Πολωνία Gdansk, Sopot & Gdynia - το Trojmiasto (Tricity) της Βαλτικής θάλασσας

[themischar]

KSERO, γράφει στο τζάμι του καταστήματος ! Αλλά, αλήθεια, τι ξέρει ?
Έ, καλά τώρα, εγώ πάντως ξέρω χα, χα ! ! ! Ksero = Φωτοτυπίες.



Σε μια όμορφη περιοχή, πολύ κοντά στο ποτάμι και την παλιά πόλη, βρίσκεται αυτό το εντυπωσιακό μνημείο σε μέγεθος, με άρτιο σχέδιο και λεπτομέρεια που αντιπροσωπεύει τον αγώνα του Πολωνικού λαού.



Όπου να´ναι, ο ήλιος πάει σπιτάκι του και βεβαίως κανένα παράπονο, αφού σήμερα μας κράτησε συντροφιά όλη μέρα .
Αν και ατάκτως περιπλανώμενοι, δεν χαθήκαμε, πλησιάζουμε, δειλά - δειλά πάλι προς την παλιά πόλη για να περιπλανηθούμε λιγάκι :







The Maritime Culture Centre ή Ναυτικό Κέντρο Πολιτισμού, είναι ένα νέο κτίριο στη σκιά του Γερανού Crane. Απλώνεται σε 4 ορόφους και έχει διαδραστικές οθόνες σχετικά με τη θάλασσα, τη ναυτική τεχνολογία και πως αυτά συνεργάζονται μαζί. Υπάρχει μόνιμη έκθεση με τίτλο "Σκάφη των Λαών του Κόσμου, στα οποία παρουσιάζονται πολλά μικρά σκάφη από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ναυτικών σκαφών.
Η βεράντα του τέταρτου ορόφου, προσφέρει άπλετη θέα στον ποταμό.



The Archaeological Museum ή Αρχαιολογικό Μουσείο, καλύπτει την ιστορία της περιοχής, με πλήρης εκταφιασμένους σκελετούς και πολλά ενδιαφέροντα κοσμήματα που έχουν εκταφιευθεί από εξωτερικούς χώρους. Μεγάλο ενδιαφέρον προξενούν και τα όπλα της εποχής των παγετώνων. Πολλά σχέδια και αποχρώσεις κομματιών κεχριμπαριού που συλλέχθηκαν από τα συντρίμια της πόλης όταν αυτή καταστράφηκε στον Β´ΠΠ.















Τα γαληνεμένα νερά του ποταμού και τα φώτα της πόλης που αρχίζουν να ανάβουν μαζί με τις σχεδόν ανύπαρκτες ηλιαχτίδες στον ορίζοντα συνθέτουν τη μαγική ώρα που όλα μεταλλάσσονται και φαίνοναι αλλιώς.







Οι εορτασμοί και οι εκδηλώσεις καλά κρατούν, άσχετα αν κάποια από τα δρώμενα είναι επαναλαμβανόμενα.







Και όπως πολύ σωστά μαντέψατε, κάπου εδώ τελειώνει και η σημερινή μας μέρα με το ρολόϊ να δείχνει μόλις, 10:48:51μ.μ.

 

[themischar]

4η μέρα


Ξημέρωσε και η τελευταία μέρα !
Ήλθε η ώρα να ετοιμαστούμε και να ετοιμάσουμε τα πράγματά μας για την επιστροφή μας, τρόπος του λέγειν φυσικά, αφού είναι ακόμη πρωϊ και εμείς ¨πετάμε¨ αργά το απόγευμα.
Η ξενοδόχος, βλέποντάς μας, την ώρα που μας σέρβιρε το πρωϊνο και κουνόντας το χέρι (εν είδει αποχαιρετισμού) μας ρώτησε:
- Dzien dobry wyjdziesz dzisiaj ?
- "Φεύγετε σήμερα ?"
Yes, της απαντήσαμε και οι δυό με ένα στόμα. Πιάσε κόκκινο φωνάζω γιατί θα πάει στράφει η μέρα σήμερα. Και πιάσαμε κόκκινο (το τραπεζομάνδηλο) για να πάει καλά η μέρα χα, χα . . .
Βαλίτσες ανά χείρας, χαιρετισμός και σιγά-σιγά για τον Σιδηροδρομικό Σταθμό να αφήσουμε το φορτίο και να συνεχίσουμε αρχοντικά την περιήγησή μας.



