο Patrick με το versys 650 , ο φίλος του είχε τενερε 660) Κάναμε μερικά χιλιόμετρα μαζί, κάποια στιγμή χωριστήκαμε καθώς είχαν διαφορετικό χρονοδιάγραμμα αλλά και προορισμό!

Ο δρόμος αρχικά πολύ καλός με νησίδα στη μέση, κι ένα πλί στην άκρη

Παντού υπάρχει η BMW!

Σιγά σιγά έφτασα να κινούμε παράλληλα με την λίμνη Issyk-kul
H issyk kul είναι μια ενδοροϊκή λίμνη στα βόρεια βουνά Tian Shan στην ανατολική Κιργιζία. Είναι η έβδομη βαθύτερη λίμνη στον κόσμο και η δέκατη μεγαλύτερη κατ 'όγκο ( όχι σαν επιφάνεια), τέλος είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη με αλάτι μετά την Κασπία Θάλασσα. Το Issyk-Kul σημαίνει "ζεστή λίμνη" στη γλώσσα της Κιργιζίας. Η λίμνη αν και είναι περιτριγυρισμένη από χιονισμένες κορυφές, δεν παγώνει ποτέ.

Φρέσκια άσφαλτος και τοπίο στέπας αρχικά

Συνάντησα κάποιες κωμοπόλεις σε διάφορα παραλιακά μέρη της λίμνης

Κάποια στιγμή στο Cholpon Ata βγήκα απ τον κεντρικό δρόμο και οδηγήθηκα στα παράλια της λίμνης, ψάχνοντας κάποιο μαγαζί να τσιμπήσω κάτι.

H Cholpon Ατα είναι μια παραθεριστική πόλη στη βόρεια ακτή της λίμνης Issyk-Kul στην Κιργιζία με πληθυσμό 10.525 κατοίκων (απογραφή του 2009). Είναι το διοικητικό κέντρο της περιφέρειας Issyk Kul της περιοχής Issyk-Kul. Στα δυτικά κατά μήκος της εθνικής οδού A363 βρίσκεται ο Tamchy και ανατολικά ο Bosteri. Η πόλη περιέχει πολλά μεγάλα και μικρά σανατόρια, ξενοδοχεία και ξενώνες για να φιλοξενήσει τους πολλούς επισκέπτες που κατεβαίνουν στη λίμνη το καλοκαίρι. Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής ήταν πολύ συχνή από τους παραθεριστές που έφεραν εδώ σε οργανωμένες μαζικές περιηγήσεις από άλλα μέρη της ΕΣΣΔ. Οι παραθεριστές συνήθως επισκέπτονται συνήθως μόνοι τους ή σε μικρές ομάδες και προέρχονται κυρίως από το Κιργιζιστάν, το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν. Η θέα των επιβλητικών αλπικών σειρών του Tian Shan απέναντι από τη λίμνη είναι εντυπωσιακή.

Την ημέρα που πέρασα (αν και Παρασκευή) ήταν κάπως ''άδεια'' από κόσμο, ίσως το ΣΚ να είχε περισσότερο καθώς τα μαγαζάκια ήταν ανοιχτά

Υπήρχε πάντως κάποιος κόσμος κόσμος, όχι όπως περίμενα και είχα διαβάσει (παραθεριστικό θέρετρο κλπ )

Εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο στα παράλια με περίεργη αρχιτεκτονική (ήταν σαν κάστρο)

Η λίμνη με φόντο τα βουνά

Φτάνω σε ένα εστιατόριο να τσιμπήσω κάτι κάνοντας και μια μικρή στάση . Παρά τον αναλυτικό κατάλογο έξω, το!μαγαζί δεν είχε κάτι σε κρεατικο , μόνο κάτι άλλα περίεργα που δεν έβγαλα άκρη με τις σερβιτορες εκεί , έτσι τελικώς έκατσα στο απέναντι που έμοιαζε περισσότερο με μαγειρειο

Παράγγειλα Πλοβ, είναι κλασικό ασιάτικο φαγητό, το οποίο τρώγαμε σε όλα τα Σταν (ρύζι με κομμάτια κρέατος)
Οι άνθρωποι εκεί με κοιτούσαν σαν εξωγήινο! Παραγγελία φυσικά μόνο με νοήματα!

