ΗΠΑ New York city,I'll be back!

[GKCAPO]

Έλεγχος δεν γίνεται. Αυτό βέβαια είναι μια διαπίστωσή και όχι μια δημόσια πρόταση ή συμβουλή μου

 

[alice~]

Για το άλλο που λες αν έχεις κάποια δουλειά η θέλεις να γυμναστείς είναι λογικό να προχωράς γρήγορα αλλά αν προχωράει κάποιος γρήγορα και στην βόλτα η απαιτεί και από τους άλλους να κάνουν το ίδιο μάλλον έχει ξεχάσει η δεν έμαθε ποτέ να ζει πραγματικά. Έχω δει και ντοκιμαντέρ για Ελληνες που πήγανε στην Νέα Υορκη και δουλεύουνε 12ωρα και 7ημερα και λένε πως εκεί έτσι είναι όλοι και έχω ακούσει και διάσημους σταρ όπως ο Τζόνι Ντέπ που λέει ότι στις ΗΠΑ οι άνθρωποι δεν ξέρουν να ζούνε και για αυτό είχε πάει να μείνει στην Γαλλία η την Μαντόνα να λέει πως δεν μπορεί να δουλέψει με τους Ευρωπαίους γιατί δουλεύουν 8ωρα και 5ημερα πράγμα που το θεωρεί τεμπελιά.

Δεν ξέρω τι ακριβώς ισχύει πες και εσύ αν θέλεις με αυτά που αντιλήφθηκες μέσα από την συνέχεια της ιστορίας σου η ξεχωριστά

Με ντόπιους δυστυχως δεν ειχα την ευκαιρια να συζητησω εκτος απο καποιους που συναντησαμε σε ενα αρχιτεκτονικο γραφειο που επισκεφθήκαμε. Μας ειπαν οτι ναι μεν ειχαν πολλή δουλεια ολη την εβδομαδα αλλα ειχαν καi χρονο να πανε γυμναστηριο ή να βγουν έξω καποιο βραδυ. Επισης,με μια Ελληνίδα που μιλήσαμε και ζει εκεί μας είπε ότι και αυτη εχει πολλή δουλειά και το πιο κουραστικο ειναι να πρέπει να είσαι στην ώρα σου για να πάρεις το μετρό,για να είσαι στην ώρα σου στην στάση που θες και να φτάσεις νωρίς στο γραφείο. Αλλά παίρνει πολύ καλά λεφτά (δεν ήθελε να μας πει πόσο,οποτε μαλλον ήταν αρκετά καλά ).
Πάντως η αλήθεια είναι ότι τους έβλεπες όλους βιαστικούς στο μετρό,να τρέχουν να προλάβουν. Αλλα απο την άλλη, η Νέα Υόρκη έχει τοσα πράγματα να κάνεις,τόσα πάρκα,θέατρα,γίνονται τόσες συναυλίες,που ακομα και αν έχεις λίγο ελευθερο χρονο,θα περασεις καλα. Εξαρτάται από το τι θέλει ο καθένας και πώς ορίζει την διασκέδαση βέβαια. Αν ο έλληνας πάει εκεί αλλά περιμένει να βγαίνει κάθε βράδυ σε κλαμπ,τότε μάλλον θα απογοητευτεί Αυτοί που ζουν εκεί είναι συνηθισμένοι σε διαφορετικούς ρυθμούς από εμάς. Δεν μπορώ να ξέρω πώς θα μου φαινόταν αν ζούσα εκεί, αλλά αν μου δινόταν η ευκαιρία να..μάθω,δεν θα έλεγα όχι.

 

[alice~]

Το πρόγραμμα για την επόμενη μέρα έλεγε επίσκεψη στο ΜοΜa! Θελαμε παρα πολυ να το επισκεφθουμε. Είχαμε βγάλει τα εισιτήρια μας μέσω Ίντερνετ. Δεν ξέραμε ότι το φοιτητικό πάσο ίσχυε και εκεί,οπότε τα βγάλαμε χωρίς κάποια έκπτωση.
Για όποιον ενδιαφέρεται να επισκεφθεί το μουσείο, να πω ότι κάθε Παρασκευή αν θυμάμαι καλά, η είσοδος είναι δωρεάν. Εχει όμως πάρα πολύ κόσμο, σε σημείο που δεν θα ευχαριστηθείς την επίσκεψη. Οι υπόλοιποι το επισκέφθηκαν Παρασκευή και μας είπαν ότι γινόταν χαμός. Εμείς είχαμε βγάλει έτσι και αλλιώς εισιτήρια,οπότε θα πηγαίναμε άλλη μέρα. Το ΜοMa άνοιγε στις 10 το πρωί και θέλαμε να πάμε σχετικά νωρίς γιατί δεν ξέραμε πόσο κόσμο θα είχε ή αν θα υπήρχαν μεγάλες ουρές, οπότε κατά τις 10 και κατι ήμασταν εκει.

