fronimitis
Member
- Μηνύματα
- 94
- Likes
- 52
- Επόμενο Ταξίδι
- "Εκεί στις Μπραχάμες"
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βραζιλία
Curitiba (χάρτης google)
Η Curitiba, πρωτεύουσα της πολιτείας Paraná (PR), είναι από τις αγαπημένες μου πόλεις, όχι τόσο ως τουριστικός προορισμός αλλά περισσότερο ως μια πόλη στην οποία θα'θελα να ζω. Είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη ως "πόλη μοντέλο". Ο αστικός σχεδιασμός και η οργάνωσή της (μεταφορές, καθαριότητα, ανακύκλωση, κλπ) δίνουν το καλό παράδειγμα σε όσους μελετούν τέτοια θέματα. Τα πολλά και τεράστια πάρκα της σε κάνουν να νιώθεις ότι ζεις στην εξοχή. Αντιστοιχούν 50+ τετραγωνικά μέτρα πρασίνου ανά πολίτη, ενώ τα διεθνή στάνταρ προτείνουν γύρω στα 12 (η Αθήνα έχει γύρω στα 2-3!). Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για αυτά τα θέματα ψάχνοντας στο internet πχ. για Curitiba model city.
Δεν μπορώ να πω όμως ότι έχει πολλά τουριστικά αξιοθέατα, αν και για μένα το πράσινο της φύσης είναι από μόνο του ένα αξιοθέατο. Η πόλη απέχει 6 ώρες από το São Paulo με λεωφορείο, δηλαδή είναι κοντά αν σκεφτεί κανείς το μέγεθος της Βραζιλίας. Υπάρχουν λεωφορεία από απλά έως πολυτελείας, όπου το κάθισμα είναι φαρδύ και η πλάτη πέφτει σχεδόν οριζόντια και μπροστά σηκώνεται μηχανισμός (υποπόδιο) για να απλώσεις τα πόδια σου. Αν ταξιδεύεις νύχτα, σου προσφέρουν μαξιλάρι, κουβέρτα, και ένα σακουλάκι με διάφορα σνακ και νερό σε μινι συσκευασίες, σε περίπτωση που πεινάσεις. Η πολυθρόνα έχει είσοδο για ακουστικά για να ακούς μουσική, τα ακουστικά στα δίνουν και τα επιστρέφεις μετά. Φυσικά, υπάρχει τουαλέτα στο λεωφορείο. Με αυτά τα λεωφορεία, το ταξίδι δεν είναι κούραση, είναι ξεκούραση! (Μπορείς δηλ. να ταξιδεύεις νύχτα και να κοιμάσαι στο λεωφορείο γλυτώνοντας έξοδα ξενοδοχείου).
Μέσα στην πόλη, τα αστικά λεωφορεία είναι καθαρά και τακτικά. Η πόλη δεν έχει μετρό όμως το δίκτυο λεωφορειογραμμών είναι πολύ καλό. Εντυπωσιακά είναι τα "τριπλά" λεωφορεία (με δύο αρθρώσεις δηλαδή) που μοιάζουν με τρένο (φαντάζεστε κάτι τέτοιο στους δρόμους της Αθήνας; :-Ρ). Τα "κιόσκια" των στάσεων που μοιάζουν με σωλήνες προφυλάσσουν από βροχή και αέρα (το καλοκαίρι είναι λίγο ζεστά, αλλά δεν πειράζει). Έχουν αυτόματες πόρτες που ανοίγουν μόνο όταν σταματήσει μπροστά τους το λεωφορείο, και μπαίνεις κατευθείαν μέσα χωρίς να βγαίνεις στον δρόμο.
Στο κέντρο της πόλης και τριγύρω θα βρείτε μερικά ωραία παλιά κτίρια πορτογαλικής αρχιτεκτονικής αλλά και μοντέρνα κτίρια. Υπάρχουν πεζόδρομοι για να περπατήσετε και να χαζέψετε ή/και ψωνίσετε (υπάρχουν βέβαια και μεγάλα εμπορικά κέντρα). Όλοι οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι, με λουλούδια (πχ. Rua das Flores) και πολύ συχνά περπατώντας θα καταλήξετε σε κάποια πλατεία-πάρκο όπου όλο και κάποια έκπληξη θα σας περιμένει: Κάποια παρκάκια έχουν ζώα, λίμνες (σε μια είχε και βαρκάκια με κουπί για να κάνεις βαρκάδα), συντριβάνια, λουλούδια, το παλιό τραμ, κλπ.
