ΗΠΑ 33000 χλμ , 3 ηπείροι με 150 ευρώ

[gkalla]

Τι μου κάνεις τώρα;;;!!!
Θα δείξω τις φωτογραφίες στην σύζυγο και στον Franco, τον τότε σύντροφο στο ταξίδι, να δουν τι χάσανε όταν ψήφισαν εναντίον μου για την εκδρομή στο Yosemite.
Καλή ήταν η Tahoe lake αλλά Yosemite δεν ήταν…

 

[orestcrete]

Τι μου κάνεις τώρα;;;!!!
Θα δείξω τις φωτογραφίες στην σύζυγο και στον Franco, τον τότε σύντροφο στο ταξίδι, να δουν τι χάσανε όταν ψήφισαν εναντίον μου για την εκδρομή στο Yosemite.
Καλή ήταν η Tahoe lake αλλά Yosemite δεν ήταν…

Lake Tahoe είναι πανέμορφο μέρος, αλλά μεταξύ των 2 το Yosemite είναι πιο επιβλητικό.. Εάν είχα 3 μέρες ακόμα θα ήταν ο επόμενος προορισμός.

Ελπίζω να βρείτε την ευκαιρία να πάτε!

 

[gkalla]

Lake Tahoe είναι πανέμορφο μέρος, αλλά μεταξύ των 2 το Yosemite είναι πιο επιβλητικό.. Εάν είχα 3 μέρες ακόμα θα ήταν ο επόμενος προορισμός.

Ελπίζω να βρείτε την ευκαιρία να πάτε!

Όσο ζω ελπίζω αλλά πέρασαν κιόλας 22 χρόνια από τότε και δεν έχω καν πλησιάσει στην περιοχή.

 

[PhysioDuck]

Ταξιδάρα!!!
2013 είχαμε πάει ένα επικό ταξίδι στην Αμερική.
1 εβδομάδα ΝΥ-Niagara
2 εβδομάδες SF-San Diego-LA-Las Vegas-Yosemite.
Για να δούμε το πάρκο, εμείς μείναμε Mariposa επειδή όλα τα πιο κοντινά ήταν απλησίαστα!

Περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια!

 

[orestcrete]

Για να δούμε το πάρκο, εμείς μείναμε Mariposa επειδή όλα τα πιο κοντινά ήταν απλησίαστα!

Βρήκαμε $250+ μέσα στο Valley Γενάρη μήνα σε περίοδο COVID που ήταν μισοάδεια, δε θέλω καν να σκεφτώ τι τιμές θα παίξουν την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2022.

 

[orestcrete]

Οι καιρικές συνθήκες την ημέρα που θα κάναμε το trail προς το Yosemite Falls ήταν ευνοϊκές. Η μέγιστη θερμοκρασία ήταν 2 βαθμούς και στη κορυφή έφτανε τους -5 με -7, αλλά με ξαστεριά, χωρίς αέρα και καμία πιθανότητα βροχής ή χιονόπτωσης. Ο συνεχής ήλιος μας έκανε να πετάξουμε τα μπουφάν σχεδόν στο σύνολο της διαδρομής.

Το μόνο αρνητικό ήταν ότι παρότι όλη την προηγούμενη βδομάδα δεν είχε χιονίσει καθόλου, είχε χιονίσει αρκετά τις προηγούμενες 20 μέρες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να έχει αρκετό χιόνι, που λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών αρκετά ανηφορικά σημεία ήταν σαν τσουλήθρα, πολύ πιο επικίνδυνα στην επιστροφή που είχε πέσει και ο ήλιος.

Το σημείo εκκίνησης ήταν το Yosemite Valley και φτάσαμε μέχρι το Yosemite Point σε ύψος σχεδόν 2200μ, με την συνολική υψομετρική της πορείας να ξεπερνάει τα 1100-1200μ. Είχα βάλει ένα ποστ μετά το ταξίδι σε αντίστοιχο τόπικ με θέματα τα τρεκ.

Φωτο από τα Trek μας


Αφού εφοδιαστήκαμε με τα απαραίτητα νερά και τρόφιμα, 7:30 ώρα είχαμε ήδη μπει στο μονοπάτι.

Μερικές πρωινές φωτογραφίες από το δρόμο για Yosemite Valley και η πρωινή όψη του El Capitan.