Μόλις φτάσαμε καταλαβαμε οτι καλα καναμε και κλείσαμε εισιτήρια μεσω Ιντερνετ γιατί όντως υπήρχε μεγάλη ουρά για αυτούς που εβγαζαν τώρα. Με το που μπήκαμε μέσα,μας είδε μια κυρία που δούλευε εκεί και ήρθε αμέσως να μας εξυπηρετήσει Tι κάνετε,από πού είστε,τι σπουδάζετε,έχετε εισητήρια,κτλ. Μας συνόδευσε ακόμα και στον έλεγχο των εισιτηρίων για να τους πει να μας δώσουν την διαφορά επειδή δεν κλείσαμε φοιτητικά εισητήρια ενώ ήμασταν φοιτητριες, αν και τελικά δεν γινόταν. Τι καλή που ήταν
Ξεκινήσαμε από τον τελευταίο όροφο προς τον πρώτο. Στον τελευταίο όροφο είχε μια έκθεση του Joaquim Torres Garcia με ζωγραφιές, σημειώσεις του,γλυπτά,κτλ.

Κατεβαίνοντας προς τους άλλους οροφους είχε εκθέματα από διάφορους άλλους καλλιτέχνες

και διάσημους πίνακες όπως το Starry Night του Van Gogh

του Matisse

του Klimt,του Pollock και πολλών άλλων. Επίσης,υπήρχε μια έκθεση με γλυπτά του Picasso

αλλά και μακέτες

και γενικά,πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα

(οι σκιες δημιουργούν τον χώρο που φαίνεται στην οθόνη από πάνω!)

Μας πήρε αρκετές ώρες για να δούμε όλους τους ορόφους αλλά άξιζε και μας άρεσε πολύ. Είδαμε επιτελους από κοντά πίνακες και έργα που βλέπαμε μόνο από εικόνες και μέσω ίντερνετ.
Η αλήθεια είναι ότι σε κάποιους ίσως φανούν περίεργα κάποια από τα εκθέματα. Οκ, κάποια ίσως είναι αλλά αν το ψάξετε λίγο και καταλάβετε την φιλοσοφία πίσω από κάποια,είναι πολύ εντυπωσιακά. Τι να πω και για το Guggenheim δηλαδή, εκεί όντως παραήταν μοντέρνα τέχνη για εμάς παρ'όλο που ασχετες αντελως δεν είμαστε.Αλλά θα γράψω παρακάτω για αυτό Όσοι ενδιαφέρονται,δεν πρέπει να το χάσουν με τίποτα. Και αν δεν θέλετε να δείτε εκθέματα μοντέρνας τέχνης, αξίζει να επισκεφτείτε τους ορόφους με τους πίνακες ζωγραφικής.
Καθίσαμε λίγο να ξεκουραστούμε

και μετά πήγαμε στο μαγαζί του ΜoMa. Μέσα στο μουσείο υπάρχει μαγαζί με βιβλία, έξω από το μουσείο ακριβώς δίπλα υπάρχει επίσης μαγαζί με βιβλία και αφίσες και ακριβώς απέναντι υπάρχει ένα με διάφορα αλλα είδη, από πράγματα για το σπίτι μέχρι και για το γραφείο, από τα πιο απλά μέχρι τα πιο απίθανα. Κάποια είναι λίγο ακριβούτσικα αλλά πραγματικά αξίζουν και θα είναι κάτι διαφορετικό που θα σας μείνει, αντίθετα με τα ρούχα. Εμείς είχαμε σκοπό να πάμε εκεί,οπότε είχα ψάξει στο ίντερνετ στα προιόντα και ήξερα τι ήθελα να πάρω . Αξίζει και εκεί μια επίσκεψη.

H ώρα όμως είχε περάσει. Πεινούσαμε και θέλαμε να πάμε νωρίς στο ξενοδοχείο,να ξεκουραστούμε γιατί είχαμε κλείσει εισιτήρια για το Top of the Rock. Το Top of the Rock βρίσκεται πάνω στο Rockefeller Center και έχεις θέα σε όλη την πόλη,βλέπεις το Empire State,το Central Park,τα πάντα. Αρχικά σκεφτόμασταν να πηγαίναμε και στο Empire State αλλά μάθαμε ότι υπάρχει καλύτερη θέα από το Top of the Rock,οπότε κλείσαμε μόνο για εκεί. Θέλαμε να πάμε το απόγευμα,όταν θα έπεφτε ο ήλιος για να βγάλουμε ωραίες φωτογραφίες.
Έτσι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο

αφού πρώτα φάγαμε σε ένα (παρακμιακό ) McDonald's. Δεν το συνιστώ
Tελικά δεν μας βγήκε το πρόγραμμα όπως θέλαμε και φτάσαμε στο Rockefeller όταν είχε ήδη νυχτώσει.

