Το στομάχι στο μεταξύ άρχισε να διαμαρτύρεται και έτσι πήγαμε απέναντι στα Mc Donalds για κανένα cheeseburger . Στο σημείο αυτό πρέπει να σας πω ότι στο μετρό , υπάρχουν κάποιες free εφημερίδες . Σε μια από αυτές , υπάρχουν κουπόνια για φαγητό με έκπτωση . Εμείς στις 8 ημέρες εκεί , πετύχαμε κουπόνια για Mc Donalds και για Subway , οπότε εμείς χρησιμοποιήσαμε κάποια από αυτά για κάποια γεύματα . Αν σας αρέσει αυτό το είδος του φαγητού , μπορείτε να πάρετε πολλές εφημερίδες της ίδιας μέρας και να τα χρησιμοποιήσετε για κάποιες ημέρες .
Κατόπιν , ψωνίσαμε διάφορα αναμνηστικά από το διπλανό κατάστημα Crest . Υπάρχουν πολλά καταστήματα στο κέντρο της πόλης , με πολλά είδη αναμνηστικών και σε καλές τιμές . Μάλιστα , με London Pass , έχουμε 5 λίρες δώρο για κάποια αγορά .
Στην συνέχεια , βγάλαμε τις σχετικές φωτό στην αψίδα του Ναυαρχείου και πήγαμε στην Trafalgar Square .
O καιρός συννεφιασμένος , ο κόσμος αρκετός και τα λιοντάρια ατάραχα να κοιτάνε το πλήθος .
Στην συνέχεια πήγαμε στην Πινακοθήκη Πορτραίτων που είναι πίσω από την πλατεία και συνιστάται για τους λάτρεις της ζωγραφικής του 18ου και 19ου αιώνα και κατόπιν στην Εθνική Πινακοθήκη , που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στην πλατεία . Πολύ καλύτερη κατά την γνώμη μου από την προηγούμενη . Ελ Γκρέκο , Ρενουάρ , Μονέ κ.α. θα παρελάσουν μπροστά στα μάτια σας σε μια πανδαισία χρωμάτων . Σε πολλούς χώρους υπάρχουν πολυθρόνες για να ξεκουράσετε τα ποδαράκια σας , αλλά ταυτόχρονα και να θαυμάζετε τους πίνακες . Η είσοδος είναι φυσικά δωρεάν , αλλά υπάρχουν και τα κουτάκια που σας καλούν να κάνετε μια δωρεά 5 λιρών για τα έξοδα συντήρησης των μουσείων , κάτι ποτ υπάρχει στα περισσότερα μουσεία στο Λονδίνο .
Στην πλατεία πλέον υπάρχουν οι πλανόδιοι διασκεδαστές που χορεύουν , καθώς και κάποιοι απίθανοι τύποι που ''κάθονται'' στον αέρα και βγάζουν φωτογραφίες μαζί σας , με το αζημίωτο βέβαια !!!
Να και ο Master Yonda , αν δεν κάνω λάθος .
Wicked !!!!!
Ηρθε και η ώρα για ένα καφεδάκι σε ένα από τα 2 Pret A Manger που βρίσκονται στην Trafalgar Squqre . Οι εκπλήξεις που συνάντησα ήταν 2 . Η πρώτη ότι σερβίρουν φραπέ , κάτι σαν τον δικό μας φραπέ αλλά πιο γλυκό , κάτι σαν φρεντοτσίνο . Ηταν νόστιμος καφές πάντως και τον τίμησα κι άλλες φορές . Η δεύτερη έκπληξη , δυσάρεστη θα έλεγα , ήταν ότι δεν υπήρχαν τουαλέττες . Κι αν σε πιάσει να κάνεις το πιπι σου πού θα πας ? Πολύ περίεργο αυτό και το συνάντησα σε πολλά καφέ , ειδικά στα Pret .
Εφτασε η ώρα για μια βολτίτσα στα πέριξ , ενώ έχει αρχίσει και βραδιάζει . Περνάμε ξανά από την πλατεία και πάμε αριστερά και λίγα στενά παρακάτω δεξιά , όπου και θα περάσουμε από το Her Majesty's Theater , όπου παίζεται το Φάντασμα της οπερας και φτάνουμε στο Picadilly Circus .
