Lost: It only ends once

[maltakias]

Ίσως το χειρότερο κλείσιμο σειράς στην ιστορία της τηλεόρασης.

Θα δανειστώ την κριτική ενός αμερικανού που το περιέγραψε άψογα

"If this is supposed to be such a smart and wise show, unlike anything else on network TV (blah, blah, blah), why such a wimpy, phony, quasi-religious, white-light, huggy-bear ending. … Once Jack stepped into the church it looked like he was walking into a Hollywood wrap party without food or music — just a bunch of actors grinning idiotically for 10 minutes and hugging one another."

κι ένας συνάδελφός του

"We learned nothing from two-and-a-half hours of slow-motion bullshittery backed with a syrupy soundtrack. … How great is it to get all these characters back? Not very great at all, as it turns out."

 

[EvNick]

H καλύτερη σειρά επίσης και για μένα. Δεν έχω κατεβάσει το τελευταίο επεισόδιο, γιαυτό δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη...

 

[perictione]

Μπορώ να καταλάβω κάποιους που δεν τους άρεσε η ιδέα του LOST από την αρχή. Δεν μπορεί μία σειρά να καλύπτει όλα τα γούστα. Το ίδιο ισχύει και στις ταινίες, και στη μουσική και στη ζωγραφική, παντού στην τέχνη. Αλλά από εκεί και πέρα υπάρχουν κάποια αντικειμενικά κριτήρια. Δεν μπορούμε να λέμε ότι η σειρά στην αρχή ήταν φοβερή και στη συνέχεια χάλασε γιατί αποφάσισαν να βγάλουν φράγκα!!!! Αυτό το λέω γιατί είναι η μόνη επιτυχημένη σειρά της αμερικάνικης τηλεόρασης που δεν ξεχειλώθηκε βάναυσα στο βωμό του κέρδους σε σχέση με άλλες. Προστέθηκαν μόνο 20 επεισόδια στα αρχικά προγραμματισμένα 100 μετά από αφόρητες πιέσεις και έγινε τόσο ωραία που για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει ακόμα τι θα μπορούσε να λείψει από τη σειρά για να γίνει μικρότερη. Οι σεναριογράφοι αδιαφόρησαν τόσο πολύ για το κέρδος που ανάγκασαν ολόκληρο ABC να το παίζει σε μισές σαιζόν για να το κρατήσει 6 χρόνια. Ίσως λοιπόν η μεγάλη αναμονή μετά το τέλος της κάθε σαιζόν κάποιους να τους κούρασε και να τους φάνηκε ότι ξεχείλωσε. Όμως ποια άλλη πετυχημένη σειρά έχει αντισταθεί τόσο πολύ στις πιέσεις των παραγωγών? Τα φιλαράκια που είχαν εξαντλήσει όλους τους πιθανούς συνδυασμούς ζευγαρώματος μεταξύ τους? Το 24, που προς έκπληξή μου τώρα που ήρθα Αμερική το πέτυχα στην τηλεόραση να παίζεται ακόμα, με ένα Jack να θυμίζει τον Silvestre Stallone στο τελευταίο Rambo? Το Prison Break που στη μόνη φυλακή που δεν τον έβαλαν να αποδράσει ήταν από τον κορυδαλλό γιατί δεν θα μπορούσε να κάνει μεγαλύτερη υπερπαραγωγή από τον Παλαιοκώστα? Το Grey’s Anatomy και το House MD που είναι ο ορισμός του πότε ο Γιάννης δεν μπορεί πότε ο κώλος του πονεί? Το LOST ήταν η μόνη σειρά με αρχή, μέση και τέλος που δεν δέχτηκε εκπτώσεις σε αυτό που ήθελε να δείξει.

