Σιγκαπούρη Ταϊλάνδη Singapore - Thailand

[Saradojo]

Θεσσαλονίκη – Αθήνα και την 5 Μαρτίου 2012, φεύγουμε από Αθήνα με την Emirates για Dubai στις 4 το απόγευμα και από εκεί μετά από τέσσερεις ώρες χάζεμα στο duty free πετάμε για Singapore . Η Emirates όπως πάντα, καταπληκτική και άνετη και στις δυο πτήσεις . Κανονικά έπρεπε να φύγουμε ένα μήνα πιο πριν, θα γλυτώναμε και τις γρίπες ….τώρα θα γλυτώσουμε το κρύο και την απαίσια TV με την μιζέρια τα ψέματα και τον προεκλογικό πόλεμο. Το εισιτήριο με την Emirates είναι 544 ευρώ για ένα μήνα δυστυχώς .
Στην Σιγκαπούρη μείναμε 6 μέρες στο V Laventere hotel που το κλείσαμε από το outlet-hotels.com. περίπου 15% φτηνότερα από άλλα sites . Πολύ καλό με απέραντη θέα στον 14ο όροφο, μείναμε σε τρίκλινο με πρωινό 97 ευρώ/ημέρα.
Το μυστικό σ΄αυτήν την πόλη είναι να μένεις δίπλα στο μετρό. Το δικό μας, όπως και πολλά άλλα ξενοδοχεία, είναι πάνω από την στάση του μετρό. Οπότε γυρίσαμε παντού σαν τους τυφλοπόντικες, υπογείως, χωρίς να μας εμποδίζουν οι συχνές, ζεστές, σύντομες βροχούλες. Μην δειλιάστε και πάρτε το μετρό MRT από το αεροδρόμιο για το ξενοδοχείο σας αν αυτό είναι πάνω ή δίπλα από τον σταθμό, οι βαλίτσες τσουλάνε άνετα. Εμείς το χρησιμοποιήσαμε τρις φορές.
Στην Σιγκαπούρη μείναμε τόσες μέρες γιατί έπρεπε να δούμε και κάποια συγγενικά μας άτομα, ειδάλλως δεν αξίζει να χάνεις μέρες από το Μπαλί ή την Ταϋλάνδη. Τρείς μέρες χαλάλι για να δεις τον τόπο, την χλιδή του και μια μικρή γεύση της ζωής της πόλης.
Διάβασα ότι έχει γραφεί για την Σιγκαπούρη, από τους άλλους ταξιδιώτες του Travel stories, γι’ αυτό τον λόγο δεν θα σας κουράσω με επαναλήψεις .
Είναι μια πόλη κράτος δημιούργημα της πτώσης της βρετανικής αυτοκρατορίας μετά τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο. Απέσπασαν ένα κομμάτι της αδύναμης Μαλαισίας και έφτιαξαν ένα ‘μέρος’ δικής τους επιρροής, επικαλούμενοι ότι ο Σερ Τόμας Στάμφορντ Ραφλς είχε αγοράσει την περιοχή πριν από μερικούς αιώνες, από τους ιθαγενείς της περιοχής! Όπως ο Έλγυν τον Παρθενώνα.
Οι κάτοικοι καλοσυνάτοι , χαμογελαστοί και εξυπηρετικοί. Μορφωμένοι με καλούς τρόπους και χωρίς εθνική συνείδηση καθώς έχουν μαζευτεί από παντού. Παντού νέοι άνθρωποι ως επί το πλείστον, διαρκώς πίσω από ένα i pad, είτε περπατούν, είτε οδηγούν και το αποκορύφωμα είναι μέσα στο μετρό MRT . Δεν έχω δει τέτοιο θέαμα πουθενά στον κόσμο, όλοι μα όλοι πίσω από ένα ηλεκτρονικό μαραφέτι .