Το εστιατόριο ήταν ''vintage'' style

 

[jmar]

Aφού πήρα δυνάμεις, ξαναξεκίνησα να γράψω μερικά χιλιόμετρα ώστε να φτάσω πιο κοντά στα σύνορα . Είχα βρει κάτι δωμάτια στην Chong Oruktu παραλιακά της λίμνης Issyk Kul προς το τέλος του βόρειου κομματιού της

Άρχισε ένα ψιλόβροχο κι έβαλα πάλι αδιάβροχα, ήταν η πρώτη μέρα που τα χρησιμοποιούσα μετά από 22 μέρες που ξεκίνησα! Η αίσθηση πλέον να οδηγείς στο ψιλόβροχο μόνος είναι ιδιαίτερη, καθώς δεν έχεις να κοιτάξεις καθρέπτη να δεις που βρίσκεται ο συνταξιδιώτης σου. Είσαι πλέον μόνος με τον δρόμο και τις σκέψεις σου...

Τεράστιες ευθείες με δέντρα δεξιά κι αριστερά, ήθελε προσοχή διότι που και που έβγαιναν αυτά τα τερατώδη μηχανήματα από τα χωράφια στο δρόμο!

Βγαίνοντας για τα δωμάτια προς την λίμνη περνάω άλλο ένα ένα αμμώδες κομμάτι, καθ΄γως ο ήλιος άρχιζε να δύει...

Μετά από λίγο φτάνω στο Santa Monica το οποίο είχε και ιαματικές πηγές! Αφήνω την μηχανή απ έξω για να βρω τον υπεύθυνο να ρωτήσω για δωμάτιο. Μέχρι να κατέβω με είχαν περιτριγυρίσει αρκετοί ντόπιοι, κοιτάζοντας τον παράξενο ταξιδιώτη. Όλοι αμέσως ήθελαν να με βοηθήσουν κι αμέσως φώναξαν τον υπεύθυνο. Μετά από τις απαραίτητες διαπραγματεύσεις, παζάρια κλπ , με βάζει σε ένα ξύλινο μικρό δωμάτιο με 8 δολάρια, κάνοντας μου δώρο και την βουτιά στις πηγές! . Μου άνοιξε επίσης και την πλαινή πόρτα για να βάλω την μπέμπα απ έξω απ το παράθυρο του δωματίου.

Αφού πάρκαρα ο μπόμπιρας ήρθε να με υποδεχτεί!

Και Τσουπ ήθελε ν ανέβει στην μπέμπα το φατσόνι! Το ξύλινο μικρό δωμάτιο χωρίς λουτρό φαίνεται από πίσω. Ταν κοινόχρηστα λουτρά βρισκόντουσαν κοντά στις πηγές. Έδωσα συνολικά 10 δολάρια μαζί με το αυριανό πρωινό.
Πόση χαρά κάνουν αυτά τα μικρά παιδιά όταν βλέπουν ''παράξενους'' ταξιδιώτες...στην αρχή είναι λίγο κουμπωμένα, αλλά μόλις τους μιλήσεις κι ασχοληθείς αμέσως ξεθαρρεύουν

Βάζω λοιπόν μαγιουδάκι (πάντα κρατάω ένα σε κάθε ταξίδι) και κατεβαίνω στις πηγές. Υπήρχαν 3 ''λιμνούλες'', η μια είχε καυτό νερό ή δεύτερη χλιαρό και η τρίτη παγωμένο! Πραγματικά ήταν ότι έπρεπε μετά από τόσες ημέρες στα βουνά, ούτε παραγγελία να το χα!
Είχε κάποιες οικογένειες από Καζακστάν αλλά και μερικούς Κιργίζιους. Όλοι τους βουτούσαν απ το καυτό νερό στο εντελλώς παγωμένο! Εγώ απ το χλιαρό στο ζεστο
Έμεινα εκεί μέχρι που άρχισε να νυχτώνει, έλιωσα λέμε! Τέτοια αναζωογόνηση είχα καιρό να αισθανθώ!

