About football, soccer, ποδόσφαιρο, κλωτσοσκούφι ... again..

[tripakias]

Σιγά μην αφήσει ο Ουναχί τον Εμπαπε σας... απ τη μουρη θα τον αρπάξει...

Ξύλο θα πέσει σίγουρα αλλά έχω την αίσθηση πως αγωνιστικά δεν μπορεί.

 

[chrisbd]

Ξύλο θα πέσει σίγουρα αλλά έχω την αίσθηση πως αγωνιστικά δεν μπορεί.

Η λογικη αυτο λεει αλλά και με Ισπανια και Πορτογαλία το ιδιο ελεγε.. οπως και ναχει στο Παρισι σε καθε περίπτωση θα γινει χαμός αφου εχει και πάρα πολλους Μαροκινούς.. υπομονη 24 ωρες..

 

[tripakias]

Η λογικη αυτο λεει αλλά και με Ισπανια και Πορτογαλία το ιδιο ελεγε.. οπως και ναχει στο Παρισι σε καθε περίπτωση θα γινει χαμός αφου εχει και πάρα πολλους Μαροκινούς.. υπομονη 24 ωρες..

Ήδη γίνεται

 

[psilos3]

Δε ξέρω αν δικαιωθήκαμε μιλώντας για φαβορί, σίγουρα δικαιωθήκαμε όμως όταν είπαμε ότι δύο παίκτες της Αργεντινής την έχουν πάρει απ' το χέρι και την πηγαίνουν τελικό.
Όπως ίσως να περίμεναν οι περισσότεροι, οι Κροάτες ήταν άδειοι από δυνάμεις και επιβαρυμένοι πνευματικά, κάτι πολύ λογικό με τις παρατάσεις που παίξανε και την συνολική τους ηλικία.
Αναγνωρίζω την επιμονή και το πάθος των Αργεντίνων βέβαια, παρόλο που υστερούν οι περισσότεροι σε ποιότητα.

Μου τη σπάει αυτή η Αργεντινολατρεία, όσο κι αν γουστάρω να βρεθώ σε γήπεδο ομάδας τους όλο αυτό που γίνεται στην Ελλάδα (ίσως και παγκοσμίως) με ξεπερνάει.
Γράφει κάπου στη βίβλο του ποδοσφαίρου ότι όλοι οι μεγάλοι παίκτες πρέπει να παίρνουν μουντιάλ;
Ας ρωτήσουν τον Κροιφ. Ας ρωτήσουν και την Ολλανδία του 78 πως χάνονται τα τρόπαια. Τέλος πάντων μη το ανοίξω περαιτέρω. Άξια βρίσκονται στον τελικό.

Γουστάρω τα ποδοσφαιρικά θαύματα και είμαι φουλ με το Μαρόκο αύριο, ωστόσο νομίζω ότι τη σήμερον ημέρα θαύματα δε γίνονται και πάμε απλά για επιβεβαίωση των προβλέψεων.

 

[Señor_Nada]

Η λογικη αυτο λεει αλλά και με Ισπανια και Πορτογαλία το ιδιο ελεγε

Το ίδιο έλεγε και στον όμιλο και βγήκαν πρώτοι και άφησαν έξω το Βέλγιο. Αν περάσουν και τη Γαλλία θα έχουν περάσει από συμπληγαδες!

 

[Yorgos]

Λοιπόν σήμερα θα κερδίσει εύκολα η Γαλλία, θα βάλει γκολ από νωρίς, θα αναγκαστούν να ανοιχτούν οι άλλοι και θα φάνε 4.

Παίξτε το, ξέρετε ότι είμαι αχαστος στο ποδόσφαιρο.

 

[evaT]

Μου τη σπάει αυτή η Αργεντινολατρεία, όσο κι αν γουστάρω να βρεθώ σε γήπεδο ομάδας τους όλο αυτό που γίνεται στην Ελλάδα (ίσως και παγκοσμίως) με ξεπερνάει.
Γράφει κάπου στη βίβλο του ποδοσφαίρου ότι όλοι οι μεγάλοι παίκτες πρέπει να παίρνουν μουντιάλ;
Ας ρωτήσουν τον Κροιφ. Ας ρωτήσουν και την Ολλανδία του 78 πως χάνονται τα τρόπαια.

Απόλυτο δίκιο. Τα πάντα χάνονται και όλα κερδίζονται και μένουν στην ιστορία. 'Αδικο για την Ολλανδία του τότε, άδικο και για τον Ρονάλντο του σήμερα (παρότι δεν τον συμπαθώ) που λογικά δεν θα ξαναδεί Μουντιάλ.

