Αυστρία Βουλγαρία Κροατία Ουγγαρία Σερβία Σλοβακία Σλοβενία Roadtrip με παιδιά (Σόφια-Βελιγράδι-Βουδαπέστη-Μπρατισλάβα-Βιέννη-Λιουμπλιάνα-Ζάγκρεπ)

[nickro]

Καταρχήν θα ξεκινήσω με κάποια στοιχεία χρήσιμα για το ταξίδι που πολλά από αυτά ίσως έχουν γραφτεί , περισσότερο για μια επικαιροποίηση.
Επίσης να τονίσω ότι το ταξίδι έγινε με παιδιά ηλικίας 7 και 4 χρονών, μπορείτε να με χαρακτηρίσετε και λίγο τρελό αλλά είχα πάρει τα μέτρα μου για τα παιδιά και τα είχα προπονήσει ήδη με άλλο μεγάλο ταξίδι οδικό δύο χρόνια πριν (Μαύρη θάλασσα- Καρπάθια).

Ταξιδιωτικά έγγραφα:
Σε όλες τις χώρες που διήλθα μπορούσες να περάσεις με ταυτότητα αν ήσουν ενήλικας (ακόμα και στην Σερβία που δεν είναι στην ΕΕ) με διαβατήριο ανήλικος.
Για το αυτοκίνητο χρειάζεται πράσινη κάρτα (χορηγείται από την ασφαλιστική δωρεάν κατόπιν αιτήσεως) , άδεια οδήγησης,η νέου τύπου, και οι βινιέτες σε όποιες χώρες χρειάζεται και άδεια κυκλοφορίας αν ζητηθεί.

 

[nickro]

Χώρες που χρειάστηκε βινιέτα:
α. Βουλγαρία 7,5€ η εβδομαδιαία (γίνεται και ηλεκτρονικά https://web.bgtoll.bg/) επίσης υπάρχει και η βινιέτα για Σαββατοκύριακο που κοστίζει 5€
β. Ουγγαρία 12,96€ η δεκαήμερη γίνεται κι αυτή ηλεκτρονικά
https://e-autopalyamatrica.hu/en
γ. Σλοβακία 10€ η δεκαήμερη γίνεται επίσης ηλεκτρονικά https://eznamka.sk/en
δ. Αυστρία 9,20€ η δεκαήμερη γίνεται και ηλεκτρονικά https://shop.asfinag.at/en/ αλλά μέχρι και 14 ημέρες πριν την επιθυμητή ημερομηνία αλλιώς μόνο από αντίστοιχα περίπτερα ή ψιλικατζιδικα που έχουν
ε. Σλοβενία 15€ η εβδομαδιαία την παίρνεις από κισε που έχει μόλις περάσεις τα σύνορα.

Site που πωλούν όλες τις βινιέτες:
https://www.tolltickets.com/en/
https://e-vignettes.com/

Διόδια
α. Σερβία:2€ μόλις περάσεις το τελωνείο και μετά ανάλογα το που θα πας από το Νις παίρνεις κάρτα και στην πόλη που θα βγεις σου βγάζει το ανάλογο ποσό.Για Βελιγράδι είναι 8€ (δέχονται και ευρώ και κάρτα)
Αναλυτικά υπολογίζονται από εδώ
http://www.putevi-srbije.rs/index.php/en/kategorizacija-vozila-cenovnik-putarine-2

β. Κροατία:
Πληρώνεις 1€ με την είσοδο από Σλοβενία και μετά ισχύει το ίδιο σύστημα με την Σερβία.Ενδεικτικά από Ζάγκρεμπ μέχρι σύνορα για Σερβία πληρώνεις 19€.
Αναλυτικά υπολογίζονται εδώ
http://htourist.net/info.php

Τελωνεία:
Όσον αφορά τα τελωνεία εξαρτάται από την εποχή που ταξιδεύουμε όπως επίσης παίζει ρόλο αν πηγαίνουμε από χώρα Ε.Ε σε χώρα που δεν είναι Ε.Ε όπως η Σερβία και αντίστροφα.Τελος άλλη κίνηση έχει ο άξονας Βελιγράδι-Βουδαπέστη-Βιέννη-Γερμανία κι άλλη, πολύ λιγότερη, ο άξονας Βιέννη-Λιουμπλιάνα-Ζάγκρεπ-Βελιγράδι.
Ιδιαίτερα τον Αύγουστο και περισσότερο στα σύνορα Σερβία-Ουγγαρία οι χρόνοι αναμονής μπορεί να είναι 3 ώρες και πάνω. Γι'αυτό τον λόγο έχουμε στο μυαλό μας και εναλλακτικά τελωνεία που δεν είναι το κύριο (Horgos).Μια καλή επιλογή είναι το Asotthalom. Για να δείτε χρόνους αναμονής και να κινηθείτε ανάλογα πηγαίνετε εδώ
http://www.police.hu/en στο τέλος της σελίδας δείχνει χρόνους αναμονής στα τελωνεία.
Από Ουγγαρία Σλοβακία και από Σλοβακία Αυστρία δεν υπάρχει καν έλεγχος.

Νόμισμα:
Από τις χώρες που πέρασα ευρώ έχουν η Σλοβακία, η Αυστρία και η Σλοβενία. Οι υπόλοιπες έχουν το νόμισμα τους οπότε χρειάζεται να αλλάξουμε ή να χρησιμοποιήσουμε κάρτα. Απλά πρέπει να δείτε τις χρεώσεις των τραπεζών μπορεί να σας συμφέρει για συναλλαγές σε ευρώ μια τράπεζα και για εκτός ευρώ άλλη το ίδιο και για τις αναλήψεις.

Επικοινωνίες:
Με εξαίρεση την Σερβία οι υπόλοιπες χώρες που πέρασα είναι στην Ε.Ε οπότε ισχύει οι χρεώσεις που ισχύουν και εδώ.Προσωπική συμβουλή πριν αναχωρήσετε τσεκάρετε αν έχετε ενεργοποιημένο το roaming ακόμα και αν το είχατε.
Στην Σερβία μπορείτε να πάρετε κάρτα sim η οποία συμφέρει και για λεπτά ομιλίας και για data. Για κάρτα sim από Σερβία μπορείτε να δείτε εδώ https://prepaid-data-sim-card.fandom.com/wiki/Serbia
https://www.telenor.rs/en/consumer/
https://www.vipmobile.rs/en/private
https://mts.rs/

Καύσιμα:
Στις περισσότερες χώρες που πέρασα τα καύσιμα ήταν φθηνότερα από Ελλάδα με εξαίρεση την Αυστρία. Για αυτούς που έχουν αέριο θα βρείτε πολύ οικονομικότερα με φθηνότερη την Βουλγαρία. Δυσκολεύτηκα και δεν βρήκα βενζινάδικο με αέριο στον δρόμο από Βιέννη Λιουμπλιάνα. Κατά τα άλλα βρίσκεις αέριο. Για τον υπολογισμό καυσίμων πριν το ταξίδι ή που σας συμφέρει να φουλάρετε μπείτε εδώ
https://gr.globalpetrolprices.com/lpg_prices/
https://gr.globalpetrolprices.com/gasoline_prices/

Διαμονή:
Συνήθως εγώ προσωπικά κλείνω διαμερίσματα από booking νωρίς (6 μήνες νωρίτερα) με δυνατότητα δωρεάν ακύρωσης μέχρι μια εβδομάδα πριν. Προτιμώ στο κέντρο των πόλεων για να μην χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο. Αναλυτικότερα αν άξιζαν αυτά που έκλεισα θα αναφερθώ παρακάτω ανά μέρος.
Πάρκινγκ:
Το πάρκινγκ ανάλογα το δωμάτιο που έκλεισα είχε ή όχι χρέωση. Παρακάτω θα αναφερθώ αναλυτικά επί μέρους που χρεώθηκαν και που όχι.
Παιδιά:
Εγώ προσωπικά επειδή πρόκειται για μεγάλο ταξίδι προσπαθώ να βρω τρόπους για να περάσει ο χρόνος της οδήγησης πιο ευχάριστα για αυτά και πιο «αναίμακτα» για εμάς. Έτσι φορτώνω παιδικά σε τάμπλετ για να βλέπουν σε βάση που έχω στο αυτοκίνητο, έχω τραπεζάκι για να ζωγραφίζουν και παίρνω παιχνίδια που τους αρέσουν μαζί μας (μικρά) για να απασχολούνται. Φυσικά οι στάσεις είναι απαραίτητες.

 

[vasiliss]

Καλώς όρισες στην παρέα μας @nickro.
Περιμένουμε τη συνέχεια με φωτογραφίες βέβαια

 

[nickro]

Καλώς όρισες στην παρέα μας @nickro.
Περιμένουμε τη συνέχεια με φωτογραφίες βέβαια

Ευχαριστώ πολύ!!