Το βραδάκι αφού τελείωσαν, μαζεύτηκαν τα ''αλάνια'' που δούλευαν στις πηγές και μου έφεραν να δω και την δική τους δίχρονη μοτοσυκλέτα των ταπεινών 50 κυβικών εκατοστών!

Tα νοήματα έδιναν κι έπαιρναν για την συνεννόηση . Με ρώτησαν φυσικά για όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικα της μηχανής, ενώ περιεργάστηκαν τους κυλίνδρους (βυζγια ) όπου τους φαινόταν πολύ παράξενα ! Προσπάθησα να τους εξηγήσω την διάταξη, τωρα αν κατάλαβαν δεν ξέρω... Κάτσαμε έξω αρκετή ώρα, δεν το πίστευαν ότι έχω έρθει από τόσο μακριά.

Στη συνέχεια αφού πλέον η ώρα είχε περάσει και το κρύο άρχιζε και γινόταν τσουχτερό, αποσύρθηκα στην ''καμπάνα'' μου Με τα ιαματικά λουτρά είχα χαλαρώσει εντελώς, έκανα ίσως τον καλύτερο ύπνο του ταξιδιού (εκεί και στην μαγευτική λίμνη song Kul) !

Ήμουν πλέον πανέτοιμος για έτοιμος για τις 1000αρες χλμ που θα ακολουθούσαν αργότερα!

ΤΕΛΟΣ 22ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 23η, 25 Αυγούστου 2018

Ιssyk-Kul - Almaty

Χλμ ημέρας 450

Η ημέρα ξεκινάει ιδανικά! Ο καιρός καλός, τι πιο ωραίο από ένα πρωινό μπανάκι στις θερμές πηγές! Σήμερα είχα να διανύσω 450 χλμ μέχρι την πρώην πρωτεύουσα του Καζακστάν το Αλμάτυ, πριν όμως φτάσω εκεί θα περνούσα για μια επίσκεψη απ το επιβλητικό Sharyn Canyon. Λίγο πριν τα σύνορ, θα συναντούσα τον τελευταίο χωματόδρομο του ταξιδιού

Εντελώς αναζωογονημένος πλέον, ξεκινάω για τα σύνορα του Κιργισταν! Πλέον όντας μόνος έχω την ευχέρεια να κάνω το προγραμμά μου, επιλέγοντας να ξυπνάω ελαφρώς πιο νωρίς, εκμεταλλευόμενος περισσότερο τον χρόνο της ημέρας. Είπαμε, κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις και στις δύο περιπτώσεις...

Με μια καταπληκτική μέρα συνεχίζω τις ευθείες του επαρχιακού δρόμου προς τα σύνορα

Βρίσκω ένα βενζινάδικο και γεμίζω με τα τελευταία som Κιργιζιας. Στον ξενώνα μου είχε αλλάξει ο ιδιοκτήτης 50 δολάρια σε Καζακστανικό νόμισμα (έχει πολλούς τουρίστες από Αλματυ), για να έχω για βενζίνη και μικροέξοδα μπαίνοντας στο Καζακσταν

2 ''ίπποι'' χαιρετούν τους 100

Μπαίνω σιγά σιγά στο χωμάτινο κομμάτι που οδηγεί στα σύνορα. Καταπράσινα λιβάδια με έλατα, ένα πάνεμορφο τοπίο. Σε όλο το δρόμο προς τα κει συνάντησα μόνο 1 αμάξι, καθώς αυτά τα σύνορα δεν τα προτιμάει κανείς!