Τώρα αν αυτό που ήθελε να δείξει δεν άρεσε σε μερικούς είναι άλλο θέμα. Ακόμα και η απογοήτευση κάποιων από το τέλος της σειράς είναι δείγμα της επιτυχίας της γιατί ήταν η μόνη που είχε δημιουργήσει τόσο τεράστιες προσδοκίες που ήταν αδύνατον να καλυφθούν όλοι! Πρέπει κάποιος μετά το τέλος της να κάτσει και να σκεφτεί λίγο όλη την πορεία της και θα καταλάβει ότι ήταν μία πολύ όμορφη και πρωτότυπη ιστορία όπως πολύ εκφραστικά την περιγράφει στο άρθρο του ο Καρπετόπουλος. Και όπως λέει, τίποτα δεν έμεινε ανεξήγητο. Τι νομίζετε δηλαδή ότι δεν απαντήθηκε που πραγματικά έχει σημασία στην ιστορία μας? Γιατί έτσι όπως παραπονιούνται μερικοί κάποιος που δεν την έχει δει θα νομίζει ότι είναι μία σειρά που επί 6 χρόνια δείχνει αρλούμπες και στο τέλος δεν εξηγεί τίποτα και δεν καταλαβαίνεις τελικά τι έγινε. Εμένα προσωπικά δεν μου έρχεται ούτε ένα πράγμα στο μυαλό που θεωρώ ότι αυτή η σειρά δεν κάλυψε ή άφησε αναπάντητο. Και επειδή δεν το θεωρώ καθόλου off-topic αλήθεια ποια σειρά ήταν πιο καλοδουλεμένη από το LOST? Επειδή τυγχάνει να έχω δει πάρα πολλές, από σειρές που βγήκαν πριν γεννηθώ (twilight zone), σειρές μεγάλων σκηνοθετών (twin peaks), και όλες μα όλες τις καινούργιες φυσικά, στην καλύτερη περίπτωση, ήταν απλά ωραίες ιστοριούλες. Εδώ όμως έχουμε ένα αριστούργημα που ήταν τόσο καλοδουλεμένο που ακόμα και τα αντικείμενα που βρίσκονταν μέσα σε κάθε πλάνο, ακόμα και τα ονόματα των ηρώων, κουβάλαγαν ολόκληρη ιστορία από πίσω τους!!!

Όσο για το τέλος της, Μαλτάκια, εκτός του ότι μία σειρά 6 σαιζόν δεν κρίνετε μόνο από τις τελευταίες 2 ώρες οι συγκεκριμένοι αρθρογράφοι είναι εμφανές ότι βγάζουν μία τελείως ανυπόστατη κακία και απλά προσπάθησαν να γράψουν μία ειρωνική κουταμάρα για για τους δικούς τους λόγους που δεν μπορώ να γνωρίζω. Αλήθεια τι ακριβώς περίμεναν να δουν οι συγκεκριμένοι τις τελευταίες 2 ώρες?

Ο Ben όντως έπαιξε καταπληκτικά. Αναρωτιέμαι όμως αν κατάφερε να φάει περισσότερες μπουνιές σε 5 χρόνια απ’ όσες καρπαζιές έχει φάει ο Τζανετάκος σε όλες του τις ταινίες!!!!

 

[maltakias]

Προφανώς οι παραπάνω αρθρογράφοι συνοψίζουν σε μερικές αράδες την αντίδραση αρκετών θεατών που νοιώθουν ότι "φάγανε" 6 χρόνια τσάμπα για ένα κλείσιμο με θρησκευτικές σαχλαμάρες και λυτρώσεις της πλάκας.Και πίστεψέ με είναι πολλοί.

Αν είναι να βλέπω θρησκευτικά δράματα προτιμώ τον "Jesus from Nazareth",που παίζουν και 5 ηθοποιοί της προκοπής.Και μη πας να μου βγάλεις βαθιά νοήματα από το Lost γιατί αυτά προσπαθούν να τα ανακαλύψουν μόνο όσοι αδυνατούν να πιστέψουν πως η κατακλείδα 6 ετών σούπερ ουάου tv show ήταν αυτή η μπούρδα.

