Maria L.
Member
- Μηνύματα
- 39
- Likes
- 486
- Ταξίδι-Όνειρο
- Χαβάη
Περιεχόμενα
Μουσικό και πολύ γευστικό!!
Αυτός είναι ο τίτλος που χαρακτηρίζει αυτό μας το ταξίδι και πέραν ορισμένων σημειώσεων για κάποια μέρη και πράγματα που θέλαμε να δούμε και να κάνουμε, το πρόγραμμα θα ήταν πιο ελεύθερο, αναλόγως διάθεσης και όπως μας πάει... Πλάνο το οποίο αποδείχθηκε εξαιρετικό και ήταν ανάλογο με τα vibes των πόλεων που επισκεφθήκαμε! Και οφείλω να ομολογήσω πως παρά τις πολλές ώρες οδήγησης ήταν το πιο ‘ξεκούραστο’ roadtrip που έχουμε κάνει.
Η αλήθεια είναι πως η επιθυμία μας να πάμε στο Nashville προέκυψε από μια εκπομπή του Bourdain, πάντα μας συνοδεύει στα ταξίδια μας, που είχαμε δει πριν 2 χρόνια. Παρουσίασε την πόλη με τόσο ωραία διάθεση και χρώμα που μας έκανε να την προσθέσουμε στην bucket list μας. (Να σημειώσω πως αν έστω δειγματοληπτικά θέλετε να δείτε κάποια εκπομπή του Bourdain, επιλέξτε αυτή, κατά την άποψη μου ίσως είναι η καλύτερή του).
Η Νέα Ορλεάνη από την άλλη ήταν πάντοτε μια πόλη που ήταν στη λίστα μας και τώρα έφτασε η ώρα να την επισκεφθούμε.
Η τελευταία μας στάση είχαμε αρχικά επιλέξει να είναι η Ατλάντα αλλά τελευταία στιγμή την αλλάξαμε με το Asheville, προορισμός που έχουμε ακούσει πολλά ζώντας στην Αμερική. Αγαπημένο μέρος απόδρασης των ντόπιων.
Τα μέρη λοιπόν αποφασίστηκαν και το ταξίδι μας στο Νοτιοανατολικό κομμάτι της χώρας θα είχε ως εξής:
Διάρκεια ταξιδιού: 7 ημέρες
Απόσταση: 2.415 miles
Oδήγηση: 36 ώρες
Θα διασχίζαμε 8 πολιτείες με την ακόλουθη σειρά:
Virginia – Tennessee – Mississippi – Louisiana – Alabama – Georgia – South Carolina – North Carolina
Με διαμονή σε 3 από αυτές.
Σε ταξίδια που είναι εξ΄ολοκλήρου με αυτοκίνητο είναι πιο απλά τα πράγματα, πιο ευέλικτα. Οι κρατήσεις μας αφορούσαν τη διαμονή στο Nashville και τη Νεα Ορλεάνη, τις τελευταίες μέρες θα αποφασίζαμε καθ’οδόν που θα μείνουμε. Αυτή η ελευθεριά κινήσεων πολύ με βοήθησε να απολαύσω το συγκεκριμένο ταξίδι μιας και πριν 3 εβδομάδες είχαμε επιστρέψει από το ταξίδι στην Καλιφόρνια που ήταν πολύ γεμάτο και με αρκετό προγραμματισμό.
Nashville the “Music City” 24 – 26 Νοεμβρίου
Λίγα λόγια για το Tennessee την πρώτη πολιτεία που θα διαμέναμε, για να ξεκινάμε σιγα σιγά…
Το Tennessee είναι η 16η πιο πυκνοκατοικημένη πολιτεία από τις 50 των ΗΠΑ και ο πληθυσμός της συνεχώς αυξάνεται. Πόλος έλξης για τη μουσική βιομηχανία αλλά και με τουριστικό ενδιαφέρον για το Εθνικό πάρκο Great Smoky Mountains, που είναι το εθνικό πάρκο με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στη χώρα.
Επίσης έχει και πολλά αποστακτήρια ουίσκυ, με πιο γνωστό το Jack Daniel’s, φαντάζομαι οι παλαιότεροι θα θυμόμαστε τη διαφήμιση που έδιχνε τους εργαζόμενους να πετάνε τους φελλούς περιμένοτας για χρόνια την παλαίωσή του!!! Δυστυχώς δεν καταφέραμε να το επισκεφθούμε γιατί βρίσκεται 1 ½ ώρα από το Nashville και θα μας έβγαζε τελείως από τη διαδρομή μας. Το κρατάμε για επόμενο ταξίδι!!
Το Nashville είναι η πρωτεύουσα της πολιτείας του Tennessee και «σπίτι της country μουσικής», όπως χαρακτηρίζεται. Τα τελευταία χρόνια αναφέρεται και ως “Southern boomtown” καθώς η οικονομία της είναι μια από τις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες στην Αμερική.
