Καλησπέρα τέλεια η εξιστόρησηΕισαγωγή
“Berlin, the greatest cultural extravaganza that one could imagine.” – David Bowie
“I still keep a suitcase in Berlin.” – Marlene Dietrich
“Paris is always Paris and Berlin is never Berlin!” – Jack Lang
“It’s always the small people who change things. It’s never the politicians or the big guys. I mean, who pulled down the Berlin Wall? It was all the people in the streets. The specialists didn’t have a clue the day before.” – Luc Besson
“Berlin is like being abroad in Germany. It’s German, but not provincial.” – Claudia Schiffer
“I think graffiti is part of Berlin culture. You think about what the Berlin wall meant and how visible that was in everyone’s life. How it was a part of their very identity.” – Ian Bremmer
“Donated by Japan, cherry blossoms grace the paths where a wall once stood in Berlin. Walls divide. Flowers unite.” – Khang Kijarro Nguyen
Το Βερολίνο σίγουρα δεν είναι ανάμεσα στις ωραιότερες πόλεις της Ευρώπης, αυτό τουλάχιστον θα σου πουν οι περισσότεροι που το έχουν επισκεφθεί. Τουλάχιστον έτσι όπως θα όριζαν οι περισσότεροι την έννοια του ωραίου. Είναι όμως για μένα η πιο ενδιαφέρουσα πόλη της Ευρώπης, από τις πολλές στις οποίες έχω βρεθεί ως τουρίστας (ή ταξιδευτής, ερώτηση για άλλο topic αυτή). Μια πολυπολιτισμική μητρόπολη γεμάτη ιστορία, Δυτικό και Ανατολικό Βερολίνο, Ψυχρός Πόλεμος, WW2 και πάει λέγοντας. Το Βερολίνο το έχω επισκεφτεί τρεις φορές μέχρι στιγμής (2018, 2021, 2022), κάθε φορά διαφορετική περίοδο (Νοέμβριο, Αύγουστο, Μάρτιο). Εννοείται πως θα ακολουθήσουν κι άλλες. Στην παρούσα ιστορία δεν θα αναφερθώ στα κλασικά αξιοθέατα και μέρη που επισκέπτεται η πλειοψηφία του κόσμου, υπάρχουν άλλωστε αξιολογότατες ιστορίες στο forum που τα καλύπτουν επαρκώς. Θα προσπαθήσω να δείξω κάποια πιο off the beaten path μέρη που λένε και στο χωριό μου, συνοδευόμενα και από φωτογραφίες.
View attachment 422745
Platform 17, Wannsee και House of the Wannsee Conference
Στο συγκεκριμένο κομμάτι θα αναφερθώ σε κάποια από τα πιο σκοτεινά και απάνθρωπα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας. Η πρώτη στάση θα γίνει στην
Platform 17
H πλατφόρμα 17 δεν βρίσκεται πλέον σε λειτουργία, αλλά αποτελεί ακόμα ένα μνημείο του Ολοκαυτώματος στο νοτιοδυτικό Βερολίνο, στην περιοχή του Grunewald. Το πρώτο τρένο με κόσμο προς απέλαση αναχώρησε από την Πλατφόρμα 17 στις 18 Οκτωβρίου 1941. Μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, περισσότερα από 50.000 μέλη του γερμανικού εβραϊκού πληθυσμού από την περιοχή του Βερολίνου εκτοπίστηκαν σε γκέτο, και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι περισσότεροι στάλθηκαν παρά τη θέλησή τους στο Theresienstadt και στο Auschwitz-Birkenau. Λίγοι επέζησαν από τη δοκιμασία. Η πλατφόρμα και οι γραμμές εγκαταλείφθηκαν μετά τον πόλεμο. Τη δεκαετία του 1990 η εξέδρα μετατράπηκε σε επίσημο μνημείο στη μνήμη των θυμάτων. Η πλατφόρμα περιέχει 186 χαλύβδινες πλάκες, η καθεμία περιέχει την ημερομηνία μεταφοράς, το σημείο αναχώρησης, τον προορισμό και τον αριθμό όσων απελάθηκαν.
Για να φτάσει κάποιος στην πλατφόρμα, αρκεί να πάρει το τρένο S7 και να κατέβει στον σταθμό Grunewald.