 

[nickro]

1η ημέρα:

Ξεκινήσαμε μεσημέρι από Καβάλα για Σόφια κατά τις 3. Το αυτοκίνητο που είχαμε ήταν Hyundai Getz 1300c.c. Σκοπός μας δεν ήταν να επισκεφθούμε την Σόφια γιατι είχαμε πάει στο παρελθόν. Σκοπός μας ήταν να κερδίσουμε χρόνο και να σπάσουμε την διαδρομή έως το Βελιγράδι στα δύο. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πήγαμε μια βραδινή βόλτα στην boulevard Vitosha (κεντρικός πεζόδρομος) της Σόφιας. Μείναμε στο Tsar Samuil Apartment, το έκλεισα από το booking, με 40€ χωρίς πάρκινγκ αλλά είχε δημόσιο ακριβώς από έξω. Λόγω της ώρας που φτάσαμε ( 8:00 το απόγευμα δεν χρειαζόταν να πληρώσουμε για παρκόμετρο μέχρι τις 8:30 το επόμενο πρωί όπου θα φεύγαμε έτσι κι αλλιώς. Πολύ καλό στο διαμέρισμα με όλα τις ανέσεις και το πολύ θετικό ότι ήταν πολύ κοντά το κέντρο με τα πόδια όπως και ο κεντρικός Σταθμός μετρό Serdika για όσους σκοπεύουν να μείνουν παραπάνω στην Σόφια. Παρακάτω μερικά πλάνα από την νυκτερινή Σόφια.

Όπως είπα δεν είναι πολλές γιατί η Σόφια ήταν πέρασμα.

2η ημέρα:

Ξυπνήσαμε πρωί πρωί και 8:30 ήμασταν στο αυτοκίνητο για να ξεκινήσουμε για Βελιγράδι. Ουσιαστικά θα ήταν η πρώτη μέρα. Ξεκούραστοι γεμάτοι όρεξη ξεκινήσαμε για Βελιγράδι. Η απόσταση από Σόφια για τα σύνορα με την Σερβία είναι μικρή ωστόσο ο δρόμος δεν είναι καλός. Ιδιαίτερα 20 χιλιόμετρα πριν τα σύνορα ο δρόμος γίνεται τραγικός, πλακόστρωτο για δέκα χιλιόμετρα όπου χρειαζόταν να πηγαίνεις με 30 χλμ ανά ώρα αν ήσουν τυχερός και δεν είχες κάποιο φορτηγό ή λεωφορείο μπροστά σου. Βέβαια παράλληλα γινόταν έργα οπότε θεωρώ πως ήταν μάλλον προσωρινός ο δρόμος, ωστόσο μάλλον λάθος εποχή διάλεξαν για να κάνουν έργα ( Αύγουστος). Αφού τρανταχτηκαμε καλά και λειτούργησε ως χαλαρωτικό για τα παιδιά έως και νανουρητό φτάσαμε στο τελωνείο. Αρκετή κίνηση αλλά δεν αργήσαμε πάρα πολύ γύρω στην μισή ώρα περνούσαμε στην Σερβία, με δεδομένο ότι περνούσαμε από χώρα Ε.Ε σε χώρα που δεν ανήκει στην Ε.Ε ήμασταν γρήγοροι, για την ακρίβεια οι τελωνειακοί. Λίγα χιλιόμετρα αφού μπήκαμε στην Σερβία ο δρόμος καλός και λίγο μετά πληρώνουμε διόδια, δέχονται και σε ευρώ, κόστισαν 2 ευρώ. Λίγα χιλιόμετρα αργότερα μπαίνουμε σε ένα δρόμο που είναι διπλής κατεύθυνσης με στροφές όπως τα δικά μας Τέμπη όπου οι ταχύτητες είναι μικρές 60-80χλμ/ώρα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα από τα σύνορα έως το Νις να κάνεις περίπου μία ώρα και κάτι όπου μετά βγαίνεις σε αυτοκινητόδρομο και τα πράγματα απλοποιούνται μέχρι το Βελιγράδι. Μπαίνοντας στο αυτοκινητόδρομο περνάς διόδια όπου δεν πληρώνεις, απλά παίρνεις μια κάρτα όπου την δίνεις μόλις βγεις από τον αυτοκινητόδρομο και σου υπολογίζει τα χιλιόμετρα που έχεις κάνει και ανάλογα πληρώνεις. Για το Βελιγράδι είναι 8 €. Επιλέξαμε να μην σταματήσουμε στο Νις γιατί ήμασταν ξεκούραστοι ακόμα και γιατί θα το βλέπαμε στην επιστροφή. Έτσι σε 2μιση με 3 ώρες αφού μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο ήμασταν Βελιγράδι. Μαζί με κάτι μικρό στάσεις και βενζινάδικο στις 1μιση το μεσημέρι ήμασταν Βελιγράδι. Πήγαμε κατευθείαν να βρούμε το δωμάτιο που είχαμε κλείσει για να αφήσουμε πράγματα και αυτοκίνητο για να εξερευνήσουμε το κέντρο του Βελιγραδίου.

Μια παρένθεση να κάνω σε όλες τις διαδρομές χρησιμοποίησα για GPS από το κινητό το Here το οποίο είναι δωρεάν και χρησιμοποιείται και offline αν κατεβάσεις τους ανάλογους χάρτες που σε ενδιαφέρουν. Γενικά χρησιμοποιώ το gps εντός πόλεως που με βοηθάει πολύ ενώ για αυτοκινητόδρομους το έχω περισσότερο για να παρακολουθώ την πορεία και να με βοηθήσει αν χρειαστεί αλλιώς με τις πινακίδες δεν έχεις πρόβλημα. Πολλές φορές επειδή γίνονται έργα ή τελειώνουν κομμάτια που ήταν υπό κατασκευή δεν είναι περασμένα στα gps και σε μπερδεύουν λίγο.

Το gps μας πήγε εύκολα στο διαμέρισμα που είχαμε κλείσει και το οποίο βρισκόταν στο κέντρο του Βελιγραδίου. Μας υποδέχτηκε ένας πολύ εξυπηρετικός κύριος που μας είπε όλα όσα χρειαζόμασταν. Το διαμέρισμα το συστήνω ανεπιφύλακτα καθώς όπως είπα βρίσκεται στο κέντρο, έχει όλες τις απαραίτητες παροχές και επίσης πολύ σημαντικό έχει πάρκινγκ σε ιδιωτικό χώρο δωρεάν. Το έκλεισα από το booking και λεγόταν Opal Belgrade City Center με κόστος 63€ την βραδιά. Αφού αφήσαμε πράγματα, αυτοκίνητο και φρεσκαριστήκαμε ήμασταν έτοιμοι να εξερευνήσουμε το Βελιγράδι. Στις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε μια ιδέα από τις πρώτες εικόνες που αντικρίσαμε μπαίνοντας στο Βελιγράδι.

Είχαμε προγραμματίσει για πρώτη μέρα να επισκεφθούμε το κάστρο Kalemegdan του Βελιγραδίου και την γύρω περιοχή καθώς επίσης και τον ζωολογικό κήπο του Βελιγραδίου, το είχα τάξει στα παιδιά και όπως καταλαβαίνετε δεν υπήρχε περίπτωση να το αποφύγω. Ξεκινήσαμε με τα πόδια και στα 15 με λεπτά χαλαρού περπατήματος φτάσαμε στον ζωολογικό κήπο. Έπρεπε να πάμε πρώτα εκεί για να σταματήσουν κάποιες γκρίνιες που άρχισαν να δημιουργούνται. Ο ζωολογικός κήπος είναι περιποιημένος με είσοδο για όλη την οικογένεια κόστισε 14€. Πολύ καλός για τα παιδιά. Όσον αφορά το κάστρο είναι ένα πολύ ωραίο πάρκο το οποίο περιλαμβάνει από κούνιες για τα παιδιά, γήπεδα μπάσκετ και τένις, καφέ, χώρους πρασίνου και υπέροχη θέα στο ποτάμι, το πολεμικό μουσείο, κάποια άλλα μικρά μουσεία καθώς επίσης και πάρκο δεινοσαύρων για τα παιδιά. Παρακάτω παραθέτω μερικές φωτογραφίες από τα προαναφερθέντα.

Η κυρία πίσω είναι άσχετη απλά ήταν για ώρα έτσι και δεν έφευγε.

Επίσης στο χώρο του κάστρου υπάρχει και ένας πύργος στον οποίο σκοτώθηκε ο Ρήγας Φεραίος, ονομάζεται Nebojsa Tower. Είναι αυτός που διακρίνεται στο βάθος πριν το ποτάμι δεξιά.

