Ιταλία Tutte le strade portano a Roma...

[sapienza]

Όλα ξεκίνησαν μέσα Οκτώβρη όταν ένα πρόβλημα με την υγεία μου με ταρακούνησε αρκετά..Ένα πρόβλημα απ τα παλιά που ξαναήρθε στην επιφάνεια...Τρία χρόνια πριν είχα αντιμετωπίσει πάλι ένα σοβαρό πρόβλημα με το πόδι μου, μ αποτέλεσμα να μείνω εκτός πολλών δραστηριοτήτων για περίπου ένα χρόνο… Αυτή τη φορά είπα πως θα κάνω τα πάντα για να το ξεπεράσω σχετικά σύντομα, δεν το βάζουμε εύκολα κάτω… Ήταν τότε που ήμουν για καφέ μ ένα φίλο που κάνει το γύρο του κόσμου, που μου έλεγε τις απίστευτες εμπειρίες που ζούσε, που του ανέφερα τη μοναδική για μένα χρονιά του 2009, που είχα βάλει στόχο και πραγματοποίησα ένα ταξίδι στο εξωτερικό κάθε μήνα… Και τώρα?? Τώρα τι κάνω εγώ σκέφτηκα? Ο Χόρχε μ έκανε να θυμηθώ ξανά πόσο σημαντικό είναι για μένα να ταξιδεύω και να πετυχαίνω τους στόχους μου.. Γύρισα σπίτι και άνοιξα τον υπολογιστή.. Τέλος θα κλείσω ένα ταξίδι τώρα… Για πού? Χωρίς δεύτερη σκέψη ,Ιταλία.. Στη Ρώμη θα πήγαινα έτσι κι αλλιώς κάποιο σαββατοκύριακο να δω τους φίλους μου.. Όμως μια νέα τρέλα μου πέρασε απ το μυαλό.. Θα κάνω τα πάντα, θα γίνω καλά, θα πάρω μέρος στο μικρό Μαραθώνιο το Μάρτη.. Δε μπορεί τόσο χρόνο έχω μπροστά μου..
Ξεκινάω την αναζήτηση εισιτηρίων, ξενοδοχείου , κτλ.. Τόσοι μήνες μπροστά κι όμως τα εισιτήρια και τα καταλύματα είναι αισθητά πιο ακριβά λόγω του Μαραθωνίου.. Χαλάλι.. Μέσα σε μισή ώρα έχω κάνει τις συνδυαστικές μου κι έχω κλείσει τα πάντα.. Αυτό ήταν.. Maratona a Roma!!! Η πρώτη μου συμμετοχή θα είναι στην αιώνια πόλη, σε μια ιδιαίτερη χρονιά για τους Ιταλούς μιας και θα έχουμε και τον εορτασμό των 150 χρόνων από την ένωση της Ιταλίας… Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη…
Οι μήνες περνούσαν, οι προσπάθειές μου συνεχείς για ν αποφύγω το χειρουργείο.. Γιατροί, ενέσεις, φυσικοθεραπείες, κολυμβητήριο, ασκήσεις.. Ο γιατρός μου έδινε ελπίδες πως μέχρι το Μάρτη θα μπορώ και πάλι να τρέξω… Και κάπου μέσα στο Γενάρη η κατάσταση χειροτερεύει.. Ολική ρήξη μηνίσκου.. Αφόρητοι πόνοι, δεν μπορούσα σχεδόν να κάνω βήμα, σκαλιά ούτε για πλάκα, τα όνειρο άρχισε να μ εγκαταλείπει.. Ωστόσο οι προσπάθειές μου συνεχίζονταν.. Παρακαλούσα να μπω στο χειρουργείο αλλά ο γιατρός επέμενε να κάνω υπομονή… Δεν ήξερα καν αν θα μπορούσα να ταξιδέψω.. Τελευταία βδομάδα πριν τη πτήση κι ακόμα δεν ήμουν έτοιμη, όχι για να τρέξω αλλά να περπατήσω καλά καλά..
Δε θα εγκαταλείψω.. Αυτό το ταξίδι ήταν πολύ σημαντικό για μένα.. Ήθελα να αποδείξω στον εαυτό μου και στους πολύ καλούς φίλους μου, που είχα όλο αυτό τον καιρό δίπλα μου, πως τελικά μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα όταν πραγματικά το θέλουμε…
Σαββάτο 19 Μαρτίου..Με μια μικρή χειραποσκευή βρίσκομαι στο Ελευθέριος Βενιζέλος..Η πτήση μου αναχωρεί χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση..Σε μια ώρα και περίπου σαράντα λεπτά πατάω το πόδι μου στο FCO..Μια μοναδική για μένα εμπειρία μόλις αρχίζει…

 

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[SPROM]

Να αναμένω μεταφυσική τροπή στη συνέχεια δηλαδή;

 

[sapienza]

Να αναμένω μεταφυσική τροπή στη συνέχεια δηλαδή;

Τί να σου πω?Λίγο υπομονή...

