ΗΠΑ Toρόντο, καταρράκτες Νιαγάρα και Halloween στη Νέα Υόρκη

[yllos]

Η μέρα είχε επιτέλους φτάσει κι εμείς έτοιμοι να παραδώσουμε τις αποσκευές μας στο check in των Turkish Airlines. Tα αεροπορικά Θεσσαλονίκη-Κον/πολη-Τορόντο και Νέα Υόρκη-Κων/πολη-Θεσσαλονίκη κόστισαν 400 ευρώ ανά άτομο με μοναδική ιδιαιτερότητα ότι περάσαμε μία νύχτα στην Πόλη στο πήγαινε. Το οποίο δε μας χάλασε γιατί κάναμε και βραδινή και πρωινή βόλτα πριν την πτήση.

Για τις μεταφορές από και προς το αεροδρόμιο Attaturk χρησιμοποιήσαμε το Εffendi travel, για να μην μπλέξουμε με τους ταρίφες και μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι. Το βανάκι ήταν στην ώρα του και στις δύο διαδρομές. 36 ευρώ πήγαινε-έλα. https://www.ataturkairporttransfer.net/
Αν δεν είστε στο transit και πετάτε από Κωνσταντινούπολη, πηγαίντε 2,5 ωρίτσες νωρίτερα στο αεροδρόμιο γιατί υπάρχει ένας έλεγχος έξω από το αεροδρόμιο πριν το check in ο οποίος μπορεί να κρατήσει αρκετά.
Mέρα 1η

Η πτήση ήταν εξαιρετική με καλό για τα δεδομένα φαγητό, μπύρα Efes και Live Tv να μας συντροφεύει με Premier League για μερικές ώρες. Φτάσαμε στο Αεροδρόμιο Pearsons λίγο μετά τις 8 το απόγευμα. Ο έλεγχος και η παραλαβή αποσκευών κράτησαν περίπου 1 ώρα κι εμείς πήραμε κατευθείαν το τρένο UP που συνδέει το αεροδρόμιο με τον κεντρικό σταθμό τρένων και μετρό Union. Μπορείτε να προμηθευτείτε τα εισιτήρια νωρίτερα από το site της εταιρίας https://www.upexpress.com/. Τα δρομολόγια ξεκινούν από τις 5 το πρωί και εκτελούνται ώς τη 1 το πρωί ανά 15 λεπτά. Ανάλογα με τον σταθμό που θα διαλέξεις να κατέβεις η τιμή του εισιτηρίου διαφοροποιείται.Εμείς επιλέξαμε να κατεβούμε στη δεύτερη στάση Bloor και από κει να πάρουμε ένα uber για το διαμέρισμα μας.

Οι τιμές στα κεντρικά ξενοδοχεία μας φάνηκαν απίστευτα ακριβές και δεν υπήρχαν διακυμάνσεις αν και κλείσαμε τη διαμονή μας αρκετούς μήνες πριν το ταξίδι. Η Airbnb σώζει ζωές σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Μείναμε λοιπόν σε ένα ξύλινο row house στην περιοχή Kensigton market https://www.airbnb.gr/rooms/16140709 .
Το σπίτι και η είσοδος.

Η περιοχή είναι ζωντανή και ασφαλής καθώς βρίσκεται κοντά στα πανεπιστήμια οπότε κυκλοφορεί κόσμος όλη μέρα και υπάρχουν μαγαζιά ανοιχτά ως αργά. Το ταξίδι μας είχε καταβάλει λίγο αλλά πεινούσαμε αρκετά και διψούσαμε να πάρουμε μία πρώτη γεύση από την πόλη.

Κάναμε μία μικρή βόλτα στην περιοχή και καταλήξαμε στο Sneaky Dee’s ένα Mexican-Bar. Το μαγαζί είναι ότι να ναι και μπαίνοντας δεν σου γεμίζει το μάτι αν και ήταν φουλ γεμάτο και είχε το δικό του στυλ. Στο bar βλέπαν χόκει, στο κάτω πάτωμα χτυπιούντουσαν στο χορό και εμείς απολαμβάναμε επικό tex mex. Γυρίσαμε πίσω στο ξενοδοχείο να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας για την 1η μέρα στο Τορόντο.



Μέρα 2η

Το άνοιγμα της κουρτίνας μας βρήκε να χαζεύουμε τους δρομείς που περνούσαν μπροστά από το διαμέρισμά μας για τον Μαραθώνιο του Τορόντο.

Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας για μια πιο ουσιαστική γνωριμία με την πόλη ξεκινώντας από την περίφημη graffiti alley.

Μία μικρή στάση στο Second cup για ένα εσπρεσακι το go με γαλα on tap και ξεκινάμε με τα αξιοθέατα.

Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα-μουσεία στο Τορόντο είναι τα εξής:

-Cn Tower

-Aquarium

-Casa Loma

-Royal Ontario Museum

-Μουσείο Επιστημών του Οντάριο

-Ζωολογικός κήπος

-Αrt gallery of Ontario (AGO)

-Hockey hall of Fame.

Για να δεις τα έξι πρώτα από αυτά ο πιο οικονομικός τρόπος να το κάνεις είναι να βγάλεις την κάρτα citypass https://www.citypass.com/toronto η οποία κοστίζει 65 ευρώ και με την οποία μπαίνεις στα πρώτα 4 και διαλέγεις ένα ανάμεσα στο μουσείο επιστημών και τον ζωολογικό κήπο. Ακόμα και τα τρία πρώτα της λίστας να θες να δεις μόνο η κάρτα σου γλιτώνει μερικά ευρώ αλλά και το να στηθείς στην ουρά.

Ξεκινήσαμε λοιπόν από τον πύργο CN. O πιο εύκολος τρόπος να φτάσετε εκεί είναι να πάρετε ένα μετρό και να κατεβείτε στο union station και από εκεί να περπατήσετε. Εμείς περπατήσαμε όλη τη διαδρομή, αν έχει καλή μέρα κάντε το ίδιο. Δεν μπορείτε να χαθείτε. Ο πύργος φαίνεται από παντού.

