Αυστρία Γερμανία Road trip Γερμανία-Αυστρία

[greco]

Οπως εχω ξαναγραψει το Ιννσμπρουκ με κερδισε περισσοτερο απ το Σαλτσμπουργκ.Επισης εχοντας δει απειρες εκκλησιες στην Ευρωπη,η Hofkirche ειναι μια απο τις λιγες που θυμαμαι πολυ εντονα.Πολυ καλα τα πας,για συνεχισε

 

[katkats]

Πολύ ωραία η περιγραφή σου και οι φωτογραφίες σου. Καλά έκανες και έσπασες τα νεύρα του φύλακα στον ναό. Πες όμως και για εμάς που δεν ξέρουμε, τι είναι η "χρυσή στέγη";

 

[fofi32]

Hallstatt

Το δωμάτιο το κλείσαμε το πρωί στη διάρκεια του πρωινού από το κινητό και στοίχισε 60 ευρώ.

Route 145. Όνομα και πράμα. Φτάνουμε αργά το βράδυ και σηκώνεται η τρίχα απο την εικόνα. Έξω απο το ξενοδοχείο μια φωτιά μέσα σε ένα καρότσι και γύρω του 6 νταγλαράδες με μακριά μαλλιά, δερμάτινα, τατουάζ και παρκαρισμένα ψηλά, τεράστια αγροτικά 4χ4. Που είμαι στο παράδεισο? Μπαίνουμε μέσα και βλέπω άλλους 20 απλωμένους σε όλο το εστιατόριο που τρώγανε με μουσική υπόκρουση Route. Βεβαιώθηκα. Υπάρχει παράδεισος. Τι να σας πω, ψέμματα? Υπήρξε οργασμός. Άλλωστε έτσι μετράω την επιτυχία ενός ταξιδιού και της ζωής μου γενικώς. Από τους οργασμούς. Οπτικούς, γευστικούς, ακουστικούς, σωματικούς. Με ρωτάω στο τέλος. Πόσους κορίτσι μου είχες σήμερα? Και καθόμαστε και μετράμε εγώ και εγώ.
Route 145 δεν θα σε ξεχάσω ποτέ....

Πίστεψα έστω για μια μέρα ότι είμαι σε Road trip στον Route 66.
Ναι είναι στην Bucket List μου ο 66 και λέω για του χρόνου να νοικιάσω μηχανή και να τον διανύσω. Βέβαια υπάρχει μια διαμάχη και μια λογομαχία με τον απαυτό μου. Θα αντέξεις καλέ του λέω τόσες ώρες? Μου το παίζει δύσκολος….

Όχι αδέρφια του Travelstories. Δεν όρμηξα σε αυτά τα τέλεια όντα. Ήμουν μια κυρία και πήγα για ύπνο. Αυτοφασκελώνομαι. Ναι έχω επίγνωση.

Ξυπνάω το πρωί και τρέχω έξω. Δεν είχε ξημερώσει ακόμα καλά, υπήρχε μια απίστευτη ησυχία, μια μυστηριακή ομίχλη, τα 4Χ4 αγροτικά παρκαρισμένα, από μέσα να ακούγεται μουσική στυλ americana boogie radio ( αν δεν το ξέρετε να το μάθετε τώρα) και εγώ μαστουρωμένη. Ναι φωτογράφισα τα πάντα.

‘Ο Δρόμος με Πηγαίνει,
και εγώ Απολαμβάνω,
Νιώθω,
Σκέπτομαι χίλιες Νέες Σκέψεις,
όσες οι Νέες Εικόνες ανά χιλιόμετρο’

Με κρύα καρδιά το αποχωρίστηκα αλλά ένα κομματάκι μου έμεινε εκεί. Το Hallstatt μας περίμενε.

Σε 15 λεπτά φτάσαμε, παρκάραμε και βουρ να το κατακτήσουμε. Όμορφο, γραφικό, μικρό, υπέροχο.

Το κρύο ανελέητο, γενικά σε όλο το ταξίδι. Τι και αν είμαι γέννημα του Ολύμπου, τι και αν η δουλειά μου είναι εξωτερική το δάγκωσα σε όλο το ταξίδι. Είμαι το κορίτσι του Μάη και του καλοκαιριού. Αναγκαστικά κάποια ταξίδια τα αδικώ για να χωρέσουν μέσα στο χρόνο. Δεν το απήλαυσα το Hallstatt. Να πάρω ένα παγωτό και να κάτσω σε ένα πεζούλι που είναι αγαπημένη συνήθεια δεν κατέστη εφικτό. Πήρα ένα παγωτό στο Innsbruck κάθισα στη στήλη της Αγίας Άννας αλλά πάγωσε…δεν λέω ποιος καθώς τον έχω αναφέρει πολλάκις σε αυτή την ιστορία

Στο δρόμο για Hallstatt οι επόμενες φωτογραφίες.