 

[KLEOPATRA]

Μπραβο σου για την ψυχικη σου δυναμη.Περιμενω τα καλυτερα στη συνεχεια......

 

[latina]

δωσε σοφακι!!δυνατα παντα!!
ο,τι βαζουμε με το μυαλο μας, μπορουμε να το καταφερουμε!!
η δυναμη της θελησης!!!

δεν νομιζω να εφαγες στην ρωμη...εμεις δεν τρωμε..μονο τσιμπαμε!ελπιζω να το τηρησες!!

 

[sapienza]

δωσε σοφακι!!δυνατα παντα!!
ο,τι βαζουμε με το μυαλο μας, μπορουμε να το καταφερουμε!!
η δυναμη της θελησης!!!

δεν νομιζω να εφαγες στην ρωμη...εμεις δεν τρωμε..μονο τσιμπαμε!ελπιζω να το τηρησες!!

χαχαχα!!!Αφού με ξέρεις τώρα...

 

[elenara88]

Περιμενουμε τη συνεχεια ...
Μπραβο σου

 

[ΕΡΣΗ]

Roma by Sapienza!
Το καλυτερο μου!

 

[piccolo_mondo]

Sei grande!
Brava που νικησες (δεν ξερω την συνεχεια της ιστοριας, αλλα για μενα απο την στιγμη που βρεθηκες στο Ελ.Βελ. εισαι νικητρια!)

 

[sapienza]

Παίρνω λοιπόν το τρένο και σε λίγη ώρα βρίσκομαι στο Termini..Πόσο μου είχε λείψει η Ρώμη..Από εκεί με το μετρό μόλις δυο στάσεις παρακάτω σταματάω στο Colosseo.. Το ξενοδοχείο μου λίγα μόλις βήματα πιο πέρα.. Hotel Mercure Delta Colosseo.. Με 75ευρώ το μονόκλινο και 3ευρώ city tax τη βραδιά που ξεκίνησε φέτος στη Ρώμη για τα τετράστερα ξενοδοχεία.. Ο ρεσεψιονίστ ελέγχει την κράτησή μου, κι εγώ με ένα πλατύ χαμόγελο του ζητάω αν υπάρχει ελεύθερο μονόκλινο με θέα.. «Και την προηγούμενη φορά που είχα μείνει σε σας μου είχατε δώσει ένα μοναδικό δωμάτιο», του υπενθύμισα.. Κοίταξε τις κρατήσεις του, μιας και το ξενοδοχείο ήταν γεμάτο μαραθωνοδρόμους κι η απάντηση του ήρθε μ ένα καταφατικό νεύμα!!! Μα τέτοια τύχη!! Ανεβαίνοντας στο δωμάτιο μου συνειδητοποιώ πώς έχω και πάλι ακριβώς το ίδιο δωμάτιο που μου είχαν δώσει την πρωτομαγιά… Σούπερ..

Η θέα απ το δωματιό μου...Hotel Mercure..​

Αφήνω τα πράγματά μου κι ανεβαίνω κατευθείαν στον όγδοο όροφο όπου βρίσκεται το pool bar..Κι από εκεί η θέα μοναδική…

Μια άποψη απ το roof garden του Mercure...​

Η θέα απ την άλλη πλευρά..​

Εγκαταλείπω το ξενοδοχείο γρήγορα με προορισμό το «χωριό του Μαραθώνα» τα οποίο βρίσκεται στο Palazzo dei Congressi… Βγαίνοντας στη via Labicana, που βρίσκεται το Mercure, κάνω την γνωστή στάση στο Σιτσιλιάνικο ζαχαροπλαστείο Ciuri Ciuri..Ένα εσπρεσάκι στα γρήγορα κι ένα canollo με φιστίκι απ τη μια πλευρά και πορτοκάλι απ την άλλη.. Μα κανείς δε μπορεί να αντισταθεί..

Ciuri Ciuri a via Labicana....​

Επιστρέφω στη στάση του μετρό στο Colosseo με κατεύθυνση τη στάση Eur Fermi..Μα συνειδητοποιώ κάτι.. Ανεβοκατεβαίνω τα σκαλιά πρώτη φορά μετά από τόσους μήνες χωρίς βοήθεια..Σε εσάς μπορεί ίσως να φαίνεται κάτι απλό, φυσιολογικό, για μένα όμως αυτή η στιγμή ήταν πολύ σημαντική, όταν για τόσους μήνες δε μπορούσα να κάνω πράγματα απλά που κάνει ο καθένας μας στην καθημερινότητά του.. Είναι σίγουρο πως η καλή ψυχολογία βοηθάει, αλλά αυτό για μένα ήταν απλά απίστευτο!!!
Κατεβαίνοντας στην Eur Fermi ένα πλήθος αθλητών μπροστά μου με κοινή κατεύθυνση.. Τους ακολούθησα.. Περίπου στα 500μέτρα απ τη στάση συναντάμε το Palazzo dei Congressiόπου είχε στηθεί ένα απίστευτο αθλητικό πανηγύρι!!!

