Πολωνία Rzeszów. Πιο εύκολο να πας, παρά να το πεις.

[psilos3]

Rzeszów. Πιο εύκολο να πας, παρά να το πεις. ​

Ρζέσοου, Ζεσόβ, Ζεσούφ ή όπως διάλο μπορεί να λέγεται, κάτι που όσο κι αν προσπάθησα δε κατάφερα να μάθω,ακόμα κι όταν το άκουσα με τα ίδια μου τ’ αυτιά. Πως όμως βρέθηκα ως εκεί, στη μεγαλύτερη πόλη της νοτιοανατολικής Πολωνίας και έδρα του βοεβοδάτου των υποκαρπαθίων; Αυτό είναι κάτι που σίγουρα πρέπει να αναλυθεί περαιτέρω.

Αρχικά πρέπει να συμπληρώσω το δόγμα μου που λέει ότι «χρονιά χωρίς επίσκεψη στην Ιταλία δε γίνεται», προσθέτοντας σ’ αυτό και μια χώρα που προσωπικά έχω αγαπήσει πολύ και δεν είναι άλλη από την Πολωνία. Οι προηγούμενες εκδρομές μου σ’ αυτήν σε Κρακοβία & Βαρσοβία αντίστοιχα μου έχουν αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις όπως σας έχω περιγράψει, κατατάσσοντας την στο μυαλό μου ως ένα προορισμό που θέλω συνεχώς να επισκέπτομαι και να γνωρίζω, συνυπολογίζοντας όλα τα καλά που έχει τα οποία δεν είναι λίγα.
Ιστορικό ενδιαφέρον, εύκολη σχετικά προσέγγιση και ακόμα πιο εύκολη μεταφορά εντός της, σπουδαία μνημεία & μουσεία, εξαιρετικό φαγητό, νυχτερινή ζωή και άφθονο αλκοόλ, αλλά κυριότερα πολύ καλές (ακόμα) και οικονομικές τιμές σε όλα. Χρονιά λοιπόν χωρίς επίσκεψη και στην Πολωνία σίγουρα δε γίνεται!

Στο πλαίσιο της αναζήτησης ενός προορισμού που θα συμπεριλαμβάνει όλα τα παραπάνω και στη διάρκεια της έρευνας των αεροπορικών εισιτηρίων, δεν άφησα την ευκαιρία που μου έδινε ακόμα μια φορά η Ryan για οικονομική πτήση από/προς το αεροδρόμιο της Κρακοβίας, με το πρώτο βήμα που θα μ’ έφερνε ξανά στην Πολωνία να ‘χει γίνει. Ακόμα όμως κι αν η Κρακοβία αποτελεί ίσως τον αγαπημένο μου προορισμό σε όσα ταξίδια έχω κάνει ανά την Ευρώπη, η περιέργεια μου δε μ’ άφηνε να ησυχάσω, διαβάζοντας κι αναζητώντας τον τρόπο προκειμένου να δω μια ακόμα πόλη στην υπέροχη αυτή χώρα.

Το γειτονικό και βολικό Κατοβίτσε αποκλείστηκε με συνοπτικές διαδικασίες, όχι μόνο γιατί δεν ήταν αυτό ακριβώς που ήθελα, αλλά γιατί το όνομα του και μόνο μου κάθεται στο λαιμό από την παιδική μου ηλικία, ενθυμούμενος αντί για τη γκολάρα του Σαπουτζή, τις εμπνεύσεις του Φοιρού και τον Κωφίδη (ατελείωτη αδυναμία) να χάνει το πέναλτι, (τι σας λέω κι εσάς τώρα, καθένας με τον πόνο του).

Έτσι, ψάχνοντας χάρτες, ταξιδιωτικά blogs και εύκολους τρόπους μετάβασης σε φυσιολογικές ώρες και διάρκεια, κατέληξα στο Rzeszów, χωρίς να το φιλοσοφήσω πολύ περισσότερο είναι η αλήθεια. Πολωνία λέω, πόσο άσχημα να είναι στη τελική;

Με σύμμαχο τη τύχη λοιπόν και τις σκόρπιες πληροφορίες οργάνωσα ακόμα ένα εύκολο ταξίδι ευρισκόμενος σε μια Πολωνική πόλη που όσο περνούσαν η μέρες ένιωθα την περιέργεια να δω, ελπίζοντας πάντα να μην έχω σκεφτεί επιπόλαια. Από την άλλη έλεγα χαλάλι όμως, αφενός γιατί κι αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα, αφετέρου είχα την «ασφάλεια» της Κρακοβίας από την οποία έπρεπε να περάσω έτσι κι αλλιώς στην αρχή και το τέλος της εκδρομής.