Ακολουθεί το Hallstatt

 

[fofi32]

Σας ευχαριστώ όλους...!!
Greco το είχα διαβάσει αυτό που είχες γράψει πριν το ταξίδι και όταν πήγα στο Σάλτσμπουργκ σε θυμήθηκα. Συμφωνώ και εμένα μου άρεσε περισσότερο το Ίνσμπουργκ. Και με το καθεδρικό επίσης.
katkats η χρυσή Στέγη (Goldenes Dachl) είναι το σήμα κατατεθέν του Innsbruck. Αποτελείται απο 2.657 επιχρυσωμένα κεραμίδια που κοσμούν το γοτθικής αρχιτεκτονικής μπαλκόνι απ’ όπου παρακολουθούσε τα δρώμενα της πόλης ο αυτοκράτορας Μαξιμιλιανός Α΄.

 

[karfitsa]

Η γραφή σου είναι συναρπαστική αλλα και οι φωτογραφίες σου παίρνουν δέκα με τόνο!.....keep on going

 

[fofi32]

Μα σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Όλους. Να παίρνω τόσα όμορφα μηνύματα απο ανθρώπους που θαυμάζω μου είναι ειλικρινά τιμή. Σας ευχαριστώ. Θάψατε την ανασφάλεια που είχα και δεν έγραφα τόσα χρόνια ιστορία.

 

[lost_Angel]

Το τουρ που εκανες πολυ καλο.....Ζω λιγο εξω απο το Tübigen και για την μπυραρια λεω να παω αυριο το απογευματακι να ποιο μια μπυρα στην υγεια σου για την ιδεα που μου εδωσες . Για το Εσσλινγεν ειναι πολυ ομορφη πολη και πραγματι η μεσαιωνικη αγορα ειναι κατι που πρεπει να παει τα Χριστουγεννα...Οσο για τον Ρομαντικο δρομο με εβαλες σε ιδεες για ανοιξη και μοτοσυκλετα κατω απο τις Βαβαρικες Αλπεις..... Πολυ ωραιες περιγραφες σου ευχομαι να ταξιδευεις ατελειωτα.

 

[fofi32]

Ωχ, ωχ. Δώστης ένα φιλί της λατρεμένης. Δεν μπορεί θα θυμάται την μπεκρού. Άσε τις ιδέες και ξεκίνα την οργάνωση χθες. Σιγοκλαίει το μέσα μου. Θα ήθελα πολύ να οδηγήσω μηχανή σε αυτή τη διαδρομή. Καλά ταξίδια και περιμένουμε ιστορία..

 

[fofi32]

"Α! Αϊ στο διάολο, εκεί είναι η Χαβάη;;;"
Πάντα με μάγευαν οι χάρτες.
Μπορώ να χαθώ για ώρες κοιτάζοντας τους.
Πάντα με εκπλήσσουν.

Η υδρόγειος σφαίρα είναι πιο ταξιδιάρα, έχει κίνηση.
Την περιστρέφεις με δύναμη, κλείνεις τα μάτια και με το δάχτυλο την σταματάς.
"Εδώ θα πάω! Ωχ, σε θάλασσα έπεσα, ακόμα μία..." και βιζζγκ ξανά γυρίζει γύρω-γύρω μέχρι να προσγειωθεί ο δείκτης σε στεριά.
"Μάλε! Μαλβίδες, γιούπι"
(Για να μην βρεθείς σε καμιά στέπα ανοιξιάτικα κλέψε λίγο... μισάνοιξε το μάτι σου πριν σταματήσεις την σφαίρα, καλό και το Νοβοροσίσκ αλλά...)

Να είχα, λέει, έναν χάρτη 2x2.
Να παραμέριζα τους καναπέδες και να τον άπλωνα στο σαλόνι.
Να ξάπλωνα πάνω του. Μπρούμυτα.
Κεφάλι στο Τόκιο, αριστερό πόδι να τσαλαβουτάει στις ακτές της Καλιφόρνια, δεξί πόδι στα παγωμένα νερά στην Γη του Πυρός.
Δεξί χέρι να χαϊδεύει ένα μικρό κοάλα, αριστερό χέρι να ψάχνει την φάλαινα Μπελούγκα, στον Αρκτικό Ωκεανό (ωχ, με δάγκωσε!)

Ύστερα να καθόμουν σταυροπόδι πάνω στην Ανταρκτική και να κοιτούσα την γη από ψηλά.
Που έχει πόλεμο και που ειρήνη;
Ένα χάδι στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Παλαιστίνη, στην Αγκόλα...
Από που ακούστηκε ο πυροβολισμός για να πιάσω την σφαίρα;

Που έχει φτώχεια;
Ένα βλέμμα στην Βραζιλία, στην Ινδονησία, στην Κένυα, στην Αλβανία...
Που πεινάνε τα παιδιά;
Φιλώ την παλάμη μου και ακουμπώ την Αιθιοπία, την Νιγηρία, το Πακιστάν, την Χιλή...
Που κρυώνουν τα παιδιά;
Φυσώ ζεστή ανάσα στην Ρωσία, στην Αλάσκα, στις Νήσους Sandwich, στο Πετροπαυλόβσκ...