Συναντώντας μικρά σπίτια σαν τροχόσπιτα, με περιφραγμένα κάποια ζώα των χωρικών που ζούσαν εκεί

Άλλος ένας δρόμος προς σύνορα σε κακή κατάσταση

Και κλασικά άλλο ένα Stop Control πριν τα σύνορα...

Το Κιργισταν μου χαρίζει πανέμορφα κάδρα λίγο πριν το αποχαιρετήσω

Αγάπησα πολύ τα ελεύθερα άλογα του Κιργιστάν!

Μετά από λίγο, έφτασα επιτέλους στα σύνορα! Τυπικές οι διαδικασίες, χωρίς πολλά πολλά και χωρίς σύνορα απ την πλευρά του Καζακσταν! (περίεργο). Συνάντησα ένα ζευγάρι ταξιδιωτών με ένα ειδικά διαμορφωμένο jeep, οι οι οποίοι κατευθυνόντουσαν προς Μογγολία, με έβαλε σε σκέψεις μήπως να στρίψω κι εγώ ανατολικά αντι για δυτικά?? Γρήγορα όμως προσγειώθηκα στην πραγματικότητα , το όνειρο πάντως υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου...

Φυσικά ο δρόμος μετά τα σύνορα και προς το Καζακσταν ήταν άστα να πάνε! Μια λασπουριά, πέτρα χαλίκι, τα πάντα όλα!

Μετά από κάποια χιλιόμετρα κι αφού έχω περάσει σε Καζάκικο έδαφος, το χώμα σταματάει και η άσφαλτος κάνει την εμφάνιση της περνώντας από κάποια χωριά

Συναντώντας διάφορα Μουσουλμανικά τζαμιά

 

[jmar]

Πλησιάζοντας το φαράγγι, το τοπίο προσαρμόζεται ανάλογα, οι ορεινοί όγκοι παίρνουν ένα πορφυρό χρώμα

Κάνω δεξιά βγαίνοντας απ τον κεντρικό προς το φαράγγι, εκεί ένα κομμάτι του δρόμου ήταν χώμα και ένα μικρό το είχαν φτιάξει με άσφαλτο

Έφτασα στο γκισέ στην είσοδο

Ξεκάθαρα μου λέει την τιμή!

Αφού γράφω τα στοιχεία, προσωπικά και μηχανής, με ενημερώνει ότι απαγορεύεται να μπω με την μοτοσυκλέτα στο φαράγγι! Γιατί ρε μεγάλε? δλδ ο Ewan McGregor που πέρασε από μέσα τι ήταν ? Καλύτερος από μένα? Μάλλον είχε περισσότερες γνωριμίες
Αργότερα στα σύνορα Καζακσταν με Ρωσία, ένα ζευγάρι με KLR μου είπε ότι κατασκήνωσε μέσα και το πέρασε την επόμενη μέρα πολύ πρωί, παράνομα φυσικά!

Από μακριά φαίνονται οι επιβλητικοί βράχοι

Να εκεί!

Έφτασα μέχρι το σημείο που επιτρεπόταν (βασικά λιιιιγο πιο μετά απ το πάρκινγκ για να βγάλω μια δυο φώτο την μηχανή )

Το τοπίο, ο ήλιος και το περπάτημα που θα ακολουθούσε, επέβαλε την λήψη ηλεκτρολυτών!

Αν και είναι πολύ μικρότερο από το Grand Canyon, είναι αρκετά μεγάλο και εντυπωσιακό!