Υπάρχει μικρός έλεγχος κατά την είσοδο. Το γενικό εισιτήριο σε ανεβάζει στα 346 μέτρα από το έδαφος όπου υπάρχει το γυάλινο δάπεδο για να δεις κάτω….

Και στα 342 όπου βγαίνεις έξω στο μπαλκόνι.
Η θέα είναι πανέμορφη. Μπορείς να δεις τα νησάκια στη λίμνη Οντάριο, το εμπορικό κέντρο του Τορόντο με τους ουρανοξύστες και το μικρό αεροδρόμιο Billy Bishop.

Δίπλα ακριβώς από το CN Tower βρίσκεται το aquarium που είναι εκπληκτικό. Αν δεν έχετε επισκεφτεί ποτέ aquarium είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να το κάνετε, ειδικά αν έχετε μαζί σας παιδιά για τα οποία υπάρχουν δια δραστικές αίθουσες.

Σίγουρα εντυπωσιακό είναι η διαδρομή μέσα από το τούνελ αλλά αυτό που μας έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η αίθουσα με τις μέδουσες.

Έχοντας πάει άλλες δύο φορές σε aquarium πίστευα ότι θα σκυλοβαρεθώ αλλά διαψεύστηκα.



Είχε μεσημεριάσει και εμείς θα συνεχίζαμε την βόλτα μας περνώντας από την Scotiasbank Arena, έδρα τόσο των Toronto Raptors όσο και των Mapple leafs, το πραγματικό καμάρι του Τορόντο με 13 κατακτήσεις Stanley Cup. To νούμερο αυτό βέβαια τους στοιχειώνει από το 1967 όταν κατέκτησαν και το τελευταίο τους.

Από την Scotiabank θα παίρναμε το PATH για να βγούμε στο κέντρο και στο δημαρχείο.

PATH:

Οι θερμοκρασίες που επικρατούν στο Τορόντο τους χειμερινούς μήνες είναι πολύ χαμηλές και το χιόνι αρκετό, γι αυτό στην πόλη δημιουργήθηκε ένα υπόγειο σύστημα με μαγαζιά-καφετέριες-εστιατόρια,το PATΗ, που καλύπτει το κέντρο και το οποίο συνδέει μεταξύ τους μεγάλα ξενοδοχεία, ουρανοξύστες, εμπορικά καταστήματα, δημόσιες υπηρεσίες και σταθμούς μετρό κάνοντας πιο εύκολη την μετάβαση των ντόπιων. Των ντόπιων μόνο. Γιατί αν είσαι τουρίστας είναι ψιλοαπίθανο να βγάλεις άκρη με το PATH ακόμα κι αν ρωτήσεις για οδηγίες. Δεν υπάρχουν ταμπέλες, δεν πιάνει σήμα για να χρησιμοποιήσεις gps. Ξέραμε ότι είναι δύσκολο, κάναμε την προσπάθεια μας για 10 λεπτά, αποδεχτήκαμε την ήττα μας και βγήκαμε στην επιφάνεια για να συνεχίσουμε.

Στο Path βρίσκεται και το Hockey Hall of fame.

Βγήκαμε στην επιφάνεια και περιπλανηθήκαμε στις κεντρικές οδούς για να καταλήξουμε μετά από λίγη ώρα μπροστά στο παλιό δημαρχείο, ένα επιβλητικό κτήριο του 1890 που από το 1966 μέχρι και σήμερα λειτουργεί ως δικαστικό μέγαρο.

Λίγα μέτρα παρακάτω βρίσκεται η πλατεία του νέου δημαρχείου με την μεγάλη πινακίδα της πόλης να δεσπόζει στο κέντρο.Εκεί βρισκόταν και ο τερματισμός του μαραθωνίου.

Η βόλτα συνεχίστηκε με κατεύθυνση την Kensigton market για φαγητό αφού πρώτα κάναμε λίγο window shopping στις οδούς King και Queen που έχουν αρκετά μαγαζιά για ψώνια, φαγητό και ποτό παίρνοντας και ιδέες για τo Ηalloween. H περιοχή αυτή ονομάζεται και entertainment district της πόλης.

Η kensigton market είναι μια από τις πιο παλιές γειτονιές στην πόλη. Δημιούργημα των διάφορων μεταναστών από όλα τα μήκη και πλάτη της γης κρατάει το χαρακτήρα της και αποτελεί μία εξαιρετική επιλογή για φαγητό, καφέ και καθημερινά ψώνια τόσο για τους τουρίστες όσο και για τους ντόπιους.

Εμείς για το φαγητό μας επιλέξαμε το Rasta Pasta. Παντρεύεται η κουζίνα Ιαμαϊκής με την Ιταλική; Ίσως. Μπορείτε σ’αυτό το διπλό εστιατόριο να δοκιμάσετε τόσο χειροποήτα ζυμαρικά με επιρροές ιταλικής και Ιαμαϊκής κουζίνας όσο και τα εκπληκτικά Jerk κρεατικά.



Είχε νυχτώσει και η κούραση με τη διαφορά ώρας είχε συσσωρευτεί αλλά είπαμε να κάνουμε ένα πέρασμα από την Distillery District.

H Distillery district όπως μαρτυρά και το όνομα της ήταν κομμάτι της βιομηχανικής περιοχής του Τορόντο. Τα κτήρια, χτισμένα το 1860, ανήκαν στην ποτοποιία Gooderham and Worts και χρησιμοποιούνταν κανονικά μέχρι το 1987 όταν και η ποτοποιία πουλήθηκε. Από το 1988 μέχρι και το 1992 τα κτήρια έκλειναν σταδιακά για να δημιουργηθεί η γειτονιά με τη νέα της μορφή στα τέλη της δεκαετίας του 90.
Η περιοχή είναι πανέμορφη με τα πέτρινα παλιά κτήρια, τα καταστήματα και τα εστιατόρια της. Αξίζει να την επισκεφτείτε βράδυ για φαγητό αλλά σίγουρα να την δείτε και με το φως της ημέρας.

