tripakias
Member
- Μηνύματα
- 8.101
- Likes
- 12.443
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Εκεί
Ξύλο θα πέσει σίγουρα αλλά έχω την αίσθηση πως αγωνιστικά δεν μπορεί.Σιγά μην αφήσει ο Ουναχί τον Εμπαπε σας... απ τη μουρη θα τον αρπάξει...
Ξύλο θα πέσει σίγουρα αλλά έχω την αίσθηση πως αγωνιστικά δεν μπορεί.Σιγά μην αφήσει ο Ουναχί τον Εμπαπε σας... απ τη μουρη θα τον αρπάξει...
Το ίδιο έλεγε και στον όμιλο και βγήκαν πρώτοι και άφησαν έξω το Βέλγιο. Αν περάσουν και τη Γαλλία θα έχουν περάσει από συμπληγαδες!Η λογικη αυτο λεει αλλά και με Ισπανια και Πορτογαλία το ιδιο ελεγε
Απόλυτο δίκιο. Τα πάντα χάνονται και όλα κερδίζονται και μένουν στην ιστορία. 'Αδικο για την Ολλανδία του τότε, άδικο και για τον Ρονάλντο του σήμερα (παρότι δεν τον συμπαθώ) που λογικά δεν θα ξαναδεί Μουντιάλ.Μου τη σπάει αυτή η Αργεντινολατρεία, όσο κι αν γουστάρω να βρεθώ σε γήπεδο ομάδας τους όλο αυτό που γίνεται στην Ελλάδα (ίσως και παγκοσμίως) με ξεπερνάει.
Γράφει κάπου στη βίβλο του ποδοσφαίρου ότι όλοι οι μεγάλοι παίκτες πρέπει να παίρνουν μουντιάλ;
Ας ρωτήσουν τον Κροιφ. Ας ρωτήσουν και την Ολλανδία του 78 πως χάνονται τα τρόπαια.
Έξω από τη Μπομπονέρα είναι ορδές αλλοδαπών που πλήρωσαν στους οργανωμένους "real estatηδες" των εισιτηρίων 250 και 300 ευρώ για να πάρουν εισιτήριο... Επίσης οι Αργεντίνοι είναι από τους πλουσιότερους της περιοχής γι αυτό και όποτε παίζουν με άλλους λατινοαμερικάνους τους λούζουν με συνθήματα για "σκλάβους," "παραδουλεύτρες" και "πιθήκους", με τους υπόλοιπους να μην απαντάνε καν (γενικώς οι λατινοαμερικάνοι είναι ευγενέστατοι και γλυκύτατοι, ξεκινώντας από Βραζιλιάνους και Κολομβιανούς που είναι όλο χαρά, καμία σχέση με τη μόνιμη μίρλα και γκρίνια άλλων).Απόλυτο δίκιο. Τα πάντα χάνονται και όλα κερδίζονται και μένουν στην ιστορία. 'Αδικο για την Ολλανδία του τότε, άδικο και για τον Ρονάλντο του σήμερα (παρότι δεν τον συμπαθώ) που λογικά δεν θα ξαναδεί Μουντιάλ.
Δίκαιο για τον Μέσι; 'Οχι περισσότερο από άλλους....'Ηταν αντίστοιχα δίκαιο για τον Ντιέγκο το 1986; Σφράγισε όμως περισσότερο κι από την καριέρα του την ίδια την ποδοσφαιρική ιστορία ενώ η εικόνα του να "σηκώνει" το εμβληματικό τρόπαιο θα είναι αιώνια και αξεπέραστη.
Η Αργεντινολατρεία καλά κρατεί (δηλώνω ομοιοπαθής για πολλούς λόγους), το συναίσθημα δεν εξηγείται αλλά χθες κόντεψα να "φάω" την τηλεόραση, γιατί καλές και άρτιες Ολλανδία, Αγγλία και στο παρελθόν περισσότερο η Γερμανία αλλά στεγνά, στυφά έθνη, πρέπει να γίνουν ντίρλα για να δουν μπάλα ενώ ο μέσος Αργεντίνος, αναπνέει, ζει και ντοπάρεται από την Εθνική τους, δεν έχουν Οικονομία, δεν έχουν λεφτά και όνειρα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα όμως χορεύουν και βλέπουν ποδόσφαιρο σα να εξαρτάται η ζωή τους από αυτό. Και οι "πονεμένοι" λαοί σαν εμάς ταυτιζόμαστε.
