Ψάχνοντας για πληροφορίες σχετικά με το Μπέργκαμο από το google, έπεσα πάνω σ'αυτή την ωραία ιστορία. Η αφήγησή σας είναι καταπληκτική! Έκανα εγγραφή, στο κατά τα άλλα πολύ ωραίο site, μόνο κ μόνο για να μοιραστώ μαζί σας τα πολύ ωραία συναισθήματα που μου προκαλέσατε. Αναμένω με αγωνία την συνέχεια...
Ρωσία Pωσία 2009 - Η Οδύσσεια συνεχίζεται
- Thread starter Ivanna Petrovna
- Ημερομηνία δημιουργίας
depy!!!
Member
- Μηνύματα
- 800
- Likes
- 2.157
- Επόμενο Ταξίδι
- Περού - Βολιβια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Με βανάκι στη Νορβηγία
Φοβερή η ιστορία σας. Παρόλο που έλεγα να διαβάσω ιστορίες για τη Ρωσία πιο κοντά στον καιρό του ταξιδιού μου για να θυμάμαι πιο πολλά πράγματα, όταν άρχισα δεν μπορούσα να σταματήσω. Αυτό το σασπένς.... ανεπανάληπτο.
Διάλεξες καλύτερη εποχή για να πας Ρωσία. Εκεί ξέσπασε φοβερή κρίση! Το ρούβλι έχει πέσει, απο 42 που ήταν στις αρχές της χρονιάς, χτες ήταν 81 και σήμερα έχει φτάσει 92!!! Και πέφτει και άλλο! Με ευρώ τώρα θα περάσεις καλά, θα σου είναι φθηνά.
Αλλά τουρισμός από Ρωσία, προς το παρόν, πέθανε. Αυτό θα φανεί το καλοκαίρι 2015 στην Ελλάδα.
Ivanna Petrovna
Member
- Μηνύματα
- 152
- Likes
- 1.104
Del Mar, πρώτα απ'όλα καλωσήρθες και καλή ανάγνωση! Για ξεκίνημα, έχει πολλές κι όμορφες ιστορίες (σε εξέλιξη) με σασπένς, που σε περιμένουν να τις ανακαλύψεις ;-)
(Θα καταλάβεις από τους τίτλους ποιες είναι
)Το ότι πέτυχες την ιστορία εντελώς αναπάντεχα, με εκπλήσσει πολύ ευχάριστα. Μας πέτυχες στο τσακ πριν να πέσουν οι τίτλοι τέλους! Τελευταία μέρα στη Ρωσία....
Depy, ελπίζω η ανάγνωση της ιστορίας να μην έδρασε αποτρεπτικά στην (θέλω να πιστεύω) ήδη ειλημμένη σου απόφαση να ταξιδέψεις στη Ρωσία.
Είπαμε, τα περιστατικά που έτυχαν σε μας ήταν έκτακτες περιστάσεις! Α, και κάτι άλλο: από αγγλικά η ασχετοσύνη νομίζω είναι περίπου η ίδια, και στις δύο πόλεις. Χωρίς να βάζω και το χέρι μου στη φωτιά, επειδή έχουν περάσει χρόνια.
Πάντως νέοι υπάλληλοι σε καταστήματα, με τους οποίους συναναστραφήκαμε, μιλούσαν μια χαρά αγγλικά. Το ίδιο κι η σπιτονοικοκυρά μας στην Αγ. Πετρούπολη και στο ξενοδοχείο που μέναμε στη Μόσχα. Τώρα στα αξιοθέατα και στα μουσεία....χμμμμ....θα σε γελάσω... (η αλήθεια είναι ότι πολλά από τα βασικά π.χ. Ερμιτάζ, Κρεμλίνο, τα είδαμε μόνο απ'έξω....)
Αλλά εντάξει δεν είναι και κάτι τρομερό αυτό, με την κατάλληλη προετοιμασία ξεπερνιέται. Επίσης στα μουσεία συχνά (αν όχι πάντα; ) υπάρχει διαφορετική χρέωση για τους ξένους και πολλές φορές πληρώνεις για να βγάλεις φωτογραφίες.
Vivyen, σ' ευχαριστώ πολύ για τη μετάφραση! Τώρα με τη συζήτηση μου έχουν μπει ιδέες για μια επίσκεψη ξανά στα μέρη σου
κατά την άνοιξη - καλοκαίρι. Ελπίζω όμως μέχρι τότε να το επιτρέψουν οι συνθήκες και στην Ελλάδα, γιατί κι εμείς εδώ δεν πάμε καθόλου καλά.....
depy!!!