Είναι μια όμορφη πόλη με πολλά μεγάλα πάρκα. Όταν λέμε πάρκο να σκέφτεστε ένα μεγάλο κομμάτι ζούγκλας που δεν καταστράφηκε αλλά αξιοποιήθηκε με μεράκι. Τα κτίρια εντυπωσιακά, επιβλητικά και τελευταίας τεχνολογίας όπως υπάρχουν σε αρκετές πόλεις της Αμερικής ή των Αραβικών, Dubai, Qatar, Bahrain. Υπάρχει μεγάλη αγορά εργασίας, αλλά το κόστος ζωής είναι ακριβό, με αποκορύφωμα τα ενοίκια. Πολλοί περνούν τα σύνορα καθημερινά διότι έχουν την κατοικία στην διπλανή φτηνή Μαλαισία, είναι οι άνθρωποι χαμηλού εισοδήματος.
Εκτός από τον τουρισμό, διότι όλοι οι περαστικοί σταματούν για κάποιες μέρες στην Σιγκαπούρη, το μεγάλο έσοδο είναι το λιμάνι με την διακίνηση και εμπορία του πετρελαίου, που δεν παράγουν. Αρκετές εφοπλιστικές εταιρείες ελληνικών συμφερόντων έχουν παράρτημα εδώ.
Παλιά η αγορά αυτής της πόλης ήταν φτηνή στα ηλεκτρονικά. Τώρα με 1,33 $/euro και 1,6 Sing$/Euro η Ελλάδα είναι 30% φτηνότερη. Ακόμα και στις περιοχές Arab street, Little India και China town που υπάρχουν παλιοί παραδοσιακοί ασιάτες καταστηματάρχες, πάλι το κόστος είναι μεγαλύτερο.
Αυτές οι περιοχές είναι από τα μέρη που αξίζει κάποιος να τις περπατήσει. Είναι ακίνδυνες, όπως όλη η Σιγκαπούρη, με όμορφα παλιά σπίτια αποικιακού ρυθμού, βαμμένα με όλα τα χρώματα της ίριδας. Το τζαμί στην πρώτη, το τέμπλο στην δεύτερη, και το τέμπλο και η παγόδα στην China town, αξίζουν μια επίσκεψη. Το περπάτημα και οι στάσεις για καφεδάκι με φρέσκους εξωτικούς χυμούς, στο Clark quay με τις παλιές μεταλλικές γέφυρες φερμένες από την Γλασκόβη και το Fullerton hotel και μετά η Marina bay είναι μια απόλαυση. Φυσικά αν δεν έχεις χρόνο στην διάθεσή σου, παίρνεις ένα πλοιάριο και τα γυρνάς μαζί με άλλους τουρίστες μέσα από το ποτάμι. Η τελευταία ατραξιόν στην Marina bay είναι η λειτουργία των πύργων Sand sky. Η θέα της περιοχής από την κορυφή του τρίτου πύργου είναι όμορφη και οι φωτογραφίες, αν δεν έχει υγρασία, είναι εξαιρετικές. Δεν χρειάζεται να δώσετε είσοδο 25 Sing$ για να ανεβείτε επισήμως, πάτε δίπλα στο ασανσέρ που ανεβαίνει στο cafe Ku de ta για να πιείτε έναν καφέ που στοιχίζει μόνο 12 Sing$ !
11 Μαρτίου. Τελευταία μέρα στην Σιγκαπούρη επισπευτήκαμε το Lao pa sat, ένα δαντελωτό, παλιό μεταλλικό κτίριο, φερμένο απ’ την Σκωτία και αυτό, όπου από πολύ παλιά ήταν λαϊκά εστιατόρια . Φάγαμε εκεί διάφορα ασιατικά φαγητά και αφού σεργιανήσαμε στην πόλη, πήραμε για άλλη μία φορά το μετρό και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο . Αύριο πετάμε Ταϊλάνδη .

