Καζακστάν Κιργιστάν Ουζμπεκιστάν Τατζικιστάν Τουρκία Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway..η ιστορία του δρόμου

[jmar]

Καλως ηρθες στην παρέα μας.
Εξαιρετικό ταξίδι και ομόρφη αναλυτική εξιστόρηση του. Σε ευχαριστούμε για τον κοπο σου. Μεγαλος λάτρης των οδικών ταξιδιων και ιδιαίτερα αυτών με μηχανή. Περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια.

Μπράβο! Πολύ μ' αρέσει και η περιγραφή, και το ταξίδι και η αποφασιστικότητα να το κάνετε!!!

Η προετοιμασία, όλα τα λευτά!
Ευτυχώς που στα νιάτα μου δεν έμπλεξα με τύπους σαν και σένα. Θα είχα αφήσει τα κόκαλά μου στα Ιμαλάια.
Μέχρι τα 250 cc έφτασα, και ακόμα εκεί είμαι.
Σε θαυμάζω για την οργάνωση του ταξιδιού και σε ζηλεύω γι' αυτά που ένιωσες στο ταξίδι.
Συνέχισε και όλος ο κόσμος εδώ θα είναι μαζί σου.

Σας Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια παιδιά! Εύχομαι υγεία και καλά ταξίδια σε όλους!

πάμε για την συνέχεια!

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 1η, 3 Αυγούστου 2018
Cesme - Manisa
Χλμ ημέρας 150

Μετά από τόσο καιρό προετοιμασίας, ανυπομονησίας αλλά και άγχους , έφτασε η στιγμή που πατήσαμε τη μίζα και ξεκινήσαμε να κάνουμε το όνειρό μας, να ταξιδέψουμε στα Παμίρ, πραγματικότητα! Φυσικά το προηγούμενο βράδυ προσωπικά δεν έκλεισα μάτι παρ όλη την κούραση!
Το πρωί μόλις ξημέρωσε, αφού κάναμε όλα τα απαραίτητα τσέκ μην ξεχάσουμε τίποτα, ήμασταν έτοιμοι φορτωμένοι να πάρουμε το καράβι για Χίο. Εγώ έχοντας κυριολεκτικά φάει στη μάπα τα καράβια, πάντα ταξιδεύω χαλαρός με βερμουδίτσα και Tshirt. ο Κώστας ήταν με την καλοκαιρινή στολή.
Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να πώ πως προσωπικά κρατούσα μόνο μια στολή (Rallye 3 μπουφαν, Frank Thomas παντελόνι) η οποία είναι 3 εποχών (δεν μπαίνει σε τέρμα χειμώνα) και η οποία πραγματικά με έβγαλε ασπροπρόσωπο παντού, τόσο στη ζέστη όσο και σε όποιο κρύο (που δεν ήταν πολύ) αντιμετώπισα! Ο Κώστας κρατούσε μια βαριά Goretex Revvit (που βέβαια είχε πιάσει όλο το σάκο ) και μια καλοκαιρινή Nordcap.Τελικά τσάμπα μου φαίνεται κρατούσε τόσο βαριά στολή, καθώς τελικά ακόμα και στα 4655 μετρά είχαμε 14 βαθμούς!

Φτάνοντας στο λιμάνι μας περίμενε η κοπελα του η Ρένια, η μητέρα του και ένας φίλος, οι οποίοι μας αποχαιρέτισαν με το κλίμα να είναι αρκετά φορτισμένο! (λογικό μιας και θα λείπαμε τόσες μέρες σε ένα μακρινό και κάπως δύσκολο ταξίδι)

Μια ομαδική πριν την αναχώρηση...

Τούμπανο τα μωρά

Μπαίνοντας για ακόμα μια φορά σε ακόμα ένα καράβι! Δεν αλλάζει το συναίσθημα!