Καθώς φτάναμε στη βάση του Yosemite Fall, το πρώτο ουράνιο τόξο έκανε την εμφάνιση του, δεν θα ήταν το μοναδικό για την ημέρα. Όπως φαίνεται στη φωτογραφία, η πορεία ανάβασης ξεκινούσε στην αριστερή ράχη του βουνού, στο σκίσιμο που κάνει μέχρι να φτάσουμε στο υψηλότερο σημείο του καταρράκτη. Και μετά από εκεί άλλα 2 χλμ προς τα δεξιά, σε σημείο που δε φαίνεται σε αυτή την φωτογραφία.

Η ανάβαση στο ξεκίνημα της ήταν έντονη και σε εκείνο το σημείο, αλλά χωρίς χιόνια ακόμα στο μονοπάτι και βρήκαμε και μερικούς "κατοίκους" της περιοχής.

Μας πήρε περίπου 1 ώρα να φτάσουμε στη βάση του καταρράκτη και να βγάλουμε και τις πρώτες και μοναδικές ποζέρικες φωτογραφίες, όσο ήμασταν ξεκούραστοι

Καθώς ανηφορίζαμε, ο συνδυασμός Half Dome και καταρράκτη ήταν μοναδικός...

Το πιο μαγικό απ'όλα ήταν ότι στη βάση ακριβώς του καταρράκτη το νερό που έπεφτε είχε σχηματίσει ένα τεράστιο όγκο χιονιού, λόγω του παγετού. Όταν πιάνει -20, -25 τότε ο καταρράκτης παγώνει τελείως, υπάρχουν φωτογραφίες αναρριχητών στον παγωμένο καταρράκτη του Γιοσέμιτι από το παρελθόν που είναι πραγματικά εντυπωσιακές και αρκετά επικίνδυνες..

Η ανάβαση άρχισε να δυσκολεύει γιατί πλέον το χιόνι ήταν αρκετό, αλλά το team είχε διάθεση και υπομονή.

Σέλφι με half dome

Με τα πολλά και με τα λίγα, φτάσαμε στη κορυφή του καταρράκτη. Η θέα ανυπέρβλητη, η μέρα πεντακαθάρη και το πρώτο κολατσιό μετά από 3 ώρες ήταν άκρως επιβραβευτικό.

Αφού χαζέψαμε λίγο τον καταρράκτη, ανηφορίσαμε προς Yosemite Point. Παρότι δεν ήταν τόσο ανηφορική η διαδρομή, το χιόνι σε κάποια σημεία ήταν μερικά μέτρα, που πολλές φορές πατούσαμε σε αρκετά ασταθής σημεία με συνέπεια να βουλιάζουμε στο χιόνι. Περάσαμε την γέφυρα του καταρράκτη και μετά από κανα μισάωρο βρεθήκαμε στο υψηλότερο σημείο της περιοχής που προσέφερε άπλετη θέα και στη πίσω μεριά της οροσειράς.

Στον δρόμο της επιστροφής είπαμε και για τις πατημασίτσες της αρκουδίτσας έ;

Επιστρέφοντας, ο δρόμος ήταν ακόμα πιο ολισθηρός και πραγματικά για περίπου μισή ώρα κατάβασης, κάθε στραβοπάτημα μπορεί να είχε περίεργες συνέπειες, ήμασταν όλοι με το κεφάλι κάτω. Φτάνοντας πια ξανά στη βάση του καταρράκτη μετά από 1-1,5 ώρα κατάβασης, το ουράνιο τόξο ξανα έκανε την εμφάνιση του και όπως καταλαβαίνετε κοιτούσαμε με ανοιχτό το στόμα την ροή του νερού μέσα στο ουράνιο τόξο προς το παγωμένο χιόνι.. (δεν μπορώ να ανεβάσω βίντεο)

Συνολικά μας πήρε σχεδόν 7 ώρες και περπατήσαμε 17 χλμ.. Παρολα αυτά ήμασταν όλοι σε πολύ καλό mood, ίσως λίγο πεινασμένοι. Οπότε τι καλύτερο από ένα παγωτάκι στο κρυσταλλένιο από το πάγο πάρκινγκ του Yosemite Valley με θέα το Half Dome;