Εμείς κάναμε μία στάση στο Balzacs ένα πανέμορφο café. Στον πάνω όροφο μπορείτε να αράξετε σε καναπέδες και πολυθρόνες.



Είχε βραδιάσει. Πήραμε ένα uber και γυρίσαμε στο δωμάτιο. Η αυριανή μέρα θα ήταν γεμάτη. Καταρράκτες Νιαγάρα και Toronto Raptors

 

[Sassenach77]

Α, ωραία!!! Την περίμενα αυτή την ιστορία

 

[yllos]

Α, ωραία!!! Την περίμενα αυτή την ιστορία

Γραφε εσυ για το Περού να ανοιξουν τα ματακια μας και διαβαζεις την οστορια μου μετα!

 

[Sassenach77]

Γραφε εσυ για το Περού να ανοιξουν τα ματακια μας και διαβαζεις την οστορια μου μετα!

Γράφω, γράφω! Αλλά όταν έχω να διαβάσω, γράφω καλύτερα! Μια χαρά τα κάνω και τα δύο μαζί

 

[yllos]

Μέρα 3η

Κίνηση.

Αυτό είναι κάτι που θέλαμε να αποφύγουμε για αυτό αποφασίσαμε να πάρουμε το αυτοκίνητο από την Avis στις 7:30 και να φύγουμε καρφί για τους καταρράκτες. Όντως 7:30 είχαμε φτάσει στο κατάστημα της Avis και σε 10 λεπτά είμασταν έτοιμοι να φύγουμε….

«Έχουμε προσφορά σήμερα, να σας κάνουμε upgrade με 8 ευρώ αν θέλετε.»

Πω σκέφτομαι πόσο τα βαριέμαι αυτά. Θα με πει για 8 ευρώ από το μικρό ανέβα μια κατηγορία και τέτοια χαζα, άντε τέλειωνε.

«Μπορείτε να νοικιάσετε μία dodge challenger»

Ώπα….τώρα έχεις την προσοχή μου. Ναι, θα την νοικιάσω, θα βγω από την πόλη στον αυτοκινητόδρομο θα το πατήσω να το ακούω να μουγκρίζει και θα βγάλω τα απωθημένα μου γιατί με το πεθαμένο Suzuki που οδηγώ στην Θεσσαλονίκη πιάνω τα 140 με πόνο.

100χλμ/ώρα όριο ταχύτητας σε όλο τον αυτοκινητόδρομο. Δεν το κράτησα, τα πέρασα αρκετές φορές αλλά χωρίς ακρότητες.



Από Τορόντο για Καταρράκτες Νιαγάρα:

https://goo.gl/maps/kEc3nyBJZSE2

Η απόσταση είναι 130 χλμ και θα σας πάρει με νορμαλ κίνηση 1,5 ώρα. Ο πιο εύκολος τρόπος για να βγείς από την πόλη του Τορόντο είναι να πάρεις την Spadina έναν από τους πιο μεγάλους και κεντρικούς δρόμους και μετά να βγεις στην Gardiner expy η οποία μετά από μερικά χιλιόμετρα γίνεται ο αυτοκινητόδρομος Queen Elizabeth Way. Τις πρωινές ώρες υπάρχει κίνηση τόσο στην είσοδο της πόλης όσο και στην έξοδο. Αυτή η κίνηση μπορεί να κρατήσει μέχρι και το Hamilton όσο κι αν αυτό φαίνεται περίεργο. Από το Hamilton και μετά πάει άνετα.

Πως να γλιτώσετε την κίνηση:

Λίγο πριν το Οakville οι λωρίδες κυκλοφορίας γίνονται 4 και θα παρατηρήσετε την αριστερή λωρίδα να έχει μία διαγράμμιση περίεργη όπως φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες.

Αν είστε από δύο άτομα και πάνω στο αυτοκίνητο μπορείτε να πάρετε τη συγκεκριμένη λωρίδα και να αφήσετε πίσω σας φορτηγά ή μονούς επιβάτες που θα κολλήσουν στην κίνηση. Η συγκεκριμένη λωρίδα λέγετε fast lane και πηγαίνει μέχρι και το Burlington γλιτώνοντας σε από το σταμάτα-ξεκίνα.

Μετά από 1,5 ώρα φτάσαμε στους καταρράκτες. Εδώ γίνεται πανηγύρι γενικά. Στο Cliffton hill που βρίσκεται στο κέντρο έχουν φτιάξει ένα δρόμο με εστιατόρια, καφετέριες σαν αποτυχημένο μικρό Βέγκας. Μπορεί και να φαίνεται ωραίο το καλοκαίρι αλλά τον Οκτώβριο που έχει τελειώσει η τουριστική περίοδος έμοιαζε περισσότερο με εγκαταλελειμμένο λούνα παρκ. Μια ασχήμια γενικά.



Παρκάραμε στο κεντρικό πάρκινγκ που κόστιζε 10 καναδικά δολάρια για όλη την ημέρα και μπήκαμε για ένα γρήγορο καφέ και πρωινό στο Tim Horton’s. Ta Tim Horton’s είναι μία αλυσίδα τύπου Starbucks με πολύ καλύτερο και φθηνότερο καφέ και πολλές επιλογές σε πρωινό. Έχουν πάρει το όνομα τους από τον ιδρυτή τους και πρώην πρωταθλητή hockey με τους Mapple Leafs και θα τα βρείτε παντού στο Τορόντο και στις γύρω περιοχές.

