dmdoc
Member
- Μηνύματα
- 1.413
- Likes
- 900
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο]Το Anadolu Medeniyetleri Muzesi,είναι το πρώτο μουσείο που το 1997 ψηφίστηκε ως «Ευρωπαικό μουσείο της χρονιάς».Εδράζεται στους πρόποδες του κάστρου στα αναπαλαιωμένα κτίρια του Kursunlu Han και των αποθηκών της αγοράς του Μαχμούτ πασά.Η συλλογή είναι τεράστια με αναρίθμητα εκθέματα,ξεκινώντας από την εποχή των Χετταίων,και αναπαραστάσεις οικισμών που ανακαλύφθηκαν σε διάφορες περιοχές της χώρας.(περισσότερες πληροφορίες [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Museum_of_Anatolian_Civilizations"]Museum of Anatolian Civilizations - Wikipedia, the free encyclopedia[/URL
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο][U][B]Διάφορα σχόλια[/B][/U
Η ανακοίνωση του πλήρους προγράμματος στο official site δεν είχε αλλάξει τίποτα.Έβαλε απλά το κερασάκι στην τούρτα που ήθελα πολύ καιρό τώρα να δοκιμάσω.Πάντα με κέντριζε η ιδέα να παρευρεθώ σε ένα παγκόσμιας εμβέλειας γεγονός,και αυτή την φορά ήταν πιο "δίπλα" από ποτέ...είχε έρθει η ώρα;
Τα πράγματα δείχναν εύκολα στην αρχή αλλά τα εμπόδια πολλαπλασιάζονταν στην πορεία.Ο αρχικός ενθουσιασμός όλων,σε όσους πρότεινα να με ακολουθήσουν,αντικαθίστατο εύκολα από δυσαρέσκεια και μια ανεξήγητη,όσο και αδικαιολόγητη απορία:"που;μα καλά τι θα πάμε να κάνουμε στους Μάο-Μάο;".Χαλαρώστε βρε παιδιά,δεν θα πάμε και στην άκρη του κόσμου...καμιά 15αριά τσιγάρα δρόμο μόνο...Το δεύτερο κακό ήταν η χρονική περίοδος.Τέλη Αυγούστου γαρ,και όλοι ήθελαν να λιάσουν τα κορμιά τους σε καμιά αμμουδερή παραλία και όχι στη μέση του πουθενά.Αποφασισμένος λοιπόν οτι θα πορευτώ μόνος άρχισα να κάνω τα πρώτα δειλά πλάνα οργάνωσης.Τρένα,καράβια,αεροπλάνα,ξενοδοχεία,αξιοθέατα,εισιτήρια...Και έρχεται η Πυθία να δώσει τον ισοπεδωτικό χρησμό."Μέχρι αρχές Σεπτέμβρη,θα έχεις επαναεγκατασταθεί Αθήνα".Και το όνειρο έδειξε να γκρεμίζεται...
Όταν όμως θέλεις κάτι πάρα πολύ,τότε το σύμπαν συνομωτεί....και πραγματικά συνομώτησε.Οι ενδείξεις δεν ήταν όλες ορατές.Ο Ερμής είχε έρθει σε σύνοδο με τον Δία,αλλά με τόση συννεφιά εκείνες τις μέρες χαμπάρι δεν πήρα!!!!Η ΕΤΕ πήρε μια ανοδική ανάσα,αλλά και πάλι εγώ...στόκος.Οι ρημάδες οι ντομάτες που είχα βάλει στον κήπο επιτέλους ωρίμασαν,αλλά...ντουβάρι ο μαθητής.Μέχρι που ήρθε το σήμα από τα κεντρικά και εγένετο φως!!!!"Πάρε και μια αδειούλα και σε περιμένουμε Αθήνα στα μέσα Σεπτέμβρη"....ανακούφιση επιτέλους!!!Τώρα τουλάχιστο δεν έχω το άγχος του χρόνου,το ταξίδι θα γίνει...έστω και μοναχικό.Έλα όμως που είχα υπολογίσει χωρίς τον...amsterdam:"θυμάσαι το ταξιδάκι που με έψηνες να πάμε;count me in",είπε σε ένα απρόσμενο απογευματινό τηλεφώνημα.Τέλεια.Και άρχισε η οργάνωση...
-"Με τι θα πάμε;"...Με το αμάξι,του απάντησα με αφοπλιστική σιγουριά.
-"Είσαι τρελός;;;;;;;;;;;Και αν μας συμβεί κάτι;Πως θα βγάλουμε άκρη,αυτοί ούτε αγγλικά δεν μιλάνε εκεί!!!!" Μην ανησυχείς,το αναλαμβάνω εγώ αυτό...ακόμα και back up σε περίπτωση κινδύνου θα σου έχω.Κλείσε εισιτήρια και διαμονή και το αμάξι δικό μου,τον καθησύχασα.
Από την επομένη άρχισε ο αγώνας δρόμου για το σέρβις,τα λάστιχα,τις ρεζέρβες,την ασφάλεια,την πράσινη κάρτα,την ώρα που τα κλικαρίσματα στο pc του amsterdam είχαν την ταχύτητα του φωτός.Και όλα ήταν έτοιμα σε χρόνο dt!!!!...και ακολούθησε η αναμονή....
