NY some other time!!

[AlaniaraPsixi]

Καλημέρα σε όλους τους συνταξιδιώτες!
Τις τελευταίες μέρες διάβασα τις εμπειρίες σας,τις προτάσεις σας, τις ιστορίες σας, ειδα τις φωτογραφίες σας για την Νεα Υόρκη και ήταν πραγματικά σαν να ταξίδεψα μαζί σας. Ενιωσα σαν αυτή η πολυπολιτισμική πόλη να είναι μία γειτονιά πίσω απο την δική μου. Ξέρω τόσες οδούς που ούτε στην πόλη μου δεν ξέρω!!
Και εκεί που ένα ταξίδι όνειρο ζωής ήτανε απλά ένα όνειρο κοντεψε να γίνει πραγματικότητα μέσα σε λίγες μέρες, ώρες...
Μία φίλη μου είπε πως θα πάει για ένα συνέδριο και μεταξύ σοβαρού και αστείου της είπα να με πάρει μαζί της κι έτσι το ένα έφερε το άλλο και περιμένω απο εβδομάδα το διαβατήριο μου...
Έχω μόλις έξι μήνες που γέννησα τα διδυμάκια μου, μεγάλη χαρά διπλή χαρά αλλά και διπλή, και τετραπλή, η κούραση....Σκέφτηκα πως εντεκα ώρες ταξίδι θα είναι μία καλή ευκαιρία να κοιμηθώ, να μην χρειάζετα να κάνω τίποτα και κανείς να μην περιμένει κάτι από εμένα, να απολαύσω τις ώρες απολυτης απραξίας !!! Βέβαια ένας πανικός με έπιανε για το πολύωρο ταξίδι πάνω στον ουρανό αλλά απέφευγα να το σκέφτομαι!
Τελικά όμως δεν νομίζω να το τολμήσω.... Δε θέλω να φύγω χωρίς την οικογένειά μου. Πώς θα περάσω καλά και θα γυρνάω στους δρόμους της υπέροχης αυτής πόλης χωρίς να νιώθω πως αυτά όλα πρέπει να τα μοιραστώ μεε τον άντρα μου και τα παιδιά μου κι όχι με μία φίλη, η οποία θα έχει άλλες υποχρεωσεις εκεί. Θα μπορούσα να το κάνω σίγουρα, και θα περνούσα και καλά αλλά δε μου πάει καρδιά !
Για αυτό σας ευχαριστώ για τις εμπειρίες που μοιραστήκατε κι έτσι είχα την ευκαιρία να είμαι λίγο πιο κοντά στο όνειρο αλλά και για τις πληροφορίες που δίνετε και έτσι ένα τέτοιο ταξίδι μοιάζει πολύ εύκολο....
Ίσως λοιπόν σε δέκα(;;;;!!) χρόνια να το κάνω με την οικογένεια και να ξαναγράψω για την Νέα Υόρκη!!

......βέβαια η ημερομηνία αναχώρησης παίζει ακόμη !!!!.....:roll:

 

[_antonis_]

Κατ'αρχήν καλώς ήρθες!
Εγώ πάλι απορώ πως μετά απο τόσες ιστορίες κρατιέσαι να μην πάς;
Εννοείται πως τα διδυμάκια σου (να σας ζήσουν) ότι και να κάνεις, και ώρες να λείπεις, θα σου λείπουν, αλλά έτσι είναι η ζωή. Αλλιώς όπως είπες πρέπει να περιμένεις 10 χρόνια. Και αν σ'αρέσουν τα ταξίδια, αντέχεις να περιμένεις;
Εγώ θα σου ευχηθώ καλά ταξίδια, όπως και να τα κάνεις!!!

 

[AlaniaraPsixi]

Κατ'αρχήν καλώς ήρθες!