Στο καράβι γινόταν ο κακός χαμός, Αύγουστος γαρ! (τα εισιτήρια τα είχαμε κλείσει 1μιση μήνα πριν όταν βγάλαμε τις βίζες). Η ώρα πέρασε σιγά σιγά αφού αράξαμε έξω σε κάτι καρέκλες, βλέποντας την διαδρομή , ρυθμίζοντας τα GPS αλλά και βρίσκοντας κατάλυμα μέσω booking που θα διανυκτερεύαμε στην Μανίσα (αργότερα θα είχαμε και μια δυσάρεστη έκπληξη στην Τουρκία με το booking )

Επιτέλους φτάσαμε Χιο....

Άλλος για Χίο τράβηξε, κι άλλος για...κρουαζιέρα !

 

[jmar]

Αφού φτάσαμε Χίο, αμέσως πήγαμε απέναντι απ το λιμάνι σε ένα πρακτορείο να βγάλουμε τα εισιτήρια για Τσεσμέ. Εδώ τα κορίτσια ήταν πρόθυμα να μας διασκεδάσουν
Στη συνέχεια κάνουν ένα λάθος στην εκτύπωση, μας καθυστερούν και ο χρόνος μας πιέζει, έτσι δεν προλαβαίναμε να κάτσουμε να φάμε κάτι, δεν πειράζει όμως έχουμε απόθέματα πάνω μας (τουλάχιστον εγώ )
Σύνολο μηχανή και επιβάτης ήταν 45 ευρώ, για 1 ώρα απέναντι σε παντόφλα . Τουρκικη φυσικά η εταιρία, κονομάνε χοντρά! Εγώ για Χανιά Αθήνα στις καραβάρες πηγαινέλα, έδωσα 80! Ας είναι όμως, δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς...

Με το που εκδόσαμε τα εισητήρια, χαιρετήσαμε τις ευγενέστατες κοριτσάρες και κατευθυνθήκαμε στο λίμάνι. Εκεί αφου μας έγινε έλεγχος διαβατηρίων, χαρτιών μηχανής κλπ μπήκαμε στην παντόφλα

Με το μαλακό παιδιά τις μπέμπες μας!

Στο καραβάκι είχαμε παρέα ένα Τούρκο, τον Ozen με Transalp 700, ο οποίος έκανε ταξίδι ανά την Ελλάδα (Θεσσ/νικη Μετέωρα Λευκάδα) με το κορίτσι του. Πιάσαμε την κουβέντα και μας είπε για το πόσο ακριβή είναι η βενζίνη στα ελληνικά νησιά (εμένα μου λες... ),. Μιλήσαμε επίσης αρκέτα για τις χωρες μας, την αγαπη του λαού του για την Ελλάδα, σε αντίθεση με τους κ@λοπολιτικους.....την μεγάλη πτώση της Τούρκικης λίρας, την αντιπάθεια του σκεπτόμενου μη φανατικού κόσμου στον Ερντογαν, αλλά και για μηχανές βολτες κλπ.
Ετσι πέρασε ευχάριστα και γρήγορα η ώρα και χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε απέναντι. Κατόπιν, ανταλλάξαμε social media με τον Ozen και μας είπε αν θέλουμε οτιδήποτε να του το πούμε! Ήταν ο πρώτος από τόσους ευγενέστατους ανθρώπους που γνωρίσαμε στο δρόμο μας...

Αφού φτάσαμε, είχαμε πάλι ετοιμασίες για την χαρτουρα διαβατήρια κλπ, ο κόσμος πολύς, ξεμπερδέψαμε σχετικά γρήγορα γιατί μπήκαμε απ τους πρώτους. Έλα όμως που αυτός που μας έφτιαχνε τα χαρτιά ήθελε να ελέγξει και τις μηχανές! Δλδ θα τελείωνε την ουρά και μετά?? Του λέω ( σε άπταιστα αγγλικά ) ''μάστορα'' έχουμε αρκετά χιλιόμετρα μπροστά μας και ήδη είναι απόγευμα! Τ ελικά μας άφησε χωρίς να τις ελέγξει

ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΚΑΝΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ!