Για φωτογραφίες στο Singapore Thailand Bali

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 12

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 12

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[mariagl]

Πολύ ωραίο ταξίδι! Και πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου!

 

[go2dbeach]

..Η τελευταία ατραξιόν στην Marina bay είναι η λειτουργία των πύργων Sand sky.

Το Σεπτεμβρη του 2009 που πηγα εγω ηταν υπο κατασκευη με γερανους στις οροφες των πυργων που το βραδυ τους φωταγωγουσαν! Φανταζομαι τωρα το θεαμα θα ειναι εντυπωσιακο!

Περιμενω να ακουσω και για την Ταυλανδη

 

[pattyyy]

Περιγράφεις πολύ ωραία το ταξίδι σας! Ανυπομονώ για τη συνέχεια!

 

[Saradojo]

Μέρος 2ο Άφιξη στην Ταϊλάνδη

12 Μαρτίου 2012 Σιγκαπούρη. Ξυπνήσαμε στις 6,30, σύραμε τις τεράστιες βαλίτσες μας για 5 λεπτά και πήραμε το μετρό κάτω από το ξενοδοχείο μας και σε 45 λεπτά ήμασταν στο αεροδρόμιο. Tigerairways μια από τις δύο αεροπορικές εταιρείες που κάνουν το 80% των πτήσεων στις γειτονικές χώρες . Έχουμε κλείσει 15 μέρες πριν τις θέσεις μας και έχουμε αγοράσει με 9,2 ευρώ έκαστος την θέση μας στις πρώτες σειρές οι οποίες έχουν απόσταση από τις μπροστινές κατά 18 εκατοστά extra . Ή κάποιος δίμετρος, με το ίδιο ποσό, να κλίσει στην έξοδο κινδύνου. Κόστος με όλα αυτά και μία βαλίτσα 20 κιλών 96 ευρώ. Με μια πονηρή σκέψη κλείσαμε παράθυρο και διάδρομο και πράγματι σε 3 πτήσεις κανείς δεν κάθισε ανάμεσά μας. Για να βοηθήσω τους μελλοντικούς ταξιδιώτες, να πω ότι για την χειραποσκευή που περιμέναμε να είναι αυστηροί, ούτε την κοίταξαν και αρκετοί επιβάτες για να μην πληρώσουν το 11 ευρώ που στοιχίζει κάθε βαλίτσα, την κουβαλούσαν σαν χειραποσκευή.
Επειδή διαφωνώ με κάποιον φίλο από τους Travelstories, καταθέτω ότι τα αεροπλάνα τόσο της Tigerairways όσο και της AirAsia.com είναι καινούργια, μεγάλα και οι θέσεις τους, όλες οικονομική κλάση, μπορεί να μην είναι Emirates αλλά καλύτερες από τις θέσεις της Lufthansa.
Πτήση TR 2152 στις 9,25’ , φτάσαμε στο Phuket σε μιάμιση ώρα και μια ώρα διαφορά με Σιγκαπούρη, η ώρα ήταν 10,10’ . Προορισμός μας ήταν να πάμε στο Ao Nang, επαρχία Krabi, ανατολικά του Phuket . Το αεροδρόμιο βρίσκετε στον βορά και στον νότο το λιμάνι με την αποβάθρα από όπου φεύγει το καραβάκι για Ao Nang στις 13,30’. Το προλαβαίναμε και γι’ αυτό είχαμε προγραμματίσει να μην μείνουμε καθόλου στο Phuket . Με παζάρια ένα mini bus ήθελε 500 μπατ για το λιμάνι και 3 Χ 600 για το καράβι + 500 το ταξί στο Ao