Good morning Vietnam

[LULLU]

War, children, is just a shot away είναι ίσως το καλύτερο τραγουδι που οι Roling Stones χάρισαν στο κοσμο της μουσικης εμπνευσμένο από το πόλεμο του Βιετνάμ και ακολουθήσαν και αλλοι, ο Bruce Springsteen oι Steppenwolf με το «Now that I have seen you again, Can't believe your world's still the same και γενικά για τη χώρα και τα δεινά της έχουν γραφτεί 14 τραγούδια και ένα από το δικο μας Σαββόπουλο ..με το ‘’Στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρυζι’’..

Βιετναμ .. η χώρα που εγινε παγκόσμια γνωστή από την μεγαλύτερη ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ανατολής κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου Θεωρητικά η μαχη ηταν μεταξυ Δημοκρατικού στρατού Βορειου Βιετνάμ και της Δημοκρατίας του Νοτιου Βιετνάμ αλλα στη πραγματικότητα ηταν ενας πόλεμος μεσω αντιπροσώπων μεταξυ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ . Η απροθυμία των υπερδυνάμεων να εμπλακούν σε απευθείας πόλεμο μεταξυ τους που ισως να κατέληγε σε πυρηνική καταστροφή δημιούργησε αυτό το αρχικό κλεφτοπόλεμο της υποστήριξης, της υπονόμευσης και αργότερα πια που έπεσαν οι μάσκες, οι Αμερικανοί στρατιώτες που είχαν ήδη εμπλακεί από το 1959 σε περιορισμένο νούμερο, ηλθαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες να θρονιαστούν στο νοτο το 1965. Βόμβες, φρικτά βασανιστήρια κατακόμβες νεκρών κόκκινα από αιμα νερα ποταμών εγκλήματα εκατοντάδες χιλιάδες απώλειες στρατιωτών και πολιτών(πανω από 3 εκκ) εδέησε και εγκατέλειψαν τη χώρα το 1973, κάτι που οδήγησε τελικά στην παράδοση του Νότου στις 30 Απριλίου 1975.., θρίαμβος για τον εθνικό ηρωα Χο Τζι Μιχ που δυστυχώς δεν έζησε την ένωση Βορρά και Νότου που για αυτή πολέμησε..

Αυτος ο φρικαλέος πόλεμος δημιούργησε παγκόσμια αντιπολεμικά κινήματα και οργανώσεις.. γράφτηκαν παρα πολλά, σκηνοθετήθηκαν επισης πολλά και τραγουδήθηκαν.. για το Βιετναμ ασχολήθηκαν από απλοι άνθρωποι, διανοούμενοι καλλιτέχνες και ένωσαν τις φωνές τους και τις δυνάμεις τους κατά του πολέμου..

Είναι πράγματι η ιστορία αυτου του λαού ένα κίνητρο για να επισκεφτείς τη χωρα και αν προσθέσεις τη εκπληκτική φυσική ομορφιά τις πολιτιστικές πολυπλοκότητες τις δυναμικές μεγαλουπόλεις τα χωρια τους λόφους ε ναι κάνεις κράτηση για εισιτήριο αμεσως γιατι εχεις πειστεί πως θα είναι ένα ταξίδι αξέχαστο συναρπαστικό..

Ετσι και για εμας τις 8 που μεσα σε εικοσι μέρες αποφασίσαμε να παμε a tutti I costi που λενε και οι Ιταλοι…Το α tutti I costi φυσικά ειχε και το κόστος του, ξεκινώντας από τα εισιτήρια…Άρχισέ σαν εφιάλτης.. πατάς τα δυο πρώτα εισιτήρια σου βγάζει 580 πας να πατήσεις το 3 και βλέπεις στη οθόνη να αλλάζει η τιμη στα 780 πατάς για το 4 και κόκκινα λαμπάκια ανάβουν ταυτόχρονα και σε στέλνουν σε tilt.. ρε αι στη καλη ωρα..ειδαμε και πάθαμε…πάθαμε ότι πληρώσαμε 1200 ευρω το Αθηνα -Ανοι -Σαιγκον -Αθηνα και 150 το Χανια -Αθηνα….

-Ριζοχωραφα θες να φωτογραφίσεις θα πληρώσεις.., ακούω να λενε..και ένα δικιο το έχουν.. Βέβαια η εποχή που πάμε είναι μέγα θεμα αλλά λόγω εργασίας δεν υπήρχε άλλο περιθώριο.. οπότε παμε και ότι βγει….

