Mini ιστοριες Maxi εμπειριες: Το στοιχημα, Βιεννη 100+100

[tripakias]

Εργο δυο αρχιτεκτονων με τα ονοματα Αυγουστος και Εδουαρδος, τα μακροσκελη επιθετα δεν τα θυμαμαι. Αλλα δεν υπαρχει λογος και να σου τα πω γιατι δεν θα τα θυμασαι. Η κατασκευη της τελειωσε περιπου οταν η Βαλισσα Βικτορια εκανε δωρα τα Επτανησα στον Πριγκιπα Γεωργιο Α', το 1863. Στοχος ηταν να κοσμησει την καινουρια λεωφορο Ringstrasse. Αντ' αυτου θεωρηθηκε ενα μαλλον κακογουστο κτιριο και κατακριθηκε απο τον τυπο και τους κατοικους της πολης. Εμοιαζε περισσοτερο με "σιδηροδρομικο σταθμο" οπως το χαρακτηρισε ο αυτοκρατορας.

Απεναντι του, την ιδια εποχη, χτιστηκε το επιβλητικο σπιτι Heinrichshof απο το διασημο Δανο φιλελληνα αρχιτεκτονα Θεοφιλου Χανσεν. Το σπιτι ανηκε στον Heinrich von Drasche-Wartinberg, ανηψιο του ιδρυτη της Wienerberger AG, της μεγαλυτερης εταιρειας παρασκευης τουβλων παγκοσμιως σημερα. O Drasche αφου κληρονομησε το θειο του, ανελαβε την εταιρεια και την οδηγησε στην κορυφη του κοσμου. Εχτισε κι ενα σπιτακι που καποιοι λενε πως ηταν το ωραιοτερο κτιριο που ειχε ποτε η Βιεννη. Δυστυχως καταστραφηκε απο τους βομβαρδισμους στο ΒΠΠ και η ανακατασκευη του απαιτουσε πολλα χρηματα. Ετσι το 1954 (ή καπου εκει) κατεδαφιστηκε ολοσχερως και αντικατασταθηκε απο το αχαρο, για τα δεδομενα της Ringstrasse, Opernringhof.

Υπο το βαρος της κοινωνικης κατακραυγης ο ενας εκ των δυο δημιουργων της Οπερας, ο Εδουαρδος, δεν αντεξε και κρεμαστηκε το 1868. Λιγους μηνες αργοτερα πεθαινει απο φυματιωση και ο Αυγουστος. Ο αυτοκρατορας συγκλονιστηκε απο την αυτοκτονια του Εδουαρδου και απο τοτε ειχε μονο καλα λογια να πει για ολα τα νεα εργα που γινονταν.

Αφου διαβασα την ιστορια και μελαγχολησα αρκεστηκα σε μερικες βραδινες φωτογραφιες απο ολες τις οψεις του κτιριου, διαβασα και τα ονοματα των καλλιτεχνων στα αστερια του πεζοδρομιου και προχωρησα προς το κεντρο, συναντωντας αρχικα το Albertina.

 

[vangelis69]

Αναμένουμε τη συνέχεια με αγωνία...

 

[tripakias]

Η συλλογη Albertina που περιεχει πινακες και σχεδια, που στεγαζονται στο ομωνυμο μουσειο, ανηκε στον Αλβερτο, Πριγκιπα της Σαξονιας και Δουκα του Τεσεν. Αυτα ξερω. Μπροστα στο μουσειο εχει και το αγαλμα του, σε περιπτωση που δεν ηξερες τη φατσα του να τη μαθεις. Λεγεται πως εσωτερικα οι χωροι ειναι πολυ ομορφοι αλλα αυτο δεν προκειται να το διαπιστωσω ιδιοις ομμασι σε αυτο το ταξιδι.
Δεν εχω σκοπο να ξοδεψω λεφτα για μουσεια. Ετσι κι αλλιως τα βαριεμαι τα μουσεια και ειδικα αυτα με τους πινακες και τα αγαλματα.

Σταθηκα λιγο και χαζευα τα αλογα που εσερναν τις αμαξες, τα φωτα και τα λαμπιονια που στολιζαν το ετσι κι αλλιως εξαιρετικο σκηνικο, ωσπου παρασυρθηκα απο μια ροζ δεσμη φωτος που ερχοταν απο το βαθος. Ετσι προχωρησα αναμεσα σε κτιρια και ανακτορα, για να καταληξω στο ιστορικο κεντρο της πολης, στη Michaelerplatz. Οπου και εκει ειχε στηθει χριστουγεννιατικη αγορα.