Μετά από περιήγηση περίπου 3 ωρών στον ευρύτερο χώρο καταλήξαμε στην έξοδο του κάστρου από την άλλη πλευρά από εκεί που είχαμε μπει, η πλευρά αυτή έβγαζε στον μεγαλύτερο, διασημότερο και εμπορικότερο πεζόδρομο του Βελιγραδίου, Knez Mihailova. Πριν βγεις από το πάρκο είχε αρκετά σταντ με σουβενίρ.

H Knez Mihailova μαζί με τους παράλληλους και κυρίως τους κάθετους της δρόμους έχουν από εμπορικό κέντρο, όλα τις γνωστές φίρμες μαγαζιών, καφέ, φαγάδικα πολλούς πλανόδιους καλλιτέχνες, συντριβάνια.

Τελικά καταλήξαμε κατά τις 9:30 με 10 παρά εξαντλημένοι από το πρωί να γυρνάμε στο διαμέρισμα που απείχε 5 το πολύ 10 λεπτά με περπάτημα. Η ¨εκπαίδευση¨ που είχαν τα παιδιά όπως είπα στην αρχή βοήθησε στο να μην έχουμε γκρίνιες όσον αφορά την κούραση. Επιπλέον βοήθησε ο ζωολογικός κήπος σε συνδυασμό με ένα παγωτάκι. Έτσι αισίως και άκρως ικανοποιητικά τελείωσε και η δεύτερη μέρα.

Δεν αναφέρθηκα σκόπιμα στο φαγητό διότι είναι λίγο σχετικό το τι θέλει ο καθένας και από άποψη οικονομική. Από την άλλη, εμείς με μικρά παιδιά σε συνδυασμό ότι είναι λίγο ζωηρά και κουρασμένα στο ταξίδι, ιδιαίτερα όσο οι μέρες θα περνούσαν, μας περιόριζε αρκετά στις επιλογές μας. Δε θα μπορούσαμε να πάμε σε κάποιο πολυτελές εστιατόριο με κάποια ιδιαίτερη διακόσμηση διότι θα ήμασταν στην τσίτα μην γίνει ζημιά. Κάποιο λογικά θα καταλαβαίνουν τι θέλω να πω. Οπότε επιλέξαμε κάτι σε πιο απλό και σε γρήγορο φαγητό. Οι επιλογές πολλές. Οι τιμές γενικά στην Σερβία ήταν πιο οικονομικές στο φαγητό, στα ρούχα όσον αφορά τις αλυσίδες ίδιες με την Ελλάδα. Για να βρείς κάτι οικονομικό που να αξίζει ήθελε ψάξιμο. Σε κάθε περίπτωση δεν είμαι ο πλέον αρμόδιος για να σας πω για ψώνια γιατι στα ταξίδια προτιμώ να βλέπω αξιοθέατα, μέρη, μουσεία.

Λέγοντας για μουσεία, είναι ένα άλλο κεφάλαιο που έχει διαφοροποίηση άμα ταξιδεύεις με μικρά παιδιά. Δεν μπορείς για παράδειγμα να παρακολουθήσεις όπερα με μικρά παιδιά, δεν μπορείς να πας σε μια πινακοθήκη κτλ. Τουλάχιστον για τους δικούς μου αντάρτες αυτά είναι λίγο δύσκολα. Όταν φαντάζομαι τους μικρούς σε μια πινακοθήκη ή σε κάποιο αξιοθέατο ή μουσείο με κάτι πολύ σπάνιο και εύθραυστο μου έρχεται στο μυαλό ο Mr Bean με το Stonehedge που το έριξε ή στην καλύτερη μια ταινία το 90’s με μια οικογένεια που πήγαινε διακοπές και στο πέρασμα της τα κατέστρεφε όλα, το τρελό θηριοτροφείο πάει διακοπές κάπως έτσι λεγόταν.

 

[chris7]

Πολύ ωραίο οδικό ταξίδι με όμορφες φωτογραφίες. Περιμένουμε τη συνέχεια.
ΥΓ: 1. Η βινιέτα της Σλοβενίας νομίζω ότι στοιχίζει 15 ευρώ την εβδομάδα.
2. Το συνοριακό πέρασμα Asotthalom (Σερβία - Ουγγαρία) λειτουργεί από τις 7 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα.

 

[dimaq]

Επιβεβαιωνω το κοστος για τη βινιετα στα 15 ευρω την εβδομαδα στη σλοβενια

 

[nickro]

Επιβεβαιωνω το κοστος για τη βινιετα στα 15 ευρω την εβδομαδα στη σλοβενια

Σωστό συγγνώμη για την παραπληροφόρηση εγώ από κεκτημένη ταχύτητα κι από τις πολλές βινιέτες μπερδεύτηκα. Διορθώθηκε άμεσα.

 

[Thanasis249]

1η ημέρα:

Ξεκινήσαμε μεσημέρι από Καβάλα για Σόφια κατά τις 3. Το αυτοκίνητο που είχαμε ήταν Hyundai Getz 1300c.c. Σκοπός μας δεν ήταν να επισκεφθούμε την Σόφια γιατι είχαμε πάει στο παρελθόν. Σκοπός μας ήταν να κερδίσουμε χρόνο και να σπάσουμε την διαδρομή έως το Βελιγράδι στα δύο. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πήγαμε μια βραδινή βόλτα στην boulevard Vitosha (κεντρικός πεζόδρομος) της Σόφιας. Μείναμε στο Tsar Samuil Apartment, το έκλεισα από το booking, με 40€ χωρίς πάρκινγκ αλλά είχε δημόσιο ακριβώς από έξω. Λόγω της ώρας που φτάσαμε ( 8:00 το απόγευμα δεν χρειαζόταν να πληρώσουμε για παρκόμετρο μέχρι τις 8:30 το επόμενο πρωί όπου θα φεύγαμε έτσι κι αλλιώς. Πολύ καλό στο διαμέρισμα με όλα τις ανέσεις και το πολύ θετικό ότι ήταν πολύ κοντά το κέντρο με τα πόδια όπως και ο κεντρικός Σταθμός μετρό Serdika για όσους σκοπεύουν να μείνουν παραπάνω στην Σόφια. Παρακάτω μερικά πλάνα από την νυκτερινή Σόφια.

View attachment 279096 View attachment 279097 View attachment 279098 View attachment 279099 View attachment 279100 View attachment 279101 View attachment 279102
Όπως είπα δεν είναι πολλές γιατί η Σόφια ήταν πέρασμα.

2η ημέρα:

Ξυπνήσαμε πρωί πρωί και 8:30 ήμασταν στο αυτοκίνητο για να ξεκινήσουμε για Βελιγράδι. Ουσιαστικά θα ήταν η πρώτη μέρα. Ξεκούραστοι γεμάτοι όρεξη ξεκινήσαμε για Βελιγράδι. Η απόσταση από Σόφια για τα σύνορα με την Σερβία είναι μικρή ωστόσο ο δρόμος δεν είναι καλός. Ιδιαίτερα 20 χιλιόμετρα πριν τα σύνορα ο δρόμος γίνεται τραγικός, πλακόστρωτο για δέκα χιλιόμετρα όπου χρειαζόταν να πηγαίνεις με 30 χλμ ανά ώρα αν ήσουν τυχερός και δεν είχες κάποιο φορτηγό ή λεωφορείο μπροστά σου. Βέβαια παράλληλα γινόταν έργα οπότε θεωρώ πως ήταν μάλλον προσωρινός ο δρόμος, ωστόσο μάλλον λάθος εποχή διάλεξαν για να κάνουν έργα ( Αύγουστος). Αφού τρανταχτηκαμε καλά και λειτούργησε ως χαλαρωτικό για τα παιδιά έως και νανουρητό φτάσαμε στο τελωνείο. Αρκετή κίνηση αλλά δεν αργήσαμε πάρα πολύ γύρω στην μισή ώρα περνούσαμε στην Σερβία, με δεδομένο ότι περνούσαμε από χώρα Ε.Ε σε χώρα που δεν ανήκει στην Ε.Ε ήμασταν γρήγοροι, για την ακρίβεια οι τελωνειακοί. Λίγα χιλιόμετρα αφού μπήκαμε στην Σερβία ο δρόμος καλός και λίγο μετά πληρώνουμε διόδια, δέχονται και σε ευρώ, κόστισαν 2 ευρώ. Λίγα χιλιόμετρα αργότερα μπαίνουμε σε ένα δρόμο που είναι διπλής κατεύθυνσης με στροφές όπως τα δικά μας Τέμπη όπου οι ταχύτητες είναι μικρές 60-80χλμ/ώρα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα από τα σύνορα έως το Νις να κάνεις περίπου μία ώρα και κάτι όπου μετά βγαίνεις σε αυτοκινητόδρομο και τα πράγματα απλοποιούνται μέχρι το Βελιγράδι. Μπαίνοντας στο αυτοκινητόδρομο περνάς διόδια όπου δεν πληρώνεις, απλά παίρνεις μια κάρτα όπου την δίνεις μόλις βγεις από τον αυτοκινητόδρομο και σου υπολογίζει τα χιλιόμετρα που έχεις κάνει και ανάλογα πληρώνεις. Για το Βελιγράδι είναι 8 €. Επιλέξαμε να μην σταματήσουμε στο Νις γιατί ήμασταν ξεκούραστοι ακόμα και γιατί θα το βλέπαμε στην επιστροφή. Έτσι σε 2μιση με 3 ώρες αφού μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο ήμασταν Βελιγράδι. Μαζί με κάτι μικρό στάσεις και βενζινάδικο στις 1μιση το μεσημέρι ήμασταν Βελιγράδι. Πήγαμε κατευθείαν να βρούμε το δωμάτιο που είχαμε κλείσει για να αφήσουμε πράγματα και αυτοκίνητο για να εξερευνήσουμε το κέντρο του Βελιγραδίου.

