7 πράγματα που δεν μπορούν να λείπουν από την ταξιδιωτική τσάντα

[Defkalion]

Όταν ταξιδεύεις οφείλεις εκ των προτέρων να αντιληφθείς ότι μόνο το γεγονός ότι βρίσκεσαι μακριά από το σπίτι, τις ανέσεις και τους οικείους σου, δίνει σε διάφορα μικροαντικείμενα μια αξία που δεν μπορείς να διανοηθείς και οι συνέπειες της απουσίας τους μπορεί να σου χαλάσουν την διάθεση αλλά και ολόκληρο το ταξίδι σου. Φάρμακα Έχεις […]

Διαβάστε τη συνέχεια...

 

[taver]

Μπούρδες (με την καλή έννοια). Προφανώς κάποιος παίρνει τα φάρμακά του μαζί σε ταξίδι (διάβολε, και για να πάει διακοπές στο χωριό τα παίρνει αυτά, και καλύτερα τέλος πάντων να ακούσει το γιατρό του κι όχι εμάς), αλλά τα υπόλοιπα είναι υπερβολές. Σε τόσα ταξίδια, δυο φορές έχω πάρει μαζί μου δεύτερο πορτοφόλι, δυο φορές έχω πάρει μαζί μου φωτοτυπίες διαβατηρίου και τυχαίνει να έχω πάντα στο πορτοφόλι μου φωτογραφίες ταυτότητας (είτε ταξιδεύω είτε όχι), αλλά για το μέσο αναγνώστη του travelstories magazine που θα πάει πέντε μέρες στην Πράγα, στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη, δε χρειάζονται όλα αυτά και μάλλον είναι οι αντίθετες συμβουλές από αυτές που χρειάζεται.

 

[chris7]

Μπούρδες (με την καλή έννοια).

Υπάρχουν μπούρδες με την καλή έννοια;

 

[Viaggi]

Ο σωστός Έλληνας παίρνει μαζί του χάπια για κάθε πιθανή περίπτωση που μπορεί να του συμβεί. Για το πονοκέφαλο, για τον πονόδοντο, για το πυρετό, για το στομάχι, για οσφυαλγία, χάπια για το πόνο του άλλου. Ένα θέμα είναι που φιλάς τα επιπλέον έγγραφα που παίρνεις μαζί σου για την περίπτωση που πέσεις θύμα κλοπής. Από ένα πλήρη σετ στη βαλίτσα κάθε συνταξιδιώτη και pdf αρχεία αποθηκευμένα στο dropbox.

 

[chrisbd]

T

Από ένα πλήρη σετ στη βαλίτσα κάθε συνταξιδιώτη και pdf αρχεία αποθηκευμένα στο dropbox.

και άμα χάσεις και τη βαλίτσα;;
Τα σκανάρεις και τα στέλνεις με email στον εαυτό σου.. για όσο καιρό είσαι ταξίδι.. μετά τα σβήνεις.. εε κάντα και καμιά κρυπτογράφηση..

 

[Viaggi]

και άμα χάσεις και τη βαλίτσα;;

Άμα σου κλέψουν και τη βαλίτσα κόψε τα ταξίδια γιατί είσαι επικίνδυνος για τον εαυτό σου. Επίσης αποφεύγουμε την Alitalia γιατί το πιθανοτερο είναι πάλι να μην εχουμε βαλίτσα

 

[Travelstoryteller]

Μπούρδες (με την καλή έννοια).

