Déjà vu

[Traveller]

Nέα Υόρκη, Μάρτης 2013. Βραδάκι. Ανεβαίνουμε την Irving Place. Μπροστά εγώ, σέρνοντας δυο βαλίτσες και πίσω η Ειρήνη να παλεύει με το backpackτης. Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού ξεκινά στο μισοσκόταδο. Παρασυρόμενος από τις επιταγές της σύγχρονης εποχής, αλλά για να πούμε και την πάσα αλήθεια και από τις ληστρικές τιμές των ξενοδοχείων της Ν.Υ, υπέκυψα και κανόνισα την διαμονή μας στη λαοφιλή μεγαλούπολη, μέσω airbnb. Εφοδιασμένος από τον σπιτονοικοκύρη μας με πέντε σελίδες φρεσκοτυπωμένων οδηγιών για το που και πως, έψαχνα τον περιλάλητο αριθμό του ενδιαιτήματός μας. Το πρώτο σκέλος ήταν piece of cake, το 17 κοσμούσε την κακοφωτισμένη είσοδο και μας ήταν αδύνατον να το χάσουμε. Στην δεύτερη πίστα όμως, αυτής της εξώπορτας τα πράγματα δυσκόλευαν. Οι επιλογές μας, όπως διάβαζα στις οδηγίες, ήταν δύο, ή να μας βοηθούσαν οι κραταιοί Θεοί και η εξώθυρα να ήταν ανοιχτή ή να σπρώχναμε με ταχυδακτυλουργικό τρόπο προς τα αριστερά την πετούγια και αυτή με λίγο ζόρι θα άνοιγε. Έτσι μας διαβεβαίωσε το αφεντικό κι έτσι κάναμε, αλλά εις μάτην. Ασφαλώς βραδιάτικα η πόρτα δεν ήταν ανοιχτή κι έτσι αρχίσαμε τις δοκιμές. Δεν φημίζομαι ιδιαίτερα για την ηρεμία μου και η πόρτα, προφανώς για να με εκδικηθεί για τις βωμολοχίες που την περιέλουζα, αρνιόταν με πείσμα να παραδοθεί. Μετά από μια πεντάλεπτη λυσσαλέα μάχη η λύση δόθηκε από το έτερον ήμισυ. Με μια περίτεχνη κίνηση έσπρωξε προς τα αριστερά πετούγια και πόρτα μαζί και ω του θαύματος, η πιτσικαρισμένη εξώθυρα υποχώρησε!! Τι σου είναι αυτά τα γυναικεία χέρια σκέφτηκα, δίνοντας ελάχιστη σημασία στο σαρδόνιο χαμόγελο της συμβίας μου. Περιθώρια για θριάμβους δεν υπήρχαν γιατί μπροστά μας ήταν η τρίτη και ακόμη δυσκολότερη πίστα, η εύρεση του κλειδιού του διαμερίσματος. Εδώ οι οδηγίες έρχονταν κατευθείαν από το μαντείο των Δελφών. Μόλις μπείτε στην είσοδο στα δεξιά σας θα δείτε έναν καθρέφτη. Με προσοχή θα τον μετακινήσετε για να μην σπάσει και πίσω από αυτόν βρίσκονται τα κλειδιά του παραδείσου. Απλό διαβάζονταν αλλά… φευ οι καθρέφτες στα δεξιά μας ήταν δύο και εξίσου ετοιμόρροποι. Μετά φόβου θεού δοκίμασα την τύχη μου στον πρώτο. Με όσο πιο επιδέξιες κινήσεις επέτρεπαν τα σμπαραλιασμένα νεύρα μου άρχισα να μετακινώ τον καθρέφτη και τότε διαπίστωσα ότι η τύχη βοηθά τους τολμηρούς. Σε κλάσματα δευτερολέπτου το πολυπόθητο ζευγάρι των κλειδιών κοσμούσε τα χέρια της Ειρήνης.

Μελβούρνη, Μάης 2016. Βραδάκι. Ξεφορτώνουμε το Holdenτου Δευκαλίωνα. Βαλίτσες, βαλιτσάκια, μπόγους, μπογαλάκια και ότι άλλο κλαπατσίμπανο μπορείς να διανοηθείς. Στόχος τα επιπλωμένα διαμερίσματα της Park Avenue Accommodation στο κέντρο του Glen Waverley, όπου Glen Waverley ένα Κινεζοκρατούμενο προάστιο κανένα μισάωρο νοτιοανατολικά του κέντρου. Εδώ θα κατασκηνώσουμε για όσο διάστημα χρειάζεται να βρούμε κανονικό σπίτι.

- Εύκολο ήταν, σχολίασα με παρρησία, οκ έχει λίγο κουβάλημα αλλά μια χαρά πάνε τα πράγματα. Ο Δευκαλίωνας πρόθυμα συναίνεσε, αλλά η Ειρήνη κρατούσε ύποπτη σιγή. Στο τέλος μας ξεφούρνισε το μπουγιουρντί.