Είχαμε 150 χλμ περίπου για την Μανίσα που θα διανυκτερεύαμε. Λέγαμε για Σμύρνη αλλά είναι τεράστια πόλη και ούτε θα βλέπαμε τπτ στον ελάχιστο χρόνο που είχαμε. Αλλωστε την επόμενη είχαμε κοντά 1000χλμ να γράψουμε και θα καθυστερούσαμε σε κίνηση βγαίνοντας απ την χαώδη Σμύρνη.
Η διαδρομή έως εκεί δεν είχε κάτι ιδιαίτερο να μας δώσει, μπήκαμε στον Ο32, με διόδια δεν ασχοληθήκαμε, αν και κανονικά στο κομμάτι αυτό του δρόμου υπάρχουν (παίρνεις μια κάρτα απ τα ελτά, αλλά που χρόνος για τέτοια!). Οι κάμερες τελικά έβλεπαν μόνο μπροστά κι όχι πινακίδα

Το ηλιοβασίλεμα προς την Σμύρνη όλα τα λεφτά!

Περνώντας απ τα περίχωρα της Σμύρνης

Τελικά μέχρι να φτάσουμε και να τακτοποιηθούμε, νύχτωσε! Μείναμε στο εξαιρετικό Rezidans Hotel Manisa με 30 ευρώ το δίκλινο με πρωινό (σε deluxe δωμάτιο κιόλας).
Γρήγορο μπανάκι και βόλτα για Κεμπάπια μετά!

 

[jmar]

Manisa, Μαγνησία Μ. Ασίας (πηγή Wikipedia)

Είναι πόλη της δυτικής Τουρκίας και πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας.
Στη θέση της σημερινής πόλης βρισκόταν η αρχαία Μαγνησία του Σιπύλου, πιθανόν αιολική αποικία των κατοίκων της θεσσαλικής Μαγνησίας. Το 190 π.Χ., κατά τη διάρκεια των Συριακών πολέμων, οι Ρωμαίοι νίκησαν στη μάχη της Μαγνησίας τον Μέγα Αντίοχο, βάζοντας τέλος στην κυριαρχία των Σελευκιδών στη Μικρά Ασία. Με τη συνθήκη της Απάμειας το 188 π.Χ. η Μαγνησία περιήλθε στο βασίλειο της Περγάμου και το 133 π.Χ., όταν πέθανε ο βασιλιάς της Περγάμου Άτταλος Γ', περιήλθε οριστικά στη Ρώμη. Κατακτήθηκε από τους Σελτζούκους τον 11ο μ.Χ. αιώνα, αλλά ξαναπέρασε στον έλεγχο των Βυζαντινών με την Α΄ Σταυροφορία και εξελίχθηκε σε σημαντική πόλη κατά την περίοδο της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας τον 13ο αιώνα.
Το 1313 κατακτήθηκε από τον Τούρκο μπέη Σαρουχάν, ιδρυτή της ομώνυμης δυναστείας. Το 1410 κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς που διατήρησαν την ονομασία Σαρουχάν για την επαρχία της Μαγνησίας. Κατά την πρώιμη οθωμανική περίοδο την πόλη συχνά διοικούσαν ως μέρος της εκπαίδευσής τους οι διάδοχοι του θρόνου ("σαχζαντέ" στα περσικά και οθωμανικά), δίνοντάς της το παρατσούκλι şehzadeler şehri (πόλη των διαδόχων), που απαντάται μέχρι σήμερα.
Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ο πληθυσμός της Μαγνησίας ήταν κατά πλειοψηφία μουσουλμανικός. Ωστόσο, με τη συνθήκη των Σεβρών η πόλη συμπεριλήφθηκε στην ελληνική ζώνη της Σμύρνης και καταστράφηκε από τον ελληνικό στρατό σε αντίποινα κατά την υποχώρησή του το 1922. Ξαναχτίστηκε κατά την κεμαλική περίοδο και διατηρεί δείγματα αντιπροσωπευτικής τουρκικής αρχιτεκτονικής της δεκατίας του 1930, καθώς και το τζαμί Μουραντιγιέ του 16ου αιώνα.
Η σύγχρονη Μανίσα γνώρισε ιδιαίτερη βιομηχανική ανάπτυξη από τη δεκαετία του 1980 με την εγκατάσταση εργοστασίου της εταιρείας ηλεκτρονικών και οικιακών συσκευών Βεστέλ του ομίλου Ζορλού. Σύμφωνα με την απογραφή του 2012 ο πληθυσμός της πόλης ανερχόταν σε 356.702 άτομα και ολόκληρης της επαρχίας σε 1.346.162

Ρωτήσαμε τον ρεσεπσιονίστ και μας είπε κοντά για ένα ντόπιο μαγαζί με φοβερό κεμπάμπ οπότε βουρ για την πόλη!

