Τα βιτρώ του καθεδρικού ναού του Λεόν είναι πραγματικά ασύλληπτα.καθε παράθυρο κ μια ιστορία.
Η κάμερα του κινητού δεν μπορεί να αποδώσει τίποτε σε σχέση με αυτά που βλέπει το ανθρώπινο μάτι η αποτυπώνει στη πιο μικρή λεπτομέρεια μια επαγγελματική μηχανη
Και αφού φάγαμε μια υπέροχη πίτσα σε κλασσική πιτσαρία που τα κεριά απλά τα στοιβάζουν το ένα πάνω στο άλλο αφήσαμε πίσω το Λεόν κ προχωρήσαμε πάλι με ένα τέλειο καλοκαιριατικο καιρο για το San Martin del Camino.
Εδώ το μονοπάτι πάει παράλληλα με το δρόμο κ σε κάποια σημεία περπατάς σε αυτόν (πάντα από την αντίθετη μεριά για να βλέπεις τα διερχόμενα οχήματα μπροστά σου ,κ γενικά οι σηματοδοτήσεις είτε με τα κίτρινα βέλη είτε με τα κοχύλια στις πλάκες του πεζοδρομίου είναι πάντα στην αριστερή μεριά του δρόμου καθώς πορεύεσαι για το Σαντιάγο
Ο δρόμος για την astorga είναι 24 χλμ .θερμοκρασία -3 ως -5 βαθμοί το πρωί .ξεκίνησα κατά τις 7.20 σήμερα κ πήγαινα αργά γιατί κουτσαίνε λίγο το γόνατο οπότε θα με προλάβαιναν οι άλλοι .τελικά δε σταμάτησα πουθενά .με πολύ αργό Ρυθμό βγήκαν κ τα 24 χλμ .κ στις 14.00 ειμασταν στα κρεβάτια μας με το Κροάτη γιατί ο Γερμανός άρχισε να κουτσαίνει από τα μισά της διαδρομής κ είπε θα μας προλάβει αλλά δεν...
Στο δρόμο 4 Γάλλοι κ 6 κορεάτες.οσο πλησιάζουμε για τη σαρία τόσο αυξάνεται η κίνηση .
Αλλά κατά τις 12 ο ήλιος πείθει το μπουφάν να παει στο σακίδιο .να φτιαξουμε λίγο βιταμινη D . Και στο πουθενά στίβουμε χυμούς πορτοκάλι μόνοι μας.ενας αξιαγάπητος κύριος εκεί έχει τη πραματεια του φρουτα χυμούς κ ότι άλλο θες για πρωινό κ να φρεσκαριστεις.στο βάθος είδαμε σκηνές κ αιώρες.πιθανοτατα το καλοκαίρι κάποιοι προσκυνητές θα τους αρέσει να κοιμούνται εκεί 2-3 χλμ πριν κατηφορίσεις για την astorga. Μας είπε λοιπόν να αυτοεξυπηρετηθουμε κ μας έφερε κι άλλα πορτοκάλια .
Ίσως η πιο δυνατή σκηνή μέχρι σήμερα στο ταξίδι .
Δε θα μου έκανε εντύπωση αν είχε Χιλιαδες προσκυνητες στο δρόμο .αλλά σε ερημική περίοδο του εβγαλα το Καπελο .
Μείναμε στο δημόσιο albergue για 12 ευρώ κ το βράδυ στη πλατεία διαλέξαμε μια ιρλανδεζικη κουζίνα για να φάμε παελια.ολοι τα ίδια φτιάχνουν οπότε το αν πετύχεις το καλύτερα μαγειρεμένο κ γευστικό είναι θέμα τύχης
Κ εδώ αρχίζουν τα περίεργα.στο θάλαμο μέσα είμαστε 12 άτομα κι άλλα 6 από Κορέα στο διπλανό θάλαμο .κ ένας Ιταλός προσπαθεί να κλείσει γι'αυτόν κ τη νοτιοκορεατισα φίλη του κρεβάτι στο foncebadon .η διαδρομή θα ναι δύσκολη ανηφορική προς το τέλος κ συνεχίζει η μεγάλη υψομετρική μέχρι να πιάσουμε το κατήφορο για τη πομφεραδα.ειναι 54 χλμ για δυο μερες κ δύσκολα χλμ.περιμενουμε πάγο κ στην άνοδο αλλά κ στη κάθοδο.
