Ηνωμένο Βασίλειο Road trip in the Scottish Highlands & Along the North Coast 500 (The Scottish Route 66)

[themischar]

​

​

​

Η Σκωτία και τα Χαϊλαντς ανέκαθεν είχαν την τιμητική τους σαν ταξιδιωτικοί προορισμοί, πότε αυτόνομα και πότε παρέα με την Ιρλανδία και το νησάκι Μαν. Πως τα καταφέραμε και δεν εξελίχθηκαν οι περιπλανήσεις μας, σε αυτά τα μέρη, με τα παραπάνω δεδομένα εύκολα θα απαντήσω :
- Ούτε και γνωρίζω !
Στο αβίαστο ψάξιμο για το που να πάμε και φέτος το καλοκαιράκι, εξυπακούεται εκτός της Κρήτης (χωρίς όμως moto, ας όψεται μια ανωτέρα βία λόγω υγείας) προέκυψε μια εξαιρετικά συμφέρουσα συνδυαστική λύση προορισμών και οικονομικών απαιτήσεων 14 ημερών (27/07 έως 09/08).

Το ταξίδι μας αρχίζει, από Αθήνα, το μεσημέρι της 27/07 και φθάνουμε βράδυ στο Εδιμβούργο μετά από 3ωρη στάση στο Λονδίνο (αυτομεταφορά - Stansted) με επιστροφή στις 09/08 από Γλασκώβη στα Χανιά για τη συνέχεια έως το τέλος του μήνα.
Οι τέσσερεις μεγαλουπόλεις Εδιμβούργο, Γλασκώβη, Ινβερνές & Πορτρί είναι οι πλέον γνώριμες σ᾽αυτό το Roadtrip, γι´αυτό και λίγα λόγια για το North Coast 500 ή NC 500.

To NC 500, δημιουργήθηκε, σχετικά πρόσφατα, το 2014 από την πρωτοβουλία North Highland Initiative, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που ιδρύθηκε από τον Πρίγκιπα Κάρολο της Αγγλίας το 2005 σε μια προσπάθεια της οικονομικής ανάπτυξης σε όλα τα Βόρεια Highlands.
Είναι μια γραφική διαδρομή μήκους 500 περίπου μιλίων και κυρίως αγκαλιάζει τη βόρεια ακτή της Σκωτίας, εξ ου και το όνομα, η οποία αρχίζει και τελειώνει στην πόλη Inverness, την πρωτεύουσα της Σκωτίας.
Το NC 500 δεν είναι ένας πραγματικός δρόμος ή αυτοκινητόδρομος όπως η Route 66 ή ο αυτοκινητόδρομος Coast Pacific ή ο Military Road, αλλά είναι μια σειρά από υπάρχοντες δρόμους που σχηματίζουν έναν βρόχο γύρω από τα Βόρεια Highlands
H διαδρομή NC 500, όπως διαπιστώσαμε κι´εμείς, είναι μια κυρίως παράκτια διαδρομή που διέρχεται από μικρά χωριά και αγροτικές περιοχές στην αραιοκατοικημένη περιοχή της Βόρειας Σκωτίας. Προσφέρει στους επισκέπτες την ευκαιρία να δουν τα άγρια τοπία, να διασκεδάσουν στις αμμώδεις παραλίες, να επισκεφθούν μουσεία και χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς, να απολαύσουν ουίσκι, να δοκιμάσουν τα τοπικά προϊόντα και να γνωρίσουν τους ανθρώπους που ζουν εκεί.

Όλα δείχνουν πως ο καλύτερος χρόνος για να επισκεφθεί κάποιος τον NC 500 είναι μεταξύ Μαϊου και Οκτωβρίου, καθώς η μέρα έχει μεγαλύτερη διάρκεια και τα περισσότερα αξιοθέατα και εστιατόρια είναι ανοικτά, ενώ συνυπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία καταλυμάτων και αυξημένες πιθανότητες για ζεστό καιρό.
Όπως αποδείχθηκε, ωστόσο, το κατακαλόκαιρο με τα κλειστά σχολεία και τις διακοπές και τα φεστιβάλ σε εγρήγορση, γίνεται κακός χαμός τηρουμένων των αναλογιών περισσότερο στις τουριστικές υποδομές.
Γενικά οι καιρικές συνθήκες είναι άστατες στη Σκωτία και βιώνουν βροχή, σύννεφα και ψυχρό καιρό όλο το χρόνο (αυτό δεν είναι που κρατά τη Σκωτία πράσινη!). Ωστόσο, δε λείπουν οι εκρήξεις ηλιοφάνειας και ζεστού καιρού οποιαδήποτε εποχή του χρόνου με τον Μάιο και τον Σεπτέμβριο να είναι δύο από τους καλύτερους μήνες σε ετήσια βάση.

Road trip in the Scottish Highlands

​

Along the North Cost 500 (The Scottish Route 66)



https://drive.google.com/open?id=1u5-7KLH3HCDeYbhGC2Gpz1RdG1lul69S&usp=sharing

27/07 & Αθήνα - Λονδίνο - Εδιμβούργο

​

Ο Ιούλης έχει φθάσει στην 25η μέρα του και εμείς δεν έχουμε ακόμη αποφασίσει τι ρουχισμό θα πάρουμε μαζί μας για το επερχόμενο ταξίδι στη Σκωτία.
Ευτυχώς όλα τα άλλα θέλαμε να πιστεύουμε πως τα είχαμε βολέψει.