Πρόκειται για τουριστικό προορισμό των Αμερικάνων, άρα μια ιδιαιτέρως ζωντανή πόλη. Το ποτάμι που διασχίζει την πόλη της δίνει μια ιδιαίτερη ομορφιά και στην ουσία στις όχθες του ποταμού βρίσκεται ‘η καρδιά της’ με τη γέφυρα για πεζούς John Seigenthaler που ενώνει τις δυο μεριές του Nashville να είναι το πιο χαρακτηριστικό της σημείο.
Η Broadway street είναι ο κεντρικός δρόμος και σφίζει από ζωή. Οι πολύχρωμες νέον πινακίδες των καταστημάτων, ο κόσμος που πηγαινοέρχεται, η μουσική που ακούγεται από κάθε σημείο ίσως θυμίσει σε κάποιους ένα μικρό Las Vegas.‘Ισως να είναι και έτσι δεν ξέρω, εμένα προσωπικά μου έφτιαξέ τη διάθεση και είναι από τις ελάχιστες φορές που όλη αυτή η «βαβούρα» ήταν music to my ears.
Η country μουσική είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Αμερική με πάρα πολλούς θαυμαστές, συμπεριλαμβανομένων και εμάς πλέον, και το Nashville είναι συνυφασμένο με αυτήν. Τα honky tonk bars, όπως ονομάζονται τα μπαρ που έχουν country στυλ και μουσική, κατακλύζουν το μέρος και η live country ακούγεται παντού.‘Οσο δε αφορά τους τραγουδιστές και τα συγκροτήματα του συγκεκριμένου είδους μουσικής, πρόκειται για τον παράδεισό τους αλλά και για το μεγαλύτερο τεστ μιας και χαρακτηριστικά λένε πως αν τα καταφέρεις στο Nashville τα καταφέρνεις παντού.
Αυτό εν ολίγοις είναι το προφίλ του Nashville, αλλά ας ξεκινήσω την ιστορία του ταξιδιού μας...
Η απόσταση που έπρεπε να διανύσουμε για να φτάσουμε στο Nashville, 666 miles που μεταφράζεται σε 10 ώρες οδήγησης. Αποφασίσαμε να μην κάνουμε στάση και να πάμε κατευθείαν, άλλωστε θα μέναμε 2 μέρες και αφενός δεν θέλαμε να χάσουμε καθόλου χρόνο και αφετέρου είχαμε περάσει ξανά από την ευρύτερη περιοχή. Η αλήθεια είναι πως ήταν καλή η επιλογή μας μιας και ο καιρός δεν ήταν και ο καλύτερος σύμμαχος. Ασταμάτητη βροχή στο μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής αλλά ευτυχώς πλησιάζοντας σταμάτησε και δεν επηρέασε τα σχεδιά μας.
Φτάσαμε στο Airbnb που είχαμε κλείσει και η πρώτη εντύπωση ήταν εξαιρετική. Το σπίτι που θα μέναμε αλλά και όλη η γειτονιά είχε πολύ χαριτωμένα σπίτια και με τόσο όμορφο Χριστουγεννιάτικο στολισμό που ήταν παραμυθένια!
Το δωμάτιο για 2 βράδυα μας κόστισε $240 και ήταν ολοκαίνουριο και πεντακάθαρο. Με σνακ και μπύρα για καλωσόρισμα! Οι τιμές των ξενοδοχείων ήταν πιο ακριβές αλλά σε κάθε περίπτωση πραγματικά αξίζει να μείνεις σε ένα από τα σπίτια της περιοχής! ‘Εχουν charm, που λένε και οι Αμερικάνοι!!
Είχαμε σκοπό να δειπνήσουμε στο Husk (tip από Bourdain) εστιατόριο με Southern κουζίνα, που μας έχει κερδίσει προ πολλού με τις γεύσεις της!
‘Ετσι με γρήγορους ρυθμούς τακτοποιηθήκαμε και ξεκινήσαμε για το κέντρο.
Μέναμε στην ανατολική πλευρά της πόλης και η απόσταση για το κέντρο (στο σημείο της γέφυρας) ήταν 10’ με αυτοκίνητο. Δεν πήγαμε με το δικό μας αμάξι, χρησιμοποιήσαμε Uber για να μπορέσουμε να πιούμε τα ποτάκια μας και οι δυο...
Εντύπωση μου έκανε πως το εστιατόριο βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή και όχι δίπλα σε άλλα μαγαζιά. Στεγάζεται σε ένα σπίτι Βικτοριανού στυλ που σε προδιαθέτει πολύ ευχάριστα και αισθάνεσαι σαν να πηγαίνεις επίσκεψη σε φιλικό σπίτι!!
Το μενού αλλάζει καθημερινά ανάλογα με τα φρέσκα υλικά που μπορούν να προμηθευτούν άρα η ματιά που έχεις ρίξει στο site τους για το μενού μάλλον δεν θα βοηθήσει...
Βασιστήκαμε κυρίως στις προτάσεις της πολύ ενημερωμένης και αναλυτικής σερβιτόρας που μας πρότεινε τα παρακάτω πιάτα:
Shrimp and grits (έφαγα για πρώτη φορά στη ζωή μου γαρίδες, ω ναι για πρώτη γιατί δεν μου άρεσαν οπτικά , και ενθουσιάστηκα!! Με αποτέλεσμα στο υπόλοιπο του ταξιδιού να επιλέγω κατά βάσει πιάτα που είχαν γαρίδες...)