Εντυπωσιακότατο, μας φάνηκε περίεργο που είχαν ήδη παγοδρόμιο,νομίζαμε ότι θα το έφτιαχναν προς τα Χριστούγεννα

Πήγαμε μέσα λοιπόν για να ανεβούμε στο Top of the Rock. Αφού μπήκαμε σε έναν μεγάλο χώρο που τα πάντα ήταν χρυσά τριγύρω, ανεβήκαμε,κατεβήκαμε σκαλιά,πήγαμε σε υπόγεια κτλ φτάσαμε τελικά στον έλεγχο των εισητηρίων. Μας ειπαν ότι στο Top of the Rock ανεβαίνεις συγκεκριμένες ώρες. Το επόμενο γκρουπ ήταν κατα τις 8 παρά και θα έπρεπε να περιμένουμε αρκετή ώρα. Οπότε βγήκαμε πάλι έξω με τα έντυπα εισητήρια που έγραφαν και ώρα πλέον

και καναμε μια βολτα εκεί γύρω μέχρι να περάσει η ώρα.

Είχαμε μάθει πολύ καλά τους δρομους πλέον
Η ώρα πέρασε λοιπον και γυρίσαμε πίσω

Μέχρι να ανεβεις πανω υπήρχε καποια διαδικασία φυσικά, περνούσες από ελεγχους εισητηριων, μετά σε άλλον όροφο περνούσες έλεγχο για τις τσάντες,τις κάμερες, κτλ, και καποια στιγμή τελικά έφτανες πάνω H θέα ήταν καταπληκτική. Θα προτιμούσαμε να είχαμε καταφέρει να φτάσουμε εκεί στην δύση του ηλιου αλλά και το βράδυ μια χαρά ήταν.

Στο Top of the Rock υπάρχουν τζάμια γύρω αλλά ενδιάμεσα υπάρχει ένα μικρό κενό. Οποτε βάζεις με προσοχή το κινητό ή την κάμερα εκεί και βγάζεις ωραιότατες φωτογραφίες.
Υπάρχουν τρία επιπεδα και στο τρίτο φυσάει τόσο που ο αέρας μπορεί να σε πάρει και να σε σηκώσει

To Central Park από το δεύτερο επίπεδο.
Μείναμε αρκετή ώρα εκεί,τόσο που λέγαμε ότι θα έρθει η ώρα να κλείσουν και θα μας διωξουν Τελικά φύγαμε και κάναμε πάλι βόλτες εκεί τριγύρω και περάσαμε από το St Patrick's Cathedral

Πολύ εντυπωσιακή εκκλησία που δίπλα στους ουρανοξύστες μοιάζει τόσο παράταιρη.
Συνεχίσαμε τις βόλτες

και πήγαμε να φάμε πίτσα σε ένα μαγαζί κοντά στο ξενοδοχείο.
Για την επόμενη μέρα είχαμε στο μυαλό μας ένα πρόγραμμα στο περίπου αλλά τελικά άλλαξαν τα δεδομένα, και καλύτερα που έγινε έτσι!

 

[nickzark]

Υπεροχη Ιστορια.Το καλυτερο ταξιδι ever πρεπει να ειναι αυτο στην Νεα Υορκη,.Μακαρι καποτε να το κανω και εγω.Πολυ ωραιες φωτο.

 

[jim92]

Γραφεις υπεροχα! Φοβερη περιγραφη του ταξιδιου ως τωρα.! Νιωθω σαν να ειμαι εκει! Οι φωτογραφιες ειναι κι αυτες ..σουπερ! Περιμενω τη συνεχεια!

 

[alice~]

Υπεροχη Ιστορια.Το καλυτερο ταξιδι ever πρεπει να ειναι αυτο στην Νεα Υορκη,.Μακαρι καποτε να το κανω και εγω.Πολυ ωραιες φωτο.

Ειναι υπέροχη εμπειρία!

Γραφεις υπεροχα! Φοβερη περιγραφη του ταξιδιου ως τωρα.! Νιωθω σαν να ειμαι εκει! Οι φωτογραφιες ειναι κι αυτες ..σουπερ! Περιμενω τη συνεχεια!

Σας ευχαριστώ πολυ και τους δυο!

 

[dimitra2g]

Γεια σας και απο εμένα!!!ταξιδεύω σε λιγο για χριστούγεννα στη νεα υόρκη!!θα ηθελα να σας ρωτήσω σχετικά με τις συγκοινωνίες συμφέρει οικονομικά να βγάλω κάποια κάρτα για χρήση μετρό, λεωφορεία κλπ και αν κάποιος γνωρίζει πόσο είναι το κόστος αυτής. 12 ημέρες συνολικά η διάρκεια του ταξιδιού μου... Σας ευχαριστώ

 

[alice~]

Εμείς βγάλαμε κάρτα για το μέτρο που είχε διάρκεια μιας εβδομαδας και πληρώσαμε κάπου στα 30$. Εκτός απο το μετρο,μπορείς να την χρησιμοποιείς και στα αστικά λεωφορεία. Αξίζει και με το παραπάνω κατα την γνώμη μου! Μετά απο το περπάτημα που θα κανεις τις πρώτες μέρες,τις επόμενες θα θες αναγκαστικά το μετρο. Ειδικά αν δεν μένεις στο κέντρο του Manhattan,πώς θα πηγαινοέρχεσαι; Δεν ξέρω αν υπάρχει και για δέκα μέρες ή για παραπάνω,επειδή εσύ θα μείνεις 12 μέρες,αλλα την 7ημερη θα σου πρότεινα να την αγοράσεις. Εμεις την χρησιμοποιήσαμε αρκετα και τα έβγαλε τα λεφτά της

 

[alice~]

Αχ ποσο νοσταλγώ αυτο το ταξιδι! Ερχεται η συνεχεια.