Οι διανυκτερεύσεις μας κόστισαν διπλά ακριβά και εξηγούμαι:
1. Λόγω καταμεσίς του καλοκαιριού οι τιμές ήταν στα high τους όπως άλλωστε παντού συμβαίνει τέτοια εποχή. Λίγα τα ξενοδοχεία (εκτός των μεγαλουπόλεων) ακριβά έως απρόσιτα τα Β+B και λιγοστά τα διαθέσημα καταλύμματα Airbnb.
2. Επίσης, λόγω των λιγότερων υποδομών δε βρήκαμε κυριολεκτικά τίποτα (ούτε σκηνή ή Camper-αυτοκινούμενο), για διανυκτέρευση, σε κάποια μέρη που αρχικά είχαμε σχεδιάσει με αποτέλεσμα το roadtrip μας να μην ήταν το επιθυμητό.

Οι μετακινήσεις μας, θα περιελάμβαναν και ενοικίαση αυτοκινήτου (μη γελάτε, δεν είναι αστείο) για ένα 8ήμερο (30/07 - 06/08), πως θα κάναμε εξάλλου το roadtrip.

Η ζέστη, στην Αθήνα, την ημέρα της αναχώρησἠς μας χτύπησε κόκκινο και φθάσαμε στο Ελ. Βενιζέλος έχοντας κάνει ένα μπανάκι ιδρώτα λες και εμείς θα στεναχωριόμασταν πολύ που θα μας έλειπε κάτι ανάλογο τις επόμενες μέρες.
Με μισή ώρα καθυστέρηση αναχώρησε για Λονδίνο η πτήση μας και προσγειώθηκε μετά από τέσσερεις ώρες στο Stansted Airport⁩, ⁨



Κατεβήκαμε και πήγαμε συνάμενοι κουνάμενοι για τον καθιερωμένο έλεγχο. Και εκεί τα είδαμε όλα ! ! !
Η γνωστή, σε όλους, λέξη ουρά στο μεγαλείο της. Είχαμε χάσει, από χέρι, ήδη ένα μισάωρο και ένα εικοσάλεπτο να φθάσουμε μέχρι εδώ και . . .
Παρακαλέσαμε ευγενικά να μας επιτρέψουν να περάσουμε μπροστά λόγω μετεπιβίβασης - αυτομεταφορά κλπ αλλά που να γίνει κάτι τέτοιο.
Επιδεικτικά, θα μπορούσα να πω, μας φώναξε ο επικεφαλής όσο ποιο δυνατά και θυμωμένα μπορούσε:
- Στην ουρά, παρακαλώ.
Και είτε γίνεται πιστευτό είτε όχι εμείς μείναμε στην ουρά μαζί με τους Εγγλέζους που επέστρεφαν από τις οικογενειακές διακοπές τους και ἀνετοι χαχάνιζαν με την αγωνία μας. Μάλιστα, ένας από αυτούς έλεγε στην παρέα του << Μπορούν να πάρουν το βραδυνό τραίνο >>.
Τσιμουδιά, δεν είδα δεν άκουσα, και με ένα ακόμη ιδρώτα να μας λούζει για δεύτερη φορά σήμερα αλλά για άλλους λόγους αυτή τη φορά κι᾽ας ήταν επαρκώς κλιματιζόμενη η αίθουσα.
Όταν ήλθε, επιτέλους, η σειρά μας για τον έλεγχο είχε περάσει ήδη μια ολόκληρη ώρα !

Με την ψυχή, κυριολεκτικά, στο στόμα πήγαμε στην πλατφόρμα αναχώρησης εσωτερικών πτήσεων με το υποχρεωτικό ηλεκτρικό τραινάκι και για να μη μακρηγορώ κι´ άλλο αν δεν είχε δεκαπέντε λεπτά καθυστέρηση η πτήση θα την χάναμε.
Εν τέλει, είναι λίγες οι τρεις ώρες διαφορά μεταξύ δύο πτήσεων όταν επωμίζεσαι την αυτομεταφορά ?
Δεν είναι λίγες, αλλά μάλλον δεν είναι και αρκετές !
Κατά τα άλλα, η πτήση προς το Εδιμβούργο εξελίχθηκε ομαλά και με σχετικά καλή ορατότητα αφού η θέα ήταν ικανοποιητική όπως φαίνεται, στην παρακάτω φωτογραφία, την ώρα που περνάει το αεροπλάνο πάνω από το Bonnyrigg⁩, ⁨



Ομαλά και χωρίς αναταράξεις, στις 21:30, έφθασε ‎⁨στο Edinburgh⁩ λίγο δηλ.πριν νυχτώσει.



