Mεσσηνιακή σαγήνη...

[pattyyy]

Προς τα τέλη Ιουλίου η εκδρομική μας διάθεση μας οδήγησε στον πελοποννησιακό νότο! Ένα τριημεράκι ήταν αρκετό για να χορτάσουμε ξεκούραση και εικόνες απίστευτης ομορφιάς! Η μεσσηνιακή μάνη μας πλάνεψε για τα καλά!
Η πρώτη ημέρα της mini απόδρασης περιλάμβανε mini road-trip! Ξεκινάμε, λοιπόν, Πέμπτη πρωί χαρωποί από Κρέστενα. Λίγο μετά την Κυπαρισσία, στο ύψος του χωριού Αγρίλι (με τον "εκεί που δε το περιμένεις" πύργο των παραμυθιών) κάνουμε την πρώτη μας στάση στην παραλία Στόμιο. Τα δυτικά παράλια του νομού Ηλείας και Μεσσηνίας συνιστούν μια σειρά από διαδοχικές, τεράστιες, αμμώδεις παραλίες! Πολύ όμορφες, δε λέω, αλλά εγώ ως λάτρης των βοτσαλωτών κολπίσκων είχα αυτή την αίσθηση του ανικανοποίητου όσον αφορά τις θαλασσινές μου εξορμήσεις. Το Στόμιο ήταν αυτό που λέμε "αποκάλυψη". Ένας μικρός σχετικά κόλπος, με βότσαλα, βράχια στις άκρες κι ένα μικρό ποταμάκι στην πίσω πλευρά της παραλίας. Τον είχα επισκεφθεί και την άνοιξη (χωρίς ομπρέλες, λουόμενους κλπ) και είχα εντυπωσιαστεί. Στο Στόμιο, λοιπόν, κάναμε την πρώτη δροσερή βουτιά της εκδρομής.


Ανανεωμένοι (καθότι μέρες καύσωνα) και πανευτυχείς που δεν "λιώναμε" στη δουλειά, συνεχίσαμε προς τον μεσσηνιακό νότο. Κάναμε ένα σύντομο πέρασμα από την Πύλο (δίνοντας υπόσχεση στον εαυτό μας πως θα επιστρέψουμε για φθινοπωρινό καφεδάκι) και στη συνέχεια οδεύσαμε ανατολικά.


Επόμενος σταθμός η Φοινικούντα. Λίγο πριν το ομώνυμο γραφικό-τουριστικό χωριουδάκι βρίσκεται μία αχανής, αμμώδης παραλία με υπέροχα, διαυγή νερά! Ό,τι πρέπει για μεσημεριανό μπανάκι καθώς και για να μας ανοίξει την όρεξη. Μετά το μπάνιο επισκεφθήκαμε την Φοινικούντα όπου η ταβέρνα "Έλενα" είναι must. Τόσο για την πανοραμική θέα της στον γραφικό κόλπο όσο και για το νόστιμο φαγητό της (τα φιλετάκια γόπας με κουρκουτάκι και κόκκινη σάλτσα αποτελούν υπέροχη καινοτομία!).


Το απογευματάκι μας βρήκε να κάνουμε την τρίτη βουτιά της ημέρας στην παραλία κάτω ακριβώς από το κάστρο της Κορώνης, να βολτάρουμε στα σοκάκια της γραφικής καστροπολιτείας και να απολαμβάνουμε την μαγευτική θέα από το κάστρο. Η Κορώνη, αν και δεν είναι ιδιαίτερα αξιοποιημένη τουριστικά, έχει μια γοητεία και μια μελαγχολική ομορφιά. Είναι ό,τι καλύτερο για μια ρομαντική απογευματινή βολτούλα.


