Serres Racing Circuit -- Τριήμερο για Track Day στην πίστα των Σερρών.

[astral]

Μια διαφορετική «ταξιδιωτική» ιστορία.

Ξημερώνει Παρασκευή και είναι η ώρα της αναχώρησης. Φορτώνουμε λοιπόν τα μπαγκάζια μας στο αυτοκίνητο – η μηχανή είχε φύγει με μεταφορική τρεις ημέρες πριν και ήταν ήδη στις Σέρρες να μας περιμένει – και ξεκινάμε τον ανήφορο. Ο καιρός συννεφιασμένος με κάποια διαλείμματα ήλιου αλλά με καλή θερμοκρασία αν και Νοέμβριος. Να φανταστείτε ότι ήμουν με κοντομάνικο.

Φτάνουμε μεσημεράκι στις Σέρρες, ξεφορτώνουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο –μείναμε στο Ελπίδα- και βουρ στη μεταφορική για να πάρουμε τη μηχανή και να πάμε στην πίστα. Serres Racing Circuit! Εκεί βρίσκουμε φίλους και γνωστούς που είχαμε καιρό να δούμε, αλλά και κόσμο άγνωστο που έχουν έρθει για το trackday…δεν είμαστε ακόμα πολλοί, άλλωστε επίσημα ξεκινάει το Σάββατο. Αφού τελειώσει η προετοιμασία της μηχανής για την επόμενη ημέρα, καθόμαστε στην καφετέρια της πίστας, πίνουμε το καφεδάκι μας και αρχίζουν οι πλάκες για το ποιος θα «πατήσει» ποιον.

Το βράδυ πηγαίνουμε όλοι μαζί για φαγητό (καμιά 20αριά άτομα) στο «Καπηλειό του Κωστή». Φοβερό φαγητό, ωραίο κρασί, εκπληκτικές τιμές, ακόμα πιο εκπληκτική εξυπηρέτηση! Εκεί συνεχίζονται οι πλάκες και οι δηλώσεις του στυλ «θα σας πατήσω όλους», «θα φάτε τη σκόνη μου» και όλες οι συζητήσεις περιστρέφονται περισσότερο γύρω από τις Κ1, Κ2…Κ16 (οι στροφές της πίστας).

Το Σάββατο έχει εγερτήριο στις έξι. Κατά τις 7.00 κατεβαίνουμε για πρωινό και 7.30 είμαστε στην πίστα. Ο καιρός ηλιόλουστος αλλά με φοβερό κρύο!!! Ξεκινάει η ενημέρωση για το τι θα ακολουθήσει, τι πρέπει να προσέχουν οι αναβάτες και τι να αποφεύγουν, τι επιτρέπεται, τι απαγορεύεται, τι σημαίνουν οι σημαίες κλπ κλπ….για να θυμηθούν οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Όλοι οι αναβάτες έχουν χωριστεί σε 3 group ανάλογα με τις οδηγικές τους ικανότητες και την εξοικείωσή τους με την πίστα:

Κόκκινο group – οι «γρήγοροι»
Πράσινο group – οι «αργοί»
Κίτρινο group – οι «μεσαίοι»

Τα sessions που κάνει κάθε group αναβατών είναι εικοσάλεπτα. Πρώτα μπαίνουν οι κόκκινοι, ακολουθούν οι πράσινοι, μετά οι κίτρινοι και ο κύκλος ξαναρχίζει. Το πρόγραμμα λέει ότι τα εικοσάλεπτα sessions θα κρατήσουν μέχρι τις 13.30. Μετά έχει μία ώρα διάλειμμα για φαγητό και στις 14.30 θα γίνει ένας «αγώνας» -- racebike -- των κόκκινων για 18 λεπτά κι έναν γύρο. Στη συνέχεια θα μπουν οι πράσινοι για άλλο ένα εικοσάλεπτο session και θα ακολουθήσει ο αγώνας -- racebike -- των κίτρινων (επίσης για 18 λεπτά κι έναν γύρο). Η ημέρα θα κλείσει με τα ελεύθερα (που σημαίνει ότι όποιος συμμετέχων θέλει, μπαίνει στην πίστα ανεξαρτήτως group). Το ίδιο πρόγραμμα υπάρχει και για την Κυριακή. Εν τω μεταξύ κάνει φοβερό(!!!) κρύο, σας το είπα?

