About football, soccer, ποδόσφαιρο, κλωτσοσκούφι ... again..

[tripakias]

αλλά η εικόνα που υπάρχει στην Ελλάδα είναι εμ... μοναδική.

Ότι είναι η Αργεντινή για τη Λατινική Αμερική είναι η Ελλάδα για τα Βαλκάνια. Λογικό να συμπαθούμε τους ομοϊδεάτες μας.

Το τελικό συμπέρασμα αυτό είναι δυστυχώς. Ένα κρατίδιο που λόγω Αλ Τζαζίρα, κόντρας με την επαχθή Σαουδική Αραβία κλπ προκαλούσε μια συμπάθεια, χρημάτισε, προκάλεσε την οργή της Δύσης, που έβγαλε όλα του τα άπλυτα στη φόρα. Από publicity stint έγινε ρόμπα.

Συμπάθεια το Κατάρ; Ο βασικός χρηματοδότης του Ερντογάν;

 

[chrisbd]

Λοιπόν σήμερα θα κερδίσει εύκολα η Γαλλία, θα βάλει γκολ από νωρίς, θα αναγκαστούν να ανοιχτούν οι άλλοι και θα φάνε 4.

Παίξτε το, ξέρετε ότι είμαι αχαστος στο ποδόσφαιρο.

Οριστε το Μαρόκο πάει τελικό.. το λεει και ο Γιωργος... εμμεσα...


ΥΓ. μεινετε στα καθαρως ποδοσφαιρικά η ανοιξτε αλλο τοπικ Καταργκειτ ή Λατινικη Αμερική και ο περιουσιος λαός ...

 

[panpan]

προκαλούσε μια συμπάθεια, χρημάτισε, προκάλεσε την οργή της Δύσης, που έβγαλε όλα του τα άπλυτα στη φόρα.

Δεν έχουν διπλωματία και φέρονται ωμά με την ισχύ των χρημάτων τους.
Ήθελαν να αγοράσουν την αρένα που είναι κοντά στην sagrada familia και να χτίσουν στην θέση
της αρένας τζαμί. Μάλιστα ήθελαν να χτίζουν μιναρέ ύψους 300 μέτρ
edit
Και για να μείνουμε στα ποδοσφαιρικά, είχαν κάνει διείσδυση στην ομάδα Μπάρτσα σαν χορηγός
με την Qatar. Αλλά έφαγαν πόρτα μετά.

 

[psilos3]

ο μέσος Αργεντίνος, αναπνέει, ζει και ντοπάρεται από την Εθνική τους, δεν έχουν Οικονομία, δεν έχουν λεφτά και όνειρα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα όμως χορεύουν και βλέπουν ποδόσφαιρο σα να εξαρτάται η ζωή τους από αυτό. Και οι "πονεμένοι" λαοί σαν εμάς ταυτιζόμαστε.

«Όλο το έθνος προσκυνά, σώβρακα και φανέλες» (Τζίμης Πανούσης 1986).
Καταλαβαίνω πως το λες, υπάρχει ίσως ακόμα αγνός ποδοσφαιρικός ρομαντισμός, με κόσμο που αγαπάει το άθλημα ασχέτως πως έχει καταλήξει.

'Εξω από μια γηπεδάρα στην Αγγλία ο μέσος επισκέπτης στην Αγγλία θα περιμένει υπομονετικά, θα πληρώσει το (βαρβάτο) εισιτήριό του και θα μπει να θαυμάσει τις εγκαταστάσεις νιώθοντας δέος και συγκίνηση που βρίσκεται εκεί.

Φυσικά και υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα τα οποία εντείνονται όσο περνούν τα χρόνια. Εισητήριο με ημερήσιο τουρ και φαγητο στο γήπεδο της τσελσι 800 λίρες για παράδειγμα. Απλό εισιτήριο 120 λίρες με αντίστοιχα φαινόμενα να συμβαίνουν σε πολλά ακόμη γήπεδα.
Το ποδόσφαιρο έχει ξεφύγει και όσο εμπορευματοποιείται θα ξεφεύγει, χάνοντας την ουσία και τη σύσταση από την οποία φτιάχτηκε, αυτή του λαϊκού αθλήματος. Σημεία των καιρών.

