Travel War: Η μάχη των Κάτω Χωρών

[Nikos86]

Kανένα λάθος δεν κάνουμε. Οι Κάτω Χώρες (Low Lands) είναι η Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο.

Οχι οπως το λεω εγω ειναι, ειχα χασει και στοιχημα πριν χρονια. Το ψαξαμε με τον φιλο μου και ειχε εκεινος δικιο και πληρωσα εγω οποτε ειμαι σιγουρος!

 

[North66]

Πες του να σου επιστρέψει τα λεφτά του στοιχήματος.

Low Countries - Wikipedia

 

[Nikos86]

Πες του να σου επιστρέψει τα λεφτά του στοιχήματος.

Low Countries - Wikipedia

Ναι τωρα το ειδα οτι στα αγγλικα το λεει οπως εσυ! Τι στο διολο τσαμπα το πληρωσα? Τωρα μετα απο τοσα χρονια, πανω απο 10 πρεπει να ειναι ασ' το παει. Ειχαμε ψαξει Νεντερλαντς που κι αυτο μεταφραση του Κατω Χωρες ειναι! Τωρα παει τα εχασα! Παντου μα παντου ομως κυριολεκτικα χανω ρε πουστη μου ελεος δηλαδη... Παλι καλα που δεν εβαλα στοιχημα και με σενα

Υ.Γ. Παντως αλλου το μεταφραζει οπως εγω και λεει οτι η Ολλανδια ειναι περιοχη των Κατω Χωρων. Τεσπα δεν ξερω ισως να εχεις δικιο!

 

[interted]

Το θέμα είναι πως ονομάζει κάθε άλλη χώρα την συγκεκριμένη χώρα. Οι Άγγλοι το ονομάζουν Netherlands, οι Γάλλοι Pays-Bas, οι Ιταλοί Paesi Bassi κ.ο.κ. To Ολλανδία/Holland είναι καταχρηστικό αλλά χρησιμοποιείται ευρέως. Είναι όπως το Αγγλία για το Ηνωμένο Βασίλειο, που είναι και άκρως εκνευριστικό αν είσαι Βρετανός όχι από την Αγγλία.

 

[Smaragda53]

Έχω πάει, δεν λέει κάτι πέρα από το ίδιο το κτίριο και 5-6 ζωντανές γάτες που μπορείς να χαϊδέψεις.
Εμένα μου άρεσε στο Άμστερνταμ το micropia που είναι τελείως διαφορετικό από τα άλλα επιστημονικά μουσεία που έχω δει.

να σου πω την αλήθεια δεν έχω πάει ούτε εγώ

Έχω πάει, δεν λέει κάτι πέρα από το ίδιο το κτίριο και 5-6 ζωντανές γάτες που μπορείς να χαϊδέψεις.
Εμένα μου άρεσε στο Άμστερνταμ το micropia που είναι τελείως διαφορετικό από τα άλλα επιστημονικά μουσεία που έχω δει.

να σου πω την αλήθεια, δεν πήγα στο μουσείο με τις γάτες, απέξω το είδα και δυστυχώς δεν ήξερα για το micropia. Είδα μόνο Βαν Γκογκ (καταπληκτικό) και Ρικσμουζέουμ (αν το προφέρω σωστά). Ούτε ΄Αννα Φρανκ λόγω τεράστιας ουράς.

 

[Señor_Nada]

πιο καμμενη γενια απο τους Φλαμανδιυς δεν εχω γνωρισει... Ζα ντυμενα

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Μπορείς να το αναπτύξεις λίγο;

 

[Παρίσακτος]

Μιας και το ματς ήταν ισόπαλο(26-26), αποφάσισα να τις επισκεφτώ και τις δύο για να κρίνω από προσωπική εμπειρία, επομένως ακολουθεί η σε-σημεία σύγκρισή μου βάσει των όσων είδα (Βρυξέλλες, Γάνδη, Αμβέρσα και Βρύγη στο Βέλγιο, Άμστερνταμ και Μάαστριχτ στην Ολλανδία):

