LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.602
- Likes
- 8.134
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Πρωι αναχωρούμε για το φαράγγι της Αντιλόπης.
Στις δυο περίπου ωρες που μας χώριζαν από το στόμιο του φαραγγιού περάσαμε από βουνά και λόφους κόκκινου ψαμμίτη έρημες περιοχές εξ ορυγμένες και έρημες εκτάσεις,
Πάμε βόρεια περνάμε το gray mountain,Cameron εξω από τη Tuba city, Lechee προς Page lake oπου είναι η δεύτερη είσοδος για το lower antilope kanyon..
Αντιλόπη.. .. η ζωγραφιά της γης,,, ένα από τα πιο περιζήτητα φυσικά τοπία στο κόσμο. Σμιλεμένο από κάθε στάλα βροχής που έπεφτε όλα αυτά τα εκκατ, χρόνια πανω στα βουνα από ψαμμίτη, αυτό το μυστικό μονοπάτι με στενούς διαδρόμους με κυματιστές πολύχρωμες αυλακώσεις, βρίσκεται στα εδάφη των Ναβαχων..και μπορεί να αποτελεί ένα κομμάτι των ΗΠΑ ανηκει όμως στη φυλη Ναβαχο και είναι οι μόνοι που σε οδηγούν -καθοδηγούν σε αυτή τη περιήγηση στην ιδιωτικη γη τους.
Ποιοι είναι όμως οι Ναβαχο?
Είναι μια ιθαγενή αμερικανική φυλή της Αριζόνα , του βορειοδυτικού Μεξικού και της Γιουτα με τη απογραφη του 2021 να αγγίζει τους 399.500 μέλη, αποτελώντας την μεγαλύτερη ομοσπονδιακά αναγνωρισμένη φυλή των ΗΠΑ μετα από σκληρούς δικαστικούς αγώνες και ενώ είναι αυτοδιοικούμενο εθνος με τους δικούς τους νόμους και παραδόσεις, ομιλουν τη δικη τους γλώσσα, παραμένουν ακόμη υπο καθεστώς κράτησης- φύλαξης στα 70,770 τετραγωνικά χιλιόμετρα της γης που τους ανήκει..
Δεν είναι ακριβώς γνωστό πότε οι Ναβάχο μετανάστευσαν στην έρημο νοτιοδυτικά, αλλά διάφορες αρχαιολογικές αναφορές έχουν τοποθετήσει τη φυλή στην περιοχή ήδη από το 900 μ.Χ. Το 1500 Ισπανοί καταπατητές κατέφτασαν στην περιοχή και είτε με πόλεμο ειτε με αρρώστιες αποδεκάτισαν τους Ναβάχο, εξαλείφοντας αρκετές φυλές.
Και δεν έφτανε αυτό το 1863 ως το 1866 πάνω από 10.000 Ναβάχο απομακρυνθήκαν βίαια από τα εδάφη που ζούσαν κυνηγούσαν καλλιεργούσαν προστάτευαν με απόφαση της κυβέρνησης . Ομάδες Ναβάχο αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν με τα πόδια έως και 450 μίλια από τη σημερινή Αριζόνα στο ανατολικό Νέο Μεξικό χωρίς σχεδόν καθόλου φαγητό, νερό και κάτω από απίστευτη ζέστη.
Πολλοί από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή από αυτή την αναγκαστική μεταναστευτική πορεία. Δεν λύγισαν όμως και παρα τις τεράστιες ιστορικές κακουχίες το Έθνος Ναβάχο ακμάζει μέχρι σήμερα, ο πολιτισμός του εξακολουθεί να είναι βαθιά ριζωμένος στην αρχαία παράδοση. Οι Ναβάχο εξακολουθούν να περηφανεύονται απίστευτα για τις ιερές τελετές τους. Ορισμένες τελετές διδάσκουν ανεκτίμητα μαθήματα για το να ζεις με υπευθυνότητα και μερικές γιορτάζουν τα επιτεύγματα της ζωής. Στη γη τους, οι Ναβάχο διατηρούν ακόμα «hogans» (προφέρονται «ho-guns»). Τα Hogans θεωρούνται ιερά για τα μέλη της φυλής και έχουν χρησιμεύσει ως οικογενειακές κατοικίες καθώς και ως τελετουργικές κατοικίες…
Εμείς σαν επισκέπτες οφείλουμε να υπακούσουμε στους νόμους και στις παραδόσεις των Ναβαχο .Δεν επιτρέπεται να εισβάλουμε στο χώρο τους και δεν επιτρέπεται να κάνουμε τους κεφαλιού μας .Για να μπορέσουμε να επισκεφτούμε το Αντιλοπη πρεπει να οδηγηθούμε από τους Ναβαχο. Είναι αρκετοί οι οδηγοί , είναι αρκετά οργανωμένα τουριστικά γραφεία που μπορείς να επιλέξεις για να περιηγηθείς σε αυτά τα μοναδικά εντυπωσιακά μονοπάτια. Εμείς επιλέξαμε antelope canyon Navajo tour πληρώνοντας 145 ευρω το εισιτήριο και για το οποιο θα πρέπει να εχεις κανει κράτηση κυριως στη καλοκαιρινή περίοδο που χιλιάδες επισκέπτες κάνουν ουρες..