Member
- Μηνύματα
- 800
- Likes
- 2.157
- Επόμενο Ταξίδι
- Περού - Βολιβια
- Ταξίδι-Όνειρο
- Με βανάκι στη Νορβηγία
Όχι, μην ανησυχείς. Θα προβληματιζόμουν αν σκόπευα να νοικιάσω αυτοκίνητο και να βγω στην επαρχία. Έτσι όμως που θα πάω -μόνο στις πόλεις- επιλέγω συνειδητά να ακούσω τα καθησυχαστικά σας λόγια
Ivanna Petrovna
Member
- Μηνύματα
- 152
- Likes
- 1.104
Διανύαμε πλέον την τελευταία μας μέρα στα ρωσικά εδάφη κι έτσι ήμασταν επί ποδός για να ολοκληρώσουμε και τις τελευταίες μας εργασίες (= ψώνια). 'Επρεπε όμως χωριστά να τακτοποιήσουμε τις εκκρεμότητές μας: η Ξερξούσκα να παραδώσει το αυτοκίνητο στην εταιρεία ενοικιάσεων, η Ιβάννα να αγοράσει μια μπαλαλάικα που είχαμε βάλει στο μάτι, κι η Αντιγκόνα για σιγουριά, να περιμένει κάπου στο ενδιάμεσο για να ελαχιστοποιήσουμε την πιθανότητα να χαθεί, μιας και δεν διάβαζε καθόλου το ρωσικό αλφάβητο.
Aκόμα κι η τελευταία μέρα που θα 'πρεπε να ΄ταν χαλαρή, ήταν και πάλι αγχωτική σε τούτη την πόλη, που μπήκε για πάντα στο πετσί και στο μυαλό μας, ως συνώνυμη του στρες και της αγωνίας...
Η Ιβάννα έφτασε έγκαιρα στο μαγαζί με τα μουσικά όργανα. Χάρηκε μόλις είδε ότι η ζωγραφιστή μπαλαλάικα που έψαχνε ήταν ακόμα εκεί και δοκίμασε να κάνει παζάρι με τον νεαρό μακρυμάλλη υπάλληλο, που φαινόταν ροκ τύπος. Η προσπάθεια έπεσε στο κενό γιατί ο χαριτωμένος ξανθός μαλλιάς δεν μιλούσε αγγλικά.
Τα λεφτά όμως δεν της ήταν αρκετά, η προσπάθεια για αλισβερίσι είχε κι εκείνη ναυαγήσει, κι έτσι άρχισε να ψάχνει από δω κι από κει μηχάνημα για ανάληψη μετρητών. Όλο αυτό, καθώς κι η προβληματική συνεννόηση με τον νεαρό υπάλληλο την καθυστέρησαν, αλλά κυρίως την εκνεύρισαν, γιατί ο τύπος ήταν απελπιστικά αργός...
Για καλή της τύχη ξεπέρασε γρήγορα όλα τα εμπόδια (σαν την Πατουλίδου) και μέσα σε λίγη ώρα έκοψε το νήμα στον σιδηροδρομικό σταθμό, όπου την περίμεναν ήδη η Ξερξούσκα με την Αντιγκόνα, κι αφού προηγουμένως εφοδιάστηκε με βότκες και τρόφιμα για το ταξίδι.
Το ταξίδι.... τι να μας περίμενε άραγε στα σύνορα; Κανείς δεν ήξερε ούτε μπορούσε να φανταστεί, μετά από τις τόσες αναποδιές που μας είχαν τύχει μέχρι τότε. Το τρένο που θα μας πήγαινε στην πρωτεύουσα της Φινλανδίας, το Ελσίνκι, ήταν ευτυχώς φινλανδικό, το περίφημο τρένο Sibelius.
Δε μπορεί, το τρένο αυτό θα είχε σίγουρα μπαρ και νερά! Ακόμα κι η έκδοση των εισιτηρίων για το Ελσίνκι είχε γίνει πιο εύκολα, αν και στο γκισέ για ακόμα μια φορά, αγγλικά γιοκ...
Αυτό είναι τo αξιαγάπητο τρενάκι Sibelius, που θα μας πήγαινε στη γη της ελευθερίας!