Κυκλικη πλατεια αγνωστων λοιπον στοιχειων (προς εμενα), εχει παρει λογικα το ονομα της απο τον αρχαγγελο Μιχαηλ; Υποθετω γιατι απεναντι της βρισκεται μια εκκλησια αφιερωμενη σε καποιον Μιχαηλ. Μπορει να μην ειναι και ο αρχαγγελος και να ειναι αλλος, δεν ξερω. Θα ελεγε κανεις πως προκειται για πιατσα αμαξων και μονο αν στην μια της μερια δεν υπηρχε η επιβλητικη εισοδος του ανακτορου Hofburg. Η εισοδος αγκαλιαζει το ενα απο τα δυο ημικυκλια της πλατειας και κατεχει τη θεση του κυριοτερου αξιοθεατου στην περιοχη της πλατειας.

Απο κατω στεκουν υπαλληλοι τουριστικων γραφειων, ντυμενοι με ενδυμασια εποχης που δεν γνωριζω σε ποια περιοδο αναφερεται."Καλησπερα" μου λεει ενας εξ αυτων. Κι αρχισε να με ρωτα αν ειναι η πρωτη μου φορα στη Βιεννη, απο που ειμαι και τα σχετικα για να μπει στο ψητο. Μιλουσε, μιλουσε αλλα δεν βαριεσαι ειχα αρκετο ελευθερο χρονο για να σκοτωσω. Το παρακολουθουσα και δεν τον παρακολουθουσα και σε καποια φαση μετα απο κανα δεκαλεπτο ηρθε ενα ζευγαρι ηλικιωμενων μαλλον που ενδιαφερονταν πραγματικα για τα τουρ του και περιμεναν να τελειωσει να με ενημερωνει. Για να μην τους χασει, τον ευχαριστησα και εφυγα ακολουθωντας την ομορφα στολισμενη Kohlmarkt.

 

[tripakias]

Καταλαβαινεις πως εισαι στο εμπορικο κεντρο την προχριστουγεννιατικη περιοδο μονο αν αρχιζεις να ακους απο παντου Ελληνικα. Πολλοι Ελληνες ομως, παρα πολλοι. Πιο πολλα Ελληνικα ακουγα παρα Γαλλικα (που και γαλλοφωνους συναντησα παρα πολλους εκεινες τις μερες). Πηρα κι εγω σβαρνα τα διαφορα σουβενιρομαγαζα οχι για να ψωνισω (ετσι κι αλλιως δεν ψωνιζω ποτε την πρωτη μερα και ποτε απο το τουριστικο κεντρο) αλλα για να ζεσταθω λιγο αφου προβλεποταν να περασω αρκετη ωρα ακομη στους δρομους. Πριν ομως απο αυτο στη συμβολη των Kohlmarkt, Graben, Tuclauben και Naglergasse βρισκεται το Julius Meinl em Graben, ενα πολυ μεγαλο ντελικατεσεν. Δεν ξερω γιατι το αναφερω απλως μου εκανε εντυπωση.

Στην περιοχη υπαρχουν καταστηματα κορυφαιων οικων μοδας και κοσμηματων. Θυμιζει λιγο Place Vendome σε χλιδη αλλα λιγο. Λιγο γιατι παιρνουν σχεδον απαρατηρητα μπροστα στην αριστοκρατικη φινετσα που αποπνεει η πολη.

Και στην Graben ειχε χριστουγεννιατικες αγορες που της ταιριαζαν και εδεναν πολυ καλα με τον εναεριο στολισμο του δρομου. Η Graben κοσμειται απο τα σιντριβανια των Ιωσηφ και Λεοπολδου αλλα και απο το στυλο της πανωλης, ενα απο τα εντυπωσιακοτερα υπαιθρια εργα της πολης. Λιγο πριν αν στρεψεις το βλεμμα σου αριστερα θα δεις το Ναο του Αγιου Πετρου και αρκετα πιο κατω την Karntnerstrasse, τον διασημοτερο εμπορικο πεζοδρομο της Βιεννης που ενωνει τις δυο κυριοτερες πλατειες της πολης, την Karlplatz και την Stephanplatz, την πλατεια που περιβαλει τον Καθεδρικο Ναο του Αγιου Στεφανου.

 

[panpan]

Περιμένουμε την συνέχεια ,μεσιέ.

 

[tripakias]

Συνεχεια του χρονου