 

[alice~]

Την επόμενη μέρα,το πρόγραμμα έλεγε ότι θα κάναμε τον γύρο του νησιού με καραβακι...
Για να καταλάβετε, ο καθηγητής είχε φτιάξει ένα γενικό πρόγραμμα μαζί με το ταξιδιωτικό γραφείο, αλλά πολλές φορές άλλαζε (ακόμα και εντελώς) και δεν ήταν υποχρεωτικό να ακολουθούμε όλοι. Εμείς κάποιες μέρες ακολουθούσαμε, άλλες μέρες όχι. Εκείνη τη μέρα λοιπόν το πρόγραμμα έλεγε ότι θα παίρναμε καραβάκι να δούμε το Manhattan από μακριά αλλά τελικά άλλαξε και θα κάναμε κάτι άλλο, δεν θυμάμαι τι. Εμείς λοιπόν αποφασίσαμε να πάμε μόνες μας να κάνουμε τον γύρο του νησιού. Για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού καταλήξαμε όμως

Έτσι πήγαμε το πρωί να πάρουμε το μετρό για να κατευθυνθούμε νότια, εκεί που ξεκινάνε όλα τα boat trips. Όλα καλά λοιπόν, κάπου όμως μπερδευτήκαμε. Νομίζαμε ότι ειχαμε πάρει το λάθος τρένο και κατεβήκαμε σε μια στάση. Τελικά είχαμε πάρει το σωστό τρένο όπως αποδείχθηκε αλλά δεν μας πείραξε καθόλου. Καταλάβαμε ότι βρισκόμασταν κοντά στην Brooklyn bridge. Nα τι θα κάναμε εκείνη τη μέρα λοιπόν

Να κάνω μια παρένθεση εδώ και να πω ότι αυτό είναι το καλό με τα προγράμματα που δεν είναι πιεστικά και δεν σε δεσμευουν από άποψη χρόνου. Εμείς για παράδειγμα είχαμε κάνει κάποιες κρατήσεις σε μουσεία, σε θέατρο κτλ αλλά κατα τ'αλλα δεν πιεζόμασταν να βγάλουμε πρόγραμμα για κάθε ώρα της ημέρας. Αποφασίζαμε στο πρωινό τι θα κάναμε εκείνη την ημέρα και αν προέκυπτε κάτι άλλο καθώς κάναμε βόλτα, καλώς. Και επίσης, να πω ότι με ένα ελεύθερο πρόγραμμα δεν πειράζει αν χαθείς, αν κατεβεις σε λάθος στάση, αν πάρεις το τρένο προς την λάθος κατευθυνση... Είναι μια ευκαιρία να εξερευνήσεις μια περιοχή στην οποία πιθανόν να μην πήγαινες καθόλου. Τα καλύτερα δεν είναι τα προγραμματισμένα... [/τελος παρένθεσης ]
Αρχίσαμε το περπάτημα λοιπόν

Απο πίσω μας αφήναμε σιγά σιγά το Manhattan

ενώ στα αριστερά μας παρατηρούσαμε πως η αρχιτεκτονική άλλαζε σιγά σιγά

Στη γέφυρα υπήρχε αρκετός κόσμος (άσχετα που στις φωτογραφίες δεν φαίνεται να έχει τόση κίνηση - τραβούσα όταν μειωνόταν η κίνηση ) και υπήρχε μια λωρίδα για τα ποδήλατα.

Τα κτήρια του Manhattan στα δεξιά μας

Η κίνηση αυξανοταν

Ήμασταν πλέον στο Brooklyn
H περιοχή αμέσως μετά τη γέφυρα ονομάζεται Dumbo και νομίζω είναι ακρώνυμο του "Down Under the Manhattan Bridge Overpass". Στην περιοχή αυτή κατοικούσαν (και ακόμα κατοικούν) πολλοί καλλιτέχνες και hipsters που τους τραβούσε η ηρεμία της περιοχής και η post industrial αρχιτεκτονική της. Τώρα όμως η περιοχή έχει αναπτυχθεί πολύ, προσελκύει πολλούς τουρίστες για να δουν τη θέα κάτω από τη γέφυρα και ανακαινίζονται πολλά κτήρια, άλλα γίνονται γραφεία,άλλα διαμερίσματα... Η αξία της περιοχής έχει ανέβει.