Ασφαλώς και είχα προσδοκίες -κι όχι μόνο εγώ- για το τέλος.Ξεκίνησε φοβερά η σειρά,έκανε τεράστια κοιλιά στη μέση της και αναρωτιέμαι πως σου διέφυγε (μάλλον κάπου ανάμεσα στο back to the future No 4 που σκεφτήκανε για να το ξεχειλώσουν),και επανήλθε λίγο δυνατά κάνοντάς μας να ελπίζουμε ότι θα μάθουμε 10 πράγματα για αυτό το #@&*νησο.Και τελικά,οι αγαθοί αμερικάνοι μας έκαναν μια πρώτης τάξεως κατήχηση αντάξια της οικογένειας Bush και όλων των newborn christians της τελευταίας 20ετίας.

 

[Defkalion]

@tsipmidi: Προβαίνεις σε μια αντίφαση. Λες ότι καταλαβαίνεις όσους δεν τους άρεσε η ιδέα από την αρχή και μετά λες ότι υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια. Δεν υφίσταται τέτοιο πράγμα. Εγώ ίσα ίσα που είπα ότι μου άρεσε πολύ η ιδέα και το ολο concept αλλά και το πώς ξεκίνησε, αλλά από ένα σημείο και μετά έπεσε η ποιότητά του, το σενάριο έγινε αλαλούμ, οι χαρακτήρες ξεχείλωσαν, και γενικά ήταν για μένα απλά κακό. Άρα λοιπόν δεν ανήκω ούτε στην κατηγορία αυτών που δεν τους άρεσε η ιδέα στην αρχή, ούτε σε αυτούς που βασίζουν την κριτική μου στο τι παίχτηκε με τα κέρδη της σειράς και τα νούμερα. Η γνώμη μου είναι -όπως και όλου του κόσμου- υποκειμενική, και δε δέχομαι ότι υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια για το γούστο του κάθε ανθρώπου.

Το αν ξεχειλώθηκε λοιπόν για να βγάλουν φράγκα είναι άλλη συζήτηση, αλλά σίγουρα το Lost δεν έχει ξεφύγει ούτε αυτό από τη λογική αυτή (έχει επιτυχία, το τραβάμε μέχρι να το ξεζουμίσουμε) όπως και καμία άλλη σειρά (και γενικά franchise - δείτε πχ το StarWars) στην ιστορία της τηλεόρασης, και θα ήταν αφέλεια να λέμε ότι οποιοδήποτε τέτοιου τύπου προϊόν θα "αντισταθεί" με κάποιο μαγικό τρόπο στη βιομηχανία που το ταίζει, δε γίνονται αυτά τα πράγματα, μιλάμε για αμερικάνικο προϊόν διασκέδασης, home entertainment, κάτι στο οποίο οι αμερικάνοι είναι μανούλες στο να βγάζουν και από τη μύγα ξύγκι. Σε καμία περίπτωση το lost ή οποιαδήποτε άλλη παρόμοια περίπτωση δεν έχει ξεφύγει από αυτόν τον κανόνα, δε θα μπορούσε εξάλλου, δεν πρόκειται για κάποια σταυροφορία ή επαναστατική οργάνωση που πάει κόντρα στο κατεστημένο, για ένα προϊόν που έφερνε λεφτά στους δημιουργούς του μιλάμε.

Επί της ουσίας τώρα, το casting κατά τη γνώμη μου ήταν καλό, αλλά κάποιοι ηθοποιοί δεν ανταπεξήλθαν στις απαιτήσεις της σειράς.

Κορυφαίοι για μένα ως παίξιμο (και όχι ως χαρακτήρες) ήταν οι:

Μπεν (μακράν)
Ρίτσαρντ
MIB
Χιούγκο
Κλερ
Τσάρλι (ίσως ο καλύτερος μετά τον Μπεν)
Ντέσμοντ
Μάικλ (μην τον ξεχνάμε)
Φάραντει


Κακοί ήταν για μένα οι :

Τζακ (δε με έπεισε σε κανένα σημείο)
Κέιτ (καλά ουδέν σχόλιο, απλά απαράδεκτη)
Τζέικομπ
Σαγίντ
Τζουλιέτ
Τζιν
Σαν




ενώ ο Λοκ ήταν μάλλον μέτριος προς κακό, και ο Σώγιερ μέτριος προς καλό.