Oι οθόνες νέον κάνουν την νύχτα μέρα-καλά , υπερβάλω και λιγάκι- και ο κόσμος πολύς γύρω από το άγαλμα του έρωτα .
Εκεί βρίσκεται και το πολυκατάστημα αθλητικών κυρίως Lillywhites που το τιμήσαμε αγοράζοντας φανέλες της Λίβερπουλ για κάποιον φίλο . Απέναντι και δεξιά των πινακίδων νέον , βρίσκεται ένα περίεργο μουσείο , το Ripley's Believe It Or Not . Εχοντας βγάλει εισιτήρια από το ίντερνετ για μετά τις 5 το απόγευμα που η τιμή είναι μικρότερη , 14,95 λίρες-21,25 € αντί της κανονικής τιμής 22,91 λίρες , πάλι μέσω ίντερνετ . Ένα μουσείο που το χάρηκα αφού , ξεκινώντας από τον τελευταίο όροφο και κατεβαίνοντας προς τα κάτω , βλέπεις τον πιο ψηλό άνθρωπο στον κόσμο-κέρινο ομοίωμα βέβαια- , κάποια περίεργα αντικείμενα κλπ . Υπάρχει κι ένα δωμάτιο που περπατάς σε μια γέφυρα ενώ οι τοίχοι γύρω σου γυρίζουν , κάνοντάς σε να νομίζεις ότι γυρίζεις κι εσύ , ενώ στο τέλος υπάρχει κι ένας λαβύρινθος με καθρέπτες .
Ένα από τα περίεργα εκθέματα του μουσείου .
Στην συνέχεια περπατάμε την Shaftesburry Avenue , περνώντας μπροστά από το Lyric και το Apollo Theatre , φτάνοντας στο Queens Theatre , που παίζεται για χρόνια το Les Miserables Οι Αθλιοι . Συνεχίζουμε δεξιά , όπου και περνάμε μέσα από την Chinatown
Πολύς κόσμος κι εδώ , καθώς και πολλές πόρνες Κινέζες που περιμένουν τους πελάτες τους ακροβολισμένες μέσα στο πλήθος . Καθόμαστε για φαγητό σε ένα από τα πολλά Κινέζικα All You Can Eat Buffet , στο Young Cheng , που μας φάνηκε πιο καθαρό από τα υπόλοιπα . 9 λίρες ότι και όσο φας , χωρίς βέβαια τα ποτά .
Και ακόμα έχουμε δρόμο μπροστά μας !!!!
Κατόπιν , ψωνίσαμε διάφορα αναμνηστικά από το διπλανό κατάστημα Crest . Υπάρχουν πολλά καταστήματα στο κέντρο της πόλης , με πολλά είδη αναμνηστικών και σε καλές τιμές . Μάλιστα , με London Pass , έχουμε 5 λίρες δώρο για κάποια αγορά .
Στην συνέχεια , βγάλαμε τις σχετικές φωτό στην αψίδα του Ναυαρχείου και πήγαμε στην Trafalgar Square .
O καιρός συννεφιασμένος , ο κόσμος αρκετός και τα λιοντάρια ατάραχα να κοιτάνε το πλήθος .
Στην συνέχεια πήγαμε στην Πινακοθήκη Πορτραίτων που είναι πίσω από την πλατεία και συνιστάται για τους λάτρεις της ζωγραφικής του 18ου και 19ου αιώνα και κατόπιν στην Εθνική Πινακοθήκη , που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στην πλατεία . Πολύ καλύτερη κατά την γνώμη μου από την προηγούμενη . Ελ Γκρέκο , Ρενουάρ , Μονέ κ.α. θα παρελάσουν μπροστά στα μάτια σας σε μια πανδαισία χρωμάτων . Σε πολλούς χώρους υπάρχουν πολυθρόνες για να ξεκουράσετε τα ποδαράκια σας , αλλά ταυτόχρονα και να θαυμάζετε τους πίνακες . Η είσοδος είναι φυσικά δωρεάν , αλλά υπάρχουν και τα κουτάκια που σας καλούν να κάνετε μια δωρεά 5 λιρών για τα έξοδα συντήρησης των μουσείων , κάτι ποτ υπάρχει στα περισσότερα μουσεία στο Λονδίνο .