Biscuits με prosciutto, που χωρίς να είμαι ειδική στα biscuits είναι τα καλύτερα που έχω φάει ως τώρα!
A plate of southern vegetables, που πραγματικά ανακαλύπτεις πόσο μα πόσο νόστιμα μπορούν να μαγειρετούν τα πιο απλά λαχανικά!
A Southern way steak, που ήταν νοστιμότατη!
Οι γεύσεις και οι μυρωδιές είναι τόσο έντονες όσο τα περιγράφω που είναι σαν τα γεύομαι ξανά!
Αφού ολοκληρώθηκε το υπέροχο δείπνο μας ξεκινήσαμε επισήμως τη βόλτα downtown στην Broadway street
Ευχάριστη έκπληξη να συναντάς διασταύρωση που όταν το φανάρι είναι πράσινο για τους πεζούς, να μπορείς να πας διαγώνια σε κάθε μια από τις τέσσερις κατευθύνσεις!
‘Ενα από τα πρώτα πράγματα που θα προσέξει κάποιος είναι πως ο κόσμος που κυκλοφορεί είναι στυλιστικά στο mood της πόλης, τι εννοώ? Το καουμπόικο στυλ με το καπέλο και τις μπότες...Φυσικά αν δεν τα έχεις μπορείς κάλλιστα να τα προμηθευτείς σε ένα από τα πολλά καταστήματα που πουλάνε τα σχετικά ρούχα και μπότες (!!!)
Μαγαζιά που δεν γίνεται να προσπεράσεις καθώς τραβάνε την προσοχή σου π.χ. με μια τεράστια μπότα στην είσοδο...
και με τον ακόλουθο εσωτερικό χώρο
Το συγκεκριμένο είδος μπότς πάντα το κορόιδευα, αλλά σε μια συναυλία country συγκροτήματος που είχαμε πάει στο DC είχα αισθανθεί περίεργα που δεν φορούσα και εγώ όπως η πλειοψηφία...
Anyways, έπρεπε να ρίξουμε και εμείς μια ματιά, και να δοκιμάσω ένα “διακριτικό” ζευγάρι αλλά όχι δεν τις αγόρασα, αντιστάθηκα...
Η συνέχεια δεν θα μπορούσε να είναι λιγότερο καουμπόικη! ‘Ετσι βρεθήκαμε στο Widhorse saloon που ανά μια ώρα περίπου προσφέρει μαθήματα line dancing!
Και φυσικά έχει και την ανάλογη διακόσμηση...
Το line dancing σίγουρα θα το έχετε πετύχει σε κάποια σκηνή ταινίας, είναι οι χορογραφίες που χορεύουν αρκετά άτομα μαζί επαναλαμβανόμενα βήματα σε μια ή περισσότερες σειρές, όπως το Macarena αλλά εδώ με country υπόκρουση.
Η δασκάλα είναι στη σκηνή και δείχνει ένα ένα τα βήματα που σταδιακά απαρτίζουν όλη τη χορογραφία, και εμείς στην πίστα ακολουθούμε ή τουλάχιστον νομίζουμε πως ακολουθούμε…
Με το κεφάλι ψηλά για να βλέπεις τη δασκάλα αλλά ενστικτωδώς συνήθως κοιτάς τα πόδια σου και αναπόφευκτα τα βήματα του διπλανού σου που αν είσαι τυχερός και τα κάνει σωστά και με ρυθμό έχει καλώς, αλλιώς το αποτέλεσμα είναι για γέλια…
Μικροί - μεγάλοι, άλλος να πάει δεξιά, άλλος αριστερά, άλλος να σε πατάει, άλλον να τον πατάς εσύ αλλά όλοι με εξαιρετική διάθεση για χαβαλέ!
Εγώ συνήθως είχα την αντίθετη φορά από τους υπόλοιπους (!!!) Δεν έχω καταλήξει αν φταίνε οι διπλανοί μου που με παρέσυραν σε λάθη ή απλά εγώ δεν το είχα καθόλου, πάντως γέλασα με την καρδιά μου με τη συμμετοχή μου και με τους συγχορευτές μου!!
Το συστήνω ανεπιφύλακτα!!
Και κάπως έτσι με καλό φαγητό, χορό και μουσική ολοκληρώσαμε την πρώτη μας μέρα.
Το επόμενο πρωί αποφασίσαμε να αφιερώσουμε τη μέρα σε μια περιπλάνηση της πόλης για να πάρουμε μια γενικότερη γεύση της.
Ξεκινήσαμε από τοVictory Park, στο οποίο βρίσκεταιτο Καπιτώλειο της πόλης και η κρατική τους βιβλιοθήκη.
Και φυσικά μπορεί να συναντήσεις και τους ντόπιους με τις εποχικές δραστηριότητες τους... ‘Οχι η κοπέλα δεν ξεχάστηκε και βγήκε με τις πυζάμες... Οι Αμερικάνοι πριν τα Χριστούγεννα ντύνονται στο πνεύμα των γιορτών και βγαίνουν για επαγγελματική φωτογράφηση, όπως η εικονιζόμενη, (αν πρόκειται για οικογένεια όλα της τα μέλη με την ίδια εμφάνιση
) Η φωτογραφία αυτή θα αποτελέσει τη Χριστουγεννιάτικη κάρτα με ευχές που θα στείλουν σε συγγενείς και φίλους!