Έτσι όμορφα και γλυκά αναχωρήσαμε για τον τελικό προορισμό της ημέρας. Την Καρδαμύλη την πρωτοαντικρύσαμε λουσμένη στα χρώματα του δειλινού και μας μάγεψε. Η εντυπωσιακή διαδρομή Καλαμάτα - Καρδαμύλη είχε αρχίζει να μας προετοιμάζει για αυτό που θα ακολουθούσε. Ώσπου την αντικρύσαμε από ψηλά, ακολουθήσαμε τον φιδογυριστό ασφάλτινο μίτο και τυλιχτήκαμε στα μαγικά της δίχτυα. Κι όμως, μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε. Κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει, το anniska. To δωμάτιο ήταν ευρύχωρο, πεντακάθαρο, καλόγουστο, με τέλειο μπάνιο. Το αποκορύφωμα όμως ήταν η μαγευτική του θέα. Το μόνο που χώριζε το μπαλκόνι μας από το απέραντο γαλάζιο ήταν λίγα βραχάκια. Ήταν 9 η ώρα όταν φτάσαμε. Ουρανός και θάλασσα να λάμπουν σε όλες τις αποχρώσεις του μωβ...Και μετά το σκοτάδι και ο ήχος του κύματος να μας νανουρίζει απαλά. Μεσσηνιακή σαγήνη...
http://www.anniska.gr/anniska/anniska.html

 

• 1
• 2

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 2

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Soctama]

Μου θύμισες τα μέρη που ήμουν πριν λίγες μέρες..!!

 

[pattyyy]

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με τον ίδιο τρόπο σχεδόν που τελείωσε η προηγούμενη! Καφεδάκια και τυροπιτολιχουδιές (προμηθευμένες από τον κοντινό φούρνο) στο υπέροχο μπαλκονάκι με το βλέμα να χάνεται στο μπλε κάπου μεταξύ ουρανού και θάλασσας. Δε λέμε να ξεκολλήσουμε αλλά η θερμοκρασία έχει χτυπήσει κόκκινο κι έτσι η αναζήτηση παραλίας γίνεται ο βασικός μας στόχος. Πρώτο μπανάκι της ημέρας στην υπέροχη παραλία του Φονέα (στα 5 λεπτά με το αυτοκίνητο από την Καρδαμύλη). Πανεύκολη πρόσβαση, λευκά βότσαλα, γαλάζια νερά κι ένας βράχος να χωρίζει νοητά την παραλία στα δύο. Ο μικρός αυτός κόλπος είναι παραδεισένιος! Επίσης, διαθέτει μια καντίνα απ'όπου μπορεί κανείς να προμηθευτεί τα απαραίτητα. Dont't miss it!

Όλο το πρωί το περάσαμε στον Φονέα και προς το μεσημεράκι αποφασίσαμε να αλλάξουμε παραλία. Επόμενος σταθμός ήταν η παραλία της Καλόγριας. Η παραλία αυτή είναι φαρδιά, με ψιλή άμμο και φανταστικά διάφανα νερά. Όμως είναι πηγμένη στο κόσμο, τη βαβούρα και τα αμφιβόλου αισθητικής beach bar. Δεν μπήκαμε στον κόπο καν να ανοίξουμε τις πετσέτες μας ή να αναζητήσουμε ξαπλώστρα ανάμεσα στον χαμό. Απλά τρέξαμε και βουτήξαμε στα υπέροχα νερά της, περπατήσαμε αρκετά για να σταματήσουμε να πατάμε και ξεμακρύναμε από το πολύβουο πλήθος. Και κάπου εκεί, βαθιά και μακριά από όλους απολαύσαμε ένα ωραίο μπανάκι σε εξωτικά νερά!

Βγαίνοντας από τη θάλασσα, αποχωρήσαμε άμεσα! Ο στόχος του μεσημεριανού φαγητού ήταν προαποφασισμένος. 3 λέξεις! Λιμένι, ψαροταβέρνα, Τάκης! Γιατί κάποιες αξίες είναι σταθερές! Κάθε φορά που προσεγγίζουμε αυτά τα μέρη τιμούμε αυτή την ψαροταβέρνα ευλαβικά! Γιατί όλα είναι πεντανόστιμα! Από τα ψητά ψάρια ως την τηγανητή πατάτα κι από τις θεϊκές γαρίδες ως το μπουκάλι κρασί των ντόπιων παραγωγών. Βέβαια το Λιμένι είναι περίπου μιάμησι ώρα απόσταση από την Καρδαμύλη, παρ'όλ'αυτά αξίζει τον κόπο. Τόσο για το υπέροχο φαγητό όσο και για την καταπληκτική διαδρομή στα απόκοσμα τοπία της λακωνικής μάνης.
Νωρίς το απογευματάκι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Κάναμε μια μικρή παράκαμψη στην παραλία της Στούπας. Το γεγονός ότι δεν ενθουσιαστήκαμε από την παραλία σε συνδυασμό με τον άφθονο κόσμο μας οδήγησε στο να αναζητήσουμε κάτι άλλο για απογευματινό μπανάκι. Τελικά προτιμήσαμε την παραλία των Ριτσών δίπλα ακριβώς στην Καρδαμύλη. Εκεί απολαύσαμε την τελευταία βουτιά της ημέρας, ένα δροσερό καφεδάκι και ένα ρομαντικό ηλιοβασίλεμα!