Κάναμε βόλτες στην περιοχή

μέχρι που τελικά φτάσαμε κάτω από την γέφυρα

Καθίσαμε για λίγο πάνω σε κάτι βραχάκια (έκανε πολύ κρύο για να λέμε την αλήθεια!) και χαζεύαμε την θέα. Θέλαμε να καθίσουμε κάπου να πιούμε έναν καφέ, οπότε σηκωθήκαμε για να βρούμε κάποιο μαγαζάκι. Τότε παρατηρήσαμε και μια πινακίδα που έλεγε να μην καθόμαστε στα βράχια. Ουπς

Βρήκαμε μια καφετέρια λοιπόν, το Archway. Πάλι δεν είχαν τραπέζια και πάλι μας έβαλαν να καθίσουμε σε ένα υπογειάκι. Το είχε η μοίρα μας Ο καφές όμως ήταν ό,τι έπρεπε, ό,τι μας χρειαζόταν.Δεν μας έδωσαν τον κωδικό από το wifi αλλά τέλος πάντων, θα βρίσκαμε κάπου αλλού οπότε δεν μας πείραζε. Ξεκουραστήκαμε και αποφασίσαμε μετά να πάμε μια βόλτα στα μαγαζιά. Κάποτε έπρεπε να πάμε και εκεί να ψωνίσουμε κάτι Οπότε πήραμε τον δρόμο της επιστροφής,με το μετρό όμως φυσικα. Και για να μην ξεχνιόμαστε, μιας και ήταν Halloween

Κάναμε βόλτες στα μαγαζιά της 5ης και της 6ης λεωφόρου λοιπόν. Μπήκαμε σε κάποια,ήταν πανάκριβα φυσικά. Επειδή είχαμε περπατήσει ήδη πολύ και θέλαμε να είμαστε νωρίς στο ξενοδοχείο γιατί είχαμε κλείσει για θέατρο το απογευματάκι, δεν είχαμε χρόνο για πολύ ψάξιμο και τελικα καταλήξαμε στα αγαπημένα μας Urban Outfitters για άλλη μια φορά,σε διαφορετικό μαγαζί όμως από αυτό που μπήκαμε την πρώτη φορά. Δεν βρίσκαμε αυτά που θέλαμε και κάποιες απο την παρέα ήθελαν να πάνε στο Hard rock cafe. Xωριστήκαμε λοιπόν, και τελικά βρεθήκαμε πολύ αργότερα στο ξενοδοχείο. Εμείς αφού ψωνίσαμε, ήμασταν κοντά στο ξενοδοχείο και γι'αυτό φάγαμε σε ένα μαγαζί self-service εκεί κοντά με το όνομα Hestia, που είχε και μαγειρευτό φαγητό. Δοκιμάσαμε σάντουιτς, πολύ χορταστικά και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.
Το βράδυ είχαμε κλείσει να δούμε θέατρο! Η παράσταση που θα βλέπαμε ήταν το "A view over the bridge", στο Lyceum Theatre.

Λέγαμε λοιπόν εκείνο το βράδυ, και για να μην αργήσουμε αλλά και για την εμπειρία να πάρουμε ταξί. Χωριστήκαμε λοιπόν, και πήραμε δυο διαφορετικά ταξι. Οι ταξιτζήδες δεν ήξεραν που ακριβώς ήταν το θέατρο και ευτυχώς που θυμόμασταν διευθυνση. Γενικά,έχω διαβάσει ότι πολλοί μπορεί να μην ξέρουν πού ακριβώς βρίσκεται κάτι, οπότε να ξέρετε πάντα τη διεύθυνση τουλάχιστον, για να τους προσανατολίσετε

Κατά την διαδρομή λοιπόν, οι άλλες στο άλλο ταξί έλεγαν διαφορα αστεία,γελούσαν.... Τότε άρχισε να γελάει και ο οδηγός. Παραξενεύτηκαν αλλά είπαν ότι μαλλον γελάει επειδή κάνουν φασαρία και το διασκεδάζει. Φτάνουν στο θέατρο λοιπόν, τον ρωτάνε "how much?" και γυρίζει αυτός και τους λέει.... "Δεκατρία" Ένα σοκ το έπαθαν

Το θέατρο μικρό αλλά όμορφο

Σχετικά με τα εισιτήρια για το Broadway λοιπον...

Πριν την εκδρομή όταν ψάχναμε εισητήρια για κάποια παράσταση, τα περισσότερα ή θα ηταν sold out,ή θα ήταν σε μεγάλες τιμές για θέσεις πίσω πίσω. Εντελώς τυχαία λοιπόν, βρήκαμε εισητήρια γι'αυτή την παράσταση, ακριβώς δίπλα,δεξιά για την ακριβεια,από την σκηνή και όχι ιδιαίτερα ακριβά. Τα κλείσαμε αμέσως. Αν θέλετε λοιπόν να παρακολουθήσετε μια παράσταση, καλό θα ηταν να κλείσετε αρκετά νωρίς. Μπορεί να βρείτε και εκείνη την στιγμή όμως, κάποιοι άλλοι βρήκαν εκείνη τη στιγμή που πήγαν στο θέατρο. Επίσης, μου έχουν πει ότι υπάρχει ένα εκδοτηριο εισιτηρίων στη Times Square οπου κάποιος μπορεί να βρει εισιτήρια για πολύ λιγα δολάρια. Πρέπει ομως να περιμένει αρκετή ώρα, γνωστοί μου περιμεναν ένα διωρο στην ουρά... Οπότε σκεφτείτε τι σας βολεύει και αποφασίστε αναλογως!