Η υπόλοιπη βραδιά κύλισε χωρίς άλλα διλήμματα και ανωμαλίες και αφού πήραμε ένα σχεδόν αδειανό από κόσμο λεωφορείο -το οποίο περνούσε από πολλές συνοικίες- φθάσαμε περασμένες 23.00, σχεδόν, έξω από το ξενοδοχείο μας που για εννέα μήνες του χρόνου λειτουργεί ως φοιτητική εστία.

Ένα υπόκωφο ουφ βγήκε από τα χείλη και των δυό μας αφήνοντας τη νεολαία στη Reception και μπήκαμε στο δωμάτιο που ουσιαστικά ήταν ένα φοιτητικό δωμάτιο με όλες τις ανέσεις.

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 41

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 41

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Dina Z]

Και είτε γίνεται πιστευτό είτε όχι εμείς μείναμε στην ουρά μαζί με τους Εγγλέζους που επέστρεφαν από τις οικογενειακές διακοπές τους και ἀνετοι χαχάνιζαν με την αγωνία μας. Μάλιστα, ένας από αυτούς έλεγε στην παρέα του << Μπορούν να πάρουν το βραδυνό τραίνο >>.

Τι να σχολιάσει κανείς;
Σημασία έχει πως η περιπέτεια σας είχε αίσιο τέλος. Περιμένω με ενδιαφέρον την συνέχεια.

 

[Sassenach77]

Είναι δύσκολο να μείνω ασυγκίνητη απο οδικά, ειδικά απο το συγκεκριμένο!!!
Τα βόρεια Χάιλαντς είναι διαμαντάκι για μένα....

Όπως αποδείχθηκε, ωστόσο, το κατακαλόκαιρο με τα κλειστά σχολεία και τις διακοπές και τα φεστιβάλ σε εγρήγορση, γίνεται κακός χαμός τηρουμένων των αναλογιών περισσότερο στις τουριστικές υποδομές.

Αυτό που περιγράφεις αφορά και τις περιοχές βόρεια του Ινβερνές; Εννοώ, διασχίζοντας τον NC500; Γιατί εμείς τέλη Ιουνίου εκεί συναντούσαμε αυτοκίνητα στη χάση και στη φέξη και τα κάμπινγκ που περάσαμε (πχ Durness) δεν τα έλεγες και γεμάτα. Ένας μήνας κάνει τόσο μεγάλη διαφορά;

 

[paefstra]

Γιατί εμείς τέλη Ιουνίου εκεί συναντούσαμε αυτοκίνητα στη χάση και στη φέξη και τα κάμπινγκ που περάσαμε (πχ Durness) δεν τα έλεγες και γεμάτα. Ένας μήνας κάνει τόσο μεγάλη διαφορά;

Οι σχολικες διακοπες ξεκινουν τελος Ιουλη στην Αγγλια. Η διαφορα ειναι χαωδης, απο τις τιμες των πτησεων μεχρι τη διαμονη.

 

[themischar]

Είναι δύσκολο να μείνω ασυγκίνητη απο οδικά, ειδικά απο το συγκεκριμένο!!!
Τα βόρεια Χάιλαντς είναι διαμαντάκι για μένα....


Αυτό που περιγράφεις αφορά και τις περιοχές βόρεια του Ινβερνές; Εννοώ, διασχίζοντας τον NC500; Γιατί εμείς τέλη Ιουνίου εκεί συναντούσαμε αυτοκίνητα στη χάση και στη φέξη και τα κάμπινγκ που περάσαμε (πχ Durness) δεν τα έλεγες και γεμάτα. Ένας μήνας κάνει τόσο μεγάλη διαφορά;

Το ταξίδι μας πραγματοποίηθηκε 27/07 - 09/08 δηλ. στο απόγειο των καλοκαιρινών διακοπών όπου η ζήτηση ήταν αυξημένη και η προσφορά μικρή.
Και στη διαδρομή μας μετά το Inverness, ενώ θα θέλαμε να διανυκτερεύσουμε στο John O' Croats ή στο Thurso δεν τα καταφέραμε και μείναμε στο Wick.
Το ίδιο συνέβη και στην Ullapool και καταλήξαμε στο Laide.
Στο Applecross, αφήσαμε κατα μέρος τα θέλω μας αφού δεν τελεσφόρησε συνεχίζοντας στο Portree.
Όλα αυτά, δυο μήνες πριν την αναχώρισή μας, τότε που το αποφασίσαμε μιας και δεν υπήρχε ως πλάνο γρηγορότερα, και εξυπακούεται πως σκηνή και παρελκόμενα δεν είχαμε για υπαίθρια διανυκτέρευση.
Σαφέστατα δε, δεν είμασταν διατεθειμένοι να πληρώσουμε για ένα βράδυ >140 € και μάλιστα χωρίς πρωϊνό σε ένα οδικό ταξίδι.

 

[Sassenach77]

Οι σχολικες διακοπες ξεκινουν τελος Ιουλη στην Αγγλια. Η διαφορα ειναι χαωδης, απο τις τιμες των πτησεων μεχρι τη διαμονη.