Και ηλθε η 13 Φλεβαρη που αρχιζει το ταξιδι…Πρώτη αναποδιά παραλαμβάνω τη νεα βαλίτσα μου στη Αθήνα διαλυμένη και αρχιζω αμεσως τις διαδικασίες αποζημίωσης..αλλο μαρτύριο.. 6 email και καμμια απάντηση, μέχρι που στο γυρισμό μπήκα στη σελίδα τους στο bf τους μαύρισα κυριολεκτικά για να μου στείλουν ένα βαουτσερ των 70 ευρω με ισχυ ενός ετους… ..

Με την Καταρ οι επόμενες πτήσεις με ενδιάμεσο σταθμό στη Ντοχα με πολύ βολικές ώρες χωρίς πολύ αναμονή και προσγειωνόμαστε το Ανοι στις 7 το πρωι της 14 Φλεβαρη….

Ένα κοκομπλοκ το παθαμε αντικρύζοντας τους ελεγκτές.. αγέλαστοι κακόκεφοι νομίζαμε θα μας κλείνανε στη στενη..ουτε λεξη δεν βγηκε από το στομα τους..μονο κινήσεις χεριων σπαστικές …..

-Ρε εσεις δεν μάθαμε δεν διαβάσαμε πως είναι ευγενικοί χαμογελαστοί?? Τι μετάλλαξη είναι αυτή Παναγίτσα μου??

_Μπα θα φταίει που είναι στρατιωτικοί.,…θα δείξει….

Μαζέψαμε τις βαλίτσες μας,, η δικη μου εντελώς διαλυμένη.. Στην Αθηνα τη έδωσα για τύλιγμα αλλα και τη παρέδωσα σε ειδικό ιμάντα για να μην καταστραφεί και αλλο ντε και καλα και τωρα λείπουνε όλα τα πόδια μονο τα ρούχα συγκρατούνται από το πλαστικό περιτύλιγμα.. πρώτο μέλημα η αγορά μιας καινούργιας βαλιτσας..

Βρήκαμε το ξεναγο μας.. αλλαγή συναλλάγματος, αγορα καρτας sim και ετσι άγρυπνες φεύγουμε για ninh binh.. Ma γιατι ετσι θα αναρωτιέστε.. Γιατι αλλάζοντας προγράμματα προγραμμάτων ανακάλυψα τη τελευταία στιγμή ότι κάποιος ειχε βγαλει από το πρόγραμμα αυτό το προορισμό και η μονη διαθέσιμη μερα ηταν η μερα άφιξης μας που είχαμε και αργα τσεκ ιν στο ξενοδοχείο οποτε καταλήξαμε στο να επισκεφτούμε το ninh binh …Απόσταση?? Ε δεν το λες και ενός τσιγάρου δρομο.,, 3 ωρες ωρες δρομος… για τα 90 χιλιόμετρα απόστασης από το Ανοι...πολυ κίνηση βρε παιδάκι κου ….και ο καιρός?? Μια μουντάδα μια ομιχλη πλανάτε πανω από τη περιοχή….

ΑΑα φωτογραφίες ακρως ατμοσφαιρικές βλέπω…

Νinh Binh μια μαγευτική περιοχή γνωστή και ως Ha Long Bay on Land χαρη στο μαγικό παραποτάμιο τοπιο της με τα ασβεστολιθικά βουνά που υψώνονται από από τους ορυζώνες ομοια με αυτά το Ηa Long Bay ανήκουν στη λιστα της Unesko και αποτελουν ένα μαγευτικό προορισμό αν και ισως δεν είναι ευρεως γνωστο στους τουρίστες η τουλάχιστον όχι τοσο οσο το Ha Long Bay

Η αρχαία γη του ninh Binh και η Ηοα Lu ηταν η πρωτευουσα του Βιετναμ από το 968 ως το 1010 Εδώ 3 δυναστείες Dinh Tien Le και Ly ( αν θυμάμαι καλα τα ονοματα)διαδέχονταν η μια την άλλη με δολοπλοκίες, δολοφονίες όπως αρμοζει σε κάθε βασιλική , αυτοκρατορική αυλή….

Εδω ο επισκέπτης μπορει να κάνει βαρκάδα ανάμεσα στα καταπράσινα βουνά να παρασυρθεί στα νερα του Trang An Scenic και στη κυριολεξία θα μείνει άφωνος από τις δροσερές σπηλιές, τις παγόδες που βρίσκονται στις οχθες αλλα και καταμεσής του ποταμιού..