Ζεσταθήκαμε, ξυπνήσαμε και ξεκινήσαμε για την κρουαζιέρα στους καταρράκτες. Μονόδρομος εδώ, καθώς μία εταιρία κάνει την κρουαζιέρα. Hornblower https://www.niagaracruises.com/ και 25 καναδικά δολάρια. Αν κλείσεις τα εισιτήρια από πριν θα γλιτώσεις τις ουρές τόσο στους αυτόματους πωλητές όσο και στα ταμεία.

Κατεβήκαμε προς το μικρό λιμανάκι, πήραμε τα γελοία κόκκινα αδιάβροχα τα οποία δεν κάνουν δουλειά να ξέρετε, ανεβήκαμε στο πλοίο στηθήκαμε στην πλώρη έτοιμοι και ξεκινήσαμε για την 20λεπτη βόλτα στους δύο καταρράκτες.

Μαγεία….

Ειδικά το πέταλο, ο δεύτερος καταρράκτης που πλησιάζει το πλοίο πολύ κοντά.

Τελειώσαμε, βγάλαμε τα αδιάβροχα και δεν ξεχάσαμε την αγαπημένη μας ομάδα.


Συνεχίσαμε την βόλτα μας για να δούμε από διάφορα σημεία τους καταρράκτες...

Αν μείνετε για παραπάνω από μία μέρα στην περιοχή δείτε εδώ τι μπορείτε να κάνετε:

https://www.niagarafallstourism.com/



Κάναμε μία βόλτα στην περιοχή για φωτογραφίες και στη συνέχεια μπήκαμε ξανα στο αυτοκίνητο για να πάμε στην μικρή πόλη Niagara on the lake στις όχθες της λίμνης Οντάριο.

Για να πάτε εκεί πάρτε τον παραλήμνιο δρόμο https://goo.gl/maps/tMSWyzcbjsD2 που είναι πανέμορφος. Κάναμε περίπου 30 λεπτά με μία δύο στάσεις.

Η Niagara on the Lake είναι μία πανέμορφη πόλη 17,5 χιλ. κατοίκων. Παρκάραμε στο κέντρο 1,50 δολάριο η ώρα με πληρωμή σε ηλεκτρονικό παρκόμετρο. Κάναμε μία βόλτα στον κεντρικό δρόμο με τα υπέροχα μαγαζιά. Η ησυχία του μεσημεριού διακόπηκε μπροστά από το Fournos Tavern που έπαιζε Ζαφείρη Μελά στο φουλ.

Καθίσαμε στο Sunset Grill για μεσημεριανό. Πολύ καλό και φθηνό burger με τέλειες πατάτες.

Τι άλλο αξίζει να κάνετε στην περιοχή:

-Επισκεφτείτε ένα από τα πολλά οινοποιεία της περιοχής για τουρ και δοκιμή. Τιμές από 10 ευρώ το άτομο μέχρι και 40 στα πιο γνωστά και μεγάλα.

-Επισκεφτείτε μία φάρμα και αγοράστε από εκεί maple syrup, κατευθείαν από τον παραγωγό σε πολύ καλύτερη τιμή και μάθετε τα πάντα για την διαδικασία παραγωγής. Η εποχή δεν μας ευνοούσε για να κάνουμε μία τέτοια στάση αλλά αν σαν βγάλει ο δρόμος από Νοέμβριο μέχρι Απρίλιο κάντε μία στάση στο White Meadow.Aν πάλι περάσετε από εκεί τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργεί Pancake house. https://www.whitemeadowsfarms.com/



Μετά τη δίωρη στάση μας εδώ ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας καθώς έπρεπε να παραδώσουμε το αυτοκίνητο στις 6:30 και να πάμε κατευθείαν στο γήπεδο καθώς στις 7:30 έπαιζαν οι Raptors.Βρήκαμε ελάχιστη κίνηση στην είσοδο της πόλης και γύρω στις 6 αφήσαμε το αυτοκίνητο.

Κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα από το διαμέρισμα πήραμε ένα uber και σε δέκα λεπτά ήμασταν στο Scotiasbank arena.Τα εισιτήρια τα κλείσαμε μέσω του Stubhub 100 ευρώ για 12 σειρά σε κεντρική θύρα. Με τα ίδια λεφτά έβρισκα τελευταίες σειρές στο Madison square garden και στο Brooklyn arena οπότε προτίμησα να δούμε NBA στο Τορόντο. Ο ενθουσιασμός μου ήταν τεράστιος. Μεγάλωσα με αφίσες NBA στον τοίχο του δωματίου μου, μαζεύοντας λεφτά για να πάρω ξένα περιοδικά αλλά και το τρίποντο για να ενημερωθώ και με τη μοναδική εικόνα που είχα από αγώνες ήταν η μία ώρα το Σάββατο και την Κυριακή που έδειχνε στιγμιότυπα ο παλιός Σκάι. Το NBA που με μεγάλωσε, με Τζόρνταν, Ολάζον, Στόκτον, Σακίλ, Χαρτναγουέι, Γκραντ Χιλ(που πίνει Sprite) δεν υπήρχε πια και τα τελευταία χρόνια είχα χάσει το ενδιαφέρον μου και την επαφή με τον μαγικό αυτό κόσμο.

Η εμπειρία όμως ήταν απίστευτη. Ακριβώς όπως την είχα στο μυαλό μου από παιδί. Ένα ατέλειωτο show με καρφώματα, μαζορέτες, με κοσμο να φοράει σφουγγαρένια χέρια, με τη φλώρικη κερκίδα να φωνάζει Defence-Defence και Let’s go Raptors, με τα happenings στις διακοπές και με τους Raptors να κερδίζουν 127-104 τους Σάρλοτ του Τόνι Πάρκερ.. 3 ώρες κοιτούσα με το στόμα ανοιχτό, σαν επαρχιώτης που φτάνει για πρώτη φορά στην μεγαλούπολη. Υπάρχει το μπάσκετ και υπάρχει και το NBA. Δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Το γήπεδο, μεγάλο καθαρό, με αρκετές επιλογές σε φαγητό και ποτό, λίγο τσιμπημένες οι τιμές αλλά δεν περίμενα κάτι διαφορετικό. Αν πάντως έχετε καθίσει στη θέση σας, πεινάτε και δεν θέλετε να κουνηθείτε, ψάξτε για το μενού που βρίσκεται στη θέση σας φωνάξτε τον σερβιτόρο που θα βρίσκεται κάπου κοντά, δώστε την παραγγελία σας και σε δέκα λεπτά κάποιος θα σας φέρει το φαγητό στα πόδια σας.