Το ταξίδι μας πραγματοποίηθηκε 27/07 - 09/08 δηλ. στο απόγειο των καλοκαιρινών διακοπών όπου η ζήτηση ήταν αυξημένη και η προσφορά μικρή.
Και στη διαδρομή μας μετά το Inverness, ενώ θα θέλαμε να διανυκτερεύσουμε στο John O' Croats ή στο Thurso δεν τα καταφέραμε και μείναμε στο Wick.
Το ίδιο συνέβη και στην Ullapool και καταλήξαμε στο Laide.
Στο Applecross, αφήσαμε κατα μέρος τα θέλω μας αφού δεν τελεσφόρησε συνεχίζοντας στο Portree.
Όλα αυτά, δυο μήνες πριν την αναχώρισή μας, τότε που το αποφασίσαμε μιας και δεν υπήρχε ως πλάνο γρηγορότερα, και εξυπακούεται πως σκηνή και παρελκόμενα δεν είχαμε για υπαίθρια διανυκτέρευση.
Σαφέστατα δε, δεν είμασταν διατεθειμένοι να πληρώσουμε για ένα βράδυ >140 € και μάλιστα χωρίς πρωϊνό σε ένα οδικό ταξίδι.

Μάλιστα....θα το έχω υπ 'οψιν μου αυτό, καθώς θέλω να ξαναπάω! Διάλεξα τη σωστή εποχή χωρίς να το ξέρω. Φαντάσου στα νησιά πως θα είναι το θέμα της διαμονής....θα πρέπει να το ψάξω πολύ πιο νωρίς για να βρω αυτό που θέλω.
Ευχαριστώ και τους δύο και αναμένω τη συνέχεια του οδικού!!!

 

[themischar]

28/07, Εδιμβούργο, στην Αθήνα του Βορρά.

Αν και η μέρα βιάστηκε να φωτίσει το δωμάτιο μας καταφέραμε με δυό-τρία παραπάνω στριφογυρίσματα να παρατείνουμε την παραμονή μας σε οριζόντια θέση μήπως και με αυτόν τον τρόπο απαλύνουμε λίγο ακόμη τη φόρτισή μας από τη χθεσινή παραφορτωμένη μέρα.
Ούτως ή άλλως για πρωινό δεν είχαμε εξασφαλίσει κάτι τις και φυσικά δεν υπήρχε ως επιλογή στην πολιτική του καταλύματος. Έτσι κάπως βιαστικά κοντρολαριστήκαμε και βγήκαμε, αργούτσικα βέβαια, στο δρόμο για την πρώτη γνωριμία μας με την πόλη.

Και σαν πρώτο αξιοθέατο είχαμε αποφασίσει να επισκεφτούμε το γοητευτικό κάστρο αφού από ¨κάτω¨ του διαμέναμε.



Η Βικιπαίδεια γράφει:
“Το Εδιμβούργο συχνά αποκαλείται “Αθήνα του Βορρά” για πολλούς λόγους. Μια πρώτη σύγκριση μεταξύ των δυο πόλεων φανέρωνε ότι είχαν την ίδια τοπογραφία, καθώς η Παλιά Πόλη του Εδιμβούργου αντιστοιχούσε με την Ακρόπολη στην Αθήνα. Κι οι δυο πόλεις βρίσκονταν σε πεδιάδα, που κατέληγε σε λιμάνι: ο Πειραιάς στην Αθήνα και το Λίθ στο Εδιμβούργο. Επίσης, όντας η πόλη του Εδιμβούργου κέντρο του διαφωτισμού, με προσωπικότητες όπως ο Ντέιβιντ Χιουμ κι ο Άνταμ Σμιθ, πολλοί ήλπιζαν πως θα επηρέαζε πολιτισμικά το Λονδίνο με τον ίδιο τρόπο που η Αθήνα επηρέασε τη Ρώμη.”

Πραγματικά, αυτές και μόνο αυτές είναι ομοιότητες μεταξύ των δύο πόλεων. Σε όλα τα υπόλοιπα ισχύει το καμία μα καμία σχέση. Η πόλη είναι απίστευτα διατηρημένη με τα μεσαιωνικά της κτίρια (αριθμούνται γύρω στις 4.500) και σοκάκια που σε ταξιδεύουν, με περισσή ευκολία, σε άλλες εποχές. Στα παραπάνω προστίθενται αρκετά απέραντα πάρκα, το επιβλητικό κάστρο, ένα πολυσχιδές μουσείο και μερικές δεκάδες άλλα μικρότερα αλλά σημαντικά αξιοθέατα.



Το κάστρο-σήμα κατατεθέν του Εδιμβούργου που ίσως και να είναι και το πιο iconic φρούριο της Σκωτίας, μας υποδέχεται με το Fàilte gu Dùn Èideann δηλ. "καλώς ήρθατε στο Εδιμβούργο" όπως λέγεται στη Σκωτσέζικη γαελική γλώσσα. Σκαρφαλωμένο για αιώνες πάνω στον επιβλητικό βράχο σε περίοπτη θέση δεσπόζει στον ορίζοντα της πόλης διαθέτοντας μακρά ιστορία. Ανηφορίζουμε προς το κάστρο και φθάνουμε στην Esplanade την περιοχή που είναι ελεύθερη σε οποιονδήποτε να την επισκεφθεί και να δει.