-Ξέρετε κλειδιά δεν υπάρχουν, θα πρέπει από κάπου να τα πάρουμε, να κάπου εδώ έχω τις οδηγίες… και έβγαλε μερικές τυπωμένες σελίδες, σατανικά όμοιες με εκείνες του προ τριετίας ταξιδιού μας στην Ν.Υ.

-Δεν το πιστεύω ξέσπασα, airbnb σου έκλεισαν;

- Όχι όχι, με διαβεβαίωσε η Ειρήνη, αλλά να πρέπει να ακολουθήσουμε μερικές περίεργες διαδικασίες και άρχισε την απαγγελία…

- Θα πατήσετε έναν τριψήφιο αριθμό για να ανοίξει η εξώπορτα. Μετά θα πάρετε το δεξί ασανσέρ και θα κατεβείτε στον πρώτο όροφο. Στην πρώτη δεξιά πόρτα θα πληκτρολογήσετε έναν ακόμη τριψήφιο κωδικό και θα μπείτε σε ένα μεγάλο δωμάτιο. Εκεί θα δείτε μια σειρά από γραμματοκιβώτια με αριθμούς. Θα πάτε στο γραμματοκιβώτιο που έχει τον αριθμό του δωματίου σας και θα πληκτρολογήσετε ακόμη έναν τριψήφιο αριθμό, με αυτόν θα ανοίξει το γραμματοκιβώτιο και θα βρείτε μέσα τα κλειδιά σας, απλούστατο!!

Ο φουκαράς ο Δευκαλίωνας κοιτούσε σα χαμένος. Το κουβάλημα τον είχε ξεκάνει και δεν μπορούσε να συλλάβει την όλη φάση.

-Ξαναπέστα να κρατάω σημειώσεις ψέλλισε, ενώ εγώ μονολογούσα… Déjà vu!!

Ένα τέταρτο αργότερα, από το διαμέρισμα 1111 του ενδέκατου ορόφου του Park Avenue Accommodation, απολαμβάναμε την θέα του σιδηροδρομικού σταθμού του Glen Waverley. Αποθέσαμε, φιλήσαμε αμφιμαγούλως τον Δευκ, που βιαζόταν να πάρει την Άντζυ από το Ελληνικό σχολείο και αποκαμωμένοι κάναμε τον πρώτο μας απολογισμό. Δυο μέρες νωρίτερα αφήναμε την Αθήνα για να ζήσουμε την μεγαλύτερη περιπέτεια της ζωής μας στην Μελβούρνη.

 

[hydronetta]

Αχ Τζιβαέρια μας….

 

[arabickostas]

Καλή αρχή με υπομονή και επιμονή Traveller. Τα "καυτά" σου σχόλια μου έλλειψαν!!!

 

[jimp]

Στην αρχή λέω θα μπήκε άλλος με τον λογαριασμό του, τον χακάρανε!!

Καλή αρχή και υπομονή!

 

[panpan]

Καλή διαμονή και καλό κουράγιο στην νέα σας ζωή.

 

[Samion]

We miss u mate!

 

[el de abajo]

ποστ σπάνια κάνω...αλλά για τη επιστροφή του traveller (αν και δε συμφωνω συχνά μαζί του) θα ποστάρω για να πω ότι απλά έλειψες σε όλους...

 

[Defkalion]

φιλήσαμε αμφιμαγούλως τον Δευκ,

Ε ρε τι έχουμε να διαβάσουμε.... περιμένω εναγωνίως το κεφάλαιο για την αναζήτηση σπιτιού, τον ινδό από απέναντι, τα food court και τα κατσαβίδια.

 

[fotast]

Ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας την αρχή της καινούριας σας ζωής.

Εύχομαι όλα να πάνε καλά και καλώς μας ήρθες πίσω.

Πέρα από τις διαφωνίες και τα αιχμηρά σχόλια σου,το καυστικό(αλλά σωστό τις περισσότερες φορές) ύφος και οι γνώσεις σου μας έκαναν να τα ξεχνάμε..

Καλή συνέχεια!

 

[malysa]

Και στους δυο σας, εύχομαι τα καλύτερα στο ξεκίνημα της καινούργιας σας ζωής

(αχ σαν ευχητήρια κάρτα γάμου, μου ακούστηκε )

 

[McElk]

Απόφαση ζωής !!! Καλή προσαρμογή στη χώρα και πραγματοποίηση των σχεδίων σου όπως τα επιθυμείς. (Μπορεί να είσαι μακριά από Ευρώπη σύντροφε αλλά οι ένδοξες ατόλες του Ειρηνικού θα ‘ναι στα πόδια σου !!)

 

[tripakias]

Μπιαβενι σε τουα! (Bienvenue chez toi!) που λεν και στο χωριο μου. Επιτελους, αυτη η ηρεμια στο φορουμ ειχε καταντησει εκνευριστικη. Προσδοκω ενδοξες στιγμες ξανα!

Καλη τυχη!