Δυστυχώς δεν έχω τη δυνατότητα να μπαίνω συχνά στο φόρουμ. Και να, ένα θέμα που με συγκίνησε. Νάσαι καλά Babaduma, Πανπαν και GΤS. Συμβάλλοντας λίγο στη συζήτηση προτείνω ένα βιβλίο που διάβασα παλαιά, είναι της Ενριέττας Μέρτζ (Αμερικανίδα) ¨οίνωψ πόντος¨. Το οίνωψ¨( για τους νεώτερους) είναι από το οίνος ‘ κρασάτος’ δηλ. πόντος (όπως λέμε Εύξεινος Πόντος) ‘ πέλαγος που έχει το χρώμα του κρασιού. Ο Ομηρος αναφέρει τουλάχιστον τριάντα λέξεις για να περιγράψει τις αποχρώσεις της θάλασσας. Κάποτε, σε ένα νησί του Ανατολικού Αιγαίου μου άρεσε πολύ να κοιτάζω τη θάλασσα να αλλάζει χρώμα και σκεφτόμουν τις χιλιάδες ανθρώπων που πριν από μένα ένιωσαν την ίδια συγκίνηση και την εκφράσανε πολύ καλύτερα από μένα στην ίδια ανεπανάληπτη γλώσσα: «ηδύ (θέαμα θάλασσα) όταν πραείαις αύραις τραχυνομένη τα νώτα πορφύρουσαν χρόα ή κυανήν τοις ορώσι προβάλλη» (Αυτό είναι από το Μεγ. Βασίλειο - Ομιλία). Αργότερα ο Καβάφης, στη «Θάλασσα του πρωιού» :«...ας δω κ’ εγώ τη φύση λίγο, θάλασσας του πρωιού κι ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά και κίτρινη όχθη όλα ωραία και μεγάλα φωτισμένα» και ο Σεφέρης «όλομαβί( το πέλαγο) μ’ άσπρα φτερά, τόσο πικρό για την ψυχή σου κάποτε, τώρα γεμάτο χρώματα στον ήλιο». Ξέρω, αυτά είναι ακατανόητα για τη γενιά με το λεξιλόγιο των 500 λέξεων, συγκινούν μόνο εμάς τους αμετανόητους, όμως -από άλλη οπτική τώρα- θα άξιζε να προβληματιστούν από την έρευνα της Μέρτζ που αποτελεί την ουσία του παραπάνω βιβλίου για το ταξίδι του Οδυσσέα. Ενα μικρό παράδειγμα: Στο σχολείο εμείς που διδαχθήκαμε την Οδύσσεια μαθαίναμε ότι το Οδυσσέας συνάντησε το ποτάμι μέσα στη θάλασσα. Η Μέρτζ, με τα στοιχεία που συνέλεξε ισχυρίζεται ότι αυτό είναι το ρεύμα του Κόλπου (του Μεξικού)κ.λ.π.
Αυτά πολύ καλοπροαίρετα κι ελπίζω κι εγώ να μην ήμουν πολύ δυσνόητη, ως προς την ουσία των παραπάνω. Ευχαριστώ
Αυτά πολύ καλοπροαίρετα κι ελπίζω κι εγώ να μην ήμουν πολύ δυσνόητη, ως προς την ουσία των παραπάνω. Ευχαριστώ