Όσο απομακρύνεστε από το κέντρο, τα κτίρια χαμηλώνουν (θα δείτε περιοχές με πολύ όμορφες μονοκατοικίες με κήπους), και τα πάρκα μεγαλώνουν. Σε κάποια μεγάλα πάρκα που πήγαινα ένιωθα ότι πήγαινα εκδρομή στην εξοχή, και περνούσα ώρες περιπλανώμενος, χαζεύοντας δέντρα, γρασίδι, λίμνες, μονοπάτια για πεζοπορία ή τρέξιμο, διάφορα ζώα που κυκλοφορούν ελεύθερα (ακόμα και κροκόδειλο είδα στη λίμνη!), μνημεία (σαν σπιτάκια) ευρωπαίων αποίκων όπου παρουσιάζεται η κουλτούρα τους,
Αξίζει επίσης να πάτε να δείτε μερικά από τα μουσεία, πχ. το λαογραφικό, και το σύγχρονης τέχνης του φημισμένου αρχιτέκτονα Oscar Niemeyer.
Οι κοντινότερες παραλίες είναι περίπου 2 ώρες με το αυτοκίνητο, πχ. στο Matinhos που πήγα εγώ, που είναι ένα παραλιακό θέρετρο. Οι παραλίες αυτές είναι χιλιόμετρα αμμουδιάς σε μήκος, και δεκάδες μέτρα σε πλάτος. Χορταίνει το μάτι σου παραλία. Κι εδώ, όλα είναι όμορφα και πεντακάθαρα.
Paranaguá (χάρτης google)
Αφού δείτε αρκετή από την πόλη, το καλύτερο που έχετε να κάνετε (αν έχετε τουλάχιστον μια μέρα ελεύθερη) είναι να πάρετε το τρένο για την παραλιακή πόλη Paranaguá. Υπάρχει το γρήγορο και κλιματιζόμενο τρένο (με παράθυρα που δεν ανοίγουν), και το αργό/απλό τρένο που κάνει 4+ ώρες για να φτάσει, αλλά βλέποντας τα τοπία θα εύχεσαι να αργούσε κι άλλο. Η διαδρομή του τρένου περνάει από βουνά με παρθένο δάσος της βροχής (rainforest), κάτι που μοιάζει με ζούγκλα. Όταν φτάσετε στην Paranaguá, θα περιπλανηθείτε για λίγο στην μικρή αυτή πόλη (βασικά στον παραλιακό δρόμο), θα φάτε πολύ φτηνά και καλά, θα ψωνίσετε από την αγορά με χειροτεχνήματα & τουριστικά είδη.
Ilha do Mel (χάρτης google)
Αν διαθέτετε 2+ μέρες, προτείνω να πάρετε το βαρκάκι για το Ilha do Mel, το "νησί του μελιού". Ακόμα και η διαδρομή αξίζει, περνάει δίπλα από ακτές με πυκνή χαμηλή βλάστηση. Είναι ένα νησάκι που σε μαγεύει, πριν ακόμα φτάσει το βαρκάκι και πατήσεις πάνω του, βλέποντας την αμμουδιά και πίσω το δάσος. Στο νησί αυτό δεν υπάρχουν δρόμοι, ούτε καν πεζόδρομοι! Υπάρχει κάτι σαν μικρό χωριό, με ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξύλινα και μέσα στο πράσινο. Το νησί μπορείς να το εξερευνήσεις μόνο με τα πόδια (ούτε ποδήλατο δεν μπορεί να κυκλοφορήσει), αλλά πρέπει κανείς να είναι προετοιμασμένος για να περπατήσει πολύ, για ώρες, πάνω στην αμμουδιά ή μέσα σε δάσος. Το βόρειο τμήμα (το μεγαλύτερο), έχει ένα δάσος και κάπου στην άκρη (παραλιακά) υπάρχει ένα φρούριο των πορτογάλων κάμποσων αιώνων. Το νότιο τμήμα είναι μικρότερο, με λιγότερο δάσος, περπατάς κυρίως στην ατελείωτη αμμουδιά αναζητώντας μάταια μια σκιά. Κάπου εκεί στην άκρη του νησιού έχει κάτι σπιτάκια και μια παραλιακή σπηλιά. Μου πήρε δυο μέρες να περπατήσω το νησί, και μου βγήκε η γλώσσα έξω! Αλλά άξιζε τον κόπο, είναι πανέμορφο. Οι παραλίες υπέροχες, η θάλασσα ήρεμη (από την πλευρά που δεν κοιτάει τον ωκεανό), το ηλιοβασίλεμα επιβλητικό.