Στην Αγγλία όμως υπάρχουν και αντιδράσεις, υπάρχουν και φωνές που πληθαίνουν με όλο αυτό - χαρακτηριστικό το παράδειγμα της F.C. United of Manchester - όπως και πολλών άλλων. Ευτυχώ όμως υφίστανται και οι πιο κάτω κατηγορίες για να κρατήσουν ζωντανό το ωραίο του πράγματος. Ε

Είναι παραπάνω από δεδομένο ότι την τελευταία 20ετία βρισκόμαστε σε μια άλλη ποδοσφαιρική πραγματικότητα με το χρήμα να έχει τον πρώτο ρόλο.

αλλά στεγνά, στυφά έθνη, πρέπει να γίνουν ντίρλα για να δουν μπάλα ενώ ο μέσος Αργεντίνος, αναπνέει, ζει και ντοπάρεται από την Εθνική τους

Εδώ όμως διαφωνούμε. Είναι ασύγκριτη και ατελείωτη η αγάπη που δείχνει ο Άγγλος οπαδός στην εθνική του ομάδα, απλά εμείς ως Έλληνες τείνουμε να ταυτιζόμαστε με τους Λατίνους. Δε το λέω εγώ, το λένε άνθρωποι που ζούνε στο UK χρόνια. Γενικώς οι τύποι νιώθουν από ποδόσφαιρο, ζουν για το ποδόσφαιρο επίσης και έχουν ανάγει την ημέρα του αγώνα σε μια ωραία διαδικασία, εξαιρώντας πάντα τα ακραία φαινόμενα.

Αυτό θεωρώ πως διεκδικεί κι ο Μέσι, τη θέση του στην ποδοσφαιρική ιστορία των ηρώων της χώρας του.

Είναι σίγουρο πως θέλει να μνημονεύεται όπως ο Μαραντόνα. Του βγάζω το καπέλο για τη διαχείριση που χει κάνει σε όλο αυτό πάντως, πέρυσι κοροΐδευε ένα χρόνο προκειμένου να φορτσάρει φέτος από την αρχή ενόψει μουντιάλ.

Έξω από τη Μπομπονέρα είναι ορδές αλλοδαπών που πλήρωσαν στους οργανωμένους "real estatηδες" των εισιτηρίων 250 και 300 ευρώ για να πάρουν εισιτήριο.

Το είχε δείξει και το είχε αναφέρει αυτό και στην εκπομπή football stories νομίζω, κάνοντας τους μάλιστα αλγεινή εντύπωση. Φυσικά δεν αναιρεί αυτό όλο το υπόλοιπο, με την ετοιμασία για τον αγώνα, τα ψησίματα, τις συγκεντρώσεις πριν κτλ. Απλά είναι μεγάλη μπίζνα.

Για να δεις Πρέμιερ Λίγκ πόσα πρέπει να σκάσεις για ένα απλό αγώνα πρωταθλήματος; Από 80 έως 300 για μια απλή θέση είδα....Κλάιν!

Το ανέφερα και πιο πάνω. Ακόμα και η Newcastle που ήταν αμιγώς λαϊκή ομάδα με φθηνό σχετικά εισιτήριο, μπαίνει σε διαδικασία αλλαγής, με τον κόσμο να διαμαρτύρεται. Όσο συνεχίζει να εμπορευματοποιείται το ποδόσφαιρο, το πράγμα θα πηγαίνει προς τα κει δυστυχώς.

εμένα πχ μου άρεσε πάρα πολύ η ομάδα τους στο μπάσκετ και σα στιλ και σαν παρέα και σας προσωπικότητες

Αυτή την ομάδα τη λάτρευα, με Τζινόμπιλι, Σκόλα , Ντελφίνο, Νοτσιόνι και τους υπόλοιπους παικταράδες, εν αντιθέσει με τη ποδοσφαιρική που -πλην Μπατι γκολ- δε μπόρεσα ποτέ να τη συμπαθήσω για κάτι, ίσως επειδή μαζί με τη Γερμανία είναι οι πιο διεφθαρμένες εθνικές.

η εικόνα που υπάρχει στην Ελλάδα είναι εμ... μοναδική.