Αν εχεις διαθεση και φυσικη κατασταση δεν θα σε τρομαξουν τα 500 σκαλοπατια του Hang Mua για να θαυμασεις απομ τη κορυφη του βουνου τη θεα του ποταμού που στριφογυρίζει νωχελικα ανάμεσα στα ριζοχωραφα και τους ασβεστόλιθους.. Εμεις με μια φωνη είπαμε δεν έχουμε το φιτ και ετσι δεν μπορώ να μεταφέρω ούτε το λαχάνιασμα ουτε τη δυσκολία ουτε και εντυπωσεις.. οι εικονες όμως που ειχα από τη βαρκάδα είναι αξέχαστες και μοναδικές…Μοιραστήκαμε σε 3 βάρκες και ξεχυθήκαμε μαζι με εκατοντάδες άλλες βάρκες στα ήρεμα νερα αλλά κατω από συννεφιά. .δεν προλάβαινα να φωτογραφίζω και να αναφωνώ…

 

[LULLU]

Ξεκινώντας από τη αποβάθρα TamCoc με κωπηλάτησες γυναίκες που δουλεύουν σκληρά, μια και ο ανδρικός πληθυσμός ασχολείται με αγροτικές εργασίες η έχουν μεταναστεύσει κεντρικότερα για μια μόνιμη δουλειά, διασχίζουμε τα καταπράσινα νερά, μπαίνουμε στις σκοτεινές σπηλιές με σταλακτίτες που πρεπει να σκύψεις αλλιώς θα τραυματιστείς και ανακαλύπτω ότι η ομιχλη που μας εχει σκεπάσει δεν είναι καθόλου ενοχλητική για τα φωτογραφικά μου κλικ..

Και ποιος είπε ότι είναι λιγότερο τουριστικό αυτό το κομμάτι? Αν αυτό είναι χωρίς πολλούς τουρίστες, φαντάζομαι τι θα γίνεται στη Hoi An .. Εκατοντάδες τουρίστες σκορπίζονται είτε με ποδήλατα είτε με βάρκες είτε με ηλεκτρικά αμαξάκια επισκέπτοντας το συγκρότημα Trang An που αποτελείται από ένα σύστημα σπηλαίων και κοιλάδων του εθνικού πάρκου Cui Phuong του παλαιοτέρου πάρκου της χώρας με τους Muong ως κυριάρχους κατοίκους και με πανω από 2230 φυτα και 122 ειδη ερπετών, λεοπαρδάλεις και Ντελακουρ ..ευτυχώς δεν είχαμε τέτοιες συναρπαστικές συναντήσεις, και τη παλιά πρωτεύουσα Hoa Lu που ανήκει στη λιστα UNESCO καθώς και τη παγόδα Βai Dinh..Όπου και να στραφείς κοπέλες ντυμένες με παραδοσιακά ρούχα ποζάρουν για ένα Ινσταγκραμικο κλικ.. βρήκα και εγω ευκαιρία να κλέψω πλάνα…

Επιστρέψαμε στη αποβάθρα χαμένοι, αποσβολωμένοι χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη αυτό που ζούμε και η αυπνία η κούραση του ταξιδιού έχει συμβάλλει και αυτό..

Ήλθε η ώρα να δοκιμάσουμε τη Βιετναμέζικη κουζίνα….εντάξει δεν ξέρεις από που να αρχίσεις τι να δοκιμάσεις. , γεύμα βασιλικό… με μενού βασιλικό σε φιλντισένια τραπεζοκαθισματα και ντεκορ.. ..είχαμε πέσει θύματα της διαδικτυακής διαφήμισης και ο ξεναγός είχε κάνει κράτηση σε ένα εστιατόριο …. Βασιλικό λέει μενου αλλά ειχε και τηγανητές πατάτες για να χαίρετε και η Ιωαννα..

Φάγαμε βασιλικά μπέικα κατά εμας, και με βαρύ στομάχι που δεν κράτησε και για ωρα οφείλω να ομολογήσω, επισκεφτήκαμε το ναο Dinh Tien Hoang King κοντά στη αρχαία πρωτεύουσα Hoa Lui που είναι ένα από τα ωραιότερα ιστορικά αξιοθέατα



.Ο ναός κτίστηκε μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας από την Hoa Lu στην Dai La Citadel 1010 από τον βασιλιά Κing Ly Thai, και ο λαος για να τιμήσει τοyς δυο βασιλιάδες ( έτσι λέει η παράδοση) Κing Ding και King Le που τους ειχε ως ήρωες έκτισε το ναό προς τιμή των.