Αγαπητέ @taver σε ευχαριστώ για τα ενδιαφέροντα σου σχόλια. Καθώς εγώ έγραψα το άρθρο ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι το παρόν κείμενο πηγάζει από τα πράγματα που έχω ξεχάσει και τελικώς χρειάστηκα στα προσωπικά μου ταξίδια.
Αναφορικά με τα φάρμακα, το γεγονός συνέβει στην Κόρδοβα όπου ανέβασα πυρετό και μάντεψε: ο φαρμακοποιός δεν μιλούσε αγγλικά και χρειάστηκε να συνεννοηθούμε με την γλώσσα του σώματος και στην συνέχεια να μεταφράσω τις ενδείξεις στον μεταφραστή του κινητού μου - καθώς ο ξενοδόχος μας δεν γνώριζε ισπανικά! Σχετικά με τα εκτυπωμένα έγγραφα, έχω πέσει θύμα κλοπής στο Λονδίνο, και καθώς δεν είχα την μέριμνα να τα έχω σκανάρει ή εκτυπώσει νωρίτερα, αντιμετώπισα αρκετά προβλήματα μέχρι την έκδοση του έκτακτου ταξιδιωτικού μου εγγράφου. Σίγουρα αυτό θα είχε αποφευχθεί αν είχα δεύτερο πορτοφόλι, καθώς ο άνθρωπος που βρισκόταν δίπλα μου στο μπαρ όταν πλήρωσα το ποτό μου αντιλήθφηκε ότι είχα μαζί μου αρκετά χρήματα΄- καθώς πριν λίγη ώρα είχα προμηθευτεί το απαραίτητο συνάλλαγμα. Επίσης έχει χρειαστεί να πληρώσω υπερβολικά ποσά για έκδοση φωτογραφιών (όπως στην προκειμένη περίπτωση στο Λονδίνο για το ταξιδιωτικό έγγραφο) αλλά και σε μερικές ακόμα περιπτώσεις εκτός Ευρώπης. Έχω πληρώσει υπέρογκα ποσά για μαντιλάκια αλλά και για γυναικεία είδη υγιεινής σε αεροδρόμια και στάσεις λεωφορείων καθώς δεν είχα φροντίσει εκ των προτέρων να προμηθευτώ. Επιπλέον έχει χρειαστεί αρκετές φορές να δώσω την κράτηση του ξενοδοχείου μου σε άγνωστους ανρώπους για να με βοηθήσουν να το βρώ, και ένα εκτυπωμένο έγγραφο λειτουργεί πάντα καλύτερα από το να δίνεις το κινητό σου αριστερά και δεξιά - κάτι το οποίο παραλίγο να μου στοιχίσει το κινητό μου στο Παρίσι, στην περιοχή της Μονμάρτης, αλλά ευτυχώς το γλιτώσαμε. Τέλος, ο μέσος αναγνώστης του Travelstories magazine επέτρεψε μου να διατηρώ τις προσωπικές μου απόψεις για το που θέλει να πάει, και, ακόμα και αν αυτό το άρθρο δεν αφορούσε τον μέσο αναγνώστη αλλά έχει κάνει τουλάχιστον έναν άνθρωπο να χαμογελάσει επειδή το βρήκε βοηθητικό, για εμένα ο σκοπός του έχει εκπληρωθεί! Χαίρομαι ιδιαίτερα πάντως που και εσύ στα ταξίδια σου έχεις χρησιμοποιήσει κάποιες από τις παραπάνω "Μπούρδες" (με την καλή ένοια). Ευχαριστώ πολύ επίσης και τους σχολιαστές @chris7 @Viaggi @chrisbd για την πολύτιμη συνεισφορά τους!

 

[taver]

Επειδή κάτι συνέβη μια φορά σε σας, δε σημαίνει ούτε ότι αυτό συνέβει επειδή ταξιδεύατε, ούτε ότι η λύση που βοήθησε εσάς θα βοηθήσει και άλλους. Ούτε ότι δεν υπάρχουν κι άλλα 10 pedantic measures που μπορεί να προταθούν, από άλλα πράγματα που έχουν συμβεί σε άλλους. Το point μου είναι ότι ένα απλό ευρωπαϊκό ταξίδι είναι κάτι απλό, συνηθισμένο και εύκολο, ειδικά για κάποιον που έχει το φόβο του νέου ταξιδιώτη. Δε χρειάζεται να φορτώνουμε με λίστες από 7 ή 77 πράγματα που πρέπει να κάνει για να είναι ασφαλής - είναι ασφαλής έτσι κι αλλιώς, και έχει που έχει άγχος, δε χρειάζεται να το επιτείνουμε.

Οι αεροπορικές εταιρίες και τα ξενοδοχεία σας έχουν τις κρατήσεις σας. Δε χρειάζεται να κουβαλάτε χαρτούρα, κι αν τέλος πάντων χρειαστεί μπορείτε να τα βρείτε με λίγο internet (εκτός αν τεξιδεύετε σε μέρη χωρίς ρεύμα ή internet). Το αντίγραφο του διαβατηρίου σας, αφήστε το σε κάποιο dropbox/google drive κι αν χρειαστεί το εκτυπώνετε - όλα τα ξενοδοχεία θα σας εξυπηρετήσουν (αρκεί και πάλι να υπάρχει ρεύμα και internet). Δεύτερο πορτοφόλι βοηθάει μόνο στο να μην έχετε που να βάλετε ένα από τα δυο και να το αφήνετε αναγκαστικά σε εκτεθειμένη τσέπη (δυο φορές που το χρησιμοποίησα, ήταν για να μένουν κάρτες και ευρώ στο safe του ξενοδοχείου).