(..αν περνούσαμε αισίως τα σύνορα)
..και τα δρομολόγιά του, αλέ ρετούρ.
Ευτυχώς, κανένας Κατιόνακ δε μας υποδέχτηκε! Το βαγονέτο στο οποίο βρίσκονταν οι θέσεις μας ήταν απλό, χωρίς κάποια ιδιαιτερότητα. Το highlight όμως ήταν στο βάθος του βαγονέτου μας...
Ψύκτης με νερό Eden. Όαση όνομα και πράγμα!
Από νερό πάντως ήμασταν κομπλέ, γιατί όπως λέει κι η παροιμία, "όποιος καεί απ' τον χυλό φυσάει και την γιαούρτη". Αυτή τη φορά είχαμε περίσσεια νερού, γιατί κουβαλούσαμε μπουκάλι-νταμιτζάνα γίγας, εξάλιτρο παρακαλώ. Ήταν κλασική συσκευασία των νερών στη Ρωσία. Κάτι θα ξέρουν αυτοί από δίψα!!
Τα απόλυτα must του ταξιδιού προς την ελευθερία.
(όπως λέμε ψωμί, ελιά...)
Καθήσαμε στις θέσεις μας και περιμέναμε υπομονετικά. 'Ωσπου το τρένο ξεκίνησε.
Την πορεία του στο άγνωστο...
Η Ιβάννα έπιασε την κουβέντα με τον ξανθό άνδρα που καθόταν στο μπροστινό κάθισμα. 'Ηταν Ρώσος γιάπις, κάτι επεξεργαζόταν παράλληλα στο λαπτοπ του κι απ' ό,τι μας είπε πηγαινοερχόταν στην Φινλανδία για δουλειά. 'Οταν τον ρωτήσαμε τι κατάσταση επικρατούσε εκεί, μας μίλησε με τα καλύτερα λόγια, κυρίως για το οδικό δίκτυο που ήταν άρτιο και δεν είχε καθόλου διόδια.
Ακόμα κι οι δύσκολες στιγμές θέλουν καλοπέραση κι έτσι για ξορκίσουμε το κακό, γεμίσαμε τα πλαστικά ποτήρια μας με βότκα, ήπιαμε γερές δόσεις νερού και βγάλαμε από τη θήκη της την μπαλαλάικα, πειραματιζόμενες με το καινούργιο όργανο...
Η στιγμή που τρέμαμε, δεν άργησε να έλθει. Τα όργανα της τάξης και των συνόρων, έκαναν την εμφάνισή τους, περιφερόμενα κατά μήκος του τρένου και ζητώντας από όλους τους επιβάτες να παραδώσουν τα διαβατήριά τους. Στο τρένο είχαν επιβιβαστεί και οι Φινλανδοί συνάδελφοί τους, φορούσαν στολή που έγραφε "TULLI" στην πλάτη και διενεργούσαν κι αυτοί τους τυπικούς ελέγχους...
Η Ιβάννα, νιώθοντας άνετα με τον Ρώσο συνεπιβάτη μας, άρχισε να τον ρωτάει πληροφορίες που αφορούσαν τον έλεγχο στα σύνορα και το πόσο αυστηρός ήταν αυτός. Προς μεγάλη έκπληξή μας, ο Ρώσος γιάπις, μας εκμυστηρεύτηκε ότι είχε "προφίλ εγκληματία" (χαρακτηριστικά που θύμιζαν εγκληματία; δεν καταλάβαμε..) και γι' αυτό κάθε φορά που περνούσε τα σύνορα, τον σταματούσαν και του έκαναν εξονυχιστικό έλεγχο.
Όταν ο πιο προσωπικός έλεγχος, έφτασε και σ'εκείνον, τα λόγια του επιβεβαιώθηκαν και στην πράξη: οι Ρώσοι Τulli άρχισαν διάφορες ερωτήσεις και του είπαν να ανοίξει την τσάντα του. Αν και στάθηκαν αρκετή ώρα σ'αυτόν, δεν βρήκαν κάτι επιλήψιμο κι έτσι ο έλεγχος συνεχίστηκε στους αμέσως επόμενους επιβάτες, δηλαδή σ' εμάς...
Η πρώτη ερώτηση ήταν αν έχουμε κάτι να δηλώσουμε. Ιδιαίτερη έμφαση έδιναν σε περιπτώσεις παλιών οργάνων, ή αντικειμένων - αντίκα, γιατί υπήρχαν περιορισμοί, ίσως και απαγόρευση, στο να βγάζεις παλαιά αντικείμενα από τη χώρα. Εμείς απαντήσαμε ότι το μόνο που έχουμε είναι μια μπαλαλάικα.