Το μοναδικό κατάλυμμα ζητάει 50 ευρώ για το κρεβάτι στον Ιταλό.λεει αυτός να δοκιμάσουμε να του πούμε ότι είμαστε 10 τουλάχιστον να πετύχουμε ένα 20αρι ανά κεφαλή .η να της πούμε να μας κανονίζει κ το δείπνο κ ας πάει στα 30 το κεφάλι.οι περισσότεροι συμφωνούμε .εκτός από την ιδιοκτήτρια η τη διαχειριστρια του καταλύματος .λέει ούτε καφέ ούτε δείπνο.δειχνει ότι δε θέλει να ασχοληθεί .λέει μόνο να σας ανάψω να ζεσταθείτε κ 20 το κεφάλι .
Ένας από το χονκ Κονγκ δεν ήθελε να δώσει πάνω από 10.κι όλα αυτά για να κάνουμε 26.5 χλμ τη μια μέρα κι άλλα τόσα τη δεύτερη να μοιράσουμε τη δυσκολία .τελικά δεν ευδοκίμησε αυτή η λύση κ έτσι βγάλαμε 20.5 χλμ κ αφήσαμε τα άλλα 33 για αύριο που ναι τα δύσκολα .ο ήλιος εκεί σταθερος μετά τις 9 αλλά η θερμοκρασία από -6 ως -10 έτσι ώστε το μπουκάλι με το νερό στο σακίδιο πάγωσε σε 3 ώρες δρομο
Τελικά κοιμηθήκαμε στο δημόσιο Αλμπέργκ του rabanal del Camino που μένει όλο το χρόνο ανοιχτό κ πληρώσαμε 10 ευρώ.μας περιμένουν 34 χλμ κ μια υψομετρικη από τα 1150 που φτάνει στα 1500-1600 μετρα κ μετά πέφτει να στα 500 μέτρα.ο υπάλληλος μας λέει ότι μια βδομάδα πριν το χιόνι ήταν ένα μέτρο κ οι προσκυνητές αναγκάστηκαν να μείνουν δύο μερόνυχτα εκεί.μας είπε να πάρουμε το δρόμο.εγω κ ο Γερμανός πήραμε το μονοπάτι.ανηλιαγα μέρη κ χιονοσουρια έκαναν κάποια χλμ δύσκολα με το πόδι να βυθίζεται σε 40-50 πόντους χιόνι που δεν ήταν παγωμένο .σε πιο χαμηλά μέρη τα ρυάκια είχαν παγώσει οπότε το κατέβασμα ήθελε προσοχή μετά από συσσωρευμένη κούραση 25 χλμ .αλλά η θέα μας επιβραβεύε κ με το παραπάνω ακομηκ στα δύο χωριά φαντάσματα που έπρεπε να διασχίσουμε κ είχαν παγώσει ακόμη κ οι βρύσες του χωριού
Στη ponferrada το albergue δεν ήθελε λεφτά.
Donativo.
Ο,τι προαιρεισθαι..
Κ ο άνθρωπος εξυπηρετικοτατος...όλοι του αφήσαμε από 15 ευρώ ,εδώ σε άλλα που είχαν τα μισά από θέρμανση κ μπάνια,καθαριότητα κ ζηταγαν 20 ,25 ευρώ.
Κ μετά από μια ατέλειωτη ευθεία 21 χλμ που σε κάποια σημεία πέρναγε από αμπελώνες φτάσαμε villafranca del bierzo, η κυρία μας υποδέχτηκε σε ωραίο μέρος αλλά τα δωμάτια κρύα .είχε βάλει κάτι μικρα αεροθερμα που δουλειά δεν έκαναν.
Δύο μέρες τώρα το δούμε ρίξει στη φρουτοφαγια.μπανανες μήλα αβοκάντο.
Τα τετριμμένα σάντουιτς τοστ κ τορτίγιες που δεν έχουν κ την δική μας ελληνική ποικιλια δε μου γέμιζαν το μάτι κ συμπαρέσυρα κ τους άλλους ..με είδαν της υγιεινής διατροφής .
Οι φουσκάλες απλά έχουν αφήσει μόνο την εξωτερική επιδερμίδα κ δεν ενοχλούν εδώ κ μέρες πουθενά αλλά κάθε μέρα τις καλύπτω με γάζες που τις αλλάζω.
Ο δρόμος για το O cebteiro ,ίσως ο δυσκολότερος αλλά κ ο ομορφότερος .
Συγκρίνεται η πορεία στο δάσος μόνο με αυτή της δεύτερης μέρας στο zubiri.μεγαλη συνεχής υψετρικη κ 28.5 χλμ πορεία αλλά όταν πιάνεις τους αυχενες κ βλέπεις τα τοπία άλλου καταπράσινα ,άλλου πασπαλισμενα με πάχνη κ άλλου χιονισμένα είναι εικόνες που αποτυπώνονται για πάντα στο σκληρό δίσκο.καλοκαιρινη μέρα με κοντό μανίκι στα 1600 κ ο ήλιος να καίει .μέσα στα χιονοαουρια με 2 βαθμούς κ ήπια 2.5 λίτρα νερό.το καλοκαίρι δε θέλω να το φαντάζομαι .