Nang μας οδήγησαν στην απόφαση, ευτυχώς, να πάρουμε μια λιμουζίνα με 3.000 μπάτ , 75 ευρώ, και να πάμε οδικώς στο ξενοδοχείο μας στο Ao Nang . Το μεγάλο κέρδος ήταν ότι είδαμε την καταπράσινη ενδοχώρα με τα παραθαλάσσια χωριουδάκια της. Αγοράσαμε φρούτα στον δρόμο και σε δύο ώρες, πηγαίνοντας με μικρή ταχύτητα σε πολύ καλό δρόμο, φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας.
Διαβάζοντας τους φίλους Travelstories ένα μήνα ποιο μπροστά ακολουθήσαμε την σωστή συμβουλή τους και δεν μείναμε στο Ao Nang αλλά ποιο βόρεια . Από το Hotels.com και διαβάζοντας ,πάντα, τις κριτικές είχαμε κλείσει το Elements Krabi Resort & Spa . Μόλις φτάσαμε υποδοχή φιλικότατη και τα κορίτσια και αγόρια με τα χαμόγελά τους σε κατακτούν αμέσως. Το τρίκλινο δωμάτιο τεράστιο, πεντακάθαρο και με θέα στον κήπο και την θάλασσα που απέχει 50 μέτρα. Κόστος με πλούσιο πρωινό για τρία άτομα 117 ευρώ. Φυσικά υπάρχουν καταλύματα αξιοπρεπή με το ένα τρίτο αυτής της τιμής .
Να τονίσω εδώ για τους φίλους ότι ταξίδευα με δύο κυρίες ώριμες, έτσι οι τιμές που θα γράψω παρακάτω για όλη την εκδρομή, καθώς και τα μέρη που πήγαμε είναι αναλόγου ηλικίας. Δεν θα γράψω για νυχτερινή ζωή και αμαρτωλές νύχτες της Ταϊλάνδης . Αν με είχε διαβάσει ποιο μπροστά ο silversurfer δεν θα έψαχνε να βρει στο Ao Nang αυτά που βρήκε στο Phuket ! Γι’ αυτό μην με κατηγορήστε στο τέλος ότι χάσατε την ώρα σας χωρίς μια πιπεράτη ιστορία Ταϊλανδέζικου περιεχομένου.
Συνεχίζω : Το ίδιο απόγευμα με ένα από τα δωρεάν αυτοκίνητα του ξενοδοχείου κατεβήκαμε στην πόλη που είναι 15 λεπτά προς νότο και τριγυρίσαμε στα δεκάδες μαγαζάκια της παραλίας. Τα νερά ήταν τραβηγμένα και στην παραλία βγάλαμε μερικές πρώτες φωτογραφίες λίγη ώρα πριν από το σούρουπο . Κλείσαμε μια από τις δεκάδες ξύλινες βάρκες για την αυριανή εκδρομή και πήγαμε για φαγητό στο ποιο γνωστό για τους ντόπιους εστιατόριο θαλασσινών . Αν ξεχάστε την οξφορδιανή προφορά σας , με απλά Αγγλικά μπορείτε άνετα να συνεννοηθείτε σ’ ολόκληρη την νότια Ταϊλάνδη . Είπες, don’t make it very spicy , τότε θα ανάψεις ολόκληρος. Θα πρέπει να πεις, little spicy …ή …No chili . και το φαγητό θα είναι κανονικό . Το παν είναι να ξέρεις ξένες γλώσσες !!! me sex, you money έλεγε η πρώτη βόρεια ψυχούλα που έφτασε στο Dubai μετά την πτώση του τοίχους. Ότι φάγαμε στην Ταϊλάνδη ήταν φτηνό, πεντανόστιμο και εξωτικό. Στις 9,30 το βράδυ γυρίσαμε πάλι με το αυτοκίνητο του ξενοδοχείου για ύπνο και να στείλω την συνέχεια του ταξιδιού στους οπαδούς !