Συνεχίζοντας επισκεφθήκαμε το Centennial Park όπου βρίσκεται ο Παρθενώνας! Ναι ναι ο δικός μας! Πρόκειται για μια ρέπλικα του αυθεντικού Παρθενώνα σε πραγματικές διαστάσεις. ‘Αλλωστε για το λόγο αυτό τοNashville, εκτός από Music City έχει και το nickname: Athens of South. Αν και για όλους εμάς που έχουμε επισκεφθεί τον πραγματικό ίσως να μη λέει πολλά, είναι εντυπωσιακός και αξίζει μια επίσκεψη. Ο εσωτερικός του χώρος λειτουργεί ως μουσείο.
Παρόλο το κρύο είπαμε να συνεχίσουμε τη βόλτα και να πάμε να δούμε τις τοιχογραφίες όπου βρίσκονται διάσπαρτες στην πόλη. Επιλέξαμε αυτές που μας άρεσαν περισσότερο και ξεκινήσαμε! Οι τοιχογραφίες εκτός από το να ομορφαίνουν τον τοίχο με τα σχέδια και τα χρώματα, έχουν βοηθήσει τα γύρω τριγύρω εστιατόρια και μαγαζιά αυξάνοντας την επισκεψιμότητα λόγω της προσέλευσης του κόσμου για τις απαραίτητες φωτογραφίες. Οι γειτονιές με τοιχογραφίες είναι γεμάτες κόσμο και συχνά σε κάποιες πρέπει να περιμένεις στην ουρά για να φωτογραφηθείς!!
Αφού τελειώσαμε με τις φωτογραφίες, όντας έξω αρκετή ώρα νοιώσαμε την ανάγκη για λίγη ζεστασιά και φαγητό! ‘Ετσι κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο με προορισμό το Pinewood social (tip Bourdain και πάλι). Πολυχώρος που συνυπάρχουν αρμονικά:εστιατόριο, καφέ, bowling όλα σε έναν άκρως προσεγμένο, καθαρό και περιποιημένο χώρο. Εντυπωσιάστηκα καθώς περίμενα να έχει φασαρία, όπως το θυμόμουν από την εκπομπή του Bourdain, αλλά παρά τον κόσμο είχε μια ωραία και inviting ατμόσφαιρα.
Επιλέξαμε το brunch menu
Biscuits with eggs and fruits, νόστιμα biscuits αλλά όχι σαν τα χθεσινά και avocado toast με ταχίνι και φέτα! Πρωτότυπος, γευστικότατος με ωραία Ελληνικά στοιχεία συνδυασμός!
Μετά το χορταστικό μας μενού, ήπιαμε το καφεδάκι μας, χαλαρώσαμε και σειρά είχε η επίσκεψη σε honky tonk bar.
Πίσω λοιπόν στην πολύβουη Broadway street αλλά με διάθεση για ένα μέρος που συχνάζουν κατά βάσει ντόπιοι, για να πάρουμε μια πιο αυθεντική γεύση διασκέδασης. Μετά από μια μικρή αναζήτηση, καταλήξαμε στο Robert’s Western World.
Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε μέρος που κάλλιστα θα το περάσεις για τουριστικό, μπαίνοντας καταλαβαίνεις αμέσως τη διαφορά. Φαίνεται πως οι περισσότεροι γνωρίζονται μεταξύ τους και μου έδωσε την εντύπωση πως πρόκειται για μαγαζί που μαζεύονται μετά τη δουλειά για να τα πούνε και να τα πιούνε. Σε ορισμένους πελάτες μάλιστα η barwoman σερβίρει ποτά χωρίς να ρωτήσει τι θα ήθελαν... Μου αρέσει να βρίσκομαι σε μαγαζιά που είναι η επιλογή των ντόπιων, σίγουρα κάτι καλό θα έχουν.
Η μπάντα ορατή από παντού στο χώρο να δίνει το ρυθμό και κάποιοι μάλιστα σηκώνονται για χορό! ‘Οχι εμείς γιατί εδω δεν μπορείς να ‘κρυφτείς’ στον πολύ κόσμο και είσαι ορατός σε όλους, έτσι απολαμβάνουμε τους πιο τολμηρούς από τη θέση μας!!
Η μουσική υπόκρουση για τους χορευτές? Για ημάς τους παλαιότερους είναι γνώριμο το άκουσμα του τραγουδιού από τους Dukes of Hazzard… πολύ όμορφη η εκτέλεσή του και σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον!
Και ένα kindly reminder από τη διεύθυνση του μαγαζιού για τους θαμώνες και μη…. χαχαχα
Με αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα και διάθεση κλείσαμε τη βραδυά και τη μέρα μας.
Αποχαιρετήσαμε το όμορφο Nashville γιατί το επομένο πρωί θα πέρναμε το δρόμο για τη Νεά Ορλεάνη.