Οι κλασικές τεράστιες σημαίες σε όλη την Τουρκία!

Και μετά από λίγο περπάτημα βουαλα!

Σε όλο το ταξίδι στην Ασία ξεπατώσαμε τα κεμπαμπ, αυτό είχε βέβαια ως αποτέλεσμα να πάρει φωτιά ο κ.... μας

Αφού τα ξεπαστρέψαμε, κάναμε μια βόλτα στην ολίγο κιτς πόλη...
Βάλτε καμιά σημαία βρε παιδιά να ξέρουμε σε ποια χώρα είμαστε

Οι ταξιτζίδες έχουν ''σταθμούς'' χαλάρωσης

Αρκετά πάρκα στο δρόμο μας

Εδώ μερικά γλυκάκια που τσακίσαμε

Δώστε σημαίες στο λαό!

Επιστροφή στο ξενοδοχείο εξουθενωμένοι....ώρα για ξεκούραση γιατί αύριο θα είναι μια πολύ δύσκολη μέρα, με κοντά στα 1000 χλμ οδήγησης!

Η Νυχτερινή θέα απ το δωμάτιο

ΤΕΛΟΣ 1ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 2η, 4 Αυγούστου 2018

Manisa-Amasya

Χλμ ημέρας 910

Η μέρα μας επιφύλασσε ένα όμορφο πρωινό ξύπνημα με θέα απ το δωμάτιο!
Θα έπρεπε να καλύψουμε αρκετά χιλιόμετρα, γι αυτό και ξυπνήσαμε νωρίς. Πήραμε το πρωινό μας με κάτι ξένές μεγαλοκοπέλες που γνωρίσαμε εκεί (δεν θυμάμαι εθνικότητα) και αφού μιλήσαμε λίγο, φορτώσαμε τις μηχανές και ξεκινήσαμε για την ιστορική και πανέμορφη Αμάσεια!
Γενικά στα ταξίδια που κάνω προσπαθώ όσο μπορώ και έχω το χρονικό περιθώριο να μην κάνω άσκοπες διανυκτερεύσεις, μ'αρέσει να επιλέγω ακόμα και στην αρχή του ταξιδιού όμορφες ενδιάμεσες ''στάσεις'', έτσι όταν μου ανέφερε ο Κώστας την όμορφη Αμάσεια είπα μέσα με χίλια!

Το Πρωινό ξύπνημα!

ΦΎΓΑΜΕ!

Μέσω Ε96 και Ε90 φτάνουμε έξω από την Άγκυρα, η διαδρομή όχι κάτι το ιδιαίτερο, όμορφη, με νησίδες πρασίνου αλλά και πέρασμα από αρκετές πόλεις που σπάνε την βαρεμάρα του κλασικού αυτοκινητόδρομου!

Ο Κωσταντής με την τενερούκλα του...

Ο απαραίτητος ανεφοδιασμός - στάση για ανασυγκρότηση - ξεκούραση (κάθε 250 χλμ περίπου)

Ξανά στο δρόμο με αρκετά τζαμιά στην πορεία μας...όλα κυλούν όμορφα, με καιρό ιδανικό για μοτοβόλτα (χωρίς πολύ ζέστη)

Άριστος ο δρόμος, έτσι τα χλμ βγαίνουν άνετα και ξεκούραστα

Χιλιόμετρα χιλιόμετρα χιλιόμετρα, ανεφοδιασμός - ξεκούραση και πάλι χιλιόμετρα!Όχι στις άσκοπες στάσεις, δεν καπνίζει κανείς οπότε όλα πρίμα, γκάαααααζι και χλμ

Ξανά στο δρόμο πλησιάζοντας την Άγκυρα....