Ανεβαίνουμε πάλι στο S7 με κατεύθυνση προς Potsdam και μετά από δύο στάσεις φτάνουμε
Wannsee
Το Wannsee βρίσκεται στο νοτιοδυτικό Βερολίνο, στο Steglitz-Zehlendorf που θεωρείται από τις εύπορες περιοχές του Βερολίνου. Στην περιοχή υπάρχουν δύο λίμνες, η Großer Wannsee (Μεγάλη Wannsee) και η Kleiner Wannsee (Μικρή Wannsee), που βρίσκονται στον ποταμό Havel και χωρίζονται μόνο από τη γέφυρα Wannsee. See στα γερμανικά είναι η λίμνη. Αποτελεί κυρίως καλοκαιρινό προορισμό καθώς είναι μία από τις λίμνες στις οποίες οι Βερολινέζοι συρρέουν κατά χιλιάδες τους καλοκαιρινούς μήνες για να δροσιστούν. Η περίοδος (Μάρτιος) που πήγα εγώ δεν ήταν και η πιο κατάλληλη, όταν είναι όλα τριγύρω ανθισμένα θεωρώ ότι το μέρος θα είναι πολύ πιο όμορφο. Στη λίμνη επιτρέπεται το κολύμπι, ενώ παράλληλα υπάρχει η δυνατότητα για διάφορες δραστηριότητες. Στη λίμνη υπάρχει και το Pfaueninsel (Νησί των Παγωνιών) το οποίο θεωρείται πλέον UNESCO World Heritage Site και στο οποίο η πρόσβαση γίνεται με ένα μικρό πλοιάριο. Στο νησί δεν είχα χρόνο για να πάω, άλλωστε άλλος ήταν ο λόγος της επίσκεψής μου στη συγκεκριμένη περιοχή.
Πιο συγκεκριμένα, ήθελα να επισκεφθώ το
House of the Wannsee Conference.
Στις 20 Ιανουαρίου 1942, δεκαπέντε υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι των SS, του Ναζιστικού Κόμματος και διαφόρων υπουργείων συγκεντρώθηκαν σε μια βίλα στη λίμνη Wannsee για να συζητήσουν και να συντονίσουν την απέλαση και τη δολοφονία των Εβραίων της Ευρώπης, αυτό που είναι γνωστό ως τελική λύση (Final Solution to the Jewish Question). Σήμερα, η βίλα, η οποία χτίστηκε το 1915 και χρησιμοποιήθηκε ως ξενώνας των SS από το 1941–1945 – είναι ένα μνημείο γνωστό ως το House of the Wannsee Conference (Haus der Wannsee-Konferenz). Υπάρχει και αντίστοιχη ταινία.
Η μόνιμη έκθεση με τίτλο "The Wannsee meeting and the killing of the European Jews" παρέχει πληροφορίες για την ιστορία των διώξεων των Εβραίων και τον εκτοπισμό τους μεταξύ 1933 και 1939 καθώς και για τη ναζιστική απέλαση, γκετοποίηση και δολοφονίες Ευρωπαίων Εβραίων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η είσοδος είναι ελεύθερη και η πρόσβαση στη βίλα γίνεται με το λεωφορείο 114 το οποίο το παίρνουμε έξω από το σταθμό Wannsee στον οποίο είχαμε φτάσει προηγουμένως με το S7.