----
Φωτογραφίες μου από Curitiba & Paranaguá με λεζάντες μπορείτε να δείτε εδώ:
DPGR -
(Όταν βρω σκάνερ, θα σκανάρω κάποιες παλιές που έχω, και από το Ilha do Mel)
Η Curitiba, πρωτεύουσα της πολιτείας Paraná (PR), είναι από τις αγαπημένες μου πόλεις, όχι τόσο ως τουριστικός προορισμός αλλά περισσότερο ως μια πόλη στην οποία θα'θελα να ζω. Είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη ως "πόλη μοντέλο". Ο αστικός σχεδιασμός και η οργάνωσή της (μεταφορές, καθαριότητα, ανακύκλωση, κλπ) δίνουν το καλό παράδειγμα σε όσους μελετούν τέτοια θέματα. Τα πολλά και τεράστια πάρκα της σε κάνουν να νιώθεις ότι ζεις στην εξοχή. Αντιστοιχούν 50+ τετραγωνικά μέτρα πρασίνου ανά πολίτη, ενώ τα διεθνή στάνταρ προτείνουν γύρω στα 12 (η Αθήνα έχει γύρω στα 2-3!). Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για αυτά τα θέματα ψάχνοντας στο internet πχ. για Curitiba model city.
Δεν μπορώ να πω όμως ότι έχει πολλά τουριστικά αξιοθέατα, αν και για μένα το πράσινο της φύσης είναι από μόνο του ένα αξιοθέατο. Η πόλη απέχει 6 ώρες από το São Paulo με λεωφορείο, δηλαδή είναι κοντά αν σκεφτεί κανείς το μέγεθος της Βραζιλίας. Υπάρχουν λεωφορεία από απλά έως πολυτελείας, όπου το κάθισμα είναι φαρδύ και η πλάτη πέφτει σχεδόν οριζόντια και μπροστά σηκώνεται μηχανισμός (υποπόδιο) για να απλώσεις τα πόδια σου. Αν ταξιδεύεις νύχτα, σου προσφέρουν μαξιλάρι, κουβέρτα, και ένα σακουλάκι με διάφορα σνακ και νερό σε μινι συσκευασίες, σε περίπτωση που πεινάσεις. Η πολυθρόνα έχει είσοδο για ακουστικά για να ακούς μουσική, τα ακουστικά στα δίνουν και τα επιστρέφεις μετά. Φυσικά, υπάρχει τουαλέτα στο λεωφορείο. Με αυτά τα λεωφορεία, το ταξίδι δεν είναι κούραση, είναι ξεκούραση! (Μπορείς δηλ. να ταξιδεύεις νύχτα και να κοιμάσαι στο λεωφορείο γλυτώνοντας έξοδα ξενοδοχείου).
Μέσα στην πόλη, τα αστικά λεωφορεία είναι καθαρά και τακτικά. Η πόλη δεν έχει μετρό όμως το δίκτυο λεωφορειογραμμών είναι πολύ καλό. Εντυπωσιακά είναι τα "τριπλά" λεωφορεία (με δύο αρθρώσεις δηλαδή) που μοιάζουν με τρένο (φαντάζεστε κάτι τέτοιο στους δρόμους της Αθήνας; :-Ρ). Τα "κιόσκια" των στάσεων που μοιάζουν με σωλήνες προφυλάσσουν από βροχή και αέρα (το καλοκαίρι είναι λίγο ζεστά, αλλά δεν πειράζει). Έχουν αυτόματες πόρτες που ανοίγουν μόνο όταν σταματήσει μπροστά τους το λεωφορείο, και μπαίνεις κατευθείαν μέσα χωρίς να βγαίνεις στον δρόμο.
Στο κέντρο της πόλης και τριγύρω θα βρείτε μερικά ωραία παλιά κτίρια πορτογαλικής αρχιτεκτονικής αλλά και μοντέρνα κτίρια. Υπάρχουν πεζόδρομοι για να περπατήσετε και να χαζέψετε ή/και ψωνίσετε (υπάρχουν βέβαια και μεγάλα εμπορικά κέντρα). Όλοι οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι, με λουλούδια (πχ. Rua das Flores) και πολύ συχνά περπατώντας θα καταλήξετε σε κάποια πλατεία-πάρκο όπου όλο και κάποια έκπληξη θα σας περιμένει: Κάποια παρκάκια έχουν ζώα, λίμνες (σε μια είχε και βαρκάκια με κουπί για να κάνεις βαρκάδα), συντριβάνια, λουλούδια, το παλιό τραμ, κλπ.
