Ισπανία Islas Cíes ο παράδεισος της Γαλικίας!

[Señor_Nada]

Έχοντας ζήσει ένα χρόνο στη Γαλικία σκέφτηκα να γράψω κάποια πραγματα για την περιοχή και κυρίως να τονίσω την ύπαρξη κάποιων πολύ μικρών νησιών κοντα στο Vigo που ίσως πολλοί να μη φαντάζονται ότι υπάρχουν στη Γαλικία.

Ourense

Στη Γαλικία έζησα απ'το Σεπτεμβριο του 2010 μέχρι τον Ιούνιο του 2011. Πήγα με το πρόγραμμα εράσμους μιας και το πανεπιστήμιο μου είχε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Vigo. Τελικά αποδείχτηκε ότι το πανεπιστημίο που θα πήγαινα ήταν στο Ourense. Μέχρι εκείνη τη χρονιά δεν είχα ταξιδέψει εκτός Ελλάδας. Το Ourense θα ήταν η πρώτη πόλη στο εξωτερικό που θα έβλεπα. Την αγάπησα αυτή την πόλη. Δεν ήταν ότι ήταν όμορφη σαν πόλη γιατί παρόλο που είχε ωραίο κέντρο, ποτάμι και πολύ πράσινο, είχε και παρα πολλές άσχημες πολυκατοικίες. Επίσης είχε πολύ κρύο συγκριτικά με Αθήνα και έβρεχε συχνά. Αυτό που με κέρδισε στο μέρος ήταν ο κόσμος του και η ατμόσφαιρα που υπήρχε. Οι Ισπανοί σα νοοτροπία και σαν τρόπο ζωής δεν έχουν καμία σχέση με εμάς. Στα 18 τους φεύγουν απ'το σπίτι ακόμα κι αν είναι να σπουδάσουν/δουλέψουν στην ίδια πόλη που είναι το πατρικό τους. Αν σπουδάσουν θα βρουν μια δουλειά παράλληλα για να είναι ανεξάρτητοι ακόμα κι αν οι γονείς τους είναι άνετοι οικονομικά. Θα μείνουν σ'ενα σπίτι με συγκάτοικους που πιθανότατα δε γνωρίζουν και απο εκεί και πέρα η ζωή είναι στα χέρια τους. Η κοινωνικότητά τους είναι τρομερή. Μιλάνε με κάποιον πρώτη φορά και νομίζεις ότι γνωρίζονται χρόνια. Δεν είναι δύσκολο να προσαρμοστείς αλλά αν κρατήσεις συνήθειες από Ελλάδα μπορεί να καταντήσεις δακτυλοδεικτούμενος, Η έξοδος των Ισπανών το βράδυ σημαίνει πάμε να περάσουμε καλά = πολύ χορός και ακόμα περισσότερο ποτό. Το δικό μας πηγαίνουμε σ'ενα μπαρ πιάνουμε ένα τραπεζάκι κι αρχίζουμε τη κουβέντα αν το πεις σε Ισπανό θα πέσει σε καταθλιψη. Πολλά μπαρ στην Ισπανία μάλιστα δεν έχουν ούτε καρέκλες ούτε τραπέζια. Όταν πήγα στην Ισπανία δεν ήξερα ούτε μία λέξη στα Ισπανικά. Όταν έφυγα είχα φτάσει σε σημείο να συννενοούμαι χωρίς πρόβλημα. Είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσω απλά μια μέρα συνηδειτοποίησα ότι μπορώ να μιλάω Ισπανικά! Ο λόγος ήταν οι συμφοιτητές μου. Ακόμα κι όταν δεν μίλαγα Ισπανικά μου πρότειναν να βγαίνω μαζί τους παρόλο που οι ίδιοι ξέραν ελάχιστα εως καθόλου Αγγλικά. Ήταν τόσο καλή η παρέα τους που προτιμούσα να βγαίνω μαζί τους παρά με τα άλλα παιδιά από εράσμους που μίλαγαν Αγγλικά.

