7 πράγματα που ΔΕΝ πρέπει να κάνεις στην Καμπότζη

[Defkalion]

ΜΗΝ αγοράσεις συνάλλαγμα σε τοπικό νόμισμα Το τοπικό νόμισμα είναι το ριελ αλλά το μεγαλύτερο μέρος της τουριστικής αγοράς στην Καμπότζη κινείται αποκλειστικά με δολάρια. Λόγω της πολύ χαμηλής αξίας του ριελ ακόμα και μικρά ποσά αντιστοιχούν σε χαρτονομίσματα χιλιάδων, ενώ η τιμή συναλλάγματος στο αεροδρόμιο είναι αρκετός λόγος για να την αποφύγεις. Κάνε τις […]

Διαβάστε τη συνέχεια...

 

[nineta]

Χαιρετώ τους ταξιδιώτες απανταχού!!
Διάβασα το άρθρο και χάρηκα, μιας και επισκέφτηκα τη χώρα σχετικά πρόσφατα..Ήθελα απλά να προσθέσω στα νούμερα #2 και #3 μερικές πληροφορίες...

#2 Πολύς κόσμος συρρέει στην Καμπότζη μόνο για να δει το Άνγκορ..Έστω και για μία μέρα..Είναι σίγουρα πολύ κολακευτικό για τον αρχαιολογικό χώρο και για την ίδια τη χώρα, αλλά πραγματικά τι μπορεί να δει κανείς σε λίγες μόνο ώρες απ'αυτό το τεράστιο σύμπλεγμα ναών? Καταλαβαίνω πως ο χρόνος είναι περιορισμένος, αλλά πραγματικά αξίζει να αφιερώνεται περισσότερος χρόνος σε τέτοια μαγικά μέρη! Προσωπικά, οι 3 μέρες μου φάνηκαν πολύ λίγο!! Κι αυτό γιατί υπάρχει πολυυυυυυύς τόπος για εξερεύνηση...
Το ποδήλατο λοιπόν, είναι σίγουρα ένας εξαιρετικά κατάλληλος και περιπετειώδης τρόπος για να περιπλανηθεί κανείς σ'αυτό το χώρο! Το μεγάλο και το μικρό σιρκουίτ είναι ιδανικά για ποδήλατο! Μπορεί κι ολας να βρει κανείς off beaten μονοπάτια που συνδέουν τους διάφορους ναούς, και έτσι να απογειωθεί η βόλτα..!
Ένας άλλος ενδεδειγμένος τρόπος, είναι το σκούτερ. Για όποιον επιθυμεί να βγει λίγο παραέξω -πράγμα που συνιστώ ανεπιφύλακτα- αποτελεί μάλλον μονόδρομο. Υπάρχουν ναοί εξίσου ενδιαφέροντες όσο και οι 'διάσημοι', που βρίσκονται ξαμολυμένοι κάμποσα χιλιόμετρα μακρυά..Εμείς οδηγήσαμε για περίπου 20 χλμ απ'το άνγκορ βατ και το μπαγιόν, σ'ένα ναό (το όνομα του οποίου δεν θυμάμαι τώρα που γράφω) που είχε 200 σκαλιά ανέβασμα με μια πολύ ωραία θέα κ ένα ναό με φυτρωμένα τεράστια δέντρα στην σκεπή και χωρίς κανέναν απολύτως τουρίστα..! Και το καλύτερο είναι πως, στη διαδρομή των 20 χλμ περάσαμε από πολλά χωριά και φυτείες με ντόπιους, όπου ήταν όλοι γελαστοί κ ανοιχτοί για κουβέντα και για παρέα!!