Στα γραφεία τους μας χώρισαν σε δεκάδες και με δυο τεράστια τζιπ που μπορούν να ανταπεξέλθουν στις λάσπες και στο κακοτράχαλο δρόμο φτάσαμε στο στομιο του upper antilope..ειναι η πιο δημοφιλής , πιο μικρής διάρκειας πιο εύκολη διαδρομή ενώ το lower είναι δυσκολα προσβασιμο και εχει αρκετές δυσκολίες αν και πρέπει να είναι πιο εντυπωσιακό και καταλήγει στη λιμνη Page. .
Antelope .. πήρε το όνομα από τα πολλά κοπάδια αντιλόπης που κάποτε έβοσκαν εδώ. και το όνομα των Ναβαχο για το Άνω φαράγγι είναι Tsé bighánílíní , που σημαίνει «το μέρος όπου το νερό τρέχει μέσα από τους βράχους (Slot Canyon)
Περπατήσαμε ως το στόμιο με μονο εξοπλισμό τις κάμερες χωρις τρίποδα, χωρίς σακκιδια..Αρχικά σκοτάδι και λιγο ψύχρα..είναι ακόμη νωρίς και αν και ο ηλιος δεν πέφτει κάθετα εμεις βυθιζόμαστε στην στροβιλιζόμενη αγκαλιά των τοίχων από ψαμμίτη μπροστά σε ένα θέαμα χρωμάτων και σκιών από μπλε σε κόκκινο και πορτοκαλί…
Τι να περιγράψεις και πως να το πεις..Δέος..μονο αυτό.. τα 300 περιπου μέτρα μηκος του φαραγγιού σε στέλνουν αλλου,,στα έγκατα της γής, στο φάσμα του ανύπαρκτου.. δεν μπορώ να πω.. έκσταση.. δεν βγαίνει φωνή από το στόμα μας..παρακολουθούμε το ξεναγό που κάνει ότι μπορεί να μας εξηγήσει να μας δείξει τη θέση για τις καλύτερες φωτογραφικές λήψεις. Από εδώ είναι η φωτογραφία που στοιχειώνει κάθε επίδοξο φωτογράφο ερασιτέχνη και μη.. μια φωτογραφία του Peter Lik με τιτλο Phantom που πουλήθηκε για 6.5 εκκ δολαρια..ω ναι για τόσο..
Εντάξει δεν εχω και τέτοιες βλέψεις ουτε καν… μην τρελαθούμε κιόλας..αλλα χωρίς τρίποδα είναι δύσκολη- απαιτητική η λήψη λογω του ελάχιστου φωτισμού , του κόσμου που είναι μέσα και του περιορισμένου χρόνου.. πρέπει να βαδίζεις με ένα ρυθμο για να μπορέσουν και τα επόμενα γκρουπ να πάρουν σειρα αλλά και να μην μπερδευτείς και με το προπορευόμενο γκρουπ.. ευτυχώς είμαστε λιγοι.. το καλοκαίρι γίνεται πανικός…
σταθήκαμε τυχεροί και γιατι είμαστε λιγοι και γιατι δεν ειχε βρεξει που θα ηταν απαγορευτική η εισοδος στο φαράγγι. Οι ξαφνικές βροχές στη γύρω περιοχή είναι πολύ επικίνδυνες.. το 1997 11 τουρίστες βρήκαν τραγικό θάνατο στο κατω φαράγγι ενώ το 2010 ,7 τουρίστες παρέμειναν εγκλωβισμένοι στο ανω φαράγγι μέχρι να υποχωρήσουν τα νερα…
Η επιστροφή μας στο παρκινγκ έγινε μεσα από αμμώδη μονοπάτια και μεταλλικά σκαλοπάτια.