Το φαγητό ήταν άλλο ένα ατού της περιοχής. Είναι πολύ κοντά στις γεύσεις μας και κατα τη γνώμη μου πρέπει να είσαι δύσκολος στο φαϊ για να μη μείνεις ικανοποιημένος στην Ισπανία. Τα πιο χαρακτηριστικα πιάτα είναι:
-pulpo a feira, στην υπόλοιπη Ισπανία το βρίσκεις ως pulpo gallego. Βράστο χταπόδι με χοντρό αλάτι και κόκκινο πιπέρι που σερβίρεται με βραστές πατάτες. Απλή γεύση που απευθύνεται μάλλον στους hardcore οπαδούς του χταποδιού. Ανήκω σε αυτή την κατηγορία και το τιμούσα αρκετά συχνά. Καθε Κυριακή οι δρόμοι της πόλης γέμιζαν με καζάνια που μαγείρευαν τα χταπόδια. Η τιμή νομίζω τότε ήταν 1 χταπόδι 10ε.
-empanada de pulpo ή αλλιώς χταποδόπιτα! Για τους οπαδούς του χταποδιού και αυτό.
-φασολάδα με chorizo, δε θυμάμαι όνομα αλλά καταλαβαίνετε.
-cocido κάτι, ούτε εδώ θυμάμαι όνομα αλλά μπορώ να το περιγράψω. Βρστά κομμάτια χοιρινού με ρεβύθια και λαχανικά. Είχα την ατυχία αυτό το πιάτο να το φάω σε κάποιο σπίτι. Η γουρουνίλα ήταν τόσο έντονη που τα μάτια μου είχαν βουρκώσει απ'την αναγούλα!
Το κλασσικό λικέρ της περιοχής είναι από καφέ κι αν είστε τυχεροί/ες θα σας το σερβίρουν σε μπισκότο-σφηνοπότηρο για να μη το πάτε κάτω ξεροσφύρι.
Μπόνους 2 φαγητά που δεν είναι της περιοχής αλλά όπου και να πας στην Ισπανία πρέπει να τα δοκιμάσεις:
-sobrasada, αλλαντικό απ'τη Μαγιόρκα που το αλείφουν σε ψωμί και πολλές φορές σερβίρεται με λιωμένο τυρί η τηγανιτό αυγό. Τέλειο!
-salpicon de pulpo, ουσιαστικά είναι σαλάτα με βραστό χταπόδι, φρέσκια ωμή πιπεριά και κρεμμύδι μεσα σε λαδόξυδο. Το ναρκωτικό μου! Αν είμαι Ισπανία καλοκαίρι δε θα κάτσω σε εστιατόριο αν δε το σερβίρουν. Αυτό το φαϊ με κάνει τόσο γραφικό!

Το άλλο μεγάλο ατού της Ισπανίας είναι οι πλατείες τους και του Ουρένσε δεν αποτελούν εξαίρεση.

Εκείνη την εποχή στην Ισπανία υπήρχε το λεγόμενο botellon. Κάθε Πέμπτη μπορούσες να πας σε μια πλατεία με την παρέα σου και τα ποτά σου. Το τι γινόταν την Πέμπτη στην πλατεία δεν περιγράφεται. Κι έτσι χάλια όπως είχαν γίνει όλοι μετά πήγαιναν μπαρότσαρκα για να πιουν κι άλλο. Δυστυχώς απ'ότι μαθαίνω σε πολλές πόλεις (δεν ξέρω αν είναι σε όλες) έχει καταργηθεί! Η πλατεία της αμαρτίας του Ουρένσε ήταν αυτή.

Η κεντρική πλατεία του Ουρένσε είναι η μόνη πλατεία με κλίση που έχω δει.

Από ψηλά φαίνεται ότι η πόλη είναι μέσα στο πράσινο αλλά κι ότι έχει πολλά άσχημα κτίρια.