Το παγωμένο μονοπάτι όσο όμορφο κ τραβηχτικο κι αν είναι ,αν απλά πεις θα περπατήσω λίγο από το καταφύγιο μέχρι το αυτοκίνητο η το χιονοδρομικό ,αλλά τόσο επικίνδυνο είναι αν πρόκειται να το διασχίσεις ..
Αλλού σημεία με φρέσκο απάτητο χιόνι που να βουλιάζεις κ άλλου παγωμένο πατημένο που να γλυστρας .. ένα γλίστρημα κ το διάστρεμμα ,τουλαχιστον, σε στέλνει στα αποδυτήρια τώρα που φάγαμε το γάιδαρο κ έμεινε η ουρά ..πολύ Άργος Ρυθμός για τη triacastela ,το μονοπάτι πάει συνεχώς παράλληλα με το δρόμο .μόλις ανεβηκε ο ήλιος πάλι κοντομανικο κ γύρω στις 2 το μεσημέρι έχουν καλυφθεί τα 21 χλμ από το O cebreiro.
Το albergue στα 8 ευρώ καθαρό στρατιωτικού τύπου αλλά όχι κουζίνα λέει όχι wifi ..δε με απασχολούσαν αυτά οπότε supermarket κ πίσω για ξεκούραση των ποδιών .
Την άλλη μέρα τα λιγότερα από 20 χλμ για τη sarria καλύφθηκαν πολύ γρήγορα σε υπέροχα τοπία της φύσης κ στις 11.15 έπινα τσάι με κεηκ σπιτικό στο πρώτο μπαρ της πόλης κ παίρνω κ τη σφραγίδα του.
Λένε ότι από τη σαρρια κ κάτω θέλει να μαζεύεις 2 σφραγίδες τη μέρα...λένε...
Δε το πολυεψαξα ..
Η σάρρια δείχνει κ ειναι σα το τελευταίο κέντρο υποδοχής προσκυνητών πριν μπουν στη τελική ευθεία.πολλα μαγαζιά για τον εξοπλισμό που θα χρειαστείς..
Δεν έμεινα καθότι ένιωθα ξεκούραστος κ έτσι είπα να καλύψω κ τα υπόλοιπα 23 χλμ μέχρι το portomarin. Μια υπέρβαση 44 χλμ σύνολο πάλι μέσα σε τοπία που δεν έχει όμως να ζηλέψει τίποτε η δική μας Βάλια Κάλντα κ το φαράγγι του Αώου .θα λεγα είμαστε κλάσεις ανώτεροι..
Κ με την σχεδόν πανσέληνο να σηκώνεται μπήκα στο πορτομαριν.
Τελικά όσο πιο πολύ περπατάς τόσο δε νιώθεις τους πόνους στους ώμους από το σακίδιο 15 κιλών (που αυτοί εξαφανίστηκαν από τη τρίτη κιόλας μέρα).. και τόσο τα πόδια αντλούν δύναμη από κάπου...θα μπορούσα να περπατάω κ όλη νύχτα .
Μασάζ κ στρετσινκ απαραίτητο μετα το καυτό μπάνιο .κ ύπνο.συνηθως 20.00-21.00 τα βλέφαρα κάνουν πραξικόπημα στον εγκέφαλο κ χαράζουν δικές τους πορείες στα όνειρα .
Το κουτί με τις γάζες είναι το τρίτο που χρησιμοποιώ κ το δεύτερο της ίδιας μάρκας.οπου ρώτησα έχει τη καλύτερη κόλλα κ το είδα στη πράξη σε σχέση με την άλλη εταιρεία που χρησιμοποίησα κ καλύπτω κάθε μέρα τις δύο επιφάνειες από τις φουσκάλες για έξτρα προστασία που απλά εδώ κ 10 μέρες μόνο η εξωτερική επιδερμίδα περιμένω να φύγει μόνη της
Φτάνοντας στο albergue η πόρτα κλειστή .μέσα μόνο ένας από το Hong Kong που τον είχα συναντήσει τη πρώτη μέρα .άνοιξε κ έβαλα το σακιδιο.με τη σφραγίδα στο credential τι γίνεται? Πάω σε ένα μπαρ πιο δίπλα να πάρω μια ως απόδειξη ότι βρέθηκα κ κοιμήθηκα εκει.κ σε λίγο ενώ έχω ξαπλώσει έρχεται κ μια κυρία που πιθανότατα την ειδοποίησαν κ μου δώσε αυτό το σάβανο μιας χρήσης στα στρώματα κ έδωσα τα 8 ευρώ που ζητάνε όλα τα δημόσια Αλμπέργκ από τη σαρρια κ κάτω κ μου σφράγισε κ το διαβατήριο του κάμινο πολύ θέρμανση κ όλο δικό μας .