Γι' αυτό ανέφερα περί ταύτισης και Αργεντινολατρείας που δε ξέρω από που προκύπτει. Όσο διαβάζω αυτά που γράφεις τόσο μου πέφτει το σαγόνι, δε το περίμενα! Προφανώς και δεν είναι γνωστά στην Ευρώπη.

Και για να μείνουμε στα ποδοσφαιρικά, είχαν κάνει διείσδυση στην ομάδα Μπάρτσα σαν χορηγός
με την Qatar. Αλλά έφαγαν πόρτα μετά.

Όχι μόνο διείσδυση, είχαν και ξεχωριστό τμήμα στο προσωπικό τους που προσλαμβάνονταν μόνο με κριτήριο να κάνει πρόμο στο camp nou, έριχναν άπειρο χρήμα. Δε ξέρω γιατί σταμάτησε η συνεργασία.

 

[fotast]

Αυτό με την αγάπη για τις ομάδες τους το έχουν και άλλοι όχι μόνον οι Λατίνοι.Οι Άγγλοι έχουν τρομερή λατρεία με τις τοπικές ομάδες τους.Μόνον την τοπική.Όχι τοπική και μεγάλη ομάδα.Και ας αγωνίζεται η τοπική στην τέταρτη ή πέμπτη κατηγορία.Τους ρωτάς και δηλώνουν οπαδοί της τοπικής μόνον.

 

[Nikos86]

Δεν νομίζω πως υπάρχει Αργεντινολατρεια. Στην Ελλάδα υπάρχει διαχρονικά Βραζιλιάνολατρεία. Λόγω Μέσι στηρίζουμε Αργεντινή όπως θα στηρίζαμε και το 86. Όπως και το 78 ο περισσότερος κόσμος ήταν με την Ολλανδία του Κρόιφ. Τον κόσμο τον ελκύουν οι ποδοσφαιρικές προσωπικότητες, οι παίκτες ηγέτες που παίρνουν την ομάδα από το χέρι και την πάνε. Για αυτό μας έμεινε κι η Γαλλία του Ζιντάν στο μυαλό. Όταν το Μουντιάλ το παίρνει ομάδα λόγω ομαδικής προσπάθειας και δεν ξεχωρίζει κανένας αυτή η ομάδα δεν είναι δημοφιλής. Άλλος έγινε Άρσεναλ λόγω Ανρί, άλλος Μπαρτσελόνα λόγω Ροναλντίνιο, άλλος Άγιαξ λόγω Βαν Μπάστεν. Κανείς δεν έγινε Μπαρσελόνα λόγω πασινγκ γκειμ ή Μίλαν λόγω καλής αμυντικής λειτουργίας. Όπως κι όταν ψηφίζουμε καλώς ή κακώς οι περισσότεροι ψηφίζουμε την προσωπικότητα που μας ελκύει. Δεν αποστηθίζουμε τα προγράμματα και διαλέγουμε. Ο κόσμος ταυτίζεται με τους παίκτες ηγέτες όχι με ομάδες όπως το Μαρόκο ή η Ελλάδα του 2004. Εξαιρέσεις υπάρχουν . Λέω τι κάνουν οι περισσότεροι.

 

[Señor_Nada]

Οι περισσότεροι που γνωρίζω εκτός Ελλάδας θέλουν να το πάρει η Αργεντινή λόγω Μέσι. Δεν είναι κάποια Ελληνική πρωτοτυπία η συμπάθεια προς την Αργεντινή. Και πολλούς λατίνους ξέρω που υποστηρίζουν Αργεντινή λόγω Μέσι.

Για μένα το καλύτερο ποδοσφαιρικό σενάριο είναι να το πάρει το Μαρόκο. Μια ομάδα που δεν υπολόγιζε κανείς να καταφέρει να κάνει τους δύο μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές των τελευταίων χρόνων να κλαίνε. Τρελή ποδοσφαιρική ιστορία.

Το χειρότερο σενάριο και δυστυχώς πολύ πιθανό είναι να το πάρει η χώρα που είναι ο κύριος λόγος που το μουντιάλ γίνεται στο Κατάρ. Η χώρα που ο πρόεδρος της παρακάλαγε τους Καταριανούς να επενδύσουν στη ΠΣΖ και μετά είχε μια "ανεξήγητη" επιθυμία το μουντιάλ να διοργανωθεί στο Κατάρ.

