Ηνωμένο Βασίλειο The Angels' share (ή Έψαχνα για οδηγό και οδηγό δεν βρήκα).

[gelf]

16 - Φαγητό.

Όσον αφορά στο φαγητό, δεν ασχολήθηκα με αυτό ιδιαίτερα. Άλλωστε όπως είναι γνωστό, είμαι της υγρής τροφής. Έτσι με το φαγητό ασχολήθηκα σε μπαράκι ή παμπ, στα αναγκαστικά διαλείμματα γευσιγνωσίας με malt whisky.
Το κυρίως φαγητό ήταν ψάρι,

όχι βέβαια σαν τα δικά μας εξαιρετικά ψάρια, αλλά και λοιπά θαλασσινά

και μια φορά σε ιταλικό pizza και pasta, επίσης με θαλασσινά.

Τα ψάρια ή τα θαλασσινά που έτρωγα, ήταν πάντα συνοδευόμενα, από ένα μπουκάλι Sauvignon Blanc.
Sauvignon Blanc από την Ισπανία,

Sauvignon Blanc από την Ιταλία (προφανώς στο ιταλικό restaurant)

και κυρίως Sauvignon Blanc από τη Χιλή

Εξαίρεση από το φαγητό σε μπαράκι ή παμπ, ήταν μια φορά που πήγα στο Dome. Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το επί της 14 George Street restaurant-bar The Dome είναι ιδιαίτερα επιβλητικό.

Με το φαγητό τελείωνα γρήγορα, ξέπλενα το στόμα μου με μια μπύρα

και συνέχιζα τη γευσιγνωσία στο μπαρ

με malt whisky.

 

[escursione]

Πολύ ωραία η ιστορία σου και το κεφάλαιο με τα malt whisky ολα τα λεφτά! Ζήλεψα και είπα να βάλω ένα δάχτυλο από το long John να το πιω στην υγεια σου για την όμορφη συντροφια που μου κράτησε η ιστορία σου

 

[gelf]

@escursione, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια (γραπτά), αλλά και για το Long John. Μου δημιούργησες μεγάλη έμπνευση. Πάω σε ένα από τα μπαρ του σπιτιού.

Αποφάσισα σήμερα να βρεθώ σε καραντίνα. Θα πιω κι εγώ ένα malt whisky στην υγειά σου. Τελικά επέλεξα να ανοίξω ένα μπουκάλι Cragganmore malt whisky (speyside). Σε καραντίνα αποφάσισα να είμαι, θα πιω το μισό μπουκάλι με θέα τη θάλασσα, θα πέσω στη θάλασσα και θα πιω το υπόλοιπο μπουκάλι να ζεσταθώ. Αυτή την εποχή η θάλασσα είναι πιο κρύα από το Γενάρη.
Στην υγειά σου και στην υγεία όλων μας.

Παρακάτω η συνέχεια της ιστορίας. Το προτελευταίο εδάφιο.






17 - Βροχή.

Τι πιο σύνηθες από βροχή στο Εδιμβούργο. Τρως κάποια βροχή, αλλά όταν αυτή επιμένει, αν και άνθρωπος του νερού, βρίσκω κάποιες επιλογές μέχρι να σταματήσει. Η πρώτη επιλογή και πιο κοντά στη θέση που άρχισε να δυναμώνει η βροχή ήταν το πολυκατάστημα Jenners, με ένα καφέ με θέα στην Παλαιά Πόλη παλιά (και σε πρώτο πλάνο στην Εθνική Πινακοθήκη),

στην Παλαιά Πόλη με ομίχλη,

στο μνημείο του Sir Walter Scott,

στην Princes Street και στους Princes Gardens.

Η δεύτερη επιλογή και προφανώς η καλύτερη είναι η Εθνική Πινακοθήκη.

Η τρίτη επιλογή είναι το Εθνικό Μουσείο της Σκωτίας.

Η τέταρτη και εξαιρετική επιλογή είναι σε μια pub ή ένα bar για δοκιμή του malt of the month.