Περνώντας απ τα περίχωρα της πόλης

Ανεφοδιασμός Νο 3 (σε όλους τους ανεφοδιασμούς αλλά και σε όλη την Τουρκία πληρώναμε με κάρτα, άπλες δλδ , αργότερα βέβαια που θα ανακαλύψω την π@υστια της Τράπεζας Πειραιώς, θα την κόψω μαχαίρι , αλλά θα το αναλύσω σε επόμενο ποστ όταν την κατάλαβα )

Φτάσαμε επιτέλους Αμάσεια μετά από 900+χλμ!

Εδώ έρχεται αυτό το πρόβλημα που είχα γράψει παραπάνω για το booking και την Τουρκία! Το προηγούμενο βράδυ μπαίνοντας booking να δω που θα μείνουμε σήμερα, απλά δεν το άνοιγε! Με τπτ όμως, ούτε την εφαρμογή αλλά ουτε μέσω Browser, λέω τι έγινε, έπεσε το booking??? Στέλνω μήνυμα στον κουμπάρο μου στην Ελλάδα και μου λέει, εγώ από δω μπαίνω κανονικά! Τι γινεται ρεεεεε...:
Το αφήνουμε αφού ήμασταν κουρασμένοι και είχαμε και χιλιόμετρα, μέχρι που την μέρα που ήμασταν Αμάσεια μαθαίνουμε οτι ο Ερντογάν έχει αποκλείσει την Booking στην Τουρκία (Δεν τα βρήκανε μάλλον στις μπίζνες
Τέλοσπάντων, πάμε Αμάσεια και βλεπουμε... μπαίνοντας στην παλιά πόλη ψάχνουμε για κατάλυμα. (μου χε πει κι ο κουμπάρος μου από Χανιά κάποια ξενοδοχεία στο φτερό!) Εκεί λοιπόν που ψάχναμε στα στενά ρωτώντας, φωνάζουν ένα μουστακαλή που είχε δωμάτια εκεί. Αφού έπεσε το ανάλογο παζάρι (καθώς ρεσεψιόν οι τιμές είναι πιο πάνω λόγω τουριστικής περιόδου στην πόλη, είχε αρκετό κόσμο) τελικά το κλείνουμε με περίπου 35 ευρώ με πρωινό. Μια χαρά δλδ (μας ζητούσε 45 )
Μπανάκι, και βούρ για την υπέροχη και ιστορική αυτή πόλη που είναι χτισμένη μέσα σε φαράγγι!

Οι μηχανές απέξω απ το χοτελ, στην παλιά πόλη. Δεν περνούσαν αμάξια, καθώς ήταν πεζόδρομος...

 

[jmar]

Η Αμάσεια (πηγή Wikipedia) είναι πόλη της Τουρκίας στο γεωγραφικό διαμέρισμα του Πόντου και πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας. Είναι η πατρίδα του αρχαίου Έλληνα γεωγράφου Στράβωνος. Ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2012, είναι 91.874 κάτοικοι.

Ιστορία
Στην αρχαιότητα, η Αμάσεια διετέλεσε πρώτη πρωτεύουσα του Βασιλείου του Πόντου, μέχρι το 183 π.Χ., οπότε η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στη Σινώπη. Μετά την κατάκτησή της από τους Ρωμαίους, το 70 π.Χ., εντάχθηκε στην επαρχία Γαλατίας και αργότερα στην Καππαδοκία. Στη βυζαντινή περίοδο, η Αμάσεια συμπεριλαμβανόταν στο Θέμα Αρμενιακών. Το 1075 κατακτήθηκε από τους Τανισμάνιους εμίρηδες, που την έκαναν πρωτεύουσά τους. Το 1174 κατακτήθηκε από τους Σελτζούκους και το 1393 από τους Οθωμανούς. Κατά την πρώιμη οθωμανική περίοδο υπήρχε το έθιμο να αποστέλλονται εκεί οι Οθωμανοί πρίγκιπες για να αποκτήσουν διοικητική εμπειρία. Στις αρχές του 20ού αιώνα, η Αμάσεια ήταν έδρα Μητρόπολης του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και το χριστιανικό στοιχείο της περιοχής αριθμούσε 155.000 κατοίκους σε 392 ενορίες με ισάριθμες εκκλησίες και 325 σχολεία, όπου φοιτούσαν 10.000 μαθητές και δίδασκαν 565 δάσκαλοι. Πολλοί από τους χριστιανούς κατοίκους της περιοχής ήταν τουρκόφωνοι. Στην κωμόπολη Μερζιφούντα της επαρχίας Αμάσειας ιδρύθηκε το 1886, από αμερικανούς ιεραποστόλους, το Κολλέγιο Ανατόλια.

