Ηνωμένο Βασίλειο Road trip In the Scottish Highlands

[Vereniki]

Πολύ ενδιαφέρον σημείο για το επόμενο ταξίδι στη Σκωτία! Thanks!

Επόμενο ακούω!! Χαίρομαι γιατι και εσυ μας βοήθησες πολυ με τις συμβουλές και τις πληροφορίες σου!!

 

[Vereniki]

Ανυπομονούσα για αυτη τη μέρα..σημερα το πρόγραμμα είχε το γυρο της λιμνης Loch Ness!Ξεκινήσαμε απο τα δυτικά,προσπερνώντας το τουριστικοποιημένο Drumnandrochit με πρώτη στάση το Urquhart Castle!Με 1.500 χρονια ιστορίας είναι πια μόνο ερείπια ,αλλα στο παρελθόν έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο ειδικά κατά τη διάρκεια των Πολέμων για την Ανεξαρτησία.Δυστυχώς καταστράφηκε το 1692 ώστε να μη πέσει στα χέρια των Ιακωβιτών. Ανεβαίνοντας τις θεόστενες σκάλες για τον πύργο φυσούσε πολυ και δεν μπορουσα παρά να αναρωτηθώ για την καθημερινότητα και τις δύσκολες συνθήκες κατα τις οποίες επιβίωναν οι άνθρωποι που κάποτε έμεναν εκει!Η θέα απο τον πύργο του κάστρου στη λίμνη είναι υπέροχη,o καιρός ήταν συννεφιασμένος και εγώ κοιτούσα απο ψηλά την σκοτεινή και απόκοσμη Loch Ness, τα τουριστικά καραβάκια που έπλεαν πάνω της υποσχόμενα να αποκαλύψουν τα μυστικά της και μαγεύτηκα!Ναι θα μπορούσα να μείνω εδώ για ώρες, να φύγουν όλοι και εγώ να μείνω να την κοιτώ!
Ο σύζυγος κατέβηκε τα σκαλιά μέχρι τη λίμνη,οι βάρκες ηταν το κύριο μέσο με το οποίο κινούνταν αγαθά και άνθρωποι εκείνη την εποχή αφού οι συνθήκες στη ξηρά ήταν πολύ αντίξοες.
Όμως ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσαμε τον φίλο μας -ένα παπάκι που λιμπίστηκε τα μπισκότα του μικρού και μας είχε πάρει απο πίσω κατά την είσοδό μας - και να συνεχίσουμε για τη παλια γεφυρα στο Ιnvermoriston.Κατασκευασμένη τον 18ο αι.αποτελούσε κομμάτι του δρόμου που παλιά ένωνε το Inverness με το Fort Augustus. Aπο το σημείο φαίνονται και οι καταρράκτες του Invermoriston.Θέλαμε να κάνουμε ενα περίπατο στο δάσος ,όμως δυστυχώς δεν μπορέσαμε γιατί εκείνη την ώρα έπιασε βροχή (πάλι) και επιπλέον βιαζόμασταν να φτάσαμε στο Fort Augustus!Είχε πάει μεσημέρι!
Φτάνοντας στο Fort Augustus θαυμάσαμε τη καλιδονιακη γεφυρα και σταθήκαμε πολύ τυχεροί καθώς μετά απο λίγη ώρα είδαμε πώς περνανε τα πλοιαράκια μέσα απο τη διώρυγα!Το χωριό είναι τουριστικό όμως όμορφο και πολύ προσεγμένο,εντωμεταξύ ειχε βγεί και ο ήλιος και είχε αρκετή ζέστη (!!!!) έτσι απολαύσαμε τη σύντομη βόλτα μας σε αυτό!
Στη διαδρομή για Falls of Foyers μας έπιασε η πείνα και μετανιώσαμε που δεν ειχαμε φάει κάτι στο Fort Augustus.Στη μέση του πουθενά είδα μια φάρμα που προσέφερε και φαγητό και μια που τρελαίνομαι για κάτι τέτοια έπεισα το σύζυγο οτι άξιζε τη στάση! Ήταν πολύ ομορφα ,μέσα στο πράσινο, με τραπεζάκια πικ νικ στον εξωτερικό χώρο με θέα τις συμπαθέστες αγελαδίτσες και τα ελάφια! Ο μικρός ξετρελάθηκε!Πήραμε μια σαλάτα και μία ποικιλία ντόπιων τυριών και αφού χαϊδέψαμε τα γλυκύτατα ελαφάκια ξεκινήσαμε και πάλι.
Για να φτάσουμε τους καταρράκτες αφήσαμε στο parking το αυτοκίνητο και κατεβήκαμε μερικά σκαλιά, δεν ήταν δύσκολη διαδρομή όμως δεν μπορούσαμε να παρουμε καρότσι,ετσι ο μικρός Ταρζάν φορτώθηκε στους ώμους και το ευχαριστήθηκε!Ο καταρράκτης δεν είναι πολύ εντυπωσιακός απο μόνος του όμως η διαδρομή μεσα απο το δάσος αξίζει συνολικά!
Φτάνοντας στο Ιnverness και χορτασμένοι απο την ομορφιά που είχαμε αντικρίσει,καναμε μια βολτα με το αμαξι στην πόλη και σταματήσαμε για προμήθειες στο αγαπημένο πια Teso! Την αδικήσαμε λίγο την πόλη εκείνη τη στιγμή ,μια βόλτα στα νησάκια της loch ness που είναι προσβάσιμα απο τις γεφυρες θα ήταν πολύ όμορφη αλλά ήδη ήμασταν κουρασμένοι!
Άλλη μια υπέροχη μέρα έφτανε στο τέλος της..ήμασταν στη μέση του ταξιδιού μας!Πόσες ομορφιές μας επιφύλασσε ακόμα τούτη η μαγική χώρα?

 

[Vereniki]