Το Charyn Canyon (γνωστό και ως Sharyn Canyon) είναι ένα φαράγγι στον ποταμό Sharyn στο Καζακστάν (200 χιλιόμετρα ανατολικά του Αλμάτι, κοντά στα κινεζικά σύνορα). Έχει μήκος περίπου 90 χιλιόμετρα. Είναι μέρος του εθνικού πάρκου Charyn (που ιδρύθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2004) . Με την πάροδο του χρόνου, το φαράγγι έχει αποκτήσει πολύχρωμους σχηματισμούς διαφόρων σχημάτων και μεγεθών. εκτείνεται 154 χιλιόμετρα κατά μήκος του ποταμού Charyn (ένα από τα βαθύτερα ποτάμια των βόρειων βουνών Tien Shan). Ο άνεμος, το νερό και η άμμος έσωσαν το κόκκινο ψαμμίτη του Charyn για να σχηματίσουν τα σχήματα και τις αποχρώσεις του. Μερικά από τα βράχια μοιάζουν με συγκεκριμένες μορφές, γι 'αυτό και ορισμένα τμήματα του φαραγγιού ονομάζονται ως "Κοιλάδα των Κάστρων", ένα άλλο ως το ''Φαράγγι του Witche'' και τέλος το ''Φαράγγι των Φαντασμάτων''.

Τα πολύχρωμα στρώματα βράχου είναι το προϊόν των διαφόρων σταδίων των κοιτασμάτων και ιζημάτων, τα οποία περιλαμβάνουν βράχια ηφαιστειακής λάβας στον πυθμένα και συντρίμμια στην κορυφή. Το φαράγγι Charyn αποτελείται από 5 διαφορετικά φαράγγια: την Κοιλάδα των Κάστρων, το Φαράγγι Temirlik, το Κίτρινο Φαράγγι, το Κόκκινο Φαράγγι και το Φαράγγι Bestamak. Η κοιλάδα των κάστρων είναι το πιο δημοφιλές μέρος του φαραγγιού Charyn.

Πραγματικά πολύ εντυπωσιακό!

Υπήρχαν κάποια αυτοκινητα που πήγαιναν τους τουρίστες πάνω κάτω

είχα κατενθουσιαστεί με το υπερθέαμα!

Έκατσα λίγο και θαύμασα αυτό το αριστούργημα της φύσης!

Σιγά σιγά αν και με τις μπότες κατέβηκα κάτω και περπάτησα λίγο προς το εσωτερικό του

Οι βράχοι τριγύρω σου προκαλούσαν δέος!

Η μηχανή όπως φαινόταν από κάτω (με ζουμ κιόλας!)

Ανεβαίνοντας για να πάρω τον δρόμο της επιστροφής είχε έρθει καλός κόσμος

Φεύγοντας είχα μείνει έτσι! Ο McGregor στο ταξίδι τους Long Way Round περνούσε από μέσα ο κ@ριολης με το 1150 του, εμείς γιατί όχι ρε Ewan?

 

[fenia42]

Αυτή δεν είναι «ο καλός ο κόσμος» αυτή είναι η Μις Καζακστάν και πάσης Κεντρικής Ασίας

 

[jmar]

Αυτή δεν είναι «ο καλός ο κόσμος» αυτή είναι η Μις Καζακστάν και πάσης Κεντρικής Ασίας

Mις Κεντρικής Ασίας ήταν η Μις Κιργισταν

More Elegant

 

[travelbreak]

Mις Κεντρικής Ασίας ήταν η Μις Κιργισταν

More Elegant

 

[jmar]

Μετά το πανέμορφο φαράγγι κι αφού έκατσα σε μια κορυφή χαζεύοντας το, ήρθε σιγά σιγά η ώρα να ξεκινήσω για το Almaty, την πρώην πρωτεύουσα του Καζακστάν

Φτάνοντας πόλη είχε αρκετή κίνηση σε ορισμένα σημεία!