Αυτός είναι ο τίτλος που χαρακτηρίζει αυτό μας το ταξίδι και πέραν ορισμένων σημειώσεων για κάποια μέρη και πράγματα που θέλαμε να δούμε και να κάνουμε, το πρόγραμμα θα ήταν πιο ελεύθερο, αναλόγως διάθεσης και όπως μας πάει... Πλάνο το οποίο αποδείχθηκε εξαιρετικό και ήταν ανάλογο με τα vibes των πόλεων που επισκεφθήκαμε! Και οφείλω να ομολογήσω πως παρά τις πολλές ώρες οδήγησης ήταν το πιο ‘ξεκούραστο’ roadtrip που έχουμε κάνει.
Η αλήθεια είναι πως η επιθυμία μας να πάμε στο Nashville προέκυψε από μια εκπομπή του Bourdain, πάντα μας συνοδεύει στα ταξίδια μας, που είχαμε δει πριν 2 χρόνια. Παρουσίασε την πόλη με τόσο ωραία διάθεση και χρώμα που μας έκανε να την προσθέσουμε στην bucket list μας. (Να σημειώσω πως αν έστω δειγματοληπτικά θέλετε να δείτε κάποια εκπομπή του Bourdain, επιλέξτε αυτή, κατά την άποψη μου ίσως είναι η καλύτερή του).
Η Νέα Ορλεάνη από την άλλη ήταν πάντοτε μια πόλη που ήταν στη λίστα μας και τώρα έφτασε η ώρα να την επισκεφθούμε.
Η τελευταία μας στάση είχαμε αρχικά επιλέξει να είναι η Ατλάντα αλλά τελευταία στιγμή την αλλάξαμε με το Asheville, προορισμός που έχουμε ακούσει πολλά ζώντας στην Αμερική. Αγαπημένο μέρος απόδρασης των ντόπιων.
Τα μέρη λοιπόν αποφασίστηκαν και το ταξίδι μας στο Νοτιοανατολικό κομμάτι της χώρας θα είχε ως εξής:
Διάρκεια ταξιδιού: 7 ημέρες
Απόσταση: 2.415 miles
Oδήγηση: 36 ώρες
Θα διασχίζαμε 8 πολιτείες με την ακόλουθη σειρά:
Virginia – Tennessee – Mississippi – Louisiana – Alabama – Georgia – South Carolina – North Carolina
Με διαμονή σε 3 από αυτές.
Σε ταξίδια που είναι εξ΄ολοκλήρου με αυτοκίνητο είναι πιο απλά τα πράγματα, πιο ευέλικτα. Οι κρατήσεις μας αφορούσαν τη διαμονή στο Nashville και τη Νεα Ορλεάνη, τις τελευταίες μέρες θα αποφασίζαμε καθ’οδόν που θα μείνουμε. Αυτή η ελευθεριά κινήσεων πολύ με βοήθησε να απολαύσω το συγκεκριμένο ταξίδι μιας και πριν 3 εβδομάδες είχαμε επιστρέψει από το ταξίδι στην Καλιφόρνια που ήταν πολύ γεμάτο και με αρκετό προγραμματισμό.
Nashville the “Music City” 24 – 26 Νοεμβρίου
Λίγα λόγια για το Tennessee την πρώτη πολιτεία που θα διαμέναμε, για να ξεκινάμε σιγα σιγά…
Το Tennessee είναι η 16η πιο πυκνοκατοικημένη πολιτεία από τις 50 των ΗΠΑ και ο πληθυσμός της συνεχώς αυξάνεται. Πόλος έλξης για τη μουσική βιομηχανία αλλά και με τουριστικό ενδιαφέρον για το Εθνικό πάρκο Great Smoky Mountains, που είναι το εθνικό πάρκο με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στη χώρα.
Επίσης έχει και πολλά αποστακτήρια ουίσκυ, με πιο γνωστό το Jack Daniel’s, φαντάζομαι οι παλαιότεροι θα θυμόμαστε τη διαφήμιση που έδιχνε τους εργαζόμενους να πετάνε τους φελλούς περιμένοτας για χρόνια την παλαίωσή του!!! Δυστυχώς δεν καταφέραμε να το επισκεφθούμε γιατί βρίσκεται 1 ½ ώρα από το Nashville και θα μας έβγαζε τελείως από τη διαδρομή μας. Το κρατάμε για επόμενο ταξίδι!!
Το Nashville είναι η πρωτεύουσα της πολιτείας του Tennessee και «σπίτι της country μουσικής», όπως χαρακτηρίζεται. Τα τελευταία χρόνια αναφέρεται και ως “Southern boomtown” καθώς η οικονομία της είναι μια από τις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες στην Αμερική.
Πρόκειται για τουριστικό προορισμό των Αμερικάνων, άρα μια ιδιαιτέρως ζωντανή πόλη. Το ποτάμι που διασχίζει την πόλη της δίνει μια ιδιαίτερη ομορφιά και στην ουσία στις όχθες του ποταμού βρίσκεται ‘η καρδιά της’ με τη γέφυρα για πεζούς John Seigenthaler που ενώνει τις δυο μεριές του Nashville να είναι το πιο χαρακτηριστικό της σημείο.
