Sassenach77
Member
- Μηνύματα
- 7.574
- Likes
- 22.277
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γη του Πυρός
16 Ιουλίου 2019 (part 2) – Lakagigar, Fjadrargljufur, Eldgjá, Vik camping
Lakagigar
Όταν βγήκαμε από την άλλη μεριά του Laki το μονοπάτι συνέχιζε περιμετρικά της μίας πλευράς του, μέχρι πίσω στην αφετηρία. Γυρίσαμε στο αυτοκίνητο, ο αδερφός μου αποχαιρέτησε το φίλο του τον Λάκη, γιατί πλέον είχε πάρει ανθρώπινες διαστάσεις ο κρατήρας…μέχρι εκεί έφτανε ο ενθουσιασμός του bro με το όλο σκηνικό (!), και πήραμε τον δρόμο που μας είχε υποδείξει η κοπέλα πριν, δηλαδή τον 207. Στην διαδρομή συναντήσαμε δύο λίμνες και κινούμασταν σε έναν δρόμο που έδειχνε να μας πηγαίνει στον "πλανήτη των κρατήρων" (!)…οι εικόνες γύρω μας βγαλμένες από την καλύτερη ταινία φαντασίας που έχει γυριστεί ποτέ και οι ηθοποιοί (εμείς) σε ρόλο κομπάρσων, σχεδόν άφωνοι…
…ώσπου φτάσαμε σε ένα λόφο και κάτω χαμηλά είδαμε τον κρατήρα Tjarnargigur! Είναι ένας ακόμα κρατήρας του ηφαιστειακού συστήματος, που τον χαρακτηρίζει η λίμνη που βρίσκεται μέσα. Σταματήσαμε να βγάλουμε φώτο, από χαμηλά, μετά απο λίγο πιο χαμηλά και ξανά μανά σταμάτημα και γενικώς σταματήσαμε πολλές φορές, καθώς η θέα του ήταν υπέροχη!!!
Σταματήσαμε στους πρόποδες του κρατήρα, αλλά δεν ανεβήκαμε, γιατί θα μας έπαιρνε άλλη μία ώρα και θέλαμε να δούμε κι άλλα…Οπότε συνεχίσαμε το δρόμο μας, συναντώντας κι άλλους κρατήρες, βλέποντας γύρω μας ένα μαύρο-πράσινο "μανδύα" να σκεπάζει τη φύση γύρω μας και ατελείωτα λιβάδια λάβας, να συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο φυσικό θέαμα!...
Αφού διανύσαμε όλο το πάρκο φτάσαμε ξανά στο F206 και πήραμε το δρόμο της επιστροφής μέχρι το φαράγγι Fjadrargljufur, περνώντας τα ίδια ποτάμια με πριν.
Fjadrargljufur
Φτάσαμε στο πάρκινγκ του φαραγγιού και μετά προχωρήσαμε στο μονοπάτι για να βρούμε τη περίφημη φυσική εξέδρα που έχει και δίνει πολύ ωραία θέα προς το φαράγγι.
Δυστυχώς η φυσική αυτή εξέδρα ήταν κλειστή και δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε εκεί. Αρκεστήκαμε μόνο να την φωτογραφήσουμε….
Ο ποταμός Fjaðrá έχει την πηγή του στο βουνό Geirlandshraun και στο σημείο που συναντά το φαράγγι δημιουργείται ένας καταρράκτης που καταλήγει στον ποταμό Skaftá.