"Old balalaica"? ρώτησε ο Ρώσος Tulli με άγριο -και καλά- ύφος. "Όχι", του απαντήσαμε μονολεκτικά και για καλή μας τύχη δεν ασχολήθηκε άλλο μαζί μας. Με τις αποσκευές μας δεν είχαμε θέμα, άλλο μας έκαιγε, κι αυτό ήταν τα διαβατήρια, που τα κρατούσαν ακόμα αυτοί κι άγνωστο πότε και υπό ποιες συνθήκες θα μας τα επέστρεφαν...
Το τρένο ήταν ακινητοποιημένο για αρκετή ώρα, βρισκόμασταν στο μεταίχμιο μεταξύ των δύο χωρών. Σε ποια από τις δύο όμως; Σιγά σιγά άρχισε να μετακινείται, ώσπου μετά από λίγο ξανασταμάτησε. Η ώρα περνούσε και η κατάσταση ήταν ήρεμη, χωρίς αναταραχές. Αν και δεν είχαμε πάρει ακόμα πίσω τα διαβατήρια, η ελπίδα άρχισε να αχνοφεγγίζει και να μας κλείνει το μάτι συνομωτικά... μάλλον την είχαμε σκαπουλάρει. Αν ήταν να μας μπαγλαρώσουν, δεν θα το είχαν κάνει τόση ώρα;
To ηθικό μας αναπτερώθηκε στη σκέψη ότι ακόμα κι αν υπήρχε πρόβλημα στα χαρτιά μας, ήμασταν σε πολιτισμένο περιβάλλον και θα μπορούσαμε να ελπίζουμε στη στήριξη των Φινλανδών Tulli -που σίγουρα θα ήταν πιο νορμάλ και συζητήσιμοι σε σχέση με τους Ρώσους συναδέλφους τους. Ακόμα κι αν μας σταματούσαν, θα είχαμε τουλάχιστον αυτόπτες μάρτυρες
(όχι σαν το τρένο του Κατιόνακ, που αυτός ήταν ικανός από μόνος του να μας ρίξει στα σαγόνια του καρχαρία...)
..Ωσπου η μεγάλη ώρα επιτέλους έφτασε, όταν πήραμε και πάλι τα διαβατήρια στα χέρια μας. Στο διαβατήριο της Ξερξούσκα μάλιστα, υπήρχε ακόμα άθικτο στη θέση του, το συνοριακό καυτό έγγραφο. Η φυγή μας από τη Ρωσία ήταν πλέον γεγονός!
Αν και μόλις είχαμε περάσει ένα από τα πιο αγχωτικά και δύσκολα σημεία του ταξιδιού μας, η χαρά μας ήταν πολύ πιο συγκρατημένη, σε σχέση με άλλες φορές. Οι κακουχίες που είχαμε περάσει μέχρι τότε μας είχαν κάνει κι ένα καλό, μας είχαν σκληραγωγήσει.
Με πλέον πιο γιορτινή, χαλαρή και free διάθεση, αρχίσαμε να κόβουμε βόλτες στο τρενάκι της ελευθερίας. Πρώτη στάση φυσικά στο μπαρέτο του τρένου, για ελαφρύ τσιμπολόγημα και ζεστό ρόφημα. Αμέσως νιώσαμε οικεία σ'αυτό το μπαρ, γιατί οι χαρακτήρες ήταν λατινικοί, το περιβάλλον δυτικοευρωπαϊκό και το νόμισμα, ευρώ. Οι τιμές ήταν λίγο ανεβασμένες, αλλά δε δώσαμε και πολλή σημασία (θα 'πρεπε, μιας κι ήταν προάγγελος του τι θα αντιμετωπίζαμε...) αφού σε όλα λίγο πολύ τα μπαρ των τρένων υπάρχει ακρίβεια.
Οι πρώτες εντυπώσεις από το παραθυράκι μας, πίνοντας τα ποτά μας χαρωπά και κάνοντας όνειρα για τον νέο μας προορισμό (για τον οποίο δεν ξέραμε σχεδόν τίποτα):
μπαίνοντας για τα καλά στη Φινλανδία, διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι ότι πρόκειται πράγματι για την χώρα των χιλίων λιμνών...