Πρωτεύουσες: Το Άμστερνταμ σαφώς πιο φωτογενές, με τα κανάλια του και τα λιθόστρωτα σοκάκια του. Οι Βρυξέλλες υπερέχουν αρχιτεκτονικά: βλέπεις πιο όμορφα κτίρια εδώ κι εκεί, μακράν ωραιότερες πλατείες (στο Άμστερνταμ τίποτα το ιδιαίτερο), μεγαλύτερη ποικιλία από γειτονιά σε γειτονιά. Το ότι ακούς γαλλικά αντί για ολλανδικά θα μπορούσε να είναι ένα μπόνους για τις Βρυξέλλες, αν δεν μιλούσαν περισσότερο αγγλικά και γαλλικά στο ίδιο το Άμστερνταμ απ’ ό,τι ολλανδικά. Παρόλο που οι Βρυξέλλες αποδείχτηκαν ανώτερες από τη φήμη της ξενέρωτης πόλης που τις συνοδεύει, νομίζω ότι η φωτογένεια και το walkability που προσφέρει το Αμστελόδαμο θα του δώσουν τον πρώτο πόντο.


Υπόλοιπες πόλεις: Είδα περισσότερα μέρη στο Βέλγιο, αλλά για την Ολλανδία κατάλαβα ότι σχεδόν όλα τα μέρη της με τουριστικό ενδιαφέρον είναι λίγο πολύ μικρογραφίες του Άμστερνταμ στο πιο ήσυχο κι ίσως λιγότερο όμορφο (μ’ εξαίρεση το Ρόττερνταμ που θα ήταν μια ενδιαφέρουσα διαφοροποίηση). Κάποιοι μου το έλεγαν για καλό, άλλοι για κακό, όλοι συμφωνούσαν. Με βάση αυτό και με το ότι αισθητικά βρήκα την Μπρυζ και τη Γάνδη ανώτερες του Άμστερνταμ, η ψήφος πάει στο Βέλγιο. Ομοίως, η Αμβέρσα μου φάνηκε πιο όμορφη κι ενδιαφέρουσα από το συμπαθές Μάαστριχτ.


Μουσεία/Αξιοθέατα: Από μουσεία επισκέφτηκα στο Άμστερνταμ το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Stedelijk, που ήταν πολύ ενδιαφέρον, ενώ στις Βρυξέλλες το Μουσείο της Κεντρικής Αφρικής, που το βρήκα εξαιρετικά καλοστημένο, κάθισα τρεις ώρες και θα καθόμουν κι άλλο. Δυνατά και τα δύο, τα προτείνω (το πρώτο όχι μόνο σε φαν της τέχνης, καθώς περιείχε και έκθεση με ντοκουμέντα των κατοίκων αποικιών π.χ. Ινδονησία ή Παπούα Νέα Γουινέα, το δεύτερο σε όλους). Από μουσειολογική άποψη ίσως να υπερέχει η Ολλανδία, καθώς και μόνο στην πρωτεύουσα υπήρχε πληθώρα αξιόλογων μουσείων, χωρίς καμία από τις δύο χώρες να είναι μέκκα του είδους. Επίσης τους λείπουν τα landmarks. Ο κατουρλής των Βρυξελλών, οι ανεμόμυλοι της Ολλανδίας, το Atomium, τα πάρκα με τις τουλίπες. Υποκειμενικά βάσει όσων είδα μάλλον θα ψήφιζα Βέλγιο (γιατί το Μουσείο Αφρικής ήταν πολύ δυνατό), αλλά θα το δώσω και στις δύο.


Φύση: Οκ, εδώ δεν μπορώ να πω κάτι, καθώς δεν είδα τίποτα από φύση πέραν ορισμένων στάσεων τραμ στη μέση του δάσους(!) στις Βρυξέλλες. Αξιόλογα πάρκα έχουν κι οι δυο, κανάλια και υδάτινο στοιχείο βρίσκεις και στις δύο χώρες, δεν ψηφίζω αν και η παρουσία των Αρδεννών θα έγερνε την πλάστιγγα στην πλευρά του Βελγίου.