Για φωτογραφίες στο Singapore Thailand Bali

[/QUOTE]

 

[pattyyy]

Πολύ ωραία εξελίσσεται το ταξίδι σας! Οι φωτογραφίες σου στο blog με ταξιδεύουν...

 

[Saradojo]

Μέρος 3ο Παραλίες Phra Nang

13 Μαρτίου 2012 Ao Nang
Αφού απολαύσαμε με το πάσο μας το πρωινό μας στο ξενοδοχείο και βγάλαμε φωτογραφίες από το μπαλκόνι και μέσα στον κήπο, κατεβήκαμε στο Ao Nang. Στην παραλία μας περίμενε χαμογελαστός ο captain Thi Thi, ιδιοκτήτης μιας ξύλινης βάρκας, long tail τις λένε εδώ γιατί έχει την προπέλα σαν ουρά. Την είχαμε κλείσει εχθές από ένα μικρόπρακτορείο από τα δεκάδες που υπάρχουν κατά μήκος της παραλιακής οδού. Κόστος 1.500 μπατ ( 37,5 ευρώ) για όλη την ημέρα και προορισμός οι δύο γειτονικές νότιες παραλίες. Μετά ανακαλύψαμε, από ένα ζευγάρι Σουηδών, ότι με 100 μπατ το άτομο θα μπορούσαμε να έρθουμε με όμοια βάρκα, δηλαδή σύνολο λιγότερο από τα μισά .
.... Δέκα λεπτά πιο νότια είναι η παραλία Ao Ton Sai, βγήκαμε να την δούμε και ακολούθως πλεύσαμε στην νοτιότερη, την γνωστή West Railay με τα πανάκριβα Resort . Πεντακάθαρη άσπρη αμμουδιά και τα νερά αρκετά διαυγή. Αρκετός κόσμος στην παραλία και περισσότεροι γύρω από τις πισίνες . Σε όλες τις παραλίες που επισπευτήκαμε στην περιοχή Krabi, πουθενά δεν υπάρχει ομπρέλα θαλάσσης προς εκμετάλλευση !! Εκτός από την απαίσια στενή λωρίδα στο Phi-Phi Island που θα τα πούμε ‘εν ευθέτω χρόνο’ .
Η Railay βρίσκεται στο νότο της χερσονήσου Phra Nang , στην μύτη υπάρχει ένας βράχος κατάφυτος και απότομος, όπου οι επίμονοι ταξιδιώτες σκαρφαλώνουν με σχοινιά στην κορυφή από όπου βλέπουν τις διπλανές παραλίες, τις βραχονησίδες και ένα lagoon που υπάρχει στα πόδια τους.
Από την δυτική παραλία διασχίσαμε ένα μονοπάτι ανάμεσα στο ξενοδοχεία και σε πέντε λεπτά φτάσαμε στην ανατολική παραλία Railay . Εδώ δεν μπορείς να κάνεις ευχάριστο μπάνιο γιατί η παραλία είναι γεμάτη από mangrove δέντρα και αυτά φύονται πάντα σε λασπώδη εδάφη. Από εδώ το μονοπάτι πηγαίνει πάνω, βόρεια για μια σπηλιά με σταλακτίτες και νότια σε μια άλλη σπηλιά, μικρή, την Sa Phara nang που βρίσκετε στην ρίζα του βράχου που λέγαμε ότι θέλει αναρρίχηση. Εμείς πήγαμε προς τα κάτω. Σε εκατό μέτρα το μονοπάτι βγάζει ξανά στην τελευταία από στις δυτικές παραλίες. Εδώ βρίσκετε και μια σπηλιά η Tom Phara nang , η σπηλιά της πριγκίπισσας !! Η πριγκίπισσα (Phara nang ) λοιπόν αυτή, έκανε παιδί με τον γιό της και κρύφτηκαν στην εν λόγω σπήλιά. Γι’ αυτό και η σπηλιά είναι αφιερωμένη στον θεό φαλλό (Lingam) και είναι γεμάτη από αφιερώματα ξύλινα και πέτρινα τα οποία κάποιες τουρίστριες προσπαθούν να καβαλήσουν !!! . :roll: Η παραλία πανέμορφη αλλά από τις 12 έως τις 4 γίνεται χαμός . Ενδιαφέρον έχουν οι διάφοροι επισκέπτες όπως θα δείτε και στις φωτό.
.... Ο captain Thi Thi μας περίμενε μαζί με δεκάδες άλλους βαρκάρηδες. Αργά και παραλιακά μας γύρισε πίσω στο Ao Nang, λίγο πριν το σούρουπο . Συνεννοηθήκαμε χωρίς πολλά παζάρια, αύριο και μεθαύριο να τον νοικιάσουμε για όλη την ημέρα για κάποιες καθορισμένες εκδρομές που κάνουν όλα τα πρακτορεία. Το κόστος χωρίς το νταβατζηλίκι των πρακτορείων ήταν το ίδιο αν πηγαίναμε τρία άτομα με άλλους επτά επιβάτες, μέσω πράκτορα . Επίσης αντί να ξεκινήσουμε στις 8,30’ είπαμε στον Thi Thi να μας περιμένει 10,30’ , τι διάολο πληρώνουμε το πλούσιο πρωινό στο ξενοδοχείο .
Αλλάξαμε ευρώ σε ένα από τα εκατοντάδες exchange με τιμή 1 προς 40 και βρίσαμε που για μια ακόμα φορά χαλάσαμε τα πρώτα λεφτά στο αεροδρόμιο. Μακριά από ‘αεροδρομικές’ συναλλαγές, πάντα θα στον πιάσουν………
..Ακολούθησε το πρώτο μασάζ σε ένα από τα δεκάδες μασαζάδικα. Το ψάξαμε, βρήκαμε ένα καθαρό με κλιματισμό και για μια ώρα ξεχαστήκαμε αποχαυνωμένοι. Κόστος 300 μπατ (7,5 ευρώ) , ντροπή μας. Κατόπιν πήγαμε για φαγητό διότι τα εστιατόρια δεν έχουν Ελληνικά ωράρια . 9 με 10 το αργότερο κλείνουν. Πήγαμε σε ένα καλό μαγαζί και φάγαμε ψητό στα κάρβουνα, όπως το ζητήσαμε, ένα κομμάτι barracuda (λούτσος) κομμένο σαν τα κούτσουρα της σόμπας !!! ούτε κεφάλι ούτε ουρά, σκέτο κρέας, με noodles θαλασσινών και μπύρες και φρέσκους χυμούς, ευρώ 33 για τρία άτομα.
Επιστροφή στις 10 με το αυτοκίνητο του ξενοδοχείου και πασάλειμμα με κρέμες γιατί γίναμε σαν τον κ@λ@ της μαϊμούς από τον ήλιο.