 

[tripakias]

Δεν νομίζω πως υπάρχει Αργεντινολατρεια. Στην Ελλάδα υπάρχει διαχρονικά Βραζιλιάνολατρεία. Λόγω Μέσι στηρίζουμε Αργεντινή όπως θα στηρίζαμε και το 86. Όπως και το 78 ο περισσότερος κόσμος ήταν με την Ολλανδία του Κρόιφ. Τον κόσμο τον ελκύουν οι ποδοσφαιρικές προσωπικότητες, οι παίκτες ηγέτες που παίρνουν την ομάδα από το χέρι και την πάνε. Για αυτό μας έμεινε κι η Γαλλία του Ζιντάν στο μυαλό. Όταν το Μουντιάλ το παίρνει ομάδα λόγω ομαδικής προσπάθειας και δεν ξεχωρίζει κανένας αυτή η ομάδα δεν είναι δημοφιλής. Άλλος έγινε Άρσεναλ λόγω Ανρί, άλλος Μπαρτσελόνα λόγω Ροναλντίνιο, άλλος Άγιαξ λόγω Βαν Μπάστεν. Κανείς δεν έγινε Μπαρσελόνα λόγω πασινγκ γκειμ ή Μίλαν λόγω καλής αμυντικής λειτουργίας. Όπως κι όταν ψηφίζουμε καλώς ή κακώς οι περισσότεροι ψηφίζουμε την προσωπικότητα που μας ελκύει. Δεν αποστηθίζουμε τα προγράμματα και διαλέγουμε. Ο κόσμος ταυτίζεται με τους παίκτες ηγέτες όχι με ομάδες όπως το Μαρόκο ή η Ελλάδα του 2004. Εξαιρέσεις υπάρχουν . Λέω τι κάνουν οι περισσότεροι.

Ο κόσμος αν δεν τον συνδέει κάτι με την ομάδα (καταγωγή, διαμονή, έρωτας, ωραίες αναμνήσεις, φαγητό, γλώσσα κλπ.) τείνει να ελκύεται και να υποστηρίζει τον δυνατό. Κι αυτό γιατί δεν αγαπάμε την αποτυχία. Αν στην πορεία κάποια ομάδα κάνει την έκπληξη αρκετοί μετακινούνται προς τα εκεί. Και πάλι γιατί φοβούνται την αποτυχία.

Το Μαρόκο αν χάσει σήμερα όλοι θα συνεχίσουν να μιλούν για την τεράστια επιτυχία να φτάσει στα ημιτελικά. Η Γαλλία αν χάσει σήμερα όλοι θα μιλούν για την αποκαθήλωση της από το φτωχό και ταπεινό Μαρόκο. Στην παρούσα φάση και για να σώσεις την ψυχολογία σου είναι πιο safe να είσαι με το Μαρόκο. Μπορεί να έχεις λιγότερες ελπίδες να είσαι με αυτούς που θα σηκώσουν την κούπα αλλά δεν θα είσαι χαμένος. Κι αυτό είναι που φοβάται περισσότερο απ'όλα ο εγκέφαλος μας, την αποτυχία. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο φυσικά αλλά σε κάθε τομέα της ζωής μας.

Αυτός είναι και ο λόγος που η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων είτε δεν ταξιδεύει, είτε τα ταξιδεύει μόνο σε οικεία μέρη, είτε μόνο σε μέρη που έχει γνωστούς, είτε μόνο οργανωμένα, είτε τα έχει όλα έτοιμα πριν το ταξίδι.

Το ίδιο παντού και στα ερωτικά, τα οικογενειακά, τα οικονομικά, τα πολιτικά κλπ.

 

[psilos3]

Για μένα το καλύτερο ποδοσφαιρικό σενάριο είναι να το πάρει το Μαρόκο. Μια ομάδα που δεν υπολόγιζε κανείς να καταφέρει να κάνει τους δύο μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές των τελευταίων χρόνων να κλαίνε. Τρελή ποδοσφαιρική ιστορία.