Η παράσταση ήταν πολύ ωραια. Λιτή, χωρίς πολλά σκηνικά ή κοστούμια, αλλά με πολυ καλη σκηνοθεσία και εντυπωσιακή.

Μετά πήγαμε σε ένα Starbucks για ζεστή σοκολάτα και καφέ. Καθίσαμε εκεί να συζητήσουμε για τις εντυπώσεις μας από το εργο μέχρι που έκλεινε το μαγαζί και ουσιαστικά μας έδιωξαν Χωριστήκαμε πάλι, άλλες πήγαν για να ψωνίσουν παπούτσια, εμείς κάναμε βόλτες...
Γυρνόντας στο ξενοδοχείο, έξω από ένα άλλο θέατρο είδαμε δημοσιογράφους και πολλούς να στέκονται με κάμερες. Σκεφτήκαμε ότι κάποιος γνωστός θα ήταν εκεί και περιμέναμε και εμείς. Τελικά είδαμε την Demi Lovato!

Συνεχίσαμε να περπατάμε προς το ξενοδοχείο κατά μήκος της 8ης λεωφόρου... Μπορώ να πω ότι η αγαπημένη μου ανάμνηση από την Νέα Υόρκη είναι αυτές οι βόλτες το βράδυ, στις μεγάλες avenues... Φώτα, μαγαζιά, αλλού είχε κίνηση, κόσμο, φασαρία, μαγαζια για διασκέδαση. Αλλού,στους δρόμους ήταν πιο ήρεμα, χωρίς κόσμο, με μικρά εστιατόρια και μαγαζάκια χωμένα σε γωνίες του δρόμου, με κτήρια μικρότερης κλίμακας και σπιτάκια που από τα παράθυρα έβλεπες το φως μέσα... Μπορούσες να κάνεις ό,τι θες, να δεις ό,τι θες, να χαθείς μέσα στο πλήθος ή να περπατήσεις κάπου που είχε περισσότερη ησυχία και ηρεμία. Ούτε μια στιγμη δεν νιώσαμε κίνδυνο. Μια παρέα στη νυχτερινή Νέα Υόρκη να κάνει βόλτες, χωρίς να την νοιάζει τίποτα άλλο, μίλια μακριά από την μικρή Ελλάδα, τις υποχρεώσεις μας και την καθημερινότητα, κάπου που δεν μας ήξερε κανείς και δεν μας ένοιαζε τίποτα απολαμβάνοντας τη στιγμή... Τι περισσότερο μπορούσαμε να ζητήσουμε?

Γυρισαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Την επόμενη μέρα θα πηγαίναμε, όπως αποδείχθηκε, σε τρία μουσεια.

 

[alice~]

Πρέπει να τελειώσω αυτή την ιστορία κάποτε... Η συνέχεια λοιπον!

Σήμερα ήταν η μέρα των μουσείων. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα επισκεπτόμασταν το Museum of the city of New York και το Cooper Hewitt Design Museum. Και τα δύο βρισκόταν κοντά στο Central Park,σχετικά κοντά το ένα με το άλλο, οπότε θα μπορούσαμε να επισκεφθούμε εύκολα και τα δύο.
Ξεκινήσαμε λοιπόν το πρωί από το ξενοδοχείο για να πάρουμε το μετρό και να πάμε προς το Central Park.

Παρατηρησεις: στην Νέα Υόρκη, σε όλες τις πινακίδες τους χρησιμοποιούν συγκεκριμένη γραμματοσειρά, την "Helvetica",για ομοιομορφία Και κάτι ακόμα... ολόκληρη η πόλη είχε μια συγκεκριμένη μυρωδιά. Σου χτυπούσε στη μύτη με το που έφτανες. Πρέπει να ήταν από τα φαγητά που έφτιαχναν στις καντίνες που υπηρχαν, ήταν απειρες. Κάτι σαν κάρι, σαν μυρωδικό. Anyway,πάμε παρακατω!

Τελικά όμως δεν φτάσαμε εκεί που θέλαμε. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς εγινε παλι, μάλλον κατεβήκαμε σε λάθος στάση. Οπότε αρχίσαμε το περπάτημα πάλι,ώσπου φτάσαμε στο Cooper Hewitt Design Museum.
Η περιοχή εκεί πέρα ήταν πανέμορφη. Και για να καταλάβετε πού ήμασταν...