Μια παρένθεση να κάνω σε όλες τις διαδρομές χρησιμοποίησα για GPS από το κινητό το Here το οποίο είναι δωρεάν και χρησιμοποιείται και offline αν κατεβάσεις τους ανάλογους χάρτες που σε ενδιαφέρουν. Γενικά χρησιμοποιώ το gps εντός πόλεως που με βοηθάει πολύ ενώ για αυτοκινητόδρομους το έχω περισσότερο για να παρακολουθώ την πορεία και να με βοηθήσει αν χρειαστεί αλλιώς με τις πινακίδες δεν έχεις πρόβλημα. Πολλές φορές επειδή γίνονται έργα ή τελειώνουν κομμάτια που ήταν υπό κατασκευή δεν είναι περασμένα στα gps και σε μπερδεύουν λίγο.

Το gps μας πήγε εύκολα στο διαμέρισμα που είχαμε κλείσει και το οποίο βρισκόταν στο κέντρο του Βελιγραδίου. Μας υποδέχτηκε ένας πολύ εξυπηρετικός κύριος που μας είπε όλα όσα χρειαζόμασταν. Το διαμέρισμα το συστήνω ανεπιφύλακτα καθώς όπως είπα βρίσκεται στο κέντρο, έχει όλες τις απαραίτητες παροχές και επίσης πολύ σημαντικό έχει πάρκινγκ σε ιδιωτικό χώρο δωρεάν. Το έκλεισα από το booking και λεγόταν Opal Belgrade City Center με κόστος 63€ την βραδιά. Αφού αφήσαμε πράγματα, αυτοκίνητο και φρεσκαριστήκαμε ήμασταν έτοιμοι να εξερευνήσουμε το Βελιγράδι. Στις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε μια ιδέα από τις πρώτες εικόνες που αντικρίσαμε μπαίνοντας στο Βελιγράδι.
View attachment 279103 View attachment 279104 View attachment 279105 View attachment 279107 View attachment 279108 View attachment 279109
View attachment 279110

Είχαμε προγραμματίσει για πρώτη μέρα να επισκεφθούμε το κάστρο Kalemegdan του Βελιγραδίου και την γύρω περιοχή καθώς επίσης και τον ζωολογικό κήπο του Βελιγραδίου, το είχα τάξει στα παιδιά και όπως καταλαβαίνετε δεν υπήρχε περίπτωση να το αποφύγω. Ξεκινήσαμε με τα πόδια και στα 15 με λεπτά χαλαρού περπατήματος φτάσαμε στον ζωολογικό κήπο. Έπρεπε να πάμε πρώτα εκεί για να σταματήσουν κάποιες γκρίνιες που άρχισαν να δημιουργούνται. Ο ζωολογικός κήπος είναι περιποιημένος με είσοδο για όλη την οικογένεια κόστισε 14€. Πολύ καλός για τα παιδιά. Όσον αφορά το κάστρο είναι ένα πολύ ωραίο πάρκο το οποίο περιλαμβάνει από κούνιες για τα παιδιά, γήπεδα μπάσκετ και τένις, καφέ, χώρους πρασίνου και υπέροχη θέα στο ποτάμι, το πολεμικό μουσείο, κάποια άλλα μικρά μουσεία καθώς επίσης και πάρκο δεινοσαύρων για τα παιδιά. Παρακάτω παραθέτω μερικές φωτογραφίες από τα προαναφερθέντα.

View attachment 279111 View attachment 279112 View attachment 279113 View attachment 279114 View attachment 279115 Η κυρία πίσω είναι άσχετη απλά ήταν για ώρα έτσι και δεν έφευγε.
View attachment 279116 View attachment 279117
Επίσης στο χώρο του κάστρου υπάρχει και ένας πύργος στον οποίο σκοτώθηκε ο Ρήγας Φεραίος, ονομάζεται Nebojsa Tower. Είναι αυτός που διακρίνεται στο βάθος πριν το ποτάμι δεξιά.

View attachment 279118 View attachment 279119 View attachment 279120 View attachment 279121 View attachment 279122 View attachment 279123 View attachment 279124
Μετά από περιήγηση περίπου 3 ωρών στον ευρύτερο χώρο καταλήξαμε στην έξοδο του κάστρου από την άλλη πλευρά από εκεί που είχαμε μπει, η πλευρά αυτή έβγαζε στον μεγαλύτερο, διασημότερο και εμπορικότερο πεζόδρομο του Βελιγραδίου, Knez Mihailova. Πριν βγεις από το πάρκο είχε αρκετά σταντ με σουβενίρ.

View attachment 279127 View attachment 279128 View attachment 279129 View attachment 279130 View attachment 279131 View attachment 279132
H Knez Mihailova μαζί με τους παράλληλους και κυρίως τους κάθετους της δρόμους έχουν από εμπορικό κέντρο, όλα τις γνωστές φίρμες μαγαζιών, καφέ, φαγάδικα πολλούς πλανόδιους καλλιτέχνες, συντριβάνια.

Τελικά καταλήξαμε κατά τις 9:30 με 10 παρά εξαντλημένοι από το πρωί να γυρνάμε στο διαμέρισμα που απείχε 5 το πολύ 10 λεπτά με περπάτημα. Η ¨εκπαίδευση¨ που είχαν τα παιδιά όπως είπα στην αρχή βοήθησε στο να μην έχουμε γκρίνιες όσον αφορά την κούραση. Επιπλέον βοήθησε ο ζωολογικός κήπος σε συνδυασμό με ένα παγωτάκι. Έτσι αισίως και άκρως ικανοποιητικά τελείωσε και η δεύτερη μέρα.

Δεν αναφέρθηκα σκόπιμα στο φαγητό διότι είναι λίγο σχετικό το τι θέλει ο καθένας και από άποψη οικονομική. Από την άλλη, εμείς με μικρά παιδιά σε συνδυασμό ότι είναι λίγο ζωηρά και κουρασμένα στο ταξίδι, ιδιαίτερα όσο οι μέρες θα περνούσαν, μας περιόριζε αρκετά στις επιλογές μας. Δε θα μπορούσαμε να πάμε σε κάποιο πολυτελές εστιατόριο με κάποια ιδιαίτερη διακόσμηση διότι θα ήμασταν στην τσίτα μην γίνει ζημιά. Κάποιο λογικά θα καταλαβαίνουν τι θέλω να πω. Οπότε επιλέξαμε κάτι σε πιο απλό και σε γρήγορο φαγητό. Οι επιλογές πολλές. Οι τιμές γενικά στην Σερβία ήταν πιο οικονομικές στο φαγητό, στα ρούχα όσον αφορά τις αλυσίδες ίδιες με την Ελλάδα. Για να βρείς κάτι οικονομικό που να αξίζει ήθελε ψάξιμο. Σε κάθε περίπτωση δεν είμαι ο πλέον αρμόδιος για να σας πω για ψώνια γιατι στα ταξίδια προτιμώ να βλέπω αξιοθέατα, μέρη, μουσεία.