Η μέρα δεν είχε τελειώσει και έτσι είπαμε να πάρουμε το αμάξι και να οδηγήσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε προς Wawona και Glacier road. Μετά από καμιά ώρα οδήγησης, είχαμε φτάσει σε υψόμετρο σχεδόν 2600μ. Δε μπορούσαμε να πάμε παραπέρα καθότι είχε πια -10 και οι συνθήκες του καιρού σε αυτά τα υψόμετρα είναι τελείως απρόβλεπτες επομένως ο δρόμος ήταν κλειστός για το ευρύ κοινό. Και το χιονοδρομικό της περιοχής ήταν επίσης κλειστό, λόγω επικείμενης πρόβλεψης ισχυρών ανέμων.

Μπορεί να μη φτάσαμε στο Glacier Point, αλλά τα χρώματα του ουρανού και το ηλιοβασίλεμα μας αποζημίωσε πλήρως.. Όπως προανέφερα σε προηγούμενο ποστ, δυστυχώς υπήρχαν αρκετά σημεία του βουνού με καμένα δέντρα, σαν αυτά της πρώτης φωτογραφίας..

Φτάνοντας πια πίσω στο tunnel view, στο σημείο που είχαμε πάει αρχικά την προηγούμενη μέρα, το φως της μέρας είχε πια σβήσει, αλλά η θέα παρέμενε μοναδική, η παρακάτω φωτογραφία δε μπορεί να το αποδώσει απόλυτα..

Το κρύο είχε γίνει τσουχτερό και η κούραση είχε αρχίσει πια να μας καταβάλει επομένως δε κάτσαμε παραπάνω να απολαύσουμε το σημείο..

Επόμενη στάση, hot tub και η πισίνα του ξενοδοχείου.. Ίσως το πιο rewarding σημείο της ημέρας, πιο rewarding και από το παγωτάκι με θέα half dome..

Την επόμενη μέρα είχαμε αποφασίσει να δούμε τις πελώριες σεκόγιες (sequoias). Υπάρχει ξεχωριστό πάρκο που ονομάζεται Sequoia national park, αλλά και μέσα στο Γιοσέμιτι υπάρχουν 6-7 σημεία που συγκεντρώνουν μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες τέτοια δέντρα..

 

[orestcrete]

Τελευταίο ξημέρωμα στο Γιοσέμιτι και με το team είχαμε αποφασίσει να πάμε στα σημεία του πάρκου που είχε σεκόγιες.

Τα δέντρα σεκόγια θεωρούνται τα υψηλότερα στη Γη, με ύψος άνω των 100μ και διάμετρο 7-8 μέτρων. Υπάρχουν δέντρα ηλικίας άνω των 3000 χρόνων σε 3 διαφορετικά σημεία του πάρκου του Γιοσέμιτι και 8 συνολικά στο Sequoia & Kings Canyon National Park και στο Giant Sequoia National Monument.

Λόγω του ότι ο δρόμος από Wawona και Glacier Point ήταν κλειστός, έπρεπε να κάνουμε ουσιαστικά τον κύκλο και να πάμε από Mariposa για να βρεθούμε στο σημείο Mariposa Grove όπου ήταν το πιο κοντινό για να δούμε αυτά τα μεγαλειώδη δέντρα.

Το google maps τα κάνει μαντάρα στη συγκεκριμένη φωτογραφία γιατί η μπλε ευθεία γραμμή που δείχνει ότι την κάναμε με τα πόδια από το Yosemite προς Mariposa Grove δεν την είχαμε κάνει. Η μαύρη γραμμή είναι αυτή η διαδρομή που ήταν κλειστή και η αλήθεια είναι ότι σαν διαδρομή θα άξιζε φουλ...

Οπότε έπρεπε ουσιαστικά να οδηγήσουμε προς Mariposa για να φτάσουμε Mariposa Grove και να ξαναγυρίσουμε πίσω προς Mariposa για τελικό προορισμό το Σαν Φρανσίσκο.. Όλες οι διαδρομές της ημέρας ήταν περίπου 500-550χλμ.

Η διαδρομή προς Mariposa ήταν πρωινή με τις θερμοκρασίες αρκετά κάτω από το μηδέν..