Palazzo dei Congressi...​

Η μασκότ του Μαραθωνίου...​

Εκδηλώσεις, περίπτερα αθλητικών εταιριών κι όχι μόνο, πολύς κόσμος, πολύ θετική ενέργεια..

Μέσα στο χωριό του Μαραθώνα...​

..Είναι γνωστό άλλωστε...​

Κάθομαι στη σειρά μου και περιμένω κι εγώ να γραφτώ στη «Straccitadina»,μια διαδρομή 4χλμ , η οποία ξεκινάει αμέσως μετά το μεγάλο Μαραθώνιο των 42χλμ από το Colosseo, περνάει μεταξύ άλλων από τη Piazza Venezia,via Nazionale, via Cavour, τη Santa Maria Maggiore, τη Via delle Terme di Traiano, τη via della Domus Aurea και τερματίζει στη vialle del Monte Oppio..Πρώτη φορά είχα παρακολουθήσει το Μαραθώνιο το 2009 στην Κωνσταντινούπολη κι ακόμα θυμάμαι πόσο μου άρεσε ο αγώνας, αλλά περισσότερο το πόσο είχα συγκινηθεί βλέποντας άτομα που αντιμετώπιζαν κάποια ιδιαίτερα προβλήματα να συμμετέχουν στο μικρό κι εκεί Μαραθώνιο, και να μεταφέρουν σε όλους μας το μήνυμα.. Λίγη υπομονή και σε λίγα λεπτά το νούμερο 64579 ήταν δικό μου..Απ ότι έμαθα και φέτος οι συμμετοχές στη stracittadina ξεπέρασαν τις 80000… Φέτος στη μεγάλη αυτή γιορτή θα λάμβανε μέρος για πρώτη φορά κιη “stacannina” με πρωταγωνιστές τους τετράποδους φίλους μας!!

Ο τοίχος με τις υπογραφές των συμμετεχόντων...​

..Να μαι κι εγώ...​

Έκανα μια ακόμα βόλτα στο Marathon village,άφησα κι εγώ το στίγμα μου υπογράφοντας στον τοίχο, παρακολούθησα τη συνέντευξη του δημάρχου Gianni Alemanno, έβγαλα μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες κι αναχώρησα..
Στο δρόμο για την επιστροφή στη στάση του μετρό έκανα μια στάση να θαυμάσω το άγαλμα του γίγαντα, “il risveglio” του Seward Johnso ..Πραγματικά εντυπωσιακό..

"il risveglio"​

Στη συνέχεια κατέβηκα στη στάση Cavour κι 20 μέτρα πιο κάτω στη via leonina, με περίμεναν οι φίλοι μου στη pub Finnegan’s.. Θα βλέπαμε μαζί τον αγώνα ράγκμπι της Ιταλίας ενάντια στη Σκωτία… Θα μου πείτε τώρα ποιος τρελός πάει σαββατοκύριακο στη Ρώμη και κάθεται να δει ράγκμπι σε μια pub? Κι όμως για μένα ήταν κι αυτό μια εμπειρία, σε μια pub γεμάτοι τρελούς Ιταλούς να ζητωκραυγάζουν, με τις peroni στα χέρια, όλοι μαζί απολαύσαμε τον αγώνα και στο τέλος χειροκροτήσαμε παρόλο που.. χάσαμε..

Finnegan’s pub​

Στο μεταξύ απέναντι ακριβώς βρίσκεται άλλο ένα παράρτημα του Ciuri Ciuri κι ο καλός μου φίλος Silvio είχε φροντίσει να μας φέρει ένα δίσκο γεμάτο λαχταριστά canolli…

Ciuri Ciuri στη Via leonine...​

Καταστροφή,πόσες θερμίδες ποια σε μια μέρα???Αφού πέρασα ένα πολύ όμορφο απόγευμα με τους ρωμαίους φίλους μου, είπαμε να μιλήσουμε κι αργότερα μήπως και βρεθούμε σε κάποιο μπαρ το βράδυ μιας κι εγώ είχα κανονίσει ήδη το πρόγραμμά μου, τους χαιρέτησα κι επέστρεψα στο ξενοδοχείο…

 

[Twinkie]

Brava sapi!!! Αξιοθαύμαστο το εγχείρημά σου, ειδικά από τη στιγμή που αμφέβαλλες ακόμη και για το αν θα ανεβοκατέβεις τα σκαλιά..

Έλα να τριγυρίσουμε πάλι σε αγαπημένες γειτονιές..
Ma certo, tutte le strade portano a Roma..

 

[ΕΡΣΗ]

Ιδιαιτερο αυτο το Σαββατοκυριακο στη Ρωμη το διχως αλλο!
Μπραβο Σαπι! Ετσι σε θελουμε! Γεματη δυναμισμο και αποφασιστικοτητα!
Συγχαρητηρια!