Λέγοντας για μουσεία, είναι ένα άλλο κεφάλαιο που έχει διαφοροποίηση άμα ταξιδεύεις με μικρά παιδιά. Δεν μπορείς για παράδειγμα να παρακολουθήσεις όπερα με μικρά παιδιά, δεν μπορείς να πας σε μια πινακοθήκη κτλ. Τουλάχιστον για τους δικούς μου αντάρτες αυτά είναι λίγο δύσκολα. Όταν φαντάζομαι τους μικρούς σε μια πινακοθήκη ή σε κάποιο αξιοθέατο ή μουσείο με κάτι πολύ σπάνιο και εύθραυστο μου έρχεται στο μυαλό ο Mr Bean με το Stonehedge που το έριξε ή στην καλύτερη μια ταινία το 90’s με μια οικογένεια που πήγαινε διακοπές και στο πέρασμα της τα κατέστρεφε όλα, το τρελό θηριοτροφείο πάει διακοπές κάπως έτσι λεγόταν.

Πολύ ενδιαφέροντα τα όσα έχεις γράψει μέχρι στιγμής.Επειδή με ενδιαφέρει το μεγαλύτερο μέρος του road trip που ακολούθησες,θα μπορούσες να συνεχίσεις την αφήγηση σου και να μας δώσεις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με διαμονή,διόδια,κλπ από τις υπόλοιπες χώρες.
ευχαριστώ προκαταβολικά και σου εύχομαι κι άλλες ταξιδιωτικές εμπειρίες που θα μοιραστείς μαζί μας

 

[pankot1979]

Και εγώ περιμένω την συνέχεια!!!!!!Ετοιμάζομαι για το καλοκαίρι......

 

[nickro]

1η ημέρα:

Ξεκινήσαμε μεσημέρι από Καβάλα για Σόφια κατά τις 3. Το αυτοκίνητο που είχαμε ήταν Hyundai Getz 1300c.c. Σκοπός μας δεν ήταν να επισκεφθούμε την Σόφια γιατι είχαμε πάει στο παρελθόν. Σκοπός μας ήταν να κερδίσουμε χρόνο και να σπάσουμε την διαδρομή έως το Βελιγράδι στα δύο. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν πήγαμε μια βραδινή βόλτα στην boulevard Vitosha (κεντρικός πεζόδρομος) της Σόφιας. Μείναμε στο Tsar Samuil Apartment, το έκλεισα από το booking, με 40€ χωρίς πάρκινγκ αλλά είχε δημόσιο ακριβώς από έξω. Λόγω της ώρας που φτάσαμε ( 8:00 το απόγευμα δεν χρειαζόταν να πληρώσουμε για παρκόμετρο μέχρι τις 8:30 το επόμενο πρωί όπου θα φεύγαμε έτσι κι αλλιώς. Πολύ καλό στο διαμέρισμα με όλα τις ανέσεις και το πολύ θετικό ότι ήταν πολύ κοντά το κέντρο με τα πόδια όπως και ο κεντρικός Σταθμός μετρό Serdika για όσους σκοπεύουν να μείνουν παραπάνω στην Σόφια. Παρακάτω μερικά πλάνα από την νυκτερινή Σόφια.

View attachment 279096 View attachment 279097 View attachment 279098 View attachment 279099 View attachment 279100 View attachment 279101 View attachment 279102
Όπως είπα δεν είναι πολλές γιατί η Σόφια ήταν πέρασμα.

2η ημέρα:

Ξυπνήσαμε πρωί πρωί και 8:30 ήμασταν στο αυτοκίνητο για να ξεκινήσουμε για Βελιγράδι. Ουσιαστικά θα ήταν η πρώτη μέρα. Ξεκούραστοι γεμάτοι όρεξη ξεκινήσαμε για Βελιγράδι. Η απόσταση από Σόφια για τα σύνορα με την Σερβία είναι μικρή ωστόσο ο δρόμος δεν είναι καλός. Ιδιαίτερα 20 χιλιόμετρα πριν τα σύνορα ο δρόμος γίνεται τραγικός, πλακόστρωτο για δέκα χιλιόμετρα όπου χρειαζόταν να πηγαίνεις με 30 χλμ ανά ώρα αν ήσουν τυχερός και δεν είχες κάποιο φορτηγό ή λεωφορείο μπροστά σου. Βέβαια παράλληλα γινόταν έργα οπότε θεωρώ πως ήταν μάλλον προσωρινός ο δρόμος, ωστόσο μάλλον λάθος εποχή διάλεξαν για να κάνουν έργα ( Αύγουστος). Αφού τρανταχτηκαμε καλά και λειτούργησε ως χαλαρωτικό για τα παιδιά έως και νανουρητό φτάσαμε στο τελωνείο. Αρκετή κίνηση αλλά δεν αργήσαμε πάρα πολύ γύρω στην μισή ώρα περνούσαμε στην Σερβία, με δεδομένο ότι περνούσαμε από χώρα Ε.Ε σε χώρα που δεν ανήκει στην Ε.Ε ήμασταν γρήγοροι, για την ακρίβεια οι τελωνειακοί. Λίγα χιλιόμετρα αφού μπήκαμε στην Σερβία ο δρόμος καλός και λίγο μετά πληρώνουμε διόδια, δέχονται και σε ευρώ, κόστισαν 2 ευρώ. Λίγα χιλιόμετρα αργότερα μπαίνουμε σε ένα δρόμο που είναι διπλής κατεύθυνσης με στροφές όπως τα δικά μας Τέμπη όπου οι ταχύτητες είναι μικρές 60-80χλμ/ώρα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα από τα σύνορα έως το Νις να κάνεις περίπου μία ώρα και κάτι όπου μετά βγαίνεις σε αυτοκινητόδρομο και τα πράγματα απλοποιούνται μέχρι το Βελιγράδι. Μπαίνοντας στο αυτοκινητόδρομο περνάς διόδια όπου δεν πληρώνεις, απλά παίρνεις μια κάρτα όπου την δίνεις μόλις βγεις από τον αυτοκινητόδρομο και σου υπολογίζει τα χιλιόμετρα που έχεις κάνει και ανάλογα πληρώνεις. Για το Βελιγράδι είναι 8 €. Επιλέξαμε να μην σταματήσουμε στο Νις γιατί ήμασταν ξεκούραστοι ακόμα και γιατί θα το βλέπαμε στην επιστροφή. Έτσι σε 2μιση με 3 ώρες αφού μπήκαμε στον αυτοκινητόδρομο ήμασταν Βελιγράδι. Μαζί με κάτι μικρό στάσεις και βενζινάδικο στις 1μιση το μεσημέρι ήμασταν Βελιγράδι. Πήγαμε κατευθείαν να βρούμε το δωμάτιο που είχαμε κλείσει για να αφήσουμε πράγματα και αυτοκίνητο για να εξερευνήσουμε το κέντρο του Βελιγραδίου.

Μια παρένθεση να κάνω σε όλες τις διαδρομές χρησιμοποίησα για GPS από το κινητό το Here το οποίο είναι δωρεάν και χρησιμοποιείται και offline αν κατεβάσεις τους ανάλογους χάρτες που σε ενδιαφέρουν. Γενικά χρησιμοποιώ το gps εντός πόλεως που με βοηθάει πολύ ενώ για αυτοκινητόδρομους το έχω περισσότερο για να παρακολουθώ την πορεία και να με βοηθήσει αν χρειαστεί αλλιώς με τις πινακίδες δεν έχεις πρόβλημα. Πολλές φορές επειδή γίνονται έργα ή τελειώνουν κομμάτια που ήταν υπό κατασκευή δεν είναι περασμένα στα gps και σε μπερδεύουν λίγο.

Το gps μας πήγε εύκολα στο διαμέρισμα που είχαμε κλείσει και το οποίο βρισκόταν στο κέντρο του Βελιγραδίου. Μας υποδέχτηκε ένας πολύ εξυπηρετικός κύριος που μας είπε όλα όσα χρειαζόμασταν. Το διαμέρισμα το συστήνω ανεπιφύλακτα καθώς όπως είπα βρίσκεται στο κέντρο, έχει όλες τις απαραίτητες παροχές και επίσης πολύ σημαντικό έχει πάρκινγκ σε ιδιωτικό χώρο δωρεάν. Το έκλεισα από το booking και λεγόταν Opal Belgrade City Center με κόστος 63€ την βραδιά. Αφού αφήσαμε πράγματα, αυτοκίνητο και φρεσκαριστήκαμε ήμασταν έτοιμοι να εξερευνήσουμε το Βελιγράδι. Στις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε μια ιδέα από τις πρώτες εικόνες που αντικρίσαμε μπαίνοντας στο Βελιγράδι.
View attachment 279103 View attachment 279104 View attachment 279105 View attachment 279107 View attachment 279108 View attachment 279109
View attachment 279110

Είχαμε προγραμματίσει για πρώτη μέρα να επισκεφθούμε το κάστρο Kalemegdan του Βελιγραδίου και την γύρω περιοχή καθώς επίσης και τον ζωολογικό κήπο του Βελιγραδίου, το είχα τάξει στα παιδιά και όπως καταλαβαίνετε δεν υπήρχε περίπτωση να το αποφύγω. Ξεκινήσαμε με τα πόδια και στα 15 με λεπτά χαλαρού περπατήματος φτάσαμε στον ζωολογικό κήπο. Έπρεπε να πάμε πρώτα εκεί για να σταματήσουν κάποιες γκρίνιες που άρχισαν να δημιουργούνται. Ο ζωολογικός κήπος είναι περιποιημένος με είσοδο για όλη την οικογένεια κόστισε 14€. Πολύ καλός για τα παιδιά. Όσον αφορά το κάστρο είναι ένα πολύ ωραίο πάρκο το οποίο περιλαμβάνει από κούνιες για τα παιδιά, γήπεδα μπάσκετ και τένις, καφέ, χώρους πρασίνου και υπέροχη θέα στο ποτάμι, το πολεμικό μουσείο, κάποια άλλα μικρά μουσεία καθώς επίσης και πάρκο δεινοσαύρων για τα παιδιά. Παρακάτω παραθέτω μερικές φωτογραφίες από τα προαναφερθέντα.