Τι λέτε;

 

[Yorgos]

Για μένα τα είπε όλα η anny, νιώθω ακριβώς το ίδιο.

Δεν μπορούμε να λέμε ότι η σειρά στην αρχή ήταν φοβερή και στη συνέχεια χάλασε γιατί αποφάσισαν να βγάλουν φράγκα!!!! Αυτό το λέω γιατί είναι η μόνη επιτυχημένη σειρά της αμερικάνικης τηλεόρασης που δεν ξεχειλώθηκε βάναυσα στο βωμό του κέρδους σε σχέση με άλλες.

Διαφωνούμε tsimpidi. Θεωρώ ότι ήταν η πιο ξεχειλβμένη σειρά που έχω δει ποτέ και ήμουν από αυτούς που εξ' αρχής αποβλακώθηκαν βλέποντας 5 και 6 επεισόδια μαζεμένα (είχα και σπασμένο πόδι, δεν είχα πολλά να κάνω). Απόρησα που κάποιοι την παράτησαν στον τρίτο κύκλο, άρχισα να ξενερώνω στον τέταρτο, με το ζόρι είδα τον πέμπτο και δε με αφορά τι έγινε στον έκτο. Σκέτη απογοήτευση.

Τα φιλαράκια που είχαν εξαντλήσει όλους τους πιθανούς συνδυασμούς ζευγαρώματος μεταξύ τους? Το 24, που προς έκπληξή μου τώρα που ήρθα Αμερική το πέτυχα στην τηλεόραση να παίζεται ακόμα, με ένα Jack να θυμίζει τον Silvestre Stallone στο τελευταίο Rambo? Το Prison Break που στη μόνη φυλακή που δεν τον έβαλαν να αποδράσει ήταν από τον κορυδαλλό γιατί δεν θα μπορούσε να κάνει μεγαλύτερη υπερπαραγωγή από τον Παλαιοκώστα? Το Grey’s Anatomy και το House MD που είναι ο ορισμός του πότε ο Γιάννης δεν μπορεί πότε ο κώλος του πονεί?

Μπουχαχα!!!

Για ηθοποιούς: εξαιρετικός ο Μπεν κι ο Χιούγκο,αυτόν τον Ρίτσαρντ τον βοηθά φοβερά το φιζίκ του, χάλι η Κέιτ (κόμματος μεν, ατάλαντη δε), για πέταμα η Τζουλιέτ, μάπας ο Τζακ. Δε μου άρεσε και ο Τσάρλι, αλλά ίσως τον ζηλεύω επειδή στη ζωή είναι ο γκόμενος της Κέιτ...
Ο Λοκ για μένα ήταν μέτριος προς το μέτριο, ο Σόγιερ είναι σαν τον Κούκουρα στο ρόλο του Μάνθου Φουστάνου: καλοί οι κοιλιακοί, αλλά κάνε και κάνενα μάθημα υποκριτικής ρε παλικάρι, πονάει λιγότερο από το γυμναστήριο.

Α, μου άρεσε ως παίξιμο ο Σαϊντ (σου ξέφυγε, Δευ), με τον -καταπληκτικό- Μπεν είναι ο μόνος που θα στεκόταν σε λατινοαμερικάνικη κινηματογραφική δουλειά (θα στεκόταν κι ο Χιούγκο, αλλά δεν υπάρχουν ρόλοι για τόφαλους σε μη αμερικάνικες ταινίες/κοινωνίες, αλλά είναι πραγματικά καλός ηθοποιός).

Εγώ ίσα ίσα που είπα ότι μου άρεσε πολύ η ιδέα και το ολο concept αλλά και το πώς ξεκίνησε, αλλά από ένα σημείο και μετά έπεσε η ποιότητά του, το σενάριο έγινε αλαλούμ, οι χαρακτήρες ξεχείλωσαν, και γενικά ήταν για μένα απλά κακό.
Ditto. Το πόσο ξεχειλώθηκε η σειρά φάνηκε κι από την πτώση στα νούμερα τηλεθέασης στην Αμερική... τραγική πτώση συνεχώς, τη μια χρονιά μετά την άλλη (δε συνέβη το ίδιο στα Φιλαράκια για παράδειγμα, με τη διαφορά πως -όπως και στις λυσσασμένες- πρόκειται για αυτοτελή επεισόδια και μάλιστα κωμωδίας, πράγμα πιο εύκολο να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου).