Γενικώς η δική μου συμβουλή είναι να ταξιδεύετε light. Όσο λιγότερα πράγματα, τόσο λιγότερα πράγματα έχετε να προσέχετε, τόσο λιγότερα να ασχοληθείτε. Κι εμένα μου έχουν κλέψει ένα κινητό στο Λονδίνο. Είναι επειδή ήθελα να έχω και δεύτερο κινητό μαζί μου, αλλά δε χωράγανε και τα δυο στην τσέπη του παντελονιού και αναγκαστικά ήταν σε ευάλωτη τσέπη.

Αντισηπτικά μαντηλάκια; Λυπάμαι που θα το μάθετε έτσι, αλλά στον ανεπτυγμένο κόσμο τουαλέτες με νιπτήρα και σαπούνι υπάρχουν παντού. Τι διαφορά σας κάνει μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας από μια βόλτα στο κέντρο της Πράγας, αδυνατώ να το συλλάβω.

Να διευκρινήσω ότι δε γνώριζα καν ποιά ήταν η συγγραφέας του άρθρου. Με το περιεχόμενο διαφωνώ, δεν έχω κάποια προσωπική αντιδικία.

 

[paefstra]

Η εφαρμογή tripit ανασύρει όλους τους κωδικούς των κρατήσεων στο κινητό χωρίς καν σύνδεση στο Ίντερνετ. Με σύνδεση και από οποιονδήποτε υπολογιστή είναι αυτονόητη η πανεύκολη ανάσυρση ακόμη και μειλ κρατήσεων που χάσαμε, πάλι απο το Tripit. Πολλή χαρτούρα προτείνει το άρθρο , έχουν αλλάξει τα δεδομένα με τις ψηφιακές ευκολίες.
Δεν ξέρω γιατί πρέπει κάποιος να κουβαλάει παντού φωτοτυπίες των προσωπικών του δεδομένων όταν μπορεί να έχει φωτογραφίες τους στο προσωπικό του μειλ, που παραβιάζεται πολύς δυσκολότερα από την τσέπη μιας βαλίτσας.
Για τους πολύ φοβισμένους, ένα δεύτερο φτηνό κινητό η ταμπλετ θα έληγε τα προβλήματα επικοινωνιας και πρόσβασης σε προσωπικά στοιχεία σε περίπτωση απώλειας του βασικού κινητού.

 

[Travelstoryteller]

Αγαπητοί συμφορουμίτες @taver και @paefstra σαφώς δεν υπάρχει καμία αντιδικία, αντίθετα χαίρομαι που με αφορμή το άρθρο δημιουργήθηκε ένας επικοδομητικός διάλογος αναφορικά με το το τι είναι τελικά χρήσιμο και τι οχι σε ένα ταξίδι. Πιστεύω μάλιστα ότι αυτό αποτελεί την απαρχή του forum όπου μας δίνεται η δυνατότητα να μοιραζόμαστε τις απόψεις μας δημόσια.
Ως αθρογράφος, εκφράζω την προσωπική μου άποψη, όπως διαμορφώθηκε από τις εμπειρίες μου, το προσωπικό μου φάσμα αντίληψης και με βάση τις δικές μου ταξιδιωτικές συνήθειες, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και πως επέλεξα να τα αντιμετωπίσω. Το παρόν άρθρο πουθενά δεν αναφέρει ότι αφορά μόνο Ευρωπαϊκούς προορισμούς - ούτε το travelstories magazine αναγράφει κάπου ότι απευθύνεται αποκλειστικά σε ταξιδιώτες που επιλέγουν μόνο Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ή την Νέα Υόρκη - οπότε σαφώς και αφορά και μέρη στα οποία δεν υπάρχει ρεύμα και ίντερνετ. Ένας αναγνώστης μπορεί αναγνωρίζοντας κάποια από τις παραπάνω συνθήκες να επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης - όπως π.χ. να αγοράζει παντού τοπικά δεδομένα ίντερνετ για να είναι αυτάρκης, ή ακόμα να αγοράσει ένα δεύτερο οικονομικό κινητό ή τάμπλετ αντί να κάνει εκτυπώσεις σε περίπτωση που χάσει το πρώτο. Προσωπικά ως οπαδός της ανακύκλωσης δεν επιθυμώ να προωθήσω την εκτύπωση όπου μπορεί να αποφευχθεί, όμως εξηγώ με επιχειρήματα γιατί την επιλέγω στις συγκεκριμένες περιπτώσεις - και εννοείται ότι πλέον πάντα σκανάρω το διαβατήριο μου και το έχω στο drive μου - το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Αναφορικά με τα αντισηπτικά μαντηλάκια, φυσικά υπάρχουν (στον αναπτυγμένο κόσμο) βρύσες και στις καλές περιπτώσεις σαπούνι, και σίγουρα δεν υπάρχει διαφορά του κέντρου της Αθήνας με το κέντρο της Πράγας. Η διαφορά όμως που έγκειται μεταξύ του κάθε προορισμού και της πόλης μας είναι ότι στην δεύτερη κατέχουμε τη γνώση του τόπου κ της γλώσσας, έχουμε καλύτερο έλεγχο των καταστάσεων λόγω εμπειρίας και κυρίως διαθέτουμε φιλικά ή συγγενικά πρόσωπα που μπορούν να μας στηρίξουν σε μια δύσκολη στιγμή.
Κλείνοντας ήθελα να τονίσω ότι σέβομαι απόλυτα τις απόψεις σας και δέχομαι όλα τα σχόλια καθώς τα 7 πράγματα του άρθρου αποτελούν προτάσεις και όχι εντολές .