Αυλές, πυλωνες,δρακοι, κήποι, πέτρινες μονολιθικές αχιβάδες είναι κομμάτια αρχιτεκτονικής που έχουν ιδιαίτερη σημασία το κάθε ένα. .Περιπλανηθήκαμε μέσα και έξω από το ναο που στην ουσια είναι ένα παλάτι δίπλα στο ποτάμι. καταγράφοντας εικόνες.. οι λιγοστές φωτεινές ακτινες του ηλιο άρχισαν να υποχωρούν…η ομίχλη της μέρας δίνει τη σκυτάλη στο μαύρο της νύκτας….φεύγουμε με δυσκολία αφού το αυτοκίνητο εχει περικυκλωθεί από δεκάδες πλανόδιους πωλητές που προσπαθούν να πουλήσουν κάπελα και αναμνηστικά…. Ε ναι τα πρώτα ψώνια είναι γεγονός.. γεμίσαμε σακούλες και μπιχλιμπίδια…μονο βαλίτσα δεν είχαν…

Φτάνουμε Ανοι βράδυ..το ξενοδοχείο κεντρο ,800 μετρα από τη λίμνη .. αυτοκίνητα και μηχανάκια….τι γίνεται καλέ?? Αμ δεν θα τη βγάλουμε καθαρή .. κάποιο μηχανάκι θα μας βαλει από κατω..

-Α μην αγχώνεσαι αυτοί ξέρουν πως να οδηγούν.. ε ναι ξέρουν , ο ενας που δεν θα ξερει θα βρεθεί δεν θα βρεθεί??

Ένα γρήγορο ντους να βγει η κουραση και ο ιδρώτας ολου του ταξιδιού και εξω .. έξω στη πιο ζωντανή πόλη που εχω δει ποτε..ολα τα δρομάκια τα στενάκια γύρω από το ξενοδοχείο είναι γεμάτα κοσμο.. δεν μπορείς να περάσεις…λες και είσαι δε διαδήλωση.. στο δρόμο εχουν στηθεί μαγαζάκια -εστιατόρια χαμηλά τραπεζάκια και καθίσματα γεμάτα κόσμο που τρωει τρωει τρωει.. εκει στη ακρη του δρόμου ψήνουν μαγειρεύουν πλένουν τα ψαρικά τα κρεατικα τα πιάτα διπλα στα σκουπίδια.. παντού πετάμενα χαρτιά χαρτοπετσέτες..

-α λεει ο ξεναγος το να πετάς χαρτοπετσέτα στο δρομο κατω ειναι ενδειξη ότι σου αρεσε πολύ το φαγητο….οπως και σε εμας πετάμε χαρτοπετσέτες και πιάτα στη πίστα όταν μας αρέσει ο τραγουδιστής η το ζεμπέκικο του Μπισμπικη…

Τη ζωντάνια ,τι κόσμος.. έχω μείνει με το στόμα ανοικτό αλλά η πείνα, μας επιβάλει να ψάξουμε το εστιατόριο που μας σύστησε η Hana, η υπεύθυνη του ταξιδιωτικού γραφείου που μας βοήθησε στη εκτέλεση του προγράμματος μας και που ήλθε στο ξενοδοχείο να μας γνωρίσει φέρνοντας και σε κάθε μια ένα μεταξωτό μαντήλι.. ψάχνουμε το comida ένα νέο μαγαζί όπως μάθαμε. Το φαγητό νοστιμότατο και το κρασί ήταν υπέροχο..

Η επιστροφή στο ξενοδοχείο μέσα από δρόμους λαοθάλασσας.

. Αποκοιμηθήκαμε η τουλάχιστον προσπαθήσαμε από τις συχνές διακοπές λόγω εξωτερικών θορύβων αλλά και των εσωτερικών( ροχάλισμα!)

… περιμένοντας να ξημερώσει μιας και ύπνος δεν και η

κούραση στο φουλ…αλλά σήμερα έχουμε city tour…

 

[varioAthens]

Η φωτο με την κυρια αναμεσα στα φαναρακια ολα τα λεφτα!

 

[poised]

α λεει ο ξεναγος το να πετάς χαρτοπετσέτα στο δρομο κατω ειναι ενδειξη ότι σου αρεσε πολύ το φαγητο

Για να μην παρεξηγηθώ, το σχόλιό μου δεν έχει καμία διάθεση ξερολίασης ή "διόρθωσης" απλά δεν είχα ακούσει την εξήγηση αυτή ποτέ και ρώτησα.