Σήμερα θα αφήναμε πίσω μας το Culloden και θα κατευθυνόμασταν προς Lochcarrοn όπου ήταν και η επόμενη διαμονή μας! Πρώτη μας στάση οι Rogie falls, μια σειρά απο καταρράκτες που είναι προσβάσιμοι με τα πόδια απο δύο μονοπάτια (εμείς διαλέξαμε το εύκολο) μέσα στο δάσος.Συνολικά η διαδρομή πρέπει να ήταν ένα εικοσάλεπτο φυσικά χωρίς καρότσι ,ο μικρός και πάλι φορτωμένος στους ώμους.Φτάσαμε στο ψηλότερο σημείο και αφού θαυμάσαμε τη θέα κατεβήκαμε προς τα κάτω, μια κρεμαστή γέφυρα υψώνεται πάνω από τον ποταμό Black water και προκειμένου να βγάλουμε φωτογραφίες σε αυτό το πανέμορφο σκηνικό αγνόησα την υψοφοβία μου και χωρίς να το σκεφτώ ανέβηκα πάνω!Απο την άλλη μεριά ερχόταν ένα άλλο ζευγάρι και η γέφυρα άρχισε να κουνιέται πέρα δώθε (η χαρά του υψοφοβικού) , παραμέρισα ψύχραιμα ( και καλά) να περάσουν και ευτυχώς όσο ήμασταν εκεί δεν ήρθε κάποιος άλλος!Συγκεκριμένη εποχή του χρόνου μπορείς να παρακολουθήσεις και τη μετανάστευση σολομών!
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή Wester Ross δυτικά,περάσαμε απο το Glen Docharty το φαράγγι που βρίσκεται μεταξύ του Αchanseen και του Kinlochewe και ήταν πραγματικά ένα απο τα ομορφότερα τοπία που είχαμε συναντήσει στη πορεία μας!Αυτή η άγρια ομορφιά, με τα βουνά, τις λίμνες, τα ποτάμια που περνούσαν απο δίπλα μας και τα λευκά σπιτάκια στη μέση του πουθενά ήταν το τοπίο που είχα φανταστεί άπειρες φορές και για πρώτη φορά η πραγματικότητα ξεπερνούσε τις προσδοκίες μου.
Συνεχίσαμε προς Torridon κάνοντας μια σύντομη στάση και έπειτα ξανά στο δρόμο για το Shieldaig!Σε όλη αυτή τη διαδρομή απαντήσαμε σχεδόν αποκλειστικά παρέες μηχανόβιων εξοπλισμένους σαν αστακούς και τους ζηλέψαμε -την αίσθηση της ελευθερίας πάνω στη μηχανή,την κλίση που έπαιρναν στις κλειστές στροφές και μετά τον τρόπο που χάνονταν μέσα σε αυτό το μοναδικό τοπίο- .
Τα βουνά στο Torridon είναι ιδανικός προορισμός για ορειβάτες και πεζοπόρους,ενώ είναι απο τα αρχαιότερα !Συνεχίσαμε για το γραφικό Shieldaig, το μικρό cafe που ήταν ανοιχτό ήταν σχεδόν γεμάτο μέσα, όμως θελήσαμε να κάτσουμε έξω ώστε να μπορέσουμε να αγναντέψουμε τη λίμνη απολαμβάνοντας ένα καφέ και μια τέλεια τάρτα banofee!Εκεί αγόρασα και το πρώτο μου σουβενίρ!Οι άμυνες μου έπεσαν μπροστά στη θέα μιας χειροποίητης πετσετούλας τσαγιού φτιαγμένης απο τα παιδιά του σχολείου,που απεικόνιζε τα Highlands!Ο μικρός επέμενε να κοιτάζει τη λίμνη λέγοντας μπλούμ οπότε κατεβήκαμε στην παραλία και ευτυχώς αρκέστηκε στο να μαζέψουμε μόνο κοχύλια!Απρόθυμα εγκαταλείψαμε το γαλήνιο Shieldaig για τη Lochcarron όπου βρισκόταν το b and b που είχαμε κλείσει!Είχε πιάσει δυνατή βροχή αλλα δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να το βρούμε,ηταν ενα λευκό σπιτάκι πάνω στην όχθη της λίμνης που παλιά λειτουργούσε ώς σχολείο!Παρά τη βροχή η συμπαθέστατη σπιτονοικοκυρά μας προϋπάντησε στη πόρτα και αφου ξεφορτώσαμε μπαγάζια και παιδί,συμπληρώσαμε το μενού που θα θέλαμε για το επόμενο πρωί και κάτσαμε να χαλαρώσουμε στο μικρό σαλόνι που ήταν ολο δικό μας!Η γλυκύτατη κυρία μας έδωσε και μερικά παιχνίδια για τον μικρό που ήταν καλοδεχούμενα αφού έβρεχε πολύ για να βγούμε έξω.Μόλις κόπασε λίγο είπαμε να βγούμε για μια βόλτα με το αμάξι,όπως και κάναμε..όμως τα πάντα ήταν έρημα ψυχή δεν κυκλοφορούσε!Έτσι γυρίσαμε σπίτι να ξεκουραστούμε αφού το πρωί θα είχαμε πάλι αναχώρηση!Θα πηγαίναμε στη νήσο Skye!

 

[Vereniki]