Για φωτογραφίες στο Singapore Thailand Bali

 

[Saradojo]

Μέρος 4ο Phang Nga Bay islands

14 Μαρτίου 2012 Phang nga bay

Η ημέρα είναι προγραμματισμένη για εκδρομή σε τρία νησιά στον κόλπο του Phang nga, νότια από το ακρωτήρι Phra Nang. O captain Thi Thi μας περίμενε στην παραλία του Ao Nang και με την ίδια ξύλινη βάρκα ξεκινήσανε κατά τις 11. Περάσαμε δίπλα στις παραλίες του Phra Νang που δεν χορταίνεις να τις βλέπεις και συνεχίσαμε νοτιότερα. Πρώτο το νησάκι Poda περάσαμε κοντά του και το αφήσαμε για το απόγευμα. Στο δρόμο μας ανάμεσα στο τρία νησάκια, ξεπροβάλουν επιβλητικά πανύψηλα και κατακόρυφα βράχια σκεπασμένα από βλάστηση, τα Hong . Περνάμε κάτω από ένα ‘μπαλκόνι’ στο Poda που κρέμονται σταλακτίτες και μια παρέα κάνει αναρρίχηση στους κοφτερούς βράχους.
. Συνεχίζουμε και περνάμε κοντά από το τρίτο νησάκι το Tup που μαζί με το Chicken island συνδέονται με μια κάτασπρη αμμουδιά όταν τα νερά είναι κατεβασμένα.
. Στο Kho Houa Kvan ή Chicken island όπως το ονόμασαν οι ξένοι, όταν το βλέπεις από την νότια πλευρά μοιάζει με κότα καθισμένη , σταματάμε δίπλα σε άλλες βάρκες, περίπου πενήντα μέτρα από το νησί και βουτάμε και εμείς μαζί με όλους τους άλλους για να δούμε τα τροπικά ψάρια. Τα νερά φυσικά είναι ζεστά και λίγο πρασινωπά, αλλά βλέπαμε σε βάθος τεσσάρων μέτρων. Είχε μικρά και μεγάλα ψάρια, πολύχρωμα και εξοικειωμένα με τον κόσμο . Μετά από 45 λεπτά φεύγουμε και ξαναγυρνάμε στις αμμουδιές των τριών αυτών νησιών.
. Πολύ όμορφες παραλίες, άσπρη άμμος ψιλή φτιαγμένη από κοράλλια και κοχύλια. Δέντρα που κατεβαίνουν μέσα στο νερό και νερά καθαρά αλλά όχι κρυστάλλινα όπως σε πολλά μέρη της Ελλάδας ! Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Αυτό όμως που κλέβει το νου είναι τα ίδια τα νησιά με τους σχηματισμούς τους που ξεπροβάλουν μέσα από το νερό.
. Δημιουργήθηκαν πριν 130 εκατομμύρια χρόνια. Ήταν υποθαλάσσιες κοραλλιογενής ατόλες, όπου με τις μετακινήσεις και πιέσεις των ηπειρωτικών πλακών, βρέθηκαν στην επιφάνεια. Η βροχή και ο αέρας τα λάξευσαν και δημιουργήθηκαν σπηλιές όπου τα χελιδόνια κάνουν τις φωλιές τους και οι ντόπιοι τις μαζεύουν για να γίνουν σούπα στην Κίνα. Η τιμή τους ανά γραμμάριο, είναι διπλάσια του χρυσού. Hong λοιπόν στα Ταϊλανδέζικα λέγεται η αίθουσα και κατ επέκταση η σπηλιά (των χελιδονιών). Τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκε μια ιστορία γύρω από αυτά τα νησιά . Η φυλή που από χρόνια με ‘βασιλικό φιρμάνι’ μάζευε τις φωλιές και τις φίλαγε με φύλακες που έμεναν και μένουν συνέχεια μέσα στις σπηλιές, διαμαρτυρήθηκε ότι οι χιλιάδες τουρίστες ενοχλούν τα χελιδόνια και έπεσε η παραγωγή. Σταμάτησαν οι επισκέψεις για κάποιο διάστημα και ξανάρχισαν όταν το κράτος τους αποζημιώνει κάθε χρόνο από τον τζίρο των τουριστών.
. Και πάλι πριν το ηλιοβασίλεμα γυρίσαμε στο Ao Nang και η βραδιά μας τέλειωσε όμοια με την χθεσινή.


15 Μαρτίου 2012 Hong island

Το ξενοδοχείο μας βρίσκεται στην παραλία Klong Muang είπαμε στον captain Thi Τhi να έρθει από το Ao Nang και να μας πάρει μπροστά από το ξενοδοχείο μας κατά της 11. Όπως καταλαβαίνει κανείς, το μόνο μπάνιο που κάναμε στην παραλία του ξενοδοχείου μας, ήταν το βρέξιμο μέχρι τα γόνατα για να ανεβούμε στην βάρκα. Τρέχοντας κάθε μέρα στα νησιά και στις καλές παραλίες, λίγη σημασία έχει η παραλία και η πισίνα του ξενοδοχείου, άλλα πράγματα πρέπει να καθορίζουν την επιλογή μας. Εκτός αν πάμε για να αράξουμε.
....Να κάνω μια βασική παρένθεση εδώ. Για το ταξίδι μας αυτό, διάρκειας 30 ημερών σε τρις διαφορετικές χώρες, έχουμε κλείσει από το ιντερνέτ τις αεροπορικές πτήσεις και την διαμονή των πρώτων τριών ημερών στην Σιγκαπούρη και στην Ταϊλάνδη. Έτσι όταν αποφασίσαμε χθες να μείνουμε στο Elements για μια ακόμα μέρα, η τιμή που μας πρόσφεραν ήταν 3.600 από 4.700 μπάτ που κλείσαμε από το ιντερνέτ .
. . . Παρατείναμε την διαμονή μας για να δούμε το περίφημο Hong island που είναι απέναντι από την παραλία μας. Εχθές για όλη την ημέρα δώσαμε στην βάρκα 2.000 μπατ, σήμερα που η απόσταση είναι πιο μεγάλη από το Ao Nang θα δώσουμε 2.500 . Όλες τις μέρες η θάλασσα λάδι και βροχή καθόλου.
. . Φτάσαμε στο νησί Hong. Εκεί στην μέση του νησιού υπάρχει ένα Lagoon με βάθος μέχρι ένα μέτρο και οι βάρκες μπαίνουν μέσα από ένα στενό πέρασμα . Τα νερά είναι γαλαζοπράσινα και στις άκρες φυτρώνουν mangroves. Είναι μια εικόνα σαν να είσαι μέσα σε μια ταινία φαντασίας, χαμένος σε ένα juristic park στον παλιό κρατήρα ενός ηφαιστείου με τις απότομες καταπράσινες πλαγιές του.
. . . Επισκεφτήκαμε και άλλα δύο διπλανά νησάκια .το και το . Στο Pakbia βούτηξα με την μάσκα, είχε πολύ καθαρά νερά και χιλιάδες πολύχρωμα τροπικά ψάρια. Στο Lading, μπάνιο και ξάπλα στις πανέμορφες αμμουδιές με τα δέντρα από πάνω μας για ομπρέλες.
Γυρίσαμε ξενοδοχείο και το βράδυ στο Ao Nang για μασάζ και ψαροφαγία . Αύριο φεύγουμε από εδώ για την Kho Landa .