Κανένας δε φαίνεται να θεωρεί ότι το να πετάς επίτηδες τη χαρτοπετσέτα δείχνει ότι σου άρεσε το φαγητό. Όταν θες να δείξεις ότι σου άρεσε απλά το τρως όλο, δηλαδή αν είναι σούπα τη στραγγίζεις. Όχι ότι αν αφήσεις λίγο σημαίνει ότι δεν σου άρεσε, απλά αν θες πραγματικά να το δείξεις το τελειώνεις.

Υποθέτω ο ξεναγός ντρεπόταν λίγο και ήθελε να ωραιοποιήσει το ότι απλά (σχεδόν) κανείς δεν ασχολείται με το να πετάξει τα σκουπίδια στο μικρό κάδο που πια είναι κάτω από κάθε τραπέζι μιας που ξέρουν ότι κάποιος κάποια στιγμή θα τα μαζέψει.

Επίσης σε τραπεζώματα η εικόνα ενός εργοστασίου ανακύκλωσης αλουμινίου κάτω από το τραπέζι από τα πεταμένα κουτάκια μπύρες ή ο χαμός από αποφάγια/σκουπίδια δίνει "σήμα" στους άλλους ότι "πέρασες καλά" και ότι σε κάποιο βαθμό το "φυσάς", κάτι που θυμίζει τα τραπέζια επίδειξης τις εποχές του ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ, αλλά θα έλεγα ότι μάλλον η νέα γενιά το να πετάς τα σκουπίδια κάτω το βλέπει σαν έλλειψη πολιτισμού (λιγότερο για τις μπύρες).

 

[LULLU]

Για να μην παρεξηγηθώ, το σχόλιό μου δεν έχει καμία διάθεση ξερολίασης ή "διόρθωσης" απλά δεν είχα ακούσει την εξήγηση αυτή ποτέ και ρώτησα.

Κανένας δε φαίνεται να θεωρεί ότι το να πετάς επίτηδες τη χαρτοπετσέτα δείχνει ότι σου άρεσε το φαγητό. Όταν θες να δείξεις ότι σου άρεσε απλά το τρως όλο, δηλαδή αν είναι σούπα τη στραγγίζεις. Όχι ότι αν αφήσεις λίγο σημαίνει ότι δεν σου άρεσε, απλά αν θες πραγματικά να το δείξεις το τελειώνεις.

Υποθέτω ο ξεναγός ντρεπόταν λίγο και ήθελε να ωραιοποιήσει το ότι απλά (σχεδόν) κανείς δεν ασχολείται με το να πετάξει τα σκουπίδια στο μικρό κάδο που πια είναι κάτω από κάθε τραπέζι μιας που ξέρουν ότι κάποιος κάποια στιγμή θα τα μαζέψει.

Επίσης σε τραπεζώματα η εικόνα ενός εργοστασίου ανακύκλωσης αλουμινίου κάτω από το τραπέζι από τα πεταμένα κουτάκια μπύρες ή ο χαμός από αποφάγια/σκουπίδια δίνει "σήμα" στους άλλους ότι "πέρασες καλά" και ότι σε κάποιο βαθμό το "φυσάς", κάτι που θυμίζει τα τραπέζια επίδειξης τις εποχές του ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ, αλλά θα έλεγα ότι μάλλον η νέα γενιά το να πετάς τα σκουπίδια κάτω το βλέπει σαν έλλειψη πολιτισμού (λιγότερο για τις μπύρες).

πολυ καλα επισημαινεις αυτο εξ αλλου ξερεις τη κουλτουρα τους απο πρωτο χερι..εγω απλα ειχα αυτη τη απαντηση απο το ξεναγο που αληθεια ειναι μας αφησε καγκελο....

 

[LULLU]

Πρωινό .. εδώ τώρα τα χαλάμε .. εντάξει ο καφές είναι σούπερ αλλά εγώ που δεν τρώγω αυγά σούπες μπέικον κτλ δυσκολεύτηκα ..κάπου βρήκα μια φέτα τυράκι και νόμιζα πως βρήκα το παράδεισο…από φρούτα εντάξει κανένα παράπονο..