Το πρωί φεύγαμε για νήσο Skye.Στη διαδρομή δεν θα μπορούσαμε να μη σταματήσουμε στο πολυφωτογραφημένο και πανέμορφο eilean donan castle!Και όχι άδικα αφου βρίσκεται πάνω σε ενα νησί , περιστοιχίζεται απο τρείς μεγάλες λίμνες και το σκηνικό είναι μοναδικό!Αφού βγάλαμε πολλές φωτογραφίες συνεχίσαμε!
Υπάρχουν 2 τρόποι να πας στο νησί Skye, ή μέσω της γέφυρας Kyle of Lochalsh ή με το ferry απο το Mallaig .Εγώ διάλεξα τον τρίτο τρόπο(!!!) και απλά ευχόμουν όλα να πάνε καλά! Και όχι μονο πήγαν αλλα ήταν και μια απο τις καλύτερες στιγμές του ταξιδιού μας!
Μέσω μιας πολύ γραφικής διαδρομής με αρκετες στάσεις για φωτογραφίες φτάσαμε στο λιμανάκι Glenelg από όπου και πήραμε το τελευταίο ferry στον κόσμο που λειτουργεί χειροκίνητα απο το 1969 !Το εισιτήριο για ένα αυτοκίνητο και 4 ατομα κοστίζει 15 λίρες και με επιστροφή 25 και το αξίζει και με το παραπάνω!Στον μικρό φάρο που βρισκόταν εκεί μπορούσαμε να αγοράσουμε απο σουβενιρ μέχρι καφέ και κέικ.Όταν το Ferry ήρθε πρώτα πήδηξαν απο πανω τα δύο σκυλάκια (μόνιμοι θαμώνες του ferry ) και μετά το προσωπικό.Ο skipper αφου έδεσε το ferry στην προβλήτα γύρισε τη γέφυρα-κατάστρωμα και μια και ήμασταν και το μοναδικό αυτοκινητο σε εκείνο το δρομολόγιο μόλις επιβιβαστήκαμε ο skipper εβαλε τη γέφυρα-κστάστρωμα στη θέση της με εμάς πάνω και ξεκινησαμε.Βγήκαμε απο το αυτοκίνητο ώστε να απολαύσουμε τη θέα!Εκείνη τη στιγμη μεσα στη απόλυτη ησυχια ένιωσα τόσο κοντα στη φύση σαν να βρισκόμουνα σε άλλη εποχή, σιγομουρμούρισα τους στίχους του ομώνυμου τραγουδιού .. sing me a song of a lass that is gone,Say, could that lass be I?
Merry of soul she sailed on a day
Over the sea to Skye ..και ευχόμουν να μπορουσα να παγώσω εκεινη τη στιγμή στο χρόνο! Η διαδρομή αν και σύντομη, μόλις 15 λεπτών μου φάνηκε ότι κράτησε λίγο περισσότερο καθώς προσπαθούσα να ρουφήξω και την παραμικρή λεπτομέρεια απο το φυσικό τοπίο και την ομορφιά ολόγυρα μας!Τελικά ήταν ο ιδανικός τρόπος να φτάσουμε στο νησί Skye!
Το σπίτι που είχαμε κλείσει βρισκόταν στο Portree!Ο δρόμος για να βγούμε σε κεντρικό δρόμο απο το λιμανάκι Kylerhea μας παίδεψε λίγο αφού ήταν μονός με αρκετές στροφές.Αφού φτάσαμε, αφησαμε τα πραγματα
και γνωριστήκαμε με τους οικοδεσποτες μια και θα μέναμε στο σπίτι τους!Είχαμε βέβαια τον δικό μας χώρο, ένα άνετο υπνοδωμάτιο με μπάνιο και ένα μεγάλο καθιστικό με καναπέ και τραπεζαρία που καθε πρωι ηταν γεματη με ενα πλουσιο πρωινο που μας έφτιαχνε η οικοδέσποινα και επιλεγαμε απο την προηγουμενη!Το καθιστικό μας είχε μεγάλη τζαμαρία με πόρτα απο την οποια βλέπαμε τη μεγάλη κουζίνα του σπιτιού τους ενώ μας έκαναν την εξυπηρέτηση να φυλαξουν κάποια τρόφιμα μας στο ψυγείο τους!
Στα γρήγορα αφήσαμε τα πράγματα μας, αψηφήσαμε επιδεικτικά τη βροχή και κατευθυνθήκαμε προς το κάστρο Dunvegan,την οικία της φατριάς Mcleod για πάνω απο 800 χρόνια!
Αυτό το κάστρο τα συνδύαζε όλα: συναρπαστική ιστορία,εκπληκτικούς κήπους και ολα αυτά με θέα την λίμνη! Αν και η οικογένεια δεν είχε υποστηρίξει τον αγώνα των Ιακωβιτών η Flora Mc Donald είχε βοηθήσει τον Bonnie Prince Charlie κατά τη διαφυγή του στο νησί, μετά την καταστροφικη ήττα που υπέστη στο Culloden τον Ιούνιο του 1746.Μάλιστα τότε ήταν που είχε μεταμφιεστεί ώς γυναίκα ώστε να μπορέσει να περάσει απαρατήρητος απο τα κυβερνητικά στρατεύματα!Μέσα στις συλλογή του κάστρου υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα κειμήλια , όπως η πανάρχαια σημαία που λέγεται ότι ήταν δώρο απο τις νεράιδες και είχε θαυματουργές ιδιότητες καθώς σε κάθε μάχη εξασφάλιζε την νίκη έναντι των αντιπάλων,το κέρας μέσα στο οποίο έπινε μονοκοπανιά ο αρχηγός της φατρίας ώς ένδειξη ανδρίας καθως και ένα απο τα locket με τα μαλλια του Bοnnie Prince Charlie, το οποίο ειχε δωσει στη Flora αλλα και σε αλλους πιστους του ακολουθους ώς ανταμοιβή για τη βοήθεια τους!
Τη βόλτα μας στους υπέροχους κήπους του κάστρου διέκοψαν σμήνη απο ενοχλητικά midges!
Φεύγοντας για Pοrtree αποφασίσαμε να κάτσουμε για φαγητο, κάναμε κάποιες προσπάθειες αλλά ολα τα μαγαζιά δυστυχώς ήταν γεμάτα, οπότε πηγαμε σπιτι για ξεκούραση!Η μέρα αύριο είχε γεμάτο πρόγραμμα, θα την περνούσαμε όλη στο νησί και θέλαμε να δούμε όσο πιο πολλά μπορούσαμε!

 

[Sassenach77]

Μέσω μιας πολύ γραφικής διαδρομής με αρκετες στάσεις για φωτογραφίες φτάσαμε στο λιμανάκι Glenelg από όπου και πήραμε το τελευταίο ferry στον κόσμο που λειτουργεί χειροκίνητα απο το 1969 !Το εισιτήριο για ένα αυτοκίνητο και 4 ατομα κοστίζει 15 λίρες και με επιστροφή 25 και το αξίζει και με το παραπάνω!Στον μικρό φάρο που βρισκόταν εκεί μπορούσαμε να αγοράσουμε απο σουβενιρ μέχρι καφέ και κέικ.Όταν το Ferry ήρθε πρώτα πήδηξαν απο πανω τα δύο σκυλάκια (μόνιμοι θαμώνες του ferry ) και μετά το προσωπικό.Ο skipper αφου έδεσε το ferry στην προβλήτα γύρισε τη γέφυρα-κατάστρωμα και μια και ήμασταν και το μοναδικό αυτοκινητο σε εκείνο το δρομολόγιο μόλις επιβιβαστήκαμε ο skipper εβαλε τη γέφυρα-κστάστρωμα στη θέση της με εμάς πάνω και ξεκινησαμε.Βγήκαμε απο το αυτοκίνητο ώστε να απολαύσουμε τη θέα!Εκείνη τη στιγμη μεσα στη απόλυτη ησυχια ένιωσα τόσο κοντα στη φύση σαν να βρισκόμουνα σε άλλη εποχή, σιγομουρμούρισα τους στίχους του ομώνυμου τραγουδιού .. sing me a song of a lass that is gone,Say, could that lass be I?
Merry of soul she sailed on a day
Over the sea to Skye ..

....Billow and breeze, islands and seas
mountains of rain and sun....

Η μουσική υπόκρουση της σειράς είναι τόσο ταιριαστή με τη Σκωτία!!!....αλλά προτιμώ το βιβλίο, στο οποίο βασίστηκε η σειρά

Γράφε γράφε!!!!

 

[Vereniki]

....Billow and breeze, islands and seas
mountains of rain and sun....

Η μουσική υπόκρουση της σειράς είναι τόσο ταιριαστή με τη Σκωτία!!!....αλλά προτιμώ το βιβλίο, στο οποίο βασίστηκε η σειρά

Γράφε γράφε!!!!