Nikolassee και Schlachtensee
Ξαναπαίρνουμε το S7 ή το S1 με κατεύθυνση προς Βερολίνο αυτή τη φορά και κατεβαίνουμε στην αμέσως επόμενη στάση, τη
Nikolassee
Η περιοχή οφείλει το όνομα της στην μικρή ομώνυμη λίμνη και αποτελεί και αυτή μέρος του προαστίου Steglitz - Zehlendorf, εύπορο προάστιο στα νοτιοδυτικά του Βερολίνου. Την περιοχή την είδα πρώτη φορά σε ένα επεισόδιο της σειράς Homeland, πιο συγκεκριμένα το κτίριο του σταθμού των τρένων, έναv από τους πιο όμορφους σιδηροδρομικούς σταθμούς στο Βερολίνο (αναφέρομαι στο κτίριο). Οπότε το έκανα pin στο χάρτη μου για μελλοντικά ταξίδια και τώρα που βρήκα την ευκαιρία μιας και ήμουνα κοντά, είπα να κάνω μια στάση. Έκανα μια μικρή βόλτα στην περιοχή, με όμορφα σπίτια και βίλες δεξιά και αριστερά του δρόμου και δέντρα στα πεζοδρόμια αλλά και στη μέση του δρόμου, ανάμεσα στις δύο λωρίδες. Έκατσα και για ένα σύντομο καφεδάκι για ανασύνταξη δυνάμεων στο πολύ όμορφο Cafe and Bistro Leopold και μετά από προτροπή των ντόπιων που απολάμβαναν τον μεσημεριανό καφέ τους αλλά και της ιδιοκτήτριας του καφέ συνέχισα για τον επόμενο προορισμό μου.
Περπατώντας, 10 λεπτά μετά βρέθηκα σε μια ακόμα λίμνη την
Schlachtensee
Η λίμνη βρίσκεται στην άκρη του δάσους Grunewald ανάμεσα στις λίμνες Krumme Lanke και Wannsee. Θεωρείται από τις καθαρότερες λίμνες γύρω από το Βερολίνο. Η περίμετρος της λίμνης είναι περίπου 7 χιλιόμετρα και καλύπτεται εξ ολοκλήρου από μονοπάτι, οπότε είναι ιδιαίτερα δημοφιλής προορισμός για περπάτημα στη φύση, ποδήλατο και τρέξιμο. Τους καλοκαιρινούς μήνες γεμίζει από Βερολινέζους που ψάχνουν μια ανάσα δροσιάς. Υπάρχει και η δυνατότητα ενοικίασης βάρκας για βόλτα στη λίμνη. Έκανα μια μικρή βόλτα περίπου 2 χιλιομέτρων. Μάρτιος και υπήρχε αρκετός κόσμος που περπατούσε στο μονοπάτι, οπότε φαντάζομαι το καλοκαίρι υπάρχει αρκετός συνωστισμός. Όσον αφορά τη δημόσια συγκοινωνία, η πρόσβαση γίνεται εύκολα από την ομώνυμη στάση Schlachtensee του SBahn.
Murals (μέρος 1ο)
Στα ταξίδια που έχω κάνει μέχρι και τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο, δεν έχω συναντήσει άλλη πόλη που να την έχω συνδέσει τόσο έντονα με τα murals ειδικότερα και με την street art γενικότερα. Ειδικά τα murals, τα τεράστια δηλαδή graffitti που καλύπτουν συνήθως ολόκληρες πλευρές κτιρίων, συνήθως τις πλευρικές, τα ΄΄κυνηγάω΄΄ και προσπαθώ πάντα να τα εντοπίζω όταν ταξιδεύω. Στο Βερολίνο όσα και να εντοπίζω, πάντα ξεφυτρώνουν καινούρια, σε καθένα από τα τρία ταξίδια μου έχω δει διαφορετικά και ήδη έχω σημειώσει κάποια καινούρια ή που δεν έχω δει για την επόμενη επίσκεψη. Τα περισσότερα από τα murals δημιουργούνται στο πλαίσιο δράσεων και festival σε συνεργασία με το δήμο ή επίσημες αρχές, αλλά υπάρχουν και κάποια που απλά ξεφυτρώνουν ένα βράδυ, είναι δηλαδή ας πούμε παράνομα, αλλά πολλές φορές οι αρχές δεν ασχολούνται καν με το σβήσιμό τους, άλλωστε αποτελούν πλέον κατά κάποιο τρόπο κομμάτι της ταυτότητας του τόπου. Το περιεχόμενο τους έχει συνήθως κάποιο πολιτικό, κοινωνικό μήνυμα κλπ. Κάποιοι δημιουργοί είναι αρκετά γνωστοί με δημιουργίες τους σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν αρκετά tours όσον αφορά τη street art στο Βερολίνο, δεν έχω κάνει κάποιο για να προτείνω, ό,τι έχω δει, το είδα μόνος μου, είναι άλλωστε ωραία αφορμή για να δεις και τις τριγύρω περιοχές. Άλλες πόλεις στην Ευρώπη με έντονη παρουσία murals είναι η Βαρσοβία, η Κρακοβία και το Λοτζ στην Πολωνία, η Βουδαπέστη και η Κοπεγχάγη. Στις φωτογραφίες παρακάτω θα προσπαθήσω να τα χωρίσω ανά περιοχή, όσο αυτό είναι δυνατόν. Έχω βάλει φωτογραφίες και στο topic Τοιχογραφίες τριών διαστάσεων, (μηνύματα 321-325).