 

[kalspiros]

Κορυφαίοι για μένα ως παίξιμο (και όχι ως χαρακτήρες) ήταν οι:

Μπεν (μακράν)
Ρίτσαρντ
MIB
Χιούγκο
Κλερ
Τσάρλι (ίσως ο καλύτερος μετά τον Μπεν)
Ντέσμοντ
Μάικλ (μην τον ξεχνάμε)
Φάραντει


Κακοί ήταν για μένα οι :

Τζακ (δε με έπεισε σε κανένα σημείο)
Κέιτ (καλά ουδέν σχόλιο, απλά απαράδεκτη)
Τζέικομπ
Σαγίντ
Τζουλιέτ
Τζιν
Σαν

ενώ ο Λοκ ήταν μάλλον μέτριος προς κακό, και ο Σώγιερ μέτριος προς καλό.

Τι λέτε;

είμαι στις αρχές του έκτου κύκλου. λοιπόν:
Μπεν (μακράν) συμφωνώ
Ρίτσαρντ- καλός ήταν
MIB- τι είναι τούτο?
Χιούγκο- θεός
Κλερ- ά ρε το παρτσακλό! δεν το χώνευα με τίποτα!
Τσάρλι- ούτε να τον βλέπω κι αυτόν
Ντέσμοντ- αδιάφορος
Μάικλ- δεύτερη μεγαλύτερή μου ένσταση! πως και πως περίμενα να ξεκουμπιστεί
Φάραντει- δεν τον ξέρω (ή δεν τον θυμάμαι)

Τζακ (δε με έπεισε σε κανένα σημείο)- συμφωνώ
Κέιτ (καλά ουδέν σχόλιο, απλά απαράδεκτη)- έ όχι κι απαράδεκτη...
Τζέικομπ- αδιάφορος
Σαγίντ- συμφωνώ
Τζουλιέτ- κατ' εμέ μακράν ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας. γέμιζε κάθε σκηνή στην οποία έπαιζε. μια από τους λόγους που με τράβαγαν στο να μην σβήσω οριστικά την σειρά από το pc (τελικά την έφαγε η μαρμάγκα)
Τζιν + Σαν- συμφωνώ

 

[tita]

Όμως ποια άλλη πετυχημένη σειρά έχει αντισταθεί τόσο πολύ στις πιέσεις των παραγωγών? Τα φιλαράκια που είχαν εξαντλήσει όλους τους πιθανούς συνδυασμούς ζευγαρώματος μεταξύ τους? Το 24, που προς έκπληξή μου τώρα που ήρθα Αμερική το πέτυχα στην τηλεόραση να παίζεται ακόμα, με ένα Jack να θυμίζει τον Silvestre Stallone στο τελευταίο Rambo? Το Prison Break που στη μόνη φυλακή που δεν τον έβαλαν να αποδράσει ήταν από τον κορυδαλλό γιατί δεν θα μπορούσε να κάνει μεγαλύτερη υπερπαραγωγή από τον Παλαιοκώστα? Το Grey’s Anatomy και το House MD που είναι ο ορισμός του πότε ο Γιάννης δεν μπορεί πότε ο κώλος του πονεί?