Η Broadway street είναι ο κεντρικός δρόμος και σφίζει από ζωή. Οι πολύχρωμες νέον πινακίδες των καταστημάτων, ο κόσμος που πηγαινοέρχεται, η μουσική που ακούγεται από κάθε σημείο ίσως θυμίσει σε κάποιους ένα μικρό Las Vegas.‘Ισως να είναι και έτσι δεν ξέρω, εμένα προσωπικά μου έφτιαξέ τη διάθεση και είναι από τις ελάχιστες φορές που όλη αυτή η «βαβούρα» ήταν music to my ears.
Η country μουσική είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Αμερική με πάρα πολλούς θαυμαστές, συμπεριλαμβανομένων και εμάς πλέον, και το Nashville είναι συνυφασμένο με αυτήν. Τα honky tonk bars, όπως ονομάζονται τα μπαρ που έχουν country στυλ και μουσική, κατακλύζουν το μέρος και η live country ακούγεται παντού.‘Οσο δε αφορά τους τραγουδιστές και τα συγκροτήματα του συγκεκριμένου είδους μουσικής, πρόκειται για τον παράδεισό τους αλλά και για το μεγαλύτερο τεστ μιας και χαρακτηριστικά λένε πως αν τα καταφέρεις στο Nashville τα καταφέρνεις παντού.
Αυτό εν ολίγοις είναι το προφίλ του Nashville, αλλά ας ξεκινήσω την ιστορία του ταξιδιού μας...
Η απόσταση που έπρεπε να διανύσουμε για να φτάσουμε στο Nashville, 666 miles που μεταφράζεται σε 10 ώρες οδήγησης. Αποφασίσαμε να μην κάνουμε στάση και να πάμε κατευθείαν, άλλωστε θα μέναμε 2 μέρες και αφενός δεν θέλαμε να χάσουμε καθόλου χρόνο και αφετέρου είχαμε περάσει ξανά από την ευρύτερη περιοχή. Η αλήθεια είναι πως ήταν καλή η επιλογή μας μιας και ο καιρός δεν ήταν και ο καλύτερος σύμμαχος. Ασταμάτητη βροχή στο μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής αλλά ευτυχώς πλησιάζοντας σταμάτησε και δεν επηρέασε τα σχεδιά μας.
Φτάσαμε στο Airbnb που είχαμε κλείσει και η πρώτη εντύπωση ήταν εξαιρετική. Το σπίτι που θα μέναμε αλλά και όλη η γειτονιά είχε πολύ χαριτωμένα σπίτια και με τόσο όμορφο Χριστουγεννιάτικο στολισμό που ήταν παραμυθένια!
Το δωμάτιο για 2 βράδυα μας κόστισε $240 και ήταν ολοκαίνουριο και πεντακάθαρο. Με σνακ και μπύρα για καλωσόρισμα! Οι τιμές των ξενοδοχείων ήταν πιο ακριβές αλλά σε κάθε περίπτωση πραγματικά αξίζει να μείνεις σε ένα από τα σπίτια της περιοχής! ‘Εχουν charm, που λένε και οι Αμερικάνοι!!
Είχαμε σκοπό να δειπνήσουμε στο Husk (tip από Bourdain) εστιατόριο με Southern κουζίνα, που μας έχει κερδίσει προ πολλού με τις γεύσεις της!
‘Ετσι με γρήγορους ρυθμούς τακτοποιηθήκαμε και ξεκινήσαμε για το κέντρο.
Μέναμε στην ανατολική πλευρά της πόλης και η απόσταση για το κέντρο (στο σημείο της γέφυρας) ήταν 10’ με αυτοκίνητο. Δεν πήγαμε με το δικό μας αμάξι, χρησιμοποιήσαμε Uber για να μπορέσουμε να πιούμε τα ποτάκια μας και οι δυο...
Εντύπωση μου έκανε πως το εστιατόριο βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή και όχι δίπλα σε άλλα μαγαζιά. Στεγάζεται σε ένα σπίτι Βικτοριανού στυλ που σε προδιαθέτει πολύ ευχάριστα και αισθάνεσαι σαν να πηγαίνεις επίσκεψη σε φιλικό σπίτι!!
Το μενού αλλάζει καθημερινά ανάλογα με τα φρέσκα υλικά που μπορούν να προμηθευτούν άρα η ματιά που έχεις ρίξει στο site τους για το μενού μάλλον δεν θα βοηθήσει...
Βασιστήκαμε κυρίως στις προτάσεις της πολύ ενημερωμένης και αναλυτικής σερβιτόρας που μας πρότεινε τα παρακάτω πιάτα:
Shrimp and grits (έφαγα για πρώτη φορά στη ζωή μου γαρίδες, ω ναι για πρώτη γιατί δεν μου άρεσαν οπτικά , και ενθουσιάστηκα!! Με αποτέλεσμα στο υπόλοιπο του ταξιδιού να επιλέγω κατά βάσει πιάτα που είχαν γαρίδες...)
Biscuits με prosciutto, που χωρίς να είμαι ειδική στα biscuits είναι τα καλύτερα που έχω φάει ως τώρα!