Ωραία πόλη για να ζεις αλλά σα τουρίστας φαντάζομαι θα σου φανεί αδιάφορη και θα την ξεχάσεις γρήγορα. Πράγμα που πιστεύω γενικά για Γαλικία και θα επεκταθώ στη συνέχεια.

 

• 1
• 2
• 3

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 3

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Dina Z]

Ενδιαφεροντα οσα μας γραφεις γιατι δεν ειναι απο την οπτικη γωνια του τουριστα αλλα του επισκεπτη που εζησε σαν ντοπιος εκει

 

[Señor_Nada]

Εκείνη τη χρονιά ανακάλυψα τις low cost αεροπορικές και τα χοστελ. Απ'το Σαντιάγο αλλά κι απ'το Βίγκο μπορούσες να ταξιδέψεις πηγαινε-έλα σε όλη την Ισπανία με 15-20ε. Χόστελ έβρισκες εκείνη την εποχή με 10ε/βραδιά. Σε συνδυασμό με το ότι στην Ισπανία μπορείς να φας φτηνά (το μεσημέρι πολλά εστιατόρια σερβίρουν menu del dia που μπορείς να φας πρώτο, δεύτερο πιάτο, επιδόρπιο κι ότι πιεις με 10ε) είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω σε αρκετά μέρη στην Ισπανία. Επίσης πολλά παιδιά μου έλεγαν ότι οι πόλεις στη Γαλικία είναι παρόμοιες. Τα περισσότερα ταξίδια που έκανα λοιπόν ήταν εκτός Γαλικίας. Στη Γαλικία εκτός από Ουρένσε επισκέφτηκα το Santiago de Compostela, την a Coruña και το Vigo.

Santiago de Compostela

Με διαφορά η πιο όμορφη απ'τις 4 πόλεις που επισκέφτηκα. Επειδή ήταν κοντά και είχε αεροδρόμιο την επισκέφτηκα αρκετές φορές. To κέντρο της θύμιζε πολύ Ουρένσε σε σαφώς ανώτερη εκδοχή. Ήταν πιο μεγάλο κι ακόμα πιο γραφικό. Αυτό που μου άρεσε επίσης ήταν ότι κι έξω απ'το κέντρο δεν είχε αυτές τις κακάσχημες πολυκατοικίες που έβλεπες παντού στο Ουρένσε. Αλλά είχε ένα μεγάλο αρνητικό, οι τιμές του! Τιμές ανάλογες με τις μεγάλες πόλεις την Ισπανία. Σαφώς και είναι η τουριστική πόλη της Γαλικίας αλλά όταν όλες οι άλλες κοντινές πόλεις είναι κατα πολύ φτηνότερες χτυπάει ακόμα πιο πολύ.

Παρόμοια δρομάκια με Ουρένσε.

Ο καθεδρικός τους, που είναι και το σύμβολο της πόλης, είναι ο πιο εντυπωσιακός καθεδρικός που έχω δει (κι από Notre Dame κι απο Duomo, αναφέρομαι στο εξωτερικό του κτιρίου).

Μια ημέρα είχαμε πετύχει κάποιο προσκύνημα που συμβαίνει μια φορά στο τόσο και οι ουρές ήταν πραγματικά ατελείωτες.

Για να μη νομίζετε ότι τέτοιους καρναβαλιστές πετυχαίνεις μόνο στη Ρώμη...

Το πολιτισμικό σοκ ήταν όταν είδα μερικά πανεπιστήμια τους. Ταξιδεύοντας περισσότερο στο εξωτερικό το συνήθισα. Κρίμα κι άδικο για την Ελλάδα.

Φυσικά το Σαντιάγο έχει κι ένα φοβερό πάρκο στο κέντρο της πόλης.

A Coruña

Στην Κορούνια πήγα μόνο μια φορά μονοήμερη. Άλλη μια ωραία πόλη της Ισπανίας αλλά όχι κάτι το συγκλονιστικό. Δυστυχώς κι εδώ κάνουν την εμφάνιση τους οι κακάσχημες πολυκατοικίες και ήταν η πρώτη φορά που είδα το τρεντ της Ισπανίας, χτίζουμε τα χειρότερα κτίρια που μπορούμε κοντά στην παραλία.