View attachment 279111 View attachment 279112 View attachment 279113 View attachment 279114 View attachment 279115 Η κυρία πίσω είναι άσχετη απλά ήταν για ώρα έτσι και δεν έφευγε.
View attachment 279116 View attachment 279117
Επίσης στο χώρο του κάστρου υπάρχει και ένας πύργος στον οποίο σκοτώθηκε ο Ρήγας Φεραίος, ονομάζεται Nebojsa Tower. Είναι αυτός που διακρίνεται στο βάθος πριν το ποτάμι δεξιά.

View attachment 279118 View attachment 279119 View attachment 279120 View attachment 279121 View attachment 279122 View attachment 279123 View attachment 279124
Μετά από περιήγηση περίπου 3 ωρών στον ευρύτερο χώρο καταλήξαμε στην έξοδο του κάστρου από την άλλη πλευρά από εκεί που είχαμε μπει, η πλευρά αυτή έβγαζε στον μεγαλύτερο, διασημότερο και εμπορικότερο πεζόδρομο του Βελιγραδίου, Knez Mihailova. Πριν βγεις από το πάρκο είχε αρκετά σταντ με σουβενίρ.

View attachment 279127 View attachment 279128 View attachment 279129 View attachment 279130 View attachment 279131 View attachment 279132
H Knez Mihailova μαζί με τους παράλληλους και κυρίως τους κάθετους της δρόμους έχουν από εμπορικό κέντρο, όλα τις γνωστές φίρμες μαγαζιών, καφέ, φαγάδικα πολλούς πλανόδιους καλλιτέχνες, συντριβάνια.

Τελικά καταλήξαμε κατά τις 9:30 με 10 παρά εξαντλημένοι από το πρωί να γυρνάμε στο διαμέρισμα που απείχε 5 το πολύ 10 λεπτά με περπάτημα. Η ¨εκπαίδευση¨ που είχαν τα παιδιά όπως είπα στην αρχή βοήθησε στο να μην έχουμε γκρίνιες όσον αφορά την κούραση. Επιπλέον βοήθησε ο ζωολογικός κήπος σε συνδυασμό με ένα παγωτάκι. Έτσι αισίως και άκρως ικανοποιητικά τελείωσε και η δεύτερη μέρα.

Δεν αναφέρθηκα σκόπιμα στο φαγητό διότι είναι λίγο σχετικό το τι θέλει ο καθένας και από άποψη οικονομική. Από την άλλη, εμείς με μικρά παιδιά σε συνδυασμό ότι είναι λίγο ζωηρά και κουρασμένα στο ταξίδι, ιδιαίτερα όσο οι μέρες θα περνούσαν, μας περιόριζε αρκετά στις επιλογές μας. Δε θα μπορούσαμε να πάμε σε κάποιο πολυτελές εστιατόριο με κάποια ιδιαίτερη διακόσμηση διότι θα ήμασταν στην τσίτα μην γίνει ζημιά. Κάποιο λογικά θα καταλαβαίνουν τι θέλω να πω. Οπότε επιλέξαμε κάτι σε πιο απλό και σε γρήγορο φαγητό. Οι επιλογές πολλές. Οι τιμές γενικά στην Σερβία ήταν πιο οικονομικές στο φαγητό, στα ρούχα όσον αφορά τις αλυσίδες ίδιες με την Ελλάδα. Για να βρείς κάτι οικονομικό που να αξίζει ήθελε ψάξιμο. Σε κάθε περίπτωση δεν είμαι ο πλέον αρμόδιος για να σας πω για ψώνια γιατι στα ταξίδια προτιμώ να βλέπω αξιοθέατα, μέρη, μουσεία.

Λέγοντας για μουσεία, είναι ένα άλλο κεφάλαιο που έχει διαφοροποίηση άμα ταξιδεύεις με μικρά παιδιά. Δεν μπορείς για παράδειγμα να παρακολουθήσεις όπερα με μικρά παιδιά, δεν μπορείς να πας σε μια πινακοθήκη κτλ. Τουλάχιστον για τους δικούς μου αντάρτες αυτά είναι λίγο δύσκολα. Όταν φαντάζομαι τους μικρούς σε μια πινακοθήκη ή σε κάποιο αξιοθέατο ή μουσείο με κάτι πολύ σπάνιο και εύθραυστο μου έρχεται στο μυαλό ο Mr Bean με το Stonehedge που το έριξε ή στην καλύτερη μια ταινία το 90’s με μια οικογένεια που πήγαινε διακοπές και στο πέρασμα της τα κατέστρεφε όλα, το τρελό θηριοτροφείο πάει διακοπές κάπως έτσι λεγόταν.