Από το πορτομαριν για το palas de rei 25 χλμ.ομιχλη παντού .κατά τις 11 ο ήλιος την έσπρωξε απαλά κ πήρε τη θέση της κ γω ψάχνω bar restaurant για καμιά σφραγίδα κ ηλεκτρολύτες .Κυριακή γαρ κ δύσκολα ζητάω ..
Δε μου αρέσει που τις τελευταίες μέρες το περπάτημα γίνεται παράλληλα με το δρόμο η πάνω στο δρόμο. Όχι λόγω της επικινδυνότητας αλλά επειδή δεν είσαι στη φύση μέσα αλλά ακουμπάς τον πολιτισμό της ασφάλτου.
Στο palas de rei πάλι 8 ευρώ κ πολύ ζεστό αλλά μάλλον οι κοριοί έκαναν επίθεση κ τα σημάδια τους τα βρήκα το πρωί .
Arzua -o pedrouzo 20 χλμ .
Δεν άντεχα άλλο.
Λέω θα κάνω κ τα τελευταία 20 μονορουφι.
Σταμάτησα στο o-pedrouzo για μια μακαρονάδα στις 12.30 κ παστιλιες μαγνησίου σε φαρμακείο κ το Santiago de Compostela ήταν μπροστά μου μετά από 40 Χλμ. Έφτασα την ώρα που έκλεινε ακριβώς το γραφείο των προσκυνητών στις 18.00
Τελικά ήταν buen Camino.
Σήμερα βόλτα στη πόλη κ πάμε για το τέλος του κόσμου
Χτες κ ενώ έχω διαβάσει ότι το γραφείο προσκυνητών κλείνει 18.00 λέω θα φτάνω οριακά.οχι ότι είχα πρόβλημα να κοιμηθώ κ να πάω αύριο στο γραφείο για το πιστοποιητικό αλλά θα άνοιγε στις 10.00 κ δεν ήθελα να χάσω τη μέρα από το περπάτημα για τη negreira.θα ήταν χαλαρά αυτά τα 20 χλμ.
Οπότε αυξάνω βηματισμό .το google λέει ότι θα φτάνω 17.59. το site λέει ότι κάποιες φορές το γραφείο μπορεί να κλείσει κ από τις 17.00 άμα δεν έχει κίνηση.λεω για το γαμωτο να φτάσω τουλάχιστον στις 18.00. μαζί μου ενας Αμερικανός που πέτυχα τα τελευταία 15 χλμ μου λέει αν δεν ήσουν εσύ δε θα ανέβαζα Ρυθμό για να φτάσω μαζί σου.
Είμαι μπροστά του 200 μέτρα .ακολουθώ τα κοχύλια στο πεζοδρόμιο κ συμβουλεύομαι κ το Google maps για να φτάσω εγκαίρως.εγω περνώ από διαβάσεις ,ο Αμερικανός το κόβει ευθεία το δρόμο αγκομαχωντας με το τσιγάρο ..
Φτάνω στο γραφείο 18.01 και είναι κλειστό.καθομαι στο παγκάκι κ λέω δε βαριέσαι πάμε για ξεκούραση κ αύριο παίρνω το credential κ συνεχίζω.κ βλέπω τον αμερικανό με χαμόγελο στα αυτιά να μου κουνάει το κύλινδρο που χει μέσα το credential.μου λέει το πήρα .μπήκα μέσα κ σε έψαχνα .φώναζα το όνομα σου .ήμουν ο τελευταίος που δέχτηκαν πριν κλείσει ο φρουρός .που ήσουνα;
δε ξέρω του λέω .πιθανότατα με έβγαλε το γοογλ από κάποιο κύκλο αν κ ακολουθούσα κ τα κοχύλια στο πεζοδρόμιο.
Οπότε πήγαμε να βρούμε ένα albergue ...
Την άλλη μέρα ,σήμερα ,του λέω πάμε για πρωινό χαλαρά στη πλατεία κ μέχρι να έρθεις θα πάω να πάρω το χαρτί.09.50 είμαι απέξω κ μπαίνοντας είναι ένας Ισπανός μπροστά μου ο φρουρός μας περνάει τα χαρτιά στο κομπιούτερ πριν μπούμε στο γραφείο.