Το Fjaðrárgljúfur είναι ένα υπέροχο και τεράστιο φαράγγι, βάθους περίπου 100μ. και μήκους περίπου 2 χιλιομέτρων. Το φαράγγι είναι ελικοειδές και στενό. Θεωρείται ότι είναι περίπου δύο εκατομμυρίων χρόνων. Πραγματικά είναι όμορφο και οι φωτογραφίες το αδικούν…
Υπάρχει εύκολο πεζοπορικό μονοπάτι κατά μήκος του φαραγγιού, αλλά απαγορεύεται η πεζοπορία μέσα στο φαράγγι. Εμείς δεν κάναμε καμία πεζοπορία, γιατί μόλις βγάλαμε τις φωτογραφίες μας φύγαμε αμέσως. Είχαμε κάτι ποτάμια να περάσουμε πάλι για να δούμε ένα ακόμα ρήγμα γιγαντιαίων διαστάσεων και ανυπομονούσαμε κιόλας!...
Eldgjá
Το Katla Geopark φιλοξενεί δύο από τις μεγαλύτερες ηφαιστειακές εκρήξεις, το Lakagigar, που μόλις είχαμε δει και το Eldgjá, που είναι πιο παλιό, γύρω στο 938 μ.Χ. Το ρήγμα του ηφαιστείου Eldgjá έχει μήκος τουλάχιστον 50 χλμ., ανήκει στο ίδιο ηφαιστειακό σύστημα με το ηφαίστειο Katla, καθώς εκτείνεται από τον παγετώνα Mýrdalsjökull στα νοτιοδυτικά, μέχρι τον παγετώνα Vatnajökull στα βορειοανατολικά. Το πιο εντυπωσιακό τμήμα του Eldgjá είναι ένα τμήμα μήκους 8 χλμ. και αυτό είχαμε βάλει στο μάτι….
Βγήκαμε στον κεντρικό μέχρι να συναντήσουμε τον 208, ο οποίος γίνεται F δρόμος από ένα σημείο και μετά. Τα τοπία δεν διέφεραν και πολύ από την προηγούμενη διαδρομή, όπως και τα ποτάμια! Χαιρόμασταν γι αυτό, γιατί υπολογίζαμε σήμερα να διανυκτερεύσουμε στο Landmannalaugar! Αμ δε…
Προσπερνώντας προβατάκια (τι διάολο έβοσκαν εκεί δεν ξέρω...) και λιβάδια λάβας, κάποια στιγμή φτάσαμε στη διασταύρωση για Hólaskjól, όπου βρίσκεται το κέντρο πληροφοριών της περιοχής. Σε αυτή την διαδρομή, όταν σταματήσαμε στο πρώτο ποτάμι και κατεβήκαμε για να το μελετήσουμε, συναντήσαμε ένα αυτοκίνητο με 3 άτομα, που διέσχισε το ποτάμι κάπως "άτσαλα". Το όχημα που είχαν ήταν ένα τζίπ 4Χ4, όπως είναι και τα περισσότερα ενοικιαζόμενα οχήματα στη χώρα. Πέρασαν χωρίς να κατέβουν καν από το αυτοκίνητο και μάλιστα μπήκαν στο ποτάμι με φόρα…και έφυγαν.
Η έκρηξη στο Eldgjá είχε παγκόσμιο αντίκτυπο. Το τοξικό σύννεφο απλώθηκε σε όλο το βόρειο ημισφαίριο και ο συνολικός όγκος μάγματος που παράχθηκε ήταν περίπου 19 km3. Η λάβα έφτασε μέχρι τον Ατλαντικό Ωκεανό! Οι ηφαιστειακές ροές του Eldgjá και του Laki δεν είναι μόνο μεγάλες σε ισλανδική κλίμακα, αλλά και παγκοσμίως! Ενώ τα λιβάδια λάβας στο Lakagigar καλύπτονται με πυκνά βρύα, τα λιβάδια λάβας του Eldgjá καλύπτονται με νεότερα υλικά και συναντώνται αμέτρητοι ψευδοκρατήρες και αεραγωγοί (σαν αυτούς που είχαμε δει στο Dimmuborgir). Παρόμοια γεωλογικά φαινόμενα έχουν παρατηρηθεί στον πλανήτη Άρη….