Πάντως κατά το τετραήμερο που βρέθηκα αυτή τη φορά στο Εδιμβούργο, ο βροχερός καιρός ήταν λιγότερο από 24 ώρες.

 

[Costas]

Εξαιρετική ιστορία!! Περιέγραψες το Edinburgh καλύτερα και από ότι θα κάναμε εμείς που μένουμε χρόνια εκει!

 

[gelf]

@Costas, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια (γραπτά). Είσαι πολύ τυχερός που μένεις στο Εδιμβούργο. Πανέμορφη πόλη. Δουβλίνο και Εδιμβούργο, ίσως οι πιο αγαπημένες μου πόλεις.
Παρακάτω ο επίλογος της μικρής ιστορίας για το αγαπημένο Εδιμβούργο. Ελπίζω ότι θα είμαι σύντομα πάλι εκεί.
Τελειώνει η ιστορία, καιρός να ξεκινήσω κάποια άλλη, για να ξεχαστώ από τα ταξίδια τα οποία αναβάλλονται ένα-ένα. Κάποια στιγμή πρέπει να ανεβάσουμε κι ένα θέμα για τη συμπεριφορά των αεροπορικών εταιρειών σε εποχές κρίσης. Το 2015 είχα δει το πως κάποιες τράπεζες αντιμετώπισαν την κρίση και από τότε δεν με ξαναείδαν.






18 - Επίλογος.

Το ταξίδι της επιστροφής ήταν πολύ ομαλό, ή μάλλον σχεδόν ομαλό. Επειδή η πτήση ήταν νυχτερινή και γνωρίζοντας ότι το lounge της star alliance έκλεινε στις 21.00, ώρα η οποία είχε περάσει, έφυγα αργοπορημένος από ένα μπαρ, πήγα στο ξενοδοχείο μου που ήταν πολύ κοντά, πήρα την αποσκευή μου, κάλεσα uber, έφτασα στο αεροδρόμιο, πέρασα άμεσα τους ελέγχους και κατευθύνθηκα προς την πύλη. Πηγαίνοντας προς την πύλη, προχωρώντας στο άδειο αεροδρομίου του Εδιμβούργου,

παρατηρούσα στα καταστήματα του αεροδρομίου, μπουκάλια malt whisky, τα οποία κόστιζαν τετραψήφια και πενταψήφια νούμερα.

Μου δημιουργήθηκε μεγάλη έκπληξη όταν δίπλα στα μπουκάλια malt whisky, τα οποία κόστιζαν τετραψήφια και πενταψήφια νούμερα, βρήκα σε προσφορές με 70% έκπτωση εξαιρετικά malt whisky, τα οποία κόστιζαν διψήφια νούμερα και αγόρασα αρκετά. Προχώρησα γρήγορα προς την πύλη κουβαλώντας τα λάφυρα, μπήκα άμεσα στο αεροπλάνο και από την αναπαυτική θέση 1C,

περίμενα την απογείωση, προκειμένου να κοιμηθώ αφού φτάνοντας κατά τις έξι το πρωί στο αεροδρόμιο της Αθήνας, έπρεπε να οδηγήσω δυο ώρες προς το γραφείο μου και στη συνέχεια να επανέλθω στο αεροδρόμιο για μακρινό ταξίδι.
Το αεροπλάνο απογειώθηκε και ο πιλότος μας ανακοίνωσε ότι μετά το Εδιμβούργο θα περάσουμε πάνω από το Newcastle, στη συνέχεια πάνω από το Amsterdam, πάνω από το Düsseldorf, πάνω από την Κολωνία, πάνω από το Μόναχο και στη συνέχεια αφού περάσουμε από Αυστρία και Σλοβενία, θα περάσουμε πάνω από το Ζαντάρ, πάνω από το Σπλιτ, πάνω από το Ντουμπρόβνικ, πάνω από την Αλβανία και στη συνέχεια θα μπούμε στον ελληνικό εναέριο χώρο και θα προσγειωθούμε στο αεροδρόμιο των Αθηνών.