Ποδοσφαιρικό θαύμα, ιστορία απ' αυτές που έχουμε ανάγκη. Το καλύτερο δυνατό σενάριο, συμφωνώ. Επειδή όμως ζούμε στην εποχή που αυτά δε γίνονται, συνυπολογίζοντας όσα αναφέρεις/με (παρασκηνιακά και μη), πιστεύω πως θα δούμε αυτό που περιμένουμε όλοι. Μακάρι να μη γίνει έτσι!

 

[Yorgos]

Νομίζω οι περισσότεροι με τον αδύνατο συντάσσονται, ειδικά όταν παίζει απέναντι σε κάποιον που έχει κερδίσει πολλές φορές. Στην Ελλάδα νομίζω όντως έχουμε περισσότερους Αργεντινολαγνους από Βραζιλιανοφιλους αλλά θα είχε ενδιαφέρον να δούμε καμιά έρευνα. Η γιατρός που μόλις είδα είναι "φανατική της Αργεντινής λόγω σαλσας (!!!!) κι επειδή είναι χαμογελαστός κι ευχάριστος λαός" , δηλαδή ακριβώς τα αντίθετα από το στερεότυπο που έχουν γι αυτούς οι γείτονες τους (δεν ξέρουν να χορεύουν ούτε πατητο, γκρινιάζουν μονίμως για όλα, μανία καταδίωξης, συνωμοσίες).

Συμφωνώ σε αυτό με τους παίκτες, πολύς κόσμος είναι μια ομάδα λόγω συγκεκριμένης προσωπικότητας. Φανταζομαι ότι όλοι αυτοί που είναι Μπουλς στην Ελλάδα μάλλον δεν έγιναν επειδή τους αρέσουν οι αέρηδες που ανεμοδερνουν το Ιλινόις, οπότε λογικό να έχει και η Αργεντινή φανς με Μαραντονες και Μεσηδες, ο τελευταίος είναι και μάλλον πιο συμπαθής από τον Κριστιανο που έκανε ντοκιμαντέρ... για τον εαυτό του και κατάφερε να φανεί πιο αντιπαθής κι απ ο,τι ήταν.

Το Μαρόκο δεν το έχω δει να παίζει, αλλά θα ξεκλεψω λίγα λεπτά από την Ευρωλιγκα σήμερα (κι εχθές είχε ματσαρες). Γενικώς είναι ομάδα που παίζει μπάλα, έχει τεχνίτες ή είναι Ελλάδα του 2004 που παρκάρει λεωφορείο, κατεβάζει 9 αμυντικά χαφ κι αν βάλει κανένα γκολ με το καλάμι η με κεφαλιά έχει καλώς?

 

[tripakias]

Το χειρότερο σενάριο και δυστυχώς πολύ πιθανό είναι να το πάρει η χώρα που είναι ο κύριος λόγος που το μουντιάλ γίνεται στο Κατάρ. Η χώρα που ο πρόεδρος της παρακάλαγε τους Καταριανούς να επενδύσουν στη ΠΣΖ και μετά είχε μια "ανεξήγητη" επιθυμία το μουντιάλ να διοργανωθεί στο Κατάρ.

Όχι και τόσο ανεξήγητη. Τους πουλάνε όπλα και πήραν και φυσικό αέριο. Χώρια το χρήμα που αφήνουν οι Άραβες στην αγορά του Παρισιού.

Εμείς ήθελα να 'ξερα τι θα κερδίσουμε με την υποψηφιότητα συνδιοργάνωσης του Μουντιάλ με τη Σαουδική Αραβία;

 

[psilos3]

Εμείς ήθελα να 'ξερα τι θα κερδίσουμε με την υποψηφιότητα συνδιοργάνωσης του Μουντιάλ με τη Σαουδική Αραβία;

Πέρα απ' το γεγονός ότι συνεργαζόμαστε και «μοιραζόμαστε κοινές αξίες» όπως λένε οι επίσημοι, θα κερδίσουμε ότι και στους ολυμπιακούς αγώνες σε μικρότερη βέβαια κλίμακα. Δυο - τρία μνημόνια και κονόμα για ημέτερους & παρατρεχάμενους.