Το μυαλό μας εχει μείνει στα δαιδαλώδη μονοπατια.. Μπηκαμε στα βανακια με προορισμο το Horseshoe bend ένα άλλο αναγνωρίσιμο τοπιο του glen canyon..
Στις δυο περίπου ωρες που μας χώριζαν από το στόμιο του φαραγγιού περάσαμε από βουνά και λόφους κόκκινου ψαμμίτη έρημες περιοχές εξ ορυγμένες και έρημες εκτάσεις,
Πάμε βόρεια περνάμε το gray mountain,Cameron εξω από τη Tuba city, Lechee προς Page lake oπου είναι η δεύτερη είσοδος για το lower antilope kanyon..
Αντιλόπη.. .. η ζωγραφιά της γης,,, ένα από τα πιο περιζήτητα φυσικά τοπία στο κόσμο. Σμιλεμένο από κάθε στάλα βροχής που έπεφτε όλα αυτά τα εκκατ, χρόνια πανω στα βουνα από ψαμμίτη, αυτό το μυστικό μονοπάτι με στενούς διαδρόμους με κυματιστές πολύχρωμες αυλακώσεις, βρίσκεται στα εδάφη των Ναβαχων..και μπορεί να αποτελεί ένα κομμάτι των ΗΠΑ ανηκει όμως στη φυλη Ναβαχο και είναι οι μόνοι που σε οδηγούν -καθοδηγούν σε αυτή τη περιήγηση στην ιδιωτικη γη τους.
Ποιοι είναι όμως οι Ναβαχο?
Είναι μια ιθαγενή αμερικανική φυλή της Αριζόνα , του βορειοδυτικού Μεξικού και της Γιουτα με τη απογραφη του 2021 να αγγίζει τους 399.500 μέλη, αποτελώντας την μεγαλύτερη ομοσπονδιακά αναγνωρισμένη φυλή των ΗΠΑ μετα από σκληρούς δικαστικούς αγώνες και ενώ είναι αυτοδιοικούμενο εθνος με τους δικούς τους νόμους και παραδόσεις, ομιλουν τη δικη τους γλώσσα, παραμένουν ακόμη υπο καθεστώς κράτησης- φύλαξης στα 70,770 τετραγωνικά χιλιόμετρα της γης που τους ανήκει..
Δεν είναι ακριβώς γνωστό πότε οι Ναβάχο μετανάστευσαν στην έρημο νοτιοδυτικά, αλλά διάφορες αρχαιολογικές αναφορές έχουν τοποθετήσει τη φυλή στην περιοχή ήδη από το 900 μ.Χ. Το 1500 Ισπανοί καταπατητές κατέφτασαν στην περιοχή και είτε με πόλεμο ειτε με αρρώστιες αποδεκάτισαν τους Ναβάχο, εξαλείφοντας αρκετές φυλές.
Και δεν έφτανε αυτό το 1863 ως το 1866 πάνω από 10.000 Ναβάχο απομακρυνθήκαν βίαια από τα εδάφη που ζούσαν κυνηγούσαν καλλιεργούσαν προστάτευαν με απόφαση της κυβέρνησης . Ομάδες Ναβάχο αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν με τα πόδια έως και 450 μίλια από τη σημερινή Αριζόνα στο ανατολικό Νέο Μεξικό χωρίς σχεδόν καθόλου φαγητό, νερό και κάτω από απίστευτη ζέστη.
Πολλοί από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή από αυτή την αναγκαστική μεταναστευτική πορεία. Δεν λύγισαν όμως και παρα τις τεράστιες ιστορικές κακουχίες το Έθνος Ναβάχο ακμάζει μέχρι σήμερα, ο πολιτισμός του εξακολουθεί να είναι βαθιά ριζωμένος στην αρχαία παράδοση. Οι Ναβάχο εξακολουθούν να περηφανεύονται απίστευτα για τις ιερές τελετές τους. Ορισμένες τελετές διδάσκουν ανεκτίμητα μαθήματα για το να ζεις με υπευθυνότητα και μερικές γιορτάζουν τα επιτεύγματα της ζωής. Στη γη τους, οι Ναβάχο διατηρούν ακόμα «hogans» (προφέρονται «ho-guns»). Τα Hogans θεωρούνται ιερά για τα μέλη της φυλής και έχουν χρησιμεύσει ως οικογενειακές κατοικίες καθώς και ως τελετουργικές κατοικίες…
Εμείς σαν επισκέπτες οφείλουμε να υπακούσουμε στους νόμους και στις παραδόσεις των Ναβαχο .Δεν επιτρέπεται να εισβάλουμε στο χώρο τους και δεν επιτρέπεται να κάνουμε τους κεφαλιού μας .Για να μπορέσουμε να επισκεφτούμε το Αντιλοπη πρεπει να οδηγηθούμε από τους Ναβαχο. Είναι αρκετοί οι οδηγοί , είναι αρκετά οργανωμένα τουριστικά γραφεία που μπορείς να επιλέξεις για να περιηγηθείς σε αυτά τα μοναδικά εντυπωσιακά μονοπάτια. Εμείς επιλέξαμε antelope canyon Navajo tour πληρώνοντας 145 ευρω το εισιτήριο και για το οποιο θα πρέπει να εχεις κανει κράτηση κυριως στη καλοκαιρινή περίοδο που χιλιάδες επισκέπτες κάνουν ουρες..
