Ουκρανία Bella Italia Costiera Amalfitana Rome εμείς + μπουζούκι μας, ένα ασυνήθιστο honeymoon

[Samion]

1. Πουθενά να βρείς Internet....ούτε στην πλατία, ούτε σε καμία καφετέρια, ούτε Internet cafe .
2. μας πήρε όλα στοιχεία του διαβατηριού (λες και θα το σκάσουμε για 2 ευρώ)
3. Το ιταλικό νούμερο, δηλαδή την καινούργια κάρτα δεν έβρισκες πουθενά... τι περίπτερά και τι μαγαζία....πάει...

μια μικρή παρέμβαση ακόμα..
1+2. στην Ιταλία από το 2003 που ισχύει ο αντιτρομοκρατικός νόμος είναι υποχρεωτική η καταγραφή των στοιχείων κ για τα νετ καφέ κ η διατήρηση των στοιχείων αυτών για μεγαλο χρονικο διαστημα. γι αυτό σας πήρε τα στοιχεία. κ γι αυτό τα νετ καφέ σπανιζουν αλλα κ φυσικά γιατι οι συνθήκες έχουν αλλάξει.
3. λόγω του ανωτερου νομου.

 

[makisg]

μπράβο σου βρε Ιβάνα,ο τρόπος της περιγραφής σου με τρελαίνει,είσαι απίθανη.
περιμένω τη συνέχεια.

 

[Ivana]

μια μικρή παρέμβαση ακόμα..
1+2. στην Ιταλία από το 2003 που ισχύει ο αντιτρομοκρατικός νόμος είναι υποχρεωτική η καταγραφή των στοιχείων κ για τα νετ καφέ κ η διατήρηση των στοιχείων αυτών για μεγαλο χρονικο διαστημα. γι αυτό σας πήρε τα στοιχεία. κ γι αυτό τα νετ καφέ σπανιζουν αλλα κ φυσικά γιατι οι συνθήκες έχουν αλλάξει.
3. λόγω του ανωτερου νομου.

ευτυχώς που μπήκα και το 'γραψα...αλλίως θα ζούσα σε άγνια.

ευχαριστώ για τις πλιροφορίες

Makisg- ευχαριστώ και εσένα για καλά σου λόγια!

 

[Ivana]

1. ο δρόμος που κατεβαίνει στο Ποζιτάνο (εκείνος μοναδικός)

2. ακόμα λίγο από τον δρόμο

3. το μέρος με τέλεια πανακότα που θα την φάμε την άλλη μέρα και επίσης άλλο παράξενο καφέ

4. ένα πράγμα που δεν καταλάβαμε τι είναι (αν ξέρει κάποιος να μας πει), μπορεί μέρος που ανάβουν κεριά ή κάτι παρόμοιο. Το βλέπαμε σε όλο το μήκος της ακτής

5. Ποζιτάνο από μία μεριά

 

[Ivana]

1. η θέα καταπληκτική...όπως θα δειτε και σε άλλες φότο

2. να τα και τα ρούχα.......έτσι σχεδόν παντού

3. εκείνο το σοκάκι-τούνελ

4. Καθεδρικός Ναός

5. χωριό Praiano μεταξύ των Ποζιτάνο και Αμάλφι

 

[Ivana]

1. Πέλαγος πανώ από το δρόμο

2. πηγαίνοντας προς το Αμάλφι

3. κεντρική πλατία και εκκλησία στο Αμάλφι

4. προς τα'δω έχει Ιντερνετ!!!

5. να τος και καφέεεεεες...πρώτος

 

[GTS]

ΑΛήθεια, πόσοι οδηγοί σκοτώνονται στο Αμάλφι κάθε χρόνο? Οδηγώντας και ταυτόχρονα να έχεις τέτοια θέα είναι θανατηφόρος συνδυασμός....εκτός αν τους σώζει το μποτιλιάρισμα

Υπέροχες εικόνες Ιβάνα...

 

[Twinkie]

Πανέμορφες εικόνες από μια δυναμική αφηγήτρια...Μπράβο Ivana, δώσε κι άλλο Αμάλφι!!