Να σημειώσω εδώ ότι το φετινό φθινοπωρινό trackday επιφύλασσε και μία έκπληξη: την παρουσία του Γιάννη Μπούστα, του εκπληκτικού(!!) Γιάννη Μπούστα!!! Απλός, προσιτός και να βοηθάει τους πάντες μέσα κι έξω από την πίστα.

Μετά την ενημέρωση λοιπόν, πάμε στα pits. Αναβρασμός!! Μηχανές, λάστιχα, φόρμες, μπότες, κράνη…παντού! Δεν έβλεπες και τίποτε άλλο δηλαδή. Ο ήχος των μηχανών…τέλειος! Music to my ears που λένε και οι «φίλοι» μας οι Αμερικάνοι. Ώρα για το πρώτο session των κόκκινων. Οι μηχανές μαζεύονται στο pitlane και ένα από τα staff της διοργάνωσης (ναι, φυσικά έχουμε και τέτοια!) καθοδηγεί τους αναβάτες για να μπουν στην πίστα. Εννοείται ότι μπαίνουν ένας ένας με το σήμα του Staff και όχι όλοι μαζί. Κατά τη διάρκεια του session έχουμε μία πτώση, ευτυχώς τίποτε σοβαρό.

Στη συνέχεια, αφού αδειάσει η πίστα, μπαίνουν οι πράσινοι. Ο mr είναι στους κίτρινους. Θα μπει μετά.

“Το κίτρινο group σε 5 λεπτά στο pitlane” αναγγέλλουν από τα μεγάφωνα και ο mr έτοιμος πάει για το πρώτο του session.
Μετά από το πρώτο εικοσάλεπτο βγαίνει και είναι μέσα στα χαμόγελα τα οποία γίνονται όλο και μεγαλύτερα μετά από κάθε session.

Το μεσημέρι δυστυχώς ο καιρός μας τα χαλάει. Αρχίζει να βρέχει και δε σταματάει μέχρι το βράδυ!! Γίνονται λίγοι γύροι με ψιλόβροχο και μετά τέρμα. Άκυρα και τα racebike δυστυχώς… Οπότε άλλοι το ρίχνουν στα σουβλάκια και τις μακαρονάδες του Ολύμπιου, άλλοι στις μπύρες, άλλοι φεύγουν για ξεκούραση…

Η Κυριακή ξημερώνει ευτυχώς ηλιόλουστη, αλλά με πολύ υγρασία λόγω της Σαββατιάτικης βροχής και πολύ κρύο. Κανένας όμως δε φαίνεται να πτοείται.
Το event της ημέρας, φυσικά, είναι…τι άλλο?...τα δύο racebike που θα γίνουν το μεσημέρι. Ευτυχώς αυτή τη φορά ο καιρός μας έκανε τη χάρη και το πρόγραμμα εκτελέστηκε κανονικά

Και στα δύο racebike ήμουν στην Κ1 στο τέλος της ευθείας για φωτογραφίες και βιντεάκια μαζί με τους δύο κριτές. Η αίσθηση έξω από την πίστα απίστευτη!! Να βλέπεις τόσες μηχανές να έρχονται και να πλακώνονται στα φρένα…απλά τέλειο! Φανταστείτε δηλαδή πώς είναι μέσα στην πίστα…

Και στους δύο αγώνες όλα κύλισαν ρολόι. Καμία πτώση, όλοι το διασκέδασαν και οι περισσότεροι έριξαν και τους χρόνους τους. Έπρεπε να βλέπατε τα χαμόγελα όλων στο τέλος των «αγώνων», συμμετεχόντων και μη.