Το πιο διάσημο σημείο της πόλης είναι ο φάρος της. Απ'τον οποίο έχεις και ωραία θέα στον Ατλαντικό.

Η κεντρική πλατεία της πόλης στο ίδιο στυλ με τις άλλες πόλεις της Γαλικίας.

Σε κάτι τέτοια οι Ισπανοί δεν παίζονται.

Εδώ είναι η παραλία. Τα συμπεράσματα δικά σας.

 

[Dina Z]

ήταν η πρώτη φορά που είδα το τρεντ της Ισπανίας, χτίζουμε τα χειρότερα κτίρια που μπορούμε κοντά στην παραλία.

Ουφ, τι ανακουφιση! Και οι Ισπανοι λοιπον!
Νομιζα πως ηταν μονο Ελληνικη πρωτοτυπια

 

[Señor_Nada]

Ουφ, τι ανακουφιση! Και οι Ισπανοι λοιπον!
Νομιζα πως ηταν μονο Ελληνικη πρωτοτυπια

χαχαχα μην ανησυχείς, οι Ισπανοί είναι πολύ μπροστά στο συγκεκριμένο τομέα. Ο τουρίστας πάνω απ'όλα!

 

[Señor_Nada]

Για το Vigo είχα ακούσει τα χειρότερα. Όσοι είχαν πάει το έθαβαν. Το ακόμα πιο τρομερό είναι ότι και παιδιά που είχαν μεγαλώσει εκεί έλεγαν ότι είναι μια άσχημη πόλη. Δεν έχω ξανακούσει από Ισπανό να λέει κακό λόγο για τον τόπο του. Τα κύρια αρνητικά σχόλια ήταν ότι είναι πολύ βιομηχανοποιημένο, ότι έχει άσχημα κτίρια και αδιάφορες πλατείες! Αδιάφορες πλατείες στην Ισπανία;! Με όλα αυτά που είχα ακούσει δεν είχα καν την περιέργεια να πάω να δω πως είναι. Τον Ιούνη του 2011 κι ενώ ετοιμάζομαι να γυρίσω Ελλάδα δέχομαι ένα email απ'το πανεπιστήμιο ότι πρέπει να πάω στο πανεπιστήμιο του Βίγκο να πάρω μια βεβαίωση. Μια μέρα πριν πάω συζητούσα με τους Ισπανούς συμφοιτητές μου και τους έλεγα ότι αφού το μέρος δεν αξίζει θα πάω να πάρω τη βεβαίωση και μετά θα αράξω στην παραλία του Βίγκο. Όχι μου λενε! Να πάρεις το καραβάκι και να πας στα νησάκια Islas Cíes που είναι απέναντι. Φεύγοντας απ'το Βίγκο και πηγαίνοντας στο νησάκι θα νιώσεις σα να φεύγεις απ'την κόλαση και να πηγαίνεις στον παράδεισο μου είπανε. Ποια νησάκια και ποιος παράδεισος ρε παιδιά; Εσείς το θάβατε το μέρος και ούτε καν τα είχατε αναφέρει τα νησάκια. Όπως και να χει με πείσανε για Islas Cíes!

Φτάνοντας στο Βίγκο κατάλαβα γιατί έπεφτε τοσο θάψιμο. Η πόλη είναι μια πιο άσχημη Κορούνια. Παρόλα αυτά ακόμα και σ'αυτή την άσχημη πόλη θα δεις ωραίους πεζόδρομους.

Ακόμα δεν είχα συνηθίσει τα πανεπιστήμια του εξωτερικού και το να βλέπω άλογα στο πάρκο του πανεπιστημίου ήταν κάτι το πρωτόγνωρο.