Όμορφα σπίτια, πολλά δέντρα και φύλλα παντού στον δρόμο... Το μοναδικό πράγμα που μετανιώνω κάθε φορά που επιστρέφω απο ενα ταξίδι είναι ότι μου φαίνεται πως δεν βγάζω αρκετές φωτογραφίες. Eνώ έχω τουλάχιστον 1000 από αυτό το ταξίδι από τη συγκεκριμένη περιοχή δεν έχω άλλες.
Μπήκαμε στο μουσείο,βγάλαμε τα εισητήριά μας, μετά όμως μας είπαν ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε ξενάγηση εκείνη την στιγμή. Ο λόγος νομίζω ήταν ότι υπήρχε ένα άλλο σχολείο που έκανε ξενάγηση εκείνη την ώρα. Τέλος πάντων, μας είπαν ότι αφού είχαμε ήδη πληρώσει το εισητήριο, μπορούσαμε να πάμε εκεί αργότερα. Οπότε αποφασίσαμε να πάμε στο Museum of the City of New York και μετά να επιστρέψουμε εκεί.
Για να πάμε μέχρι εκεί αποφασίσαμε να πάρουμε λεωφορείο,αφού είχαμε ετσι και αλλιώς την κάρτα για το μετρό που χρησιμοποιούταν και για τα λεωφορεία. Φτάνοντας εκεί, έπρεπε να περιμένουμε λίγο τον ξεναγό μας τον Lee.

Καθίσαμε στα σκαλοπατάκια για λίγο,μέχρι που ήρθε και...μας έκανε κήρυγμα να μην καθόμαστε εκεί γιατί εμποδίζαμε την κυκλοφορία. Δεν υπήρχε ψυχή τριγύρω βέβαια Αλλά δεν είχε άδικο για να λέμε την αλήθεια,δεν είναι Ελλάδα εκεί για να αράζεις σε δημόσιο χώρο και να μην σε νοιάζει κανένας και τίποτα. Γενικά όπως έχω ξαναπεί, οι Νεουρκέζοι θα σε μισήσουν αν εμποδίζεις με οποιοδήποτε τρόπο την κυκλοφορία.
Το πιο σπουδαίο σ'αυτό το μουσείο ήταν η εγκατάσταση από φωτάκια LED που είχε λίγο μετά την είσοδο, στις σκάλες.

Η συγκεκριμένη εγκατάσταση είναι μια ιδέα από το Cooper Joseph Studio και είναι πολλή εντυπωσιακή, δίνει μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα στο χώρο και στις σκάλες.

Κατα τ'αλλα, το μουσείο δεν μας εντυπωσίασε και τόσο με τα "εκθέματά" του. Η πρώτη έκθεση που επισκεφθήκαμε ήταν μία σχετικά με παλιά κτήρια της Νέας Υόρκης (όχι και τόσο παλιά αν σκεφτούμε ότι η Νέα Υόρκη δεν έχει και τα αμέτρητα χρόνια ιστορίας που έχουν άλλες πόλεις),τα όποια κάποιοι ήθελαν να κατεδαφίσουν αλλά έτσι η Νέα Υόρκη έχασε κτήρια σημαντικά για την ιστορία της (από αρχιτεκτονικής απόψεως σύμφωνα με αυτούς,όχι μόνο λειτουργίας, δεν ήταν βιβλιοθήκες ή σχολεία ή κάποιο άλλο είδος κτηρίου που μπορεί να θεωρηθεί ότι επιτελεί μια σημαντική δημόσια λειτουργία, αν θυμάμαι καλά κάποια από αυτα ήταν κατοικίες,μαγαζιά κτλ).

και κοιτώντας την πινακίδα από πάνω πιο καλα...

(long past το 1800 γι'αυτούς λοιπόν )
Πάντως οι μακέτες και τα σχέδια που υπήρχαν στην έκθεση είχαν ενδιαφέρον.

Μετά επισκεφθήκαμε μια έκθεση σχετικά με κάποια πλούσια οικογενεια εκεί τον 19ο αιώνα αν θυμάμαι καλά, η οποία ήταν καλοστημένη αλλά δεν μας εντυπωσίασε και τόσο (και γι'αυτό δεν έχω καμιά φωτογραφία) και μετά μια άλλη έκθεση σχετικά με τον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης που θα γινόταν εκεί όταν εμείς θα ήμασταν στην πτήση της επιστροφής

Oκ, ωραίος σαν χώρος το μουσείο αλλά καμιά από τις εκθέσεις δεν μας ενθουσίασε. Τα πιο εντυπωσιακά ηταν τα φωτάκια LED στην είσοδο όπως είπα και παραπάνω.

Μετά την ξενάγηση επισκεφθήκαμε το μαγαζάκι του μουσείου και στη συνέχεια πήγαμε πάλι προς το Cooper Hewitt Design Museum. Αυτο ναι, μας άρεσε πολύ!

Με ξύλινο δάπεδο, με επένδυση από ξύλο στους τοίχους, σου έδινε την εντύπωση ότι έχεις μπει σε κάποιο σπίτι και όχι σε μουσείο. Επίσης,ήταν διαδραστικό. Αρχικά, πριν ξεκινήσεις την ξενάγηση, μαζί με το εισητήριο που είχε έναν αριθμό, σου έδιναν ένα μεγάλο ηλεκτρονικό "στυλό". Δίπλα από κάθε έκθεμα υπήρχε ένας αριθμός και μόλις ακουμπούσες εκεί πάνω το στυλο, ο αριθμός αποθηκεύοταν ηλεκτρονικά στην μνήμη του στυλού. Ετσι μπορούσες αργότερα, να μπεις στην ιστοσελίδα τους, να πληκτρολογήσεις τον αριθμό που είχε πάνω το εισητήριό σου και να δεις όλα τα εκθέματα που "αποθηκευσες" ηλεκτρονικά και να βρεις περισσότερες πληροφορίες γι'αυτά.