Στην πλατεία πλέον υπάρχουν οι πλανόδιοι διασκεδαστές που χορεύουν , καθώς και κάποιοι απίθανοι τύποι που ''κάθονται'' στον αέρα και βγάζουν φωτογραφίες μαζί σας , με το αζημίωτο βέβαια !!!
Να και ο Master Yonda , αν δεν κάνω λάθος .
Wicked !!!!!
Ηρθε και η ώρα για ένα καφεδάκι σε ένα από τα 2 Pret A Manger που βρίσκονται στην Trafalgar Squqre . Οι εκπλήξεις που συνάντησα ήταν 2 . Η πρώτη ότι σερβίρουν φραπέ , κάτι σαν τον δικό μας φραπέ αλλά πιο γλυκό , κάτι σαν φρεντοτσίνο . Ηταν νόστιμος καφές πάντως και τον τίμησα κι άλλες φορές . Η δεύτερη έκπληξη , δυσάρεστη θα έλεγα , ήταν ότι δεν υπήρχαν τουαλέττες . Κι αν σε πιάσει να κάνεις το πιπι σου πού θα πας ? Πολύ περίεργο αυτό και το συνάντησα σε πολλά καφέ , ειδικά στα Pret .
Εφτασε η ώρα για μια βολτίτσα στα πέριξ , ενώ έχει αρχίσει και βραδιάζει . Περνάμε ξανά από την πλατεία και πάμε αριστερά και λίγα στενά παρακάτω δεξιά , όπου και θα περάσουμε από το Her Majesty's Theater , όπου παίζεται το Φάντασμα της οπερας και φτάνουμε στο Picadilly Circus .
Oι οθόνες νέον κάνουν την νύχτα μέρα-καλά , υπερβάλω και λιγάκι- και ο κόσμος πολύς γύρω από το άγαλμα του έρωτα .
Εκεί βρίσκεται και το πολυκατάστημα αθλητικών κυρίως Lillywhites που το τιμήσαμε αγοράζοντας φανέλες της Λίβερπουλ για κάποιον φίλο . Απέναντι και δεξιά των πινακίδων νέον , βρίσκεται ένα περίεργο μουσείο , το Ripley's Believe It Or Not . Εχοντας βγάλει εισιτήρια από το ίντερνετ για μετά τις 5 το απόγευμα που η τιμή είναι μικρότερη , 14,95 λίρες-21,25 € αντί της κανονικής τιμής 22,91 λίρες , πάλι μέσω ίντερνετ . Ένα μουσείο που το χάρηκα αφού , ξεκινώντας από τον τελευταίο όροφο και κατεβαίνοντας προς τα κάτω , βλέπεις τον πιο ψηλό άνθρωπο στον κόσμο-κέρινο ομοίωμα βέβαια- , κάποια περίεργα αντικείμενα κλπ . Υπάρχει κι ένα δωμάτιο που περπατάς σε μια γέφυρα ενώ οι τοίχοι γύρω σου γυρίζουν , κάνοντάς σε να νομίζεις ότι γυρίζεις κι εσύ , ενώ στο τέλος υπάρχει κι ένας λαβύρινθος με καθρέπτες .
Ένα από τα περίεργα εκθέματα του μουσείου .
Στην συνέχεια περπατάμε την Shaftesburry Avenue , περνώντας μπροστά από το Lyric και το Apollo Theatre , φτάνοντας στο Queens Theatre , που παίζεται για χρόνια το Les Miserables Οι Αθλιοι . Συνεχίζουμε δεξιά , όπου και περνάμε μέσα από την Chinatown
Πολύς κόσμος κι εδώ , καθώς και πολλές πόρνες Κινέζες που περιμένουν τους πελάτες τους ακροβολισμένες μέσα στο πλήθος . Καθόμαστε για φαγητό σε ένα από τα πολλά Κινέζικα All You Can Eat Buffet , στο Young Cheng , που μας φάνηκε πιο καθαρό από τα υπόλοιπα . 9 λίρες ότι και όσο φας , χωρίς βέβαια τα ποτά .
Και ακόμα έχουμε δρόμο μπροστά μας !!!!