Βγήκαμε στους δρόμους του Ανοι.. που θα πει ‘’μέσα στον ποταμό»» πολη των 8.5 εκκ κατοίκων

Υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα και δεύτερη σε πληθυσμό πολη της χώρας που ιδρύθηκε περισσότερα από 1000 χρόνια σχεδόν γλείφεται απο τα νερά του κόκκινου και μαύρου ποταμού. Η πόλη εχει πλούσια ιστορία αποτελεί το πολιτιστικό οικονομικό εκπαιδευτικό κέντρο του βορρά και συμβάλλει στην τουριστική οικονομικη ανάπτυξη της χώρας. Το 2017 έγινε μια έκρηξη αφίξεων που όμως μπήκε για λίγο στην αναμονή λόγω covid, όπως άλλωστε όλος ο κόσμος και με το που άνοιξε πάλι τα σύνορα άγγιξε τα 18.7 εκκ επισκεπτών το 2022.. Εδώ ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν θα βρούμε ιστορικά στοιχεία ,αποικιακά κτήρια μην ξεχνάμε ότι υπήρξε κομμάτι της Ινδοκίνας υπό κατοχή των Γάλλων από το 1883 ως 1949 , μνημεία ηρώων, παγόδες παλάτια, πρεσβείες, πανεπιστήμια , ένα ιστορικό κέντρο που χρονολογείται από το 14 αιώνα με τους πολυσύχναστους δρόμους, με τις ερειπωμένες αποικιακές κατοικίες αλλά και με μοντέρνα καφέ , εστιατόρια, γκαλερί τέχνης.. είναι η ιστορία και η σύγχρονη ζωή, είναι η θέληση των Βιετναμέζων να αφήσουν πίσω τους τα τραγικά γεγονότα και να κοιτάξουν μπροστά…. Τα κατάφεραν? Στα πρόσωπα τους πάντα είναι χαραγμένο ένα βαθύ χαμόγελο επιτυχίας??χαράς?.. ευτυχίας? Θα κρατήσω αυτό που μου είπε ο Κολια ο ξεναγός σε μια κουβέντα μας …. ‘’Δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένος ο κόσμος αλλά είναι τόσο όσο να μην σκέφτονται η να αντιδρούν..’’

Πρώτος σταθμός στη ξενάγηση της πόλης δεν μπορεί να είναι άλλη από μια επίσκεψη στη φυλακη..Ηοα Lo.. θα αρχίσουμε από τα πιο θλιβερά ιστορικά σημεία…

Η φυλακή Hoa Lo που σημαινει φουρνος,η..Maison centrale αλλά και Hanoi Hilton μια φυλακη με πολλά ονόματα και πολλα κεφάλαια στην ιστορία της χώρας χτίστηκε από τους Γάλλους το 1886-1901 την εποχή που το Βιετνάμ ήταν κομμάτι της Γαλλικής Ινδοκίνας.. και με σκοπό να κάμψει το σθένος, τα επαναστατικά κίνητρα των Βιετναμέζων πολιτικών κρατουμένων που μάχονταν για την ανεξαρτησία τους.. Ο αρχικός σχεδιασμός ήταν για να 460 κρατούμενους αλλα με τις προσθήκες και τις αλλαγές εδώ στοιβάχτηκαν 2000 ψυχές σε συνθήκες που η ανθρώπινη υπόσταση ντρέπεται και αηδιάζει. .

Οι αιχμάλωτοι δεμένοι σε 2 σειρές σε μακριές πλάκες σαν τραπέζια ο ενας δίπλα στον άλλο, μέσα σε αυτό το γυμνό στενό δωμάτιο επιτρεπόταν μόνο ένα 15λεπτο την ημέρα να κυκλοφορούν να πλυθούν και να σταθούν όρθιοι ..Εδώ μέσα στερήθηκαν την ελευθέρια τους αλλά όχι το πνεύμα τους.. ανέπτυξαν ιδέες επανάστασης και η θέληση , η δύναμη της αντίστασης οδήγησε 17 θανατοποινίτες στη μεγάλη απόδραση το 1951,οι οποίοι έκοψαν τα κάγκελα της φυλακής δραπέτευσαν μέσα από τους υπονόμους ,αλλά βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη φρουρά .Από τη συμπλοκή επέζησαν μόνο 5 που διέφυγαν στα βουνά εντάχτηκαν στην αντίσταση..