χωρίς να θελω να το παιξω αντιδραστική, όλα αυτά που αναφερεις, ειναι ολα αυτα που ειχε και το LOST.
πιθανους συνδιασμους ζευγαρώματος: μας τα επρηξε η Κειτ με τον έναν και με τον άλλο, οπως και η Τζουλιετ -εκνευριστική για εμενα με το φρυδι συνεχως σηκωμένο

-στυλ rambo? γιατι; ο Σωγιερ, ο Σαγιντ και ποσοι αλλοι χαρακτηρες παρομοια παρωδια δεν ηταν;

-prison break και ξεχειλωμα: χαχαχα! αν το prison break ξεχειλωσε 1 φορα, το lost ξεχειλωσε εις πενταπλούν. πώς δεχεσαι οτι το παρατραβουσαν στο prison break που παρολο που κι εμενα μου φαινοταν τραβηγμενη, ηταν πολυ πιο κοντα στην πραγματικοτητα και δεν δεχεσαι οτι από το lost το μονο που ελειπε -όπως δειξαν και σε μια εκπομπη- μονο ο Τζεφ από το survivor έλειπε πια!

-grey's anatomy δεν εχω δει, αλλα ειδα κπ επεισοδια απο house md: πιστεψε με, ο τζακ και ολη η κομπανια με τα προβλήματά τους ήταν πολύ χειροτεροι για εμενα! στο house τουλαχιστον ειναι μονο ενας, που οντως κατανταει κουραστικος. φαντασου πόσο κουραστικό γινοταν λοιπον να εχεις 1005 χαρακτηρες με προβληματα, flashbacks, forwards, sideways κλπ

εν ολιγοις: ό,τι "πετυχημενο" θεωρειται σε άλλες σειρες, το έβαλαν στο lost και φυσικά για αυτό πούλησε. και μπράβο του. μυστηριο, περιπετεια, χιουμορ κλπ. Αλλά επρεπε να ξερουν πού θα το σταματήσουν. δεν σεβαστηκαν τους τηλεθεατες και φυσικα στο τελος πουλησαν το κλασικο αμερικάνικο κλισε, και καλά "συγκινηση" και άλλα τετοια ομορφα

 

[perictione]

@Kalspiros ---------SPOILER-SPOILER------Μην μπεις στο κόπο να διαβάσεις παρακάτω. Κρίμα είναι. Για τους ηθοποιούς μου άρεσε πάρα πολύ ο ρίτσαρντ αλλά γενικά πολλούς απο αυτούς δεν τους έχουμε ξαναδεί οπότε δεν ξέρουμε αν υποκρίνονταν (καλοί ηθοποιοί) ή αν ήταν απλά ο εαυτός τους (καλο casting). Π.χ. ο Faraday που φαίνεται ότι έπαιξε καλά όπου τον έχω δεί έχει το ίδιο ηλίθιο βλέμμα όποτε δεν μπορώ να πω ότι ήταν καλή ηθοποιία του!

@Maltakias: Καταλαβαίνω ότι το τέλος είναι ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι κάθε σειράς αλλά δεν μπορεί να αποτελεί το αποκλειστικό βαρόμετρο για την κρίση της. Ακόμα και μια πολική αρκούδα να μου έδειχνε επί 2 ώρες να χορεύει και τους losties γύρω γύρω να παίζουν ντέφι η σειρά θα εξακολουθούσε να είναι η καλύτερη για μένα. Με το χειρότερο τέλος ναι, αλλά περάσαμε τόσο όμορφα όλα αυτά τα χρόνια που σαν σύνολο θα ήταν η καλύτερη. Όμως ακόμα και το τέλος που έδωσε θεωρώ ότι ήταν πολύ καλό. Δεν έδωσε κάποια ηλίθια εξήγηση για όλα αυτά που συνέβησαν στο νησί, και κλείνοντας την περιπέτεια των losties στο νησί προχώρησε ένα βήμα πιο πέρα εισάγοντας μία νέα οπτική για το τι μπορεί να αντιμετωπίζει η ψυχή μετά το θάνατο του σώματος. Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συνδέεις όλα αυτά με το Bush και τους χαζό-Αμερικάνους. Μία απλή σειρά ήταν. Δεν μπορώ να δω καμία κατήχηση σε αυτό. Όπως επίσης δεν έχω καταλάβει ποιο θα ήταν καλύτερο τέλος από αυτό που είδαμε.