Το βραδάκι άρχισαν οι προετοιμασίες για την επιστροφή της Δευτέρας. Να μαζευτούν τα πράγματα, να φορτωθεί η μηχανή, να χαιρετήσουμε φίλους και γνωστούς που έφευγαν…

Σύνοψη:
Ήταν από τα καλύτερα trackday που έχω πάει. Οι πτώσεις ευτυχώς όχι σοβαρές, η διοργάνωση για άλλη μία φορά άψογη, τα racebike εκπληκτικά!!
Δικάβαλο αυτή τη φορά δεν έκανα δυστυχώς

Highlight: φυσικά ο Γιάννης Μπούστας και ο γύρος του στην πίστα!!! Δείτε το onboard video και θα καταλάβετε τι εννοώ!!

Έως το επόμενο trackday [font=&quot]λοιπόν…

 

• 1
• 2

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 2

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[eva kas]

ωωω μια διαφορετικη ιστορια!
η πιστα στις Σερρες θεωρειται η καλυτερη στην ελλαδα αυτη την στιγμη σε αγωνες αμαξιων η' τουλαχιστον αυτο πιστευουμε εμεις απο την Κρητη!
αναμενουμε πως και πως την διοργανωση των Σερρων και φετος για να καψουμε τα λαστιχα μας!

 

[getxowoman]

Μμμ οκ, εμαθα και 5 πραγματακια για τον κοσμο της μηχανης! Αρκετα καλογραμμενο το κειμενο! Ομως ζαλιστηκα καλε! Ζαλιστηκα με το βιντεο του Γιαννη Μπουστα! Ωραιες οι φωτος! Αντε και σε δικαβαλο!

 

[stavros-serres]

Η πίστα είναι ένα έργο για το οποίο στην πόλη είμαστε υπερήφανοι. Θα το εκτιμούσαμε ιδιαίτερα, από άτομα όπως εσύ που ασχολείσαι με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, να προχωρούσες και σε τυχόν συμβουλές ή παρατηρήσεις, προκειμένου να γίνουμε ακόμη καλύτεροι. Ευτυχώς στην Σέρρες υπάρχουν άνθρωποι με όραμα και αναφέρομαι στα παιδιά της Λέσχης αυτοκινήτου Σερρών που έχουν ανοικτά τα αυτιά και τα μάτια τους και έχουν δώσει πάρα πολλά στον τόπο. Το αυτοκινητοδρόμιο Σερρών είναι ένα στολίδι για την πόλη που έχουμε την ευθύνη να διαφυλάξουμε αλλά και συνεχώς να αναβαθμίζουμε ούτως ώστε να είμαστε πρωτοπόροι.Είναι παρακαταθήκη για την ανάπτυξη του Νομού. Δεν είναι τυχαίο που εδώ έγινε το εξαήμερο παγκόσμιο πρωτάθλημα εντούρο. Ποτέ τίποτα δεν είναι τυχαίο.

 

[astral]

Η πίστα των Σερρών είναι όντως η καλύτερη που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.
Να φανταστείτε ότι εμείς την έχουμε ζήσει από πολύ παλιά που δεν υπήρχαν, όχι μόνο τα pits που φτιάχτηκαν αργότερα, αλλά ούτε καν το κτίριο της καφετέριας. Θυμάμαι πριν κάποια χρόνια (δε θυμάμαι ακριβώς χρονολογία) ήμασταν τότε καμιά 15αριά τρελλοί που καθόμασταν κάτω από μία τέντα και περιμέναμε να σταματήσει η βροχή για να μπούμε στην πίστα. Τότε ήταν και το πρώτο μου δικάβαλο...όνειρο!!!
Όντως γίνεται καταπληκτική δουλειά και θα συμφωνήσω με τον Σταύρο ότι είναι ένα στολίδι για την πόλη των Σερρών και καλά κάνετε και είστε υπερήφανοι!!
Εύχομαι και σε άλλα παγκόσμια πρωταθλήματα (motogp αν γίνεται παρακαλώ!! )

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ελλάδας.