Aκόμα κι η τελευταία μέρα που θα 'πρεπε να ΄ταν χαλαρή, ήταν και πάλι αγχωτική σε τούτη την πόλη, που μπήκε για πάντα στο πετσί και στο μυαλό μας, ως συνώνυμη του στρες και της αγωνίας...
Η Ιβάννα έφτασε έγκαιρα στο μαγαζί με τα μουσικά όργανα. Χάρηκε μόλις είδε ότι η ζωγραφιστή μπαλαλάικα που έψαχνε ήταν ακόμα εκεί και δοκίμασε να κάνει παζάρι με τον νεαρό μακρυμάλλη υπάλληλο, που φαινόταν ροκ τύπος. Η προσπάθεια έπεσε στο κενό γιατί ο χαριτωμένος ξανθός μαλλιάς δεν μιλούσε αγγλικά.
Τα λεφτά όμως δεν της ήταν αρκετά, η προσπάθεια για αλισβερίσι είχε κι εκείνη ναυαγήσει, κι έτσι άρχισε να ψάχνει από δω κι από κει μηχάνημα για ανάληψη μετρητών. Όλο αυτό, καθώς κι η προβληματική συνεννόηση με τον νεαρό υπάλληλο την καθυστέρησαν, αλλά κυρίως την εκνεύρισαν, γιατί ο τύπος ήταν απελπιστικά αργός...
Για καλή της τύχη ξεπέρασε γρήγορα όλα τα εμπόδια (σαν την Πατουλίδου) και μέσα σε λίγη ώρα έκοψε το νήμα στον σιδηροδρομικό σταθμό, όπου την περίμεναν ήδη η Ξερξούσκα με την Αντιγκόνα, κι αφού προηγουμένως εφοδιάστηκε με βότκες και τρόφιμα για το ταξίδι.
Το ταξίδι.... τι να μας περίμενε άραγε στα σύνορα; Κανείς δεν ήξερε ούτε μπορούσε να φανταστεί, μετά από τις τόσες αναποδιές που μας είχαν τύχει μέχρι τότε. Το τρένο που θα μας πήγαινε στην πρωτεύουσα της Φινλανδίας, το Ελσίνκι, ήταν ευτυχώς φινλανδικό, το περίφημο τρένο Sibelius.
Δε μπορεί, το τρένο αυτό θα είχε σίγουρα μπαρ και νερά! Ακόμα κι η έκδοση των εισιτηρίων για το Ελσίνκι είχε γίνει πιο εύκολα, αν και στο γκισέ για ακόμα μια φορά, αγγλικά γιοκ...
Αυτό είναι τo αξιαγάπητο τρενάκι Sibelius, που θα μας πήγαινε στη γη της ελευθερίας!
(..αν περνούσαμε αισίως τα σύνορα)
..και τα δρομολόγιά του, αλέ ρετούρ.
Ευτυχώς, κανένας Κατιόνακ δε μας υποδέχτηκε! Το βαγονέτο στο οποίο βρίσκονταν οι θέσεις μας ήταν απλό, χωρίς κάποια ιδιαιτερότητα. Το highlight όμως ήταν στο βάθος του βαγονέτου μας...
Ψύκτης με νερό Eden. Όαση όνομα και πράγμα!
Από νερό πάντως ήμασταν κομπλέ, γιατί όπως λέει κι η παροιμία, "όποιος καεί απ' τον χυλό φυσάει και την γιαούρτη". Αυτή τη φορά είχαμε περίσσεια νερού, γιατί κουβαλούσαμε μπουκάλι-νταμιτζάνα γίγας, εξάλιτρο παρακαλώ. Ήταν κλασική συσκευασία των νερών στη Ρωσία. Κάτι θα ξέρουν αυτοί από δίψα!!
Τα απόλυτα must του ταξιδιού προς την ελευθερία.
(όπως λέμε ψωμί, ελιά...)
Καθήσαμε στις θέσεις μας και περιμέναμε υπομονετικά. 'Ωσπου το τρένο ξεκίνησε.
Την πορεία του στο άγνωστο...