Είναι νομίζω καλή ευκαιρία να πω δυο λόγια για τις σπουδές στην Ισπανία. Η έννοια φροντιστήριο στην Ισπανία δεν υπάρχει. Φροντιστήριο πάνε μόνο για κάποια ξένη γλώσσα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πάνε για να κάνουν τα ίδια μαθήματα που κάνουν στο σχολείο. Προφανώς κάποιοι μαθητές που οι γονείς τους έχουν οικονομική άνεση θα κάνουν ιδιαίτερα αν σε κάποιο μάθημα έχουν θέμα. Στην Ελλάδα ακόμα κι αυτοί που δεν έχουν θα κάνουν το σκατό τους παξιμάδι για να πάνε τα παιδιά τους φροντιστήριο. Ζητάω συγγνώμη αν το διαβάζει κάποιος καθηγητής σε φροντιστήριο αυτό αλλά είναι η μεγαλύτερη πατάτα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Έχει γίνει απίστευτη προπαγάνδα για να πηγαίνουν όλοι σε φροντιστήρια μόλις ξεκινήσουν το λύκειο για κάτι που βοηθάει ελάχιστα, χάνεις όλο τον ελεύθερο σου χρόνο και αρμέγει τους γονείς. Οι Ισπανοί μπαίνουν στα πανεπιστήμια με εξετάσεις στυλ πανελληνίων. Όταν ακούω συζητήσεις για κατάργηση αυτού του συστήματος μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Απ'τα λίγα αξιοκρατικά συστήματα στην Ελλάδα και κάποιοι θέλουν να το καταργήσουν. Αν το θεωρείς απάνθρωπο σύστημα και πολύ αγχωτικό μάλλον πρέπει να επιλέξεις άλλο εργασιακό τομέα.

Στο πανεπιστήμιο το επίπεδο θα έλεγα ότι είναι παρόμοιο με Ελλάδα. Αλλά για άλλη μια φορά υπάρχει διαφορά νοοτροπίας και κουλτούρας των 2 λαών. Στην Ισπανία έχουν ένα ευγενικό τρόπο να μιλάνε χρησιμοποιώντας το usted. Δεν υπήρχε ούτε ένας φοιτητής που να το χρησιμοποιούσε για να μιλήσει σε καθηγητή. Έχοντας περάσει κι από 2 ινστιτούτα της Ισπανίας αργότερα διαπίστωσα ότι αυτό είναι το κλίμα γενικά. Όταν πήγαινα σε διευθυντές και τους μίλαγα έτσι με παίρναν στο δούλεμα και με λέγαν señor. Σπασίκλες φοιτητές δεν υπάρχουν. Όλοι ήταν πολύ ανοιχτοί και πολύ κοινωνικοί, πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο. Αυτή τη μίζερη μισαλλοδοξία της Ελλάδας δε την είδα. Πολύ θετικοί άνθρωποι οι Ισπανοί ακόμα και σε μια δύσκολη κατάσταση θα προσπαθήσουν να βρουν κάτι θετικό. Δεν υπήρχε, τουλάχιστον τότε, ανώτατο όριο φοίτησης αλλα υπήρχε όριο στο πόσες φορές μπορείς να δώσεις το ίδιο μάθημα στη σχολή. Αν ξεπερνούσες το όριο θα έπρεπε να διαλέξεις κάποιο άλλο πανεπιστήμιο και να το δώσεις εκεί. Αρκετά παράξενο σύστημα αυτό. Μπορουσες λοιπόν και στην Ισπανία να είσαι αιώνιος φοιτητής και καποιες σχολές μάλιστα είχαν υψηλό μέσο όρο αποφοίτησης. Οι Ισπανοί όμως έχουν τη νοοτροπία ότι κάθε έξτρα χρόνος στο πανεπιστήμιο είναι χαμένος χρόνος απ'τη ζωή σου που πιστεύω είναι η πραγματικότητα. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί στην Ελλάδα το έχουμε πάρει χαλαρά κι όποτε τελειώσουμε. Αυτή τη νοοτροπία μας τη βλέπεις και έξω από Έλληνες με αρκετούς να καθυστερήσουν να τελειώσουν και το μεταπτυχιακό. Αν κάποιοι έχουν φοιτήσει έξω φαντάζομαι θα το έχουν προσέξει. Τέλος να πω ότι στο πανεπιστήμιο της Ισπανίας θα μάθεις και κάτι πιο πρακτικό ακόμα και στο προπτυχιακό ώστε να έχεις κάποιες βάσεις για να δουλέψεις κάπου. Οκ πανεπιστήμιο πας για να σπουδάσεις αλλά αυτό που γίνεται στην Ελλάδα που μπορεί να τελειώσεις μεταπτυχιακό και να χεις μόνο θεωρητικές γνώσεις δεν έχει καμία λογική.