Δίκαιο για τον Μέσι; 'Οχι περισσότερο από άλλους....'Ηταν αντίστοιχα δίκαιο για τον Ντιέγκο το 1986; Σφράγισε όμως περισσότερο κι από την καριέρα του την ίδια την ποδοσφαιρική ιστορία ενώ η εικόνα του να "σηκώνει" το εμβληματικό τρόπαιο θα είναι αιώνια και αξεπέραστη.

Η Αργεντινολατρεία καλά κρατεί (δηλώνω ομοιοπαθής για πολλούς λόγους), το συναίσθημα δεν εξηγείται αλλά χθες κόντεψα να "φάω" την τηλεόραση, γιατί καλές και άρτιες Ολλανδία, Αγγλία και στο παρελθόν περισσότερο η Γερμανία αλλά στεγνά, στυφά έθνη, πρέπει να γίνουν ντίρλα για να δουν μπάλα ενώ ο μέσος Αργεντίνος, αναπνέει, ζει και ντοπάρεται από την Εθνική τους, δεν έχουν Οικονομία, δεν έχουν λεφτά και όνειρα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα όμως χορεύουν και βλέπουν ποδόσφαιρο σα να εξαρτάται η ζωή τους από αυτό. Και οι "πονεμένοι" λαοί σαν εμάς ταυτιζόμαστε.
'Εξω από μια γηπεδάρα στην Αγγλία ο μέσος επισκέπτης στην Αγγλία θα περιμένει υπομονετικά, θα πληρώσει το (βαρβάτο) εισιτήριό του και θα μπει να θαυμάσει τις εγκαταστάσεις νιώθοντας δέος και συγκίνηση που βρίσκεται εκεί.
'Εξω από το ταπεινό (από θέμα διαστάσεων) Μπομπονέρα, βλέπεις ένα τυχαίο Λατινοαμερικάνο με τη φανέλα Νο10, κρατώντας από το χέρι το γιό ή την κόρη του, να τρέμει από αδημονία, να δακρύζει ακόμα και να κλαίει γοερά μόνο και μόνο επειδή πατάει το πόδι του εκεί που πάτησε κι ο Θεός Μαραντόνα..
Δεν διανοούμαι καν τι συμβαίνει αντίστοιχα στο Μαρακανά...
Αυτό θεωρώ πως διεκδικεί κι ο Μέσι, τη θέση του στην ποδοσφαιρική ιστορία των ηρώων της χώρας του. Κ όσοι αγαπάμε Αργεντινή θα μπούμε λίγο στο πετσί των Αργεντίνων που θα τρελαθούν και για μια στιγμή θα υπάρχουν αυτοί και μόνο σ ολόκληρο τον κόσμο!
Αυτό που νιώσαμε και μεις το 87 και το 2004.

Αν περάσει το Μαρόκο απόψε θα μιλάμε για τη μεγαλύτερη έκπληξη του Μουντιάλ. Για να δούμε γίνονται θαύματα;

Εγώ θέλω να το σηκώσει ο Μέσι πάντως και να γίνει...Μεσιντόνα!

 

[Yorgos]

Απόλυτο δίκιο. Τα πάντα χάνονται και όλα κερδίζονται και μένουν στην ιστορία. 'Αδικο για την Ολλανδία του τότε, άδικο και για τον Ρονάλντο του σήμερα (παρότι δεν τον συμπαθώ) που λογικά δεν θα ξαναδεί Μουντιάλ.

Δίκαιο για τον Μέσι; 'Οχι περισσότερο από άλλους....'Ηταν αντίστοιχα δίκαιο για τον Ντιέγκο το 1986; Σφράγισε όμως περισσότερο κι από την καριέρα του την ίδια την ποδοσφαιρική ιστορία ενώ η εικόνα του να "σηκώνει" το εμβληματικό τρόπαιο θα είναι αιώνια και αξεπέραστη.