Η Ιβάννα έπιασε την κουβέντα με τον ξανθό άνδρα που καθόταν στο μπροστινό κάθισμα. 'Ηταν Ρώσος γιάπις, κάτι επεξεργαζόταν παράλληλα στο λαπτοπ του κι απ' ό,τι μας είπε πηγαινοερχόταν στην Φινλανδία για δουλειά. 'Οταν τον ρωτήσαμε τι κατάσταση επικρατούσε εκεί, μας μίλησε με τα καλύτερα λόγια, κυρίως για το οδικό δίκτυο που ήταν άρτιο και δεν είχε καθόλου διόδια.
Ακόμα κι οι δύσκολες στιγμές θέλουν καλοπέραση κι έτσι για ξορκίσουμε το κακό, γεμίσαμε τα πλαστικά ποτήρια μας με βότκα, ήπιαμε γερές δόσεις νερού και βγάλαμε από τη θήκη της την μπαλαλάικα, πειραματιζόμενες με το καινούργιο όργανο...
Η στιγμή που τρέμαμε, δεν άργησε να έλθει. Τα όργανα της τάξης και των συνόρων, έκαναν την εμφάνισή τους, περιφερόμενα κατά μήκος του τρένου και ζητώντας από όλους τους επιβάτες να παραδώσουν τα διαβατήριά τους. Στο τρένο είχαν επιβιβαστεί και οι Φινλανδοί συνάδελφοί τους, φορούσαν στολή που έγραφε "TULLI" στην πλάτη και διενεργούσαν κι αυτοί τους τυπικούς ελέγχους...
Η Ιβάννα, νιώθοντας άνετα με τον Ρώσο συνεπιβάτη μας, άρχισε να τον ρωτάει πληροφορίες που αφορούσαν τον έλεγχο στα σύνορα και το πόσο αυστηρός ήταν αυτός. Προς μεγάλη έκπληξή μας, ο Ρώσος γιάπις, μας εκμυστηρεύτηκε ότι είχε "προφίλ εγκληματία" (χαρακτηριστικά που θύμιζαν εγκληματία; δεν καταλάβαμε..) και γι' αυτό κάθε φορά που περνούσε τα σύνορα, τον σταματούσαν και του έκαναν εξονυχιστικό έλεγχο.
Όταν ο πιο προσωπικός έλεγχος, έφτασε και σ'εκείνον, τα λόγια του επιβεβαιώθηκαν και στην πράξη: οι Ρώσοι Τulli άρχισαν διάφορες ερωτήσεις και του είπαν να ανοίξει την τσάντα του. Αν και στάθηκαν αρκετή ώρα σ'αυτόν, δεν βρήκαν κάτι επιλήψιμο κι έτσι ο έλεγχος συνεχίστηκε στους αμέσως επόμενους επιβάτες, δηλαδή σ' εμάς...
Η πρώτη ερώτηση ήταν αν έχουμε κάτι να δηλώσουμε. Ιδιαίτερη έμφαση έδιναν σε περιπτώσεις παλιών οργάνων, ή αντικειμένων - αντίκα, γιατί υπήρχαν περιορισμοί, ίσως και απαγόρευση, στο να βγάζεις παλαιά αντικείμενα από τη χώρα. Εμείς απαντήσαμε ότι το μόνο που έχουμε είναι μια μπαλαλάικα.
"Old balalaica"? ρώτησε ο Ρώσος Tulli με άγριο -και καλά- ύφος. "Όχι", του απαντήσαμε μονολεκτικά και για καλή μας τύχη δεν ασχολήθηκε άλλο μαζί μας. Με τις αποσκευές μας δεν είχαμε θέμα, άλλο μας έκαιγε, κι αυτό ήταν τα διαβατήρια, που τα κρατούσαν ακόμα αυτοί κι άγνωστο πότε και υπό ποιες συνθήκες θα μας τα επέστρεφαν...
Το τρένο ήταν ακινητοποιημένο για αρκετή ώρα, βρισκόμασταν στο μεταίχμιο μεταξύ των δύο χωρών. Σε ποια από τις δύο όμως; Σιγά σιγά άρχισε να μετακινείται, ώσπου μετά από λίγο ξανασταμάτησε. Η ώρα περνούσε και η κατάσταση ήταν ήρεμη, χωρίς αναταραχές. Αν και δεν είχαμε πάρει ακόμα πίσω τα διαβατήρια, η ελπίδα άρχισε να αχνοφεγγίζει και να μας κλείνει το μάτι συνομωτικά... μάλλον την είχαμε σκαπουλάρει. Αν ήταν να μας μπαγλαρώσουν, δεν θα το είχαν κάνει τόση ώρα;
To ηθικό μας αναπτερώθηκε στη σκέψη ότι ακόμα κι αν υπήρχε πρόβλημα στα χαρτιά μας, ήμασταν σε πολιτισμένο περιβάλλον και θα μπορούσαμε να ελπίζουμε στη στήριξη των Φινλανδών Tulli -που σίγουρα θα ήταν πιο νορμάλ και συζητήσιμοι σε σχέση με τους Ρώσους συναδέλφους τους. Ακόμα κι αν μας σταματούσαν, θα είχαμε τουλάχιστον αυτόπτες μάρτυρες
(όχι σαν το τρένο του Κατιόνακ, που αυτός ήταν ικανός από μόνος του να μας ρίξει στα σαγόνια του καρχαρία...)