Περιοχή ανάμεσα στους σταθμούς U Heinrich-Heine-Straße και U Moritzplatz
Unter der Hand, γωνία Kopenicker Str. με Bruckenstrasse
Face Time mural, Heinrich Heine Str. 36
Luckauer Str
Prinzenstrasse 34
Mural by Herakut, Luckauer Str. 14
Susse Sunde Mural, Prinzenstrasse 19
Ανάμεσα σε U Kottbusser Tor και U Görlitzer Bahnhof
Cosmonaut by Victor Ash, Mariannenstrasse 8
γωνία Oranienstrasse με Manteufelstrasse
Ανάμεσα σε Hallesches Tor και U Kochstraße
Tommy Haus, Wilhelmstrasse 9
Wilhelmstrasse 7
Elephant Mural by Jadore Tong (aka S.Y.R.U.S.), Wilhelmstrasse 7
Make Art, No War, Mehringplatz 28
Mehringplatz 28
Mural by Pichi Avo, Franz-Kluhs Str
Ανάμεσα σε U Senefelderplatz και U Eberswalder Straße
Schwedter Strasse
Schwedter Strasse
Schwedter Strasse
Schwedter Strasse
Oderberger Str. 56
Και κάποια που είναι κάπως μόνα τους
Bernauer Str με Strelitzer Str.
Tucholskystrasse 44
Am Friedrichshain 33
Bernburger Str. 35
Revaler Str
Oppelner Str. 3
Frobenstrasse 20
Murals (μέρος 2ο)
Μια ακόμα περιοχή στην οποία μπορεί κάποιος να δει street art είναι η Bülowstraße στο Schöneberg. Εκεί βρίσκεται και το Urban Nation, ένα σύγχρονο μουσείο με εκθέσεις street art, γλυπτικής και φωτογραφίας. Πολλά από τα murals που υπάρχουν στην πόλη του Βερολίνου έχουν δημιουργηθεί σε συνεργασία με δράσεις του Urban Nation.
Bülowstraße
Ένα άλλο κομμάτι του Βερολίνου που μου αρέσει είναι η δημιουργία πρώην βιομηχανικών και εγκαταλειμμένων χώρων σε χώρους δημιουργίας και διασκέδασης.
Ένα τέτοιο μερος είναι το RAW-Gelande (Reichsbahn-Ausbesserungs-Werk), πρώην χώρος επισκευής τρένων στο Friedrichshain. Στο χώρο υπάρχουν καφέ, bars, clubs, μέρη για φαγητό, στούντιο μουσικής, συναυλιακός χώρος, υπαίθριο σινεμά, εσωτερική πίστα skate, πισίνα, και τοίχος αναρρίχησης σε μια παλιά αποθήκη. Εκεί υπάρχει και η μικρότερη disco του κόσμου, σε μέγεθος τηλεφωνικού θαλάμου (Teledisco). Παρασκευή και Σάββατο βράδυ η νυχτερινή ζωή εδώ είναι έντονη, όπως άλλωστε και στην ευρύτερη περιοχή της Warschauer Straße. Ακριβώς δίπλα είναι το Urban Spree, ένας χώρος αφιερωμένος στην urban art που φιλοξενεί εκθέσεις, workshops και festivals. Φυσικά και εδώ η περιοχή είναι γεμάτη από street art και murals.
RAW-Gelande
Holzmarkt 25, YAAM και Haus Schwarzenberg
Στους συγκεκριμένους χώρους βρέθηκα πάλι με αφορμή τη street art, αλλά θα δώσω και ορισμένες πληροφορίες για τον κάθε χώρο ξεχωριστά.