Ευχαριστώ! Καλώς σας βρήκα !!
Τα ταξίδια εχουν γεμίσει την εμπειρία ζωής που έχω στον μεγαλύτερο βαθμό.
Αλήθεια δεν ξέρω πώς κρατιέμαι και είμαι με το ένα πόδι εδώ και το άλλο στο αεροδρόμιο !!
Σίγουρα οι γονείς θα με καταλάβουν αλλά και αυτοί που έχουν πάει ταξίδι χωρίς να είναι μαζί με αγαπημένα τους πρόσωπα !
Πραγματικά δε θεωρώ πως μόνο σου ούτε στον παράδεισο αλλά ίσως είναι καλύτερα να έχεις το ζευγάρι σου μαζί να κοιτάτε τον ουρανό και την πόλη της ΝΥ απο τον ουρανοξύστη του Rockfeller, ή να γεύσεσαι ένα γνήσιο cheesecake ή Steak και να το μοιράζεσαι με το έτερον ήμιση!! Η να αράζεις στο Central Park με τα μικρά σου και να απολαμβάνεις την όμορφη μέρα....
Αυτές οι σκέψεις είναι που με κρατούν μακριά και αλήθεια δε ξέρω πόσο θα περιμένω να μεγαλώσουν τα μικρά .....!!
Αλήθεια από ποιά ηλικία λέτε να μπορώ να τα πάρω σε τέτοιο ταξίδι;;!!Οι γονείς απο ποιά ηλικία πήρατε τα μικρά σας στο αεροπλάνο;;

 

[fenia42]

Εγώ νομίζω οτι η διπλή αυτή ευτυχία που χάρισες στο σύζυγό σου, αξίζει να σου ανταποδώσει όλα τα καλά του κόμου.
Όλοι δικαιούνται ένα break, κυρίως όταν έχουν προσφέρει κάτι τόσο μοναδικό.
Δε φτάνει που κουράστηκες 9 μήνες, που υποβλήθηκες στη διαδικασία της γέννας και που στο εξής οι κόποι σου θα είναι διπλοί. Δικαιούσαι και με το παραπάνω ένα ταξίδι και να το πας. Χωρίς να έχεις τύψεις.

 

[mariagl]

Καλως ήρθες και απο μενα. Πήρες τη σωστη αποφαση, να εισαι σιγουρη γι αυτο. Τα μωρακια σου ειναι πολυ μικρουλια για να τα αφησεις και εχουν αναγκη τη μαμα τους. Καλως ή κακώς όταν παιρνουμε την αποφαση να γινουμε γονείς, πρεπει να εχουμε συνειδητοποιήσει ότι περνάμε σε δευτερη μοιρα. Δεν χρειάζεται όμως να περιμενεις δεκα χρονια (λεμε τωρα) για να τα παρεις μαζι σου...!! Η κορη μου ήταν 19 μηνων όταν πηγαμε την πηρα μαζι μου στην Αμερικη και περασαμε παρα πολυ καλα! Να σου ζησουν τα μωρα σου, και καλα ταξιδια!

 

[Spyros-007]

Καλώς ήλθες κατ' αρχήν ...
Πόσες μέρες είναι πια αυτό το ταξίδι και δεν μπορείς να πας;
Kαλά είναι η μητέρα να μη λείπει από τα παιδιά τα πρώτα τους χρόνια, αλλά για τόσο λίγο ... Μετά από δέκα χρόνια μάλλον θα είναι πιο δύσκολο! Και γυρίζοντας θα είσαι καλύτερα και εσύ και τα παιδιά και ο σύζυγος!
Να πας! Καλό ταξίδι!

 

[_antonis_]

Καλως ήρθες και απο μενα. Πήρες τη σωστη αποφαση, να εισαι σιγουρη γι αυτο. Τα μωρακια σου ειναι πολυ μικρουλια για να τα αφησεις και εχουν αναγκη τη μαμα τους. Καλως ή κακώς όταν παιρνουμε την αποφαση να γινουμε γονείς, πρεπει να εχουμε συνειδητοποιήσει ότι περνάμε σε δευτερη μοιρα. Δεν χρειάζεται όμως να περιμενεις δεκα χρονια (λεμε τωρα) για να τα παρεις μαζι σου...!! Η κορη μου ήταν 19 μηνων όταν πηγαμε την πηρα μαζι μου στην Αμερικη και περασαμε παρα πολυ καλα! Να σου ζησουν τα μωρα σου, και καλα ταξιδια!