Μα πραγματικά δεν είναι??!!!!
Θέλω να τα διαβάσω ..μόλις βρώ χρόνο!Σχεδόν πάντα τα βιβλία είναι πολυ ανώτερα απο την τηλεοπτική τους απόδοση! Γραφω γράφω χιχι

 

[Vereniki]

Αδύνατον να σηκωθω απο το κρεβάτι..η ζεστασιά του δωματίου σε συνδυασμό με το μαλακό στρώμα,οι υπέροχες εικόνες που κατακλύζουν το μυαλό μου το καθιστούν αδύνατο!Είναι 8.30 και είχαμε παραγγείλει για τις 9.00 πρωινό!Σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια και αφού ετοιμάστηκα πήγα να δώ αν ήταν έτοιμο ..υπεροχες μυρωδιές έβγαιναν απο την κουζίνα ..τραγανισμένο μπέικον και αυγά.. σήμερα για πρώτη φορά θα τρώγαμε αυθεντικό full scotish breakfast!Αυτό είχε παραγγείλει ο σύζυγος ,εγώ που είχα μια ιδέα για το τι ερόκειτο να συμβεί αρκέστηκα σε αυγά scrabl!
Αφού εφτιαξα το γάλα του μικρού στη κουζίνα τους, που είχε πάρει φωτιά απο τις ετοιμασίες, σήκωσα και τους άντρες μου!Μέχρι και ο μικρός δεν μπορούσε να αποχωριστεί τη κουνια του που επιτέλους είχε κανονικό στρώμα και μαξιλάρι!
Η ώρα του πρωινού έφτασε και η περιποιηση της οικοδέσποινας ήταν ανευ προηγουμένου!Κανάτες με γάλα ,χυμό ,καφέ ,τσάι ,δημητριακά και ψωμί ,χειροποιητες μαρμελάδες, αραδιασμένα όλα στο μικρό μπουφε και στο τραπεζι scrabled eggs για μενα με ντομάτα κομμένη σε σχήμα τριαντάφυλλου και scotish breakfast για το σύζυγο!
Μετά το πρώτο κύμα ενθουσιασμού και ευχαριστιών με κατέκλυσε άγχος για το πώς στο καλό θα τα φάμε όλα αυτα- δεν μας αρέσει καθόλου να πετάμε φαγητό- μεχρι και ο συζυγος λιποψύχησε που είναι γερό στομάχι!Αυγά,μπεικον,φασόλια ,black pudding και κάτι αλλο που έμοιαζε με...swan
Υπεροχη ηλιολουστη μερα η σημερινή! Αφού φάγαμε (ότι μπορέσαμε) ξεκινησαμε για το γύρο του νησιού!Περάσαμε απο το διάσημο The Old man of storr και είδαμε πολλά αυτοκίνητα με πεζοπόρους-ορειβάτες που ετοιμάζονταν να το ανέβουν, η θέα θα πρέπει να ναι καταπληκτικη!
Σειρά είχαν οι mealt falls ,αφήσαμε το αμάξι στο parking και αφού περπατήσαμε λίγο ιδού!!Ο 55 μέτρων καταρράκτης που τροφοδοτείται απο την ομώνυμη λίμνη ,καταληγει με θόρυβο στη θάλασσα !Σε συνδυασμό με τους kilt rock, τις εντυπωσιακες στήλες βασσαλίτη που μοιάζουν με κιλτ το σκηνικό ήταν πάρα πολύ εντυπωσιακό!Η άγρια ομορφιά μας συνεπείρε!Ενα ουράνιο τόξο σχηματιζόταν στο σημείο που ο καταρράκτης έπεφτε και χαζέψαμε λίγο τα πουλιά καθώς έκαναν εντυπωσιακές πτήσεις κοντά στα βράχια!Ο κόσμος όμως ηταν πολύς και περίμενε τη σειρά του ώστε να πλησιάσουν και να βγάλουν φωτογραφίες..απρόθυμα φύγαμε!
Για την επόμενη στάση δεν ειχα κάνει την απαιτούμενη έρευνα, κάπου ειχα διαβάσει ότι στο Staffin είχαν βρεθεί αποτυπώματα δεινοσαύρων χωρίς να έχω εντοπίσει ακριβώς το σημείο,να πώ ότι στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού δεν είχαμε σήμα οπότε βάζαμε τη διαδρομή που θα ακολουθούσουμε απο το πρωί που είχαμε Wi-fi,με αποτέλεσμα ο αυτοσχεδιασμός της τελευταίας στιγμής να μη βγεί ,ίσως δεν προσέξαμε και κάποια πινακίδα που θα μας βοηθούσε. Τελικά βρήκαμε έναν όρμο σε μια παραλια που ήμασταν σχεδόν μόνοι μας,απλά περπατήσαμε και χαζέψαμε τη θάλασσα.. τι ηρεμια και γαληνη!!
Σειρά είχαν τα ερείπια του Duntulm castle!Χτίστηκε τον 14ο ή τον 15ο αι. Την εποχή που τον έλεγχο της περιοχής διεκδικούσαν 2 φατρίες οι Mcleods και οι Macdonalds -τότε οι διαμάχες μεταξύ των φατριών ήταν πολύ συχνό φαινόμενο- Η δομή του κάστρου βελτιώθηκε τον 16ο και τον 17ο αι. η οχύρωσή του αυξήθηκε κι άλλα τμήματα προστέθηκαν και τελικά οι Macdonald κέρδισαν τον έλεγχο της περιοχής.Δυστυχώς εγκαταλείφθηκε το 1732 όταν ο Sr Alexander Macdonald , ο τότε αρχηγός της φατρίας εφτιαξε καινούρια κατοικία λίγο πιο κοντά παίρνοντας πολλές απο τις πέτρες του κάστρου ως οικοδομικό υλικό!!
Τα ερείπια του κάστρου στέκουν σε ένα ψηλό άγριο βράχο πάνω απο τη θάλασσα, απόρθητο απο αυτή τη πλευρά ενώ πιο πέρα δεσπόζει μια απέραντη παραλία.Αφού φάγαμε 2 πεντανόστιμα hot dog στη μοναδική καντίνα που βρισκόταν εκεί, περπατήσαμε λίγο μέσα απο ενα λασπωμένο μονοπάτι με υπέροχη θέα τη παραλία απο κάτω για να φτάσουμε κοντά του , όμως και πάλι δεν μπορούσαμε να πλησιάσουμε πολύ αφού προειδοποιητικές πινακίδες ενημέρωναν οτι τα ερείπια είναι ασταθή..
Η φαντασία μου πάλι οργίασε, φανταζόμουν καταιγίδες με κεραυνούς και θάλασσες φουρτουνιασμένες, τον αέρα να λυσσομανά γύρω του αλλά το κάστρο να στέκεται εκεί αγέρωχο, τυλιγμένο στην προηγούμενη δόξα του, με τους κατοίκους του μέσα να δίνουν την καθημερινή τους μάχη με τα στοιχεία της φύσης!