@Defkalion: Υποκειμενικά μπορεί να μην σου αρέσει ο Mozart, ο Dali, ο Kubrick, αλλά αντικειμενικά ήταν όλοι κορυφαίοι. Πάντα υπάρχουν και αντικειμενικά κριτήρια. Η ιστορία που μας διηγήθηκε αυτή η σειρά (εκπλήρωση του πεπρωμένου του κάθε ήρωα και η σωτηρία της ψυχής του στο τέλος) ήταν πολύ όμορφη και παραδόξως με κέρδισε, και το περίβλημά της (αυτή η μεταφυσικό-θρησκευτική μπούρδα) ήταν τόσο καλά στημένη που με μάγεψε! Φαντάζομαι όμως ότι όσο και να το συζητάμε μιας και η κρίση του καθενός είναι υποκειμενική δεν πρόκειται να σε μαγέψω εγώ με αυτά που γράφω, αφού δεν το κατάφερε η ίδια σειρά.

Όσο για το ξεχείλωμα είμαι σίγουρη ότι η σειρά είχε τέτοιο υλικό που αν ήθελαν να το ξεχειλώσουν θα είχαμε LOST για δέκα χρόνια ακόμα. Στη λογική των 24, prison break, κ.α. θα γινόταν ο Jack μαύρος καπνός, ο Herley Jacob και πάμε πάλι από την αρχή να φέρνουν κόσμο στο νησί. Για τα φιλαράκια θα συμφωνήσω με τον Γιώργο ότι επειδή στηρίζονταν στις ατάκες δεν σε ενοχλούσε να παίζετε και για άλλα 10 χρόνια ακόμα.

 

[varioAthens]

Κορυφαίοι για μένα ως παίξιμο (και όχι ως χαρακτήρες) ήταν οι:

Μπεν (μακράν)
Ρίτσαρντ
MIB
Χιούγκο
Κλερ
Τσάρλι (ίσως ο καλύτερος μετά τον Μπεν)
Ντέσμοντ
Μάικλ (μην τον ξεχνάμε)
Φάραντει


Κακοί ήταν για μένα οι :

Τζακ (δε με έπεισε σε κανένα σημείο)
Κέιτ (καλά ουδέν σχόλιο, απλά απαράδεκτη)
Τζέικομπ
Σαγίντ
Τζουλιέτ
Τζιν
Σαν




ενώ ο Λοκ ήταν μάλλον μέτριος προς κακό, και ο Σώγιερ μέτριος προς καλό.

Τι λέτε;

Για μένα κορυφαίοι ήταν οι Ντέσμοντ, Μπεν, Χιούγκο, Τσάρλι, Φαραντέϊ.

Απολύτως χάλια: ΤΖΑΚ, ΚΕΪΤ!!!

Αλήθεια Def πώς και σου άρεσε η Κλαίρ??? :roll:

 

[nera_gr]

Εγώ το ΛΑΤΡΕΥΑ το Lost. Έχω δει όμως μέχρι τον 4ο κύκλο και έχω αρχίσει να κουράζομαι. Να φανταστείτε ότι εδώ και 10 μήνες περίπου δεν έχω αξιωθεί να δω τον 5ο. Αρα με περιμένει μεγάλη απογοήτευση στο τέλος, ε; Λέω όμως να το δω, κρίμα είναι να έχω δει 4 κύκλους και να μη φτάσω ως το τέλος.

Ο παραλληλισμός Σόγιερ-Μάνθου Φουστάνου είχε πολύ γέλιο, αλλά είναι τόσο ωραίος ο Σόγιερ που του συγχωρώ τα πάντα

 

[kalspiros]

@Kalspiros ---------SPOILER-SPOILER------Μην μπεις στο κόπο να διαβάσεις παρακάτω. Κρίμα είναι.

:roll::roll::roll:


however αν και δεν σε πιάνω, μπορεί να μου θυμήσει κάποιος .... ο Φαραντει είναι ο τρελοεπιστήμονας.. ναι μπορώ να πω ότι κι εμένα δεν με κάλυψε καθόλου. δεύτεροι ρόλοι που μου άρεσαν: Penny, Margaret, το σόι του Hugo