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου και του ελληνοτουρκικού πολέμου που ακολούθησε, η Αμάσεια έγινε θέατρο φοβερών διωγμών κατά του αρμενικού και ποντιακού πληθυσμού. Πολλοί Αρμένιοι και Έλληνες απαγχονίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες, μεταξύ άλλων και στα "Δικαστήρια Ανεξαρτησίας", που οργάνωσε το τουρκικό εθνικό κίνημα του Μουσταφά Κεμάλ και κατάφερε τη μαζική θανάτωση εκπροσώπων του ποντιακού Ελληνισμού. Μεταξύ των θυμάτων υπήρξαν καθηγητές και μαθητές του αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια, το οποίο οι τουρκικές αρχές ανάγκασαν να κλείσει οριστικά το 1921.[1] Στην πόλη σήμερα έχουν απομείνει οι παλιές ελληνικές γειτονιές, με σπίτια-φαντάσματα. Πολλά από αυτά βρίσκονται στις όχθες του Ίριδος ποταμού, που διασχίζει την Αμάσεια.

Οι περισσότεροι μπορεί να ξέρουν πως η Τραπεζούντα είναι η πόλη όπου άνθισε και στιγμάτισε τους Πόντιους, ωστόσο η ιστορική πόλη του Πόντου είναι η Αμάσεια. Είναι η πόλη των Μιθριδατών που ίδρυσαν το Βασίλειο του Πόντου κι έβαλαν τα θεμέλια για την ποντιακή φυλή και την ιστορική πορεία στους αιώνες.
Το σημείο μόνο τυχαίο δεν ήταν καθώς η γεωγραφική θέση ήταν πολύ σπουδαία και μέχρι σήμερα θεωρείται από τα σημαντικότερα μέρη της Ανατολίας. Η πόλη έχει τα περισσότερα αρχαία μνημεία στον Πόντο. Τα πιο περίφημα όμως είναι οι σπηλιές που λαξευμένες στα βραχώδη βουνά και πρόκειται για τους τάφους των Μιθριδατών. Το όρος Harşena και οι τάφοι των Ποντίων βασιλέων έχουν μπει στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Πλούσια η ιστορία της πόλης με πολύ ελληνικό στοιχείο που προκαλεί ένα είδος νοσταλγίας λοιοπόν...
Φωτογραφική απόλαυση η Αμάσεια, απ τα στενοσόκακα της του ς μιναρέδες και τα τζαμιά της, μέχρι και τον πλούσιο τουρισμό της ο οποίος πρόσφερε ζωή μέχρι αργά το βράδυ

Ξεκινάμε με βόλτα στα στενάκια με τα πολλά μαγαζιά με τοπικά υφάσματα και τουριστικά είδη...