Holzmarkt 25
Λίγα μέτρα δίπλα στο East Side Gallery, εκεί που κάποτε στέκονταν οι γκρίζες πλάκες του Τείχους του Βερολίνου, και εμπόδιζαν τη θέα στον ποταμό Spree, βρίσκεται τώρα ένας ζωντανός δημόσιος χώρος, ένα πολύχρωμο χωριό γνωστό ως, "Holzmarkt". Διαθέτει πολλά εστιατόρια και μπαρ, καθώς και μια ωραία εξέδρα στον κήπο κατά μήκος του ποταμού, ιδανική για χαλάρωση. Αφιερωμένο στη βιώσιμη αστικοποίηση και την ενδυνάμωση των πολιτών, είναι ένας ευέλικτος κοινοτικός χώρος που προορίζεται να αλλάζει με την πάροδο του χρόνου και να προσαρμόζεται στις ανάγκες των πολιτών. Υποστηρίζοντας τοπικές πρωτοβουλίες, καλλιτέχνες και επιχειρήσεις, το Holzmarkt παρέχει πολύτιμο χώρο για πολιτιστική ανάπτυξη και κοινωνική ισότητα σε μια εποχή όπου αυτοί οι τύποι χώρων εξαφανίζονται γρήγορα λόγω της αύξησης των τιμών των ακινήτων. Επειδή οι φωτογραφίες μου δεν αποτυπώνουν σωστά το μέρος παραθέτω και ένα ωραίο βίντεο που βρήκα στο YouTube (δείτε το με υπότιτλους).
YAAM
Προχωρώντας λίγο ακόμα προς τη γέφυρα Schillingbrücke, πάλι δίπλα στον Spree συναντάμε το ΥΑΑΜ (Young and African Arts Market), έναν πολυπολιτισμικό χώρο που προσφέρει στους επισκέπτες μια σειρά από υπαίθριες δραστηριότητες. Όπως χαρακτηριστικά διαβάζω: Τι καλύτερος τρόπος για να περάσετε χαλαρά κυριακάτικα απογεύματα από αυτόν τον υπαίθριο χώρο. Εδώ μπορείτε να χορέψετε και να τραγουδήσετε, να φάτε καλό φαγητό από την Αφρική ή την Καραϊβική και να απολαύσετε επίσης εξαιρετική αφρο-μουσική. Από συναυλίες και αθλήματα μέχρι εργαστήρια και εκθέσεις, όλα είναι εδώ στο YAAM. Και εδώ οι φωτογραφίες μου δεν αποτυπώνουν σωστά το μέρος, αλλά με μια αναζήτηση στο ίντερνετ, όποιος θέλει μπορεί να πάρει μια ιδέα.
Haus Schwarzenberg
Πρόκειται για ένα υπέροχο σοκάκι με street art δίπλα στο Hackescher Höfe, με μερικά ωραία μαγαζιά για καφέ ή ποτό όπως το Cafe Cinema και το Eschschloraque, ένα σινεμά και μια γκαλερί τέχνης (Monsterkabinett).
Είναι όμως επίσης και ακόμα ένα μέρος ιστορικής σημασίας για τους Εβραίους και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς στο χώρο υπάρχουν και 2 μουσεία.
Το πρώτο είναι το Blindenwerkstatt Otto Weidt (Otto Weidt Workshop for the Blind).
Aφηγείται την ιστορία του Otto Weidt, ενός μικρού κατασκευαστή με έδρα το Βερολίνο. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Weidt απασχολούσε κυρίως τυφλούς και κωφούς Εβραίους εργάτες στο εργαστήριό του. Κατασκεύαζαν σκούπες και βούρτσες, μερικές από τις οποίες κατασκευάζονταν για τη γερμανική Βέρμαχτ, πράγμα που σήμαινε ότι το εργαστήριο θεωρήθηκε «wehrwichtig», δηλαδή επίσημα σημαντικό για αμυντικούς σκοπούς. Μια σειρά από διαφορετικές ιστορίες μαρτυρούν τις προσπάθειες του Otto Weidt να προστατεύσει τους Εβραίους εργάτες του από διώξεις και εκτοπίσεις. Για παράδειγμα, τους πρόσφερε φαγητό και έβγαζε πλαστά διαβατήρια για αυτούς και μάλιστα δωροδόκησε την Γκεστάπο σε πολλές περιπτώσεις. Όταν η απειλή έγινε μεγαλύτερη, έφτασε στο σημείο να αναζητήσει κρυψώνες για μερικούς από τους υπαλλήλους του. Μία από αυτές τις κρυψώνες βρισκόταν στον χώρο του σημερινού μουσείου.