Η Αργεντινολατρεία καλά κρατεί (δηλώνω ομοιοπαθής για πολλούς λόγους), το συναίσθημα δεν εξηγείται αλλά χθες κόντεψα να "φάω" την τηλεόραση, γιατί καλές και άρτιες Ολλανδία, Αγγλία και στο παρελθόν περισσότερο η Γερμανία αλλά στεγνά, στυφά έθνη, πρέπει να γίνουν ντίρλα για να δουν μπάλα ενώ ο μέσος Αργεντίνος, αναπνέει, ζει και ντοπάρεται από την Εθνική τους, δεν έχουν Οικονομία, δεν έχουν λεφτά και όνειρα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα όμως χορεύουν και βλέπουν ποδόσφαιρο σα να εξαρτάται η ζωή τους από αυτό. Και οι "πονεμένοι" λαοί σαν εμάς ταυτιζόμαστε.
'Εξω από μια γηπεδάρα στην Αγγλία ο μέσος επισκέπτης στην Αγγλία θα περιμένει υπομονετικά, θα πληρώσει το (βαρβάτο) εισιτήριό του και θα μπει να θαυμάσει τις εγκαταστάσεις νιώθοντας δέος και συγκίνηση που βρίσκεται εκεί.
'Εξω από το ταπεινό (από θέμα διαστάσεων) Μπομπονέρα, βλέπεις ένα τυχαίο Λατινοαμερικάνο με τη φανέλα Νο10, κρατώντας από το χέρι το γιό ή την κόρη του, να τρέμει από αδημονία, να δακρύζει ακόμα και να κλαίει γοερά μόνο και μόνο επειδή πατάει το πόδι του εκεί που πάτησε κι ο Θεός Μαραντόνα..
Δεν διανοούμαι καν τι συμβαίνει αντίστοιχα στο Μαρακανά...
Αυτό θεωρώ πως διεκδικεί κι ο Μέσι, τη θέση του στην ποδοσφαιρική ιστορία των ηρώων της χώρας του. Κ όσοι αγαπάμε Αργεντινή θα μπούμε λίγο στο πετσί των Αργεντίνων που θα τρελαθούν και για μια στιγμή θα υπάρχουν αυτοί και μόνο σ ολόκληρο τον κόσμο!
Αυτό που νιώσαμε και μεις το 87 και το 2004.

Αν περάσει το Μαρόκο απόψε θα μιλάμε για τη μεγαλύτερη έκπληξη του Μουντιάλ. Για να δούμε γίνονται θαύματα;

Έξω από τη Μπομπονέρα είναι ορδές αλλοδαπών που πλήρωσαν στους οργανωμένους "real estatηδες" των εισιτηρίων 250 και 300 ευρώ για να πάρουν εισιτήριο... Επίσης οι Αργεντίνοι είναι από τους πλουσιότερους της περιοχής γι αυτό και όποτε παίζουν με άλλους λατινοαμερικάνους τους λούζουν με συνθήματα για "σκλάβους," "παραδουλεύτρες" και "πιθήκους", με τους υπόλοιπους να μην απαντάνε καν (γενικώς οι λατινοαμερικάνοι είναι ευγενέστατοι και γλυκύτατοι, ξεκινώντας από Βραζιλιάνους και Κολομβιανούς που είναι όλο χαρά, καμία σχέση με τη μόνιμη μίρλα και γκρίνια άλλων).

Γι αυτό και ακόμη σε επίσημο επίπεδο o ΠΡΟΕΔΡΟΣ της χώρας μπροστά στον Ισπανό πρωθυπουργό λέει απίστευτες μπούρδες του στιλ "οι Μεξικανοί βγήκαν (!!) από τους Ινδιάνους, οι Βραζιλιάνοι βγήκαν από τη ζούγκλα (!!!!), ενώ εμείς οι Αργεντινοί ήρθαμε από τα πλοία, δηλαδή από την Ευρώπη, γι αυτό και φτιάξαμε έτσι την κοινωνία μας". Δεν είναι ανέκδοτο:

https://www.facebook.com/video.php?v=310650247399275

Η εικόνα των "φτωχών και ταπεινών" Αργεντίνων μόνο στην Ευρώπη υπάρχει, στη Λατινική Αμερική θεωρούνται οι κλασικοί υπερόπτες τύποι που υποτιμούν όλους τους υπόλοιπους επειδή δεν ανήκουν στην Αρία Φυλή, ενώ αυτοί, ο περιούσιος λαός, κατά λάθος βρέθηκαν μακριά από την ήπειρό τους και αναγκάζονται να "συγκατοικούν" με ποταπά ανθρωπάκια άλλου χρώματος. Όπως είπε και μια αργεντίνα διπλωμάτης (!) που ήθελε να κάνει κομπλιμάν στην Κούβα: "και πρέπει να τιμούμε την Κούβα για το μορφωτικό επίπεδο των πολιτών της παρότι έχει τόσους μαύρους!". Ξαναλέω, με καλή διάθεση το είπε, το οποίο και δείχνει τη νοοτροπία και το κόμπλεξ ανωτερότητας μιας ολόκληρης χώρας. Δυο φορές μου έχει τύχει σε σύνορα Βολιβίας-Αργεντινής να με ρωτήσουν οι συνοριοφύλακες "τι πήγατε να κάνετε στους γύφτους". Η εικόνα των φτωχών, κατατρεγμένων και ταπεινών Αργεντίνων μόνο στην Ελλάδα υπάρχει, αλλού θεωρούνται ξιπασμένοι ρατσιστές ντεμέκ Ευρωπαίοι.