Κάθε γειτονιά έχει τα δικά της χαρακτηριστικά με διαγράμματα και χρώματα και ξεχωρίζουν διακριτικά η μιά από την άλλη χωρίς να διαταράσσεται ο ιστός της πόλης.





Εναποθέσαμε ότι δε θέλαμε μαζί μας σε ένα μεγάλο ερμάριο του σιδηροδρομικού σταθμού και ανάλαφροι πια ξεχυθήκαμε για την ¨τελευταία¨ μας ματιά.



Έκανα μια σκέψη-ερώτηση, πόσα από αυτά τα λουκέτα μπορεί να είναι από τους επισκέπτες της πόλης και πόσα των γηγενών?
Ποιός, να μου απαντήσει όμως ?



Καθήσαμε και για ένα αυθεντικό καφεδάκι, το δεύτερο της ημέρας να μην ξεχνιόμαστε, και για λίγη ώρα επικεντρωθήκαμε στο πως θα κινηθεί το τελευταίο ημερήσιο πλάνο.



Αφου διασχίσαμε μια γειτονιά που φημίζεται για την νυχτερινή ζωή της, ήμασταν πανέτοιμοι να επισκεφθούμε το Δημαρχείο της πόλης που στεγάζει και το Μουσείο Ιστορίας.



The Main Town Hall ή το Δημαρχείο του Gdansk (στην πολωνική “Ratusz Głównego Miasta”), βρίσκεται στη φημισμένη οδό Dtuga και είναι χτισμένο σε Φλαμανδικό στυλ και είναι ένα από τα πιο διάσημα μνημεία.
Ένα χρυσό άγαλμα του βασιλιά Zygmunt Augustus II (1548 -1572), βρίσκεται στην κορυφή του πύργου, στα 82μ ύψος και κυριαρχεί στον ορίζοντα.
Χτισμένο στα τέλη του 14ου αιώνα ως έδρα των αρχών της πόλης, το Δημαρχείο φιλοξένησε πολλούς Πολωνούς βασιλιάδες. Καταστράφηκε σχεδόν εντελώς κατά τη διάρκεια του Β´ΠΠ, αλλά ξαναχτίστηκε με εξαιρετική φροντίδα.
Μπαίνουμε στο κτίριο και κατευθυνόμαστε στο εκδοτήριο εισητηρίων για να πάρουμε το δωρεάν εισητήριο (ήταν απαρίτητο γιατί η είσοδος γίνεται ηλεκτρονικά) και στη συνέχεια οδηγούμαστε στην εσωτερική αυλή.







Οι χώροι του κτιρίου είναι αναπαλαιωμένοι με ιδιαίτερο χρώμα και ύφος βλέπουν στην πλειονότητά τους στην κεντρική αυλή, απ᾽όπου και οι παραπάνω photo.



Τα πρώτο δωμάτιο που συναντάμε είναι το περίτεχνο Great Hall.







Η κόκκινη αίθουσα συνεδριάσεων, ονομάζεται επίσης κόκκινο δωμάτιο από το χρώμα των επίπλων.



Η οροφή του είναι διακοσμημένη με 25 έργα ζωγραφικής που περιβάλλουν ένα κεντρικό κομμάτι με τίτλο "Η δοξασία της ενότητας του Gdansk".