Που έχει μολυσμένο νερό να το ρουφήξω όλο;
Που έχει νέφος να το αναπνεύσω μόνο εγώ.
Που είναι η τρύπα του όζοντος να την καλύψω με τα χέρια;

Που γεννιέται τώρα ένα παιδί;
Παντού... του στέλνω την ευχή μου.

Είναι μικρή η γη, με τεράστιες πληγές.
Είναι όμορφη η γη, με μεγάλες ασχήμιες.

Είναι μικρή η γη, χωράει στο σαλόνι...
χωράει στην καρδιά μου.

Πω πω, τόση ώρα πάνω στην Ανταρκτική, πάγωσε ο κώλος μου.

Δεν γεννήθηκα για μια γωνία. Όλος ο κόσμος είναι η πατρίδα μου.


Partnachklamm

Εάν δεν υπήρχε το Travelstories δεν νομίζω ότι θα το έβλεπα. Είμαι ευγνώμων για αυτό. Μαγικό.

Αφήσαμε το αμάξι κάτω στην πίστα jumb και το κόψαμε με τα πόδια. Λάτρεψα το κάθε βήμα της διαδρομής μέχρι την είσοδο του φαραγγιού. Θυμάμαι την κάθε λεπτομέρεια. Εντάξει, όχι όλα. Το κρύο προσπαθώ να το ξεχάσω. Τα δέντρα γυμνά ω σαν πρωτόπλαστοι, ανθρώπινη ύπαρξη πουθενά( να φύγετε να πάτε αλλού), μια κουβέρτα πάχνης που είχε σκεπάσει τα πάντα, η ομίχλη παρούσα, μια εκκωφαντική σιωπή να ταράζει τα σωθικά μου, τα φύλλα πεσμένα με απίστευτη τάξη στο έδαφος και εγώ σε νιρβάνα.
Στον κατάλογο των οργασμών μπήκε με τα μπούνια.

Τι να σου πω. Δεν θυμάμαι πόσο στοίχισε η είσοδος. Ήμουν μαστουρωμένη.

Αν με έβλεπε κανένας καθώς διέσχιζα το φαράγγι θα έπαιρνε όρκο ότι ήμουν δρομέας. Με είχε συνεπάρει το θέαμα. Έτρεχα να το δώ όλο. Πάντα νομίζω ότι θα φύγει. Άιντε πες το υποσυνείδητο πώς θα φύγει ένα ολόκληρο φαράγγι και ένα βουνό. Είμαι καλά γιατρέ μου?
Η επιστροφή σημειωτόν. Δεν υπάρχει πέτρα που δεν την έβγαλα φωτογραφία.

Oberammergau

Καλέ, τι κουκλίστικο είναι αυτό? Πού να πρωτοκοιτάξεις?

Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ευτυχισμένοι? Να την έχουν συνηθίσει άραγε αυτή την ομορφιά, αυτή τη τάξη?

Εγώ βγαίνω από το σπίτι μου να πάω καμιά βόλτα τα σκυλιά μου και βλέπω μπάζα στα ρέματα, τα χωράφια γεμάτα σκουπίδια από το καλοκαίρι, πεταμένα τραπέζια, τηλεοράσεις, καναπέδες. Νομίζεις ότι ξεκινάει κάποιο νοικοκυριό εκεί στας εξοχάς. Τι ποδηλατοδρόμος? Χαχαχαχαχα

 

[lost_Angel]

κοιτα να δεις... Περασα 6-7 φ0ρες τοσο κοντα απο Partnachklamm και πραγματικα δεν ειχα ιδεα οτι ειχε τετοιο φαραγγι και μπορουσε να συνδιαστει τελεια με το καστρο του Νοϊσβανστάιν περιμενω την ανοιξη....... Πες μου οτι εφαγες κοτσι στην Βαυαρια!!!!!!!!!!!!!!!! Να με ισοπεδοσεις

 

[fofi32]

Μου έδωσες σοβαρό λόγο για να ξαναπάω. Κότσι λόγος ταξιδιού. Δεν το έφαγα. Θα επιστρέψω του χρόνου για τα κάστρα και θα ανέβω απο αριστερά για τα χωριά του κούκου. Θα το φάω και θα σε θυμηθώ τότε. Να πας στο φαράγγι μην το χάσεις.

 

[greco]

κοιτα να δεις... Περασα 6-7 φ0ρες τοσο κοντα απο Partnachklamm και πραγματικα δεν ειχα ιδεα οτι ειχε τετοιο φαραγγι και μπορουσε να συνδιαστει τελεια με το καστρο του Νοϊσβανστάιν περιμενω την ανοιξη....... Πες μου οτι εφαγες κοτσι στην Βαυαρια!!!!!!!!!!!!!!!! Να με ισοπεδοσεις

Αν και δεν ειναι του χαρακτηρα μου,σε ισοπεδωνω τουλαχιστον 2-3 φορες