Μόλις βγήκε όμως ο ήλιος, η θέα και το σκηνικό άλλαξε άρδην

Φτάνοντας στην είσοδο του Mariposa Grove, οι δασοφύλακες μας ενημέρωσαν ότι επίκειται ανεμοθύελλα με ανέμους άνω των 100χλμ και ότι δε θα έπρεπε να μείνουμε στο μονοπάτι για πάνω από 4 ώρες. Την προηγούμενη φορά που υπήρχε αντίστοιχη θύελλα ήταν πριν 2 χρόνια και μας είπαν ότι είχε κάνει ζημιά σε 15 σεκόγιες, οπότε αυτό μας έβαλε σε εγρήγορση..

Στο πάρκινγκ πριν το μονοπάτι είχε και αρκετές πληροφορίες και φωτογραφίες από τα γιγάντια δέντρα, αλλά δεν κάτσαμε καθόλου λόγω της θύελλας. Το μονοπάτι ήταν 2 μίλια και η αλήθεια είναι ότι μετά την χθεσινή πεζοπορία, αυτή μας φάνηκε παιχνιδάκι.

Στο μονοπάτι είχε αρκετό χιόνι, αλλά η διαδρομή αν και μόνο μια ώρα, είχε πολύ ωραία χρώματα και εικόνες. Από τα 1200μ στα 1600μ μέχρι το σημείο που εμφανίζονται οι πρώτες σεκόγιες.

Φτάνοντας στο Mariposa Grove, είδαμε μπροστά μας το μεγαλείο των υπεραιωνόβιων δέντρων... Υπήρχε μόνο ένα ζευγάρι Φιλανδών εκεί, κατα τ'άλλα η επιλογή να έρθουμε στο Γιοσέμιτι τον Ιάνουαριο, για άλλη μια φορά μας αποζημίωσε με τον καλύτερο τρόπο..

Εάν είχαμε τον χρόνο, θα προχωρούσαμε μέσα στο μονοπάτι, σε απόσταση 5 μιλίων υπήρχαν δέντρα ηλικίας άνω των 2500 χρόνων που η αλήθεια είναι ότι δίνει την τέλεια αφορμή για να ξαναπάμε

Αποφασίσαμε να κάνουμε το κυκλικό μονοπάτι στην επιστροφή και να πάμε από τον δρόμο ο οποίος ήταν κλειστός για τα αμάξια, αλλά ανοιχτός για περπάτημα.

Συνολικά όλη η πεζοπορία ήταν 7 χλμ και μας πήρε 2 ώρες..Στην επιστροφή προς Mariposa, βρήκαμε το καλύτερο και πιο επικό μπεργκεράδικο της περιοχής το Happy Burger Diner. Παλιάς κοπής diner με φλιπεράκι, μηχανές harley, σπιρούνια, σερβιτόρες με τζιν σορτσάκια μες στο καταχείμωνο και ένα μπέργκερ έπος..

Αφού σκάσαμε στο φαγητό, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για Σαν Φρανσίσκο.. Μετά τα απέραντα λιβάδια με αγελάδες, βρέθηκαν μπροστά μας τα πιο απολαυστικά χρώματα ηλιοβασιλέματος από όλες τις ημέρες στην Αμερική...

Μέσα σε όλα έπρεπε να επιλέξω εάν ήθελα να μείνω άλλο ένα βράδυ στο Σαν Φρανσίσκο και να φύγω για Λος Άντζελες το πρωί με λεωφορείο ή να φύγω με βραδινό λεωφορείο και να φάω λίγο την ταλαιπώρια του βραδινού ύπνου στο λεωφορείο και να φτάσω ΛΑ το πρωί. Με την παρέα θα χωριζόμασταν, οπότε ήταν μια απόφαση που θα την έπαιρνα μόνος μου.

Η αλήθεια είναι ότι και να έμενα το βράδυ στο Σαν Φρανσίσκο, θα πήγαινα απλά για ύπνο και μετά θα έχανα 8 ώρες από την επόμενη μέρα μέσα στο λεωφορείο, σε μια διαδρομή που την έχω ξανακάνει. Επομένως επέλεξα την ταλαιπωρία του βραδινού λεωφορείου (flixbus) το οποίο έφευγε 22:30 από μια στάση λεωφορείων, που δεν είναι καν σταθμός, απλά μια στάση λεωφορείου, σε μια spooky περιοχή του ΣΦ.