 

[taver]

Αγαπητοί συμφορουμίτες @taver και @paefstra σαφώς δεν υπάρχει καμία αντιδικία, αντίθετα χαίρομαι που με αφορμή το άρθρο δημιουργήθηκε ένας επικοδομητικός διάλογος αναφορικά με το το τι είναι τελικά χρήσιμο και τι οχι σε ένα ταξίδι. Πιστεύω μάλιστα ότι αυτό αποτελεί την απαρχή του forum όπου μας δίνεται η δυνατότητα να μοιραζόμαστε τις απόψεις μας δημόσια.

Συμφωνούμε. Συζητάμε επικοδομητικά και με σεβασμό.

Ως αθρογράφος, εκφράζω την προσωπική μου άποψη, όπως διαμορφώθηκε από τις εμπειρίες μου, το προσωπικό μου φάσμα αντίληψης και με βάση τις δικές μου ταξιδιωτικές συνήθειες, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και πως επέλεξα να τα αντιμετωπίσω.

Όλοι πάντα αυτό δεν κάνουμε όταν γράφουμε το οτιδήποτε; Κανένας δεν κατηγόρησε κανένα για λογοκλοπή, όλοι αυθεντικά δικά μας κείμενα αναρτούμε, είτε είναι άρθρα, είτε ιστορίες, είτε οτιδήποτε. Τα δικά μας κείμενα, λοιπόν, εξ' ορισμού αντικατοπτρίζουν τη δική μας κοσμοθεωρία, αντίληψη, εμπειρίες, κλπ. Και δε χρειάζεται να απολογούμαστε γι αυτά (αλλά άλλο πράγμα φυσικά η κριτική και η συζήτηση με αντίθετες απόψεις κι άλλο η απολογία).

Το παρόν άρθρο πουθενά δεν αναφέρει ότι αφορά μόνο Ευρωπαϊκούς προορισμούς - ούτε το travelstories magazine αναγράφει κάπου ότι απευθύνεται αποκλειστικά σε ταξιδιώτες που επιλέγουν μόνο Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ή την Νέα Υόρκη - οπότε σαφώς και αφορά και μέρη στα οποία δεν υπάρχει ρεύμα και ίντερνετ.

Τα άρθρα στο περιοδικό, εξ ορισμού των άρθρων σε τέτοιο μήκος, απευθύνονται όχι σ' εκείνον που θα το ψάξει πάρα πολύ - αυτός θα εντρυφήσει σε αναλυτικότερη πληροφορία, αλλά στον περιστασιακό επισκέπτη. Ο τελευταίος συνήθως αναζητά παρακίνηση για να ταξιδέψει, και συνήθως τα ταξίδια για τα οποία χρειάζεται παρακίνηση είναι τα πρώτα, τυπικώς τα Ευρωπαϊκά. Ένα άρθρο που υπερεκτιμά διαφόρους κινδύνους δεν προσφέρει καλές υπηρεσίες σ' αυτόν.
Κάποιος που θα ταξιδέψει σε μέρη χωρίς ρεύμα και Internet (π.χ. πολυήμερα τρεκ, υποσαχάρια αφρική εκτός πόλεων, βουνοκορφές στα Ιμαλάϊα κ.α.) συνήθως είναι ήδη εμπειρος ταξιδιώτης και είτε δε χρειάζεται συμβουλές και checklists, είτε θα προτιμήσει ένα αναλυτικότερο άρθρο/βιβλίο.