Στη γυναικεία πτέρυγα κρατήθηκε και η πρώτη γυναίκα αιχμάλωτη η Nguyen Thi Ba μια νεαρή από το χωριό Tuong Mai, ιδιοκτήτρια ενός ριζοπωλειου όπου μαζεύονταν οι Βιετναμέζοι επαναστάτε,ς σχεδιάζοντας τη μαζική δηλητηρίαση της γαλλικής φρουράς στη Hoi An το 1908 H αποτυχία αυτού του σχεδίου είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη της Ba τη κράτηση της στη Hoa Lo όπου βασανίστηκε για να καταλήξει ένα βράδυ από το συνδυασμό βαρέως ξυλοδαρμού και ασθένειας. .έτσι γίνεται η πρώτη γυναίκα μάρτυρας αντίστασης ενός πολέμου . Μέσα σε αυτά τα κελιά βασανίστηκαν και άλλες γυναίκες που έγιναν γνωστές στην ιστορία όπως η Hoang Ngan η Νguyen Thi Dinh που έγινε πρώτη γυναίκα στρατηγός του λαϊκού στρατού.. εδώ μέσα παρα τα συνεχή βασανιστήρια τις αρρώστιες τη πείνα δεν έλειψε πότε η θέληση και το θετικό πνεύμα …η εθνική τους ανεξαρτησία πάνω από όλα..

Μετα τη κατεδάφιση μέρους της φυλακής το 1990 ο χώρος έχει μετατραπεί σε μουσείο , ορισμένα από τα κελιά παραμένουν ακόμη και μέσα αιχμάλωτοι σε πλαστικά αποστεωμένα γλυπτά δεμένα με σιδερένιους ράβδους δημιουργούν μια αίσθηση φρίκης για το πόσα βασανιστήρια άνθρωπος υποβάλει άνθρωπο..

Βγαίνοντας από τα σκοτεινά κελιά στην αυλή της φυλακής υπάρχει ένα μνημείο για τους ήρωες που έδωσαν τη ζωή τους και κάθε επισκέπτης μπορεί να ανάψει ένα κεράκι και να προσφέρει λίγα λουλούδια …

Και επειδή η ζωή ανταποδίδει με κάποιο τρόπο και τα κακά αλλά και τα καλά, χωρίς να θέλω να πω ότι αυτό θεωρείται ανταπόδοση , η ίδια αυτή φυλακή χρησιμοποιήθηκε και από το στρατό του Β Βιετνάμ για να στεγάσει να ανακρίνει να βασανίσει αιχμάλωτους πολέμου στρατιώτες κυρίως Αμερικάνους πιλότους που καταρρίφθηκαν κατά τη διάρκεια επιδρομών βομβαρδισμών. .Οι Βιετναμέζοι αρνούνται την κακομεταχείριση ισχυριζόμενοι ότι είχαν υπογράψει τη Τρίτη σύμβαση Γενεύης το 1949 για αξιοπρεπή και ανθρώπινη μεταχείριση των αιχμάλωτων..ομως με την απελευθέρωση των αιχμάλωτων και τις μαρτυρίες τους αποκαλύφτηκε συστηματική κακοποίηση…άλλοι πάλι αιχμάλωτοι το 1969 δήλωναν πως η κράτηση τους στη φυλακή Hoa Lo δεν ήταν απάνθρωπη, ο πιο γνωστός αιχμάλωτος είναι ο γερουσιαστής Τζον Μακ Κειν που ως πιλότος είχε καταρριφθεί ,ο Pit Peterson o υπολοχαγός Εverestr Alvarez o Bob Shumaker που χάραξε στο στοίχο το ‘’welcome to the Hanoi Hilton.’ χαιρετίζοντας το ερχομό και αιχμαλωσία του υπολοχαγού του Robert Peel….

Φεύγουμε με τη ψυχή ανάστατη,,, πληγές πολέμου που ακόμη αιμορραγούν , εικόνες που καθοδηγούν τους νέους να έχουν εκτίμηση στη προσφορά των προγόνων τους και χρέος να διαφυλάξουν με κάθε τροπο τη μνήμη τους και της ανεξαρτησία τους..

Σειρά επίσκεψης το Μαυσωλείο του προέδρου Χο Τσι Μινχ..μια επιβλητική κατασκευή του 1973-1975 προορισμένη να στεγάσει το ταριχευμένο σώμα του μεγαλύτερου πολιτικού ηγέτη του Βιετνάμ Ho Chi-Minh.

Ποιος ηταν ο Χο Τσι Μινχ? Λιγα από Wikipedia..