Η πόλη βέβαια μόνο επιπόλαιη δεν ήταν, μιας και πρόκειται για έναν ταχύτατα αναπτυσσόμενο περιφερειακό τουριστικό προορισμό και ένα μέρος που προσελκύει κόσμο σε επαγγελματικό επίπεδο, σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και ταξιδιωτικά που μας ενδιαφέρει. Με παλιά πόλη, κάστρο, μπόλικες εκκλησίες και συναγωγές, κεντρική αγορά και αρκετές επιλογές εστίασης δε θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που ξεκίνησε να γίνεται.

Αν με δικαίωσε η επιλογή μου;
Πάμε να το δούμε μαζί.

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Earth Citizen]

Kocham Polskę

 

[psilos3]

Kocham Polskę

Ja też

 

[MarieAries]

H φωτό είναι έτσι, ή εσύ την έφτιαξες?

 

[psilos3]

H φωτό είναι έτσι, ή εσύ την έφτιαξες?

Έτσι, πειραγμένη σαν κι εμένα!

 

[MVSylvia]

Μετα απο επισκεψεις σε Gdansk και Κρακοβια (τι πολη!!), συμφωνω μαζι σου οτι χρονια χωρις Ιταλια κ Πολωνια δεν γινεται. Ανυπομονω για τη συνεχεια της ιστοριας.

 

[psilos3]

Μετα απο επισκεψεις σε Gdansk και Κρακοβια (τι πολη!!), συμφωνω μαζι σου οτι χρονια χωρις Ιταλια κ Πολωνια δεν γινεται. Ανυπομονω για τη συνεχεια της ιστοριας.

Μα τι πόλη όμως! Όσο για τη χώρα μου βγάζει μόνο ωραία πράγματα σε όλες μου τις επισκέψεις, με το Rzeszów που θα παρουσιάσω στην ιστορία να αποτελεί μια πολύ ευχάριστη έκπληξη,

 

[delmem2233]

Ζέσουφ (“παχύ” “Ζ”, ομοίως το “σ”)

Η μοναδική πόλη από όσες εγώ γνωρίζω που πάνω στην κεντρική πλατεία της έχει (είχε τουλάχιστον, αρχές τού ‘16) μαγαζί που είναι περισσότερο στριπτιτζάδικο και λιγότερο “απλό” night venue.

 

[psilos3]

Ζέσουφ (“παχύ” “Ζ”, ομοίως το “σ”)

Κάπως έτσι αλλά σε πιο Ρώσικο

Η μοναδική πόλη από όσες εγώ γνωρίζω που πάνω στην κεντρική πλατεία της έχει (είχε τουλάχιστον, αρχές τού ‘16) μαγαζί που είναι περισσότερο στριπτιτζάδικο και λιγότερο “απλό” night venue.

Όχι δεν υπήρχε κάτι τέτοιο στην πλατεία της πόλης, εκτός αν δε το πήρε το μάτι μου, τι να πω!

 

[psilos3]

Προετοιμασία ταξιδιού



Η Ryan της καρδιάς μας στηρίζει τις επιλογές μας, με εισιτήρια κόστους 55 περίπου ευρώ τα οποία κρατήθηκαν κοντά ενάμιση μήνα πριν. Εντάξει, μπορεί να μην είναι οι εξευτελιστικές τιμές του '21 αλλά γίνεται δουλίτσα, σε μια εποχή που όλα ανεβαίνουν, εκτός φυσικά από τους μισθούς μας.

Σχεδόν αμέσως έγιναν και οι κρατήσεις για το πρώτο και το τελευταίο βράδυ στην Κρακοβία, με την επιλογή του ξενοδοχείου «Mikołaj» να γίνεται βάσει της εγγύτητας στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό (Kraków Główny) της πόλης, που θα εξυπηρετούσε τη μετάβαση μου στην άλλη πόλη αλλά και το αεροδρόμιο. Αποδείχτηκε απόλυτα επιτυχημένη επιλογή καθώς ήταν επίσης και μια ανάσα από την κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης της Κρακοβίας. Βολικό από κάθε άποψη.

Εφόσον οριστικοποιήθηκε η επιλογή του Rzeszów, έκανα κράτηση στο «Hotel Pod Ratuszem» με μοναδικό κριτήριο την κεντρική περιοχή στην οποία βρισκόταν. Κατώτερο λίγο από αυτό της Κρακοβίας αλλά τίμια επιλογή.

Ο μέσος όρος κόστους ανά βράδυ σε μονόκλινο ήταν 35€ με το πρωινό να συμπεριλαμβάνεται στην ικανοποιητική νομίζω τιμή.