Βγήκαμε από το γήπεδο στο κρύο και ήθελα να πάρω τηλέφωνο τους φίλους μου στην Ελλάδα για να τους πω για αυτό τον μαγικό κόσμο αλλά η διαφορά ώρας δεν μου το επέτρεψε.

Ώρα για φαγητό πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο και στάση στο Wvrst, ένα μαγαζί που φτιάχνει δικά του λουκάνικα από διάφορα κρέατα σε πολλές παραλλαγές και συνδυασμούς με πολλά βαρέλια μπύρας και επικές πατάτες τηγανιτές. Όταν τις ζητήσαμε Loaded μας έφεραν αυτό.

Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο ψόφιοι αλλά και τόσο γεμάτοι με εικόνες. Η επόμενη θα ήταν η τελευταία μέρα στο Τορόντο και είχαμε αρκετά πράγματα να δούμε.

 

[yllos]

Μέρα 4η

Ξεκινάμε τη μέρα μας με μία γρήγορη στάση στην Kensington market για καφέ και πρωινό.

Για καφέ σε κατάστημα της αλυσίδας Jimmy’s που είχε πολύ καλό καφέ και στο βάθος κήπο. Το πρωινό ήταν Jamaican-chinese με patties από το Golden patty και ΒΒQ pork buns από το Ding Dong Bakery στην Spadina. Kαι τα δύο πολύ χορταστικά και φθηνά.

Στην Spadina στο ύψος της Kensigton ξεκινάει και η chinatown. Eίναι μία καλή επιλογή για φθηνό και γρήγορο φαγητό, για αγορά μπαχαρικών και κινέζικων μυρωδικών αλλά και η πιο φθηνή επιλογή σε σουβενίρ, με διαφορά από σουβενιράδικα σε άλλες περιοχές της πόλης. Ποικιλία όχι τεράστια αλλά τα μαγνητάκια παίζουν από 80 λεπτά μέχρι 1,20 ευρώ.

Κλέβουμε λίγο ιντερνετάκι από ένα κινέζικο μαγαζί παίρνουμε ένα uber και σε 10 λεπτά βρισκόμαστε στο Casa Loma.

Είναι το πιο παλιό ολοκληρωμένο κάστρο στο δυτικό ημισφαίριο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1911 και τελείωσε το 1914. Εμπνευστής αυτής της κατασκευής ο σερ Χένρι Πέλατ ένας μεγαλο αστός του Τορόντο ο οποίος δαπάνησε κοντά στα 4 εκατομμύρια. Είχε δύο σκοπούς και όνειρα με την κατασκευή ενός όμορφου κάστρου με σύγχρονες για την εποχή ανέσεις(υδρομασάζ, πισίνες, θερμοκήπια κλπ):

1. να υποδεχτεί την βασιλική οικογένεια του Ηνωμένου Βασιλείου.

2. Να γίνει πολεμικό μουσείο μετά το θάνατό του.

Η βασιλική οικογένεια δεν πάτησε ποτέ το πόδι της εκεί και το κάστρο δεν έγινε ποτέ πολεμικό μουσείο. Ο Πέλατ ξόδεψε όλα του τα λεφτά για την κατασκευή και συντήρηση του κάστρου και πέθανε στην ψάθα.



Το κάστρο είναι πραγματικά όμορφο με καλοδιατηρημένες τις αίθουσες και τον κήπο του και με όμορφη πανοραμική θέα της πόλης. Υπάρχει δυνατότητα να ανέβει κάποιος στους πύργους. Πολεμίστρες να βγείτε έξω δεν έχει, αλλά η θέα από τα μικρά παράθυρα αποζημιώνει.



Αφού περάσαμε 1,5 ώρα στο κάστρο αποφασίσαμε να κατεβούμε προς την St. Lawrence market και να κινηθούμε στην Financial district της πόλης και για να φτάσουμε εκεί θα χρησιμοποιούσαμε για πρώτη φορά μέσο μαζικής μεταφοράς στο Τορόντο γιατί ήταν πολύ βολικό και για πρώτη φορά θα έβγαινε πιο φθηνό από Uber. Μετρό λοιπόν από την στάση Dupont και μέχρι την στάση King street και φύγαμε για St Lawrence market.

Mία μικρή όμως στάση σε ένα Tim Hortons για ένα καφέ στο χέρι. Σε κάποια καταστήματα υπάρχουν οθόνες αφής για παραγγελία. Διαλέγεις, βάζεις το όνομά σου, πληρώνεις με κάρτα και περιμένεις να σε φωνάξουν. Εσένα ή ότι άλλο βάλεις.

Περάσαμε μέσα από το Berczy park με το ιδιόμορφο σιντριβάνι σκύλων στο κέντρο του…

Θαυμάσαμε το μακρινό ξαδερφάκι του Flatiron της Νέας Υόρκης…

Και μπήκαμε στην St Lawrence Market.

Mία πολύ ωραία κλειστή αγορά με πολλές επιλογές για καφέ και φαγητό. Μας κέρδισε ένα κρεοπωλείο που έψηνε διάφορα κρέατα εκείνη τη στιγμή αλλά είχε και έτοιμο pastrami το οποίο τιμήσαμε.

Κάθε Σάββατο εκτός από κανονικά σταντ περιμετρικά της αγοράς αγρότες από διάφορες φάρμες έρχονται για να πουλήσουν προϊόντα τους σε πολύ καλές τιμές. Εμείς αφού δοκιμάσαμε, αγοράσαμε maple syrup.