'Εξω από μια γηπεδάρα στην Αγγλία ο μέσος επισκέπτης στην Αγγλία θα περιμένει υπομονετικά, θα πληρώσει το (βαρβάτο) εισιτήριό του και θα μπει να θαυμάσει τις εγκαταστάσεις νιώθοντας δέος και συγκίνηση που βρίσκεται εκεί.
'Εξω από το ταπεινό (από θέμα διαστάσεων) Μπομπονέρα, βλέπεις ένα τυχαίο Λατινοαμερικάνο με τη φανέλα Νο10, κρατώντας από το χέρι το γιό ή την κόρη του, να τρέμει από αδημονία, να δακρύζει ακόμα και να κλαίει γοερά μόνο και μόνο επειδή πατάει το πόδι του εκεί που πάτησε κι ο Θεός Μαραντόνα..
Δεν διανοούμαι καν τι συμβαίνει αντίστοιχα στο Μαρακανά...
Αυτό θεωρώ πως διεκδικεί κι ο Μέσι, τη θέση του στην ποδοσφαιρική ιστορία των ηρώων της χώρας του. Κ όσοι αγαπάμε Αργεντινή θα μπούμε λίγο στο πετσί των Αργεντίνων που θα τρελαθούν και για μια στιγμή θα υπάρχουν αυτοί και μόνο σ ολόκληρο τον κόσμο!
Αυτό που νιώσαμε και μεις το 87 και το 2004.
Αν περάσει το Μαρόκο απόψε θα μιλάμε για τη μεγαλύτερη έκπληξη του Μουντιάλ. Για να δούμε γίνονται θαύματα;
Θεωρούνται έτσι από τους υπόλοιπους. Και μας στην Ευρώπη κλέφτες μας θεωρούν (αυτές τις μέρες ακόμη περισσότερο) Κάνε την αναγωγή....Η εικόνα των "φτωχών και ταπεινών" Αργεντίνων μόνο στην Ευρώπη υπάρχει, στη Λατινική Αμερική θεωρούνται οι κλασικοί υπερόπτες τύποι που υποτιμούν όλους τους υπόλοιπους
Το ερώτημα δεν είναι πόσο κοστίζει ένα εισιτήριο, αλλά το πώς οι φτωχοί και αγνοί οπαδοί έχουν κάνει μπίζνα όσο πουθενά αλλού στον κόσμο "την αγάπη για την ομάδα", μέχρι και πρωθυπουργό έβγαλαν, σα να κάνουμε εμείς τον Τσουκαλά αρχηγό της χώρας. ρομαντισμός μηδέν, δεν υπάρχει χώρα στον πλανήτη που το οπαδιλίκι να έχει γίνει ΤΟΣΟ μπίζνα όσο στην Αργεντινή. Οι Αργεντινοι από όσους τους γνωρίζουν, δηλαδή τους γείτονές τους, είναι οι πλούσιοι ρατσιστές που θεωρούν τους υπόλοιπους δουλάρες. Απλά εξηγώ το πώς τους βλέπουν οι άλλοι. Κατανοητή η συμπάθεια σε ποδοσφαιρικούς όρους (εμένα πχ μου άρεσε πάρα πολύ η ομάδα τους στο μπάσκετ και σα στιλ και σαν παρέα και σας προσωπικότητες) αλλά η εικόνα που υπάρχει στην Ελλάδα είναι εμ... μοναδική.Θεωρούνται έτσι από τους υπόλοιπους. Και μας στην Ευρώπη κλέφτες μας θεωρούν (αυτές τις μέρες ακόμη περισσότερο) Κάνε την αναγωγή....
Προτιμώ να κρατήσω τη ρομαντική εικόνα που είδα.
(για τα νταβατζιλίκια στα εισιτήρια τα ξέρουμε όλοι-δεν ισχυρίζομαι ότι είναι άγιοι)
Για να δεις Πρέμιερ Λίγκ πόσα πρέπει να σκάσεις για ένα απλό αγώνα πρωταθλήματος; Από 80 έως 300 για μια απλή θέση είδα....Κλάιν!
Το τελικό συμπέρασμα αυτό είναι δυστυχώς. Ένα κρατίδιο που λόγω Αλ Τζαζίρα, κόντρας με την επαχθή Σαουδική Αραβία κλπ προκαλούσε μια συμπάθεια, χρημάτισε, προκάλεσε την οργή της Δύσης, που έβγαλε όλα του τα άπλυτα στη φόρα. Από publicity stint έγινε ρόμπα.Τελικά το Μουντιάλ αποδείχτηκε μπούμεραγκ για το κρατίδιο του κάταρ.