Για φωτογραφίες στο Singapore Thailand Bali

 

[Saradojo]

Μέρος 5ο Kho Landa

16 Μαρτίου 2012 Kho Landa

. . Το πρωί μετά το τελευταίο καλό πρόγευμα στο ξενοδοχείο μας, με το αυτοκίνητο τους, πήγαμε στο ποτάμι του Ao Nang, όπου στις εκβολές του είναι και το λιμάνι της περιοχής. Υπάρχουν δυο διαφορετικοί ναύλοι για να πάει κανείς σε όλες τις διαδρομές που ορίζουν τα νησιά και τα στεριανά μέρη όπως Phuket, Krabi, Ao Nang , μέχρι και το Langkawi στην Μαλαισία . Με το αργό πλοίο, το big boat όπως το ονομάζουν και το speed boat η διαφορά είναι στην ταχύτητα και στο κόστος. Το μεγάλο πλοίο πηγαίνει με 10 κόμβους και το ταχύπλοο με 30 και η τιμή με το πρώτο είναι σχεδόν η μισή. Εμείς για την Kho Landa προτιμήσαμε το αργό για να δούμε την διαδρομή και δώσαμε 11,8 ευρώ έκαστος. Έχει αυτήν την εποχή δυο δρομολόγια καθημερινά. Φύγαμε με το δεύτερο στις 12,30’ .
. . Με το που αποπλεύσαμε από το λιμάνι, σταματήσαμε 200 μέτρα μακριά από την παραλία του Railay, όπου άρχισε η μεταφόρτωση τουριστών από ένα πλοίο στο άλλο και ταυτόχρονα οι βάρκες έφερναν και έπαιρναν επιβάτες για τα ξενοδοχεία της ακτής. Είπαμε ότι αυτή η παραλία έχει μόνον θαλασσινή πρόσβαση . Τουρίστες , βαλίτσες, σακίδια με την βοήθεια των πληρωμάτων τακτοποιήθηκαν και ξεκινήσαμε.
. . Η Kho Landa όπου πολλοί την αποκαλούν Kolanda, είναι Νότια του Phra Nang και ανήκει και αυτό το νησί στην επαρχία Krabi . Στον βορά χωρίζεται με μια θαλάσσια λωρίδα από την στεριά και εκεί είναι το λιμάνι και το μεγάλο χωριό Saladan . Μας περίμενε ο Νικ ο οδηγός του ξενοδοχείου μας Bamboo bay resort, όπου φτάσαμε μετά από μία διαδρομή 40 λεπτών .
. . Από ερωτευμένους νεαρούς που είχαν πάει τα Χριστούγεννα συμβουλευτήκαμε να πάμε στην παραλία Bamboo bay ή Mai Pai όπως την ξέρουν οι ντόπιοι . Είναι στην τελευταία νότια παραλία του νησιού, όπου όλα είναι ποιο ήσυχα αλλά απομακρυσμένα. Οι βόρειες παραλίες έχουν άλλους ρυθμούς. Όσο ποιο βόρεια τόσο και ποιο ταραχώδης κατάσταση. Όμως ‘εκεί στον νότο’ είσαι αποκλεισμένος , εκτός αν κινείσαι με μηχανάκι που είναι τσάμπα. Για αυτοκίνητο που η ημερήσια τιμή ήταν 38 ευρώ , διάβασα στους όρους ασφάλειας ότι σε περίπτωση ατυχήματος πληρώνεις το 50% του ενοικίου για όσες μέρες θα κάνει το αυτοκίνητο να φτιαχτεί . Πιάσ’ τα’ αυγό και κούρευτό. Έτσι οι μετακινήσεις μας έγιναν με οδηγό, μετά από τα απαραίτητα παζάρια .
. . Τα bungalows του ξενοδοχείου τοποθετημένα αμφιθεατρικά, ψηλά σε μια πλαγιά, έχουν μια φανταστική θέα στην κάτασπρη παραλία. Καλό αυτό για το τυχόν τσουνάμι !! Η τιμή για τρίκλινο 52 ευρώ χωρίς τίποτα. Μόλις φτάσαμε τους βάλαμε να το καθαρίσουν και ιδίως το μπάνιο γιατί ήταν …….. Η ξενοδόχα είχε το πιο ψεύτικο χαμόγελο όλης της Ταϊλάνδης και οι υπηρεσίες της, από το μπουκάλι νερό μέχρι τις ενοικιάσεις εκδρομών, ήταν κατά 40% καπελωμένες . Μια συμβουλή επίσης για τα μέρη αυτά. Να ελέγχετε τους λογαριασμούς σας πριν πληρώσετε , πάντα και παντού θα υπάρχει ένα συστηματικό λάθος .
. . Είπαμε τις επόμενες μέρες να κοιτάξουμε στις βορειότερες παραλίες για άλλο κατάλυμα . Αυτό το κλείσαμε τηλεφωνικά για τρεις μέρες .