Διαφωνώ κάθετα.
Δεν έχω παιδιά ακόμη, αλλά στα 30 μου, όλοι γύρω μου (περισσότερο γυναίκες βέβαια) έχουν παιδιά.
Είναι στον άνθρωπο το αν θα αφήσει να περάσει ο ίδιος σε δεύτερη μοίρα ή όχι. Δε λέω φυσικά να 'παρατήσεις' τα παιδιά σου, αλλά ένα διάλειμμα μερικών ημερών το αξίζουν όλοι. Είτε παντρεμένοι, είτε ανύπαντροι, είτε με παιδιά ή όχι.
Αυτό το δεύτερη μοίρα, ακόμη και αν κάποιος μέσα του το πιστεύει, πρέπει να το αποβάλει, γιατί το βλέπουν και οι άλλοι και συμπεριφέρονται στο άτομο σα να είναι όντως σε δεύτερη μοίρα. Επαναλαμβάνω ότι το βλέπω απο γνωστούς/φίλους.
Δε νομίζω να υπάρξουν πολλοί που θα πουν μετά, α τι καλή μάνα που είσαι έμεινες σπίτι με τα παιδιά (βέβαια στη προκειμένη είναι αρκετά μικρά). Αντιθέτως, αν κάνει ένα ταξίδι, σίγουρα θα την στηρίξουν όλοι και θα πούν ότι έπρεπε να το κάνει.

 

[ANNA-PANOS]

Kαλως ηρθες και καλα ταξιδια. Σκεψου οτι τα παιδια σου δεν θα θυμουνται την απουσια σου ενω εσυ θα θυμασαι τοσα ομορφα πραγματα απο αυτο το ταξιδι...

 

[fenia42]

Συμφωνώ με τον Αντώνη,
από τη στιγμή που γινόμαστε μανούλες, είναι μεν ο κυριότερος ρόλος μας, αλλά δεν είναι μόνο αυτός. Ας μη ξεχνάμε ότι παράλληλα πρέπει να είμαστε γυναίκες, ερωμένες, ενδεχομένως εργαζόμενες αλλά κυρίως άνθρωποι. Και ως άνθρωποι δικαιούμαστε να το ρίξουμε και λίγο έξω.
Αν δεν είμαστε καλά εμεις δε θα είναι καλά ποτέ και τα παιδιά μας. Γιατί το τι νιώθουμε, θέλουμε, πιστεύουμε κλπ τα παιδιά το αντιλαμβάνονται.

 

[Spyros-007]

Συμφωνώ με τον Αντώνη,
από τη στιγμή που γινόμαστε μανούλες, είναι μεν ο κυριότερος ρόλος μας, αλλά δεν είναι μόνο αυτός. Ας μη ξεχνάμε ότι παράλληλα πρέπει να είμαστε γυναίκες, ερωμένες, ενδεχομένως εργαζόμενες αλλά κυρίως άνθρωποι. Και ως άνθρωποι δικαιούμαστε να το ρίξουμε και λίγο έξω.
Αν δεν είμαστε καλά εμεις δε θα είναι καλά ποτέ και τα παιδιά μας. Γιατί το τι νιώθουμε, θέλουμε, πιστεύουμε κλπ τα παιδιά το αντιλαμβάνονται.

Mάλλον, θα έλεγα,για να είστε καλές μανούλες οφείλεται να το ρίχνεται και λίγο έξω! Έχω ένα σωρό παραδείγματα από "καλές" κακές μανούλες!
Σίγουρα τα μικρά παιδιά θέλουν περισσότερο τη μαμά τους, και αργότερα το μπαμπά τους, αλλά όχι την "τρελαμένη" μαμά τους!
Να πας και να περάσεις καλά, για σένα ΚΑΙ για τα παιδιά σου!
(να ΣΑΣ ζήσουν, με την ευκαιρία !)

 

[mariagl]