Σ' αυτόν το χώρο διοργανώνονται διάφορες εκδηλώσεις, κυρίως την καλοκαιρινή περίοδο, και στον οποίο έχει ήδη σχηματισθεί μια ουρά πάνω από 80-100 άτομα για την είσοδο τους στο κυρίως κάστρο.



Όντας στην ουρά παρατηρούμε πως είναι ήδη σε πλήρη εξέλιξη οι ετοιμασίες για το Royal Edinburgh Military Tattoo που ξεκινά, στις αρχές Αυγούστου.
Πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή show της πόλης και οι επισκέπτες καταφθάνουν από όλο τον κόσμο για να το παρακολουθήσουν, γι´αυτό, και που να βρείς εύκολα κατάλυμα για να μείνεις αυτή την περίοδο και να το θες μάλιστα και προσιτό !



Το κάστρο είναι επισκέψιμο 9.30π.μ. - 6.00μ.μ. για Απρίλιο-Σεπτέμβριο και για Οκτώβριο-Μάρτιο ... δε θυμάμαι.
Το κάστρο, έχει εξυπηρετήσει διάφορους σκοπούς καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας του. Η τωρινή του μορφή είναι ένα σύμπλεγμα κτιρίων και πύργων από τα οποία τα περισσότερα είναι ανακατασκευασμένα λόγω αφενός της φθοράς και αφετέρου των μαχών που έλαβαν μέρος σε αυτό.





Η θέα, για όλους τους επισκέπτες, από τον περιβάλλοντα χώρο του κάστρου -τις καλές μέρες όπως μας έτυχε- είναι με μια λέξη απερίγραπτη.

Οι προσκεκλημένοι με την επίσημη ενδυμασία τους συγκεντρώνονται με τον γαμπρό, στη μέση, ντυμένο με την κόκκινη καρό φούστα. Η νύφη, όπως συνήθως συμβαίνει, αργεί παντού.





Θα πρέπει να διαθέτεις, ουκ ολίγη, υπομονή στην κάθε ουρά για να καταφέρεις να δεις με σειρά όλα τα εκθέματα στα διάφορα κτίρια. Διαφορετικά, αν χρησιμοποιήσεις τη μέθοδο, όπως εμείς, δεν έχει μεγάλη ουρά πάω εδώ στο τέλος δε θα θυμάσαι από ποια αίθουσα πέρασες και από ποια δεν πέρασες.

Η αίθουσα The Queen's Embroideries, με τα εξαιρετικά αντίγραφα - ρεπλίκα ενός σετ κεντημάτων που δημιούργησε η Mary Queen of Scots κατά τη διάρκεια της εξορίας της στην Αγγλία που εκτίθενται στον προθάλαμο των Βασιλικών Διαμερισμάτων. Υπάρχουν 37 εικόνες με κεντήματα, κάθε μία με μια ιστορία που πρέπει να πουν.
Τα κεντήματα ρεπλίκα έγιναν από 33 εθελοντές, της Σχολής Αρχαίας Τέχνης, που πέρασαν περισσότερες από 7.300 ώρες εργασίας για αυτό το έργο μεταξύ των ετών 2014-17, χρησιμοποιώντας μόνο αυθεντικά υλικά, εργαλεία και τεχνικές.

 

[themischar]

Το Scottish National War Memorial, είναι ένα όμορφο κτίριο βρίσκεται στο πάνω μέρος του Κάστρου και αρχικά άνοιξε το 1927. Το μνημείο αποτίει φόρο τιμής στους Σκωτσέζους (συνολικά δώδεκα Συντάγματα) που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.











Η είσοδος στο The Great Hall, γίνεται από την πλατεία όπου βρίσκονται τα κοσμήματα Crown Jewels και το Scottish War Memorial και είναι πολύ πιθανόν να είναι το πλέον αγαπημένο μέρος σε όλο το κάστρο. Το μέγεθός του, η άριστη κατάστασή του, ο πολεμικός εξοπλισμός του κατά μήκος των τειχών, οι τεράστιες και περίπλοκοι ξύλινοι δοκοί στην οροφή με την υπέροχη επεξεργασία ξύλου αποπνέουν μια ξεχωριστή γοητεία.











Τα εκθετήρια με σουβενίρ, που συνεισφέρουν με τον τρόπο τους στη μαγεία του κάστρου, είναι αρκετά αλλά όχι αδιάφορα στην πλειονότητά τους.





Το παρεκκλήσι St Margaret’s Chapel θεωρείται ως το παλαιότερο διατηρητέο κτίριο του κάστρου και αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας (Robert the Bruce) κατέστρεψε όλα τα κτίρια στο κάστρο, αλλά έσωσε αυτό το μικρό παρεκκλήσι. Ένα γιατί άραγε εξακολουθεί και πλανάται . . .
Είναι ένα πολύ μικρό κτίσμα και δέχεται μέσα, ταυτόχρονα, ένα μικρό αριθμό επισκεπτών.











Αλλοίμονο, από ένα κάστρο, δε θα μπορούσε να λείπει η σημαία της χώρας.