Πάω στο γκισέ ..μου λέει θέλετε το πιστοποιητικο έτσι δεν είναι ? Είπα να της πω ,όχι ήρθα για να πάρω τομάτες Ισπανίας κ να γυρίσω μέχρι το μεσημέρι να φτιάξω σαλάτα. .μου δίνει ένα credential συγχωροχάρτι στα λατινικά κ μου δινει κ credential ότι περπάτησα όλη τη διαδρομή από το SJPDP.
Κ μου δίνει κ ένα εισιτήριο για δωρεάν γεύμα σε ένα από τα παλαιότερα ξενοδοχεία στο κόσμο χτισμένο το 14ο-15ο αιώνα για τις 13.00.δε θα καθόμουν αλλά ήθελα να δω το αρχαίο ξενοδοχείο .την ιστορία του στο λινκ που παραθέτω κ τη διάβασα πριν μας σερβίρουν .
Βγαίνω έξω κ να κ ο Αμερικανός.ρε του λέω πήγαινε πάρε κ συ τέτοιο να πάμε να φάμε .
Πάει μέσα να ζητήσει τα ρέστα .με θυμάσαι λέει του φρουρού ; Είμαι ο χτεσινος τελευταίος .κ του λέει ο φρουρός : ναι αλλά ο φίλος σου είναι ο Νο 2 σήμερα κ οι 10 πρώτοι κάθε μέρα παίρνουν δωρεάν γεύμα .
Τι να πω..σκυλιασε γελώντας ..κάθε εμπόδιο για καλό; (Αν το παιρνα χτες το χαρτί δεν είχα λογο να πάω σήμερα στο γραφείο κ δεν ήξερα κ για το γεύμα που ήξερε ο Κορεάτης )
Προτεστάντης βαφτίστηκε ,αθεϊστής αρχαιολόγος μεγάλος πια.μου λέει πάμε να δούμε το ναό να περάσει η ώρα.βασικα ήθελε να δει τη λειτουργία.
Δε μας αφήνουν με τα σακίδια κ μας λένε να τα αφήσουμε σε ένα μαγαζί με σουβενίρ απέναντι για 3 ευρώ κ έτσι κάναμε.
Είχε πάει 11.45 .του λέω εγώ το πολύ μία ώρα θα μείνω γιατί μετά έχει το free meal.μη μου το χτυπάς να λέει γελώντας .
Καθόμαστε κάτω στις καρέκλες κ αρχίζει η λειτουργία .βάζουν τις λευκές κ κόκκινες κελεμπιες ο τενόρος-με απίστευτη φωνη- κ οι δύο παπάδες με αθλητικα παπούτσια κ φόρμες κ ακούω ξαφνικά μέσα στα ισπανικά που δε καταλαβαίνω να μνημονεύει τις εθνικότητες των πρώτων δέκα που μπήκαν μέσα στο γραφείο προσκυνητών .γκρεθια λέει κ συνέχισε με Σάουθ Κορέα κτλ.
Φεύγουμε μετά από λίγο κ χωρίζουμε .εγώ για το φαγητό.στο τραπεζι 6 κορεάτες ζευγάρια .κ 3 Καναδοί κ γω.ολοι τους από το Camino Portuguese..μόνο εγώ από το Camino Frances.
Οι δύο καναδεζες μου λένε ειμασταν κ στη πρωινή λειτουργία στις 07.30 αλλά δεν ακούσαμε τα ονόματά μας.
Λογικό της λέω αφού το γραφείο άνοιξε στις 10.00 κ μετά μας έμαθαν ..
Ο Κορεάτης που ήξερε για το γεύμα ήταν ο Νο 11 κ δε πήρε free meal ticket .κ λέει του σερβιτόρου ..δε θα φάω θα κοιτάω του λέει τους άλλους φίλους μου .δεν επιτρέπεται του λέει κ τον έβγαλε έξω .ο Κορεάτης λέει περπάτησα τόσες μέρες κ κοιμήθηκα χτες εδώ στο Σαντιάγο για να φάω σήμερα αυτό το γεύμα κ δε με αφήνεις ούτε να το δω; Αλλά τελικά έξω βγήκε.
Το μενού περιελάμβανε ορντεβρ κάτι πιτακια με κρέας μέσα κ ντομάτα .κρασί καλό .σούπα βελουτε υπέροχη κ τέλος πατάτες βραστές σκληρές με κομμάτια χοιρινού με λίπος επίτηδες τυλιγμένο κ λουκάνικο με μπόλικο λίπος.ενα μενού προσκυνητή της εποχής .