 

[evaT]

Η εικόνα των "φτωχών και ταπεινών" Αργεντίνων μόνο στην Ευρώπη υπάρχει, στη Λατινική Αμερική θεωρούνται οι κλασικοί υπερόπτες τύποι που υποτιμούν όλους τους υπόλοιπους

Θεωρούνται έτσι από τους υπόλοιπους. Και μας στην Ευρώπη κλέφτες μας θεωρούν (αυτές τις μέρες ακόμη περισσότερο) Κάνε την αναγωγή....
Προτιμώ να κρατήσω τη ρομαντική εικόνα που είδα.
(για τα νταβατζιλίκια στα εισιτήρια τα ξέρουμε όλοι-δεν ισχυρίζομαι ότι είναι άγιοι)
Για να δεις Πρέμιερ Λίγκ πόσα πρέπει να σκάσεις για ένα απλό αγώνα πρωταθλήματος; Από 80 έως 300 για μια απλή θέση είδα....Κλάιν!

 

[Delmem38110]

Τελικά το Μουντιάλ αποδείχτηκε μπούμεραγκ για το κρατίδιο του κάταρ.

 

[Yorgos]

Θεωρούνται έτσι από τους υπόλοιπους. Και μας στην Ευρώπη κλέφτες μας θεωρούν (αυτές τις μέρες ακόμη περισσότερο) Κάνε την αναγωγή....
Προτιμώ να κρατήσω τη ρομαντική εικόνα που είδα.
(για τα νταβατζιλίκια στα εισιτήρια τα ξέρουμε όλοι-δεν ισχυρίζομαι ότι είναι άγιοι)
Για να δεις Πρέμιερ Λίγκ πόσα πρέπει να σκάσεις για ένα απλό αγώνα πρωταθλήματος; Από 80 έως 300 για μια απλή θέση είδα....Κλάιν!

Το ερώτημα δεν είναι πόσο κοστίζει ένα εισιτήριο, αλλά το πώς οι φτωχοί και αγνοί οπαδοί έχουν κάνει μπίζνα όσο πουθενά αλλού στον κόσμο "την αγάπη για την ομάδα", μέχρι και πρωθυπουργό έβγαλαν, σα να κάνουμε εμείς τον Τσουκαλά αρχηγό της χώρας. ρομαντισμός μηδέν, δεν υπάρχει χώρα στον πλανήτη που το οπαδιλίκι να έχει γίνει ΤΟΣΟ μπίζνα όσο στην Αργεντινή. Οι Αργεντινοι από όσους τους γνωρίζουν, δηλαδή τους γείτονές τους, είναι οι πλούσιοι ρατσιστές που θεωρούν τους υπόλοιπους δουλάρες. Απλά εξηγώ το πώς τους βλέπουν οι άλλοι. Κατανοητή η συμπάθεια σε ποδοσφαιρικούς όρους (εμένα πχ μου άρεσε πάρα πολύ η ομάδα τους στο μπάσκετ και σα στιλ και σαν παρέα και σας προσωπικότητες) αλλά η εικόνα που υπάρχει στην Ελλάδα είναι εμ... μοναδική.

 

[Yorgos]

Τελικά το Μουντιάλ αποδείχτηκε μπούμεραγκ για το κρατίδιο του κάταρ.

Το τελικό συμπέρασμα αυτό είναι δυστυχώς. Ένα κρατίδιο που λόγω Αλ Τζαζίρα, κόντρας με την επαχθή Σαουδική Αραβία κλπ προκαλούσε μια συμπάθεια, χρημάτισε, προκάλεσε την οργή της Δύσης, που έβγαλε όλα του τα άπλυτα στη φόρα. Από publicity stint έγινε ρόμπα.