3η ημέρα:
Τρίτη ημέρα ταξιδιού ξεκινάει κι έχουμε δρόμο πάλι. Προορισμός μας η Βουδαπέστη. Ξεκινήσαμε σχετικά νωρίς στις 08:30 περίπου με βροχερό καιρό αφού φορτώσαμε όλα τα υπάρχοντα (πολλά από αυτά κυρίως ρούχα τζάμπα κατά την γνώμη μου αλλά λόγω συζύγου μη ξεμείνουν τα παιδιά από ρούχα…). Είχαμε να επιλέξουμε σε ποιο τελωνείο θα πάμε μιας και είχαμε ακούσει ότι στο κυρίως τελωνείο το Horgos, ιδιαίτερα τον Αύγουστο, μπορεί να έχει και τρίωρη αναμονή. Συμβουλευόμενος τα site που έγραψα στην αρχή για την κίνηση των τελωνείων προτίμησα το Asotthalom όπου τελικά φάγαμε ένα δίωρο, ωστόσο μάλλον ήταν καλή επιλογή αφού στο κυρίως η αναμονή άγγιζε τις 3μιση ώρες. Η παράκαμψη για το Asotthalom αξίζει μιας και δεν είναι πολλά περισσότερα χιλιόμετρα απλά είναι μέχρι να βγεις στο κύριο οδικό δίκτυο επαρχιακός δρόμος, καλοσυντηρημένος όμως. Έχοντας κλείσει δωμάτιο στο κέντρο από το booking όπως προείπα, σκοπός μας ήταν να πάμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τα πράγματα, να φρεσκαριστούμε και μετά να εξορμήσουμε για απογευματινή-νυκτερινή βόλτα στην Βουδαπέστη. Έχοντας το Gps, μετά την αναμονή στο τελωνείο, τα πράγματα ήταν εύκολα ειδικά από την στιγμή που βγήκαμε στο κύριο οδικό δίκτυο. Νωρίς το απόγευμα, κατά τις 5 φτάσαμε Βουδαπέστη και στη συνέχεια στο ξενοδοχείο το οποίο ήταν στο κέντρο και κοντά στη Μεγάλη Συναγωγή. Για καλή μας τύχη βρήκαμε πάρκινγκ κοντά στο ξενοδοχείο στο δημόσιο δρόμο και μάλιστα δεν είχαμε να πληρώσουμε μιας και ήταν Σάββατο και μέχρι Δευτέρα πρωί, που ήταν κλειστά τα μαγαζιά, δεν χρειαζόταν να πληρώσεις κάρτα. Επειδή ήταν κέντρο μέχρι Δευτέρα πρωί δεν το κούνησα κι από ασφάλεια δεν είχα κανένα πρόβλημα. Όταν προγραμμάτιζα τι θα δούμε και τι θα προλάβουμε είχα απελπιστεί γιατί η Βουδαπέστη έχει πάρα πολλά πράγματα να δεις και ειδικά με παιδιά προβληματιζόμουνα τι να δούμε και τι να αφήσουμε. Αρχικά σκεφτόμουνα το λεωφορείο hop on-hop off για να προλάβουμε λίγο από όλα το οποίο είναι μια καλή λύση και προσφέρει και κρουαζιέρα στο ποτάμι. Τελικά προτίμησα να περπατήσω αρκετά όσον αφορά τα κεντρικά και να χρησιμοποιήσω τα μέσα μεταφοράς όπου χρειαστεί βγάζοντας μια ημερήσια κάρτα. Τελικά από το αποτέλεσμα δικαιώθηκα γιατί πρόλαβα να πάω σε πολλά με λιγότερο κόστος και το σημαντικότερο όπως αποδείχτηκε οι αποστάσεις ορισμένων αξιοθέατων είναι ή φαίνονται μικρότερες στην πραγματικότητα από ότι στους χάρτες.
Για απογευματινή βόλτα ξεκινήσαμε από το ξενοδοχείο κατά τις 6 το απόγευμα με διάθεση να προλάβουμε κάτι να δούμε, πιο χαλαρά λόγω του ταξιδιού, για να μην το έχουμε την επόμενη ημέρα ώστε να δούμε περισσότερα πράγματα. Να υπενθυμίσω ότι παρόλο που είχαμε τα παιδιά μαζί μας οι ρυθμοί μας ήταν έντονοι και γρήγοροι για να προλάβουμε πράγματα, αλλά όπως είπα ήταν «εκπαιδευμένα» από άλλα ταξίδια και πλέον τους αρέσει αυτό που κάνουμε, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχουμε μικρογκρίνιες. Πριν την βόλτα τσιμπήσαμε όμως κάτι από ένα σχετικά μικρό υπαίθριο χώρο που έχει πολλές καντίνες και μπορείς να διαλέξεις από διάφορα είδη φαγητού, ονομάζεται Κaraván ο χώρος.
https://www.tripadvisor.com.gr/Rest...et_Food_Karavan-Budapest_Central_Hungary.html
Μετά το φαγητό λοιπόν η πρώτη στάση μας ήταν στην Μεγάλη Συναγωγή της Βουδαπέστης. Ένα μεγάλο επιβλητικό κτίριο το οποίο είναι επισκέψιμο αλλά όχι Σάββατο που είναι αργία. Αφού βγάλαμε τις ανάλογες φωτογραφίες συνεχίσαμε το δρόμο μας κεντρικά με κατεύθυνση προς τον καθεδρικό του Αγ. Στεφάνου. Κάνοντας μικρές στάσεις όπου βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον. Όχι πολύ ώρα μετά φτάσαμε στον Αγ. Στέφανο όπου ήταν κλειστός αλλά θα είχαμε την ευκαιρία να τον επισκεφθούμε την Κυριακή το πρωί. Βγάζοντας πάλι τις ανάλογες φωτογραφίες συνεχίσαμε σε ένα δρόμο συνέχεια του Αγ. Στεφάνου όπου ήταν πεζόδρομος με πολλά καφέ και εστιατόρια, γνωστός ως Vaci Utca και κατέληγε στο ποτάμι και στην Αλυσιδωτή Γέφυρα, μια από τις γέφυρες που ενώνει την Βούδα με την Πέστη. Τη νύχτα με τον φωτισμό είναι εντυπωσιακή σε συνδυασμό με το κάστρο της Βούδας που φαίνεται στο φόντο και τον Προμαχώνα των Ψαράδων και από την άλλη πλευρά το εντυπωσιακό Ουγγρικό Κοινοβούλιο. Περάσαμε την γέφυρα περπατώντας και βρεθήκαμε στην Βούδα θαυμάζοντας από μακριά την υπέροχη θέα και βγάζοντας για άλλη μια φορά τις ανάλογες φωτογραφίες, δημιουργώντας μας ανυπομονησία για την επίσκεψη τους την επόμενη μέρα. Στη συνέχεια πήραμε την αντίστροφη διαδρομή περπατώντας για να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο σιγά σιγά, αφού θυμηθήκαμε ότι είχαμε μαζί μας και κάτι ΄δύστυχα΄ παιδάκια μαζί μας που τα είχαμε εξαντλήσει. Η πρώτη γεύση που πήραμε ήταν η αναμενόμενη, εντυπωσιακή, ιδιαίτερα με την νύχτα και τον φωτισμό. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο κατά τις 9μιση όπου μετά τα απαραίτητα, τα παιδιά παρέδωσαν πνεύμα με χαρακτηριστική ευκολία. Μη φανταστείτε ότι και οι μεγάλοι αργήσαμε πολύ, ήμασταν ξεθεωμένοι αλλά κατά την διάρκεια που περπατούσαμε δεν το πολυκαταλάβαμε, λόγω και αυτών που βλέπαμε. Με δεδομένο ότι η επόμενη μέρα θα ήταν μεγάλη και θα προσπαθούσαμε να δούμε όσα περισσότερα μπορούσαμε κοιμηθήκαμε και εμείς νωρίς. Εγώ είχα το ψυχολογικό πλεονέκτημα σε σχέση με το προηγούμενο βράδυ ότι την επόμενη ημέρα δε θα είχα να οδηγήσω. Είδα λίγο τις σημειώσεις μου πως θα κινούμασταν την επόμενη μέρα, χωρίς να έχω καταλήξει οριστικά στον τρόπο που θα το έκανα. Με αποθάρρυνε να χρησιμοποιήσουμε το λεωφορείο που σχεδίαζα να πάρουμε, το γεγονός ότι από την πρώτη βόλτα που είχαμε κάνει οι αποστάσεις μου φάνηκαν μικρότερες.