Για φωτογραφίες στο http://singapore-thailand-bali.blogspot.com/

 

[Saradojo]

Μέρος 6ο Saladan - Kho Landa

17 Μαρτίου 2012 Saladan

. . Ξυπνήσαμε με το πάσο μας και ξεκινήσαμε για την ‘πρωτεύουσα’ Saladan να δούμε και να μάθουμε, για πράγματα που δεν μπόρεσα να τα βρω μέσα από τις ιστορίες των Travelstories .
. . Αφού φάγαμε πρωινό με αυγά που μύριζαν χωριό και φρέσκο χυμό μάνγκο σε Γαλλικό café πάνω στον κεντρικό δρόμο, πήγαμε σε διάφορα πρακτορεία , πήραμε τιμές και παζαρέψαμε για ενοικίαση αυτοκινήτου (αποκλείστηκε), για αυτοκίνητο με οδηγό και για τις διάφορες εκδρομές στα γύρο νησιά .

. . Η Kolanda πρώτοανακαλύφτηκε από τους Σουηδούς στα τέλη τις δεκαετίας του 90 !! Μέχρι τότε είναι ένα ήσυχο μέρος, όπως πολλά άλλα, στην αναπτυσσόμενη Ταϊλάνδη . Γι’ αυτό μην εκπλαγείτε που οι μισοί τουρίστες είναι Σουηδοί . Πολλές κοπέλες αλλά και οικογένειες με μικρά παιδιά. Οι υπόλοιποι Γερμανοί, Γάλλοι, και άξεστοι Ρώσοι . Ο κεντρικός δρόμος δεξιά, μόλις βγεις από την προβλήτα είναι γεμάτος από τουριστικά πρακτορεία , εστιατόρια πάνω στους πασσάλους , καμιά δεκαριά γραφεία καταδύσεων Ευρωπαίων ιδιοκτητών και άλλα τόσα μασαζάδικα . Ο δρόμος κάθετος σ’ αυτόν έχει δέκα καταστήματα πολυτελών οπτικών, ξανά γραφεία καταδύσεων και δυο τρία μαγαζιά με φτηνιάρικα ρούχα. Πιο κάτω αριστερά και ένα μεγαλούτσικο super market.

. . Η Kolanda είναι πιο ακριβή στις μετακινήσεις από το Ao Nang. Οι εκδρομές στα νησιά, γίνονται με ακριβά ταχύπλοα. Ακόμα και το tuk-tuk στοιχίζει παραπάνω. Κατά τα άλλα το φαγητό και τα καταλύματα έχουν το ίδιο κόστος. Το νησί μόλις μετά τον Γενάρη ολοκλήρωσε την άσφαλτο μέχρι κάτω στο νότο. Για να πάει κάποιος από την μια παραλία στην άλλη, θα χρειαστεί να πάρει ένα από τα εκατοντάδες ταξί. Υπάρχει διατίμηση από τον οργανισμό τουρισμού του νησιού, ανάλογα με την απόσταση. Η Saladan δεν είναι μέρος για να μείνεις, παρά να ψωνίσεις τα απαραίτητα και να ξαναγυρίσεις πίσω στην παραλία σου, όποια κι’ αν είναι αυτή.

. . Πέρασα αρκετή ώρα φωτογραφίζοντας έναν ξερακιανό γέρο βαρκάρη, που με την παλιά βάρκα του, περνούσε επιβάτες με τα μηχανάκια τους, στην απέναντι στεριανή όχθη.


Για φωτογραφίες : Singapore Thailand Bali

 

[xenos]

Σου αρεσε το koh landa?
Απο παραλιες τι λεει?

super η ιστορια σου δωσε :thailand01: στο λαο!!!

 

[Saradojo]

Γεια σου xenos
Η Kho Landa ,όπως ξέρεις, έχει παραλίες μόνο στην δυτική ακτή. Πανέμορφες και για ότι γούστο θέλει ο καθένας . Από την ερημική κάτω στον νότο που μείναμε εμείς, μέχρι την Klong Khong beach που είναι κάτι σαν παραλία Μυκόνου τον Ιούλιο, (όχι Αύγουστο). Αν πας πιο πάνω οι παραλίες είναι καλές αλλά πίσω από αυτές γίνεται χαμός από κίνηση . Αυτά σαν νησί, αλλά απαραίτητο ορμητήριο για τα διπλανά νησάκια, που είναι κάτι ανάμεσα σε φαντασία και όνειρο. Θα δεις αύριο που αρχίζουν οι εκδρομές.