Στην αρχή πηγαίναμε παράλληλα από τα ποτάμια και μετά αρχίσαμε να τα διασχίζουμε. Μέχρι να φτάσουμε στο Eldgjá τα περάσαμε όλα τα ποτάμια. Το κακό ήταν ότι η ομίχλη είχε αρχίσει να πυκνώνει και αυτό θα μας εμπόδιζε να δούμε το φαράγγι του ηφαιστείου…
Συνεχίσαμε στον F223 μέσα στην ομίχλη…κινούμασταν παράλληλα στον ποτάμι που διατρέχει το φαράγγι του Eldgjá. Εδώ το τοπίο έμοιαζε πολύ με αυτό του Lakagigar!
Φτάσαμε στο κέντρο πληροφοριών. Δεν υπήρχε ψυχή όμως, παρόλο που δεν ήταν αργά…Η ομίχλη ήταν πολύ πυκνή και δεν βλέπαμε μακριά στο φαράγγι. Το ρήγμα σε εκείνο το σημείο έχει πλάτος περίπου 400μ. και βάθος 150μ. δημιουργώντας ένα από τα μεγαλύτερα φαράγγια της γης! Κάναμε μία βόλτα τριγύρω, διαβάσαμε τις πληροφορίες για το ηφαίστειο, μάθαμε ότι υπάρχει ο καταρράκτης Ófærufoss μέσα στο φαράγγι, αλλά έπρεπε να περπατήσουμε 4 χλμ για να τον δούμε (λέμε τώρα), και θα το κάναμε αν δεν είχε κάνει την εμφάνισή της αυτή η μισητή ομίχλη που δεν μας άφηνε να χαρούμε τη θέα και τη βόλτα μας…
Spooky τελείως ήταν η φάση και αν η φαντασία κάποιου οργιάζει (όπως καλή ώρα η δική μου) άνετα μπορεί να δει τρόλ να ξεπετάγονται από το φαράγγι…
***
Γυρίσαμε στο αυτοκίνητο με σκοπό να συνεχίσουμε προς Landmannalaugar. Σε ένα σημείο της διαδρομής βλέπουμε ένα όχημα να έχει βγει εκτός πορείας και να είναι σκαρφαλωμένο στη πλαγιά, δίπλα από το δρόμο (ευτυχώς κιόλας), ενώ από την άλλη είχε βαθύ χαντάκι! Ήταν το αυτοκίνητο με τα 3 άτομα που είχαμε δει νωρίτερα, μόνο που τώρα βλέπαμε τους δύο. Σταματήσαμε για να ρωτήσουμε αν χρειάζονται κάποια βοήθεια και τότε είδα γιατί είχε φύγει το όχημα έτσι παράξενα από το δρόμο…Είχε βγει από τη θέση του το ημιαξόνιο στις μπροστινές ρόδες και είχε καταστραφεί όλο το σύστημα διεύθυνσης του οχήματος!.... Συστηθήκαμε με τα παιδιά (από Κροατία ήταν) και τους ρωτήσαμε αν θέλουν κάτι από εμάς. Μας είπαν ότι η σύζυγος του ενός, που ήταν και ο "αγνοούμενος" τρίτος επιβάτης, είχε φύγει με ένα άλλο όχημα προς το κάμπινγκ στο Landmannalaugar για να πάρει τηλέφωνο στη οδική.... Μας ευχαρίστησαν, τους ευχηθήκαμε καλή τύχη και φύγαμε….
Κάποια στιγμή συναντήσαμε ένα ποτάμι που μας φαινόταν δύσκολο να το διασχίσουμε. Ήταν πολύ φαρδύ, είχε αρκετά σημεία με επίπεδη επιφάνεια και οι πιθανές διαδρομές μέσα στο νερό, για να περάσουμε από πιο ρηχά σημεία, επιμήκυναν τη διαδρομή μέσα στο ποτάμι και έτσι δεν το ρισκάραμε…είχαμε δει και το σμπαραλιασμένο όχημα πριν, ε δεν ήθελε και πολύ να αποφασίσουμε να γυρίσουμε πίσω. Όσο χαρήκαμε, χαρήκαμε!...