Στην αγορά θα βρείτε επίσης και 2-3 μαγαζιά με σουβενίρ.



Βγαίνοντας από την αγορά κατευθυνθήκαμε στην Distillery District και πάλι για να την δούμε με το φως της μέρας. Πιο ζωντανή με όλα τα μαγαζιά της ανοιχτά μας κέρδισε για μία ακόμα φορά.

Συνεχίσαμε την βόλτα μας από την Dundas Square...

Είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει κι εμείς είχαμε κάτι τελευταία ψώνια να κάνουμε και η πιο safe επιλογή να τα κάνουμε ήταν το Eaton center.

Ατυχής χρήση της λέξης safe, καθώς ενώ περπατούσαμε στο ισόγειο του εμπορικού κέντρου και λίγο πριν βγούμε στην κεντρική «πλατεία» ένας τύπος αποφάσισε να πηδήξει από τον δεύτερο όροφο στο κενό. Είδαμε μία σκιά να πέφτει στα 5 μέτρα ακούσαμε ένα θόρυβο και δυστυχώς είδαμε έναν άνθρωπο να γίνεται ένα με το μάρμαρο. Το στομάχι μας έσφιξε από το θέαμα και χάσαμε οποιαδήποτε όρεξη είχαμε για ψώνια.

Κάναμε μία βόλτα για μια τελευταία δόση Toronto by night και πίσω στο διαμέρισμα για να φτιάξουμε τα πράγματά μας. Η επόμενη μέρα θα μας έβρισκε στις Ηνωμένες Πολιτείες.



Συμπερασματικά για το Τορόντο:

Μεταφορές: Κινηθήκαμε αρκετά πιο φθηνά με Uber από ότι αν χρησιμοποιούσαμε ΜΜΜ. Γλιτώσαμε μερικά ευρώ και αναμονή στο κρύο. Αν μένετε κεντρικά και δεν έχετε σκοπό να ξεφύγετε σε μακρινές γειτονιές εκτός κέντρο το uber σώζει ζωές. Για μία μονή διαδρομή με μετρό, τραμ η λεωφορείο χρειάζεσαι 3,25 καναδικά δολάρια/το άτομο την ώρα που σε καμία από τις διαδρομές μας δεν δώσαμε πάνω από 6(και οι δύο)

Διαμονή:Αirbnb για πολλές budget επιλογές. Να προσέχετε γιατί πολλά από τα διαμερίσματα είναι σε υπόγεια. Καλές κριτικές αλλά υπόγεια.

Must do:

1.Καταρράκτες Νιαγάρα. Η πόλη του Τορόντο είναι όμορφη αλλά η περιοχή κερδίζει από αυτό το μαγικό θέαμα.

2. Δες έναν αγώνα είτε των Τoronto Raptors #wethenorth, είτε των Mapple Leafs #forever.

(Μust) Εat: WVRST για φοβερά λουκάνικο από βίσωνα, καγκουρό, αγριογούρουνο, πάπια, τάρανδο.



Μust Visit: Distillery District, ειδικά αν επισκεφτείτε το Τορόντο τα Χριστούγεννα.

 

[makisg]

δεν κάνατε κανένα πέρασμα από την Ντανφορθ ;;;

 

[yllos]

δεν κάνατε κανένα πέρασμα από την Ντανφορθ ;;;

Greektown?Όχι δεν ήταν και κεντρικά οπότε το σφάξαμε. Βασικά και κοντά να ήταν δεν ξέρω αν θα πηγαίναμε προς τα εκεί.

 

[yllos]

Μέρα 5η
Κανονικά σ’ αυτό το σημείο παρεμβάλλεται μία εβδομάδα στο Φάργκο αλλά δε θα σας κουράσω με αυτό. Έχω γράψει άλλωστε μία μικρή ιστορία για το πως να την παλέψετε εκεί. Fast Forward λοιπόν…

Άφιξη στο αεροδρόμιο La Guardia λίγο μετά τη μία το μεσημέρι. Ο πιο οικονομικός και γρήγορος τρόπος να φτάσετε στο Μανχάταν είναι με λεωφορείο και μετρό. Μπορεί να ακούγεται βαρύ και δύσκολο αλλά στην ουσία είναι πολύ απλό. Βγαίνοντας από την παραλαβή αποσκευών ακολουθείτε τις ταμπέλες για λεωφορεία. Πριν βγείτε από το αεροδρόμιο βγάλτε την κάρτα μετρό που θα χρησιμοποιήσετε για 1-3-7-30 μέρες. Έχει και αυτόματους πωλητές αλλά και γκισε. Τώρα στο tricky part: Μόλις βγείτε και φτάσετε στη στάση, πίσω από αυτήν υπάρχουν 2 αυτόματα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων για το λεωφορείο. Εσείς όμως έχετε metrocard. Παρ’ όλα αυτά ακολουθείτε τις οδηγίες εισάγετε την Metrocard στο μηχάνημα και χωρίς επιπλέον χρέωση παίρνετε μία απόδειξη ως συνοδευτικό για την χρήση του λεωφορείου. Μην μπείτε στο λεωφορείο αν δεν κάνετε αυτό το βήμα.Στο λεωφορείο δεν υπάρχουν μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων ούτε και επικύρωσης της Metrocard. Υπάρχει πρόστιμο.

Λεωφορείο Q70 λοιπόν και σε 10 λεπτά είστε στο σταθμό Jackson Heights-Roosvelt Av και από κει μετρό για Manhattan. H όλη διαδρομή μας πήρε 35-40 λεπτά μέχρι το Rockefeller Center. Γρήγορη τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας και έτοιμη για την πρώτη γνωριμία με την πόλη.