..Ωσπου η μεγάλη ώρα επιτέλους έφτασε, όταν πήραμε και πάλι τα διαβατήρια στα χέρια μας. Στο διαβατήριο της Ξερξούσκα μάλιστα, υπήρχε ακόμα άθικτο στη θέση του, το συνοριακό καυτό έγγραφο. Η φυγή μας από τη Ρωσία ήταν πλέον γεγονός!
Αν και μόλις είχαμε περάσει ένα από τα πιο αγχωτικά και δύσκολα σημεία του ταξιδιού μας, η χαρά μας ήταν πολύ πιο συγκρατημένη, σε σχέση με άλλες φορές. Οι κακουχίες που είχαμε περάσει μέχρι τότε μας είχαν κάνει κι ένα καλό, μας είχαν σκληραγωγήσει.
Με πλέον πιο γιορτινή, χαλαρή και free διάθεση, αρχίσαμε να κόβουμε βόλτες στο τρενάκι της ελευθερίας. Πρώτη στάση φυσικά στο μπαρέτο του τρένου, για ελαφρύ τσιμπολόγημα και ζεστό ρόφημα. Αμέσως νιώσαμε οικεία σ'αυτό το μπαρ, γιατί οι χαρακτήρες ήταν λατινικοί, το περιβάλλον δυτικοευρωπαϊκό και το νόμισμα, ευρώ. Οι τιμές ήταν λίγο ανεβασμένες, αλλά δε δώσαμε και πολλή σημασία (θα 'πρεπε, μιας κι ήταν προάγγελος του τι θα αντιμετωπίζαμε...) αφού σε όλα λίγο πολύ τα μπαρ των τρένων υπάρχει ακρίβεια.
Οι πρώτες εντυπώσεις από το παραθυράκι μας, πίνοντας τα ποτά μας χαρωπά και κάνοντας όνειρα για τον νέο μας προορισμό (για τον οποίο δεν ξέραμε σχεδόν τίποτα):
μπαίνοντας για τα καλά στη Φινλανδία, διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι ότι πρόκειται πράγματι για την χώρα των χιλίων λιμνών...
Travelstoryteller
Member
- Μηνύματα
- 301
- Likes
- 1.822
- Επόμενο Ταξίδι
- Η.Π.Α.
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ωκεανία
Τι όμορφα! Μπράβο ρε κοπελιές! Περιμένουμε συνέχεια!!! Καλή πρωτοχρονιά!!!
Ivanna Petrovna
Member
- Μηνύματα
- 152
- Likes
- 1.104
Kαλή χρονιά φιλενάδα και σένα και στον σύντροφο!Τι όμορφα! Μπράβο ρε κοπελιές! Περιμένουμε συνέχεια!!! Καλή πρωτοχρονιά!!!
Εμείς να δεις πώς περιμένουμε τη συνέχεια!!!!!!
Ivanna Petrovna
Member
- Μηνύματα
- 152
- Likes
- 1.104
(Προσεχώς στις οθόνες σας, στο τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας: )
Τι υποδοχή να επιφυλάσσει άραγε στα τρία ξενιτεμένα κοριτσούδια, η άφιξη στα φινλανδικά εδάφη;
Τις πιο συμφέρουσες τιμούλες στα είδη πρώτης ανάγκης...
Καφέ, φαγητό ή ποτό στα καλύτερα στέκια, μέσα στο Ελσίνκι...
...αλλά και πολύ έξω απ' αυτό...
Έπειτα από αυτές τις δραματικές εξελίξεις, η ρουλέτα, κρυμμένη πίσω από τα διαχωριστικά στο ρεστοράν του σταθμού των τρένων, θα τα καταφέρει τελικά να φέρει τη σωτηρία ως από μηχανής θεός;;
Στις ατέλειωτες φινλανδικές ασφάλτους, απανωτά τετ α τετ με παράξενες πινακίδες...