Μην τρελαθουμε τωρα, τι ειναι αυτα που διαβάζω?? Μιλαμε για 6 μηνων μωρα!! Και για να μιλησω ξεκάθαρα θεωρω τουλαχιστον ανευθυνη μια μανα που θα αφησει 6 μηνων παιδια να παει σε ταξιδι!!! Ή θα τα παρει μαζι της ή να μην παει καθολου. Οι ήδη γονείς ξερουν τι αναγκες εχει ενα εξαμηνο μωρο. Δεν ειπα να μεινει αιωνιως στο σπιτι, ουτε να μην αφησει ποτε τα παιδια της. Και ειμαι και η ιδια παραδειγμα, ο επταχρονος γιος μου στα δυο τελευταια ταξιδια εμεινε με τον μπαμπα του, την κορη μου την πηρα μαζι. Αναμφιβολα, όλοι χρειαζομαστε διαλλειματα και συμφωνω με ολες τις αποψεις, οτι τα παιδια ειναι καλα οταν εμεις ειμαστε καλα, ότι πρεπει να το ριχνουμε και λιγο εξω... Αντωνη όταν λεω ότι ερχομαστε σε δευτερη μοιρα, θα το καταλαβεις όταν γινεις πατερας. Πολλες φορες δεν εχω παρει κατι δικο μου για να το παρω στα παιδια μου. Δεν πηγαμε ταξιδι με τον αντρα μου για να κανουμε το γλεντι για τη βαφτιση της κορης μας. Αυτο εννοω και ετσι ειναι. Και το θεμα δεν ειναι τι θα πει ο ενας και ο άλλος, πραγματικά ειμαι η πρωτη που γενικά πραττω διχως να με ενδιαφερει ο "κοσμος". Τελος παντων, ο καθενας εχει τη δικη του αποψη και βεβαιως ειναι σεβαστη. Αλλα το να αφησεις 6 μηνων μωρα ειναι ΜΕΓΑΛΗ ευθυνη, και για αυτον που θα τα κρατησει, ειτε ειναι μπαμπας ειτε ειναι γιαγια.

 

[Spyros-007]

Μην τρελαθουμε τωρα, τι ειναι αυτα που διαβάζω?? Μιλαμε για 6 μηνων μωρα!! Και για να μιλησω ξεκάθαρα θεωρω τουλαχιστον ανευθυνη μια μανα που θα αφησει 6 μηνων παιδια να παει σε ταξιδι!!! Ή θα τα παρει μαζι της ή να μην παει καθολου. Οι ήδη γονείς ξερουν τι αναγκες εχει ενα εξαμηνο μωρο. Δεν ειπα να μεινει αιωνιως στο σπιτι, ουτε να μην αφησει ποτε τα παιδια της. Και ειμαι και η ιδια παραδειγμα, ο επταχρονος γιος μου στα δυο τελευταια ταξιδια εμεινε με τον μπαμπα του, την κορη μου την πηρα μαζι. Αναμφιβολα, όλοι χρειαζομαστε διαλλειματα και συμφωνω με ολες τις αποψεις, οτι τα παιδια ειναι καλα οταν εμεις ειμαστε καλα, ότι πρεπει να το ριχνουμε και λιγο εξω... Αντωνη όταν λεω ότι ερχομαστε σε δευτερη μοιρα, θα το καταλαβεις όταν γινεις πατερας. Πολλες φορες δεν εχω παρει κατι δικο μου για να το παρω στα παιδια μου. Δεν πηγαμε ταξιδι με τον αντρα μου για να κανουμε το γλεντι για τη βαφτιση της κορης μας. Αυτο εννοω και ετσι ειναι. Και το θεμα δεν ειναι τι θα πει ο ενας και ο άλλος, πραγματικά ειμαι η πρωτη που γενικά πραττω διχως να με ενδιαφερει ο "κοσμος". Τελος παντων, ο καθενας εχει τη δικη του αποψη και βεβαιως ειναι σεβαστη. Αλλα το να αφησεις 6 μηνων μωρα ειναι ΜΕΓΑΛΗ ευθυνη, και για αυτον που θα τα κρατησει, ειτε ειναι μπαμπας ειτε ειναι γιαγια.

6 μηνών μωρά, αν δεν υπάρχει κάποιος λόγος σοβαρός, μπορεί και πρέπει να τα κρατήσει λίγες μέρες ΚΑΙ ο μπαμπάς (γιατί μας βγάζετε πάντα έξω από το "παιχνίδι"; μια χαρά τα καταφέρνουμε!).Και μετά, μας θεωρείτε και ανεύθυνους.
Είτε είναι μπαμπάς (κατ΄ανάγκη) είτε γιαγιά ... για παππού ούτε λόγος ...
Εγώ θα είμαι ο δεύτερος που πράττω δίχως να με ενδιαφέρει ο "κόσμος"