A plate of southern vegetables, που πραγματικά ανακαλύπτεις πόσο μα πόσο νόστιμα μπορούν να μαγειρετούν τα πιο απλά λαχανικά!
A Southern way steak, που ήταν νοστιμότατη!
Οι γεύσεις και οι μυρωδιές είναι τόσο έντονες όσο τα περιγράφω που είναι σαν τα γεύομαι ξανά!
Αφού ολοκληρώθηκε το υπέροχο δείπνο μας ξεκινήσαμε επισήμως τη βόλτα downtown στην Broadway street
Ευχάριστη έκπληξη να συναντάς διασταύρωση που όταν το φανάρι είναι πράσινο για τους πεζούς, να μπορείς να πας διαγώνια σε κάθε μια από τις τέσσερις κατευθύνσεις!
‘Ενα από τα πρώτα πράγματα που θα προσέξει κάποιος είναι πως ο κόσμος που κυκλοφορεί είναι στυλιστικά στο mood της πόλης, τι εννοώ? Το καουμπόικο στυλ με το καπέλο και τις μπότες...Φυσικά αν δεν τα έχεις μπορείς κάλλιστα να τα προμηθευτείς σε ένα από τα πολλά καταστήματα που πουλάνε τα σχετικά ρούχα και μπότες (!!!)
Μαγαζιά που δεν γίνεται να προσπεράσεις καθώς τραβάνε την προσοχή σου π.χ. με μια τεράστια μπότα στην είσοδο...
και με τον ακόλουθο εσωτερικό χώρο
Το συγκεκριμένο είδος μπότς πάντα το κορόιδευα, αλλά σε μια συναυλία country συγκροτήματος που είχαμε πάει στο DC είχα αισθανθεί περίεργα που δεν φορούσα και εγώ όπως η πλειοψηφία...
Anyways, έπρεπε να ρίξουμε και εμείς μια ματιά, και να δοκιμάσω ένα “διακριτικό” ζευγάρι αλλά όχι δεν τις αγόρασα, αντιστάθηκα...
Η συνέχεια δεν θα μπορούσε να είναι λιγότερο καουμπόικη! ‘Ετσι βρεθήκαμε στο Widhorse saloon που ανά μια ώρα περίπου προσφέρει μαθήματα line dancing!
Και φυσικά έχει και την ανάλογη διακόσμηση...
Το line dancing σίγουρα θα το έχετε πετύχει σε κάποια σκηνή ταινίας, είναι οι χορογραφίες που χορεύουν αρκετά άτομα μαζί επαναλαμβανόμενα βήματα σε μια ή περισσότερες σειρές, όπως το Macarena αλλά εδώ με country υπόκρουση.
Η δασκάλα είναι στη σκηνή και δείχνει ένα ένα τα βήματα που σταδιακά απαρτίζουν όλη τη χορογραφία, και εμείς στην πίστα ακολουθούμε ή τουλάχιστον νομίζουμε πως ακολουθούμε…
Με το κεφάλι ψηλά για να βλέπεις τη δασκάλα αλλά ενστικτωδώς συνήθως κοιτάς τα πόδια σου και αναπόφευκτα τα βήματα του διπλανού σου που αν είσαι τυχερός και τα κάνει σωστά και με ρυθμό έχει καλώς, αλλιώς το αποτέλεσμα είναι για γέλια…
Μικροί - μεγάλοι, άλλος να πάει δεξιά, άλλος αριστερά, άλλος να σε πατάει, άλλον να τον πατάς εσύ αλλά όλοι με εξαιρετική διάθεση για χαβαλέ!
Εγώ συνήθως είχα την αντίθετη φορά από τους υπόλοιπους (!!!) Δεν έχω καταλήξει αν φταίνε οι διπλανοί μου που με παρέσυραν σε λάθη ή απλά εγώ δεν το είχα καθόλου, πάντως γέλασα με την καρδιά μου με τη συμμετοχή μου και με τους συγχορευτές μου!!
Το συστήνω ανεπιφύλακτα!!
Και κάπως έτσι με καλό φαγητό, χορό και μουσική ολοκληρώσαμε την πρώτη μας μέρα.
Το επόμενο πρωί αποφασίσαμε να αφιερώσουμε τη μέρα σε μια περιπλάνηση της πόλης για να πάρουμε μια γενικότερη γεύση της.
Ξεκινήσαμε από τοVictory Park, στο οποίο βρίσκεταιτο Καπιτώλειο της πόλης και η κρατική τους βιβλιοθήκη.
Και φυσικά μπορεί να συναντήσεις και τους ντόπιους με τις εποχικές δραστηριότητες τους... ‘Οχι η κοπέλα δεν ξεχάστηκε και βγήκε με τις πυζάμες... Οι Αμερικάνοι πριν τα Χριστούγεννα ντύνονται στο πνεύμα των γιορτών και βγαίνουν για επαγγελματική φωτογράφηση, όπως η εικονιζόμενη, (αν πρόκειται για οικογένεια όλα της τα μέλη με την ίδια εμφάνιση
) Η φωτογραφία αυτή θα αποτελέσει τη Χριστουγεννιάτικη κάρτα με ευχές που θα στείλουν σε συγγενείς και φίλους!