Σειρά είχε το νεκροταφείο του Kilmuir εκεί κοντά και ο τάφος της Flora Mc donald!Εκεί μπήκα μόνη μου, γιατί ο σύζυγος είχε αγανακτήσει "τι σε πιάνει ρε παιδάκι μου κάθε φορά με τα νεκροταφεία και τους τάφους στα ταξίδια δεν μπορώ να καταλάβω" "και τώρα σέρνουμε και το παιδί μαζί". Εγώ :"Ωωω που να σου εξηγώ τώρα,πρέπει να το δώ αυτο, ελα έλα να εδώ είναι, 10 λεπτά θα κάνω δεν θα αργήσω"! Κλασική στιχομυθία...
Ένας πανύψηλος σταυρός τοποθετηθηκε στον τάφο της δημοσία δαπάνη το 1880 ,ενώ στη κηδεία της το 1790 , 3.000 μοιρολογοίστρες ήρθαν για να την κλάψουν.
Στην επιγραφή "Her name will be mentioned in history and if courage and fidelity be virtues, mentioned with honour"
Εκτός απο τον τάφο της Flora McDolald (που είχε βοηθησει τον Κάρολο Στιούαρτ ) ήθελα να δώ και κάτι άλλο, γύρισα όλο το ερημο -απο ζωντανους- νεκροταφείο και παραλίγο να φύγω,όμως κάπου εκεί στην άκρη του κατέβηκα μια κατηφορίτσα πίσω απο κάτι ερείπια και νάτο!Ένας ιππότης με την πανοπλία του κοιτόταν στο έδαφος!Η σκαλισμένη ταφόπλακα ανήκε στον Angus Martin αρχηγό φατρίας των μεσαιωνικών χρόνων που λέγεται ότι την έκλεψε απο τον τάφο κάποιου Σκωτσέζου Βασιλιά που ήταν θαμμένος στο νησί Iona,για να τη βάλει στο δικό του.Μάλιστα λέγεται ότι την κουβάλησε ο ίδιος στη πλάτη του απο την ακτή.
Λίγο πιο πέρα υπάρχει και ο τάφος του του Charles Mcarthur που επαιζε γκάιντα για τους Mcdonald στο Duntulm castle,λέγεται οτι την επιγραφή στη ταφόπλακα την είχε παραγγείλει ο γιός του ο οποίος πέθανε στη θάλασσα πριν ολοκληρωθεί η υπογραφή,σίγουρος πια οτι δεν θα πληρωνόταν ο χαράκτης εγκατέλειψε τη δουλειά του,αφήνοντας τη μισή σχεδόν πλάκα άδεια.
"Here lie the remains of Charles MacKarter whose fame as an honest man and remarkable piper will survive this generation for his manners were easy and regular as his music and the melody of his fingers will"
Πεινασμένοι φτάσαμε στο Uig,φαγαμε στο λιμανι, εντάξει δεν τρελαθήκαμε κι όλας ,ούτε με το λιμάνι ούτε με το φαγητό και συνέχεια είχε το Ferry glen,όπου συμφωνα με τους μύθους κατοικουν οι νεραιδες!Εκτός απο το ότι μας δόθηκε η ευκαρία να περπατήσουμε λίγο στη φύση δεν θεωρώ ότι ειναι κάτι ιδιαίτερο.Ίσως θα επρεπε να είχα διαλέξει να πάμε fairy pools αλλα που να ήξερα!
Η ώρα είχε περάσει και αναρωτιόμουν αν θα προλαβαίναμε να πάμε στο Neist point,το δυτικότερο άκρο του νησιού στο οποίο βρίσκεται ο φάρος!Είχα διαβάσει ότι ο δρόμος προς τα εκεί ήταν μονός και δεν ήθελα να ταλαιπωρήσω τον οδηγό,που βρισκόταν πισω απο το τιμόνι όλη μέρα!Του το πρότεινα περιμένοντας αρνητική απάντηση ,μα εκείνος ως εκ θαύματος μου απάντησε ναι!Ε όχι δεν το πιστεύα, αλλά ναι!!!Η αλήθεια είναι ότι δεν μου χάλασε χατίρι στο ταξίδι ,πήγαμε παντού,όπου είχα σχεδιάσει και δεν μουρμούρισε ούτε μια φορά!Του άρεσε πραγματικά η Σκωτία!!
Η διαδρομή προς Νeist point ήταν λιγο δυσκολη ο δρόμος ηταν στενός για 10 χιλιόμετρα αν θυμάμαι καλά, απο το Dunvegan ,στο οποίο είχαμε πάει την προηγούμενη μερα αλλά δεν είχαμε χρόνο να τα συνδυάσουμε.
Όταν φτάσαμε δεν τον βλέπαμε πουθενά, ανησύχησα αρχικά αλλα μετά ρώτησα και μας εξηγησαν ότι αν θέλαμε να τον δούμε απο μακριά θα έπρεπε να περπατήσουμε για λίγο απο δεξιά,αν θέλαμε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι που πάει κοντά του είχε πολύ περισσότερο περπάτημα και ληταν λίγο απότομο.Διαλέξαμε να τον δούμε απο μακριά λόγω του παιδιού.
Μόλις πλησιάσαμε το σημείο ο επιβλητικος φαρος ξεπροβαλε μεσα απο τα βραχια!Τα άγρια βράχια,ο φάρος στην άκρη τους, η θέα προς τον Ατλαντικλο ώκεανο και τα γλαροπούλια να κάνουν πάλι τις πτήσεις τους γύρω μας..κατσαμε στο βράχο με αυτη την ανεπανάληπτη θέα και απλά κοιτουσαμε έκπληκτοι τη μαγεία που ξεδιπλωνόταν μπροστά μας..πόσο τυχεροί ήμαστε που μπορούσαμε να το δούμε..που ήρθαμε μέχρι εδώ !
Οι διαδρομές στο Skye ήταν πραγματική απόλαυση,άγρια βράχια και βουνά ,ποταμάκια που περνούσαν απο δίπλα μας και καταρράκτες που ξεχύνονταν απο τα ψηλά βουνά ,ατελείωτα λιβάδια γεμάτα προβατάκια!Πολλά προβατάκια!!Θα μπορουσα να μεινω εδω για παντα!
Το γραφικό λιμανάκι του Portree μας υποδέχτηκε αργά το απόγευμα με τα πολύχρωμα σπιτακια του προξενώντας μου λίγη μελαγχολία μετά απο τόσο έντονα συναισθηματα!Κοιτούσα τις βαρκούλες που λικνιζονται στα ησυχα νερά... Αύριο φεύγουμε..