Στον πρώτο όροφο είχε μια έκθεση από μακετες από σπουδαία αρχιτεκτονικά έργα. Εντυπωσιακότατα.

Ο επόμενος όροφος είχε διαφορα εκθέματα

από μακέτες από σκάλες

μέχρι καρέκλες, πλεκτά, πίνακες...
Επίσης είχε μεγάλες οθόνες, στις οποίες με το στυλό σου μπορούσες να επιλέξεις μια κατηγορία,ανάμεσα από έπιπλα,κτήρια κτλ και να σχεδιάσεις το δικό σου,χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά και υφές.

Ακόμα,είχε και μια αίθουσα με μεγάλα τραπέζια,χαρτιά και μαρκαδοράκια και σε μια οθόνη έβλεπες πώς γινόταν ένα σκίτσο με απλές γραμμές και γρήγορα και έπρεπε να το κάνεις και εσύ. Η χαρά του παιδιού

Μετά από αυτό το μουσείο,είχαμε κλείσει εισητήρια και για το Guggenheim,το οποίο βρισκόταν και αυτό εκεί κοντά.

Για το εσωτερικό του μουσείου δεν έχω να πω και πολλά,απλά φοβερό

Τώρα για τα εκθέματα.. δεν έχω να πω και πολλά. Μοντέρνα τέχνη με τα όλα της. Δεν μπορέσαμε να την εκτιμήσουμε,ήταν υπερβολικά μοντέρνα και αφηρημένη Ήμασταν και κουρασμένες και πεινασμένες και ξεπετάξαμε όλο το μουσείο σε λιγότερο από μισάωρο Αλλά μόνο και μόνο για το ιδιαίτερο κτήριο,αξιζε η επίσκεψη.
Μόλις τελειώσαμε από εκεί, πήγαμε αμέσως για φαγητό. Kαι φυσικά θα πηγαίναμε στο Shake Shack κάπου εκεί στην Lexington Ave.

Πολύ ωραία burgers και πατάτες
Μετά το φαγητό κάναμε μια βόλτα στην περιοχή.

Είχαμε περπατήσει πάρα πολύ και κάποιες από την παρέα ήθελαν να γυρίσουν στο ξενοδοχείο με τα πόδια.Aν σκεφτείτε ότι ήμασταν στον 86ο δρόμο και το ξενοδοχείο ήταν στην 39th street, μιλάμε για πολύ περπάτημα Οπότε χωριστήκαμε και εμείς θα παίρναμε το μετρό. Στάση δεν βρίσκαμε πουθενά βέβαια,ρωτήσαμε μήπως υπάρχει κάποιο λεωφορείο που κατεβαίνει στην Times Square από εκεί,αλλά δεν υπήρχε κάποιο. Ετσι συνεχίσαμε να ψάχνουμε για στάση του μετρό μέχρι που την βρήκαμε τελικά. Αλλά ακόμα και στην στάση,μέχρι να φτάσουμε εκεί που θα ήταν το σωστό τρένο, ρίξαμε πολύ περπάτημα. Τελικά αν το παίρναμε με τα πόδια για το ξενοδοχείο θα φτάναμε πιο γρήγορα

Είχε ήδη βραδιάσει όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο, αλλά το λέγαμε εδώ και μέρες: είχαμε μάθει ότι το κατάστημα της Apple ήταν ανοιχτο μέχρι και μετά τα μεσάνυχτα, και θέλαμε να το επισκεφτούμε αργά Κάποιες από την παρέα ήταν κουρασμένες και δεν ακολούθησαν αλλά εμείς περπατώντας πάλι καμιά εικοσαριά δρόμους, φτάσαμε στο Apple store!

Όλο το μαγαζί ήταν ουσιαστικά υπόγειο. Είχε τα πάντα!
Είχε περάσει όμως η ώρα και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο. Και πάλι,δεν είχε πολύ κόσμο έξω. Στις κάθετες λεωφορους και εκει κοντά στην Times Square είχε,αλλά κατα τ'αλλα, ήταν ερημιά. (the city that never sleeps? really? ) Για βραδινό φάγαμε πατατάκια και μετά επιστροφή στο ξενοδοχείο για ύπνο! Πώς θα παρακολουθούσαμε αγώνα μπάσκετ την επόμενη μέρα?

 

[Fanula]

Περιμένουμε τη συνέχεια! Εντυπωσιάστηκα με την έκπτωση που (θα) είχατε από το φοιτητικό πάσο.. Ήξερα πως το ελληνικό ισχύει μόνο στην Ευρώπη. :/ Βρήκατε και άλλα μέρη/μουσεία/εισιτήρια που είχαν έκπτωση με αυτό;;

Επίσης, θέλω φωτο απ αυτο που πήρες από το ΜοMA μπήκα στο shop τους και νομίζω πως θέλω να τα αγοράσω ΟΛΑ!