Ήμουν έτοιμος να κοιμηθώ, το είχα ανάγκη, αφού όλη την ημέρα χαλάρωνα στο Εδιμβούργο από μπαρ σε μπαρ δοκιμάζοντας malt whisky, είχα βάλει και το κατάλληλο μαξιλάρι, ήμουν μόνος στις θέσεις 1, αλλά δυστυχώς.
Ατύχησα!
Ατύχησα γιατί κάτι το ξύπνημα για το φαγητό, κάτι ο ευσυνείδητος κυβερνήτης του αεροπλάνου ο οποίος ανέφερε συνεχώς τη διαδρομή και το ότι είμαστε πάνω από το Άμστερνταμ ή πάνω από το Μόναχο ή πάνω από το Σπλιτ ή το πότε μπήκαμε στον ελληνικό εναέριο χώρο δεν με άφησε να κοιμηθώ. Ή για την ακρίβεια κοιμήθηκα ελάχιστα και κατά διαστήματα.
Το πως έφτασα στον προορισμό μου ήταν θαύμα. Πίστευα ότι είχα ανεξαρτητοποιηθεί από τον καφέ. Δεν σταμάτησα στα 80km (περίπου) από το αεροδρόμιο για καφέ. Περνώντας από το καφέ αισθανόμουν τέλεια. Έτρεχα με 200km/h. Όμως ύστερα από λίγο με πιάνει η νύστα. Άρχισα να σκέφτομαι τον κυβερνήτη του αεροπλάνου. Με κακές σκέψεις. Στη συνέχεια, σταμάτησα. Ευτυχώς πάντα έχω μπουκάλι με νερό στο αυτοκίνητο, το οποίο προφανώς είχε γίνει μη πόσιμο - λόγω των ημερών που είχε μείνει το αυτοκίνητο στο parking P3 του αεροδρομίου - αλλά ήταν ότι έπρεπε να με ξυπνήσει για λίγο.
Έκανα άλλες τρεις υποχρεωτικές στάσεις λουόμενος με εμφιαλωμένο νερό μέχρι να καταφέρω να φτάσω στο γραφείο μου και να ολοκληρώσω άμεσα τις εκκρεμότητες, ώστε να μπορέσω να ξαναφύγω.

Αν εξαιρεθεί αυτή η μικρή ταλαιπωρία της επιστροφής, πέρασα πολύ όμορφα στο ταξίδι στο Εδιμβούργο, το οποίο είναι από τις πολύ αγαπημένες μου πόλεις.

Όσον αφορά στα οικονομικά στοιχεία του ταξιδιού σημειώνω τα παρακάτω:

Μετακινήσεις.
Το αεροπορικό εισιτήριο Αθήνα – Εδιμβούργο – Αθήνα, κόστισε περίπου 110 ευρώ, με Aegean.
Οι λοιπές μετακινήσεις κόστισαν:
Το uber από το αεροδρόμιο του Εδιμβούργου έως το κέντρο της πόλης όπου ήταν το ξενοδοχείο μου κόστισε 18 ευρώ Το ίδιο, περίπου (17 ευρώ) και η επιστροφή.
Δεν χρησιμοποίησα άλλο μέσο. Η γευσιγνωσία αφορούσε στο κέντρο της πόλης.

Διαμονή.
Είχα κάνει κράτηση στο Ibis Edinburgh Centre South Bridge, στο οποίο η διανυκτέρευση κόστισε 110 ευρώ χωρίς πρωινό.