Στα γραφεία τους μας χώρισαν σε δεκάδες και με δυο τεράστια τζιπ που μπορούν να ανταπεξέλθουν στις λάσπες και στο κακοτράχαλο δρόμο φτάσαμε στο στομιο του upper antilope..ειναι η πιο δημοφιλής , πιο μικρής διάρκειας πιο εύκολη διαδρομή ενώ το lower είναι δυσκολα προσβασιμο και εχει αρκετές δυσκολίες αν και πρέπει να είναι πιο εντυπωσιακό και καταλήγει στη λιμνη Page. .
Antelope .. πήρε το όνομα από τα πολλά κοπάδια αντιλόπης που κάποτε έβοσκαν εδώ. και το όνομα των Ναβαχο για το Άνω φαράγγι είναι Tsé bighánílíní , που σημαίνει «το μέρος όπου το νερό τρέχει μέσα από τους βράχους (Slot Canyon)
Περπατήσαμε ως το στόμιο με μονο εξοπλισμό τις κάμερες χωρις τρίποδα, χωρίς σακκιδια..Αρχικά σκοτάδι και λιγο ψύχρα..είναι ακόμη νωρίς και αν και ο ηλιος δεν πέφτει κάθετα εμεις βυθιζόμαστε στην στροβιλιζόμενη αγκαλιά των τοίχων από ψαμμίτη μπροστά σε ένα θέαμα χρωμάτων και σκιών από μπλε σε κόκκινο και πορτοκαλί…
Τι να περιγράψεις και πως να το πεις..Δέος..μονο αυτό.. τα 300 περιπου μέτρα μηκος του φαραγγιού σε στέλνουν αλλου,,στα έγκατα της γής, στο φάσμα του ανύπαρκτου.. δεν μπορώ να πω.. έκσταση.. δεν βγαίνει φωνή από το στόμα μας..παρακολουθούμε το ξεναγό που κάνει ότι μπορεί να μας εξηγήσει να μας δείξει τη θέση για τις καλύτερες φωτογραφικές λήψεις. Από εδώ είναι η φωτογραφία που στοιχειώνει κάθε επίδοξο φωτογράφο ερασιτέχνη και μη.. μια φωτογραφία του Peter Lik με τιτλο Phantom που πουλήθηκε για 6.5 εκκ δολαρια..ω ναι για τόσο..
Εντάξει δεν εχω και τέτοιες βλέψεις ουτε καν… μην τρελαθούμε κιόλας..αλλα χωρίς τρίποδα είναι δύσκολη- απαιτητική η λήψη λογω του ελάχιστου φωτισμού , του κόσμου που είναι μέσα και του περιορισμένου χρόνου.. πρέπει να βαδίζεις με ένα ρυθμο για να μπορέσουν και τα επόμενα γκρουπ να πάρουν σειρα αλλά και να μην μπερδευτείς και με το προπορευόμενο γκρουπ.. ευτυχώς είμαστε λιγοι.. το καλοκαίρι γίνεται πανικός…
Η επιστροφή μας στο παρκινγκ έγινε μεσα από αμμώδη μονοπάτια και μεταλλικά σκαλοπάτια.
Το μυαλό μας εχει μείνει στα δαιδαλώδη μονοπατια.. Μπηκαμε στα βανακια με προορισμο το Horseshoe bend ένα άλλο αναγνωρίσιμο τοπιο του glen canyon..
Attachments
-
83,1 KB Προβολές: 0
-
146,5 KB Προβολές: 0
-
379 KB Προβολές: 0
-
105,4 KB Προβολές: 0
-
60,2 KB Προβολές: 0
-
95 KB Προβολές: 0
-
68,6 KB Προβολές: 0
-
46,3 KB Προβολές: 0