Αφού έκανα 1-2 κύκλους το τετράγωνο βρήκα τελικά το καταπληκτικό Alma Cinema Hostel στο οποίο έμεινα με 8 δολάρια με πρωινό! Καφές τσάι και φρούτα μέσα στην τιμή (την ημέρα που έφτασα) Πάντα επέλεγα να βρίσκω Χόστελ όσο το δυνατό πιο κοντά στο κέντρο και με εσωτερική αυλή πάρκινγκ για την μπέμπα!
Στο χόστελ υπήρχαν αρκετοί νεαροί ταξιδιώτες οι περισσότεροι από Ευρώπη , μίλησα με κάποια παιδιά, κυρίως με ένα νεαρό ζευγάρι από Ισπανία που τα παράτησε όλα και κάνει τον γύρο του κόσμου ως Backpackers! Πόσο όμορφο να μοιράζεσαι τα ίδια όνειρα με το άλλο σου μισό και να τα κυνηγάς σε όλο το κόσμο! Απ ότι μου ανέφεραν θα κατευθυνόντουσαν προς Ινδία και θα έψαχναν δουλειά στην Αυστραλία!

Η όμορφη αυλή με τις εξίσου όμορφες νεαρές παρουσίες (η μηχανή είναι αριστερά στον κήπο παρκαρισμένη)

Το Χόστελ εξαιρετικό, μοντέρνο και πεντακάθαρο!

Αφού ξεκουράστηκα λίγο, κατέβηκα προς την πόλη η οποία η αλήθεια είναι μου έκανε αρκετά θετική εντύπωση. Ήταν σαν σύγχρονη Ευρωπαική πόλη ! Tripadvisor για να δούμε που βρίσκονται κάποια αξιοθέατα λοιπόν και πάμε!

Μπέμπα rules!!

Προχώρησα προς το Μνημείο των πεσόντων στρατιωτών του Αφγανιστάν
Το μνημείο βρίσκεται στα δεξιά του Στρατιωτικού Μουσείου στο πάρκο Paniflov. Είναι αφιερωμένο στους πεσόντες στρατιώτες στη σύγκρουση στο Αφγανιστάν, που διεξήχθη μεταξύ 1979 και 1989. Τα περισσότερα από αυτά τα μνημεία δείχνουν τους στρατιώτες σε μια ηττημένη ή απογοητευμένη στάση. Στη βάση του βάθρου είναι ένα γλυπτό από πιστόλι και στρατιωτικό κράνος και τέσσερις σειρές ονομάτων που αντιπροσωπεύουν τους πεσόντες στο Αφγανιστάν.

Υπάρχουν πολλά άλλα στρατιωτικά μνημεία στο πάρκο, όπως το άγαλμα του Ivan Paniflov, το γλυπτό 28 Guardsman , η αιώνια φλόγα, το άγνωστο στρατιωτικό μνημείο, το όπλο από το Kirov Cruiser, το Bauyrzhan Momyshuly. Το αφγανικό μνημείο είναι ένα δημοφιλές μνημείο σε ολόκληρο το Καζακστάν, καθώς υπάρχει κι ένα παρόμοιο μνημείο στην Αστάνα.

Glory Memorial Το πάρκο των 28 Guardsmen Panfilov. Το πάρκο βρίσκεται στο ανατολικό-κεντρικό Almaty στην περιοχή γύρω από τον καθεδρικό ναό Zenkov. Είναι αφιερωμένο και πήρε το όνομά του από τους Ηρώους του Panfilov, 28 στρατιώτες μιας μονάδας πεζικού του Αλμάτι που έχασαν τη ζωή τους κατά τη εισβολή της Ναζιστικής Γερμανίας τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ομάδα παίρνει το όνομά της από τον Ivan Panfilov, ο οποίος διέταξε το 316ο τμήμα που, παρά τις μεγάλες απώλειες, πίστευε ότι εκείνη την περίοδο κατάφερε να καθυστερήσει σημαντικά την μετάβαση των Γερμανών στην πρωτεύουσα, αγοράζοντας χρόνο για τους υπερασπιστές της πόλης. Μια αιώνια φλόγα που μνημονεύει τους πεσόντες του Ρωσικού Εμφύλιου Πολέμου και τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο καίει μπροστά στο γιγαντιαίο μαύρο μνημείο στρατιωτών από τις 15 σοβιετικές δημοκρατίες.

Άλλο ένα Ασιάτικο φατσόνι μου έκανε νάζια καθώς το πλησίασα!