Ξενοδοχεία στην Νέα Υόρκη: Διάβασα ιστορίες, ένα κάρο σελίδες στα θέματα με τα ξενοδοχεία. Άλλαξα επιλογή 3 φορές από long Island σε Brooklyn και στο τέλος Manhattan. Για μένα αξίζει να μείνετε στο Manhattan. Μηδενίζει τις αποστάσεις. Το Manhattan είναι τεράστιο και εμείς μείναμε σε απόσταση 200 μ από την times sq. 180 ευρώ το βράδυ για ένα τίμιο δίκλινο σ’ ένα παλιό ξενοδοχείο ST. James Hotel. Δεν άλλαζα την τοποθεσία για κανένα λόγο ούτε για 100-150 ευρώ στο σύνολο μιας και οι επιλογές εκτός Manhattan δεν ήταν και πολύ φθηνότερες.



Ξεκινάμε λοιπόν από το Κέντρο του Κέντρου του Κόσμου, την Times Square. Tι κι αν είναι ακόμα μεσημέρι και ο ήλιος είναι ψηλά. Τα φώτα σε μαγνητίζουν από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μείναμε να κοιτάμε σαν χαζοί την φωτεινές επιγραφές, τους ουρανοξύστες και τον κόσμο που διέσχιζε τους δρόμους. Ένας όμορφος και υποφερτός πανικός.

Ξεκινήσαμε την βόλτα μας για περνώντας πρώτα μπροστά από το περίφημο Radio City Μusic Hall στο οποίο γίνονται κάθε χρόνο η απονομή των MTV Music Awards για να συνεχίσουμε προς την 5th avenue.

Μία γρήγορη στάση στο Nathan’s Famous Hot dog για ένα γρήγορο στο χέρι και συνέχεια της βόλτας μας.

Ένα γρήγορο πέρασμα μπροστά από τον καθεδρικό ναό του αγίου Πατρικίου. Ένας ναός σε γοτθικό στυλ. Μπορείτε να μπείτε τζάμπα στον προθάλαμο της εκκλησίας και να πάρετε μία γεύση από τα επιβλητικά βιτρό, αν θέλετε να προχωρήσετε πιο μέσα τότε θα πρέπει να πληρώσετε 7 δολάρια.



Βγαίνοντας από το ναό μπορείς να θαυμάσεις το κτήριο Ροκφέλερ.



5η λεωφόρος:

Ίσως ο πιο γνωστός και ακριβός δρόμος παγκοσμίως. Ένας δρόμος η χαρά του καταναλωτή με μαγαζιά για γερά πορτοφόλια. Εδώ θα βρείτε οίκους μόδας όπως Armani, Versace, Gucci, Prada, Louis Vuitton, κοσμηματοπωλεία όπως Tiffany’s Co, Bvlgary, Van Cliff αλλά και μαγαζιά για κοινούς θνητούς όπως Ambercombie, Hollister κλπ.Υπάρχει βέβαια και ο επιβλητικός Trump Tower.

Τελευταίο μαγαζί όπως φτάνεις προς το Central Parc είναι η Apple. Η μορφή του καταστήματος έχει αλλάξει λίγο καθώς ο μεγάλος κύβος δεν υπάρχει πια καθώς γίνονται έργα στην πλατεία. Στο κατάστημα βέβαια που λειτουργεί 24/7 γίνεται χαμός. Ειδικά όταν 2 μέρες νωρίτερα έχουν κυκλοφορήσει το iphone XS και XR.


Eίχε έρθει η ώρα να κάνουμε μία στάση για καφέ και τι καλύτερο από το να πίνεις τον καφέ σου με θέα καταρράκτες; Τι εννοείς δεν έχει καταρράκτες στο Manhattan; Έχει!

Στάση λοιπόν στο μικρό πάρκο Greenacre. Τραπεζάκια, καρέκλες ένα μικρό «σταντ» για να πάρεις καφέ και ίσως το πιο ήσυχο μέρος στο midtown δίπλα από τον χαμό των πολυκαταστημάτων και την κίνηση.

Αφού χαλαρώσαμε και πήραμε δυνάμεις ξεκινήσαμε την επιστροφή μας προς την times square κάνοντας μία στάση στο κέντρο Ροκφέλερ.

Σε φουλ Halloween ρυθμούς στολισμένο με κολοκύθες αλλά και εν αναμονή των Χριστουγέννων με το μεγάλο παγοδρόμιο στην κεντρική πλατεία εκεί που λίγες βδομάδες αργότερα θα ανάψει και το μεγάλο δέντρο.

Αράξαμε λίγη ώρα για να δούμε κόσμο να κάνει φιγούρες.

Είχαμε αρχίσει να πεινάμε λίγο και έτσι λοιπόν κάναμε μία στασή στο food stand των Halal guys που το έχουν προτείνει αρκετοί στο φόρουμ ως μία νόστιμη, γρήγορη και φθηνή λύση για φαγητό.Θα τους βρείτε γωνία 53str με 7th avenue. Yπάχουν κι άλλοι halal αλλά δεν είναι halal guys. Προσοχή στις απομιμήσεις. Συνυπογράφουμε τόσο για το φαλάφελ όσο και για το γύρο. Αν σας αρέσουν τα καυτερά δοκιμάστε την καυτερή σως τους αλλά με μέτρο.

Συνεχίσαμε τη βόλτα μας για να καταλήξουμε στο Bryant Park στο οποίο είχε ήδη στηθεί η Χριστουγεννιάτικη αγορά και το παγοδρόμιο(Μπορείς να νοικιάσεις παγοπέδιλα για 15 ευρώ την ώρα και να κάνεις επίδειξη των ικανοτήτων σου στο παγοδρόμιο. Αν βέβαια έχεις δικά σου παγοπέδιλα, μπορείς να μπεις τζάμπα). Ένα πανέμορφο πάρκο ανάμεσα στους ουρανοξύστες μας γέμισε με Χριστουγεννιάτικη διάθεση κι ας ήταν τέλος Οκτωβρίου. Κάναμε τη βόλτα μας στους Χριστουγεννιάτικους πάγκους και αράξαμε στα εξωτερικά τραπεζάκια για μία γρήγορη μπύρα θαυμάζοντας στο βάθος και το Empire state building.