Το δεύτερο μουσείο είναι το Anne Frank Zentrum (Anne Frank Centre).
Είναι ο αντίστοιχος οργανισμός που συνεργάζεται με το Anne Frank House στο Άμστερνταμ. Το μουσείο επικεντρώνεται στο ημερολόγιο και την ιστορία της ζωής της Άννας Φρανκ, ενός νεαρού κοριτσιού που γεννήθηκε σε μια εβραϊκή οικογένεια στην Frankfurt am Main το 1929. Η Άννα και η οικογένειά της αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο Άμστερνταμ το 1933 και από το 1942 έως το 1944 ζούσαν κρυμμένοι σε μια κρυφή σοφίτα εκεί.
Αυτός ο πύργος που φαίνεται από παντού
Όποιος έχει επισκεφτεί το Βερολίνο ή απλά το έχει δει σε φωτογραφίες, έχει σίγουρα δει τον Fernsehturm ή Πύργο της Τηλεόρασης. Και να θες, δεν γίνεται να μην τον προσέξεις, με ύψος 368 μέτρα με την κεραία, είναι ορατός από παντού και αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τοπόσημα της πόλης. Στην κορυφή υπάρχει μπαρ, περιστρεφόμενο εστιατόριο (ποιος το έκανε πρώτος άραγε, οι Βερολινέζοι ή οι Θεσσαλονικείςκαι προσφέρει θέα 360ᵒ σε ολόκληρο το Βερολίνο. Εγώ απλά θα προσθέσω μερικές φωτογραφίες από διάφορα σημεία της πόλης με τον πύργο στο background.
Δίπλα στο Rotes Rathaus, το Κόκκινο Δημαρχείο
Οι επόμενες τρεις είναι από την Ebertsbrücke με φόντο και το Bode Museum, τραβηγμένες σε διαφορετικές περιόδους
Από το πάρκο μνήμης White Crosses, δίπλα στο Reichstag
Από την Bösebrücke, στον σταθμό S Bornholmer Straße. Εκεί είχα πάει για το cherry blossom, αλλά ήταν λίγο νωρίς ακόμη
Οι επόμενες δύο από την κορυφή του Französischer Dom στην Gendarmenmarkt
Από Schillingbrücke
Από Warschauer Brücke
Από την κορυφή της Siegessäule (Στήλη της Νίκης)
Επίλογος με κάποιες ακόμα φωτογραφίες
Θα κλείσω αυτόν το μάλλον μίνι οδηγό (γιατί ιστορία δεν τη λες), με μερικές ακόμα φωτογραφίες.
U Gleisdreieck. Δίπλα στον σταθμό υπάρχει μια ωραία μπυραρία, η BRLO Brwhouse και ένα ωραίο πάρκο. Είναι ωραία το ηλιοβασίλεμα.
Nikolaiviertel
East Side Gallery
Κάπου στο Friedrichshain
Hackesche Höfe
Memorial to the Murdered Jews of Europe
Marie-Elisabeth-Lüders-Haus
Palazzo Ottagonale
Quartier Schützenstraße
STOP WARS
Molecule Man
Oberbaumbrücke
Κλείσιμο με μια Berliner
Θα προτείνω και 2 αγαπημένα μαγαζιά στο Kreuzberg. Για καφέ, μπύρα και ποτό το Mano Cafe (Skalitzer Strasse 46, στάση μετρό U Görlitzer Bahnhof) και λίγο πιο κάτω το Nachtigall Imbiss (Ohlauer Strasse 10), λιβανέζικο για falafel, shawarma κλπ.
Prost und Guten Appetit
Ποια θεωρείς καλύτερη περίοδο για το Βερολινο ;
Σκεφτόμασταν Νοέμβριο
Επίσης κοντινή εκδρομή με τρένο που να αξιζει ;ευχαριστώ πολύ