Η συγκεκριμένη πλατεία ήταν τεράστια

Προχωρώντας συνάντησα τον καθεδρικό ναό Ascension Cathedral ο οποίος όμως αν και πανέμορφος βρισκόταν σε επισκευή

Το πάρκο που βρισκόταν δίπλα είχε αρκετούς νεαρούς γονείς και πολλά πιτσιρικάκια που έπαιζαν με διάφορα παιχνίδια

Σε ορισμένα σημεία διέκρινες αρκετές αρχιτεκτονικές αντιθέσεις, απ την μια αρκετά παλιά και ταλαιπωρημένα τετράγωνα μπλοκ κι απ την άλλη πολύ όμορφα αναπαλαιωμένα

Περνώντας από μια υπαίθρια αγορά

Το κεντρικό τζαμί του Αλμάτι είναι ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά στο Almaty και στο Καζακστάν. Σχεδιασμένο για 7000 επισκέπτες, χτίστηκε στη θέση του παλιού τζαμιού που χρονολογείται από το 1890 και ανάλαβε φωτιά το 1987. Η ίδρυση του τζαμιού έγινε το 1993. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1999. Το 2000, ο μεγάλος θόλος ήταν διακοσμημένος με στίχους από το Κοράνι που παρείχαν οι Τούρκοι καλλιτέχνες.

 

[efi.hania]

Φίλε woooow! Δέος! Τι όνειρο ήταν αυτο..! Τι ελευθερια..απίστευτες εικόνες,έχω ενθουσιαστει
Δηλώνω συμμετοχή

 

[jmar]

Συνεχίζω με κατεύθυνση προς τον μεγάλο κεντρικό πεζόδρομο. αρκετός κόσμος, ωραία ατμόσφαιρα, κιόσκια με τοπικά προϊόντα, διάφορες εκδηλώσεις και γενικότερα πολύ ζωή!

Επιτέλους μετά την ξεραίλα στα βουνά, λίγος διαφορετικός αέρας

Όμορφες παιδικές εικόνες...

Βλέποντας τον σύγχρονο τρόπο ζωής, αποφάσισα να ψάξω απεγνωσμένα για καφέ!! Η αλήθεια είναι ότι μου είχε λείψει πολύ καθώς είμαι λάτρης του καλού εσπρέσσο, είτε σε ζεστή είτε σε κρύα μορφή! Αφού δεν βρήκα κάτι λιγότερο εμπορικό, μπήκα τελικά στα τοπικά Starbucks (άσχετα ότι δεν τα συμπαθώ, ήταν όαση για μένα!)

Κρύος καφές μετά από 24 μέρες!! Συγκίνηση!! (θα ήθελα να ήταν χτυπημένος αλλά μη ζητάμε πολλά! τουλάχιστον ήταν διπλό fredo espresso)

Απόλαυση λέμε!!!

Έκατσα να χαλαρώσω λίγο

Να θαυμάσω τα διάφορα χορογραφικά χάπενινγκς που γινόντουσαν απέναντι

Μετά τον καφέ συνέχισα την βόλτα μου ενώ σιγά σιγά άρχισε να νυχτώνει...

Παραδοσιακές μουσικές στον δρόμο

Όμορφα φωτισμένη η πόλη...

Παιχνίδια του φακού!

Διάφορα κυβερνητικά κτίρια

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι οτι υπήρχε αρκετή αστυνομία παντού

Αρκετά όμορφα open μπαράκια και μαγαζάκια για φαγητό

Τα κορίτσια μου χαρίζουν 2 όμορφα χαμόγελα!

Ένα εντυπωσιακό ξενοδοχείο

Και κάπως έτσι με μια φαντασμαγορική πανσέληνο κλείνει η βραδιά μου στο Αλμάτυ! Πραγματικά μια πόλη με πολύ ζωντάνια, όμορφη, και αρκετά περιποιημένη!

ΤΕΛΟΣ 23ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....