 

[Ivana]

Πλέον ευχαριστιμένοι που τελειώσαμε με ξενοδοχείο, τήλεφωνα και άλλα είμασταν στο διλλειμα -να δούμε τη πόλη τώρα ή να ξεκουραστούμε και μετά... Ευτυχώς που αποφασίσαμε να κάνουμε μία μικρή βολτίτσα, αλλιώς το Αμάλφι δεν θα το βλέπαμε. Αλήθεια είναι ότι τα κτήρια είναι πολύ γκρι σε σχέση με το Ποζιτάνο, παλιά και λίγο απεριποίητα θα'λεγα, αλλά όλο σύνολο προκαλούσε μία θετική μελαγχολία και μας ταξίδεψε πραγματικά. Μία μεγάλη πλατία με τον Ναό (φοτογραφία) με καφετέριες, εστιατόρια και πιο "ωραίο" κόσμο... Ευρωπαίοι, περισσότεροι από όλους ήταν τουρίστες, αλλά ύσυχοι απολαμβάνοντας τον τόπο. Τα στενά δρομάκια εκρυβάν μαγαζία με διάφορα- από ρούχα (εδώ όχι τόσο εντονα εκτεθημένα), σουβενίρ, κοσμήματα, βιβλία....και λεμόνια.... Παντού!!!
Ο'τι υπήρχε από σουβενίρ είχε το λεμόνι πάνω του-κεραμικά, ρούχα, πίνακες, γλυκά,ποτά...Πήραμε και ένα ωραίο ποτό λικέρ λεμονιού Lemonccino, το είχα δοκιμάσει και πρίν, αλλά εδώ μ'άρεσε πολύ περισσότερο. Εκτός από τα κανονικά λεμόνια, παντού πωλούσανε και κάτι τεράστια, τα πήραμε και αυτά και ποτέ δεν θα έχουμε δοκιμάσει... Ο κόσμος πολύ φιλότιμος...μίλαω για τους δόποιους. Με χαμόγελά τους, σαν από άλλη εποχή...λες και δεν υπήρχε τίποτα από εκείνο το μέρος και εκείνη την μέρα...
Το Αμάλφι στην ουσία δεν είναι και πολύ μεγάλο...ακολουθόντας κρεμασμένα ρουχά που στέγνωναν στα μπαλκόνια, ευκόλα παίρνεις και μία ανηφόρα χωρίς να το καταλάβεις... Δεν πήγαμε και πολύ προς τα πάνω, είχαμε πολύ κουραστεί πία, η ώρα πλησίαζε 9. Αγοράσαμε κάτι ωραία κεραμικά ζωγραφισμένα πίατα για της μαμάδες και φύγαμε για ξεκούραση λέγοντας να βγούμε αργότερα να φάμε.
Το ξενοδοχείο καλό, λόμπι, διαδρομή και κοινοί χώροι...αλλά το δωμάτιο μια σταλία, και με παράθυρο το όποίο έβλεπε έναν τοίχο στα δύο μέτρα.... Ήξερε κάτι η κοπέλα στο ρεσεπσιόν που προσπάθησε να μας πουλήσει last minute δωμάτιο με θέα θάλασσα με 160 ευρώ, που βρήκαμε εκείνη την στιγμή ανούσιο αφου θα φεύγαμε το πρωί. Μοναδική φορά να είχαμε θυμώση λίγο με το booking.com. Αλλά από την άλλη πλευρά, καθαρό, κρεβάτι είχε και μόνο αυτό χρειαζόμασταν. Κάνουμε μπανάκι και πέφτουμε σαν σαρδέλες μεσά σε ένα τέταρτο το πολύ. Και να....εκεί που με έπιασε ύπνος...ακούω κάποιον να χτυπάει τη πόρτα. Ανοίγω την πόρτα ημιγυμνη με μάλλια σαν να είχα βάλει το δαχτυλάκι μου στην μπρίζα...