Οι τάφοι στους βράχους των ηγετών του βασιλείου του Πόντου (3ος αιώνας π.Χ. – 1ος αιώνας μ.Χ.) είναι από τους μεγαλύτερους τάφους σε βράχο στην Ανατολία και μερικά από τα καλύτερα παραδείγματα βασιλικών τάφων στον κόσμο.
Το όρος Harşena έχει ύψος 272 μέτρα και είναι από ασβεστόλιθο σε μορφή ενός αιχμηρού κώνου. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της λεκάνης που δημιουργήθηκε από τον ποταμό Yeşilırmak, όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη της Αμάσειας, εκεί όπου ιδρύθηκε το 301 π.Χ. το βασίλειο από τον Πέρση σατράπη Μιθριδάτη τον Α’ τον Κτίστη.
Υπάρχουν πέντε βασιλικοί τάφοι στο μεσαίο τμήμα του Harşena και ανήκουν στους βασιλιάδες Μιθριδάτη, Αριοβαρζάνη, Μιθριδάτη Β΄ και Γ΄ και του Φαρνάκη Α΄, με συνολικά 21 τάφους σε βράχους στην υπόλοιπη κοιλάδα και τη γύρω περιοχή. Στα χρόνια της Βυζαντινής κυριαρχίας, η Αμάσεια ήταν πρωτεύουσα της επαρχίας του Ελλενόποντου, ενώ αποτελούσε ένα από τα κυριότερα εμπορικά κέντρα της περιοχής.
Σπουδαίοι Πόντιοι καταδικάστηκαν και μαρτύρησαν, με την κατηγορία ότι μαζί με τους αντάρτες αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία του Πόντου. Στην κεντρική πλατεία της πόλης, το Σεπτέμβριο 1821 οι Τούρκοι απαγχόνισαν 174 Έλληνες του Πόντου.

Η θέα από ψηλά στο βράχο φανταστική! Ο Κώστας δεν την πάλεψε ν'ανέβει και δώσαμε ραντεβού σε μία ώρα στην κεντρική γέφυρα, κάτω στο κανάλι

Εγώ απόλαυσα την μαγευτική θέα!

Πραγματικά ιστορική και εντυπωσιακή πόλη...

 

[jmar]

Η βολτούλα του όμως απέφερε καρπούς και κάτω στο κανάλι

Όμορφα σοκάκια...

Αρκετός κόσμος έπαιρνε τον περιπατό του στο κανάλι

Τα διάφορα μουσουλμανικά τζαμιά δεσπόζουν

όπως επίσης και το κάστρο ψηλά!

Αρκετός κόσμος στα μαγαζάκια

Αλλά και στην κλασική ''ταμπέλα'' της πόλης!

 

[jmar]

Αφού συναντηθήκαμε με τον Κώστα στο κεντρικό κανάλι, είχε πλέον αρχίσει να βραδιάζει. Περπατήσαμε στην απέναντι πλευρά που ήταν τα μαγαζιά με φαγητό, γλυκά παγωτά κλπ...ήταν ότι χρειαζόμασταν

Το κανάλι και τα ιστορικά σπίτια έπαιρναν όμορφους χρωματισμούςκαθώς νύχτωνε

Η μόδα των τραβελοσέλφι τώρα και σε άγαλμα

Το κεντρικό ρολόι της πόλης

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την κεντρική πλατεία, κάνοντας την βόλτα μας...

Gyros baby! εμείς θέλαμε κάτι πιο παραδοσιακό Τούρκικο...

Τελικά κάτσαμε σε ένα μαγαζί με θέα στο δρόμο, απέναντι απ το κανάλι, να βλέπουμε και περαντζάδα

Και... βουαλα!!

Μετά το φαγητό, το απαραίτητο γλυκάκι! Να φάμε τώρα που μπορούμε γιατι μετα στα βουνά της Ασίας, θα πέσει πείνα...

Αφού την κάναμε ταράτσα λοιπόν, βόλτάραμε λίγο να χωνέψουμε. Κόσμος πολύς στους δρόμους, περίεργα μαγαζάκια με λεντ και πολλά χαπενιγκς

Α και... σημαίες, μην ξεχνιόμαστε!

Γυρνώντας στο δωμάτιο, πήρα το τρίποδο και ανέβηκα για άλλη μια φορά πάνω στο κάστρο να βγάλω και μια νυχτερινή πανοραμική! (Χαράς στο κουράγιο σου μου λέει ο Κωστας )
Τι να κάμω που με αρέσουν οι φώτο! Μονο 4000 έφτιαξα για το ταξιδιωτικό
(έφτιαξα έτσι? όχι τράβηξα....άσε αυτές δεν τις μετράω )

Αμάσεια by night λοιπόν!