Αφού λοιπόν υπήρχε χρόνος, πήγα να αφήσω το αμάξι πίσω στο αεροδρόμιο αυτή την φορά μέσω του Oakland bridge και παιρνόντας μέσα από την πόλη.

Και αφού άφησα τ'αμάξι στο πάρκινγκ των ενοικιαζόμενων ξεκίνησαν τα περίεργα σκηνικά. Ήταν πια 19:00 ώρα και είχα μπροστά μου 3:30 ώρες μέχρι να πάω στον σταθμό των λεωφορείων. Έχοντας ξαναπάρει λεωφορείο από εκείνο το σημείο και γνωρίζοντας ότι είναι λίγο spooky η περιοχή, δεν ήθελα να πάω πολύ νωρίτερα. Οπότε επέλεξα να μείνω λίγο παραπάνω στο αεροδρόμιο, να ελέγξω λίγο και τα e-mail μου και έκατσα σε ένα τραπεζάκι με πρίζες για φόρτιση, λίγο πριν τον έλεγχο διαβατηρίων στις αναχωρήσεις. Πέρασε κανα 40λεπτο και κάποια στιγμή γυρίζοντας το κεφάλι μου προς τα πίσω βλέπω ότι έχει κάτσει ένα πρεζάκι με κατεβασμένα παντελόνια σε απόσταση 1 μέτρου από πίσω μου, καθισμένος στη καρέκλα με το κεφάλι πέσμενο ανάμεσα από τα πόδια του.. Σοκ! Οι security του αεροδρομίου είναι στα 10 μέτρα και αδιαφορούν πλήρως για το θέαμα.

Περπατώντας πια προς το σταθμό του τρένου στο αεροδρόμιο συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν καμιά 10αρια αντίστοιχοι με τον προηγούμενο.. Μπαίνοντας στο τρένο, υπήρχε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα μεταξύ αστέγων, πρεζάκηδων και επιβατών με βαλίτσες. Η αλήθεια είναι ότι κανείς δε πείραξε κανέναν, αλλά ήταν η πρώτη φορά που συναντούσα τέτοια σκηνικά σε τρένο/μετρό που φεύγει από αεροδρόμιο.

Δεν ήθελα να κατέβω Powell station γιατί ήξερα ότι εκεί είναι πολύ πιο spooky/dodgy τα πράγματα, επομένως κατέβηκα Montgomery, στη στάση του μετρό που είχα χρησιμοποιήσει όσο έμενα στο χοστελ που την είχα περπατήσει την περιοχή λίγο παραπάνω τις προηγούμενες μέρες. Έχοντας φύγει λοιπόν νωρίτερα από το αεροδρόμιο, έφτασα και νωρίτερα στη πόλη. Είχα πάνω από 1,5 ώρα και η απόσταση από Montgomery για την στάση των λεωφορείων ήταν περίπου 2 χλμ. Να έπαιρνα uber δεν υπήρχε λόγος γιατί θα έφτανα στο σταθμό πολύ νωρίτερα και με τα πόδια η απόσταση δε φαινόταν τόσο τραγική. Υπόψιν, με ένα backpack και μια τσάντα ώμου με πράγματα και λάπτοπ.

Το μετάνιωσα αμέσως.. Τα πόδια πλέον βάραιναν και όσο περπατούσα προς τον σταθμό, συνειδητοποιούσα ότι κυκλοφορούσαν πολύ περίεργοι στους δρόμους. Οπότε τι έκανα, πήρα ένα ποδήλατο αφού είχα ακόμα την συνδρομή του ενός μήνα, και έκοβα βόλτες στη πόλη επί 45 λεπτά μέχρι να περάσει η ώρα και να πάω εκεί που ήταν το λεωφορείο. Με το backpack πίσω και την τσάντα ώμου στο στήθος πάνω στο ποδήλατο να μου κοπανάει τα γόνατα σε κάθε πεταλιά.

Ήμουν κάπως έτσι..

Πρόλαβα να βγάλω φωτογραφία και το κτίριο του λιμανιού του Σαν Φρανσίσκο εν κινήσει.