Αρκετά ξέφυγα όμως, επιστροφή στην ιστορία. Αν και το Βίγκο δεν ήταν όμορφη πόλη όπως έχω τονίσει αρκετές φορές ως τώρα, είχε ένα ωραίο πάρκο σ'ένα λόφο, το monte do castro.

Απ'το λόφο έχεις θέα όλη την πόλη και είναι φανερό γιατί πέφτει τόσο θάψιμο για το μέρος.

Ήρθε η ώρα για το μέρος που πραγματικά ήθελα να δω.

Islas Cíes

Μου έιχαν πει να κατέβω στα 2 νησάκια που ενώνονται με μια παραλία. Έχει κι άλλο ένα λίγο πιο απομακρυσμένο αλλά μου είχαν πεί ότι τα πιο καλά είναι τα πρώτα. Είναι πολύ μικρά νησιά, σε μια ώρα τα χεις περπατήσει και δεν έχουν σπίτια, υπάρχει μόνο ένα εστιατόριο κι από κει και πέρα ελεύθερο και οργανωμένο camping. Η απόσταση με το πλοίο είναι παρα πολύ μικρή. Τότε το εισιτήριο πηγαινε έλα ήταν σχετικά φτηνό (σίγουρα κάτω από 10ε, νομίζω 6 ή 8) τώρα είδα ότι το καλοκαίρι το ειχουν 18,5 χαχχαχαχ α ρε Ισπανία!

Τα νησάκια καθώς πλησιάζεις.

Καθώς έφτασε το πλοίο μου ήρθε στο μυαλό η ατάκα σα να φεύγεις απ'την κόλαση και να πηγαίνεις στον παράδεισο. Πραγματικά! Απ'την τσιμεντένια κόλαση στον παράδεισο! Έπαθα πλάκα με την αντίθεση!

Τα δρομάκια για να περπατήσεις στο νησί ήταν κάπως έτσι.

Ανεβαίνεις εύκολα στην κορυφή του λόφου που έχεις τρομερή θέα του νησιού.

Εδώ είναι άλλη μια ωραία παραλία του νησιού. Αν δεν είχα πάει και μου έδειχνε κάποιος τις φωτογραφίες και έλεγε ότι είναι στη Γαλικία θα τον έβγαζα τρελό!

Αφού έριξα μερικές βουτιές γύρισα πίσω στο Βίγκο και είχα ακόμα χρόνο μέχρι να φύγω για Ουρένσε. Είπα λοιπό να πάω και στην παραλία του Βίγκο γιατί ίσως τελικά να μη χρειαζόταν να πάω μέχρι τα νησάκια. Όχι άσχημα σε σχέση με άλλες παραλίες που έχω δει σε Ισπανικές πόλεις αλλά καμία σύγκριση με Cíes.

Η άποψη μου γενικά για τη Γαλικία είναι ότι είναι φοβερό μέρος για να ζεις. Έχει όλα τα καλά της Ισπανίας με λίγους τουρίστες. Εξαίρεση είναι το Σαντιάγο που έχει πολύ τουρισμό, αλλά κυρίως θρησκευτικό και όχι τους ενοχλητικούς φασαριόζους των Κανάριων, της Βαρκελώνης κλπ. Τουριστικά θα την πρότεινα σε φανατικούς Ισπανόφιλους που έχουν δει ήδη αρκετά μέρη και ψάχνουν κάτι πιο παραδοσιακό. Επίσης αν κάποιος ενδιαφέρεται για θρησκευτικό τουρισμό νομίζω το Σαντιάγο είναι εξαιρετική περίπτωση. Αν είστε καλοκαίρι εκεί νομίζω μια επίσκεψη Cíes επιβάλλεται! Gracinhas Galicia!