Το βραδάκι βολτάραμε στην όμορφη Καρδαμύλη, τσιμπήσαμε γευστικό φαγητό "στης Λέλας" και ήπιαμε τα ποτάκια μας στο πολύ ωραίο διπλανό μπαράκι με τη ρετρό διακόσμηση, τη jazz-blues μουσική και την υπέροχη θέα στη θάλασσα.
Σάββατο πρωί ξημερώνει η τελευταία μας μέρα στην περιοχή. Ο υδράργυρος έχει χτυπήσει σαραντάρια κι αποφασίζουμε να λιώσουμε όλο το πρωι στην παραλία. Επιλέγουμε την παραλία Καλαμίτσι η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στη βάση μας. Πρόκειται για μια μακρόστενη παραλία, με μεγάλες πέτρες και καταπληκτικά διάφανα νερά. Την περιβάλλουν κυπαρρίσια και δεν υπάρχει κάποιο μαγαζί κατά μήκος της. Για τους μικρούς εξερευνητές υπάρχει μία έκπληξη. Είναι η διπλανή πιο prive παραλία με κάτι ωραίες σπηλίτσες για φυσική σκιά. Την προσεγγίζει κανείς είτε κολυμπώντας 5 λεπτά είτε περνώντας τα βραχάκια στην άκρη της παραλίας.


Μετά από άπειρα μακροβούτια τιμήσαμε την ταβέρνα "Ελίες" στην παραλία των Ριτσών η οποία βρίσκεται σε μια υπέροχη αυλή και το φαγητό της είναι γευστικότατο. Απογευματάκι πια με καφεδάκια ανά χείρας πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Ακολουθώντας τη σύντομη διαδρομή αυτή τη φορά σε 2 ωρίτσες ήμασταν πίσω στα Κρέστενα. Ένα ακόμα δροσερό, καλοκαιρινό τριήμερο έφτασε στο τέλος του!

Υ.Γ. 1 Σε αυτό το μεσσηνιακό tour δεν περιλάβαμε την παραλία της Βοϊδοκοιλιάς καθότι την είχαμε επισκεφτεί σε μονοήμερη απόδραση λίγες μέρες πριν. Η παραλία είναι εντυπωσιακή! Ό,τι πρέπει για 1 ημέρα γεμάτη βουτιές και ηλιοθεραπεία. Συνδυάζεται άψογα με φαγητό στο γραφικό λιμανάκι της Γιάλοβας (είτε στο Σπιτικό είτε στην Ελιά-γιαμ γιαμ!).
Υ.Γ. 2 Εκκρεμούν ακόμα το Πολυλίμνιο και η Καλαμάτα! Ανήκουν στα ταξιδιωτικά μας "προσεχώς"...

 

[ANEL]

μου άνοιξες την όρεξη,για σ/κ...με την ιστορία και τις ωραίες σου φώτο!
μπράβο Pattyyy...αρχίζω το ψάξιμο!

 

[Dafni]

μπραβο Πάττυ ,πολύ ωραια η αφήγηση σου...για το ψάρι στον Τάκη συμφωνω και επαυξάνω και να προσθέσω οτι στην Καρδαμυλη(απο τα αγαπημενα μου μέρη)πολύ καλο φαγητο έχει το "Καστρο"....μου το είχε προτεινει η Κική που τα ξέρει τα μερη και μας άρεσε πολύ

 

[Dorotija]

Αχ τα καλοκαίρια μου... Μπράβο πάτυ, ωραίο ταξίδι.