Συνεχίζοντας επισκεφθήκαμε το Centennial Park όπου βρίσκεται ο Παρθενώνας! Ναι ναι ο δικός μας! Πρόκειται για μια ρέπλικα του αυθεντικού Παρθενώνα σε πραγματικές διαστάσεις. ‘Αλλωστε για το λόγο αυτό τοNashville, εκτός από Music City έχει και το nickname: Athens of South. Αν και για όλους εμάς που έχουμε επισκεφθεί τον πραγματικό ίσως να μη λέει πολλά, είναι εντυπωσιακός και αξίζει μια επίσκεψη. Ο εσωτερικός του χώρος λειτουργεί ως μουσείο.
Παρόλο το κρύο είπαμε να συνεχίσουμε τη βόλτα και να πάμε να δούμε τις τοιχογραφίες όπου βρίσκονται διάσπαρτες στην πόλη. Επιλέξαμε αυτές που μας άρεσαν περισσότερο και ξεκινήσαμε! Οι τοιχογραφίες εκτός από το να ομορφαίνουν τον τοίχο με τα σχέδια και τα χρώματα, έχουν βοηθήσει τα γύρω τριγύρω εστιατόρια και μαγαζιά αυξάνοντας την επισκεψιμότητα λόγω της προσέλευσης του κόσμου για τις απαραίτητες φωτογραφίες. Οι γειτονιές με τοιχογραφίες είναι γεμάτες κόσμο και συχνά σε κάποιες πρέπει να περιμένεις στην ουρά για να φωτογραφηθείς!!
Αφού τελειώσαμε με τις φωτογραφίες, όντας έξω αρκετή ώρα νοιώσαμε την ανάγκη για λίγη ζεστασιά και φαγητό! ‘Ετσι κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο με προορισμό το Pinewood social (tip Bourdain και πάλι). Πολυχώρος που συνυπάρχουν αρμονικά:εστιατόριο, καφέ, bowling όλα σε έναν άκρως προσεγμένο, καθαρό και περιποιημένο χώρο. Εντυπωσιάστηκα καθώς περίμενα να έχει φασαρία, όπως το θυμόμουν από την εκπομπή του Bourdain, αλλά παρά τον κόσμο είχε μια ωραία και inviting ατμόσφαιρα.
Επιλέξαμε το brunch menu
Biscuits with eggs and fruits, νόστιμα biscuits αλλά όχι σαν τα χθεσινά και avocado toast με ταχίνι και φέτα! Πρωτότυπος, γευστικότατος με ωραία Ελληνικά στοιχεία συνδυασμός!
Μετά το χορταστικό μας μενού, ήπιαμε το καφεδάκι μας, χαλαρώσαμε και σειρά είχε η επίσκεψη σε honky tonk bar.
Πίσω λοιπόν στην πολύβουη Broadway street αλλά με διάθεση για ένα μέρος που συχνάζουν κατά βάσει ντόπιοι, για να πάρουμε μια πιο αυθεντική γεύση διασκέδασης. Μετά από μια μικρή αναζήτηση, καταλήξαμε στο Robert’s Western World.
Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε μέρος που κάλλιστα θα το περάσεις για τουριστικό, μπαίνοντας καταλαβαίνεις αμέσως τη διαφορά. Φαίνεται πως οι περισσότεροι γνωρίζονται μεταξύ τους και μου έδωσε την εντύπωση πως πρόκειται για μαγαζί που μαζεύονται μετά τη δουλειά για να τα πούνε και να τα πιούνε. Σε ορισμένους πελάτες μάλιστα η barwoman σερβίρει ποτά χωρίς να ρωτήσει τι θα ήθελαν... Μου αρέσει να βρίσκομαι σε μαγαζιά που είναι η επιλογή των ντόπιων, σίγουρα κάτι καλό θα έχουν.
Η μπάντα ορατή από παντού στο χώρο να δίνει το ρυθμό και κάποιοι μάλιστα σηκώνονται για χορό! ‘Οχι εμείς γιατί εδω δεν μπορείς να ‘κρυφτείς’ στον πολύ κόσμο και είσαι ορατός σε όλους, έτσι απολαμβάνουμε τους πιο τολμηρούς από τη θέση μας!!
Η μουσική υπόκρουση για τους χορευτές? Για ημάς τους παλαιότερους είναι γνώριμο το άκουσμα του τραγουδιού από τους Dukes of Hazzard… πολύ όμορφη η εκτέλεσή του και σε απόλυτη αρμονία με το περιβάλλον!
Και ένα kindly reminder από τη διεύθυνση του μαγαζιού για τους θαμώνες και μη…. χαχαχα
Με αυτή την όμορφη ατμόσφαιρα και διάθεση κλείσαμε τη βραδυά και τη μέρα μας.
Αποχαιρετήσαμε το όμορφο Nashville γιατί το επομένο πρωί θα πέρναμε το δρόμο για τη Νεά Ορλεάνη.
και αφετέρου με τον καιρό ενάντια στα σχέδιά μας σκεφτήκαμε να κάνουμε κάτι πιο fun.