Το εσωτερικό του κτιρίου, στο οποίο στεγάζεται το Μουσείο Ιστορίας του Gdansk, είναι πλούσια διακοσμημένο με ζωγραφισμένες οροφές, πολύχρωμες τοιχογραφίες και περίτεχνα έπιπλα και γλυπτά.
Το εντυπωσιακά διακοσμημένο μεγάλο τζάκι γεμίζει το χώρο με τον όγκο του τώρα και όχι με τη ζεστασία του όπως παλιά.





Εδώ, ο γραφειακός χώρος, του δολοφονημένου Δημάρχου Πάβελ Μπόγκνταν Αντάμοβιτς (1965-2019) εκτείθεται -ως είχε- με μια τζαμαρία γύρω του.
Ο Αντάμοβιτς, διετέλεσε δήμαρχος της πόλης από το 1998 και ως φοιτητής ήταν ένας από τους διοργανωτές της καθοριστικής απεργίας του 1988 (και της αναγνώρισης της Αλληλεγγύης), Συνετέλεσε ώστε να ξεπουληθεί ό,τι απέμεινε από τα ιστορικά ναυπηγεία και γενικά, δεν εναντιώθηκε σε άσχημες επιχειρηματικές συμφωνίες.
Από τα τελευταία λόγια του ήταν :
- ¨ Tο Gdansk είναι μια πόλη καλών πράξεων και ανεκτικότητας ¨.
Όμως πόσο τραγική η απόδειξη του αντιθέτου με την απώλεια της ίδιας του της ζωής.
Πολλά λαλίστατα χείλη λἐνε πως:
- " Η Πολωνία θέλει πάντα αίμα και μάρτυρες ".



Τα επόμενα δωμάτια - χώροι διαθέτουν vintage έπιπλα και περισσότερα από 600 ασημένια κύπελα, κομμάτια τα οποία αναδεικνύουν την αργυροχρυσοχοΐα του Gdansk από τις παλαιότερες εποχές.

 

[themischar]

Ο τελευταίος όροφος του μουσείου διαθέτει έκθεση που παρουσιάζει την καθημερινή ζωή στο Gdansk ακριβώς πριν από τον πόλεμο, μια χρονική περίοδος που τερμάτισε απότομα.















Ανεβαίνοντας την ομολογουμένως πλατιά σκάλα φθάσαμε χωρίς ιδιαίτερο κόπο στην κορυφή του πύργου, η οποία προσφέρει υπέροχη θέα στην πόλη (αν βέβαια ο καιρός το επιτρέπει).












Με σχετική άνεση (λόγω του κόσμου περισσότερο) μπορείς να κινηθείς 360ᵒ και να περιηγηθείς όλη την πόλη τόσο, όσο σε βοηθά η ματιά σου.













Αφήνοντας την δροσερή ατμόσφαιρα του κτιρίου, επιστρέψαμε στη βουή του δρόμου που όλως παραδόξως, τούτη την ώρα, ήταν η πιο λιγοστή από κάθε άλλη φορά.
Βλέπετε, δεν είχαν πάρει την θέση τους, ακόμη, οι μουσικοί του δρόμου, ούτε οι μικροπωλητές που αποτελούν και συνθέτουν το παζλ.
Eμείς αγέρωχοι, συνεχίσαμε να περπατάμε με το «Τενεκεδένιο Ταμπούρλο» να ηχεί μεταφορικά στην ατμόσφαιρα (το έργο που χάρισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας στον γεννημένο στην ημιαυτόνομη τότε πόλη Danzig -σημερινό Gdansk- συγγραφέα Gunter Grass).











Η προδιαγεγραμμένη πορεία μας, περνούσε και μέσα από την αγορά και είπαμε να μην παρεκλείνουμε αφού φαινόταν πως δεν είχε τόσο κόσμο που πιθανόν θα μας καθυστερούσε.