Φτάνοντας στη στάση του λεωφορείου είδα και άλλο κόσμο οπότε εκεί λίγο ηρέμησα. Κλασικό flixbus Αμερικής, μικρό 25θέσιο, με τουαλέτα στη πίσω μεριά του λεωφορείου και σχετικά άνετα καθίσματα.. Με μόνη διαφορά ότι το 2019 η διαδρομή ΣΦ-ΛΑ έκανε $8 και τώρα $40...

Σκεπτόμενος κατα την διάρκεια της διαδρομής όλα αυτά που είχα δει 1 βδομάδα σε Σαν Φρανσίσκο και Γιοσέμιτι, αναρωτιόμουν εάν φτάνει 1 βδομάδα για αυτά τα 2 μέρη.. Η απάντηση είναι ότι δε φτάνει... Για το Σαν Φρανσίσκο, ίσως 4-5 μέρες να είναι σχετικά καλές, αλλά για το Γιοσέμιτι οι 2,5 δε φτάνουν.. Από την στιγμή που μπαίνει κάποιος στο πάρκο, πρέπει να αφιερώσει τουλάχιστον 5 μέρες για να νιώσει το μεγαλείο του και να δει τις καλύτερες διαδρομές, από τις απλές τις κυκλικές στο Yosemite Valley μέχρι τις πιο δύσκολες σαν αυτή που κάναμε την προηγούμενη μέρα.

Επόμενη στάση, LA..

 

[Earth Citizen]

έκοβα βόλτες στη πόλη επί 45 λεπτά μέχρι να περάσει η ώρα και να πάω εκεί που ήταν το λεωφορείο. Με το backpack πίσω και την τσάντα ώμου στο στήθος πάνω στο ποδήλατο να μου κοπανάει τα γόνατα σε κάθε πεταλιά.

Να ξέρεις σε έκανα εικόνα όταν το διάβασα και γελούσα μόνη μου

 

[orestcrete]

Να ξέρεις σε έκανα εικόνα όταν το διάβασα και γελούσα μόνη μου

Ευτυχώς που ήταν ηλεκτρικό το ποδηλατάκι, αλλιώς δε θα έφτανα ποτέ..

 

[James]

Ουάου. Φανταστικά μέρη, δεν είχα πάρει χαμπάρι την ιστορία. Απορώ αν μπορεί να γίνει καλύτερη...

Εκτός από αυτό, έχω να προτείνω να φτιάξεις ένα ξεχωριστό τόπικ και να ανεβάζεις τους συνδυασμούς που βρίσκεις για εισιτήρια με μίλια. Θραύση θα κάνει. (και δεν κάνω πλάκα, ούτε για το τόπικ αλλά ούτε και για τη θραύση).

Keep up the good work!

 

[psilos3]

να ανεβάζεις τους συνδυασμούς που βρίσκεις για εισιτήρια με μίλια.

Και χωρίς μίλια μη σου πω. Έχει δώσει κατά καιρούς κάτι διαμαντάκια που δε παίζονται.

 

[orestcrete]

Ουάου. Φανταστικά μέρη, δεν είχα πάρει χαμπάρι την ιστορία. Απορώ αν μπορεί να γίνει καλύτερη...

Εκτός από αυτό, έχω να προτείνω να φτιάξεις ένα ξεχωριστό τόπικ και να ανεβάζεις τους συνδυασμούς που βρίσκεις για εισιτήρια με μίλια. Θραύση θα κάνει. (και δεν κάνω πλάκα, ούτε για το τόπικ αλλά ούτε και για τη θραύση).

Keep up the good work!

Και χωρίς μίλια μη σου πω. Έχει δώσει κατά καιρούς κάτι διαμαντάκια που δε παίζονται.

Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια

Αυτός ήταν και ο σκοπός μου με την ιστορία, να φανεί η ευκολία που σου δίνει το να οργανώνεις ταξίδι με μίλια..

Υπάρχουν πολλά άτομα εδώ που το ψάχνουν με τα μίλια και έχουν ανεβάσει πολύ ωραίες άχαστες πτήσεις. Υπάρχει τόπικ σχετικό, αλλά είναι πιο γενικής φύσεως, θα φτιάξουμε ένα μόνο με προτάσεις.

Γενικά - Μιλια απο αεροπορικες!