 

[Vereniki]

 

[Vereniki]

Σήμερα θα αφήναμε πίσω μας το γραφικό Portree, τα κάστρα και τους καταρράκτες του αραιοκατοικημένου Skye και φεύγοντας θα περνούσαμε απο το Τorabhaig με την επιθυμία να επισκεφτούμε ενα αποστακτήριο whisky όχι τόσο τουριστικό όσο το Talisker, το οποίο βρίσκεται στη διαδρομή μας προς Armadale. Aλλα δε μπορουμε να μπουμε λογω του μικρου!!Ο ένας θα έπρεπε να κάτσει έξω μαζί του, τελικά αφού φαγαμε ενα υπέροχο red velvet cake και δοκιμασαμε δυνατό smoked whiskey στην αυλη,έκανα την απαραίτητη αγορά και συνεχίσαμε!
Στις 11 ήμασταν στο λιμάνι προκειμένου να πάρουμε το Ferry για Mallaig χωρίς όμως το πολυπόθητο εισιτήριο... έτσι μας πληροφορησαν ότι το επομενο διαθεσιμο λογω αυξημένης κινησης ηταν στις 15.00!Εγκεφαλικάααα!!!!Και τωρα?Πώς την πάτησα έτσι...δεν πίστευα ότι θα είχε τόσο κόσμο!Θα χαναμε πολυ χρονο οποτε αποφασισαμε να παμε μεσω της γέφυρας kyle of lochalsh με τρελή παρακάμψη, χάνοντας χρόνο.
Στο δρόμο σταματήσαμε στο Invergarry hotel, ο καιρός ήταν πολύ καλός (θυμηθείτε το αυτό) και κάτσαμε έξω σε κάτι τέλεια τραπεζάκια στην αυλή που είχαν και ομπρέλα για να μη μας χτυπάει και ο ήλιος!!Απο εκεί ακουγόταν ο ήχος του νερού!Tο χωριό ήταν καταπράσινο χτισμένο στις όχθες του ποταμού Garry, μακάρι να είχαμε χρόνο να το εξερευνήσουμε! Tελικά φάγαμε κάτι τέλειες μπαγκετες,εγώ με τσίλι και φασόλια , ο σύζυγος με τόνο και συνεχίσαμε.
Τώρα θα πηγαίναμε να δουμε τη σιδηροδρομική γεφυρα Glenfinnan, διάσημη απο το Harry Potter και το Glenfinann monument.Η επανάσταση του 1945 ξεκίνησε απο εδώ όταν ο πρίγκηπας Κάρολος Εδουάρδος Στιούαρτ σήκωσε το λάβαρο του στις όχθες της λίμνης Shiel, οδηγώντας τις Σκωτσέζικες φατρίες προς το αδύνατο.Ο αγγλικός στρατός ήταν απο τους καλύτερα εξοπλισμένους και καλά εκπαιδευμένους στον κόσμο.
Πρωτα όμως θα περνουσαμε απο το δραματικό σκηνικό του Glencoe!
Στη διαδρομή και ενώ είχαμε ξεκινήσει με υπέροχη λιακάδα έπιασε βροχή!!!Φυσικά και κατέβηκα να βγάλω φωτογραφίες ανεβαίνοντας σε κάτι κατσάβραχα ρισκάροντας να βραχεί η μηχανή ή ακομα χειρότερα να με πάρει και να με σηκώσει ο αέρας και να κουτρουβαλιαστώ πουθενά.Δεν θα μπορούσα όμως να μην απαθανατίσω αυτό το συγκλονιστικό τοπίο, διαμορφωμένο απο ηφαιστιογενη δραστηριότητα και το πέρασμα των παγετώνων...!!
Εκτός απο το ανεπανάληπτο τοπίο που σου προκαλεί ρίγη και η ιστορία που στοιχειώνει αυτά τα βουνά είναι ανατριχιαστική, όλα ξεκινησαν όταν οι στρατιωτες του στρατηγού Cambell έφτασαν στην περιοχή.Η φατρία ΜcDonald τους υποδεχτηκε και τους φιλοξένησε για κάποιες μέρες όμως μια νύχτα αφού ο στρατηγός έλαβε τη διαταγή, οι στρατιώτες έσφαξαν τους οικοδεσπότες τους μέσα στη νύχτα.Δεν γλίτωσαν ούτε τα γυναικόπαιδα.Όσοι μπόρεσαν να ξεφύγουν τράπηκαν σε φυγή ώστε να σωθούν.
Ο καιρός είχε αγριέψει πολύ και δεν μας επέτρεψε περαιτέρω εξερεύνηση της περιοχής...δυνατή βροχή με χαλάζι σε σημείο να μη βλέπουμε να οδηγήσουμε..κάπως έτσι φτάσαμε στο Killin αργά το απόγευμα κουρασμένοι και λίγο απογοητευμένοι αφού για πρώτη φορά στο ταξίδι μας πέσαμε έξω στον προγραμματισμό..και μας τα χάλασε και η βροχή!
Μετά απο μια ζεστή μακαρονάδα και ένα επίσης ζεστό μπάνιο ήρθε η ώρα για ξεκούραση...Αύριο θα ξεκινούσαμε την περιήγησή μας στο Εθνικό πάρκο Loch Lomond and Trossachs...

 

[Vereniki]