…η επιστροφή ήταν πικρή! Καλά, εντάξει, δεν βάλαμε και τα κλάματα, αλλά έτσι είχαμε χάσει χρόνο για πεζοπορία και λουτρά στο Landmannalaugar!....
Vik camping
Στο Vik φτάσαμε γύρω στις 23:00 και χωρίς ιδιαίτερη βιασύνη. Βρήκαμε το κάμπινγκ, κάναμε μία αναγνωριστική βόλτα, βρήκαμε ένα καφέ-εστιατόριο που έχει κοντά στη ρεσεψιόν, αλλά τελικά αποφασίσαμε να πιούμε τη μπύρα μας στο camper, γιατί ήμασταν αρκετά κουρασμένοι. Επίσης αφήσαμε τη πληρωμή του κάμπινγκ για την άλλη μέρα το πρωί.
Είχαμε ανοιχτά στο camper όσο χαλαρώναμε με μπυρίτσα, συζητώντας για την σημερινή μας μέρα, όταν μας επισκέφτηκε ένας μικρός φίλος για να μας τιτιβο-καληνυχτίσει!….zzzzzzzz
Η διαδρομή που κάναμε φαίνεται στο παρακάτω χάρτη. Με έντονο μπλε έχω μαρκάρει την επιπλέον διαδρομή που κάναμε στο Lakagigar από τον F206, γιατί το google map δεν μου επιτρέπει να τη μαρκάρω. Τα χιλιόμετρα που κάναμε είναι παραπάνω (περίπου 300χλμ συνολικά) και οι ώρες οδήγησης είναι 6,5 σίγουρα!
Lakagigar
Όταν βγήκαμε από την άλλη μεριά του Laki το μονοπάτι συνέχιζε περιμετρικά της μίας πλευράς του, μέχρι πίσω στην αφετηρία. Γυρίσαμε στο αυτοκίνητο, ο αδερφός μου αποχαιρέτησε το φίλο του τον Λάκη, γιατί πλέον είχε πάρει ανθρώπινες διαστάσεις ο κρατήρας…μέχρι εκεί έφτανε ο ενθουσιασμός του bro με το όλο σκηνικό (!), και πήραμε τον δρόμο που μας είχε υποδείξει η κοπέλα πριν, δηλαδή τον 207. Στην διαδρομή συναντήσαμε δύο λίμνες και κινούμασταν σε έναν δρόμο που έδειχνε να μας πηγαίνει στον "πλανήτη των κρατήρων" (!)…οι εικόνες γύρω μας βγαλμένες από την καλύτερη ταινία φαντασίας που έχει γυριστεί ποτέ και οι ηθοποιοί (εμείς) σε ρόλο κομπάρσων, σχεδόν άφωνοι…
…ώσπου φτάσαμε σε ένα λόφο και κάτω χαμηλά είδαμε τον κρατήρα Tjarnargigur! Είναι ένας ακόμα κρατήρας του ηφαιστειακού συστήματος, που τον χαρακτηρίζει η λίμνη που βρίσκεται μέσα. Σταματήσαμε να βγάλουμε φώτο, από χαμηλά, μετά απο λίγο πιο χαμηλά και ξανά μανά σταμάτημα και γενικώς σταματήσαμε πολλές φορές, καθώς η θέα του ήταν υπέροχη!!!
Σταματήσαμε στους πρόποδες του κρατήρα, αλλά δεν ανεβήκαμε, γιατί θα μας έπαιρνε άλλη μία ώρα και θέλαμε να δούμε κι άλλα…Οπότε συνεχίσαμε το δρόμο μας, συναντώντας κι άλλους κρατήρες, βλέποντας γύρω μας ένα μαύρο-πράσινο "μανδύα" να σκεπάζει τη φύση γύρω μας και ατελείωτα λιβάδια λάβας, να συνθέτουν ένα ανεπανάληπτο φυσικό θέαμα!...