Επιστροφή στην δωματιάρα μας για να ξεραθούμε στον ύπνο, ήμασταν πτώματα μετά από τόσα χιλιόμετρα οδήγησης αλλά και περπατήματος!
(Ο Κώστας πήρε το διπλό )

ΤΕΛΟΣ 2ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

 

[giannismits]

Εξαιρετικός! Θα έχει πολύ ζουμί η ιστορία σου με τόσες χώρες που περιλαμβάνει και περιμένω πως και πως τη συνέχεια. Μου αρέσει η φωτογραφική αποτύπωση και των απλών στιγμών σας και απ' ότι φαίνεται θα δούμε πολλά μέρη όχι ιδιαίτερα γνωστά ή δημοφιλή. Πραγματικά πανέμορφη η Amasya. Μου θύμισε λίγο το Berat της Αλβανίας.

 

[giannismits]

Αμάσεια by night λοιπόν!

Ουάου
Ποια φωτογραφική μηχανή έχεις?

 

[jmar]

Εξαιρετικός! Θα έχει πολύ ζουμί η ιστορία σου με τόσες χώρες που περιλαμβάνει και περιμένω πως και πως τη συνέχεια. Μου αρέσει η φωτογραφική αποτύπωση και των απλών στιγμών σας και απ' ότι φαίνεται θα δούμε πολλά μέρη όχι ιδιαίτερα γνωστά ή δημοφιλή. Πραγματικά πανέμορφη η Amasya. Μου θύμισε λίγο το Berat της Αλβανίας.

Ουάου
Ποια φωτογραφική μηχανή έχεις?

Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, γενικά μ αρέσουν οι πολλές φωτογραφίες γιατί με κάνουν να ξαναζώ κι εγώ το ταξίδι, το κάθε μέρος αλλά και την μετάβαση σε αυτό, ουσιαστικά σαν φωτογραφικό ημερολόγιο!

Όσο αφορά την μηχανή, έχω μια Nikon D7100 με φακό Τοκίνα ultrawide 11-16mm f2.8 (αυτός είναι στην πανοραμική, τραβώντας 2 φώτο, κάνοντας τες πανόραμα, εννοείται με τρίποδο. Εχω επίσης και τον γενικής χρήσης Nikkor 18-140 mm) Από κινητο έχω το LG V30 που και αυτό έχει κανονική αλλά και ultrawide camera

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 3η, 5 Αυγούστου 2018

Amasya - Παναγία Σουμελά - Uzungol

Χλμ ημέρας 640

Η επόμενη ημέρα περιλάμβανε επίσκεψη στην Παναγία Σουμελά, ένα απ τα ιστορικότερα Χριστιανικά ορθόδοξα μοναστήρια και διανυκτέρευση στην πανέμορφη και με αρκετό τουρισμό, λίμνη Uzungol στην Τραπεζούντα

Ξύπνημα γύρω στις 7:00 τοπική λοιπόν, αφού είχαμε κανονίσει με τον υπεύθυνο των δωματίων να πάρουμε το πρωινό μας κατά τις 7:30
Στην αυλή του ξενώνα είχαμε παρέα τους Sons Of Anarchy και Al Pacino

Αφού ρυθμίζουμε τζιπιέσια, κάμερες φωτογραφικές κλπ ηλεκτρονικό εξοπλισμό ξεκινήσαμε. Πριν βγούμε απ την πόλη, κάνουμε μια στάση να βγάλουμε φώτο απ την γέφυρα (μια που δεν βγάλαμε πολλές )

Αυτό πάει να πεί τρέλα με την φωτογραφία (Η κάμερα τραβάει και συγχρόνως βγάζω και με την DSLR, ψύχωση λέμε...)

Με το μονδέλο μαζί

Ωπ, κάτσε να βγάλουμε και μια πρωινή, τον επιβλητικό βράχο με την χαρακτηριστικά ''ταμπέλα'' της πόλης



Έχω πρόβλημα με τις φώτο το ξέρω

Και επιτέλους φεύγουμε, περνώντας την γέφυρα με το χαρακτηριστικό ρολόι.
Η Αμάσεια μας άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις, όντας όμορφη καθαρή και με αρκετό τουρισμό

Ο καιρός ξεκινώντας, ήταν ιδανικός για οδήγηση, χωρίς πολύ ζέστη