Το Museum of The Royal Scots (The Royal Regiment) μοιράζεται το κτίριο με το Μουσείο του Βασιλικού συντάγματος της Σκωτίας, που είναι το νεώτερο Σκωτσέζικο σύνταγμα και σχηματίστηκε στις 28/03/2006.

Η ιστορία του Συντάγματος αναγράφεται με χρονολογική σειρά σε πίνακες εικονογραφημένων τοίχων που υποστηρίζονται από χάρτες, θήκες για προβολές και πίνακες. Επίσης πολλές είναι και οι περιγραφές της σύγχρονης ζωής στον Στρατό και τα πάνελ που δείχνουν σημαντικά εθνικά και παγκόσμια γεγονότα της σχετικής περιόδου.









Ξαφνικά !
Οι ομιλίες των επισκεπτών στο κάστρο εντείνονται στους υπαίθριους χώρους, αφού η μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς βρίσκεται εκτός των αιθουσών, και προχωρούν βιαστικά πάνω στα επιμελώς ακατάστατα λιθόστρωτα μονοπάτια προσπερνώντας και σπρώχνοντας μάλιστα μετακινούμενοι προς αυτό το σημείο.



Ακριβώς στη 01.00μ.μ.(κάθε μέρα εκτός Κυριακής) για να ακούσουν να ηχεί από το Κάστρο το One o’ Clock Gun. Ένα παλιό κανόνι να ρίχνει μια συμβολική βολή.
Ο χώρος, όπως ήταν κάποια στιγμή, παντελώς άδειος !



Και γιατί επέλεξαν στις 01.00μ.μ και όχι στις 12.00 π.μ. πιθανά θα αναρωτηθείτε ? Μα, εντελώς φυσικά, γιατί στις 12.00 π.μ. θα χρειαζόταν δώδεκα βλήματα ενώ στις 01.00 μ.μ μόνο ένα !
Σκωτσέζοι τσιφούτηδες, αλλά με αστείρευτο χιούμορ καθώς τα προαναφερθέντα είναι η δικιά τους εκδοχή.
Πρόκειται, για μια τελετουργική παράδοση που χρονολογείται από το 1861, τότε που τα πλοία στο Firth of Forth ρύθμιζαν αναλόγως τα ρολόγια τους για να πλεύσουν στους ωκεανούς.
Και ο χώρος, λίγο αργότερα, όπως ήταν στην ¨ώρα¨ του !



Το βλέμμα του επισκέπτη με τη βοήθεια της μεσημεριανής λιακάδας που πότε-πότε συρρικνώνεται από τα πλανώμενα στον ορίζοντα σύννεφα, εύκολα, αγναντεύει έως και το λιμάνι του Leith.

 

[themischar]

Κατά την έξοδο μας από το κάστρο αν και είπαμε πολύ διακριτικά το <<άρατε πύλας>>, ακούσθηκε ηχηρά εξ᾽αιτίας της αντήχησης και αφού αλληλοκοιταχθήκαμε, σιωπώντας, βγήκαμε από το στολίδι του Εδιμβούργου.



Ο δρόμος του κάστρου, λίγο μετά, ενώνεται με τον ιστορικό δρόμο Βασιλικό Μίλι (Royal Mile) και είναι εκείνος απο τον μεσαίωνα δρόμος που στη συνέχειά του ενώνει το κάστρο με το παλάτι του Χόλιρουντ, ένα ακόμη από τα «εξοχικά» της Βασιλικής οικογένειας.

Ο δρόμος είναι πλέον πεζόδρομος και είναι ένα ζωντανό υπαίθριο μουσείο με φόντο τόσο τα ιστορικά κτίρια που τον περιβάλλουν όσο και τον ναό του St. Giles.





Το The Scotch Whisky Experience, είναι λίγο απ᾽ όλα;
- Mουσείο με μια συλλογή πάνω από 3.500 συλλεκτικά μπουκάλια ουίσκι.
- Μπαρ για να δοκιμάσεις ουίσκι όλων των κατηγοριών ή και να αγοράσεις αν θέλεις.
- Εστιατόριο για να φας με τιμές αρκετά ακριβές.
- Ξενάγηση στους χώρους παρασκευής - απόσταξης ουίσκι έναντι τιμήματος.





Ο 2χλμ περίπου πεζόδρομος Royal Mile, της παλιάς πόλης, είναι μία διαδρομή που ενώνει τέσσερις δρόμους, και οδηγεί τα βήματα των επισκεπτών από την κορυφή του κάστρου έως χαμηλά στο Κοινοβούλιο της Σκωτίας. Και στο ενδιάμεσο πολλά κι ενδιαφέροντα όπως υπόγειες pub, μικρομάγαζα με σουβενίρ, μικρά μουσεία, στενάκια με hipster καταστήματα και στο μέσο περίπου της διαδρομής δεσπόζει περήφανα, ο Καθεδρικός του St Giles.

Άρτος και θεάματα, καταμεσίς του πεζόδρομου προς τέρψη, από ¨star¨ του δρόμου που δίνουν και κλεβουν την παράσταση χάριν του τουρισμού και όχι μόνον.