#3 Το Sihanoukville είναι όντως αδιάφορο μέρος, εκτός...........εκτός κι αν είναι η τελευταία μέρα του χρόνου! Όπως διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι, στις 31 δεκέμβρη όλος ο κόσμος πηγαίνει παραλία, γεγονός που μας χαροποίησε ιδιαίτερα!! Φυσικά γράφοντας ''όλος ο κόσμος,'' αναφέρομαι στους Καμποτζιανούς...όχι πως οι τουρίστες απουσίαζαν...χμμ!! Η ημέρα γενικότερα είχε πολύ πλάκα..Στην παραλία έπαιζαν παντού μουσικές (φάση καμποτζιανά ρεγκετόν ή αμερικάνικα μέιντστριμ ψιλοαπαράδεκτα....χαχα!) με κάτι τεράστια ηχεία κι η κάθε παρέα είχε τα δικά της! Δεν έλειπε βέβαια και το αγαπημένο καραόκε... Μπύρες άφθονες, καυτερούτσικα κεράσματα, φρουτάκια και βουτιές στη θάλασσα για τα αεικίνητα πιτσιρίκια!! Το βράδυ στις 12, τα πυροτεχνήματα βρίσκουν τους περισσότερους μεθυσμένους, ίσως και κοιμισμένους ενώ η παραλία είναι ένα απέραντο σκουπιδαριό!!
Το Sihanoukville (και κάποιες άλλες περιοχές λίγο πιο ανατολικά, αν θυμάμαι καλά..) είναι η 'πύλη' για τα περισσότερα νησιά..Εμείς είχαμε κανονίσει να επισκεφτούμε το νησί Koh Rong Samloem, αλλά διαπιστώσαμε μετά λύπης μας πως οι αποικιοκράτες δεν έφυγαν ποτέ.. Σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις/δωμάτια/φαγάδικα ανήκουν σε δυτικούς και το νησί είναι φτιαγμένο για δυτικούς..Υπάρχει και μια Τουρκάλα που φτιάχνει νόστιμες πίτσες... ντόινγκ!
ok! Ωραίο το νησί, είδαμε και το πλανγκτόν που λαμπυρίζει (εντυπωσιακό φαινόμενο στ'αλήθεια!!) αλλά περίμενα κάτι άλλο.. that's life!

 

[Travelstoryteller]

Καλησπέρα @nineta και σε ευχαριστώ για τις πολύ ενδιαφέρουσες και πολύτιμες προσθήκες στο άρθρο! Είναι αλήθεια ότι η επίσκεψη στο Άνγκορ Βατ χρειάζεται χρόνο, διάβασμα και διάθεση για εξερευνήσεις καθώς επεκτείνεται σε πολύ μεγάλη ακτίνα και οι τουρίστες συνήθως δεν βλέπουν ούτε το 1/10 από όσα θα έπρεπε να δούνε. Αναφορικά με το Sihanoukville, από τις πλούσιες περιγραφές σου, μετέφερεις μια πολύ ζωντανή εικόνα για ένα μέρος, το οποίο δυστυχώς σε πρώτη όψη μου είχε φανεί εντελώς αδιάφορο και υπερκορεσμένο τουριστικά. Τέλος, σχετικά με την εκμετάλλευση του Koh Rong Salmolem αποκλειστικά από δυτικούς, αντιλαμβάνομαι απόλυτα την θέση σου. Για αυτό τον λόγο προσωπικά επιλέξαμε το Koh Rong και το χωριό Sok San, όπου διαμείναμε σε ένα κατάλυμμα που ανήκε σε μια τοπική οικογένεια. Η Καμπότζη αναπτύσσεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια, και πιστεύω πως κάπου έχουν χαθεί οι ισορροπιες από την απότομη τουριστική άνοδο της. Ελπίζω ότι εν καιρό θα αξιοποιήθεί καλύτερα ο ιστορικός πλούτος που διαθέτει η χώρα, προσφέροντας ένα πολύ πιο αξιόλογο τουριστικό προϊόν και εστιάζοντας στην διατήρηση της κουλτούρας τους και όχι στην ξέφρενη δυτικοποίηση των υπηρεσιών τους.