Όσο απομακρύνεστε από το κέντρο, τα κτίρια χαμηλώνουν (θα δείτε περιοχές με πολύ όμορφες μονοκατοικίες με κήπους), και τα πάρκα μεγαλώνουν. Σε κάποια μεγάλα πάρκα που πήγαινα ένιωθα ότι πήγαινα εκδρομή στην εξοχή, και περνούσα ώρες περιπλανώμενος, χαζεύοντας δέντρα, γρασίδι, λίμνες, μονοπάτια για πεζοπορία ή τρέξιμο, διάφορα ζώα που κυκλοφορούν ελεύθερα (ακόμα και κροκόδειλο είδα στη λίμνη!), μνημεία (σαν σπιτάκια) ευρωπαίων αποίκων όπου παρουσιάζεται η κουλτούρα τους,
Αξίζει επίσης να πάτε να δείτε μερικά από τα μουσεία, πχ. το λαογραφικό, και το σύγχρονης τέχνης του φημισμένου αρχιτέκτονα Oscar Niemeyer.
Οι κοντινότερες παραλίες είναι περίπου 2 ώρες με το αυτοκίνητο, πχ. στο Matinhos που πήγα εγώ, που είναι ένα παραλιακό θέρετρο. Οι παραλίες αυτές είναι χιλιόμετρα αμμουδιάς σε μήκος, και δεκάδες μέτρα σε πλάτος. Χορταίνει το μάτι σου παραλία. Κι εδώ, όλα είναι όμορφα και πεντακάθαρα.
Paranaguá (χάρτης google)
Αφού δείτε αρκετή από την πόλη, το καλύτερο που έχετε να κάνετε (αν έχετε τουλάχιστον μια μέρα ελεύθερη) είναι να πάρετε το τρένο για την παραλιακή πόλη Paranaguá. Υπάρχει το γρήγορο και κλιματιζόμενο τρένο (με παράθυρα που δεν ανοίγουν), και το αργό/απλό τρένο που κάνει 4+ ώρες για να φτάσει, αλλά βλέποντας τα τοπία θα εύχεσαι να αργούσε κι άλλο. Η διαδρομή του τρένου περνάει από βουνά με παρθένο δάσος της βροχής (rainforest), κάτι που μοιάζει με ζούγκλα. Όταν φτάσετε στην Paranaguá, θα περιπλανηθείτε για λίγο στην μικρή αυτή πόλη (βασικά στον παραλιακό δρόμο), θα φάτε πολύ φτηνά και καλά, θα ψωνίσετε από την αγορά με χειροτεχνήματα & τουριστικά είδη.
Ilha do Mel (χάρτης google)
Αν διαθέτετε 2+ μέρες, προτείνω να πάρετε το βαρκάκι για το Ilha do Mel, το "νησί του μελιού". Ακόμα και η διαδρομή αξίζει, περνάει δίπλα από ακτές με πυκνή χαμηλή βλάστηση. Είναι ένα νησάκι που σε μαγεύει, πριν ακόμα φτάσει το βαρκάκι και πατήσεις πάνω του, βλέποντας την αμμουδιά και πίσω το δάσος. Στο νησί αυτό δεν υπάρχουν δρόμοι, ούτε καν πεζόδρομοι! Υπάρχει κάτι σαν μικρό χωριό, με ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξύλινα και μέσα στο πράσινο. Το νησί μπορείς να το εξερευνήσεις μόνο με τα πόδια (ούτε ποδήλατο δεν μπορεί να κυκλοφορήσει), αλλά πρέπει κανείς να είναι προετοιμασμένος για να περπατήσει πολύ, για ώρες, πάνω στην αμμουδιά ή μέσα σε δάσος. Το βόρειο τμήμα (το μεγαλύτερο), έχει ένα δάσος και κάπου στην άκρη (παραλιακά) υπάρχει ένα φρούριο των πορτογάλων κάμποσων αιώνων. Το νότιο τμήμα είναι μικρότερο, με λιγότερο δάσος, περπατάς κυρίως στην ατελείωτη αμμουδιά αναζητώντας μάταια μια σκιά. Κάπου εκεί στην άκρη του νησιού έχει κάτι σπιτάκια και μια παραλιακή σπηλιά. Μου πήρε δυο μέρες να περπατήσω το νησί, και μου βγήκε η γλώσσα έξω! Αλλά άξιζε τον κόπο, είναι πανέμορφο. Οι παραλίες υπέροχες, η θάλασσα ήρεμη (από την πλευρά που δεν κοιτάει τον ωκεανό), το ηλιοβασίλεμα επιβλητικό.
----
Φωτογραφίες μου από Curitiba & Paranaguá με λεζάντες μπορείτε να δείτε εδώ:
DPGR -
(Όταν βρω σκάνερ, θα σκανάρω κάποιες παλιές που έχω, και από το Ilha do Mel)
Last edited:
γεματες χρωμα!
τελειο πανεμορφο!