Νωρίς νωρίς σήμερα!9 το πρωί ήμασταν ήδη στο δρόμο!Η περιοχή διαφερει απο τα Higlands που τόσο με συγκλόνησαν!Είναι μια προστατευόμενη δασική έκταση στην οποία ζουν πολλά είδη ζώων όπως το κόκκινο ελάφι και ο κόκκινος σκίουρος!Ήμασταν τυχεροί και είδαμε ελάφια στην άκρη του δρόμου!
Περάσαμε απο Arrochar,κάναμε μια στάση να ταισουμε τις παπιες στο Tarbet και μετα Luss!!
Φτάνοντας στο parking ανακάλυψα ότι είχαμε ξεμείνει απο ψιλά!Αντί να παω να χαλάσω στο κοντινότερο μαγαζί ,άκουσα το σύζυγο (γρρρ)!!!και βάλαμε τον δωρεάν χρόνο στάθμευσης που δεν μας έφτανε ουτε για γειά σου! "Θα έρθω να τον ανανεώσω μετα αν θέλουμε να κάτσουμε κι άλλο " είπε.Φυσικά βαριόταν μετα!!!και έτσι μου έμεινε απωθημένο και το luss!!
Αυτό που είδαμε στα βιαστικά ειναι ένα πανέμορφο γραφικό διατηρητέο χωριουδάκι με υπέροχα σπιτάκια που οι αυλές τους είναι πνιγμένες στα λουλούδια!!!Βρίσκεται στη δυτική ακτή της loch lomond. Μετά απο τη σύντομη βόλτα στα στενά του καταλήξαμε στην όχθη όπου τι άλλο?Ταίσαμε τα παπάκια! Η χαρά του μικρού! Όμως περνόντας απο το νεκροταφείο που βρισκοταν εκεί θυμήθηκα ότι ήθελα να δω κάτι πάλι...αλλα δεν προλαβαίναμε...αααα όχι δεν θα το άφηνα έτσι...και δεν το άφησα!!
Προς το παρόν όμως σειρά είχε το Βalloch castle, το κάστρο μπορεί να μην είναι επισκέψιμο όπως το πάρκο είναι πραγματική μαγεία!Φτάσαμε στις όχθες της loch lomond όπου πήρα μερικά λεπτα απλά να μην κάνω τίποτα....κοιτουσα τα ήσυχα νερά της,τα πλεούμενα, το τόσο πράσινο γύρω μας.Ύστερα ο μικρος ανκάλυψε ένα κύκνο στην όχθη και κάτσαμε αρκετή ώρα να τον κάνουμε χάζι, ανακαλύψαμε και την όχι και τόσο φιλική του διάθεση προς τα σκυλάκια που βουτούσαν στο νερό για να πιασουν τα ξύλα που τους πέταγαν οι ιδιοκτήτες τους και τον πλησιαζαν!Δεν ειχα ξαναδεί θυμωμένο κυκνο!Η ώρα κύλησε ήρεμα..πιάσαμε κουβέντα με τους ντόπιους περπατήσαμε στα μονοπάτια και παίξαμε μπαλα στο ατελείωτο γρασίδι...
Η εξοχή μας άνοιξε την όρεξη και για να ευχαριστήσω τον σύζυγο (κρεατοφάγος γαρ) πήγαμε σε ενα εστιατόριο ονόματι The stables που το ειχε βρεί εκείνος.Ωραία ήταν !Έφαγε ένα ψημένο σάντουις με πανσέτα και εγω με το μικρό μοσχάρι κοκκινιστό,το παραδοσιακό τους με σφολιάτα και λαχανικά !
Στο γυρισμό σταμάτησαμε για λίγο στο Luss " μόνο λίγο 2 φωτογραφίες να βγάλω" (και ας έβρεχε πάλι) !Αυτή τη φορά με άφησε στον κεντρικό...να περπατήσω στη βροχή!Καθόλου δεν με πείραξε!!! Αυτό που με χάλασε το πρωί κατά την άφιξή μας τώρα δεν υπήρχε πιά...τουρίστες!!Γεμάτα λεωφορεία απο δαυτους στο πάρκινγκ και μετά να ξεχύνονται στα δρομάκια και να βγάζουν ενοχλητικές πόζες μπροστά απο τα σπίτια του κοσμάκη!Τώρα ήμουν μόνη!
Η πέτρα που ήθελα να δώ χρονολογείται απο το 1260 περίπου ,την εποχή που η περιοχή δεχόταν της επιθέσεις των Βικινγκς!Είχε σχήμα ανάποδης βάρκας και πάνω της είχε χαραγμένα διάφορα σύμβολα. Χρησίμευε για να σημαδέψει το σημείο ταφης ενώ κι άλλες τέτοιες εχουν βρεθεί στην ευρύτερη περιοχή.
Πάει κι αυτό!!! Τώρα θα χαλαρώναμε λίγο πίνοντας μια μπύρα στο θρυλικό The Drovers inn!Με 300 χρόνια ιστορίας αυτή η pub σου πρσοφέρει ένα ταξίδι στο χρόνο!Το καταλαβαίνεις πριν ακόμα μπείς!Απο την πόρτα κυριολεκτικά!Στους τοίχους κρέμονταν ασπρόμαυρες φωτογραφίες και ρούχα μιας περασμένης εποχής,παντου αντίκες, υπήρχαν βαλσαμωμενα ζώα καθε λογής ,φώκιες πάπιες και τόσα άλλα που δεν ήξερα ..μια μεγάλη αρκούδα στην είσοδο εδειχνε τα νύχια και τα δόντια της!Στη κύρια αίθουσα το τζακι ήταν αναμμένο δημιουργώντας μια πολλή ζεστή ατμόσφαιρα..είχε ένα μεγάλο μπαρ με καθε λογης ποτά και αφου παραγγείλαμε τις μπύρες μας και μια ceasars με σολωμό κάτσαμε στη διπλανη αίθουσα που ηταν πιο ήσυχη να περιμένουμε!Παντού υπήρχαν κηροπήγια και στον τοίχο βαλσαμωμένα κεφάλια ελαφιών.Ολο το σκηνικό ήταν πολύ spooky..λένε οτι είναι στοιχειωμένο..είχε και δωμάτια πάνω που μπορουσες να μείνεις αν ήθελες.Δεν ξερω αν θα ειχα τα κότσια να μείνω ενα βράδυ εδώ για νο διαπιστώσω!Επίσης ήταν το στέκι του διάσημου παράνομου Rob Roy Mcgregor!Θα σας πώ στο άλλο κεφάλαιο για αυτόν!
Φτάνοντας στο Killin κάναμε μία στάση στους Falls of Dochart πολύ ωραίος καταρράκτης μέσα στο χωριο!Κανοντας τη βόλτα μας στη γέφυρα είδα ένα νησάκι.Η πορτούλα που σε οδηγούσε σε αυτό ήταν κλειδωμένη με ένα λουκέτο και έλεγε ότι μπορούσες να πάς να το πάρεις απο ένα κατάστημα του χωριού, έγραφε Clan mcnab burial ground!Χμ πολύ ενδιαφέρον φαίνεται αυτό ε? Ξέχνα το. ΕΙΠΕ.Και κάπου εδώ έληξε άδοξα η προσπάθεια μου να επισκεφτώ και δεύτερο νεκροταφείο σε μια μέρα.Μα αυτό δεν ήταν νεκροταφείο!Ήταν τόπος ταφής μιας φατρίας σε νησί!Που να πάρει!!!!

 

[Vereniki]