 

[themischar]

Το άγαλμα του Johannes Hevelius, σχεδιάστηκε από τον Jan Szczypka και αποκαλύφθηκε στην 395η επέτειο από τη γέννησή του στους κήπους απέναντι από το Παλαιό Δημαρχείο.
Ο Hevelius θεωρείται ως ο τελευταίος σπουδαίος αστρονόμος που δούλεψε χωρίς φακούς.



Στον τοίχο ενός γειτονικού κτιρίου που δεν καταστράφηκε από τον πόλεμο, έγινε μια υπέροχη αναπαλαίωση του έργου του, όπου απεικονίζονται τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε.

Το σύνολο του Trójmiasto περιβάλλεται από δάση ανεπτυγμένα σε λόφους, μικρές πλαγιές. Το μεγαλύτερο μέρος του, είναι μέρος ενός τεράστιου πάρκου - τοπίου.
Ένα από αυτά είναι και το Gora Gradowa. Ένας λόφος 46μ. λίγο έξω από τα πρώην αστικά τείχη του Gdansk και πίσω από τους σημερινούς σταθμούς τρένων και λεωφορείων, οι οποίοι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην υπεράσπιση της πόλης κατά το παρελθόν.







Το μουσείο επιστήμης, Hewelianum, είναι ένα επιστημονικό πάρκο / μουσείο που χτίστηκε για να τιμήσει τον Johannes Hevelius, τον φημισμένο αστρονόμο που γεννήθηκε στο Gdansk το 1611.
Η έκθεση αποτελείται από δύο μέρη:
- Tο πρώτο, ονομάζεται «Wehikuł Czasu - Człowiek i Pocisk» ή «Time Machine - The Human & The Bullet» και βρίσκεται μέσα στις τούβλινες σήραγγες του φρουρίου από τον 19ο αιώνα και αναπαράγει αυτό που θα έμοιαζε ως φρούριο όταν πρωτοχτίστηκε, γεμάτο κανόνια, όπλα σε ενεργές θέσεις σε όλους τους διαδρόμους. -
- Το δεύτερο μέρος της έκθεσης ονομάζεται '´Z Energią'´ ή ´'With Energy´´.

Διαθέτει άφθονα μηχανήματα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και διαδραστικές συσκευές, και ενθαρρύνει τους επισκέπτες να έρχονται σε επαφή, με τους νόμους της φυσικής και της αστρονομίας.











Το Millennium Cross, τοποθετήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2000 στη θέση ενός αντιπυραυλούχου όπλου του Β´ ΠΠ και σχεδιάστηκε από τον γλύπτη Jacek Luczak.
Λέγεται και ο Σταυρός της Χιλιετίας και είναι ένα από τα πιο ορατά μνημεία στην πόλη.



Όπως υποδηλώνει το όνομα, είναι χριστιανικός σταυρός και έχει ύψος πάνω από 16μ.
Ο σταυρός δημιουργήθηκε για να σηματοδοτήσει :
- Τα 2.000 χρόνια Χριστιανισμού,
- Την 1000η επέτειο του Γκντανσκ (που δημιουργήθηκε το 997) και
- Να τιμηθούν όλοι εκείνοι που έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την πόλη κατά τα προηγούμενα χρόνια.





Εκπληκτική η θέα της πόλης από το ψηλότερο φυσικό σημείο της, σε μια περιοχή που στεγάζει τα ερείπια ενός οχυρού του Ναπολέοντα και του μουσείου επιστήμης Hewelianum.






Υπάρχει ένα είδος αναψυκτήριου, αρκετά μεγάλο που είναι ανεπτυγμένο μέσα στο φυσικό περιβάλλον και άρρηκτα συνδεδεμένο με αυτό και λειτουργεί από πρωϊας καλύπτοντας τις ανάγκες των περιπατητών - εκδρομέων και όχι μόνον.