Γεννημένος το 1890 σε ένα μικρό χωριό Κιμ Λιεν ,σπούδασε δάσκαλος δίδαξε σε δημοτικά σχολεία, αργότερα μετανάστευσε στη Μασσαλία δούλεψε σε όλα τα επαγγέλματα από κτίστης σερβιτόρος φωτογράφος και το τέλος του Α’πολέμου τον βρίσκει στο Παρίσι και εντάσσεται στην αριστερή πτέρυγα του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος, ,ίδρυσε τη οργάνωση εξόριστων αριστερών … Μεταναστεύει στη Μόσχα και σπουδάζει στο κουμμουνιστικό πανεπιστήμιο εργαζομένων της Ανατολής , κάνει ένα πέρασμα από Κίνα και το 1927 επιστρέφει στο τόπο του ..συλλαμβάνεται από Άγγλους φυλακίζεται, με την απελευθέρωση του πάει κρυφά στη Κίνα φυλακίζεται και εκεί από τους εθνικιστές του Κουομινταγκ γλυτώνει τη θανατική ποινή με την πίεση των συμμαχικών δυνάμεων που ήθελαν να το χρησιμοποιήσουν ενάντια των Ιαπώνων και με το τελος του Β παγκοσμίου πολέμου εκλέγεται πρόεδρος της αυτοανακηρυγμένης Δημοκρατίας του Βιετνάμ.. Αυτός ο κομμουνιστής επαναστάτης ηγήθηκε της ανεξαρτησίας του Βιετνάμ από τους Γάλλους ,ίδρυσε τη Κουμμουνιστική Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ διετέλεσε πρωθυπουργός του Β Βιετνάμ από το 1946-1955 και πρόεδρος από 1945-1969.

.Νίκησε τους Γάλλους στη μάχη Ντιεν Μπιεν Φου δεν κατάφερε να δει την ένωση του Βόρειου με το Νότιο Βιετνάμ που τόσο υποστήριξε και πολέμησε προδομένος από τη καρδιά του στις 2

Σεπτέμβριου του 1969 στο Ανοι..



Το μαυσωλείο βρίσκεται στη αριστερή πλευρά της πλατείας της Δημοκρατίας Ba Dinh .Εμπνευσμένο από εκείνο του Λένιν ενσωματώνει ξεχωριστά βιετναμέζικα αρχιτεκτονικά στοιχεία Έχει τετράγωνο σχήμα 30 μέτρα η κάθε πλευρά κατασκευασμένο από γκρι γρανίτη ενώ δεν μπορέσαμε δυστυχώς να επισκεφτούμε το εσωτερικό ήταν κλειστό. Δυο στρατιώτες φρουρούν την είσοδο και η σημαία κυματίζει στο κέντρο της πλατείας Περάσαμε ένα έλεγχο στη είσοδο και από ανιχνευτή τα σακίδια μας και μπήκαμε στη πλατεία .. ένας απέραντος φαρδύς δρόμος με διαδρομή παρέλασης .. πρέπει να είναι γύρω στα 500 μέτρα το μήκος ..κόσμος πολύς ..κάνουν ουρά για να μπορέσουν να δουν να περάσουν όχι να σταματήσουν μπροστά από το ταριχευμένο σώμα του ηγέτη..

….περπατήσαμε στη πλατεία στους γύρω κήπους είδαμε το μνημείο των μαρτύρων ..

Φεύγουμε για την επίσκεψη στη πιο παλιά παγόδα της χώρας τη Tran Quoc..Κτισμένη το 544 πάνω σε ένα νησάκι στην West Lake γίνεται ένα ωραίο φωτογραφικό σκηνικό με πορτοκαλί τούβλα να διακρίνονται μέσα στο ομιχλώδες τοπίο..

Τη βρήκαμε κλειστή, βγάλαμε φωτογραφίες και θα επιστρέψουμε σε δυο ώρες που θα ανοίξει και πάλι.. Μέχρι τότε, ε να μην πας πάνε και στα μεταξοϋφαντουργία και σε εργοστάσιο κατασκευής έργων τέχνης με όστρακα ρετσίνι και τσόφλια αυγών?

Μάθαμε για το μετάξι μάθαμε για τη ρετσίνι και είδαμε το χώρο δημιουργίας.. κάποια από τα έργα απαιτούν μερες μηνες μέχρι να ολοκληρωθούν και φυσικά και η τιμή είναι ανάλογη.. Πλασάρουν πολύ ωραία το τουριστικό προϊόν τους ..Δεν μας χάλασε κιόλας θέλαμε λίγο ξεκούραση ένα τσάι μια τουαλέτα και γιατί όχι και ψώνια.. σε αυτό το σπορ κάποιες από εμάς εχουν μεταπτυχιακό..