Ένας αναγνώστης μπορεί αναγνωρίζοντας κάποια από τις παραπάνω συνθήκες να επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης - όπως π.χ. να αγοράζει παντού τοπικά δεδομένα ίντερνετ για να είναι αυτάρκης, ή ακόμα να αγοράσει ένα δεύτερο οικονομικό κινητό ή τάμπλετ αντί να κάνει εκτυπώσεις σε περίπτωση που χάσει το πρώτο.

Γιατί να καταφύγει σε ακραία μέτρα για να είναι αυτάρκης; Αν χρειαστεί κάτι, δε χρειάζεται να έχει data - τις εκτυπώσεις θα τις χρειαστεί σε αεροδρόμια ή σε ξενοδοχεία. Κατά κανόνα διαθέτουν wifi. Και υπολογιστές, αν έχει χάσει το κινητό του. Δε μιλάμε για κάτι που μάλλον θα συμβεί. Μιλάμε για κάτι που κατά πάσα πιθανότητα δε θα συμβεί. Ε, αν του τύχει, ας ζητήσει από ένα καλό άνθρωπο να βοηθήσει. Όλα τα ξενοδοχεία θα βοηθήσουν σε μια τέτοια περίπτωση.
Τα data καλά είναι (για κάνα google maps, κάνα instagram, κάνα whatsapp/viber/...), αλλά ακόμη και χωρίς αυτά άκρη βρίσκεται αν τύχει στραβή. Ντάξει, αν πάτε στη Βόρεια Κορέα που κανείς πουθενά δεν έχει Internet, ΟΚ, φροντίστε να έχετε τυπώσει τα πάντα.

Η διαφορά όμως που έγκειται μεταξύ του κάθε προορισμού και της πόλης μας είναι ότι στην δεύτερη κατέχουμε τη γνώση του τόπου κ της γλώσσας, έχουμε καλύτερο έλεγχο των καταστάσεων λόγω εμπειρίας και κυρίως διαθέτουμε φιλικά ή συγγενικά πρόσωπα που μπορούν να μας στηρίξουν σε μια δύσκολη στιγμή.

Η υπερπροετοιμασία είναι ένας τρόπος να πείσουμε τον εαυτό μας να μην ανησυχεί, κάθε φορά που βγαίνουμε από το confort zone μας. Πως προετοιμαστηκατε για την πρώτη μέρα στην πρώτη σας δουλειά; Πως προετοιμαστήκατε για την πρώτη μέρα στο σχολείο; Πως προετοιμαστήκατε για την πρώτη μέρα στο στρατό (οι κύριοι); Σε κάθε τι καινούργιο ο εαυτός μας μας ανησυχεί και στέλνει υποσυνείδητα ή ενσυνείδητα να υπερπροετοιμαστούμε. Ε, δεν είναι καλύτερα να μην ανησυχήσουμε εξ αρχής;
Όλο αυτό είναι ψυχολογικό, λέγεται αίσθημα ασφάλειας και πρόσδεση με τα σημεία αναφοράς του καθενός (και ναι, η εγγύτητα στα αγαπημένα πρόσωπα δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας, παρότι δεν είναι απαραίτητα λογικό). Προς θεού δεν προσπαθώ να πω ότι αυτό είναι πρόβλημα (σου), έτσι λειτουργούμε όλοι (κι εγώ). Όμως είναι ψευδαίσθηση στην ουσία του. Λέγεται και "φόβος του αγνώστου" και είναι παράλληλα ο νο.1 ανασταλτικός παράγοντας που αποτρέπει τους ανθρώπους από το να ταξιδέψουν. Μην το ενισχύουμε.

 

[babaduma]

ΣΝτάξει, αν πάτε στη Βόρεια Κορέα που κανείς πουθενά δεν έχει Internet, ΟΚ, φροντίστε να έχετε τυπώσει τα πάντα.

... και στο Λαντάκ, και στο Λαντάκ!