Η Λέλα ίσως κάποτε έκανε ωραίο φαγητό, και ίσως ακόμα να κάνει, αλλά οι τιμές έχουνε φτάσει στο θεό. Έγινε διάσημη εν μια νυκτί που λεμε, όχι μόνο για την κουζίνα της αλλά και για τη φοβερή τοποθεσία του μαγαζιου, πάνω στο κύμα, και την ιδιοσυγκρασία της: κλασική μανιάτισσα γυναίκα με το μαντήλι στο κεφαλι κλπ... σαν να βλέπω τους ταξ δημοσιογράφους να κατουριούνται απο τη χαρά τους.. έτσι λοιπον, ανέβηκε η "ακροαματικότητα" ανέβηκαν και οι τιμές. Τραβάτε καλύτερα στις Ελιές, το δουλεύουν τα παιδιά της και παντα το τιμω. Είναι ίσως η πιο value for money επιλογή στην αγαπημένη Καρδαμύλη.

Το μαγαζί διπλα στ Λελα ειναι ένα απο τα πιο ατμοσφαιρικά μπαράκια που έχω βρεθεί EVER. Κάποτε λεγόταν Καφέ Αμάν, έτσι το μάθαμε, έτσι το αγαπήσαμε κι έτσι το λεμε όλοι ακόμα και τώρα, που νομίζω λέγεται Αύρα. Προσωπικά, αν και δεν είμαι ιδιαίτερα της ροματζάδας, ένα ποτό πλάι στη θάλασσα, με το φεγγάρι να χαράζει δρόμο από τον ορίζοντα μέχρι το τραπέζι μου, με κάνουν να θέλω να ερωτευτώ ξανά και ξανά..

Φεύγοντας τώρα απο τα μέρη μου, θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για την παραλία της Βοιδοκοιλιας: σας αρέσει τόσο πολυ? γιατί εμένα μου αρέσει μόνο να την κοιτώ απο πάνω -απο κάτω δεν τρελαίνομαι κιολας!!!

 

[GIANNIS SM]

Patyyy, χαιρωμαι που σου αρεσε η Μεσσηνια, εγω ειμαι απο εκεινα τα μεροι, Αγρηλις (Πυργος Παραμηθιων), σαν πιτσιρικας καναμε ολες τις τρελες μας και τα καλοκαιρινα μπανια μας στο Στομιο χαρηκα που σου αρεσε. Η αληθεια πλεων ειναι οτι τωρα δεν πηγαινω εκει αλλα προτιμω το Λαγγουβαρδο μια αρκετα μεγαλη παραλια μετα τα Φιλιατρα και λιγο πριν το χωριο της Μαραθου, ελπιζω να πηγες...
Οσο για τον Αγριλη και τον πυργο των Παραμυθιων παντα πιστευα οτι ηταν ενα καρακιτς εκτρομα, αλλα τελικα μαλον αφηνει ενα αισθημα περιεργου¨"θαυμασμου" σε οποιον το βλεπει για πρωτη φορα.
Μακαρι να εξερευνησεις ολοκληρη την Μεσσηνια, πραγματικα συνδιαζει πολλα και ποικιλα πραγματα.

 

[pattyyy]

Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ για τα θετικά σχόλια!
Το κάστρο των παραμυθιών είναι πράγματι κιτς αλλά έχει πλάκα όταν το πρωτοβλέπει κανείς (το έχει φιλοτεχνήσει ο Xάρρυ Φουρνιέ-ζωγράφος ο οποίος έχει σχεδιάσει και τον πύργο του Άϊφελ στα Φιλιατρά).
Η ταβέρνα "Λέλα" έχει περάσει στα χέρια του γαμπρού της Λέλας. Το φαγητό ήταν γευστικό(όχι κάτι εντυπωσιακό,όμως) αλλά ο περιβάλλον χώρος σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στη δεκαετία του 60' (με την καλή έννοια, σαν σκηνικό από ταινία της φίνος φιλμ). Κι εγώ πάντως ψηφίζω Ελιές!
Τη Βοϊδοκοιλιά την βρίσκω εντυπωσιακή παραλία αλλά μιας και είμαι λάτρης των βοτσαλωτών κολπίσκων δεν είναι το καλύτερο μου! Ίσως είναι λίγο υπερτιμημένη. Νομίζω πως αξίζει μια επίσκεψη, αλλά δε θα την έκανα στέκι μου!
Ο Τάκης είναι must! To Kάστρο δεν το γνώριζα. Θα το τιμήσω την επόμενη φορά!
Φαντάζομαι πως ένα τριήμερο τον Σεπτέμβρη στην περιοχή θα είναι ιδανικό καθώς ο κόσμος θα έχει μειωθεί αρκετά και θα μπορεί κανείς να απολαύσει ανενόχλητος τις ομορφιές του τοπίου!

 

[GIANNIS SM]

Το πραγματικο ονομα του Φουρνιε ειναι Χαραλαμπος Φουρναρακης (εχει πεθανει περιπου πριν απο 15 χρονια), Γιατρος και με πολα λεφτα στην Αμερικη, εκτος απο τον Πυργο των παραμηθιων και τον Πυργο του Αιφελ εχει φτιαξει και το πνευματικο Κεντρο της πολης ονοματι Φουρναρακιο, με εξαιρετικη δουλεια σε πολιτισμικα Δρομενα.
Και ακομα μια ισως ασχετη πληροφορια, ειναι αυτος που με ερευνα πριν καποια χρονια στα αρχεια του Καπιτολιου στην Αμερικη ανακαλυψε το Φιλιατρινο στην καταγωγη Κωνσταντινο Μπρουμιδη ζωγραφο του θολου του Καπιτολιου, περιπου στα 1800 κατι...
Ονομαζεται μαλιστα και ο Μιχαηλ Αγγελος του Καπιτολιου

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ελλάδας.

 

[elenara88]

Το πραγματικο ονομα του Φουρνιε ειναι Χαραλαμπος Φουρναρακης (εχει πεθανει περιπου πριν απο 15 χρονια), Γιατρος και με πολα λεφτα στην Αμερικη, εκτος απο τον Πυργο των παραμηθιων και τον Πυργο του Αιφελ εχει φτιαξει και το πνευματικο Κεντρο της πολης ονοματι Φουρναρακιο, με εξαιρετικη δουλεια σε πολιτισμικα Δρομενα.

ναι τα χει κανει ολα αυτα και οι Φιλιατρινοι σκεφτοντουσαν που βρηκε τα λεφτα και τα κανε και τα χουν ψιλοπαρατημενα !!! αχαριστοι !!! (ευτυχως η γιαγια μου δεν διαβαζει τραβελστορις να θιχτει)

 

[StellAnna]

Το πραγματικο ονομα του Φουρνιε ειναι Χαραλαμπος Φουρναρακης (εχει πεθανει περιπου πριν απο 15 χρονια), Γιατρος και με πολα λεφτα στην Αμερικη, εκτος απο τον Πυργο των παραμηθιων και τον Πυργο του Αιφελ εχει φτιαξει και το πνευματικο Κεντρο της πολης ονοματι Φουρναρακιο, με εξαιρετικη δουλεια σε πολιτισμικα Δρομενα.
Και ακομα μια ισως ασχετη πληροφορια, ειναι αυτος που με ερευνα πριν καποια χρονια στα αρχεια του Καπιτολιου στην Αμερικη ανακαλυψε το Φιλιατρινο στην καταγωγη Κωνσταντινο Μπρουμιδη ζωγραφο του θολου του Καπιτολιου, περιπου στα 1800 κατι...
Ονομαζεται μαλιστα και ο Μιχαηλ Αγγελος του Καπιτολιου

Επίσης ο Φουρναράκης, είχε φτιάξει και μια τεράστια σιδερένια υδρόγειο, που την είχαν τοποθετήσει στην είσοδο των Φιλιατρών. Έχω πολλά χρόνια να περάσω από την πόλη, οπότε δεν ξέρω αν ακόμα στέκει εκεί.