Αφού διανύσαμε όλο το πάρκο φτάσαμε ξανά στο F206 και πήραμε το δρόμο της επιστροφής μέχρι το φαράγγι Fjadrargljufur, περνώντας τα ίδια ποτάμια με πριν.
Fjadrargljufur
Φτάσαμε στο πάρκινγκ του φαραγγιού και μετά προχωρήσαμε στο μονοπάτι για να βρούμε τη περίφημη φυσική εξέδρα που έχει και δίνει πολύ ωραία θέα προς το φαράγγι.
Δυστυχώς η φυσική αυτή εξέδρα ήταν κλειστή και δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε εκεί. Αρκεστήκαμε μόνο να την φωτογραφήσουμε….
Ο ποταμός Fjaðrá έχει την πηγή του στο βουνό Geirlandshraun και στο σημείο που συναντά το φαράγγι δημιουργείται ένας καταρράκτης που καταλήγει στον ποταμό Skaftá.
Το Fjaðrárgljúfur είναι ένα υπέροχο και τεράστιο φαράγγι, βάθους περίπου 100μ. και μήκους περίπου 2 χιλιομέτρων. Το φαράγγι είναι ελικοειδές και στενό. Θεωρείται ότι είναι περίπου δύο εκατομμυρίων χρόνων. Πραγματικά είναι όμορφο και οι φωτογραφίες το αδικούν…
Υπάρχει εύκολο πεζοπορικό μονοπάτι κατά μήκος του φαραγγιού, αλλά απαγορεύεται η πεζοπορία μέσα στο φαράγγι. Εμείς δεν κάναμε καμία πεζοπορία, γιατί μόλις βγάλαμε τις φωτογραφίες μας φύγαμε αμέσως. Είχαμε κάτι ποτάμια να περάσουμε πάλι για να δούμε ένα ακόμα ρήγμα γιγαντιαίων διαστάσεων και ανυπομονούσαμε κιόλας!...
Eldgjá
Το Katla Geopark φιλοξενεί δύο από τις μεγαλύτερες ηφαιστειακές εκρήξεις, το Lakagigar, που μόλις είχαμε δει και το Eldgjá, που είναι πιο παλιό, γύρω στο 938 μ.Χ. Το ρήγμα του ηφαιστείου Eldgjá έχει μήκος τουλάχιστον 50 χλμ., ανήκει στο ίδιο ηφαιστειακό σύστημα με το ηφαίστειο Katla, καθώς εκτείνεται από τον παγετώνα Mýrdalsjökull στα νοτιοδυτικά, μέχρι τον παγετώνα Vatnajökull στα βορειοανατολικά. Το πιο εντυπωσιακό τμήμα του Eldgjá είναι ένα τμήμα μήκους 8 χλμ. και αυτό είχαμε βάλει στο μάτι….
Βγήκαμε στον κεντρικό μέχρι να συναντήσουμε τον 208, ο οποίος γίνεται F δρόμος από ένα σημείο και μετά. Τα τοπία δεν διέφεραν και πολύ από την προηγούμενη διαδρομή, όπως και τα ποτάμια! Χαιρόμασταν γι αυτό, γιατί υπολογίζαμε σήμερα να διανυκτερεύσουμε στο Landmannalaugar! Αμ δε…
Προσπερνώντας προβατάκια (τι διάολο έβοσκαν εκεί δεν ξέρω...) και λιβάδια λάβας, κάποια στιγμή φτάσαμε στη διασταύρωση για Hólaskjól, όπου βρίσκεται το κέντρο πληροφοριών της περιοχής. Σε αυτή την διαδρομή, όταν σταματήσαμε στο πρώτο ποτάμι και κατεβήκαμε για να το μελετήσουμε, συναντήσαμε ένα αυτοκίνητο με 3 άτομα, που διέσχισε το ποτάμι κάπως "άτσαλα". Το όχημα που είχαν ήταν ένα τζίπ 4Χ4, όπως είναι και τα περισσότερα ενοικιαζόμενα οχήματα στη χώρα. Πέρασαν χωρίς να κατέβουν καν από το αυτοκίνητο και μάλιστα μπήκαν στο ποτάμι με φόρα…και έφυγαν.