Κόστος διαβίωσης.
Από άποψη φαγητού, οι σαλάτες και σούπες κόστιζαν γύρω στα 4 έως 5 ευρώ, αν και οι μερίδες ήταν χορταστικές και δεν χρειαζόταν πρώτο πιάτο. Το κυρίως πιάτο κόστιζε από 9 έως 14 ευρώ. Στο Dome οι τιμές ήταν αυξημένες, κατά 40%, περίπου.
Από άποψη ποτών, η μπύρα (σκωτσέζικη) κόστιζε από 2,50 έως 4,00 ευρώ, το μπουκάλι κρασί από 18 έως 30 ευρώ, ενώ το malt whisky κόστιζε από 4,00 έως 7,50 ευρώ. Προφανώς υπάρχουν και ακριβότερα. Το malt of the month κυμαινόταν από 2,60 έως 3,60 ευρώ (η μεζούρα)
Αξιοσημείωτο είναι ότι, πέντε ημέρες στο Εδιμβούργο τα πάντα πλήρωσα με πιστωτική κάρτα, (πλην της εισόδου στο jazz bar, όπου πλήρωνα με κάποια μετρητά που μου είχαν μείνει από ένα ταξίδι προ εβδομάδων στο Λονδίνο - τα ποτά τα πλήρωνα με πιστωτική κάρτα) οπότε η ως άνω ισοτιμία, προέκυψε από τα στοιχεία του λογαριασμού της πιστωτικής κάρτας.

Επαναλαμβάνω.
Πέρασα πολύ όμορφα στο ταξίδι στο Εδιμβούργο. Και όχι απλώς πολύ όμορφα. Πέρασα εξαιρετικά. Το σημαντικό είναι ότι θα μου μείνουν για πάντα χαραγμένες πάρα πολλές εικόνες κι από αυτό το ταξίδι.

Εικόνες από το Κάστρο.

Εικόνες από το Royal Mile.

Εικόνες της πόλης και του Leith από τον λόφο Calton

Εικόνες από το Μνημείο του Σκοτ

και από το μουσείο των συγγραφέων.

Εικόνες από τα closes.

Εικόνες από τους Princes Street Gardens

και από τη Νέα Πόλη.

Εικόνες από τον ποταμό Leith.

Εικόνες από την Εθνική Πινακοθήκη και το Εθνικό Μουσείο της Σκωτίας.

Και κυρίως εικόνες από τα μπαράκια του Εδιμβούργου και τα μπουκάλια με malt whisky.

21

Εικόνες, πολλές εικόνες!
Πέρασα πάρα πολύ ωραία στο Εδιμβούργο.
Δουβλίνο και Εδιμβούργο, ίσως οι πιο αγαπημένες μου πόλεις.
Και όχι μόνο αυτές.

ΤΕΛΟΣ​

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[alvadi]

Υπέροχη ιστορία. Πραγματικά μας ταξίδεψες με τις ωραίες περιγραφές και τις πολύ όμορφες φωτογραφίες!

 

[gelf]

@alvadi, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια (γραπτά).Σε ταξίδια που περνάω καλά και ιδιαίτερα στις αγαπημένες μου πόλεις Εδιμβούργο, Δουβλίνο και σε αρκετές άλλες αγαπημένες μου πόλεις, το πληκτρολόγιο λειτουργεί σχεδόν μόνο του. Πιθανώς με τη βοήθεια ενός malt whisk(e)y.
Και πάλι σε ευχαριστώ πολύ.
Ευχαριστώ και όλους που διάβασαν τη συνοπτική αυτή ιστορία για το Εδιμβούργο, ευχαριστώ πολύ όλους για τις παρεμβάσεις σας και προτείνω ανεπιφύλακτα την ταινία "The Angels' share". Μπορεί να μην έχει ιδιαίτερη σχέση με το Εδιμβούργο έχει όμως σχέση με την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στη Σκωτία και με το malt whisky.
Στην υγειά σας πίνω ένα malt whisky (ευνοεί και ο βροχερός καιρός, αν και με κάθε καιρό και κάθε στιγμή είναι κατάλληλη για ένα ποτήρι malt whisky και μάλιστα Cranganmore που αναφέρεται και στην ταινία).

 

[Smaragda53]

Και στο ξαναδιάβασμα οι ιστορίες σου εξακολουθούν να είναι μάλλον ακόμα περισσότερο γοητευτικές! Είναι κρίμα που μας στερείς τέτοια απόλαυση. Πιες ένα καλό παλιο ουίσκι και ξανασκέψου το σε παρακαλω