που σε καθοδηγούν πού θα πας και σου φτιάχνουν το πρόγραμμα, σε ένα ταξίδι δίχως συγκεκριμένο προορισμό...
Αλλά ταυτόχρονα πλανάται κι η αίσθηση ότι βρίσκεσαι στη χώρα του παραμυθιού, στο οποίο η σκηνοθεσία της ζωής
σου έχει αναθέσει τον πρώτο γυναικείο ρόλο...
...κάπου καταμεσής της φινλανδικής εξοχής, κρυμμένος μέσα στο μοναχικό κιόσκι του, ένας αγαθός γίγαντας πουλάει παγωτά...
Φιλόξενα ξενοδοχεία-πανδοχεία στη μέση του πουθενά....
...που μπορεί να μην διαθέτουν πισίνες και μεγαλεία, αλλά μερακλίδικα μίνι μουσεία παλιών αυτοκινήτων.
(παλιά αυτοκίνητα-αντίκες, το μεγάλο πάθος των Φινλανδών)
Όμως πισίνες δε χρειάζονται σ 'αυτή τη χώρα, γιατί τις διαθέτει εκ φύσεως, σε υπερθετικό βαθμό...
Και απίστευτα κάμπινγκ, παντού και πάντα, που φλερτάρουν με την οφθαλμαπάτη...
Eλάτε μαζί μας σε ένα ακόμα ταξίδι, στη γλυκιά, ονειρεμένη Φινλανδία! ;-)
---Ιvanna---Xerxooshka---Antigona---
Τι υποδοχή να επιφυλάσσει άραγε στα τρία ξενιτεμένα κοριτσούδια, η άφιξη στα φινλανδικά εδάφη;
Τις πιο συμφέρουσες τιμούλες στα είδη πρώτης ανάγκης...
Καφέ, φαγητό ή ποτό στα καλύτερα στέκια, μέσα στο Ελσίνκι...
...αλλά και πολύ έξω απ' αυτό...
Στις ατέλειωτες φινλανδικές ασφάλτους, απανωτά τετ α τετ με παράξενες πινακίδες...
που σε καθοδηγούν πού θα πας και σου φτιάχνουν το πρόγραμμα, σε ένα ταξίδι δίχως συγκεκριμένο προορισμό...
Αλλά ταυτόχρονα πλανάται κι η αίσθηση ότι βρίσκεσαι στη χώρα του παραμυθιού, στο οποίο η σκηνοθεσία της ζωής
σου έχει αναθέσει τον πρώτο γυναικείο ρόλο...
...κάπου καταμεσής της φινλανδικής εξοχής, κρυμμένος μέσα στο μοναχικό κιόσκι του, ένας αγαθός γίγαντας πουλάει παγωτά...
Φιλόξενα ξενοδοχεία-πανδοχεία στη μέση του πουθενά....
...που μπορεί να μην διαθέτουν πισίνες και μεγαλεία, αλλά μερακλίδικα μίνι μουσεία παλιών αυτοκινήτων.
(παλιά αυτοκίνητα-αντίκες, το μεγάλο πάθος των Φινλανδών)
Όμως πισίνες δε χρειάζονται σ 'αυτή τη χώρα, γιατί τις διαθέτει εκ φύσεως, σε υπερθετικό βαθμό...
Και απίστευτα κάμπινγκ, παντού και πάντα, που φλερτάρουν με την οφθαλμαπάτη...
Eλάτε μαζί μας σε ένα ακόμα ταξίδι, στη γλυκιά, ονειρεμένη Φινλανδία! ;-)
---Ιvanna---Xerxooshka---Antigona---
katkats
Moderator
- Μηνύματα
- 10.090
- Likes
- 13.186
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ν. Αμερική
Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη
Travelstoryteller
Member
- Μηνύματα
- 301
- Likes
- 1.822
- Επόμενο Ταξίδι
- Η.Π.Α.
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ωκεανία
Μπράβο κοριτσάρες!!! Ανυπομονούμε για το τελευταίο κεφάλαιο της θρυλικής τριλογίας σας!!!! Να είστε πάντα ταξιδιάρικες και εμείς παραμένουμε συντονισμένοι!!!!
Εκπομπές Travelstories