και βλέπω έναν υπάλληλο του ξενοδοχείου να μου λέει χίλια συγγνώμη, όχι επειδή με ξύπνησε, αλλά επειδή ξέχασαν να μας δώσουν το τηλεκοντρόλ....Αχχχχ τι θα κάναμε χώρις αυτό;;; Εννοείται, ο ύπνος δεν με ξαναέπιασε για πολύ καιρό...έχω ένα θεματάκι με το αποτομο ξύπνημα, έχω και τον άλλον να ροχαλίζει, αντε ζέστη δεν με πείραζε έιχα κληματιστικό. Να μην πάει χαμένο ανοίγω τηλεόραση, βλέπω κάτι γερμανικά χαζά, αυτά μόνο καταλάβαινα, και αποφασίζω να ζητήσω κωδικό για το Ιντερνετ να χαζέψω, μπας, και νυστάξω... Έκπληξη..πάλι. Και μετά λέω μ'αρέσουν κιόλας . Αντί για ιντερνετ που συμφώνα με την ιστοσελίδα θα'πρεπε να έχει παντού, το είχε μόνο σε έναν κοινό υπολογιστή πίσω από ρεσεπσιόν. Εκεί (δεν ήμουνα και ο εαυτός μου) θυμώνω λίιιιγο και τους γράφω ωραία μου παρατήρηση στο βιβλίο που περήφανα ήταν πάνω στο ρεσεπσίον... Μετά το μετάνιωσα, αλλά είμαι ο άνθρωπος της στιγμής, τι να κάνω. Επομένη μισή ώρα έπεινα την λεμοναδίτσα μου στο ωραίο μπαλκόνι τους που έβλεπε μαύρη θάλασσα και φώτα των πλοίων που χώρευαν με τους ριθμούς μιάς ωραίας μουσικής που ακουγόταν από μακρυά.
Γυρνάω πίσω...οι είκονες ή καλύτερα οι ύχοι δεν άλλαξαν, και αφου δεν πείναγα, ξαπλώνω και εγώ και κάπος με πίανει ό ύπνος πριν το καταλάβω.
Ήταν 4 η ώρα το πρωί και ο κύριος από δίπλα, χορτάτος απ'το υπανκι του με σμπρώχνει...
Αργότερα κατεβήκαμε κάτω και γνωρίσαμε τον Νικόλα, ρεσεπσιονίστα που μας έλεγε με μελαγχολία για πρώην αγάπη του, μία Ελληνίδα, και νησιά (ελληνικά) που έχει πάει... Χαιρόμαστε παντα όταν γνωρίζουμε καποίον από το μέρος που πάμε. Μιλώντας για την ζωή εκεί, μας ολοκληρώνει την είκονα του τόπου... ωραία τα λέγαμε μέχρι το ξυμέρωμα....μας έδωσε πολλές πληροφορίες, ιδιαίτερα για το Καπρί που θέλαμε να πάμε (που δεν ενθουσιάστηκε και πολύ). Κοιμηθηκαμε ξανά και μετά από πολύ καλό πρωίνο που μας σέρβιραν, φεύγουμε (τώρα έγραφα και κανένα καλό). Στο ρεσεπσιόν μας περιμένει το μίνημα του Νίκολα- good luck Zorba! .
Φύγαμε για Σορέντο, με στάση Ποζιτάνο.

 

[georgiaP]

Τι ωραία που τα γράφεις! Περιμένουμε την συνέχεια με πολύ ενδιαφέρον!

 

[Eftichia]

πολυ ωραιες εικονες μας δινεις, ιβανα.θελω πολυ να παω και εγω σε αυτα τα μερη!!!
περιμενω με ανυπομονησια το σορεντο και το ποζιτανο!!!!!!

 

[Ivana]

1. στενάκια και λεμόνια

2. Μπαίνουμε στο Αμάλφι

3. κάπου στην μέση...

4. υπήρχανε και εδώ

5. χανόμασταν στα τέτοια στενάκια ακολουθόντας μουσική που ερχόταν από παντού και βγαίναμε σε ωραίες μικρές πλατίες...