Βάση προγράμματος,ο amsterdam θα ερχόταν από Αθήνα να κοιμηθεί σπίτι μου και να αναχωρήσουμε χαράματα.Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 5 το πρωί,αλλά δεν ξύπνησε κανέναν.Για την ακρίβεια δεν είχαμε κοιμηθεί καθόλου,αφού όλο το βράδυ συζητούσαμε ενθουσιασμένοι τις τελευταίες λεπτομέρειες.Με γρήγορες κινήσεις φορτώσαμε το αυτοκίνητο,φουλάραμε βενζίνη,ρυθμίσαμε το gps και ξεκινήσαμε για τα σύνορα....
Τα πράγματα δείχναν εύκολα στην αρχή αλλά τα εμπόδια πολλαπλασιάζονταν στην πορεία.Ο αρχικός ενθουσιασμός όλων,σε όσους πρότεινα να με ακολουθήσουν,αντικαθίστατο εύκολα από δυσαρέσκεια και μια ανεξήγητη,όσο και αδικαιολόγητη απορία:"που;μα καλά τι θα πάμε να κάνουμε στους Μάο-Μάο;".Χαλαρώστε βρε παιδιά,δεν θα πάμε και στην άκρη του κόσμου...καμιά 15αριά τσιγάρα δρόμο μόνο...Το δεύτερο κακό ήταν η χρονική περίοδος.Τέλη Αυγούστου γαρ,και όλοι ήθελαν να λιάσουν τα κορμιά τους σε καμιά αμμουδερή παραλία και όχι στη μέση του πουθενά.Αποφασισμένος λοιπόν οτι θα πορευτώ μόνος άρχισα να κάνω τα πρώτα δειλά πλάνα οργάνωσης.Τρένα,καράβια,αεροπλάνα,ξενοδοχεία,αξιοθέατα,εισιτήρια...Και έρχεται η Πυθία να δώσει τον ισοπεδωτικό χρησμό."Μέχρι αρχές Σεπτέμβρη,θα έχεις επαναεγκατασταθεί Αθήνα".Και το όνειρο έδειξε να γκρεμίζεται...
Όταν όμως θέλεις κάτι πάρα πολύ,τότε το σύμπαν συνομωτεί....και πραγματικά συνομώτησε.Οι ενδείξεις δεν ήταν όλες ορατές.Ο Ερμής είχε έρθει σε σύνοδο με τον Δία,αλλά με τόση συννεφιά εκείνες τις μέρες χαμπάρι δεν πήρα!!!!Η ΕΤΕ πήρε μια ανοδική ανάσα,αλλά και πάλι εγώ...στόκος.Οι ρημάδες οι ντομάτες που είχα βάλει στον κήπο επιτέλους ωρίμασαν,αλλά...ντουβάρι ο μαθητής.Μέχρι που ήρθε το σήμα από τα κεντρικά και εγένετο φως!!!!"Πάρε και μια αδειούλα και σε περιμένουμε Αθήνα στα μέσα Σεπτέμβρη"....ανακούφιση επιτέλους!!!Τώρα τουλάχιστο δεν έχω το άγχος του χρόνου,το ταξίδι θα γίνει...έστω και μοναχικό.Έλα όμως που είχα υπολογίσει χωρίς τον...amsterdam:"θυμάσαι το ταξιδάκι που με έψηνες να πάμε;count me in",είπε σε ένα απρόσμενο απογευματινό τηλεφώνημα.Τέλεια.Και άρχισε η οργάνωση...
-"Με τι θα πάμε;"...Με το αμάξι,του απάντησα με αφοπλιστική σιγουριά.
-"Είσαι τρελός;;;;;;;;;;;Και αν μας συμβεί κάτι;Πως θα βγάλουμε άκρη,αυτοί ούτε αγγλικά δεν μιλάνε εκεί!!!!" Μην ανησυχείς,το αναλαμβάνω εγώ αυτό...ακόμα και back up σε περίπτωση κινδύνου θα σου έχω.Κλείσε εισιτήρια και διαμονή και το αμάξι δικό μου,τον καθησύχασα.
Από την επομένη άρχισε ο αγώνας δρόμου για το σέρβις,τα λάστιχα,τις ρεζέρβες,την ασφάλεια,την πράσινη κάρτα,την ώρα που τα κλικαρίσματα στο pc του amsterdam είχαν την ταχύτητα του φωτός.Και όλα ήταν έτοιμα σε χρόνο dt!!!!...και ακολούθησε η αναμονή....
Βάση προγράμματος,ο amsterdam θα ερχόταν από Αθήνα να κοιμηθεί σπίτι μου και να αναχωρήσουμε χαράματα.Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 5 το πρωί,αλλά δεν ξύπνησε κανέναν.Για την ακρίβεια δεν είχαμε κοιμηθεί καθόλου,αφού όλο το βράδυ συζητούσαμε ενθουσιασμένοι τις τελευταίες λεπτομέρειες.Με γρήγορες κινήσεις φορτώσαμε το αυτοκίνητο,φουλάραμε βενζίνη,ρυθμίσαμε το gps και ξεκινήσαμε για τα σύνορα....
Attachments
-
13,6 KB Προβολές: 75