Από κει και πέρα αφοσιώθηκα στον σχεδιασμό, ξεκινώντας από τη μετάβαση. Μιας και το flixbus δε με βόλευε ιδιαίτερα αποφάσισα να κινηθώ με το τρένο και συγκεκριμένα το Intercity που διεξάγει συχνά δρομολόγια. Η πλατφόρμα κρατήσεων μέσω της ιστοσελίδας (Buy a ticket) άνοιξε ένα μήνα πριν, με το site να ναι σχετικά δύσχρηστο, αλλά τις τιμές εξευτελιστικές, πηγαίνοντας με 14zl (3€) κι επιστρέφοντας σε πρώτη θέση με 19zl (4€). Τσάμπα!



Με γνώμονα την ξεκούραση περιήγηση και το τόσο-όσο, κατάρτισα και το γνωστό πλέον σε όλους ηλεκτρονικό μου χάρτη για να μη πηγαίνω στα τυφλά. Πολύ πιο αραιός από άλλες μου εκδρομές αυτή τη φορά οφείλω να επισημάνω:

Τελειώνοντας τσίμπησα κι ένα εισιτήριο για το τρένο κόστους 17zl ,προκειμένου να μη ψάχνομαι τελευταία στιγμή, λαμβάνοντας υπόψιν πως η πτήση επιστροφής ήταν σχετικά πρωινή και έπρεπε να είμαι αεροδρόμιο στις 9:30.



Δε χρειάστηκε να ετοιμάσω κάτι αντίστοιχο για την Κρακοβία. Γνωστά τα λημέρια κι εξάλλου θα περνούσα μόνο για διασκέδαση…

 

[Smaragda53]

Έτσι, πειραγμένη σαν κι εμένα!

ειναι ωραια φωτό πάντως

 

[psilos3]

Αναχώρηση & ξανά στην Κρακοβία!



Η πολυπόθητη μέρα έφτασε εν μέσω εργασιακού παροξυσμού και μεγάλης κούρασης, τόσης που σκεφτόμουν πως θα ανταπεξέλθω στην εκδρομή, σκέψεις που ξέρω πολύ καλά ότι πηγαίνουν περίπατο με το που πατάς το πόδι σου σε άλλη χώρα και ξεκινάς τις βόλτες.

Ευτυχώς από τη μία που η πτήση ήταν βραδινή και πρόλαβα να διευθετήσω το απαιτητικό πρόγραμμα της ημέρας. Πήρα το δρόμο για το αεροπλάνο της Bee (αχ μελισσούλα, μελισσάκι) που ναι θυγατρική της Ryan στις 10:30 το βράδυ:

Ο λυσσασμένος άνεμος εκείνη την ώρα στη Θεσσαλονίκη μ’ έκανε ν’ ανεβάσω την κουκούλα, υπενθυμίζοντας μου ότι πηγαίνω σε χειμερινό προορισμό, μιας και το φθινόπωρο με τους 20 σταθερά βαθμούς δεν έλεγε να μας αφήσει μέχρι εκείνη τη μέρα:

Μετά από μια ξεκούραστη πτήση διάρκειας 1:40 λεπτών, κατέβηκα ερχόμενος αντιμέτωπος με τον κρύο καιρό της Κρακοβίας στην οποία είχε πέσει και το πρώτο χιόνι, σ’ ένα αεροδρόμιο που έβλεπα για δεύτερη φορά μέσα σ’ ένα χρόνο:

Πέρασα άμεσα τις διαδικασίες και βγήκα στο απέναντι πεζοδρόμιο περιμένοντας το όχημα της bolt που θα με μετέφερε στη πόλη. 12 σχεδόν και ήταν δύσκολο να μπλέξω με συγκοινωνίες:

Πολύ σύντομα και χωρίς καθόλου κίνηση φτάσαμε στο ξενοδοχείο, με τον ευγενέστατο οδηγό να μου κάνει παράλληλα και ξενάγηση περνώντας έξω από σημαντικά σημεία της Κρακοβίας, όπως το κάστρο Βαβέλ. Τσέκαρα και ανέβηκα στο δωμάτιο αρκετά γρήγορα, σκεπτόμενος για τη συνέχεια της βραδιάς. Τι κάνει κάποιος που βρίσκεται 15 ώρες στο πόδι, με οδήγηση, αλλαγή νομών, δουλειά, γυμναστική, ταξίδι και τα σχετικά; Μα φυσικά βγαίνει κατευθείαν έξω, τσάμπα η ερώτηση…

Ξεκίνησα αρχικά απ’ τον πεζόδρομο Mikołajska όπου βρίσκονταν και το ξενοδοχείο, συνειδητοποιώντας και πάλι την ομορφιά της Κρακοβίας και πόσο μου ‘χε λείψει:

Περνώντας από την Bull pub την οποία είδα ανέλπιστα γεμάτη, έκανα αμέσως δεξιά περνώντας την πόρτα της, προκειμένου να βρω ένα καταφύγιο με θαλπωρή, παγωμένες Żywiec και ακόμα πιο παγωμένες Soplica. Αν δεν ήταν και οι δεύτεροι χειρότεροι τουρίστες του κόσμου μετά τους Ιταλούς (Αγγλάρες) να δημιουργούνε αδικαιολόγητη βαβούρα, θα μιλούσα για ένα ιδανικό βράδυ:

Η ώρα ήταν δύο Πολωνίας, δηλαδή τρεις Ελλάδος, με την γλυκιά κούραση να έρχεται κι εμένα να σκέφτομαι ότι δε με παίρνει να το ξεφτυλίσω. Φόρεσα λοιπόν τα ζεστά μου ρούχα και αποφάσισα να κάνω μια βόλτα μέχρι την πλατεία της παλιάς πόλης λίγο πιο κάτω, που ακόμα είχε κόσμο να τριγυρίζει σ’ αυτήν.

Η εικόνα της «Bazylika Mariacka», της πανέμορφης και χαρακτηριστικής γοτθικής εκκλησίας του 13ου αιώνα μ’ επανάφερε 100% στην τάξη. Βρισκόμουν σε γνώριμο και αγαπημένο μέρος και το ζούσα:

Δεν έμεινα ν’ ακούσω τον σαλπιγκτή, προτιμώντας αυτή τη φορά το ζεστό μου δωμάτιο…

Το πρωί ξύπνησα πολύ πιο εύκολα απ’ ότι περίμενα με την ψυχολογία στα ύψη και μετά από ένα καλό πρωινό, άφησα το δωμάτιο και ξεχύθηκα στους βροχερούς δρόμους της πολωνικής πόλης:

Είχα λίγο χρόνο στη διάθεση μου και θεώρησα καλό να τον εκμεταλλευτώ φωτογραφικά, αν και όπως βλέπετε οι καιρικές συνθήκες δε βοηθούσαν, πράγμα φυσικά που διόλου με απασχόλησε. Πέρασα αρχικά από την μικρή πλατεία Mały Rynek, πίσω ακριβώς από την Bazylika Mariacka :

Καταλήγοντας και πάλι στην πλατεία ‘’Rynek Glόwny’’ και την περίφημη κλειστή αγορά ‘’Sukiennice’’ που βρίσκεται εκεί:

Ανέβηκα κατόπιν την οδό Floriańska, πολυσύχναστη και εκείνη την ώρα:

Ο δρόμος καταλήγει στον ομώνυμο πύργο – σημείο θέασης της παλιάς πόλης, κι ένα από τα πολλά χαρακτηριστικά σύμβολα της:

Θυμήθηκα περνώντας τα τείχη τη πληθώρα πλανόδιων ζωγράφων και όχι μόνο που χα συναντήσει τη προηγούμενη φορά, τώρα όμως ο καιρός δεν ευνοούσε για κάτι τέτοιο:

Με λίγα μόλις βήματα ήμουν στην πλατεία Jana Nowaka-Jeziorańskiego, εκεί που βρίσκεται ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης Kraków Glówny. Για να μπεις στις πλατφόρμες του υπάρχουν δύο τρόποι όπως θυμόμουν, ο ένας απευθείας κι ο άλλος μέσω του mall Galeria Krakowska.

Προσωπικά επέλεξα τον πρώτο, καθώς ένα μικρό άγχος είχε κάνει την εμφάνιση του, μιας και σε μετακινήσεις εκτός χώρας πάντα έχω την αμφιβολία αν έχω πράξει σωστά, ακόμα και μέχρι να φτάσω στον τελικό προορισμό μου. Ευτυχώς όμως η σήμανση στο σταθμό των τρένων ήταν εξαιρετική, όπως και η πληροφόρηση του υπαλλήλου που έδειξα το εισιτήριο μου αν και μονολεκτική. ‘’This’’.

Βρήκα το βαγόνι μου και κάθισα στην άνετη θέση που χα διαλέξει. Το τρένο ξεκίνησε με δεκάλεπτη καθυστέρηση, μ’ εμένα να προτιμάω το διάβασμα (είχα και καταπληκτικό βιβλίο μαζί μου) απ’ το αδιάφορο χιονισμένο τοπίο της Πολωνικής επαρχίας:

Ούτε δυο ώρες μετά θα κατέβαινα στο αρκετά πιο κρύο Rzeszów, εκπληρώνοντας σχεδόν το στόχο της εκδρομής:

Άφηνα πίσω μου το σιδηροδρομικό σταθμό έχοντας ανυπομονησία να γνωρίσω μια καινούρια Πολωνική πόλη…