Η έκρηξη στο Eldgjá είχε παγκόσμιο αντίκτυπο. Το τοξικό σύννεφο απλώθηκε σε όλο το βόρειο ημισφαίριο και ο συνολικός όγκος μάγματος που παράχθηκε ήταν περίπου 19 km3. Η λάβα έφτασε μέχρι τον Ατλαντικό Ωκεανό! Οι ηφαιστειακές ροές του Eldgjá και του Laki δεν είναι μόνο μεγάλες σε ισλανδική κλίμακα, αλλά και παγκοσμίως! Ενώ τα λιβάδια λάβας στο Lakagigar καλύπτονται με πυκνά βρύα, τα λιβάδια λάβας του Eldgjá καλύπτονται με νεότερα υλικά και συναντώνται αμέτρητοι ψευδοκρατήρες και αεραγωγοί (σαν αυτούς που είχαμε δει στο Dimmuborgir). Παρόμοια γεωλογικά φαινόμενα έχουν παρατηρηθεί στον πλανήτη Άρη….
Στην αρχή πηγαίναμε παράλληλα από τα ποτάμια και μετά αρχίσαμε να τα διασχίζουμε. Μέχρι να φτάσουμε στο Eldgjá τα περάσαμε όλα τα ποτάμια. Το κακό ήταν ότι η ομίχλη είχε αρχίσει να πυκνώνει και αυτό θα μας εμπόδιζε να δούμε το φαράγγι του ηφαιστείου…
Συνεχίσαμε στον F223 μέσα στην ομίχλη…κινούμασταν παράλληλα στον ποτάμι που διατρέχει το φαράγγι του Eldgjá. Εδώ το τοπίο έμοιαζε πολύ με αυτό του Lakagigar!
Φτάσαμε στο κέντρο πληροφοριών. Δεν υπήρχε ψυχή όμως, παρόλο που δεν ήταν αργά…Η ομίχλη ήταν πολύ πυκνή και δεν βλέπαμε μακριά στο φαράγγι. Το ρήγμα σε εκείνο το σημείο έχει πλάτος περίπου 400μ. και βάθος 150μ. δημιουργώντας ένα από τα μεγαλύτερα φαράγγια της γης! Κάναμε μία βόλτα τριγύρω, διαβάσαμε τις πληροφορίες για το ηφαίστειο, μάθαμε ότι υπάρχει ο καταρράκτης Ófærufoss μέσα στο φαράγγι, αλλά έπρεπε να περπατήσουμε 4 χλμ για να τον δούμε (λέμε τώρα), και θα το κάναμε αν δεν είχε κάνει την εμφάνισή της αυτή η μισητή ομίχλη που δεν μας άφηνε να χαρούμε τη θέα και τη βόλτα μας…
Spooky τελείως ήταν η φάση και αν η φαντασία κάποιου οργιάζει (όπως καλή ώρα η δική μου) άνετα μπορεί να δει τρόλ να ξεπετάγονται από το φαράγγι…
***
Γυρίσαμε στο αυτοκίνητο με σκοπό να συνεχίσουμε προς Landmannalaugar. Σε ένα σημείο της διαδρομής βλέπουμε ένα όχημα να έχει βγει εκτός πορείας και να είναι σκαρφαλωμένο στη πλαγιά, δίπλα από το δρόμο (ευτυχώς κιόλας), ενώ από την άλλη είχε βαθύ χαντάκι! Ήταν το αυτοκίνητο με τα 3 άτομα που είχαμε δει νωρίτερα, μόνο που τώρα βλέπαμε τους δύο. Σταματήσαμε για να ρωτήσουμε αν χρειάζονται κάποια βοήθεια και τότε είδα γιατί είχε φύγει το όχημα έτσι παράξενα από το δρόμο…Είχε βγει από τη θέση του το ημιαξόνιο στις μπροστινές ρόδες και είχε καταστραφεί όλο το σύστημα διεύθυνσης του οχήματος!.... Συστηθήκαμε με τα παιδιά (από Κροατία ήταν) και τους ρωτήσαμε αν θέλουν κάτι από εμάς. Μας είπαν ότι η σύζυγος του ενός, που ήταν και ο "αγνοούμενος" τρίτος επιβάτης, είχε φύγει με ένα άλλο όχημα προς το κάμπινγκ στο Landmannalaugar για να πάρει τηλέφωνο στη οδική.... Μας ευχαρίστησαν, τους ευχηθήκαμε καλή τύχη και φύγαμε….