Τo πρωί αφού ξύπνησα το μεγάλο και το μικρό αγόρι,ετοιμαστήκαμε στα γρηγορα και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Ο καιρός ήταν υπέροχος και ευχόμουν να παραμείνει έτσι! Ειχα στόχο να μπορεσουμε να προλάβουμε μια δίωρη κρουαζιέραπου αναχωρούσε στις 10.30 απο τη λίμνη loch katrine που βρίσκεται στη καρδιά των trosschas,αλλα όχι με όποιο κι όποιο πλοίο αλλά με το διάσημο ατμόπλοιο sr Walter Scott,το οποίο είναι απο μόνο του αξιοθέατο!Αν δεν προλαβαίναμε αυτό θα καναμε τη κρουαζιερα με κάποιο αλλο πλοιαράκι!
Ήμουν πεποισμένη ότι θα τα καταφέρουμε..αλλά ..απρόοπτο στο δρόμο!!!Έκαναν έργα ασφαλτόστρωσης της μιας πλευράς του δρόμου κάτι που μας καθυστέρησε μισή ώρα!Ο δρόμος ήταν κλειστός και απο τις δυο πλευρές! Στη μια πλευρά έκαναν τα εργα και στην άλλη υπήρχε ένα αυτοκίνητο με σηματοδότη που δεν σε άφηνε να περάσεις!Αφού μαζεύονταν κάμποσα αυτοκίνητα ένα μικρότερο αυτοκίνητο ερχοταν στην αρχη της ουράς και σε έπαιρνε συνοδεία ώστε να περάσεις τα έργα!Και σαν να μην έφτανε αυτό μπροστά μας μπήκαν 2 ποδηλάτες που πήγαιναν με το πάσο τους σε όλη τη διαδρομή μέχρι που να μας αφήσει το αυτοκίνητο,με αποτέλεσμα να κινούμαστε σε ρυθμό χελώνας!Φυσικά δεν παραμέρισαν για να περάσουμε και ήταν τόσο στενά που δεν μπορούσαμε να τους πρσπεράσουμε!Ο σύζυγος είχε βγάλει καπνούς και μουρμούριζε!Ένας εργάτης μας πήρε χαμπάρι και μας έγνεψε χαμογελώντας με κατανόηση!
Φτάσαμε με τη ψυχη στο στόμα, έτρεξα στο γκισέ και μας ενημέρωσαν οτι το πλοιο εφευγε!Έβγαλα εισιτήρια (30£ για 2 άτομα) ενω το πλοίο μας περίμενε, πηραμε και μια τσάντα και τρέξαμε φορτωμένοι με το παιδί !
Το ιστορικό αυτό ατμόπλοιο ειναι 118 χρονών και κινείται ακόμα με την αυθεντική του μηχανη την οποια μπορείς να δείς σε λειτουργία απο το κατάστρωμα!Είναι το τελευταίο του ειδους του στη Σκωτία που λειτουργεί έτσι διεξάγοντας κρουαζιέρες!
Tο πλοίο έχει πάρει το όνομα του απο τον αγαπημένο Σκωτσέζο ποιητή και μυθιστοριογράφο Sr Walter Scott ο οποίος εμπνευσμένος απο την ομορφιά της λίμνης το 1810 έγραψε το Lady of the lake, ετσι οι πρώτοι "τουρίστες" της εποχής θέλησαν να επισκεφθούν τη λίμνη!
"The wanderer’s eye could barely vie
The summer heaven’s delicious blue;
So wondrous wild, the whole might seem
The scenery of a fairy dream."
Το ονομα loch katrine στα γαελικά σημαίνει ληστής των highlands καθως η περιοχή ηταν γενέτειρα του διασημου ήρωα και παράνομου Rob Roy.
Η βασίλισσα Βικτώρια επισης επλευσε στη λίμνη το 1859 για να εγκανιάσει τα έργα της παροχής νερού .Μάλιστα απαίτησε να χτιστεί ένα σπίτι στην όχθη για να διανυχτερεύσει εκει κατα την επίσκεψη της.Ωστόσο η ίδια ποτέ δεν το χρησιμοποιησε αφου οι 21 ομοβροντιες για το καλωσόρισμα της, έσπασαν τα παράθυρα του οικήματος.Περνόντας απο εκεί θαυμασαμε το όμορφο κτίριο.
Ο καπετάνιος μας έδωσε και άλλες χρήσιμες πληροφορίες όπως ότι η λίμνη έχει προμηθεύσει με φρέσκο νερό την πόλη της Γλακώβης για περισσότερα απο 150 χρόνια!!
Η λίμνη βρίσκεται στη κοιλάδα Strath Gartney σε σχήμα U η οποία έχει διαβρωθεί απο τους παγετώνες.Ο παγετώνας έσκαψε τοσο πολυ τη λίμνη με αποτέλεσμα να εχει βάθος 154 μ .Ο παχύς πάγος κάλυψε τους λοφους και συγχωνευτηκε με περισσοτερο πάγο απο την κοιλάδα προς την πλευρά της λιμνης loch lomond.Όταν ο πάγος υποχώρησε άφησε τραχιές ακτογραμμές και στενές παραλίες ,διαμόρφωσε τους λόφους στη σημερινη τους μορφή και τις βραχώδης και τραχιές κορυφές του Ben'an και του Ben Venue.Ρυάκια τρέχουν απο τις κορφές αυτων των λόφων τροφοδοτώντας τη λίμνη με καθαρό νερό.
Οτι περιγραφη και να κάνω για αυτό το μοναδικό τοπίο νομίζω θα το αδικήσει..οπότε παραθετω τους στιχους
του Sr Walter Scott!!
"Where, gleaming with the setting sun,
One burnished sheet of living gold,
Loch Katrine lay beneath him rolled,
In all her length far winding lay,
With promontory, creek, and bay,
And islands that, empurpled bright,
Floated amid the livelier light,
And mountains, that like giants stand,
To sentinel enchanted land.
High on the south, huge Benvenue
Down to the lake in masses threw
Crags, knolls, and mountains, confusedly hurled,
The fragments of an earlier world;
A wildering forest feathered o’er
His ruined sides and summit hoar,
While on the north, through middle air,
Ben-an heaved high his forhead bear."
Λίγο πριν φτάσουμε στην αποβάθρα ο καιρός χάλασε με κρύο και βροχή!Πλεον είχαμε συνηθίσει τις γρηγορες και απότομες εναλλαγές του Σκωτσέζικου καιρού!
Φεύγοντας περάσαμε απο Duke's pass και φτάσαμε στο Aberfeldy!Καναμε μια στάση σε ένα μεγάλο κατάστημα που έιχε τα πάντα απο ρουχα,σουβενίρ μέχρι ποτά και εστιατόριο και αφου χαζολογήσαμε και τσιμπήσαμε κάτι ξεκινήσαμε !
Η επόμενη στάση μας ήταν στο Balquhidder στον...τάφο...του διάσημου παράνομου Rob Roy Macgregor!Ο Rob Roy ήταν διασημος ηρωας και παράνομος του 18 ου αι. και τον παρομοιαζουν με τον Ρομπέν των Δασών.Είχε συμμετάσχει στην εξεγερση των Ιακωβιτών όταν ήταν 18 χρονών.Αργότερα όταν έγινε ζωέμπορος δανείστηκε ένα μεγάλο ποσό ώστε να αυξησει το κοπάδι του ,όμως ο βοσκός στον οποιο είχε εμπιστευτεί το κοπάδι και τα χρήματα του εξαφανίστηκε και αυτός έχασε τα πάντα χωρίς να μπορεί να πληρώσει το δάνειο του.Ετσι τέθηκε εκτός νόμου.Μετά απο πολλες δυσκολίες και κακουχίες ξεκίνησε τις επιδρομές στα lowlands ώστε να μπορεσει να φροντίσει τη φατρία του.
Η ζωή του μεταφέρθηκε στον κινηματογαφο,έγινε βιβλίο ενώ απέκτησε μεγάλη φήμη και απο το βιβλίο που εκδόθηκε απο το Walter Scott.Το 2002 ενα μονοπάτι απο το Drymen έως το Pitlochry ονομάστηκε δρόμος του Rob Roy προς τιμήν του.Στον τάφο δίπλα του κείτεται η γυναίκα του και τα 2 του παιδιά.
Περπατήσαμε το νεκροταφείο μέσα στο ψιλόβροχο μόνο υπο τον ήχο του νερου απο το διπλανό ρυάκι.
Όταν φτάσαμε στο Killin είχε πάει απόγευμα.Δεν θέλαμε να πάμε σπιτι ακόμα,ετσι κάτσαμε στη κεντρικη πλατεία στο The falls of dochart in που βρίσκεται απέναντι απο τους καταρρακτες και παραγγείλαμε 2 μπύρες με σολωμό. Η τελευταία μέρα σαυτή τη πανέμορφη ,μαγευτική χώρα είχε φτάσει..νιώθαμε μελαγχολία αλλα και χαρά!
Γυρίσαμε για να ετοιμαστούμε για το πρωί!Ήθελα να ξεκινήσουμε οσο το δυνατόν πιο νωρίς ώστε να περάσουμε απο 2 ακόμα αξιοθέατα που ήθελα να δουμε έστω και φευγαλέα!

 

[Vereniki]