 

[Dina Z]

Όταν ακούω συζητήσεις για κατάργηση αυτού του συστήματος μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Απ'τα λίγα αξιοκρατικά συστήματα στην Ελλάδα και κάποιοι θέλουν να το καταργήσουν. Αν το θεωρείς απάνθρωπο σύστημα και πολύ αγχωτικό μάλλον πρέπει να επιλέξεις άλλο εργασιακό τομέα.

Συμφωνώ μαζί σου και θα προσθέσω πως ούτως ή άλλως κάθε εργασιακός χώρος έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και δυσκολίες αλλά ένα σύστημα αξιοκρατικό και αξιόπιστο δεν το καταργείς. Το βελτιώνεις.

Αρκετά ξέφυγα όμως, επιστροφή στην ιστορία.

Όσα έγραψες παραπάνω εμπλούτισαν το φόρουμ γιατί είναι η ματιά ενός φοιτητή - ταξιδιώτη.

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[mikrh tsopana]

Εξαιρετική η ιστορία σου και σε ευχαριστούμε πολύ για τις πληροφορίες, δε γνώριζα καν την ύπαρξη των 2 νήσων. Κάτι άσχετο και όχι απαραίτητο αλλά μιας και είδα ότι δε θυμάσαι τα ονόματα σε μερικά φαγητά θα προσπαθήσω να βοηθήσω, ΑΝ έχω καταλάβει σωστά ποια εννοείς.

φασολάδα με chorizo, δε θυμάμαι όνομα αλλά καταλαβαίνετε.
-cocido κάτι, ούτε εδώ θυμάμαι όνομα αλλά μπορώ να το περιγράψω. Βρστά κομμάτια χοιρινού με ρεβύθια και λαχανικά. Είχα την ατυχία αυτό το πιάτο να το φάω σε κάποιο σπίτι. Η γουρουνίλα ήταν τόσο έντονη που τα μάτια μου είχαν βουρκώσει απ'την αναγούλα!

Για το πρώτο μάλλον εννοείς τη fabada ή αλλιώς fabada asturiana, είναι φασολαδα με τσορίθο, χοιρινή πανσέτα και συνήθως και μορθίγια. Για το δεύτερο, εδώ στη Μαδρίτη είναι γνωστό ως cocido madrileño, στην υπόλοιπη Ισπανία δε ξέρω αν αλλάζει το όνομα. Οι μαδριλένιοι πάντως είναι αρκετά περήφανοι για αυτό το φαγητό και το θεωρούν από τα πιο νόστιμα.

Δυστυχώς απ'ότι μαθαίνω σε πολλές πόλεις (δεν ξέρω αν είναι σε όλες) έχει καταργηθεί!

Θεωρητικά νομίζω πως σε όλη την Ισπανία απαγορεύεται πλέον η κατανάλωση αλκόολ στο δρόμο. Το πόσο εφαρμόζεται αυτό ποικίλλει όχι μόνο από πόλη σε πόλη αλλά και από γειτονιά σε γειτονιά. Οι ισπανοί πάντως δεν τείνουν να είναι και τόσο νομιμόφρονες οπότε... Σίγουρα πάντως το φαινόμενο έχει περιοριστεί δραματικά σε σχέση με παλαιότερα.

 

[Señor_Nada]

Εξαιρετική η ιστορία σου και σε ευχαριστούμε πολύ για τις πληροφορίες, δε γνώριζα καν την ύπαρξη των 2 νήσων. Κάτι άσχετο και όχι απαραίτητο αλλά μιας και είδα ότι δε θυμάσαι τα ονόματα σε μερικά φαγητά θα προσπαθήσω να βοηθήσω, ΑΝ έχω καταλάβει σωστά ποια εννοείς.



