Το έχω ξαναποσταρει αλλά δεν θα ξεπεράσω ποτέ αυτό το τραγούδι...
Στους στίχους του μάθαινα την ιταλική γλώσσα, η καθηγήτρια μου γρατσουνουσε την κιθάρα της, εγώ σιγοτραγουδουσα κ αναρωτιομουν αν θα καταφέρω ποτέ να μάθω ιταλικά, αν θα επιβιωσω σε αυτήν την χώρα...
Αργότερα κατάλαβα πως θα επιβιώνα γιατί είμαι vagabondo!!
Io ti dirò le cose dette mai
Di questo amore noi saremo gli angeli
Il mio petto da cuscino
Per la vita ti farà
Sembra cominciata già
Una storia senza fine
Farò girare il mondo intorno a noi
Arriverà Natale senza nuvole
Le domeniche d'agosto
Quanta neve che cadrà
E nel tempo che verrà
Il mio cuore ti sorprenderà
Καλημέρα και εδώ και καλό μήνα!!
Ήθελα να σας αφιερώσω το Novembre της Giusy μιας και μπήκε ο Νοεμβριος αλλά είναι κλειδωμένο το youtube στη δουλειά και δε μπορώ...
Σας αφήνω οπότε λίγους στίχους...
"A novembre
la citta' si spense in un istante
tu dicevi basta ed io restavo inerme
il tuo ego e' stato sempre piu' forte
di ogni mia convinzione.
Ora a novembre
la citta' si accende in un istante
il mio corpo non si veste piu' di voglie
e tu non sembri neanche piu' cosi' forte
come ti credevo un anno fa
novembre."
Διαφορά από τον ένα Νοέμβριο στον άλλο, εε?? Ετσι πρέπει!!