Κάποια στιγμή συναντήσαμε ένα ποτάμι που μας φαινόταν δύσκολο να το διασχίσουμε. Ήταν πολύ φαρδύ, είχε αρκετά σημεία με επίπεδη επιφάνεια και οι πιθανές διαδρομές μέσα στο νερό, για να περάσουμε από πιο ρηχά σημεία, επιμήκυναν τη διαδρομή μέσα στο ποτάμι και έτσι δεν το ρισκάραμε…είχαμε δει και το σμπαραλιασμένο όχημα πριν, ε δεν ήθελε και πολύ να αποφασίσουμε να γυρίσουμε πίσω. Όσο χαρήκαμε, χαρήκαμε!...
…η επιστροφή ήταν πικρή! Καλά, εντάξει, δεν βάλαμε και τα κλάματα, αλλά έτσι είχαμε χάσει χρόνο για πεζοπορία και λουτρά στο Landmannalaugar!....
Vik camping
Στο Vik φτάσαμε γύρω στις 23:00 και χωρίς ιδιαίτερη βιασύνη. Βρήκαμε το κάμπινγκ, κάναμε μία αναγνωριστική βόλτα, βρήκαμε ένα καφέ-εστιατόριο που έχει κοντά στη ρεσεψιόν, αλλά τελικά αποφασίσαμε να πιούμε τη μπύρα μας στο camper, γιατί ήμασταν αρκετά κουρασμένοι. Επίσης αφήσαμε τη πληρωμή του κάμπινγκ για την άλλη μέρα το πρωί.
Είχαμε ανοιχτά στο camper όσο χαλαρώναμε με μπυρίτσα, συζητώντας για την σημερινή μας μέρα, όταν μας επισκέφτηκε ένας μικρός φίλος για να μας τιτιβο-καληνυχτίσει!….zzzzzzzz
Η διαδρομή που κάναμε φαίνεται στο παρακάτω χάρτη. Με έντονο μπλε έχω μαρκάρει την επιπλέον διαδρομή που κάναμε στο Lakagigar από τον F206, γιατί το google map δεν μου επιτρέπει να τη μαρκάρω. Τα χιλιόμετρα που κάναμε είναι παραπάνω (περίπου 300χλμ συνολικά) και οι ώρες οδήγησης είναι 6,5 σίγουρα!
Δεν ξέρω από ποιον δρόμο πήγατε εσείς στο Landmannalaugar, τον F208 φαντάζομαι; Εμείς από εκείνον, και πετύχαμε το λεωφορείο που ερχόταν από τον άλλο (δεν θυμάμαι νούμερο), και διασταυρώνει λίγο πριν το Landmannalaugar. Το γούσταρα πολύ, καλό θα ήταν για ιδιωτική χρήση 