Για το πρώτο μάλλον εννοείς τη fabada ή αλλιώς fabada asturiana, είναι φασολαδα με τσορίθο, χοιρινή πανσέτα και συνήθως και μορθίγια. Για το δεύτερο, εδώ στη Μαδρίτη είναι γνωστό ως cocido madrileño, στην υπόλοιπη Ισπανία δε ξέρω αν αλλάζει το όνομα. Οι μαδριλένιοι πάντως είναι αρκετά περήφανοι για αυτό το φαγητό και το θεωρούν από τα πιο νόστιμα.


Θεωρητικά νομίζω πως σε όλη την Ισπανία απαγορεύεται πλέον η κατανάλωση αλκόολ στο δρόμο. Το πόσο εφαρμόζεται αυτό ποικίλλει όχι μόνο από πόλη σε πόλη αλλά και από γειτονιά σε γειτονιά. Οι ισπανοί πάντως δεν τείνουν να είναι και τόσο νομιμόφρονες οπότε... Σίγουρα πάντως το φαινόμενο έχει περιοριστεί δραματικά σε σχέση με παλαιότερα.

Ευχαριστώ! Μένεις Μαδρίτη λοιπόν, έτσι εξηγείται ότι το ταξίδι στην Τενερίφη το έχεις για πλάκα. Σε ζηλεύω!

Έψαξα το fabada asturiana ναι αυτό είναι αν και θα βαζα στοίχημα ότι το λέγανε αλλιώς.

Έψαξα και για το cocido το οποίο τελικά το λένε cocido gallego ή caldo gallego και φυσικά και στη Γαλικία είναι περήφανοι γι'αυτό το πιάτο. Από φωτογραφίες που είδα το cocido madrileño είναι το ίδιο Την επόμενη φορά που θα μιλήσω με κάποιον από Μαδρίτη ή Γαλικία θα ξεκινήσω διαμάχη!

 

[Smaragda53]

-salpicon de pulpo, ουσιαστικά είναι σαλάτα με βραστό χταπόδι, φρέσκια ωμή πιπεριά και κρεμμύδι μεσα σε λαδόξυδο. Το ναρκωτικό μου! Αν είμαι Ισπανία καλοκαίρι δε θα κάτσω σε εστιατόριο αν δε το σερβίρουν. Αυτό το φαϊ με κάνει τόσο γραφικό!

ακούγεται τέλειο και εύκολο να το παρασκευάσεις!
Δεν είχα ιδέα ότι το Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα (σωστά το έγραψα?) ανήκει στη Γαλικία. ΄Ονειρό μου να κάνω τη διαδρομή με τα πόδια από τα σύνορα Γαλλίας, όχι βέβαια για τους θρησκευτικούς λόγους.

 

[ludovica]

Εξαιρετική η ιστορία σου και σε ευχαριστούμε πολύ για τις πληροφορίες, δε γνώριζα καν την ύπαρξη των 2 νήσων. Κάτι άσχετο και όχι απαραίτητο αλλά μιας και είδα ότι δε θυμάσαι τα ονόματα σε μερικά φαγητά θα προσπαθήσω να βοηθήσω, ΑΝ έχω καταλάβει σωστά ποια εννοείς.



Για το πρώτο μάλλον εννοείς τη fabada ή αλλιώς fabada asturiana, είναι φασολαδα με τσορίθο, χοιρινή πανσέτα και συνήθως και μορθίγια. Για το δεύτερο, εδώ στη Μαδρίτη είναι γνωστό ως cocido madrileño, στην υπόλοιπη Ισπανία δε ξέρω αν αλλάζει το όνομα. Οι μαδριλένιοι πάντως είναι αρκετά περήφανοι για αυτό το φαγητό και το θεωρούν από τα πιο νόστιμα.

Μέχρι και τραγούδι έχουν βγάλει .

Spoiler