H βόλτα συνεχίστηκε πάνω στην οδό Broadway μέχρι να φτάσουμε στο πιο γνωστό πολυκατάστημα της πόλης το Macy’s. Αρνήθηκα να μπω σε πρώτη φάση βλέποντας από το τζάμι τον χαμό που γινόταν μέσα. Εκεί μέσα θέλεις μία μέρα για να το γυρίσεις, μπορεί και 2 αν χάνεσαι εύκολα. Το ήξερα ότι δε θα τη γλίτωνα μέχρι τέλος της εκδρομής αλλά είπα να κάνω την προσπάθεια μου.



Συνέχεια για το Madison Square Garden έδρα των Νew York Knicks, των New York Rangers αλλά και έναν από τους πιο γνωστούς συναυλιακούς χώρους της πόλης. Τα εισιτήρια για να παρακολουθήσεις έναν αγώνα των Rangers ξεκινούν από 60-70 δολάρια και των Knicks από 100-120 για θέσεις όμως που θα χρειαστείς κιάλια για να βλέπεις. Εκπτωτικά εισιτήρια βγαίνουν στην groupon οπότε ρίξτε μια ματιά εκεί.

H βόλτα συνεχίστηκε προς την Times Square που τη νύχτα γίνεται ακόμα πιο μαγική. Τα μαγαζιά μένουν ανοιχτά ως αργά, γίνεται ένας όμορφος χαμούλης από τουρίστες και πλανόδιους πωλητές και καλλιτέχνες του δρόμου. Μπορείς να καθίσεις με τις ώρες και χαζεύεις τον κόσμο. Έτσι κι αλλιώς εκεί πάντα κάτι συμβαίνει.

Είχε νυχτώσει για τα καλά κι εμείς θέλαμε να πιούμε ένα τελευταίο ποτό πριν πάμε πίσω στο ξενοδοχείο. Υπάρχει μαγαζί κοντά στην Times Square για ποτό με λογικές τιμές;
Υπάρχει και λέγεται Rudy’s περίπου ένα δεκάλεπτο μακριά από την Times square. Η καλτίλα αναβλύζει από το τεράστιο γουρούνι που βρίσκεται στην είσοδο το οποίο ήταν διακοσμημένο σύμφωνα με την περίοδο. Το μαγαζί είναι μικρό κι αν είστε μεγάλη παρέα δύσκολα θα βρείτε να καθίσετε. Η δική τους βαρελίσια μπύρα κοστίζει 3 ή 4 δολάρια και δικαιούσαι ένα hot dog με κάθε ποτό ή μπύρα που παραγγέλνεις. Στα + του μαγαζιού είναι και το ηλεκτρονικό Juke box με την οθόνη αφής που μπορείς να χρησιμοποιήσεις ανά πάσα στιγμή.

Δε θέλαμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο και συνεχίσαμε να βολτάρουμε σε λεωφόρους και στενά.

Κάπως έτσι βρεθήκαμε και μπροστά από το Gray’s Papaya hot dog. Εκππληκτικό hot dog με καραμελωμένα κρεμμύδια και γλυκόξυνη σάλτσα παρέα με χυμούς από papaya, πορτοκάλι αλλά και πίνα κολάντα για να το συνοδέψετε.

Το όνομα βέβαια σας λέει τίποτα;
Το συγκεκριμένο μαγαζί εκτός από τις αμέτρητες κριτικές που έχει από τους Νew York Times και το Time out, έχει εμφανιστεί σε πολλές ταινίες(You ‘ve got mail, For Love or Money, Down to earth, The back up plan) με αποκορύφωμα την ταινία Fools Rush In με τον Matthew Perry και την Salma Hayek όπου η Salma Hayek, κάτοικος Las Vegas, παραγγέλνει hot dog από το Gray’s Papaya της Νέας Υόρκης ως έκπληξη για τον Μatthew Perry.

Η αντίδρασή μας ήταν ακριβώς ίδια με την δική του.

Ένα τελευταίο πέρασμα από την Times Square και πίσω στο ξενοδοχείο.

Η εκδρομή στην Νέα Υόρκη μόλις είχε αρχίσει και από την επόμενη μέρα θα έπρεπε να εκμεταλλευτούμε κάθε λεπτό.

 

[Sassenach77]

είσαι θεούλης!!!!

 

[KaterinaJ]

Κατεβήκαμε προς το μικρό λιμανάκι, πήραμε τα γελοία κόκκινα αδιάβροχα τα οποία δεν κάνουν δουλειά να ξέρετε, ανεβήκαμε στο πλοίο στηθήκαμε στην πλώρη έτοιμοι και ξεκινήσαμε για την 20λεπτη βόλτα στους δύο καταρράκτες.

Πάντως αυτά τα αδιάβροχα με έχουν σώσει πολλάκις από βροχή στα ταξίδια μου, γιατί είναι πολύ φαρδιά για να τα φοράς πάνω απο το μπουφάν και το back pack, αρκετά μακριά και ελαφρώτατα/μη ογκώδη για τη βαλίτσα!

 

[yllos]

Πάντως αυτά τα αδιάβροχα με έχουν σώσει πολλάκις από βροχή στα ταξίδια μου, γιατί είναι πολύ φαρδιά για να τα φοράς πάνω απο το μπουφάν και το back pack, αρκετά μακριά και ελαφρώτατα/μη ογκώδη για τη βαλίτσα!

Αυτά τα αδιάβροχα που έδιναν εκεί ήταν όντως ογκώδη τα φορούσες άνετα πάνω από μπουφάν κλπ αλλά ήταν κοντά οπότε τα χέρια μας λίγο ψηλότερα από τον αγκώνα και κάτω έγιναν μούσκεμα και το νερό που τρως στον καταρράκτη πέταλο είναι αρκετό και Οκτώβρη μήνα δεν στεγνώνει αυτό με τίποτα.