Φύγαμε από τον χώρο με τις καλύτερες εντυπώσεις (συνδυάζει πολλά πράγματα μαζί, βρίσκεται μέσα στην πόλη και είναι πρόσφορο ακόμη και ως ημερήσια εκδρομή).
Χρησιμοποιήσαμε, αντί τα ποδαράκια μας, το λεωφορείο 800 . . . με προορισμό το Shakespeare’s Theater μήπως καταφέρουμε και το προλάβουμε ανοικτό.
Δεν ήταν δα και τόσο μακρυά και κατεβήκαμε σε μία τετραπλή διασταύρωση πολύ κοντά θεωρητικά στο θέατρο.



Ο χρόνος τρέχει το δικό του μαραθώνιο ενώ έχει περάσει πια και το μεσημέρι με την ερήμωση -αν και κέντρο της πόλης- να είναι εμφανής.



Οι μόνοι που πήζουν τέτοια ώρα είναι οι ντιληβεράδες που βρίσκονται στα φόρτε τους.


Την μεσημεριάτικη ραστώνη χαλούν μια ομάδα πιστών καβαλάρηδων που μας χαιρετάνε, υψώνοντας το χέρι με το χαρακτηριστικό . . ., όταν αντιλαμβάνονται πως τους φωτογραφίζω !




Η υπόγεια διάβαση, που διαβήκαμε γοργά, ήταν επαρκώς ζωγραφισμένη από ωραία μικρά και καλοσυντηρημένα graffiti.



Φτάσαμε μεν, αλλά δεν προκάμαμε δε ! ! !
Η αίθουσα του θεάτρου είχε κλείσει και ήταν ανοικτά μόνο τα εκδοτήρια εισητηρίων και το μικρό του πωλητήριο.



Άπραγοι ξεπορτίσαμε και παράλληλα αρχίσαμε να ψάχνουμε προσεκτικά που να γευματίσουμε. Η πείνα χτύπησε την πόρτα μας και εξυπακούεται πως δεν την λυτρώνεις σε τουριστικά σημεία όπως εδώ που βρεθήκαμε.



Το έχουμε πολλάκις ενστερνησθεί, αλλά ας όψεται το σφιχτό χρονοδιάγραμμά μας και προπαντός η περιραίουσα ατμόσφαιρα με τη ζέστη -που σήμερα- μαζί με την άπνοια μας θύμησαν έντονα ΑΘΝ.
Με ένα δεν και δύο αποκλείεται, κατασταλάξαμε επιτέλους σε κάτι ενδιάμεσο ευρωπαϊκού γεύματος και μπέργκερ, ίσα δηλ. να στανιάρουμε γιατί είχαμε μπροστά μας δρόόόμο να διανύσουμε.
Δεν το λες και άσχημα, τελικά, αφού ὀταν βγήκαμε ξανά στο δρόμο είχαμε αλλαγμένη την όλη διάθεσή μας.



Όμως, από μακρυά - λουσμένο μἐσα στις ηλιαχτίδες του ήλιου- το ρολόϊ του σιδηροδρομικού σταθμού μας καλούσε να μαζευτούμε . . .

Και εμείς, τυλίγοντας νωθρἀ το κουβάρι ΤΕΛΟΣ μπήκαμε, καταϊδρωμένοι μεν αλλά ευχαριστημένοι δε, στη διαδικασία της επιστροφής.

Βεβαίως, σε ενδεχόμενη επίσκεψη στο Trojmiasto (Tricity) μεταξύ των άλλων στα οποία δεν αναφέρθηκα, πρέπει να συμπεριληφθούν πάση θυσία και τα παρακάτω τρία αξιοθέατα:

1. World War II Museum
Ως γνωστό, ο Β´ΠΠ ξεκίνησε επίσημα με τις ταυτόχρονες Γερμανικές επιθέσεις στη χερσόνησο του Westerplatte και το Πολωνικό Ταχυδρομείο στο Gdansk και αυτό το εξαιρετικό μουσείο αφιερωμένο στο Β´ΠΠ που άνοιξε το 2017.
Η καρδιά του μουσείου είναι η μόνιμη έκθεση που χωρίζεται σε τρία μέρη:
- Ο δρόμος προς τον πόλεμο,
- Η μακρυά σκιά του πολέμου και
- Οι φρίκες του πολέμου.
Σε αυτές τις τρεις αφηγηματικές ζώνες και τις δεκαοκτώ επιμέρους θεματικές ενότητες που καλύπτουν διάφορες πτυχές του τρόπου με τον οποίο αναπτύχθηκε και ξετυλίχθηκε ο Β´ΠΠ και τα δεινά που προκάλεσε.

2. Westerplatte
Είναι μια μεγάλη χερσόνησος που προστατεύει το νότο του λιμανιού του Gdansk, το Westerplatte με το φρούριο Wisłoujście που στέκεται στην ακτή και χρησιμεύει ως φάρος. Στις 14 Μαρτίου 1924, ορίστηκε το Westerplatte ως ο τόπος για να φέρει στρατιωτικό εξοπλισμό και πυρομαχικά από το εξωτερικό (Polish Military Transit Depot) και αργότερα από αποθήκη πυρομαχικών που ήταν έγινε ένα τεράστιο αμυντικό φρούριο, τόσο που κρίθηκε στρατηγικά σημαντικό για τον Χίτλερ για να ξεκινήσει ο Β´ΠΠ.
Καταστράφηκε από τον Κόκκινο Στρατό το 1945 και μόνο τα τελευταία χρόνια οι εργασίες αποκατάστασης άρχισαν να το φέρουν στην πρώην δόξα του (ύστερα από την ένταξή της στον κατάλογο των 100 μνημείων που απειλούνται με εξαφάνιση του World Monument Watch).

3. Malbork Castle
Το Κάστρο Malbork είναι ένα επίσης από τα εντυπωσιακά ιστορικά μνημεία της χώρας και προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Αποτελείται από τρία διαφορετικά σύνολα γνωστά ως:
- High Castle,
- Middle Castle και
- Outer Bailey
που είναι περιτριγυρισμένα από μια τεράστια στενή τάφρο, με τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα να βρίσκονται στο High Castle δηλ. στο αρχικό μοναστήρι των Ιπποτών του Brethren Knights και δευτερευόντως στο Middle Castle ως το κέντρο των Τεχνών των Τευτονικών Ιπποτών.

Συμπερασματικά, όχι μόνο το Trojmiasto (Tricity) σε συνεπαίρνει αλλά γενικότερα όλη η Πολωνία με την απλόχερη ομορφιά της, τη φιλικότητα των κατοίκων της και την VFM προσιτότητά της.
Καλά ταξίδια σ´ όλους.

Ευχαριστούμε, θερμά,

το

και τους διαχειριστές του για την φιλοξενία .​

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[Markakis Nikos]

καλησπέρα και από μένα! εκπληκτικές φωτογραφίες, αλλά κυρίως με ενδιαφέρουν οι νυχτερινές, όπου ποτέ δεν κατάφερα να τραβήξω τέτοιες. Αν επιτρέπεται, με τι μηχανή τραβάς, και με ποιές ρυθμίσεις

 

[themischar]

καλησπέρα και από μένα! εκπληκτικές φωτογραφίες, αλλά κυρίως με ενδιαφέρουν οι νυχτερινές, όπου ποτέ δεν κατάφερα να τραβήξω τέτοιες. Αν επιτρέπεται, με τι μηχανή τραβάς, και με ποιές ρυθμίσεις

Στο συγκεκριμένο ταξϊδι χρησιμοποίησα μια Mirrorless Panasonic LUMIX DMC-GX80 με τον prime Panasonic Lumix G 20mm f/1.7 ASPH με Manual και τις post ρυθμίσεις της μηχανής.