4η ημέρα:
Ξημέρωσε Κυριακή, έχοντας γεμίσει τις μπαταρίες, ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε την περιπλάνηση μας σε όσο το δυνατόν περισσότερα αξιοθέατα. Η πρώτη μας στάση ήταν ουσιαστικά με το που ξεκινήσαμε γιατί ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο μας υπήρχε ο χώρος Szimpla Kert πού είναι το πιο διάσημο από τα λεγόμενα ruin bars που έχει η Βουδαπέστη. Είναι ουσιαστικά ένα εγκαταλειμμένο κτίριο το οποίο έχει αναμορφωθεί και προσφέρει ένα εναλλακτικό τρόπο διασκέδασης. Υπάρχουν διαφορετικά διακοσμημένα δωμάτια με διαφορετική μουσική που μπορείς να κάτσεις και να πιείς το ποτό σου. Μαζεύει συνήθως αρκετό κόσμο, ιδιαίτερα τουρίστες ενώ την Κυριακή το πρωί έχει κάτι σαν παζάρι με διάφορα προϊόντα όπως τυροκομικά, βότανα κτλ. Στη συνέχεια ακολουθήσαμε πεζοί τον δρόμο που είχαμε ακολουθήσει το προηγούμενο βράδυ για να πάμε στον Αγ. Στέφανο όπου είχε και λειτουργία λόγω Κυριακής. Στη συνέχεια ακολουθήσαμε άλλη μια φορά την πεπατημένη για να πάμε στην Αλυσιδωτή Γέφυρα με σκοπό να επισκεφθούμε το Κάστρο της Βούδας. Περνώντας την γέφυρα έπρεπε να αποφασίσουμε τον τρόπο που θα πηγαίναμε προς το κάστρο. Ο ένας ήταν το τελεφερίκ που σε πήγαινε ψηλά και σε άφηνε σε ένα σημείο στο κάστρο με μεγάλο χρόνο αναμονής λόγω κόσμου και τιμή νομίζω με κόστος 5,50€ με επιστροφή , ο άλλος ήταν με τα πόδια που ήταν πιο κουραστικός και πολύ χρονοβόρος, τρίτος τρόπος ήταν αυτός με τα λεωφορεία hop on-hop off ( https://www.citytour.hu/en) και την τελευταία στιγμή εμφανίστηκε και ένας άλλος τον οποίο δεν είχα υπολογίσει και μου φάνηκε αρκετά καλός, ήταν ένα λεωφορειάκι ανοικτό στα πλάγια που σε ανέβαζε πάνω και είχε 4 με 5 στάσεις συμπεριλαμβάνοντας και τον Προμαχώνα των Ψαράδων. Μπορούσες να ανέβεις και να κατέβεις όποτε ήθελες ανά πάσα στιγμή από όλες τις στάσεις και κόστιζε 8 ευρώ και για τα παιδιά μέχρι 8 τίποτα (https://budapestcastlebus.com/en ). Αποφασίσαμε να πάρουμε το λεωφορειάκι και τελικά δικαιωθήκαμε. Πρώτη στάση για εμάς ήταν το κάστρο. Αφού περιηγηθήκαμε στο κάστρο και στον γύρο χώρο συνεχίσαμε με τα πόδια για τον Προμαχώνα των Ψαράδων και τον καθεδρικό του Αγ. Ματίας. Η απόσταση με τα πόδια δεν είναι μεγάλη είναι κοντά και δεν χρειάστηκε να πάρουμε το λεωφορείο. Περιηγηθήκαμε στον Προμαχώνα των Ψαράδων και απολαύσαμε την καταπληκτική θέα της Βουδαπέστης βγάζοντας τις ανάλογες φωτογραφίες, να μην ξεχνιόμαστε. Τελειώνοντας κάναμε μια στάση για να φάμε ένα γλυκό από το διαφημισμένο από το forum Ruszwurm, το οποίο και άξιζε. Μπορείς να φας το γλυκό σου σε τραπεζάκι εφόσον υπάρχει ή και στο χέρι, με πολύ καλές τιμές αν συγκρίνουμε με τις τιμές γενικά στην Βουδαπέστη. Στη συνέχεια συνεχίσαμε για την παλιά πόλη της Βούδας με το λεωφορείο όπου υπάρχει στάση. Το πήραμε από τον Προμαχώνα και μας άφησε στην παλιά πόλη. Αφού περιηγηθήκαμε σύντομα στην παλιά Πόλη πήραμε ξανά το λεωφορείο όπου μας άφησε στον κήπο του κάστρου όπου επίσης κάναμε μια βόλτα. Στη συνέχεια ξαναπήραμε το λεωφορείο και μας άφησε στην αφετηρία στην γέφυρα από την μεριά της Βούδας, κάνοντας ουσιαστικά γύρω. Συνοψίζοντας στον χώρο του Κάστρου μπορείς να βρεις επίσης την Εθνική Γκαλερί, το ιστορικό μουσείο, την εθνική βιβλιοθήκη, το γραφείο του πρωθυπουργού κ.α. Αφού φάγαμε κάτι Lagos στα ημιόρθια θα έλεγα στο σημείο που μας άφησε το λεωφορείο ήμασταν έτοιμοι να συνεχίσουμε για άλλα αξιοθέατα. Τα Lagos είναι το ουγγρικό τηγανόψωμο και είναι το πιο δημοφιλές σνακ των ντόπιων για το δεκατιανό τους γεύμα. Πρόκειται για τηγανισμένη σε λάδι ζύμη, γαρνιρισμένη με ξινή κρέμα και τριμμένο τυρί. Θα το βρείτε με σκόρδο, αλλά και χωρίς σκόρδο.
Ήταν ήδη αργά μεσημέρι προς απόγευμα αλλά είχαμε το πλεονέκτημα ότι ήταν καλοκαίρι και είχαμε μεγάλη μέρα. Περάσαμε την γέφυρα προς την μεριά της Πέστης και πήραμε το τραμ με σκοπό να πάμε στο νησί Μαργαρίτα για αρχή και για το Κοινοβούλιο και τα Παπούτσια στο Δούναβη στη συνέχεια. Για το τραμ είχαμε πάρει ημερήσιο εισιτήριο για μετρό που κάλυπτε όλα τα μέσα. Το τραμ σταμάτησε ακριβώς στο Κοινοβούλιο αλλά το αφήσαμε για αργότερα και πήραμε το μετρό όπου είχε στάση με κατεύθυνση την γέφυρα Μαργαρίτας. Στη συνέχεια προχωρήσαμε στην γέφυρα και μπήκαμε στο νησί Μαργαρίτα όπου είναι ένα οργανωμένο πάρκο με καφετέριες χώρους αναψυχής ακόμα και γήπεδα. Νοικιάσαμε ποδήλατο για τέσσερα άτομα αρχικά για μια ώρα και αν δεν μας έπαιρνε ο χρόνος θα συνεχίζαμε για παραπάνω. Μπαίνοντας στο νησί έχει πολλές εταιρίες για να νοικιάσετε ποδήλατα ή και ηλεκτρικά πατίνια. Ενδεικτικά μπορείτε να νοικιάσετε από το https://gomobility.eu/book/?lang=en με 12€ /ώρα για τέσσερα άτομα. Είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να περιηγηθείς στο νησί και να κάνεις τον γύρο του. Σε σχετικά χαλαρό ρυθμό κάναμε τον γύρω του σε μια ώρα. Τελειώνοντας τον γύρο καθίσαμε στα μουσικά σιντριβάνια που είχαμε και στην συνέχεια φάγαμε ένα παγωτό για να αναπληρώσουμε τις θερμίδες που είχαμε χάσει από την ποδηλασία. Μετά το νησί της Μαργαρίτας σειρά είχε το Κοινοβούλιο. Ήταν ήδη απόγευμα περί τις 6μιση με 7 και πήραμε την αντίστροφη διαδρομή για το Κοινοβούλιο βγάζοντας τις ανάλογες φωτογραφίες εξωτερικά. Το κοινοβούλιο είναι επισκέψιμο αλλά από ότι έχω ακούσει δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, ειδικά στην περίπτωση μας με τα παιδιά όπως έχω αναφέρει δεν είμαστε για αυτά, από ότι ξέρω δεν χρειαζόταν ανακαίνιση το κοινοβούλιο και το αποφύγαμε. Στη συνέχεια πήγαμε με τα πόδια λίγο παρακάτω στην όχθη του Δούναβη για να βρούμε τα Παπούτσια, ήταν συγκινητικό καθώς είναι προς τιμή Εβραίων που εκτελέστηκαν και άφησαν τα παπούτσια τους εκεί πριν εκτελεστούν. Μετά από τα Παπούτσια επιστρέψαμε στο Κοινοβούλιο για να πάρουμε το μετρό και να αφήσουμε τον Δούναβη και να κινηθούμε προς την Πλατεία των Ηρώων. Με τις ανάλογες αλλαγές γραμμών βρεθήκαμε στην Πλατεία Ηρώων όπου υπάρχει μια πλατεία με ένα μνημείο και απέναντι βρίσκεται ένα πολύ ωραίο Κάστρο με μια λίμνη με δωρεάν είσοδο. Για πολλοστή φορά βγήκαν οι ανάλογες φωτογραφίες και λίγο παρακάτω φτάσαμε στα φημισμένα Λουτρά Szechenyi δυστυχώς όχι για λουτρό αλλά μόνο για να πάρουμε μια ιδέα πως είναι. Επίσης κοντά στην πλατεία Ηρώων κοντά είναι και το διάσημο καφέ New York με πολύ ωραία διακόσμηση αλλά δυστυχώς με τα παιδιά δεν μπορούσα να πάω σε συνδυασμό με την κούραση που είχαν ήταν απαγορευτικό. Αφού διήρκησε αρκετή ώρα η βόλτα μας με τις ανάλογες στάσεις είτε για παιχνίδι είτε για ξεκούραση ξαναμπήκαμε στο μετρό με σκοπό την επιστροφή κεντρικά και συγκεκριμένα στον Αγ. Στέφανο. Φτάνοντας στον Αγ. Στέφανο φάγαμε κάτι στον δρόμο και σιγά σιγά επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο κατά τις 9μιση με δέκα εξαντλημένοι. Πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με αυτά που είδαμε και θα έλεγα ότι αξίζουν συγχαρητήρια στα παιδιά, που μερικές φορές κατηγορώ που είναι άτακτα, που άντεξαν τόσες ώρες τριγυρνώντας χωρίς ουσιαστικά καμμία γκρίνια. Έπρεπε να ξεκουραστούμε και να οργανωθούμε γιατί την επόμενη μέρα είχαμε πάλι ταξίδι για Βιέννη με ένα πέρασμα από Μπρατισλάβα.

 

[nickro]

Πολύ ενδιαφέροντα τα όσα έχεις γράψει μέχρι στιγμής.Επειδή με ενδιαφέρει το μεγαλύτερο μέρος του road trip που ακολούθησες,θα μπορούσες να συνεχίσεις την αφήγηση σου και να μας δώσεις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με διαμονή,διόδια,κλπ από τις υπόλοιπες χώρες.
ευχαριστώ προκαταβολικά και σου εύχομαι κι άλλες ταξιδιωτικές εμπειρίες που θα μοιραστείς μαζί μας

Ευχαριστώ πολύ!Για διόδια και βινιέτες τα γράφω όλα αναλυτικά στην αρχή.Για διαμονή θα αναφερθώ ανά πόλη. Γενικά έχω στην αρχή αρκετές πληροφορίες γενικές πιστεύω. Ότι απορία έχεις και μπορώ να βοηθήσω, ευχαρίστως.