Ο St Giles' Cathedral ναός ξεχωρίζει με την λεπτομερή αρχιτεκτονική του. Το εσωτερικό είναι ωραίο με το χαρακτηριστικό παρεκκλήσι Thistle. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι εξαιρετικό όπως και η οροφή. Αλλά χρειάζεται και κάποιο ποσό ? για άδεια εσωτερικής φωτογράφισης ! ! !
Ακούσαμε, ακούσαμε και δεν . .





Είχα, κάποια στιγμή, την ιδέα να τα φωτογραφίσω όλα μα όλα τα closes της Royal Mile, όπως αυτά και να ήταν, μικρά, στενά, διατηρημένα ή όχι όμως γρήγορα ξενέρωσα. Γιατί δε θέλει και πολύ να σου ξεφύγει και κάποιο σαν το παρακάτω και άντε ξεμπέρδευε μετά.





Το επιβλητικό σύμπλεγμα City Chambers στεγάζει Δημόσιες Υπηρεσίες (Δημαρχείο, Επιμελητήρια κλπ), είναι ένα νεοκλασικό μεγάλο κτίριο που κατασκευάστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα από τον διάσημο αρχιτέκτονα John Adam και αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία.



Το μνημείο του Adam Smith είναι ένα χάλκινο άγαλμα (ύψους 3μ) πάνω στην τεράστια πέτρινη πλίνθο, βρίσκεται ακριβώς στην καρδιά της πρωτεύουσας όπου ο πρωτοπόρος της πολιτικής οικονομίας εργάστηκε και πέθανε. Το άγαλμα δημιουργήθηκε από τον Alexander Stoddart, κορυφαίο γλύπτη της Σκωτίας.



Αν η εξωτερική αισθητική σε προδιαθέτει να τρέχουν τα ¨σάλια¨ σου, τότε φαντάζεσαι και το τι μπορεί να περιμένεις από τη μπάρα του.



Που θα πάει, οσονούπω, έτσι θα καταλήξουν να γίνουν και τα περιβόητα δικά μας Εξάρχεια, με ενδελεχή έλεγχο, όταν και εφόσον χρειάζεται . . . εδώ πάντως ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια των φεστιβάλ.

 

[georgeant]

Με ταξίδεψες 8 χρόνια πίσω στο δικό μου ταξίδι στο Εδιμβούργο, από τα πρώτα ταξίδια που έκανα στο εξωτερικό και που θυμάμαι με χαρά και νοσταλγία! Τόσο που σκέφτομαι να γράψω ιστορία για εκείνο το ταξίδι. Φοβερές οι φωτογραφίες σου και η περιγραφή, ανυπομονώ για Highlands!

 

[themischar]

Με ταξίδεψες 8 χρόνια πίσω στο δικό μου ταξίδι στο Εδιμβούργο, από τα πρώτα ταξίδια που έκανα στο εξωτερικό και που θυμάμαι με χαρά και νοσταλγία! Τόσο που σκέφτομαι να γράψω ιστορία για εκείνο το ταξίδι. Φοβερές οι φωτογραφίες σου και η περιγραφή, ανυπομονώ για Highlands!

Μεγάλη η χαρά μου που κατάφερα να "σκαλίσω" ωραίες ταξιδιωτικές αναμνήσεις.
Και βέβαια να μπεις στον πειρασμό να γράψεις και για εκείνο το ταξίδι.

 

[themischar]

Τι κι´αν έχει φθάσει το μεσημέρι οι τουρίστες δε λείπουν, τουναντίον δείχνουν να βρίσκονται παντού !







Το Μουσείο του Εδιμβούργου φιλοξενεί ένα μεγάλο μέρος των αντικειμένων που ανήκουν στην πόλη και αφορούν τις βιομηχανίες, την αστική ανάπτυξη και τους πολίτες της.



H Canongate Kirk εκκλησία, oλοκληρώθηκε το 1691, κατόπιν εντολής του Bασιλιά James VII. Το μεικτό αρχιτεκτονικό στυλ περιλαμβάνει οροφή Ολλανδικού στυλ και Δωρική στήλη στην είσοδο. Ο σταυροειδής σχεδιασμός είναι συνηθισμένος στους Καθολικούς καθεδρικούς ναούς, αλλά πολύ λιγότερο συνηθισμένος στα κτίρια της Εκκλησίας της Σκωτίας. Ο άμβωνας εσωτερικά και το εκκλησιαστικό όργανο προστέθηκαν αργότερα, στα τέλη του 19ου αιώνα, και έγιναν επανειλημμένες μοντελοποιήσεις και αποκαταστάσεις πολλές φορές κατά τον 20ο αιώνα.



Τίποτα δεν προμήνυε τι θα γινόταν σε κλάσμα του δευτερολέπτου, αφού δεν διαφαινόταν κάτι στον προαύλιο χώρο.
Ξάφνου ανοίγει η πόρτα και μέρα μεσημέρι τα φλας των επαγγελματιών φωτογράφων άστραψαν για να αποθανατίσουν τη ¨στιγμή¨ μαζί βέβαια, διακριτικά πάντα, και το δικό μου.



Απ᾽ότι όμως βλέπετε δε φύγαμε, από εκεί, χέρι με χέρι . . .