Φαγητό: Στο Άμστερνταμ δεν φάγαμε τοπική κουζίνα, τη βγάλαμε με έθνικ (ταϊλανδέζικο, σουριναμέζικο, ινδονησιακό), πολύ καλά, αλλά η ντόπια κουζίνα ψιλοαδιάφορη. Από γλυκά δοκιμάσαμε το stroopwafel, που, αν και νόστιμο, τρώει τη σκόνη του βελγικού αντίστοιχου (που μέχρι να το δοκιμάσω δεν θα με έλεγες καν φαν της βάφλας). Διάφορα έθνικ βρίσκεις και στο Βέλγιο, αλλά η τοπική κουζίνα είναι πιο ενδιαφέρουσα από την ολλανδική, οπότε πόντος για το Βέλγιο.


Μπύρα: Αν και περίμενα να έχει εντονότερη κουλτούρα μπύρας η Ολλανδία, καθώς οι μπύρες της είναι οι πιο διαδεδομένες του πλανήτη, δεν μπορώ να πω ότι διαφοροποιείται από οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου στο συγκεκριμένο ζήτημα. Το Βέλγιο, από την άλλη, έχει ωραιότερες μπύρες και κατά μέσο όρο συναντάς μεγαλύτερη ποικιλία από τοπικές μπύρες. Δεν είμαι τρελός φαν της μπύρας, αλλά –άποψή μου– αν το διαφημίζεις, τουλάχιστον κάνε το καλά. Πόντος στο Βέλγιο.


Νυχτερινή ζωή: Δύσκολο να το κρίνεις αυτό στην μετά κόβιντ εποχή. Από το Άμστερνταμ μου έλειψαν τα γουστόζικα μπαράκια, ενώ η αισθητική πολλών μαγαζιών του κέντρου θεωρώ ότι απευθύνονταν περισσότερο σε Βρετανούς παρά σε ντόπιους. Από την άλλη, ούτε στο Βέλγιο μπορώ να πω ότι έμεινα ικανοποιημένος, αν και υπήρχαν ωραία μαγαζάκια εδώ κι εκεί, μάζευαν περισσότερο συναδέλφους after work και τις καθημερινές τουλάχιστον δεν ήταν ιδιαίτερα ζωντανά. Ισοπαλία, γιατί δεν είδα το full potential καμιάς τους.


Προσβασιμότητα/κόστος: Εύκολη πρόσβαση και στις δύο χώρες, καλά συστήματα συγκοινωνιών. Σε όσα μέρη πήγα μιλούσαν καλά αγγλικά (Φλάνδρα, Βρυξέλλες, Ολλανδία). Μου φάνηκαν και οι δύο πολύ ακριβές, ιδίως στο φαγητό έξω αλλά και σε άλλα έξοδα (π.χ. σίγουρα ακριβότερες χώρες από τη γειτονική Γερμανία κι ακόμη και από τη Γαλλία κατά κανόνα τολμώ να πω). Η διαμονή στο Άμστερνταμ πολύ τσουχτερή (έχει μεγάλο πρόβλημα και με τα ενοίκια η συγκεκριμένη πόλη). Παρόμοιο κόστος, πόντος στο Βέλγιο, όμως, καθώς το κόστος στην ολλανδική πρωτεύουσα (φαγητό, συγκοινωνία, είσοδος σε μουσεία) ήταν πιο ανεβασμένο.


Ψήφος στο Βέλγιο, αν και χωρίς μεγάλη διαφορά, πράγμα που δεν θα περίμενα πριν το επισκεφτώ. Κυρίως χάρη στις μικρές μεσαιωνικές πόλεις του, που τις βρήκα ιδιαίτερα ατμοσφαιρικές και λιγότερο τουριστικές απ’ ό,τι περίμενα (ή από το Άμστερνταμ).