Earth Citizen
Member
- Μηνύματα
- 2.872
- Likes
- 7.175
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία, Λίμνες Καναδά
Αμάν, η μάχη των μαχών, χειρότερη κι απ' το Λονδίνο-Παρίσι!
Λοιπόν...
Από Ιταλία έχω επισκεφτεί Βενετία, Ρώμη, Μπέργκαμο, Παλέρμο, Τσεφαλού, Λίμνη Κόμο και Μιλάνο (στο τελευταίο έχω ζήσει κιόλας για ένα πολύ μικρό διάστημα).
Από Ισπανία: Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Βαλένθια, Αλικάντε, Λεόν, Gran Canaria κι αρκετά μέρη στη Χώρα των Βάσκων και σε Αστούριας (Picos de Europa μεταξύ άλλων).
Δεν έχει τύχει ακόμα να πάω σε δημοφιλείς περιοχές που αποτελούν και διακαή πόθο, όπως Τοσκάνη, Δολομίτες, Ανδαλουσία και Γαλικία αλλά νομίζω έχω αποκομίσει μια αρκετά καλή εικόνα για τις χώρες.
Και οι δύο έχουν σίγουρα πόλεις/φύση/παραλίες/χωριά/τοπία με απίστευτη ομορφιά, έχουν ήδη αναφερθεί παραδείγματα. Από μουσεία πάλι δίνω ισοπαλία (Prado/Reina Sofia και Βατικανό). Και οι δύο γλώσσες μου αρέσουν πάρα πολύ αλλά δίνω προβάδισμα στην Ισπανική. Κουζίνες νόστιμες αλλά κερδίζει η Ιταλία γιατί ζυμαρικά και πίτσα είναι τα αγαπημένα μου φαγητά.
Τι μου έμεινε για να αποφασίσω; Οι άνθρωποι: η ιδιοσυγκρασία, η συμπεριφορά τους και ο τρόπος ζωής τους. Έχω αρκετούς φίλους και γνωριμίες και από τις δύο χώρες και έχω ζήσει δύο φορές με Ισπανούς συγκατοίκους. Τους Ισπανούς λοιπόν τους αγαπώ, γελάω πολύ κάθε φορά που βρίσκομαι σε παρέες μαζί τους και νιώθω ότι είμαστε το ένα και το αυτό σαν λαοί, γιατί σκεφτόμαστε και λέμε τα ίδια (από τα σοβαρά μέχρι τα αστεία). Είναι έξω καρδιά, φιλικοί, χαμογελαστοί κι αισιόδοξοι.
Πολύ παλιά πίστευα ότι και με τους Ιταλούς είμαστε το ίδιο κοντά αλλά πλέον τους θεωρώ πιο απόμακρους, ενίοτε σνομπ (ειδικά στον Βορρά) και λίγο δήθεν.
Μετά την Πολωνία (η χώρα του Erasmus μου), η Ισπανία κατέχει τη δεύτερη θέση στην καρδιά μου και οι Ισπανοί είναι ο αγαπημένος μου λαός. Ισπανία it is.
Λοιπόν...
Από Ιταλία έχω επισκεφτεί Βενετία, Ρώμη, Μπέργκαμο, Παλέρμο, Τσεφαλού, Λίμνη Κόμο και Μιλάνο (στο τελευταίο έχω ζήσει κιόλας για ένα πολύ μικρό διάστημα).
Από Ισπανία: Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Βαλένθια, Αλικάντε, Λεόν, Gran Canaria κι αρκετά μέρη στη Χώρα των Βάσκων και σε Αστούριας (Picos de Europa μεταξύ άλλων).
Δεν έχει τύχει ακόμα να πάω σε δημοφιλείς περιοχές που αποτελούν και διακαή πόθο, όπως Τοσκάνη, Δολομίτες, Ανδαλουσία και Γαλικία αλλά νομίζω έχω αποκομίσει μια αρκετά καλή εικόνα για τις χώρες.
Και οι δύο έχουν σίγουρα πόλεις/φύση/παραλίες/χωριά/τοπία με απίστευτη ομορφιά, έχουν ήδη αναφερθεί παραδείγματα. Από μουσεία πάλι δίνω ισοπαλία (Prado/Reina Sofia και Βατικανό). Και οι δύο γλώσσες μου αρέσουν πάρα πολύ αλλά δίνω προβάδισμα στην Ισπανική. Κουζίνες νόστιμες αλλά κερδίζει η Ιταλία γιατί ζυμαρικά και πίτσα είναι τα αγαπημένα μου φαγητά.
Τι μου έμεινε για να αποφασίσω; Οι άνθρωποι: η ιδιοσυγκρασία, η συμπεριφορά τους και ο τρόπος ζωής τους. Έχω αρκετούς φίλους και γνωριμίες και από τις δύο χώρες και έχω ζήσει δύο φορές με Ισπανούς συγκατοίκους. Τους Ισπανούς λοιπόν τους αγαπώ, γελάω πολύ κάθε φορά που βρίσκομαι σε παρέες μαζί τους και νιώθω ότι είμαστε το ένα και το αυτό σαν λαοί, γιατί σκεφτόμαστε και λέμε τα ίδια (από τα σοβαρά μέχρι τα αστεία). Είναι έξω καρδιά, φιλικοί, χαμογελαστοί κι αισιόδοξοι.
Πολύ παλιά πίστευα ότι και με τους Ιταλούς είμαστε το ίδιο κοντά αλλά πλέον τους θεωρώ πιο απόμακρους, ενίοτε σνομπ (ειδικά στον Βορρά) και λίγο δήθεν.
Μετά την Πολωνία (η χώρα του Erasmus μου), η Ισπανία κατέχει τη δεύτερη θέση στην καρδιά μου και οι Ισπανοί είναι ο αγαπημένος μου λαός. Ισπανία it is.