The Queen's Gallery, Palace of Holyroodhouse, βρίσκεται ακριβώς δυτικά του παλατιού Holyroodhouse και στο κάτω μέρος του Royal Mile. Άνοιξε από την HM Queen Elizabeth II το Νοέμβριο του 2002.
Η γκαλερί είναι ο πρώτος μόνιμος εκθεσιακός χώρος στη Σκωτία για τη Βασιλική συλλογή της Βασίλισσας και φιλοξενεί εκθέσεις βασισμένες στην τέχνη, τα κοσμήματα και τα έπιπλα της Royal Collection.



Το Κοινοβούλιο της Σκωτίας είναι το νομοθετικό σκέλος της κυβέρνησης της Σκωτίας. Το συγκρότημα κτιρίων βρίσκεται απέναντι από το παλάτι Holyrood και στο χαμηλότερο άκρο του πεζόδρομου Royal Mile.
Αυτή η σύγχρονη δομή ολοκληρώθηκε το 2004 και είναι ανοιχτό στους επισκέπτες όλο το χρόνο, εκτός εάν το Κοινοβούλιο συνεδριάζει.



Η έδρα του Σκωτσέζικου Κοινοβουλίου.



Το καλλιτεχνικό μονοπάτι, μπροστά μας, οδηγεί μετά από λίγο στο χωμάτινο μονοπάτι της διαδρομής που, ύστερα από 45λεπτη χαλαρή πεζοπορία, σε ανεβάζει στο Arthur's Seat στο οποίο όμως δεν προχωρήσαμε μιας και δεν ήταν στο σχεδιασμό μας και εξαίσια θέα της πόλης θα βρίσκαμε και αλλού (στο μέσον της πλαγιάς διακρίνονται αμυδρά, μερικοί που το επιχειρούν).



Το θερινό ανάκτορο Holyrood βρίσκεται βέβαια στην άλλη άκρη από το κάστρο, αλλά απέναντι από Κοινοβούλιο της Σκωτίας. Το κτήριο είναι επιβλητικό απ'έξω (17ου αι.) με κλασική πολυτέλεια αλλά και απλότητα μέσα. Οι κήποι και τα ερείπεια του αββαείου συμπληρώνουν το μέρος όπου έζησε η Βασίλισσα Μαρία Στιούαρτ κατά τη σύντομη θητεία της στο θρόνο της Σκωτίας. Είναι το παλάτι όπου γράφτηκαν τα σημαντικότερα κεφάλαια της Σκωτσέζικης Ιστορίας, διαθέτει 14 ιστορικές πολυτελείς αίθουσες, υπέροχους κήπους και περιλαμβάνει τα ερείπια του Αββαείου του Holyrood, από τον 12ο αιώνα.





Τερματίσαμε τον πολυφημσμένο πεζόδρομο και αργά και σταθερά, μαζί με άλλους πολλούς σαν κι´εμάς, παίρνουμε το δρόμο προς τα πίσω.











Η Fabhatrix, φτιάχνει καπέλα χειροποίητα κάθε είδους στο εργαστήρι της που βρίσκεται στο υπόγειο, και κάτι μοντελἀκια που θα μπορούσε να λατρέψει ο υποψήφιος πελάτης.
Τα καπέλα τους είναι ένα μείγμα παραδοσιακών σχεδίων και μοναδικών σχεδίων του Fabhatrix. Εμπορεύονται επίσης, πανέμορφα Σκωτσέζικα tweeds, κερωμένο βαμβάκι, βελούδο και vintage υφάσματα.







To Burke & Hare, είναι το πιο γνωστό stripbar του Εδιμβούργου που βρίσκεται στο επωνομαζόμενο "ηβικό τρίγωνο". Το όνομά του προέρχεται από τους περιβόητους δολοφόνους του 19ου αιώνα της πόλης, ο πρώτος από τους οποίους κρεμάστηκε κατά μήκος του δρόμου στο Lawnmarket.



Η Grassmarket είναι πολυ όμορφη συνοικία στο κέντρο της πόλης με πάρα πολλά μαγαζιά και εστιατόρια, κοντολογίς, για ολα τα γούστα !







Στη συμβολή των οδών West Bow & Victoria St , υπάρχει το πρώτο πηγάδι χτισμένο από το 1681 που τροφοδοτούσε την περιοχή Grassmarket με νερό και συχνά τραβάει το βλέμμα των επισκεπτών για φωτογραφίες.



Υπάρχουν, όπως ισχυρίζονται, πολλοί λόγοι για να επεισκεφθεί κανείς την ιστορική Victoria St, που κατασκευάτσηκε μεταξύ 1829 και 1834, από τον αριστουργηματικό αρχιτέκτονα Thomas Hamilton που είναι ο άνθρωπος πίσω από το δίκτυο των περισσότερων νεοκλασικών της πόλης.



Τα πολλά καταστήματα στην Victoria St, αποτελούν ένα μαγικό εμπορικό κέντρο. Στο Νο 40 δε, όπου πωλούνται τα επίσημα εμπορεύματα του Χάρι Πότερ δημιουργούνται σκηνές πανικού κάποιες ώρες της ημέρας.